0111-KDIB1-3.4010.121.2025.2.JMS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest spółką z siedzibą na terytorium Polski (polskim rezydentem podatkowym) i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z Ustawą o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Spółka prowadzi działalność z zakresu tworzenia i produkcji (...) oraz materiałów (...) (ang. (...)). Działalność ta polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy, umiejętności oraz doświadczenia Spółki (jej Pracowników) w procesie projektowania, konstruowania, ulepszania produktów i procesów (oraz ich poszczególnych części) w ramach świadczonych usług w branży. W ramach prowadzonej działalności Spółka zajmuje się dostarczaniem towarów takich jak: - (...). W skład parku maszynowego Spółki, przy pomocy którego realizuje ona swoją działalność wchodzą takie specjalistyczne maszyny jak: - (...). Nietypowe urządzenia do produkcji nietypowych produktów zamówione i wykonane na bazie pomysłów Spółki: a) maszyny do produkcji (...), b) maszyny do produkcji (...), c) maszyny do produkcji (...). Spółka zapewnia kontrahentom pełną obsługę na każdym etapie realizacji sprzedaży. Począwszy od fazy koncepcyjnej, poprzez projekt konstrukcji, opracowanie graficzne, wizualizacje, testy prototypów, aż do końcowej produkcji. Od początku działalności Spółka pracuje nad wykorzystaniem (...) do transportowania i magazynowania różnego rodzaju towarów. Spółka tworzy rozwiązania w oparciu o zrozumienie impulsów zakupowych, znajomość potrzeb sektora sprzedaży detalicznej, a także umiejętne połączenie unikalnego projektowania i zaawansowanych technologii. Działania prowadzone przez Spółkę obejmują również analizowanie celów biznesowych klientów, wykonywanie prototypów rozwiązań, produkcję projektu oraz wsparcie w instalacji rozwiązań w punktach sprzedaży. Jednym z nadrzędnych celów jest działanie proekologiczne – zastępowanie produktów wykonanych z nie ekologicznych materiałów produktami przyjaznymi środowisku. Wiąże się to często z rozwiązaniami, do których nie rozwiązań technologicznych, a tym samym Spółka ma problem z zakupem maszyn do produkcji swoich innowacyjnych rozwiązań.

W celu utrzymania pozycji rynkowej oraz stałego zwiększania konkurencyjności swojej oferty, a także zapewnienia klientom najwyższej jakości produktów i usług, Spółka w sposób stały i systematyczny prowadzi prace nad nowymi rozwiązaniami produktowymi i procesowymi. Spółka realizuje równolegle wiele projektów. W przypadku dużych projektów Spółka korzysta ze wsparcia programami umożliwiającymi dofinansowanie inwestycji. Dobrym przykładem jest zakończony powodzeniem projekt ze wsparciem (...) o nazwie „(...)” w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (...). Jako przykład mniejszego projektu można wskazać projekt (...) (dalej: „Modernizacja”, „Projekt”). Realizacja Projektu wiąże się z przeprowadzeniem prac, które Wnioskodawca uważa za rozwojowe, polegających na: - opracowaniu koncepcji dobudowania nowego modułu do istniejącej linii produkcyjnej oraz modyfikacji istniejącej maszyny w taki sposób, aby uzyskać założony cel, tj. (...), - wykonaniu testów i prób technologicznych, pozwalających określić, czy przeprowadzone prace doprowadziły do zamierzonych efektów, - wykonanie projektu wszystkich nowych i zmodyfikowanych elementów nowego modułu oraz istniejącej linii produkcyjnej, - zakupie części do maszyny oraz materiałów niezbędnych do realizacji testów, - montażu nowego modułu oraz nowych elementów linii i ich integracji z istniejącą maszyną, - napisania układu sterowania i zintegrowania z istniejącą linią produkcyjną, - wykonania procesu uruchomienia i wdrożenia do istniejącego procesu technologicznego. Prace związane z Modernizacją wiążą się przede wszystkim z koniecznością przeprowadzenia prac koncepcyjnych, obejmujących analizę możliwości wdrożenia nowego rozwiązania procesowego zaprojektowanie go - z wykorzystaniem wiedzy zdobywanej przez pracowników Spółki, a następnie opracowywanie wersji testowych (prototypów) i ich walidację, obejmującą badania i testy produktów wyprodukowanych w ramach serii próbnych (testowych) celem oceny, czy wdrożone zmiany doprowadziły do pożądanych rezultatów procesowych. Prace prowadzone ą w wielu obszarach: - dział technologiczny, - dział projektowy, - laboratorium, - dział utrzymania ruchu, - dział produkcji, - jeżeli jest to konieczne Spółka korzysta ze współpracy z zewnętrznymi jednostkami badawczymi np. (...). Głównymi kosztami ponoszonymi w związku z realizacją Projektu są: - zakup części do maszyn, które służą Modernizacji, - koszty materiałów i surowców związane z realizacją prób technologicznych, - koszt pracy pracowników Spółki. Efektem Modernizacji jest prototypowa maszyna, która operuje na warunkach zgodnych z założeniami Projektu. Modernizacja nie będzie składała się z jednej czynności, lecz na całe przedsięwzięcie będą składały się dwa etapy. Etap koncepcyjny. Opracowanie koncepcji działania i projektu przerobienia maszyny, w tym analiza potrzeb materiałów służących do Projektu, jak i rozważenie kwestii newralgicznych odnośnie do jego realizacji i przeanalizowanie metod rozwiązania możliwych trudności, które