0111-KDIB1-2.4010.45.2021.11.AW

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca nabył (w sposób pierwotny – poprzez objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki umarzającej oraz w sposób wtórny – poprzez zakup od podmiotów trzecich) udziały w spółce prawa handlowego mającej siedzibę w Polsce, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od osób prawnych w Rzeczypospolitej (dalej: „Spółka umarzająca”). Powyższe odbyło się w następujący sposób: 1. Nabycie wtórne (zakup) – Spółka nabywała udziały, które pierwotnie objęte były przez inne podmioty za wkład pieniężny albo niepieniężny; 2. Nabycie pierwotne (objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym) – Spółka w szczególności objęła udziały w Spółce umarzającej za wkład pieniężny. Spółka umarzająca podjęła uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego poprzez umorzenie części udziałów należących do Wnioskodawcy, za jego zgodą. Umorzeniu podlegały jedynie udziały pokryte wkładem pieniężnym. Za umorzone udziały Spółka otrzymała wynagrodzenie, którego wartość jest niższa lub równa wartości wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie lub objęcie umarzanych udziałów (w szczególności w przypadku nabycia wtórnego Spółka płaciła za nabywane udziały cenę przewyższającą ich wartość nominalną, a w przypadku nabycia pierwotnego wartość emisyjna nabywanych udziałów była wyższa lub równa ich wartości nominalnej). Pytania 1. Czy w przypadku zbycia na rzecz Spółki umarzającej udziałów tej spółki w celu ich umorzenia (dobrowolne umorzenie udziałów za wynagrodzeniem), Wnioskodawca powinien ustalić postawę opodatkowania zgodnie z następującą zasadą: Wnioskodawca rozpozna przychód w wysokości wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały, zaś kosztem uzyskania przychodu są dla niego wydatki poniesione na nabycie umarzanych udziałów (wartość wkładów pieniężnych na udziały podlegające umorzeniu albo cena, za którą Wnioskodawca nabył udziały podlegające umorzeniu w Spółce umarzającej)? 2. Czy w przypadku w którym koszty uzyskania przychodu, o których mowa w pytaniu 1, ustalone zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) są wyższe od przychodu (wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały), Wnioskodawca rozpozna na tej transakcji stratę podatkową? Państwa stanowisko w sprawie 1. W ocenie Wnioskodawcy w przypadku zbycia na rzecz Spółki umarzającej udziałów tej spółki w celu ich umorzenia (dobrowolne umorzenie udziałów za wynagrodzeniem), Wnioskodawca powinien ustalić podstawę opodatkowania zgodnie z następującą

zasadą: Wnioskodawca rozpozna przychód w wysokości wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały, zaś kosztem uzyskania przychodu są dla niego wydatki poniesione na nabycie umarzanych udziałów (wartość wkładów pieniężnych na udziały podlegające umorzeniu albo cena za którą Wnioskodawca nabył udziały podlegające umorzeniu w Spółce umarzającej). 2. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, w którym koszty uzyskania przychodu, o których mowa w pytaniu 1, ustalone zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), są wyższe od przychodu (wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały), Wnioskodawca rozpozna na tej transakcji stratę podatkową. Uzasadnienie stanowiska Spółki Łącznie odnośnie pytania numer 1 oraz pytania numer 2. Zgodnie z art. 199 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm., dalej: „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”) udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa nabycia spółki. Przepisy KSH rozróżniają więc dwa tryby umorzenia udziałów dobrowolne i przymusowe. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, przedmiotem wniosku jest dokonanie umorzenia dobrowolnego. Za umarzane udziały Spółka umarzająca wypłaciła na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenie, którego wartość jest niższa niż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie tych udziałów. Rozróżnienie tych dwóch rodzajów umorzenia udziałów, jest istotne także na gruncie przepisów Ustawy CIT, która przewiduje odmienną kwalifikację podatkową dla umorzenia dobrowolnego oraz umorzenia przymusowego, bowiem przychód z tytułu przymusowego lub automatycznego umorzenia udziałów na gruncie Ustawy CIT kwalifikowany jest jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, gdzie mowa jest o „przychodach z umorzenia udziałów” (lit. b). Natomiast przychód ze zbycia udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia, jako przypadek przychodu ze zbycia udziałów w ogólności, kwalifikowany jest jako przychód z udziału w osobie prawnej, inny niż przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, co wynika bezpośrednio z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy CIT, gdzie mowa jest o „przychodach ze zbycia udziałów, w tym zbycia dokonanego celem ich umorzenia”. Ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawodawca zdecydował się uchylić art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, który (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) stanowił, iż dochody uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów, były traktowane jako dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych. Konsekwencją tej nowelizacji była zmiana podejścia ustawodawcy do sposobu opodatkowania przychodu z tytułu zbycia udziałów celem ich umorzenia, polegająca na zrównaniu jego skutków podatkowych ze zwykłym zbyciem udziałów na rzecz podmiotu trzeciego. W rezultacie, po przekwalifikowaniu przez ustawodawcę dochodu z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia z zasad ryczałtowych na zasady ogólne, skutki prawnopodatkowe obydwu transakcji powinny być tożsame. W świetle art. 12 ust. 3 w związku z art. 12 ust. 3a Ustawy CIT, wynagrodzenie uzyskane przez spółkę z tytułu zbycia udziałów celem ich umorzenia stanowi w całości przychód podatkowy w momencie, w którym staje się należne. W konsekwencji tego, wydatki poniesione na objęcie udziałów zbytych w celu ich umorzenia stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w momencie zbycia tych udziałów w celu umorzenia na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3 Ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się: zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów oraz wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej – w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom dopłat wniesionych do spółki, zgodnie z odrębnymi przepisami, w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia. Zgodnie także z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e. Wnioskodawca zaznacza, iż: - w przypadku objęcia udziałów za wkład pieniężny kosztem uzyskania przychodu przy ich zbyciu jest wartość wkładu pieniężnego, którym zbywane udziały zostały pokryte, a - w przypadku gdy zbywane udziały były wcześniej nabyte od osób trzecich kosztem uzyskania przychodu przy ich zbyciu jest wartość ceny zapłaconej za nabyte udziały. Przykładowo: • Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2019 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.154.2019.1.EN zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy i odstąpił od uzasadnienia, potwierdzając, że kosztem uzyskania przychodu w momencie zbycia udziałów, które zostały objęte przez Spółkę i pokryte wkładem pieniężnym, będzie wartość wkładu pieniężnego wniesionego przez wnioskodawcę. • Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2016 r. nr: ILPB3/4510-1-314/16-2/AO zgodził się z wnioskodawcą i odstąpił od uzasadnienia, potwierdzając tym samym, że w momencie zbycia udziałów nabytych przez wnioskodawcę w drodze transakcji sprzedaży, wartość wydatków poniesionych na ich nabycie będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu. Nawiązując do powyższego – mając na uwadze przywołane regulacje oraz interpretacje, należy podkreślić raz jeszcze, że – po nowelizacji Ustawy CIT – z dniem 1 stycznia 2011 r. zbycie udziałów spółce w celu umorzenia nie jest już traktowane jako przychód z udziału w zyskach osób prawnych, jak to miało miejsce wcześniej. W związku z tym, jedynie umorzenie przymusowe bądź automatyczne skutkuje powstaniem przychodu z udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie art. 22 ust. 1 Ustawy CIT opodatkowanego ryczałtową stawką 19%. Tak więc nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r. miała na celu zrównanie zasad opodatkowania zbycia udziałów spółce w celu umorzenia z każdym innym zbyciem udziałów. Realizując to zamierzenie ustawodawca wykreślił art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, wyłączając przychody ze zbycia udziałów spółce w celu umorzenia z kategorii przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym przesądził, iż przychody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. Ogólne zasady opodatkowania dochodu ze zbycia udziałów opierają się na regule, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest dochód, czyli przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Powyższe stanowisko potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt II FSK 1488/17, w którym uznał, że „Nowelizacja, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r., miała na celu zrównanie zasad opodatkowania zbycia udziałów (akcji) w spółce w celu umorzenia z każdym innym zbyciem udziałów (akcji). Realizując to zamierzenie ustawodawca wykreślił art. 10 ust. 1 pkt 2 PDOPrU, wyłączając przychody ze zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z kategorii przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym, przesądził, że przychody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych”. Analogicznie wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt II FSK 234/17, w którym uznał, iż „Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r. miała na celu zrównanie zasad opodatkowania zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z każdym innym zbyciem udziałów (akcji). Realizując to zamierzenie ustawodawca uchylił art. 10 ust. 1 pkt 2 PDOPrU, wyłączając przychody ze zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z kategorii przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. Przychody te podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. Skutkiem wprowadzenia zasad ogólnych do opodatkowania zbycia udziałów (akcji) w celu ich umorzenia jest to, że w przypadku otrzymania przez podatnika wynagrodzenia z dobrowolnego umorzenia udziałów opodatkowaniu podlega dochód, ustalany na zasadach ogólnych (art. 7 PDOPrU) jako przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Koszty uzyskania przychodów w przypadku zbycia udziałów (akcji) ustalane są natomiast przy zastosowaniu przepisów art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8 PDOPrU. Nie można pominąć faktu, że wprowadzenie powyższej reguły zostało dokonane przy pozostawieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3 PDOPrU, według którego przychód z dobrowolnego umorzenia udziałów (akcji) określa się jako nadwyżkę wynagrodzenia otrzymanego z tytułu umarzanych udziałów nad kosztami ich objęcia lub nabycia”. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przy zbyciu udziałów w celu umorzenia na rzecz Spółki umarzającej należy zastosować przepisy art. 7 ust. 1 i 2, art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a oraz art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT. W konsekwencji zastosowanie powyższych przepisów wyklucza możliwość zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 3 Ustawy CIT – co oznacza, że ustalając dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia, otrzymane wynagrodzenie należy traktować jako przychód, zaś kosztem jego uzyskania są wydatki poniesione przez Wnioskodawcę przy objęciu lub nabyciu udziałów. Jednocześnie, w przypadku w którym koszty uzyskania przychodu ustalone zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT są wyższe od przychodu (wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały), Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać na tej transakcji stratę podatkową, możliwą do rozliczenia z innymi transakcjami Wnioskodawcy, wedle zasad ogólnych. Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 czerwca 2019 r. znak: IBPB-1-1/4510-306/15-1/SG, w której wskazał, że „Ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, kwotę przychodu uzyskanego z tytułu zbycia na rzecz Spółki Nabywanej udziałów tejże Spółki Nabywanej w celu ich umorzenia (dobrowolne umorzenie udziałów), Wnioskodawca winien doliczyć do pozostałych przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie od łącznej kwoty tych przychodów winien odjąć sumę kosztów uzyskania przychodów (...). Otrzymana nadwyżka stanowi dla Wnioskodawcy dochód podatkowy. Jeżeli natomiast koszty uzyskania przychodów przekroczą w danym okresie rozliczeniowym kwotę uzyskanych w tym okresie przychodów, Wnioskodawca poniesie stratę podatkową”. Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2019 r., znak: IPPB3/423-832/14-2/JBB/S/MC: „Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie udziałów w E. w momencie ich odpłatnego zbycia celem umorzenia (jako poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT również wówczas, gdy wynagrodzenie za ich umorzenie jest niższe niż wydatki poniesione na objęcie tychże akcji)”. Wnioskodawca zwraca również uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2018 r. sygn. akt II FSK 2655/16, w którym uznał, iż: „w obecnym stanie prawnym brak jest możliwości stosowania samego przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3 PDOPrU dla opodatkowania zbycia udziałów (akcji) w celu ich umorzenia, po nowelizacji bowiem wykładnia systemowa – przy zastosowaniu zasady racjonalnego ustawodawcy – pozwala na uznanie, iż przy zbyciu udziałów (akcji) w celu ich umorzenia należy zastosować przepisy art. 7 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 12 ust. 3, oraz art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8 PDOPrU. Zastosowanie tych przepisów wyklucza możliwość zastosowania przy opodatkowaniu takich czynności przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3 PDOPrU. W konsekwencji, ustalając dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w celu ich umorzenia otrzymane wynagrodzenie należy pomniejszyć o wydatki poniesione na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji). W konsekwencji, u podatnika może powstać strata z tego tytułu”. Biorąc pod uwagę powyższą argumentację opartą o wskazaną podstawę prawną oraz orzecznictwo, uzasadniony w ocenie Wnioskodawcy jest wniosek, że w przypadku zbycia na rzecz Spółki umarzającej udziałów tej spółki w celu ich umorzenia (dobrowolne umorzenie udziałów za wynagrodzeniem), Wnioskodawca powinien ustalić postawę opodatkowania zgodnie z następującą zasadą: Wnioskodawca rozpozna przychód w wysokości wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały, zaś kosztem uzyskania przychodu są dla niego wydatki poniesione na nabycie umarzanych udziałów (wartość wkładów pieniężnych na udziały podlegające umorzeniu albo cena, za którą Wnioskodawca nabył udziały podlegające umorzeniu w Spółce umarzającej). W konsekwencji powyższego, w przypadku, w którym koszty uzyskania przychodu (wydatki poniesione na objęcie lub nabycie udziałów), są wyższe od przychodu (wynagrodzenia otrzymanego za umarzane udziały), Wnioskodawca rozpozna na tej transakcji stratę podatkową. Interpretacja indywidualna Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 31 marca 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-2.4010.45.2021.1.AW, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 2 kwietnia 2021 r. Skarga na interpretację indywidualną 29 kwietnia 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Wnieśli Państwo o: 1. uchylenie zaskarżonej Interpretacji w całości, 2. zasądzenie na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Postępowanie przed sądami administracyjnymi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 21 października 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 756/21. Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 19 listopada 2024 r. sygn. akt II FSK 213/22 oddalił skargę kasacyjną. Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 19 listopada 2024 r. Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.): Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.: • uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach; • ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków zaznaczyć należy, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.