Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest
prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 marca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji
indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 1 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na
wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób
prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka
została założona w (...) roku i od ponad (...) lat istnienia na rynku dynamicznie się rozwija,
specjalizując się w projektowaniu i produkcji konstrukcji (...), jednocześnie stale
poszerzając zakres swoich usług. Od (...) roku Spółka zajmuje się projektowaniem i
produkcją (...) wykorzystywanych w przemyśle (...), oferując profesjonalną i kompleksową
obsługę klienta – od konceptu do wykonania prototypu i produkcji wyrobów seryjnych.
Spółka prowadzi również działalność w zakresie projektowania, produkcji oraz (...).
Realizowane przez Spółkę projekty w tym zakresie oparte są o wieloletnie doświadczenie,
dzięki któremu Spółka może wdrażać nowe specjalistyczne rozwiązania. Poza powyższymi
dwoma wyspecjalizowanymi działami, Spółka posiada także hurtownię (...) oraz świadczy
usługi (...). Kolejne etapy rozwoju pozwoliły rozbudować infrastrukturę produkcyjną do (...)
hal produkcyjno-magazynowych, w tym (...). Spółka zatrudnia ponad (...)
wykwalifikowanych pracowników, stanowiącą profesjonalną i wykwalifikowaną kadrę,
dzięki której Spółka stale podejmuje nowe wyzwania dla swoich klientów. Głównym
rynkiem działalności Spółki jest rynek (...). Przewagę konkurencyjną na rynkach Spółka
opiera na indywidualnym podejściu do produktów i opracowywaniu własnej technologii
produkcyjnej, a także projektowania (...), przez co zwiększona zostaje wydajność zakładu
pracy. Technologia jest każdorazowo własnością Spółki i do Spółki należy jej opracowanie.
Spółka posiada rozbudowany park maszynowy, rokrocznie inwestując w nowoczesne i
zautomatyzowane maszyny do (...), w tym m.in. (...).
Skomputeryzowany system projektowania współpracujący z maszynami posiadanymi
przez Wnioskodawcę pozwala na precyzyjną i szybką produkcję, w tym takie
oprogramowania jak system (...). W ramach prowadzonej działalności Spółka wytwarza
nowe lub znacząco ulepszone produkty, w tym także (...), które są wykonywane pod dany
detal. Dzięki doświadczonej kadrze specjalistów, w połączeniu z nieustannym
udoskonalaniem procesów, unowocześnianiem parku maszynowego i stosowaniem coraz
bardziej wymagających norm jakościowych, firma osiągnęła sukcesy na rynku (...).
W zakresie prac badawczo-rozwojowych Spółka opracowuje własne produkty, a także
produkty dla swoich klientów. W odpowiedzi na zapytanie klienta tworzy rysunki
techniczne, modele 3D, opracowuje technologie i prototypy, a także (...) celem spełnienie
określonych właściwości produktu. Procesy te są tworzone w głównej mierze dla branży
(...). (...) polega na zorganizowanym i ustrukturyzowanym sposobie produkcyjnym, w
którym produkt przechodzi przez poszczególne stanowiska przetwarzania zanim zostanie
ukończony. Posiadana wiedza i doświadczenie specjalistów wykorzystywane są w
procesach twórczych w celu tworzeniach nowych lub udoskonalonych konstrukcji.
Zakres prac obejmuje: analizy nad możliwościami zastosowania nowych materiałów,
nowych technologii produkcji czy też nowych rozwiązań konstrukcyjnych produktu lub
jego składowych, celem obniżenia kosztów wytworzenia produktu w warunkach produkcji
seryjnej bądź spełnienia określonych właściwości (np. polepszenie jakości produktu,
spełnienie wymogów granicznych w zakresie (...) itp., dostosowanie do nowych
zastosowań, dostosowanie do nowych norm lub szczególnych norm na danym rynku itp.).
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje systematycznie
przedprodukcyjne prace rozwojowe, w ramach których łączy i wykorzystuje dostępną
aktualnie wiedzę i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia
zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Obok prac rozwojowych
Wnioskodawca wykonuje również rutynową i okresową działalność, która nie stanowi
przedmiotu niniejszego wniosku, tj. seryjną produkcję elementów (...). Przedprodukcyjne
prace rozwojowe prowadzone są w oparciu o zasadę (...), tj. Spółka prowadzi
zaawansowane prace twórcze w celu dostosowania, rozwoju czy też ulepszenia istniejącej
technologii bądź tworzenia nowych rozwiązań zgodnie z dedykowanymi potrzebami
klienta (prace twórcze pod konkretną specyfikację zamówienia), które nie obejmują
rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, procesów wytwórczych,
istniejących usług bądź innych operacji w toku. Należy podkreślić, że prace rozwojowe
prowadzone przez firmę nie mają w szczególności charakteru prac prowadzonych na
zasadzie (...), które polegają głównie na skonfigurowaniu i skomponowaniu zamówienia z
gotowych elementów i nie mają charakteru twórczego. Prace badawczo-rozwojowe są
inicjowane przez samą firmę. Kierunek prowadzonych prac badawczo-rozwojowych
wyznaczają potrzeby klientów zgłaszane w formie zapytań kierowanych do Wnioskodawcy
(np. wstępne szkice klientów indywidualnych, opis potrzeb, dokumentacja większej całości
podlegająca (...) itp.), a także zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach, zmiany
w prawodawstwie oraz dążenie do utrzymania najwyższej jakości produktów. Spółka stale
monitoruje rynek maszynowy, rynek technologii wytwórczych oraz dostępność nowych
rozwiązań w zakresie projektowania i wytwarzania m.in. poprzez współpracę z firmami z
zagranicy, do których Spółka wysyła swoje nowe produkty.
Prace rozwojowe Spółka prowadzi w ramach dwóch swoich działów: Działu (...) oraz Działu
(...).
I. Dział (...).
Dział zajmuje się produkcją (...) dla klientów, głównie dla branży (...). Przez (...) rozumiemy
konstrukcję (...) (lub z (...)) przystosowaną do (...) określonych części (...). W ramach
działalności Spółki klient przesyła własny detal oraz informację między jakimi
stanowiskami będzie on (...), w tym uwarunkowania tych stanowisk i pożądaną liczbę
detali w jednym (...). Wówczas Spółka rozpoczyna prace rozwojowe, które obejmują
zaprojektowanie od zera całego (...), w tym sposobu jego (...). Opracowanie konstrukcji i
technologii jej produkcji związane jest równie ze sporządzeniem dokumentacji do
opracowania tzw. sprawdzianów (urządzeń pomiarowych).
Prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe realizowane są w cyklach badawczo-
rozwojowych, które rozpoczynają się najczęściej po otrzymaniu zapytania od klienta:
1. Faza analiz – otrzymanie zapytania o możliwość opracowania (...) obejmuje przekazanie
kluczowych wymagań w zakresie nowego produktu, tj. jakie wymogi ma spełniać (...) ((...)
itp.) oraz model detalu (...) (najczęściej w modelu 3D). W ramach wytycznych od klienta
Spółka otrzymuje również informację czy detale będą pakowane (...). Każdorazowo oferta
podlega konsultacji w zakresie możliwości wykonania oraz zgłoszenia ewentualnych uwag
przez wyspecjalizowanych technologów i konstruktorów z Działu (...). W celu opracowania
wstępnej oferty, oferent wraz z technologami opracowują dokumentację do akceptacji
klienta. Na tym etapie identyfikowane są wstępne ryzyka i problemy związane z
wykonaniem (...). Analizowane na podstawie doświadczeń możliwe rozwiązania
problemów i proponowanie klientowi określonej technologii wykonania (różny materiał
samego (...)). Bardzo ważnym elementem doboru technologii są kwestie logistyki
(docelowe przeznaczenie produktu). Projektowane (...) są z przeznaczeniem do (...) ich na
(...), co oznacza, że projektując konstrukcje (...) należy uwzględnić takie parametry jak:
wymiary, waga, waga brutto (waga konstrukcji wraz z detalami), gdyż są określone wymogi
(...). Istotne z punktu widzenia klienta jest takie zaprojektowanie konstrukcji (...), aby
możliwe było pełne (...). Bardzo ważne jest również, aby przy projektowaniu uwzględnić
uchwyty dla podnośników czy innych określonych urządzeń, które będą operowały na (...)
