0111-KDIB1-2.4010.35.2025.2.AW

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, Sp. z o.o., złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie skutków podatkowych związanych z planowaną sprzedażą Białych Certyfikatów, które zamierza uzyskać w wyniku modernizacji mającej na celu poprawę efektywności energetycznej. Wnioskodawca twierdził, że przychód z tej sprzedaży powinien być rozpoznany w wysokości odpowiadającej cenie sprzedaży pomniejszonej o koszty poniesione na modernizację. Organ podatkowy uznał jednak stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając, że przychód powstaje dopiero w momencie sprzedaży Białych Certyfikatów, a nie w momencie ich otrzymania. Dodatkowo, organ wskazał, że wydatki na modernizację nie mogą pomniejszać przychodu ze sprzedaży certyfikatów, ponieważ celem tych wydatków była poprawa efektywności energetycznej, a nie uzyskanie przychodu ze sprzedaży certyfikatów. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie Wnioskodawcy.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w przypadku zbycia otrzymanych Białych Certyfikatów? Czy przychód ze zbycia Białych Certyfikatów powinien być pomniejszany o koszty poniesione na modernizację? Czy otrzymanie Białych Certyfikatów rodzi obowiązek podatkowy? Jakie są skutki podatkowe związane z uzyskaniem Białych Certyfikatów? Czy Białe Certyfikaty można traktować jako dotację rządową?

Stanowisko urzędu

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie jest nieprawidłowe. Przychód z Białych Certyfikatów powstaje w momencie ich sprzedaży. Wydatki na modernizację nie pomniejszają przychodu ze sprzedaży Białych Certyfikatów. Otrzymanie Białych Certyfikatów nie rodzi przychodu podatkowego. Białe Certyfikaty nie są dotacją w rozumieniu przepisów o CIT.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 14 marca 2025 r. (wpływ 17 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. z siedzibą w (...) („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz miejsce działalności gospodarczej w Polsce. Spółka zajmuje się (...). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest (...). Spółka przeprowadza obecnie modernizację mającą na celu poprawę efektywności energetycznej, (...). Prace jeszcze trwają, ale Spółka szacuje, że zakończą się jeszcze w 2025 r. Spółka ponosi koszty modernizacji i będzie je ponosić do chwili zakończenia prac. W związku z prowadzoną modernizacją, Spółka planuje uzyskać od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki („Prezes URE”) świadectwa efektywności energetycznej, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1047 ze zm., dalej jako: „Ustawa EE”) (dalej także jako: „Białe Certyfikaty”). Po otrzymaniu Białych Certyfikatów, Spółka rozważy ich sprzedaż. Spółka szacuje, że cena sprzedaży Białych Certyfikatów będzie przewyższała łączną sumę wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z dokonaniem modernizacji. Białe Certyfikaty są to świadectwa efektywności energetycznej, które są przyznawane podmiotom gospodarczym za przeprowadzenie przedsięwzięć służących poprawie efektywności. Poprawie efektywności energetycznej służą m.in. następujące rodzaje przedsięwzięć (art. 19 ust. 1 Ustawy EE): • izolacja instalacji przemysłowych; • przebudowa lub remont budynku wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi; • odzyskiwanie energii, w tym odzyskiwanie energii w procesach przemysłowych; • ograniczenie strat związanych z poborem energii biernej, z systemami zasilania urządzeń telekomunikacyjnych lub informatycznych, z magazynowaniem i przeładunkiem paliw ciekłych.