Spółka przewiduje napotkać w trakcie realizacji przedsięwzięcia. Na tym etapie przeprowadzane są wstępne testy poprawności założeń zmienionej technologii. Etap wdrożeniowy. Po akceptacji wszystkich założeń koncepcyjnych. W tym etapie będzie można rozpocząć docelową przebudowę maszyny. Wykonanie projektu mechanicznego, elektrycznego i sterowania. Planowana inwestycja zakłada montaż nowych elementów konstrukcyjnych, co w efekcie końcowym, doprowadzi do uznania modernizowanego sprzętu za nową prototypową maszynę. Dane pozwalające na identyfikację części kosztów, które można przypisać projektowi są agregowane przez Spółkę i możliwe do odtworzenia. Spółka korzysta z oprogramowania (m.in. (...)), przy pomocy którego ewidencjonuje i dokumentuje prowadzone przez siebie prace rozwoju produktu. Sam proces rozwoju produktu można sprowadzić do następujących kluczowych elementów: 1) identyfikacja parametrów kluczowych do realizacji założonego projektu, 2) próby technologiczne rozumiane jako m.in. ustawienie maszyny, ustawienie (...) materiałów, miejsca (...), ilości podawanego (...) itp., 3) produkcja próbna, 4) wykonanie badań potwierdzających założenia etapu koncepcyjnego. Produkcja próbna, która zakończy się nieosiągnięciem oczekiwanych wyników zostaje odnotowana jako próba nieudana, a cały wyżej opisany proces rozwoju produktu (maszyny) zaczyna się od początku. Produkcja próbna która kończy się osiągnięciem oczekiwanych wyników definitywnie kończy proces rozwoju produktu (maszyny), kończąc tym samym realizowany projekt. Powyższy opis wskazuje na niepewność co do osiąganych wyników, będący immanentną cechą prac rozwojowych. W przypadku stwierdzenia przez pracownika Spółki, iż realizacja danego projektu wiąże się z koniecznością przeprowadzenia testów powiązanych z niepewnością co do osiągnięcia założonego wyniku, pracownik określa projekt jako element działalności związanej z rozwojem produktu i oznacza ten fakt w dokumentacji spółki. Wnioskodawca na potrzeby niniejszego projektu nie ponosił kosztów uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT (zwolnienia dot. Specjalnych Stref Ekonomicznych oraz Polskiej Strefy Inwestycji). Przedmiotowe koszty, poniesione na realizacje prac uznawanych za B+R nie zostały zwrócone ani refundowane Spółce w jakiejkolwiek formie oraz zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Wnioskodawca zalicza koszty prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 – tj. w sposób wskazany w art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT. W związku z realizacją wyżej opisanych prac, które zdaniem Wnioskodawcy mają charakter badawczo-rozwojowy Spółka zamierza wykazać w rocznej deklaracji podatkowej oraz załączniku do niej wysokość kosztów kwalifikowanych i skorzystać z ulgi na działalność badawczo rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie ma statusu Centrum Badawczo-Rozwojowego. Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenie przyszłego w następujący sposób: 1. Nowatorskość rozwiązań zastosowanych w ramach projektu modernizacji maszyny produkcyjnej polegającej na (...) wynika przede wszystkim z: - opracowania koncepcji dobudowania nowego modułu do istniejącej linii produkcyjnej oraz modyfikacji istniejącej maszyny w celu osiągnięcia wskazanego efektu, - stworzenia prototypowej maszyny działającej na zmodyfikowanych zasadach technologicznych, różniących się od dotychczas stosowanych u Wnioskodawcy, - przeprowadzenia prób technologicznych i produkcji próbnej w celu walidacji rozwiązań projektowych, - zastosowania nowo zaprojektowanych i wykonanych elementów mechanicznych i sterujących zintegrowanych z dotychczasową linią produkcyjną, - opracowania i wdrożenia układu sterowania dostosowanego do nowej logiki działania maszyny, - dokonania integracji nowego rozwiązania z funkcjonującym procesem technologicznym, - prowadzenia prac rozwojowych z udziałem działów projektowego, technologicznego, produkcyjnego i laboratoriów w trybie systematycznym, przy jednoczesnym dokumentowaniu rezultatów i niepewności wyniku prac. W tym miejscu Wnioskodawca podkreśla, iż w objaśnieniach Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazano co następuje: „twórczość działalności badawczo- rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”, oraz: „W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jasne jest jednak, że im większa będzie skalowalność wykorzystania zwiększonych zasobów wiedzy, tym większy będzie potencjał dochodowości w tym zakresie, co stanowi jeden z głównych determinantów prowadzenia przez podatników działalności badawczo-rozwojowej.” 2. Wnioskodawca podkreśla, że prace wiążą się przede wszystkim z koniecznością przeprowadzenia prac koncepcyjnych, obejmujących analizę możliwości wdrożenia nowego rozwiązania procesowego, zaprojektowanie go, a następnie opracowywanie wersji testowych (prototypów) i ich walidację. Ponadto produkcja próbna, która zakończy się nieosiągnięciem oczekiwanych wyników zostaje odnotowana jako próba nieudana, a cały proces rozwoju produktu (maszyny) zaczyna się od początku. Świadczy to o twórczym i rozwojowym charakterze prac, których rezultat nie jest z góry przesądzony. 