((...) itp.). Ergonomia (...), tzn. w jaki sposób będzie on przenoszony/(...) przez klienta i w
jakich docelowych warunków będzie funkcjonował. Znaczenie ma również możliwe
optymalne wykorzystanie przestrzeni z zachowaniem bezpieczeństwa samych
przewożonych detali. Tak powstała oferta przesyłana jest do klienta i w toku dalszych
negocjacji albo jest akceptowana albo odrzucana.
2. Faza koncepcyjna – na tym etapie konstruktorzy otrzymują wszystkie wytyczne
uzgodnione w przyjętej ofercie i bazując na posiadanych specjalistycznych licencjach
tworzona jest dokumentacja 3D prototypowego (...). Kluczowe elementy indywidualnego
projektowania obejmują m.in. opracowanie (...). Często się zdarza, że pierwsze koncepcje
są testowane na przykładzie konkretnych rozwiązań produkcyjnych i powstaje
konieczność całkowitej zmiany koncepcji, tj. zupełnie innej konstrukcji. Bardzo często przy
zleceniu Spółka dostaje model nowej części (np. (...)), który jest podstawą opracowywania
(...), a następnie – już w toku prac nad kolejną wersją (...) – pojawia się informacja, że jakieś
parametry tej części się zmieniły (np. dochodzi do zmiany parametrów uzgodnionych na
etapie ofertowania, co może mieć wpływ również na zmianę dobranej technologii czy
materiałów np. (...) itp.). Z prowadzonych prac powstaje dokumentacja zapisywana na
dyskach Spółki.
3. Faza projektowa - po akceptacji prototypowego modelu 3D ze strony klienta, Spółka
przechodzi do etapu dokumentacji 2D oraz dokumentacji technologicznej. Na tym etapie
konstruktor opracowuje dokumentację (wersja papierowa i elektroniczna), składającą się z
rysunku zbiorczego (...), a następnie wyszczególnia wszystkie elementy składowe wraz z
rysunkami technicznymi. Opracowywany jest również proces technologiczny (...) każdego
elementu składowego do wykonania w Spółce. Jest to kluczowa informacja dla działów
produkcyjnych, w tym rodzaj i grubość materiałów, na jakiej maszynie mają zostać
wykonane, wszystkie szczegóły dotycząc (...). Również wytyczne dotyczące wykończenia
(...), w tym wymagana jakość powłoki (...). Kontrola jakości bazuje na tej dokumentacji,
wiedząc co ma i w jakich punktach ma zostać zweryfikowana – na tym etapie powstaje
również odrębna dokumentacja jakościowa do celów sprawdzania w toku produkcji.
Ponieważ docelową branżą jest (...), gdzie jakość odgrywa kluczowe znaczenie, Spółka
opracowuje również tzw. (...), tj. minimalną listę punktów kontrolnych do weryfikacji (...).
Pracę tę wykonują technolodzy, którzy sprawdzają również funkcje każdego podzespołu.
Istotą tej fazy jest opracowanie rozwiązań, które pozwolą na osiągnięcie optymalnych cech
wyrobu przy zastosowaniu określonej metody produkcji. W efekcie prac koncepcyjno-
projektowych powstaje finalny projekt wyrobu. Zadaniem pracowników Spółki w tej fazie
jest opracowanie finalnych parametrów produktu oraz szczegółowego procesu
wytworzenia wyrobu, w tym zaprojektowanie odpowiedniej liczby cykli poddawania
wyrobu procesom (...).
4. Faza wykonawcza – prototypowa. Następnie tworzony jest (...) wzorcowy (prototyp) i na
tym etapie technolog oraz osoby z działu produkcji wykonują wszelkie operacje
produkcyjne związane z (...) itp. aż do montażu prototypu. Na tym etapie zdarza się, że
pracownicy identyfikują problemy związane z niedopasowaniem technologii do
możliwości wykonania poszczególnych elementów lub ich łączenia. Wówczas
konsultowane są uwagi pracowników między Działami i w razie uwzględnienia nanoszone
są poprawki do dokumentacji technicznej. Proces następnie jest powtarzany. Przykładowo
może okazać się, że niemożliwe jest pospawanie o jakości wymaganej jak w rysunku
technicznym, lub podczas procesów gięcia/spawania dochodzi do deformacji elementów.
Takie przypadki wymagają konieczności uzgodnień z konstruktorami, a czasem nawet z
technologami oraz wprowadzenia zmian do technologii (np. (...) etc.). Gotowy prototyp jest
wysyłany do klienta, a często się zdarza, że wraz z prototypem jedzie wybrany zespół
konstruktora i technologa, którzy dokonują prezentacji u klienta. W toku różnych
czynności operatorzy maszyny rozpoczynają jej próbną kalibrację, kierując się wynikami
prac koncepcyjno-projektowych. Po dokonaniu kalibracji operator maszyny wykonuje
próbną produkcję wyrobu (prototypu). W tej fazie wykorzystywane są doświadczenia
związane z ich stosowaniem. Tworzenie prototypów pełni kluczową rolę w procesie
prowadzonych prac rozwojowych. Bez tego prace nie miałyby empirycznego,
doświadczalnego charakteru. Ten etap pozwala na pierwszą weryfikacja założeń
przyjętych w fazie koncepcyjno-projektowej na dużej linii produkcyjnej, dzięki czemu
Spółka identyfikuje problemy z zachowaniem się materiałów bądź narzędzi w produkcji
seryjnej oraz koryguję kalibrację maszyn do ustawień najbardziej optymalnych
(zmniejszenie odpadowości materiału i liczby wadliwych elementów).
5. Faza testowania – wykonywane są testy wewnętrzne, a także próba (...) u klienta, tj. z
punktu (...), testowane jest również wyjmowanie z (...) detali. Testy przeprowadzane są w
warunkach możliwie najbardziej zbliżonych do docelowych. Na tym etapie często zdarza
się, że wychodzą różne problemy, które spisywane są przez klienta (np. (...)). W testach
bierze udział lider projektu (konstruktor wiodący), który weryfikuje wraz z klientem
wszystkie funkcjonalności i zastosowanie (...) w środowisku docelowym. Bardzo często na
tym etapie identyfikowane są problemy, które skutkują zmianą w dokumentacji
projektowej, a nawet w modelach 3D, co w konsekwencji prowadzi do powtórzenia
wcześniejszych etapów i opracowania nowego prototypu. Etapy te mają charakter pętli i
prowadzone są do czasu pozytywnego zakończenia testów.
6. Po pozytywnie zakończonym etapie testów prototyp jest akceptowany i następuje
zlecenie produkcji seryjnej. Egzemplarz prototypu jest najczęściej zachowywany w Spółce i
stanowi model wzorcowy w razie ewentualnych reklamacji. Zakończenie powyższego cyklu
następuje po zatwierdzeniu wyrobu przez zespół zaangażowany w prace rozwojowe i
końcowego klienta, co oznacza możliwość jego sprzedaży i przekazania do produkcji
seryjnej.
Przykładowymi projektami obrazującymi działalność rozwojową Spółki w powyższym
obszarze są:
a) Projekt (...) – podczas opracowywania dokumentacji technologicznej zidentyfikowano
kilka istotnych problemów, które zostały zgłoszone do produkcji. Wykonany został
prototyp, który nie przeszedł pozytywnie testów. Po otrzymaniu większej ilości detali od
klienta, kontynuowano testy w celu znalezienia przyczyn problemu. Zidentyfikowano
szereg problemów związanych z kolizją części z (...) (brak możliwości obsługi detalu w
ramach (...)). W testach brali udział klient i technolog, zidentyfikowano blisko 30
problemów w cyklu obsługi (...). W czasie burzy mózgów technolog zaproponował nowe
rozwiązania konstrukcyjne, a więc zmianie uległa dokumentacja pierwotna poprzez
nasienie zmian opracowanych przez technologa. Dokonano przeróbki prototypu w celu
ponowienia testów z udziałem klienta. Podczas testów ponowie wyszły problemy z
obsługą (...) (5 błędów w cyklu modelowej obsługi). Pętla procesu została powtórzona,
dokonano kolejnych przeróbek dokumentacji i prototypu. Ponowiono testy, które
potwierdziły zasadność przyjętych rozwiązań. Zlecenie zostało zaakceptowane przez
klienta i zwolnione do produkcji po opracowaniu 4 prototypu.
b) Projekt (...) – w tym projekcie wystąpiła konieczność wykonania testów u klienta. (...)
prototypowy był testowany pod kątem obsługi w istniejącym procesie na linii produkcyjnej
u klienta z branży (...) (czołowy producent (...)). Na testach wyszła konieczność zmian
wprowadzanych do projektu, które następnie zostały zwalidowane w procesie
przebudowy prototypu. Następnie wykonano testy wewnętrzne w oparciu o
doświadczenie i wytyczne z pierwszych testów i u klienta. Wykonany został film z
przeprowadzonych testów wewnętrznych, który został przesłany do klienta i został
ostatecznie zaakceptowany, a Spółka mogła uruchomić produkcję wyrobów.