Białe Certyfikaty stanowią potwierdzenie planowanej do zaoszczędzenia ilości energii finalnej wynikającej z przedsięwzięcia poprawiającego efektywność energetyczną (art. 20 ust. 1 Ustawy EE). Białe Certyfikaty są przyznawane przez Prezesa URE na wniosek podmiotu planującego rozpoczęcie prac zmierzających do realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej lub podmiotu upoważnionego przez ten podmiot (art. 20 ust. 3 Ustawy EE). Istotnym faktem jest, że Białe Certyfikaty mogą zostać uzyskane jedynie na przedsięwzięcie planowane – takie, które nie zostało rozpoczęte przed złożeniem wniosku. Co do zasady, Białe Certyfikaty mogą zostać przyznane na rzecz każdego podmiotu planującego inwestycję, która przełoży się na osiągnięcie oszczędności energii. Świadectwo efektywności energetycznej zawiera w szczególności (art. 21 ust. 1 Ustawy EE): • numer świadectwa; • dane identyfikacyjne podmiotu otrzymującego; • określenie wartości świadectwa, wyrażonej w tonach oleju ekwiwalentnego, równej ilości energii finalnej planowanej do zaoszczędzenia średnio w ciągu roku, przy czym wartość tę ustala się z uwzględnieniem współczynników sprawności procesów przetwarzania energii pierwotnej w energię finalną (art. 21 ust. 2 Ustawy EE). Świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku o jego wydanie (art. 22 ust. 1 Ustawy EE). Podmiot, któremu wydano Białe Certyfikaty sporządza audyt efektywności energetycznej potwierdzający uzyskanie planowanej oszczędności energii finalnej z zakończonego przedsięwzięcia (art. 23 ust. 1 Ustawy EE). Stosownie do art. 30 ust. 1-3 Ustawy EE, prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Przyznane Białe Certyfikaty są zbywalne. Powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący giełdę towarową. W przypadku Wnioskodawcy, podmiotem tym jest Towarowa Giełda Energii. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo ponadto, że: 1. Spółka osiąga przychody z działalności rolniczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej. Spółka prowadzi pełną księgowość. 2. (...) przeprowadzane modernizacje będą wykorzystywane do działów specjalnych produkcji rolnej.