3. Wnioskodawca wskazuje, że przed rozpoczęciem działań związanych z modernizacją Spółka dysponowała wiedzą obejmującą przede wszystkim ogólne zagadnienia techniczne, w tym standardowe procedury utrzymania ruchu, produkcji i kontroli jakości. Istotną bazą był również dotychczasowy zasób informacji na temat konstrukcji i eksploatacji maszyn produkcyjnych. W wyniku realizacji omawianych prac - prowadzonych w dziale projektowym, technologicznym, laboratorium, dziale utrzymania ruchu oraz dziale produkcji – Wnioskodawca wskazuje, że nabył nową wiedzę związaną z niestandardowym dostosowywaniem urządzeń do wymogów procesów rozwojowych, a także z bardziej zaawansowanymi metodami analizy i kontroli parametrów produkcyjnych. 4. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prac nad projektem wykorzystuje i rozwija wiedzę z obszarów inżynierii procesowej, w szczególności w zakresie analizy właściwości materiałów stosowanych w produkcji, jak również wiedzę z dziedziny projektowania i optymalizacji maszyn (w tym wykorzystanie oprogramowania (...)). Działania te wiążą się z koniecznością poszerzania kompetencji w dziedzinie automatyki przemysłowej (w tym sterowania i regulacji procesów) oraz w obszarze testowania prototypów i weryfikowania ich przydatności poprzez wdrażanie w warunkach produkcyjnych. 5. Wnioskodawca wskazuje, że opis wskazuje na niepewność co do osiąganych wyników, będący immanentną cechą prac rozwojowych. Ponadto planowane działania obejmują wprowadzanie nowych rozwiązań i tworzenie prototypu. Wnioskodawca nie traktuje zatem tych zmian jako rutynowych i okresowych. 6. Wnioskodawca informuje, że modernizacja obejmuje dwa etapy: Etap koncepcyjny. Opracowanie koncepcji działania i projektu przerobienia maszyny. Na tym etapie przeprowadzane są wstępne testy poprawności założeń zmienionej technologii. Etap wdrożeniowy. Po akceptacji wszystkich założeń koncepcyjnych. Planowana inwestycja zakłada montaż nowych elementów konstrukcyjnych, co w efekcie końcowym, doprowadzi do uznania modernizowanego sprzętu za nową prototypową maszynę. Głównym celem jest (...). Na potrzeby realizacji Projektu opracowano harmonogram obejmujący kamienie milowe Projektu, który został zrealizowany zgodnie z zakładanym planem. 7. Efekty pracy Spółki, których Spółka była i jest twórcą były i są kreacją nowego, nieistniejącego wcześniej procesu, nie były i nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie były i nie są jedynie „techniczną”, a były i są „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów. 8. Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 9. Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z opisaną działalnością zalicza: - (...). - Wykrojniki z ww. materiałów - jako elementy niezbędne do zrealizowania zamierzonych prac. Wnioskodawca ponosi wydatki na urządzenia i narzędzia techniczne niestanowiące środków trwałych, zaliczając do nich m.in. wydatki na: - Narzędzia do testowania wytrzymałości (...): - Wagi elektroniczne do pomiaru masy poszczególnych elementów. - Ręczne narzędzia do pomiaru grubości (...) (np. mikrometry, suwmiarki). - Naczynia i przybory laboratoryjne: - Pojemniki do mieszania (...). - Probówki i zlewki do przechowywania oraz mieszania chemikaliów używanych do obróbki materiałów (np. (...)). - Pipety i dozowniki do precyzyjnego odmierzania składników chemicznych. - Sprzęt do przeprowadzania prób materiałowych: - Zestawy do testów wytrzymałościowych (np. (...)). - Materiały do symulacji warunków użytkowych standów (np. elementy symulujące obciążenie, wilgotność, ekspozycję na światło). - Urządzenia pomiarowe: - Ręczne skanery 3D do pomiarów prototypów i oceny dokładności wykonania. - Urządzenia do pomiaru kolorów i odcieni (kolorymetry), służące do oceny jakości nadruku na (...). - Termometry i higrometry do monitorowania warunków testów (np. (...)). - Materiały pomocnicze używane w badaniach: - Próbki różnorodnych rodzajów (...) do testowania ich właściwości w praktycznych zastosowaniach. - Materiały do prototypowania, takie jak (...), których używa się w eksperymentach z nowymi technikami produkcji (...). Ten sprzęt specjalistyczny niebędący środkami trwałymi jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, którą uznaje on za działalność badawczo-rozwojową. 10. Wnioskodawca oświadcza, że Spółka nie ma statusu Centrum Badawczo-Rozwojowego. 11. Wnioskodawca wskazuje, że prace nad wskazanym we wniosku projektem (...) do wyrobu zakończyły się wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika oraz spełnione są następujące warunki: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. Pytania 1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisana w zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy w zakresie Modernizacji, spełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT? 2. Czy odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej w postaci kosztów prac rozwojowych związanych z realizacją Projektu, w proporcji w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty opisanych wydatków (tj. surowców, materiałów pomocniczych, materiałów elektronicznych, urządzeń i narzędzi technicznych niestanowiących środków trwałych oraz wydatków związanych z kontrolą jakości), stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2a w związku z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe? Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu wniosku) Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, planowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie, przedstawione w zdarzeniu przyszłym, uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo- rozwojowej (dalej: „Ulga B+R”) - w szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność powinna zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową (dalej: „działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, działalność B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie przedstawionych powyżej definicji, należy stwierdzić, że w celu uznania działalności prowadzonej przez podatnika za działalność badawczo-rozwojową niezbędne jest kumulatywne spełnienie poniższych przesłanek: a) działalność ta musi mieć charakter twórczy, b) działalność ta musi być prowadzona w sposób systematyczny, c) działalność ta musi obejmować zwiększenie zasobów wiedzy bądź wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń). Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d Ustawy o CIT, co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF). Twórczy charakter prowadzonej działalności. Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo- rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji /narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W świetle powyższej definicji, Wnioskodawca podkreśla, że prace prowadzone w ramach działalności Wnioskodawcy podejmowane są przez pracowników Wnioskodawcy w celu opracowywania nowych koncepcji oraz rozwiązań niewystępujących dotychczas lub rozwiązań znacząco odróżniających się od rozwiązań funkcjonujących u Wnioskodawcy. Wśród przykładów takich działań należy wskazać przede wszystkim prace koncepcyjne związane z opracowywaniem nowych produktów/wyrobów oraz innowacji procesowych, a także tworzenie prototypów (w ramach opracowywania prototypów i urządzeń demonstracyjnych), które następnie są testowane przez pracowników Wnioskodawcy. Należy przy tym zauważyć, że opracowywanie prototypów, oraz ich testowanie i walidacja zostały wyróżnione w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka, co w przypadku Wnioskodawcy przejawia się w fakcie, że rozwiązania w ramach prowadzonych projektów powstają jako wynik kreatywnej działalności pracowników Wnioskodawcy, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień, a rezultatem tej działalności są nowe wytwory intelektu, uzewnętrzniane m.in. w tworzonych analizach, planach wykonania/produkcji, dokumentacji technicznej oraz raportach. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach opisywanych projektów spełnia definicję działalności twórczej, stanowiącej nieodłączny element uznania prowadzonych prac za działalność badawczo- rozwojową. Systematyczność podejmowanej działalności. Jak wskazano w Objaśnieniach MF, w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań: a) w znaczeniu pierwszym w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź b) w znaczeniu drugim w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie). Zgodnie z podejściem przyjętym przez Ministra Finansów w powoływanych już Objaśnieniach MF, dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. w świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem). Wnioskodawca uważa, że w jego przypadku powyższe kryterium jest spełnione, z uwagi na prowadzanie prac w oparciu o wypracowaną metodykę, w tym wewnętrzne procedury postępowania, w ramach których do realizacji projektu opracowywane są określone wymagania, harmonogram oraz przypisywane są adekwatne zasoby (w szczególności wykwalifikowana kadra). W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że tożsame kryteria spełnienia przesłanki systematyczności przyjął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który przykładowo w interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.617.2022.2. JG) wskazał, że: „najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według „pewnego systemu”, a „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.” Wnioskodawca wskazuje, że niezależnie od spełnienia definicji systematyczności przyjętej w Objaśnieniach MF (tj. podejmowania prac w sposób uporządkowany, według określonej metodyki), działalność prowadzona przez Wnioskodawcę prowadzona jest w sposób systematyczny również w świetle pierwszej z przedstawionych definicji, tj. prowadzenia tego rodzaju prac w sposób stały, od dłuższego czasu. Jak podkreślono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi prace twórcze w sposób stały, jako nieodłączny, kluczowy element prowadzenia swojej działalności gospodarczej, a także zamierza kontynuować prowadzenie tego rodzaju działalności w przyszłości. Konsekwentnie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym działalność prowadzona przez niego spełnia kryterium systematyczności, stanowiącej element uznania prowadzonych prac za działalność badawczo-rozwojową. Zwiększanie zasobów wiedzy i wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług). Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy”, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika, a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF). Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy, należy zauważyć, że bez wątpienia opisywana działalność w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wpisuje się w tak postawione kryterium zwiększania zasobów wiedzy. Pracownicy Wnioskodawcy wykorzystują zdobywaną wiedzę do opracowywania nowych rozwiązań produktowych oraz innowacji procesowych. Nierutynowany charakter projektów realizowanych przez Wnioskodawcę wynika z faktu, że prowadzone prace, poprzedzone są koniecznością przeprowadzenia prac koncepcyjnych, opracowania specyficznych wymagań oraz planów wykonania, a w trakcie wykonywania zadań pracownicy Wnioskodawcy często stają przed koniecznością zmierzenia się z sytuacją, w której w danym obszarze (w momencie definiowania wymagań) brakuje określonych informacji. Sytuacja ta określana jest jako tzw. „niepewność badawcza”, charakterystyczna dla prowadzenia prac badawczo-rozwojowych i wymaga od pracowników Wnioskodawcy samodzielnego opracowania koncepcji danego rozwiązania, która nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w tym rozważenia czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, także przesłanka związana ze zwiększaniem zasobów wiedzy i wykorzystywaniem zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń), będzie spełniona w odniesieniu do działalności opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Na podstawie analizy wszystkich przedstawionych powyżej przesłanek dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (twórczy charakter, systematyczność, zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy w celu opracowywania nowych lub ulepszonych produktów i procesów), Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym opisywana przez nią działalność w zdarzeniu przyszłym spełnia ustawowe ramy działalności B+R. Z powyższych względów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż działalność przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego w ramach projektów z obszarów B+R, będzie stanowić działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy o CIT. Spółka ulepsza i rozwija proces produkcyjny wraz z istniejącą maszyną. Rozwiązanie przez nią planowane będzie innowacyjne. Dzięki planowanym pracom przez Spółkę możliwa jest poprawa ergonomii pracy, redukcja kosztów wytworzenia oraz eliminacja sztuk wadliwych. Ad. 2 Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Na podstawie art. 18d ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu; b) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową c) odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. W myśl, art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. W myśl art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 ustawy o CIT, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT. Z kolei, art. 8 ust. 1b (winno być art. 9 ust. 1b) ustawy o CIT, wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności B+R - co też w zakresie prowadzonego projektu Spółka czyni. W rezultacie, podatnikowi podatku CIT przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych wdanym roku podatkowym pod warunkiem, że: a) poniósł koszty na działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 tej ustawy, b) koszty działalności B+R stanowiły dla niego KUP w rozumieniu ustawy o CIT, c) koszty działalności B+R mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 oraz art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, d) w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej, e) wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, f) kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT, g) koszty kwalifikowane nie zostały mu zwrócone w jakiekolwiek formie. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie powyższe warunki. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wskazane w zdarzeniu przyszłym wydatki związane z realizacją Projektu, poniesione przez Spółkę, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R. Tym samym, przepis pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów poniesionych na nabycie materiałów i surowców. Warunkiem jest, jednak ich bezpośrednie związanie z prowadzoną działalnością B+R. Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzeniu przyszłego Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z opisaną działalnością zalicza: - (...). Wykrojniki z ww. materiałów - jako elementy niezbędne do zrealizowania zamierzonych prac. W ocenie Wnioskodawcy, opisane materiały i surowce są niezbędne do prowadzenia działalności uznawanej przez Spółkę za B+R oraz do opracowania i wytwarzania nowych produktów, a tym samym, związane są bezpośrednio z działalnością uznawaną przez Spółkę za B+R. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystanych w ramach prowadzonych prac zarówno w procesie tworzenia prototypów produktów/usług, jak i procesie udoskonalania produktów/usług za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretację podatkowe m.in. a. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 07 lipca 2020 r., znak: 0111#KDIB1#3.4010.159.2020.2.MMU b. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 15 stycznia 2018 r., znak: 0111#KDIB1#3.4010.397.2017.2.IZ, c. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14 grudnia 2017 r., znak: 0115#KDIT2#3.4010.347.2017.2.PS, d. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 23 marca 2017 r., znak: 0461#ITPB3#4510.687.2016#2.PS. Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do KUP, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności uznawanej przez Spółkę za badawczo-rozwojową, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wnioskodawca nadmienia, że odpisy od wartości niematerialnych i prawnych będą odnosiły się do zdarzenia przyszłego i obejmą licencje dotyczące oprogramowania wspomagającego nadzór nad realizacją prac rozwojowych. Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych/WNiP stanowiły koszty kwalifikowane. I tak, odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi B+R pod warunkiem, że: a) zostały zaliczone do KUP oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym, b) nie dotyczą środków trwałych/WNiP wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością, oraz c) środek trwały/WNiP, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest wprowadzonej działalności rozwojowej. Oznacza to, że kosztem kwalifikowanym może być, jedynie taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję KUP, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Ponadto, specyfika odpisów amortyzacyjnych powoduje obowiązek uwzględniania także postanowień art. 15 ust. 6 ustawy o CIT. Zgodnie z powołanym przepisem, KUP są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz WNiP (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi B+R powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, aktywa nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych/WNiP niepodlegających amortyzacji, ujętym w art. 16c ustawy o CIT. Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka do działalności uznawanej przez Spółkę za B+R wykorzystywać a także wytwarzać może środki trwałe oraz WNiP, od których odpisy amortyzacyjne zaliczać będzie do KUP. Wnioskodawca stwierdza, że odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej w postaci kosztów prac rozwojowych związanych z realizacją Projektu, w proporcji w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty opisanych wydatków (tj. surowców, materiałów pomocniczych, materiałów elektronicznych, urządzeń i narzędzi technicznych niestanowiących środków trwałych oraz wydatków związanych z kontrolą jakości), stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2a w związku z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1 Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”): podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą: a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.). Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p. d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym. Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m. in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF). Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka. Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań: - w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź - w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie). Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systemat yczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem). Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług). Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF). Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisana w zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy w zakresie Modernizacji, spełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, jest prawidłowe. Ad. 2 Stosownie do treści art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p. Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się: nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych. Zgodnie z art. 18d ust. 2a u.p.d.o.p., w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2. Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p., koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów. Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p. stanowi: kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć: 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2- 3a; 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5; 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a. W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki: - podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p., - koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p., - ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o. p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów, - jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, - w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej, - podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, - kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d. o.p., - koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów: 1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo 2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo 3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3. W myśl art. 16b ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p.: amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3. Jak już wskazano powyżej, szczegółową regulację w zakresie ujmowania odpisów amortyzacyjnych od prac rozwojowych jako kosztów kwalifikowanych dla ulgi B +R zawiera art. 18d ust. 2a uCIT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy są uprawnieni do odliczenia w uldze B+R odpisów amortyzacyjnych od prac rozwojowych w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 uCIT. Jednocześnie, zgodnie z art. 18d ust. 8 uCIT, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, mogą stanowić koszt kwalifikowany w roku po datkowym w którym zostały poniesione. Zgodnie ze wskazaniem przez Państwa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym oraz w uzupełnieniu, Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców związanych z opisaną działalnością zalicza: - (...). - Wykrojniki z ww. materiałów - jako elementy niezbędne do zrealizowania zamierzonych prac. Wnioskodawca ponosi wydatki na urządzenia i narzędzia techniczne niestanowiące środków trwałych, zaliczając do nich m.in. wydatki na: - Narzędzia do testowania wytrzymałości (...): - Wagi elektroniczne do pomiaru masy poszczególnych elementów. - Ręczne narzędzia do pomiaru grubości (...) (np. mikrometry, suwmiarki). - Naczynia i przybory laboratoryjne: - Pojemniki do mieszania (...). - Probówki i zlewki do przechowywania oraz mieszania chemikaliów używanych do obróbki materiałów (np. klejów, lakierów). - Pipety i dozowniki do precyzyjnego odmierzania składników chemicznych. - Sprzęt do przeprowadzania prób materiałowych: - Zestawy do testów wytrzymałościowych (np. (...)). - Materiały do symulacji warunków użytkowych (...) (np. (...) - Urządzenia pomiarowe: - Ręczne skanery 3D do pomiarów prototypów i oceny dokładności wykonania. - Urządzenia do pomiaru kolorów i odcieni (kolorymetry), służące do oceny jakości nadruku na (...). - Termometry i higrometry do monitorowania warunków testów (np. (...)). - Materiały pomocnicze używane w badaniach: - Próbki różnorodnych rodzajów (...) do testowania ich właściwości w praktycznych zastosowaniach. - Materiały do prototypowania, takie jak (...), których używa się w eksperymentach z nowymi technikami produkcji (...). Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku któr ych istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek#Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016). W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową. Za koszty kwalifikowane uznaje się również nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p. Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty. Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną. Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością. Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p. wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki: - sprzęt nie stanowi środka trwałego, - zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz - jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R. Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p., mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego. Istotny jest moment wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, rozpoczęcie amortyzacji i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. W momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego od pracy rozwojowej i zaliczenia go do ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 2a uCIT, podatnicy mogą do kosztów kwalifikowanych zaliczyć części poszczególnych odpisów, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej tej pracy rozwojowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 uCIT. Istotny jest moment wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, rozpoczęcie amortyzacji i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. W momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego od pracy rozwojowej i zaliczenia go do ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 2a uCIT, podatnicy mogą do kosztów kwalifikowanych zaliczyć części poszczególnych odpisów, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej tej pracy rozwojowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 uCIT. Wobec powyższych wyjaśnień, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, Czy odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej w postaci kosztów prac rozwojowych związanych z realizacją Projektu, w proporcji w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty opisanych wydatków (tj. surowców, materiałów pomocniczych, materiałów elektronicznych, urządzeń i narzędzi technicznych niestanowiących środków trwałych oraz wydatków związanych z kontrolą jakości), stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2a w związku z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Zatem, pozostałe kwestie poruszone przez Państwa we własnym stanowisku nie są przedmiotem niniejszej interpretacji. W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych /zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa

z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.