II. Dział (...).
Dział zajmuje się opracowaniem (...) (ok 80% wyrobów) oraz (...).
Prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe realizowane są w cyklach badawczo-
rozwojowych, które rozpoczynają się najczęściej po otrzymaniu zapytania od klienta:
1. Faza analiz – otrzymanie zapytania o możliwość opracowania i wykonania (...). Prace
realizowane w tej fazie obejmują szczegółową analizę oczekiwanych parametrów lub
wstępnego projektu / otrzymanej dokumentacji, w celu przedstawienia własnej propozycji
wykonania (...), a także określenia wytycznych w zakresie rozwiązań technologicznych i
materiałowych w celu osiągnięcia zamierzonego efektu. Analiza realizowana jest pod
kątem właściwości technologicznych i możliwych rozwiązań produkcyjnych
przedsiębiorstwa Spółki. Celem tego etapu jest stwierdzenie zakresu możliwych procesów
technologiczno-produkcyjnych pozwalających na osiągnięcie efektu oczekiwanego przez
klienta, a także opracowanie wyliczeń niezbędnych do przedstawienia oferty klientowi. Na
tym etapie analiza obejmuje takie parametry jak: (...). Każdorazowo oferta podlega
konsultacji w zakresie możliwości wykonania oraz zgłoszenia ewentualnych uwag przez
wyspecjalizowanych technologów i konstruktorów z Działu (...). W celu opracowania
wstępnej oferty, oferent wraz z technologami opracowują dokumentację do akceptacji
klienta (podobnie jak w przypadku poprzedniego procesu). Na tym etapie identyfikowane
są wstępne ryzyka i problemy związane z wykonaniem (...). Tak powstała oferta przesyłana
jest do klienta i w toku dalszych negocjacji albo jest akceptowana albo odrzucana.
2. Faza koncepcyjno - projektowa – na tym etapie konstruktorzy otrzymują wszystkie
wytyczne uzgodnione w przyjętej ofercie i bazując na posiadanych specjalistycznych
licencjach tworzona jest dokumentacja 2D nowego wyrobu w oparciu o oprogramowanie
(...). W oparciu o wstępne założenia i zaakceptowaną ofertę, konstruktor rozpoczyna prace
koncepcyjno-projektowe, które wielokrotnie odbywają się z czynnym udziałem klienta
(potrzeba akceptacji wprowadzanych zmian lub proponowanych rozwiązań
technologicznych, potrzeba weryfikacji parametrów dotyczących wyrobu w tym czynników
bezpośrednio oddziałujących na wyrób). Na tym etapie sporządzana jest dokumentacja
konstrukcyjno-technologiczna lub zmieniany jest wstępny projekt w celu osiągnięcia
optymalnych rezultatów jakościowych oraz produkcyjnych (w tym m.in. opracowanie
odpowiedniej technologii produkcji, ograniczenie kosztów). Istotą tej fazy jest
opracowanie rozwiązań, które pozwolą na osiągnięcie optymalnych cech wyrobu przy
zastosowaniu określonej metody produkcji. Prace obejmują również zaprojektowanie
odpowiedniej liczby cykli poddawania wyrobu procesom wycinania (...) itp. (o końcowych
właściwościach decyduje nie tylko dobór materiałów czy ich grubość, ale również liczba
procesów, jakiemu poddany zostanie element, oraz ich kolejność w procesie produkcji).
Prace koncepcyjne obejmują również wizje lokalne konstruktora na miejscu inwestycji w
celu weryfikacji czy przedstawienia dodatkowych rozwiązań (prototypowych elementów)
/zmian do konstrukcji. W zakresie zmian dotyczących kształtu należy wykonać ponownie
analizy w zakresie statystyki lub wytrzymałości, gdyż zmiany dotyczą grubości materiałów,
liczby i (...), analizowane są rozwiązania (...). Konstruktor w oparciu o tworzone symulacje
oraz doświadczenie dokonuje analizy i nanosi zmiany do dokumentacji projektowej, która
zapisywana jest na serwerze Spółki. Po akceptacji dokumentacji Spółka przechodzi do
opracowania dokumentacji technologicznej. Opracowywany jest również proces
technologiczny (...) każdego elementu składowego do wykonania w Spółce. Jest to
kluczowa informacja dla działów produkcyjnych, w tym rodzaj i grubość materiałów, na
jakiej maszynie mają zostać wykonane, wszystkie szczegóły dotycząc (...). Również
wytyczne dotyczące wykończenia każdego elementu, w tym wymagana jakość powłoki czy
elementy montażowe. Zadaniem pracowników Spółki w tej fazie jest opracowanie
finalnych parametrów produktu oraz szczegółowego procesu wytworzenia wyrobu, w tym
zaprojektowanie odpowiedniej liczby cykli poddawania wyrobu różnym procesom
produkcyjnym.
3. Faza wykonawcza – prototypowa. W dalszej kolejności operatorzy maszyn rozpoczynają
próbną kalibrację maszyn wybranych w opracowanej technologii poprzez pisanie
programów, kierując się wynikami prac koncepcyjno-projektowych. Operatorzy analizując
dokumentację techniczną 2D oraz wybrane materiały dokonują zindywidualizowanych
prac mających na celu zaprogramowanie maszyn w celu zapewnienia bezpiecznej i
szybkiej produkcji, ograniczeniu odpadowości materiałów itp. Po dokonaniu kalibracji
maszyny następuje pierwsza (próbna) seria wyrobu lub jego elementu. Pracownicy
odpowiedzialni za procesy tworzenia próbnego wyrobu, wykonują pierwszy montaż.
Opracowywane są również tzw. (...) w zakresie systemu kontroli jakości danego wyrobu
oraz weryfikowane są pierwsze wyroby z przyjętymi założeniami projektowymi. Proces
obejmuje również identyfikację problemów na etapie montażu w zakresie, w jakim
wymagane są ponowne lub dodatkowe prace projektowe. W tej fazie wykorzystywane są
doświadczenia związane z ich stosowaniem. Tworzenie prototypów/serii próbnej pełni
kluczową rolę w procesie prowadzonych prac rozwojowych. Bez tego prace nie miałyby
empirycznego, doświadczalnego charakteru. Ten etap pozwala na pierwszą weryfikacja
założeń przyjętych w fazie koncepcyjno-projektowej na linii produkcyjnej, dzięki czemu
Spółka identyfikuje problemy z zachowaniem się materiałów bądź narzędzi w produkcji
seryjnej oraz koryguję kalibrację maszyn do ustawień najbardziej optymalnych
(zmniejszenie odpadowości materiału i liczby wadliwych elementów).
4. Faza testowania – wykonywane są testy wewnętrzne i kontrola jakościowa wyrobu. Faza
ta w zasadzie rozpoczyna się wraz z fazą wykonawczą, gdyż kontrola jakości musi
opracować dokumentację do każdego etapu produkcyjnego danego wyrobu, co ma
szczególne znaczenie z uwagi na przeznaczenie produktu i konieczność spełnienia
wysokich norm bezpieczeństwa. Testy przeprowadzane są w warunkach możliwie
najbardziej zbliżonych do docelowych, a czasem także na samej inwestycji. Na tym etapie
często zdarza się, że wychodzą różne problemy, które opisywane są przez pracowników
Spółki. Bardzo często na tym etapie identyfikowane są problemy, które skutkują zmianą w
dokumentacji projektowej, a nawet w modelach 2D, co w konsekwencji prowadzi do
powtórzenia wcześniejszych etapów i opracowania kolejnej wersji wyrobu. Etapy te mają
charakter pętli i prowadzone są do czasu pozytywnego zakończenia testów.
5. Po pozytywnie zakończonym etapie testów serii próbnej, wyrób jest akceptowany i
następuje zlecenie produkcji seryjnej.
Powyższe prace podejmowane są w sposób systematyczny w celu wykorzystywania
zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów,
procesów). Mają określony przebieg i przypisane zasoby ludzkie oraz park maszynowy
/wartości niematerialne i prawne, a ich częstotliwość można określić jako stałą – bez nich
Spółka nie mogłaby prowadzić takiej działalności produkcyjnej jaką realizuje. Prace
realizowane przez Wnioskodawcę nad tworzeniem nowych konstrukcji i detali, ich
ulepszaniem, mają charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia
20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie i nauce. Celem podejmowania w sposób stały tych
czynności przez Wnioskodawcę nie są badania aplikacyjne (poszerzenie wiedzy), a prace
rozwojowe, tj. m.in. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz prace
demonstracyjne, testowanie i walidacja nowych lub ulepszonych produktów lub ich
elementów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków
rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie
techniczne produktów lub procesów.
Do głównych kosztów prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy
zaliczają się wynagrodzenia pracowników: Działu (...) – ustalanego w oparciu o ewidencję
czasu pracy poświęconego nad projektami badawczo-rozwojowymi (pracownicy prowadzą
indywidualną ewidencję czasu pracy nad projektami w ujęciu miesięcznym).
Przy okazji prac nad nowymi oraz udoskonalonymi wyrobami, oprócz wydatków
związanych z wynagrodzeniami pracowników zaangażowanych w projekty, Wnioskodawca
ponosi również szereg wydatków związanych z bezpośrednim użyciem materiałów
zużywanych do działalności badawczo-rozwojowej w tym m.in. do prototypu, do testów,
do serii próbnej, na które składają się m.in. koszty materiałów metalowych, zakupionych
półproduktów metalowych, elektroniki, rurek, mechanizmów, okuć itp. Koszty te stanowią
koszty uzyskania przychodów Spółki, potwierdzone są fakturami zakupowymi i
przypisaniem kosztów do danego projektu. Wnioskodawca w celu prowadzenia
działalności badawczo-rozwojowej w ramach struktury organizacyjnej powołuje do
poszczególnych projektów (zakładając odpowiednie zlecenia produkcyjne i zamówienia)
zespół badawczo-rozwojowy.
Projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach podejmowanych prac badawczo-
rozwojowych wykonywane są przez pracowników zatrudnionych na umowy o pracę.
Osoby, które Wnioskodawca zatrudnia w celu wykonywania prac badawczo-rozwojowych
pracują na stanowiskach:
- (...).
Zakres obowiązków pracowników zespołu badawczo-rozwojowego obejmuje następujące
zadania:
- opracowywanie nowych rozwiązań/elementów dla nowych wyrobów gotowych,
- poszukiwanie i wprowadzanie nowych rozwiązań konstrukcyjnych i koncepcji
konstrukcji,
- wprowadzanie zmian w aktualnych wyrobach, wsparcie techniczne linii montażowych,
- projektowanie, tworzenie i rozwój produktów wraz z towarzyszącą dokumentacją i
według najlepszych wzorców w celu osiągnięcia jak najwyższej jakości i wytrzymałości,
- zapewnienie sprawnej realizacji zadań dotyczących projektowania i rozwoju wyrobów,
- opracowywanie i wdrażanie procesu badań i strategii rozwoju wyrobów,
- zarządzanie procesem projektowania wyrobu,
- analiza materiałochłonności, budżetowanie i ofertowanie zleceń,
- wykonywanie testów i walidacji wyrobów oraz przygotowywanie dokumentacji
jakościowej.
Czynności o charakterze prac badawczo-rozwojowych zlecane są przez kierowników
zespołów badawczo-rozwojowego (kierownicy Działów (...)). Wnioskodawca prowadzi karty
projektów prac B+R w formie dokumentacji cadowskiej, plików elektronicznych (serwer
Spółki) oraz dokumentacji papierowej (teczki). Natomiast czas pracy pracowników
ewidencjonowany jest w elektronicznej ewidencji. W ewidencji przypisywane są tylko
godziny przeznaczone na działania B+R (do zleceń produkcyjnych zidentyfikowanych jako
prace rozwojowe), a następnie wyliczany jest koszt prac działań B+R w oparciu o stawki
wynagrodzeń pracowników wykonujących czynności B+R - jako iloczyn zarejestrowanych
godzin i stawek wynagrodzeń wyliczonych indywidualnie dla każdego pracownika w
danym miesiącu.
Ponadto, do projektów przypisane są zamówienia materiałów i surowców
wykorzystywanych w procesie tworzenia prototypów, serii próbnych czy testów. Faktury
zakupowe przypisywane są do poszczególnych zleceń produkcyjnych, przez co
Wnioskodawca w sposób łatwy i przejrzysty identyfikuje koszty zużytych materiałów i
surowców. Całość dokumentacji przechowywana jest na serwerze Wnioskodawcy w
sposób uporządkowany. Na tej podstawie Wnioskodawca prowadzi analizy finansowe i
wyceny nowych zleceń, gdyż jest w stanie sięgnąć do kosztów wytworzenia każdego
wyrobu i/lub jego części. Umożliwia to również łatwe korzystanie z zasobów gromadzonej
wiedzy, gdyż zdarza się, że po otrzymaniu zamówienia od klienta Wnioskodawca
identyfikuje posiadaną już dokumentację projektową oraz przetestowany element
nadający się do użycia w nowym zleceniu.
Projekty realizowane przez Wnioskodawcę są prowadzone w sposób systematyczny.
Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych
prowadzonych przez Wnioskodawcę, została przerwana przed ich zakończeniem. Zdarzają
się takie projekty, które na różnych etapach realizacji okazują się niewykonalne lub
nierentowne z uwagi na znacznie większy nakład pracy, liczbę koniecznych poprawek
(wytworzenia prototypów części) itd. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury
naukowo-technicznej, dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź
wdrożenia.
Wnioskodawca w ramach prowadzonych i opisanych wyżej prac rozwojowych poniósł
szereg różnego rodzajów kosztów, stanowiących koszty kwalifikowane w rozumieniu art.
18d ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Rzeczywiście ponoszone koszty prac badawczo-rozwojowych ponoszone
przez Wnioskodawcę w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę to koszty
wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych,
koszty składek z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako
płatnika składek. W skład wynagrodzeń z tytułu umów o pracę dotyczących pracowników
zatrudnianych przez Wnioskodawcę w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej
wchodzą wynagrodzenia pracowników wraz ze składkami ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) - czyli należności z tytułów,
o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych oraz koszty sfinansowanych przez Wnioskodawcę składek z tytułu tych
należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych, obejmujące: wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę,
wynagrodzenie wynikające z przepracowanych godzin nadliczbowych (nadgodziny) oraz
składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako
płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie
rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz
Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - poniesionych na rzecz danego
pracownika B+R za dany miesiąc w takiej części, w jakiej czas danego pracownika B+R
przeznaczony na faktyczną realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy
tego pracownika B+R w miesiącu, za który Wnioskodawca jest zobowiązany wypłacić
wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy. Przez ogólny czas
pracy pracownika w danym miesiącu wskazany w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT służący
określeniu wysokości w/w należności Wnioskodawca rozumie czas pracy, w jakim
pracownik B+R pozostaje w danym miesiącu do dyspozycji pracodawcy (tj. Spółki) zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa pracy. W związku z wydaniem interpretacji ogólnej
przez Ministra Finansów w dniu 13 lutego 2024 r. w zakresie możliwości zaliczenia
wynagrodzenia z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika do kosztów
kwalifikowanych z tytułu ulgi B+R, Wnioskodawca precyzuje, że zagadnienie to zostało w
sposób wyczerpujący dla Wnioskodawcy wyjaśnione.
Dodatkowo, Spółka zaznacza, że:
1) jako osoba prawna ma siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i podlega
obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w rozumieniu art. 3 ust. 1
ustawy o CIT,
2) nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie
zezwolenia,
3) nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,
4) koszty kwalifikowane, w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, nie zostały Spółce zwrócone
w jakiejkolwiek formie,
5) koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową nie zostały (i nie będą) przez
Spółkę odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w rozumieniu
art. 18d ust. 5 ustawy o CIT,
6) prowadzone prace badawczo-rozwojowe nie stanowią badań podstawowych w
rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT,
7) Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust.
1 pkt 34a ustawy o CIT,
8) Wnioskodawca zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT wyodrębnia w księdze, o której
mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT i będzie wyodrębniać w przyszłości koszty
działalności badawczo-rozwojowej,
9) koszty prac badawczo-rozwojowych nie obejmują inwestycji w aparaturę naukowo-
badawczą dostarczaną w ramach umowy zawartej z podmiotem powiązanym w
rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. oraz inwestycji w samochody osobowe
oraz budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością,
10) koszt wynagrodzeń pracowników biorących udział w pracach B+R prezentowany jest
na koncie wynagrodzenia oraz ubezpieczenia społeczne i świadczenia na rzecz
pracowników. Wyliczenie kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami w części
proporcjonalnej do czasu zaewidencjonowanego jako czas pracy poświęcony na B+R
prowadzone jest w ewidencji pozabilansowej,
11) prace, wskazane jako prace rozwojowe zostały w Spółce rozpoczęte przy
jednoczesnym założeniu, że Spóła w przyszłości będzie dalej podejmowała i
realizowała tego rodzaju prace.
Ponadto, w piśmie uzupełniającym doprecyzowali Państwo opis sprawy następująco:
ad 1)
Podczas tworzenia nowych produktów i technologii ich produkcji w szczególności
wykorzystywana jest aktualna wiedza w zakresach takich jak (...). Każdy projekt
zakwalifikowany do ulgi B+R przejawia się w niepowtarzalności co najmniej na skalę
przedsiębiorstwa opracowań niezbędnych do wyprodukowania wyrobu i wprowadzenia
go na rynek. Kluczowe dla powodzenia projektów jest wykorzystywanie wiedzy i
doświadczenia kadry specjalistów przy opracowywaniu nowych wyrobów i technologii ich
produkcji.
ad 2)
Prace realizowane przez Wnioskodawcę nad tworzeniem nowych konstrukcji (...)
technologicznych mają charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z
dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie i nauce, a nie prac badawczych w rozumieniu
art. 4 ust. 2 lit. 2 pkt 2) ww. ustawy. Stąd wynikiem prac nie zawsze jest powstanie nowej
wiedzy z dziedziny (...) czy innych podobnych dziedzin. Jak wskazano we wniosku o
wydanie indywidualnej interpretacji, działalność w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej
przejawia się u Wnioskodawcy w zakresie prac rozwojowych, choć nie można wykluczyć,
ze przy pewnych projektach możliwe jest równoczesne zwiększenie dostępnej wiedzy np.
w zakresie nowych technologii produkcji. Celem jednak podejmowania w sposób stały
tych czynności przez Wnioskodawcę nie są badania aplikacyjne (poszerzenie wiedzy), a
prace rozwojowe, kończące się powstaniem unikalnej dla Wnioskodawcy technologii
produkcji wyrobu i jego konstrukcji, który następnie trafia do sprzedaży.
ad 3)
Przede wszystkim niepowtarzalne są technologie produkcji przy każdym projekcie
kwalifikowanym do ulgi B+R. Tak jak zostało to opisane we wniosku o wydanie
indywidualnej interpretacji podatkowej, Wnioskodawca opracowuje nowe wyroby, które
następnie wdraża do własnego katalogu produktów oraz nowe wyroby dla swoich
klientów z branży konstrukcyjnej (...) oraz (...) (...). Wykorzystano i połączono wiedzę w
zakresie (...). Podstawowym narzędziem pracy konstruktora jest wysoko specjalistyczne
oprogramowanie do tworzenia nowych konstrukcji 2D i 3D poszczególnych elementów
wyrobów, a także doświadczenie oparte o empiryczne wykonywanie prototypów. Każdy
nowy lub znacząco ulepszony wyrób wiąże się z wyzwaniem niespotykanym wcześniej w
przedsiębiorstwie. Następnie konstruktor wraz z technologiem opracowują unikatową dla
przedsiębiorstwa (...) produkcyjną dla nowego wyrobu. Wiąże się to z twórczą pracą
polegającą na zaplanowaniu poszczególnych operacji wykonywanych w późniejszej
produkcji (koncepcja), a następnie szczegółowe opracowanie każdego etapu każdej
operacji (projekt), by wreszcie w sposób doświadczalny zweryfikować opracowaną (...)
technologiczną (prototypowanie, testowanie). Najprościej rzecz ujmując, unikatowość tych
rozwiązań przejawia się w opracowaniu ciągu wielu drobnych operacji związanych z
produkcją, która w całości tworzy niepowtarzalną technologię produkcji konkretnego
elementu. Nie można by było żadnej z tych drobnych operacji „wyrzucić” z tego ciągu, gdyż
nie powstałby ten konkretny detal o założonych na wstępie właściwościach i
przeznaczeniu. Doszłoby wówczas do deformacji detalu, utracenia określonych
właściwości czy wręcz niemożliwe byłoby jego późniejsze zmontowanie, gdyby zmienić
cokolwiek w opracowanej (...) technologicznej. (...) są własnością Wnioskodawcy i
podlegają ochronie prawnej know-how. Dlatego też raz stworzona (...) pozostaje unikalna
dla przedsiębiorstwa, a kolejny, nowy produkt, wymaga stworzenia nowej technologii. W
każdym rozumieniu są to dla Wnioskodawcy nowatorskie rozwiązania, gdyż nie odnoszą
się do poprzednich rozwiązań.
ad 4)
Wnioskodawca wyjaśnia, że w toku prac nad projektem, zadaniem zespołu B+R jest
opracowanie konstrukcyjne danego wyrobu, a następnie opracowanie (...) w celu
możliwości wyprodukowania takiego wyrobu w powtarzalnych cyklach produkcyjnych.
Każdy wyrób projektowany jest pod indywidualne przeznaczenia w środowisku
docelowym. Zarówno konstruktorzy, jak i technolodzy oraz operatorzy maszyn
wprowadzają liczne usprawnienia w toku projektu, w konsekwencji czego każdy wyrób jest
inny od poprzedniego. Usprawnienia mają charakter funkcjonalny (np. opracowanie i
zastosowanie w całej konstrukcji dedykowanego (...)) oraz technologiczny (np. (...)).
Przeznaczenie wyrobów wytwarzanych przez Wnioskodawcę również wpływa na cały cykl
badawczo-rozwojowy. Jest to kluczowa informacja wstępna projektu, która pozwala
zidentyfikować kluczowe parametry nowego wyrobu oraz wyznacza linie graniczne
właściwości dla danego wyrobu, które nie mogą zostać przekroczone przez
Wnioskodawcę. Przeznaczenie wyrobu jest często determinowane przez klienta wyrobu i
jest sprawdzane każdorazowo na etapie testów prototypu lub serii próbnej (np. w zakresie
odporności na gięcie badane w szczególnie narażonych miejscach wyrobu). Niespełnienie
właściwości wyrobu w tym zakresie oznacza konieczność wprowadzenia dalszych
usprawnień i powtórzenia całego/części cyklu badawczo-rozwojowego w
przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Odmienne przeznaczenie związane jest m.in. z siłami,
jakie będą oddziaływać na dany wyrób w środowisku docelowym (np. (...) itp.), z
czynnikami atmosferycznymi (np. (...) itp.), z masą maksymalną jaki może posiadać wyrób,
z uwarunkowaniami pracy ludzi z wyrobem itd.
ad 5)
Wnioskodawca wskazuje, że tworzenie nowego wyrobu w postaci (...) lub elementów (...) to
nie tylko zamodelowanie produktu w programach 2D i 3D, ale również opracowanie
„instrukcji” powstawania tego produktu. To właśnie owa „instrukcja” jest tym, czym w
dużej mierze zajmują się konstruktorzy i technolodzy Wnioskodawcy. Od pierwszej wizji
czy szkicu produktu na papierze, poprzez spotkania robocze oraz twórcze opracowywanie
kolejnych operacji, a także tworzenia niezbędnych narzędzi do maszyn aż po prototyp czy
serię próbną. Tworzenie nowych unikatowych konstrukcji (...) wiąże się z długim procesem
twórczym, gdzie wiedza i kompetencje pracowników muszą być weryfikowane poprzez
empiryczne procesy w postaci tworzenia prototypów czy serii próbnej.
Każdy powstający u Wnioskodawcy produkt musi przejść przez opisane we wniosku etapy
prac badawczo-rozwojowych związanych z opracowywaną technologią. Każdy też projekt
objęty przedmiotem pytania jest nowym rozwiązaniem dla Wnioskodawcy,
niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej (a często nie tylko Wnioskodawcy).
Opracowywane rozwiązania stanowią know-how chronione przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca wyróżnia spośród swoich prac również prace rutynowe, a związane z
prostą obróbką (...) metalu bez konieczności stworzenia dedykowanej technologii. Te
prace nie są jednak objęte przedmiotem wniosku i Wnioskodawca nie zamierza ich
rozliczać w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
Można zatem stwierdzić, że proces opracowywania nowej lub udoskonalonej technologii
produkcji rozpoczyna się od stworzenia nowej dla Wnioskodawcy koncepcji. Dopiero na
podstawie tej pierwszej koncepcji, założeń, prowadzone są dalsze prace rozwojowe, które
bardzo często zmieniają w całości lub części przyjęte na wstępie założenia. Jest to ciągły
proces twórczy pracowników zaangażowanych w tworzenie (...), podejmowany stale i w
celu opracowania unikatowego produktu (nowego rozwiązania dla Wnioskodawcy).
Podstawowym narzędziem wykorzystywanym przez pracowników jest ich rozum, wiedza i
doświadczenie w zakresie (...), a w zasadzie twórcze wykorzystywanie tej wiedzy i
doświadczenia pozwalające opracować złożone projekty mające postać finalnych
produktów.
Twórczy charakter w podobnych procesach prac badawczo-rozwojowych został też
potwierdzony w licznych interpretacjach podatkowych, w szczególności:
- interpretacji indywidualnej wydanej z 7 maja 2021 r., przez Dyrektora Krajowej
Informacji Skarbowej o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.115.2021.2.AA, gdzie przedmiotem
zapytania była działalność twórcza w zakresie m.in. opracowywania narzędzi do
produkcji detali,
- interpretacji indywidualnej wydanej z 26 czerwca 2023 r., przez Dyrektora Krajowej
Informacji Skarbowej o sygn. 0115-KDIT3.4011.335.2023.2.AD, gdzie przedmiotem
zapytania były analogiczne procesy tworzenia technologii produkcji nowych wyrobów
metalowych.
W pełni aktualne do przedmiotu zapytania jest zatem wyjaśnienie twórczego charakteru
prac przy projektowaniu nowych konstrukcji (...) czy nowych procesów technologicznych:
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań
podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w
jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować
powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha
twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o
charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.
Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje
tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się
od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której
stopień nie ma znaczenia.” Ponadto, przez działalność twórczą należy rozumieć
działalność, której rezultat powinien:
- być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi
niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie,
oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter
zbiorowy,
- mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych
działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności,
- mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór
intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie
jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).
Każdy nowy produkt opracowywany przez zespół projektowy Wnioskodawcy ma charakter
ustalony, indywidualny oraz oryginalny – konstrukcje (...) są bowiem odrębnymi
produktami, niepowtarzalnymi, podobnie jak (...) pozwalająca na jego wytworzenie, a w
konsekwencji spełniona jest przesłanka twórczości.
ad 6)
Wnioskodawca wyjaśnia, że fundamentalnym celem rozpoczęcia prac rozwojowych jest
próba opracowania technologii produkcji konkretnego wyrobu, gdyż tylko wówczas
Wnioskodawca może podjąć się wdrożenia nowego produktu w przedsiębiorstwie.
Każdorazowo przy nowym projekcie zespół projektowy określa harmonogram dla danego
produktu, a w toku jego prac harmonogram ten jest weryfikowany. Jest to o tyle istotne,
że na tej podstawie szacuje się budżet projektu oraz czas jego realizacji, a także
zaangażowania pracowników. Niektóre projekty mogą zostać zrealizowane w przeciągu
kilku tygodni. Jednak często projekty te rozpisywane są nawet na kilka miesięcy, co
uwzględnia zaplanowane tworzenie prototypów i ich testowanie. Potwierdzeniem
systematyczności działań prac rozwojowych jest również okoliczność, że Wnioskodawca
stale zatrudnia osoby na pełen etat w zakresie czynności stricte związanych z tymi
pracami. Wypracowany został model biznesowy działalności gospodarczej, oparty na
realizacji niepowtarzalnych projektów, a nie dwóch czy trzech produktów wytwarzanych w
sposób ciągły. Dzięki takiemu podejściu Wnioskodawca buduje swoją markę, a także
dywersyfikuje swoją sprzedaż, przez co pozyskuje kontrakty z wielu dużych firm z (...).
W zakresie tworzenia (...) i specyficznych do produkcji narzędzi, to należy wskazać, że
narzędzie jest tylko jednym z etapów tworzenia nowej technologii produkcji. Każde
narzędzie jest unikatowe, gdyż jest ściśle dopasowane do produkcji danego detalu i nie
może zostać wykorzystane do produkcji innego detalu. To, że narzędzia są w całości
opracowywane przez Wnioskodawcę jest potwierdzeniem twórczego charakteru prac w
przedsiębiorstwie. W branży produkcyjnej bardzo często się bowiem zdarza, że firma
zlecając produkcję innemu podmiotowi przekazuje jednocześnie narzędzia służące do
produkcji tego produktu. Oznacza to, że prace projektowe nad technologią produkcji
zostały wykonane we własnym zakresie lub też zlecający zmienia podmiot posiadający
środki produkcji (maszyny, urządzenia) bez zlecania mu prac twórczych. Z takimi
przypadkami nie mamy jednak do czynienia w przypadku Wnioskodawcy.
ad 7)
Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wydatki ponoszone w związku z realizacją praco
badawczo-rozwojowych stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisana we wniosku
działalność badawczo-rozwojowa realizowana w roku 2024 jak i analogiczna działalność
realizowana w przyszłości stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a
pkt 26 w związku z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia
Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków kwalifikowanych
ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art.
18d ust. 7 ustawy o CIT wykazane w deklaracji podatkowej za rok 2024 oraz w
deklaracjach podatkowych za lata kolejne?
Państwa stanowisko w sprawie
Według Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym opisane we
wniosku prace rozwojowe zrealizowane przez Wnioskodawcę w 2024 roku oraz
planowane w przyszłości stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a
pkt 26 w zw. z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do
odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków kwalifikowanych ponoszonych w
związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 ustawy
o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z
zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18
ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-
rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku
podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów
innych niż przychody z zysków kapitałowych. Na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1668), od 1 października
2018 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące definicji badań naukowych i prac
rozwojowych (art. 4a pkt 26 i 28 ustawy o CIT).
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza
działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w
sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów
wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)
(winno być CIT), ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace
rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i
wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi
informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i
tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z
wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich,
nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, podkreślić wyraźnie należy, że w
celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę
nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać
uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają
definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT). Ustawodawca wprowadził definicję
działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już
wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność
twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób
systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do
tworzenia nowych zastosowań. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność
musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że
działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie
nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają
odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wynika, że działalność
badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące
prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie
działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości
będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem
rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka
działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów
wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. W tym miejscu wskazać
należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac rozwojowych
oraz/lub doświadczeń praktycznych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do
produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu
organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej
wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i
mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie
nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty
gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej
działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym
zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe,
działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju
technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie,
łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w
tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji
oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów,
procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian
wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych,
usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca podkreśla, że
realizowane czynności w ramach opisanych obszarów miały i będą w przyszłości mieć
charakter twórczy, a jednocześnie nie miały i w przyszłości nie będą miały charakteru
rutynowych i okresowych zmian.
Zdaniem Wnioskodawcy, realizowanie projektów przez Wnioskodawcę we własnym
zakresie (tj. przez Wnioskodawcę i zatrudnionych na umowie o pracę pracowników
Wnioskodawcy) wymaga każdorazowo pogłębionej analizy zidentyfikowanych problemów
technologicznych i konstrukcyjnych, które związane były oraz w przyszłości związane będą
z wykorzystaniem wiedzy i umiejętności wykwalifikowanych pracowników Wnioskodawcy
(głównie konstruktorów, technologów, operatorów maszyn, pracowników produkcji) oraz
empirycznej weryfikacji proponowanych rozwiązań przy wykorzystaniu specjalistycznego
sprzętu i oprogramowania.
Ponadto, efektem prowadzonych prac było i w przyszłości będzie wypracowanie nowych
rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniających zmienne czynniki w tym
m.in. zmienne wymagania klientów, co w sposób oczywisty widać w przypadku
opracowywania nowych produktów czy wręcz całych serii produktów. Jak wskazano w
opisie stanu faktycznego, prowadzone prace mają również charakter systematyczny, gdyż
realizowane są w sposób zaplanowany i etapowy (według ściśle określonej kolejności faz i
z wykorzystaniem pracowników określonych specjalizacji, zorganizowanych w
odpowiednią strukturę). Można wręcz powiedzieć, że istotą obszaru działalności
Wnioskodawcy związaną z produkcją jest tworzenie nowych produktów lub wprowadzania
nowych rozwiązań do istniejących już produktów. Podobnie, działalność związana z
projektowaniem i wykonywaniem konstrukcji (...) na indywidualne zlecenia klientów. Prace
te mają charakter twórczy i wymagają specjalistycznej wiedzy i zasobów nieosobowych
przedsiębiorstwa.
Jednocześnie Wnioskodawca wyróżnia ze swojej działalności te obszary, które nie mają
charakteru twórczego, lecz stanowią wyłącznie prace rutynowe (produkcja seryjna, usługi
cięcia, cała działalność związana z prowadzeniem hurtowni materiałów budowlanych).
Prace te nie są ewidencjonowane jako prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym
realizowany przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/w zdarzeniu przyszłym cykl
badawczo-rozwojowy poprzez projekty B+R obejmujący fazę analiz, fazę koncepcyjno-
projektową, fazę wykonawczą - prototypową oraz fazę testów należy uznać za działalność
badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.
Potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje się m.in. w interpretacji indywidualnej
wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.237.2019.2.
BM z 12 sierpnia 2019 r., w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej
Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL2-2.4011.115.2021.2.AA z 7 maja 2021 r., czy w
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr
0111-KDIB1-3.4010.66.2024.2.JMS z 27 marca 2024 r.
Jednocześnie, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty
uzyskania przychodów ponoszone przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-
rozwojową stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2
ustawy o CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym
przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty pracownicze
obejmujące wynagrodzenia zasadnicze za okres wykonywania pracy, premie, bonusy i
nagrody (pieniężne), dodatki oraz składki z tytułu tych należności, w części finansowanej
przez Wnioskodawcę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne,
składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, poniesione w
odniesieniu do poszczególnych pracowników zespołu badawczo-rozwojowego, w części w
jakiej ich czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie
pracy pracownika w danym miesiącu zgodnie z zastosowanym kluczem alokacji oraz takie
koszty ponoszone w przyszłości będą stanowiły koszty kwalifikowane o których mowa w
art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania.
Z brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, wynika, że za przychody ze stosunku służbowego,
stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się
wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź
ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w
szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,
różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne
kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto
świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych
nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Przywołany art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, odnosi się do tzw. „wynagrodzeń pracowniczych”,
tj. należności wypłacanych (wydawanych) osobom fizycznym z tytułu stosunku
służbowego, stosunku pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Przechodząc
na grunt analizowanej sprawy w zakresie możliwości uznania kosztów pracowniczych
stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane
należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje
prace badawczo-rozwojowe.
Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie
tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie
(wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń
wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także
składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R. W
tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny
nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT,
jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów
kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Natomiast, użyty w
art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie
przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo.
Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków
pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika
powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z
pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym, w tym premie, bonusy, nagrody
oraz dodatki. Mając na uwadze, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty
kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany
cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie
określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy
to wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowi koszt kwalifikowany. Powyższy przepis
odnosi się więc do czasu faktycznie poświęconego.
W rozumieniu Wnioskodawcy, pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację
działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT,
odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Oznacza to, że w przypadku takiego
pracownika należy ustalić ile godzin w ogólnym miesięcznym czasie pracy poświęcił na
działalność B+R. W przypadku Wnioskodawcy jest to możliwe dzięki prowadzonemu
ogólnemu systemowi ewidencji czasu pracy oraz szczegółowej ewidencji czasu pracy przy
każdym rozpoczętym projekcie. Ostatecznie bowiem pracownicy ewidencjonują czas pod
konkretnymi częściami projektowanymi i wytwarzanymi w ramach projektu. Numery
projektów (identyfikowane w teczkach projektów oraz w systemie ewidencji czasu pracy) z
działalności badawczo-rozwojowej pozwalają na dokładne ustalenia jakie czynności
pracownik wykonywał, w ramach którego projektu oraz w jakim czasie. Dlatego, aby
najdokładniej ustalić odpowiednią część kosztów pracowniczych, które stanowią koszty
kwalifikowane, Wnioskodawca zasadnie posługuje się przedstawionym powyżej kluczem
alokacji, czyli ustala indywidualny czas prac pracownika w danym miesiącu oraz
indywidulany czas pracy B+R tego pracownika, posługując się tą proporcją kalkuluje jaką
cześć kosztów pracowniczych stanowi koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust.
2 pkt 1 ustawy o CIT.
W związku z powyższym, za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o
CIT, można uznać koszty wynagrodzeń osób zaangażowanych w działalność badawczo-
rozwojową, w zakresie wynagrodzenia pracowników obejmującego wynagrodzenia
zasadnicze za czas pracy, premie, nagrody, bonusy, dodatki oraz odpowiednia opisana
wyżej część składek. Natomiast w przypadku pracowników działu prototypowni, który cały
zlecony czas pracy poświęcają na prac rozwojowe, za koszty kwalifikowane w rozumieniu
art. 18d ust. 1 ustawy o CIT można uznać pełne koszty ich wynagrodzeń (z wyłączeniem
składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych).
Odnosząc się z kolei do możliwości uznania za wydatki kwalifikowane kosztów składek z
tytułu należności wymienionych w podpunkcie a), określonych w ustawie z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez
Wnioskodawcę jako płatnika składek, za wyjątkiem składek na Fundusz Pracy i Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wskazać należy, że z art. 18d ust. 2 pkt 1
ustawy o CIT wynika, że odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową
podlegają składki sfinansowane przez płatnika z tytułu należności, o których mowa w art.
12 ust. 1 ustawy o PIT, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację
działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w
danym miesiącu. Składkami tymi są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i
wypadkowe.
W związku z wydaniem interpretacji ogólnej przez Ministra Finansów w dniu 13 lutego
2024 r. w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu usprawiedliwionej
nieobecności pracownika do kosztów kwalifikowanych z tytułu ulgi B+R, Wnioskodawca
precyzuje, że zagadnienie to zostało w sposób wyczerpujący dla Wnioskodawcy
wyjaśnione i Wnioskodawca w pełni realizuje zawarte tam wytyczne.
Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedstawione
w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty pracownicze obejmujące
wynagrodzenia zasadnicze za okres wykonywania pracy premie, bonusy i nagrody
(pieniężne), dodatki oraz składki z tytułu tych należności, w części finansowanej przez
Wnioskodawcę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na
ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, poniesione w odniesieniu
do poszczególnych pracowników zespołu badawczo-rozwojowego, w części w jakiej ich
czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy
pracownika w danym miesiącu zgodnie z przedstawionym powyżej kluczem alokacji oraz
takie koszty ponoszone w przyszłości będą stanowiły koszty kwalifikowane i podlegały
odliczeniu od podstawy opodatkowania.
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest również stanowisko, zgodnie z którym
przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty zakupu surowców i
materiałów bezpośrednio wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej
stanowiły oraz będą stanowiły w przyszłości koszty kwalifikowane i podlegały odliczeniu
od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, „kosztami kwalifikowanymi” są wydatki na
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością
badawczo-rozwojową. Ustawa o PIT nie definiuje pojęć „surowce” ani „materiały”. W ujęciu
słownikowym „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub
mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Pojęcie „materiały” jest z kolei zdefiniowane w ustawie o rachunkowości i oznacza
„składniki majątku zużywane na własne potrzeby" (art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 29
września 1994 r. o rachunkowości). Zdaniem Wnioskodawcy „materiałami”, o których
mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT są zatem składniki majątku Wnioskodawcy,
które są zużywane w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W zakresie ustalenia, jakiego rodzaju materiały i surowce mogą stanowić koszty
kwalifikowane pomocne są także wnioski wypływające z interpretacji indywidualnych.
Wskazać tu można m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej z 11 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPB5.4510.1089.2016.1.MR), w której
potwierdzono, że za koszty kwalifikowane uznać można koszty zakupu materiałów do
wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania oraz narzędzi niezbędnych dla
realizacji planowanych prac badawczo-rozwojowych. W uzasadnieniu stanowiska
Wnioskodawcy wskazano, że do materiałów tych zaliczają się m.in. elementy metalowe
(jak np. arkusz blachy, kątownik itp.), elementy gumowe (jak np. arkusze gumy, odboje
itp.), elementy automatyki (jak np. sterowniki, siłowniki itp.), elementy plastikowe (jak np.
zaślepki, obicia, maty itp.).
Z powyższego wynika więc, że przesłanka bezpośredniości powinna być rozumiana
szeroko, co wydaje się zgodne z ogólną intencją ustawodawcy w związku z
wprowadzeniem ulgi badawczo-rozwojowej, tj. zdefiniowania tej ulgi w sposób szeroki, tak
aby stanowiła ona realną zachętę dla polskich przedsiębiorstw do podejmowania się
innowacyjnych działań.
Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na nabycie materiałów i surowców
wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w szczególności wydatki na
nabycie arkuszy blach, elementów montażowych, elektroniki, śrubek, wkrętów, uchwytów,
nakrętek, elementów aluminiowych, kątowników, które Wnioskodawca wykorzystuje w
pracach B+R stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt
2 ustawy o CIT.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca do
projektu realizowanego w ramach cyklu badawczo-rozwojowego przypisuje indywidualnie
materiały i surowce, co umożliwia szczegółową identyfikację tych kosztów.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym
realizowany przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/w zdarzeniu przyszłym cykl
badawczo-rozwojowy poprzez tworzenie nowych konstrukcji (...) oraz (...), należy uznać za
działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.
W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przedstawione
rodzaje kosztów poniesione w 2024 r./ponoszone w przyszłości stanowią i będą stanowić
w przyszłości koszty kwalifikowane i podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania
zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym
od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),
przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą
badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu
zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych
zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018
r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.
- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm., dalej: „Ustawa SWIN”),
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede
wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych
faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz
umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub
wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w
rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i
wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi
informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i
tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z
wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich,
nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W celu stwierdzenia, czy opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa
realizowana w roku 2024 jak i analogiczna działalność realizowana w przyszłości stanowi
działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 w związku z art. 4a pkt 28
ustawy o CIT, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów
działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową
(tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28
updop).
Przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą
badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu
zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych
zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które
wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i
badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące
odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone
w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów
aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi
na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy.
Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka
aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o
charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podano w słowniku
języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku
tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś
(twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie
prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede
wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona
wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że
„ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego
działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego
samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.
Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się
opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w
praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu
odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być
podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN
słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach:
zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób
uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy,
metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo
„systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób
systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych
w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest
definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według
pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności
prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że
działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy
podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet
incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb
rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie
kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej
działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona
ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w
przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden
projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia,
harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną,
tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na
zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.
Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną
wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych
projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac
badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub
zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi
słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w
wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu
wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące
udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze
zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności
podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem
badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy
badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik,
biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych
zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów
wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i
oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego
charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15
lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych
przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1.
poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.
in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop – co zostało
wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań
podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności
badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji,
narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub
na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już
funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo, warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN
rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub
dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza
w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze
udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została
wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu
przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień
MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju
działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle
obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w
taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
- w znaczeniu pierwszym – w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
- w znaczeniu drugim – w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo,
metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć
zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium
systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób
uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za
badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt
43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania
istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe,
obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych
zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie
zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że
sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest
element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do
tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić
będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie
służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45
Objaśnień MF).
Z treści wniosku wynika, że w zakresie prac badawczo-rozwojowych Spółka opracowuje
własne produkty, a także produkty dla swoich klientów. W odpowiedzi na zapytanie klienta
tworzy rysunki techniczne, modele 3D, opracowuje technologie i prototypy, a także (...)
celem spełnienie określonych właściwości produktu. Procesy te są tworzone w głównej
mierze dla branży (...), (...). (...) polega na zorganizowanym i ustrukturyzowanym sposobie
produkcyjnym, w którym produkt przechodzi przez poszczególne stanowiska
przetwarzania zanim zostanie ukończony. Posiadana wiedza i doświadczenie specjalistów
wykorzystywane są w procesach twórczych w celu tworzeniach nowych lub
udoskonalonych konstrukcji.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisana we wniosku działalność badawczo-
rozwojowa realizowana w roku 2024 jak i analogiczna działalność realizowana w
przyszłości stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 w
związku z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, jest prawidłowe.
W myśl art. 18d ust. 1 updop,
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od
podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów
poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.
Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego
przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność
badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz
sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas
przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie
pracy pracownika w danym miesiącu;
2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością
badawczo-rozwojową.
Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w
jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem
dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w
odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w
kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 18d ust. 7 updop,
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym
lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. -
Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o
których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2
pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5,
ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Stosownie do art. 18d ust. 8 updop,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty
kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość
dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia -
odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno
następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w
którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia,
o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w
art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze
źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z
wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z
odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1,
wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w
doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są
wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy
regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu
wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-
rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją
prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty
świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt
kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie
tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie
(wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń
wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także
składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności
badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163 ze zm., dalej: „updof”),
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz
spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz
wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło
finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze,
wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty
za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość
została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak
również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny
nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust.
1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako
przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych,
o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne
kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest
katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc
wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem
przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą
stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału
/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został
podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest,
aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na
działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie
określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy
wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt
kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d
ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów
i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem
materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku
których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje
się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia
na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu
zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na
gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia
zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub
energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji
przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19
ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że
materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które
jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na
potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności
ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe
wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności
pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a
pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do
uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska
Ewa (red.), Bek#Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław,
Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska
Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel
Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym
powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością
badawczo-rozwojową.
Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na
zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do
kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez
niego działalnością badawczo-rozwojową.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisana we wniosku działalność badawczo-
rozwojowa realizowana w roku 2024 jak i analogiczna działalność realizowana w
przyszłości stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 w
związku z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do
odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków kwalifikowanych ponoszonych w
związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 ustawy
o CIT wykazane w deklaracji podatkowej za rok 2024 oraz w deklaracjach podatkowych za
lata kolejne, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że
interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach
podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach
będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych
/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez
Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w
przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu
prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy
rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie
z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W
związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we
wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do
interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach
wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.