Pytanie

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w jakiej wysokości Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w przypadku zbycia otrzymanych Białych Certyfikatów, przy założeniu, że cena sprzedaży będzie przewyższała koszty poniesione przez Wnioskodawcę na dokonanie modernizacji, za które otrzymał Białe Certyfikaty? Państwa stanowisko w sprawie W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w przypadku zbycia otrzymanych Białych Certyfikatów w wysokości odpowiadającej cenie sprzedaży pomniejszonej o kwotę równą wydatkom na dokonanie modernizacji. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Białe Certyfikaty – moment powstania przychodu. Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe; 2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy o CIT, przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 12 ust. 3a, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności. Jak stanowi art. 14 ust. 1 Ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej. Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Artykuł 30 ust. 1 Ustawy EE stanowi, że prawa majątkowe wynikające z Białych Certyfikatów są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne. W myśl art. 30 ust. 2 ww. ustawy, prawa majątkowe wynikające z Białych Certyfikatów powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta. W ramach niniejszego stanu faktycznego [winno być: zdarzenia przyszłego – przyp. organu], Wnioskodawca planuje uzyskać Białe Certyfikaty w związku ze zrealizowaniem przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, które to świadectwo zostanie wpisane do stosownego rejestru prowadzonego przez Prezesa URE. Chcąc ustalić czy otrzymanie tych świadectw stanowi przychód w momencie ich otrzymania (wpisu do rejestru), czy też przychodem będzie dopiero przychód należny ze sprzedaży tychże świadectw na Towarowej Giełdzie Energii, należy uznać, że samo otrzymanie świadectwa efektywności energetycznej i wpis do stosownego rejestru nie rodzi po stronie Klienta przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskuje on w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 Ustawy o CIT. Dopiero sprzedaż Białych Certyfikatów będzie skutkować powstaniem po stronie Klienta przychodu podatkowego, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw majątkowych, nie później jednak niż w dniu wystawienia w związku z tą sprzedażą faktury lub uregulowania należności. Takie stanowisko jest zgodne m.in. z poglądem organów podatkowych wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2018 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.10.2018.2. ANK, w treści której stwierdzono: „Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że samo otrzymanie świadectw efektywności energetycznej i wpis do stosownego rejestru nie rodzi po stronie Spółki przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskuje w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p. Dopiero sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będzie rodziła po stronie Spółki obowiązek podatkowy, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności” oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2017 r. o sygn. 0111-KDIB2- 1.4010.187. 2017.1.AP, w treści której stwierdzono: „Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że samo otrzymanie świadectwa efektywności energetycznej i wpis do stosownego rejestru nie rodzi po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskuje on w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p. Dopiero sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw majątkowych, nie później jednak niż w dniu wystawienia w związku z tą sprzedażą faktury lub uregulowania należności”. Ustalenie wysokości przychodów ze zbycia Białych Certyfikatów. Białe Certyfikaty stanowią specyficzną formę dotacji rządowej, nie przyjmującej postaci pieniężnej, lecz postać rzeczową (w postaci określonych praw). Charakterystyka dotacji rządowych zawarta jest w Międzynarodowym Standardzie Rachunkowości 20 (Międzynarodowe Standardy Rachunkowości zawarte są w Rozporządzeniu Komisji UE 2023/1803 z dnia 13 sierpnia 2023 r. przyjmującym określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem WE nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 237, str. 1 ze zm.)) „Dotacje rządowe oraz ujawnianie informacji na temat pomocy rządowej” („MSR 20”). Zgodnie z MSR 20, dotacje rządowe są pomocą rządową, która przybiera formę przekazania jednostce środków, w zamian za spełnianie przez nią, w przeszłości lub w przyszłości, pewnych warunków związanych z jej działalnością operacyjną. MSR 20 wprowadza podział dotacji na dwa rodzaje: a) dotacje do aktywów – będące dotacjami rządowymi, których udzieleniu towarzyszy podstawowy warunek mówiący o tym, że jednostka kwalifikująca się do ich otrzymania powinna zakupić, wytworzyć lub w inny sposób pozyskać aktywa długoterminowe (trwałe); b) dotacje do przychodu – będące dotacjami rządowymi innymi niż dotacje do aktywów. Stosując się do powyższego podziału, należy uznać, że Białe Certyfikaty stanowią dotację do aktywów. W przedstawionym stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu], w przypadku Wnioskodawcy, dotacja w postaci Białych Certyfikatów zmaterializowała się de facto dopiero w chwili ich zbycia na Towarowej Giełdzie Energii. Jak zostało wykazane w powyższych rozważaniach dotyczących momentu powstania przychodu, sam fakt otrzymania Białych Certyfikatów i zapisania ich na koncie Klienta nie stanowi uzyskania przez niego trwałego przysporzenia majątkowego. W omawianym stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu], jedynym sposobem na uzyskanie faktycznego, rzeczywistego przysporzenia majątkowego w związku z Białymi Certyfikatami jest ich zbycie. W kwestii ustalenia wysokości otrzymanej przez Klienta dotacji w postaci Białych Certyfikatów, w ocenie autorów niniejszej opinii, zasadnym jest przyjęcie, że jej wysokość odpowiada faktycznie poniesionym kosztom przeprowadzonych modernizacji, w zamian za dokonanie których, de facto przyznane zostały te Białe Certyfikaty. Uwzględniając powyższe, przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT, będzie w przypadku zbycia Białych Certyfikatów uzyskana ewentualna nadwyżka ponad koszt przeprowadzenia modernizacji. Uzasadniając powyższe stanowisko należy w pierwszej kolejności przeanalizować postanowienia i cel Ustawy EE. Jak wynika z uzasadnienia do projektu Ustawy EE „Celem projektu ustawy jest ustanowienie ram prawnych dla działań na rzecz poprawy efektywności energetycznej gospodarki (...) oraz stworzenie podstaw w krajowym porządku prawnym dla nowych rozwiązań (...)”. Podkreślić należy, że Ustawa EE wprowadza pewnego rodzaju nagrodę dla podmiotów, które zdecydują się dokonać modernizacji w zakresie prowadzonej działalności, których skutkiem będzie poprawa ich efektywności gospodarczej, a co w konsekwencji przełoży się na poprawę efektywności energetycznej całej polskiej gospodarki. O intencji ustawodawcy w tym zakresie świadczy również jasno dozwolona przez Ustawę EE możliwość sprzedaży otrzymanych Białych Certyfikatów. Mechanizm ten można w skrócie określić w następujący sposób: • przedsiębiorca przeprowadza modernizacje (przewidziane w Ustawie EE); • otrzymuje Białe Certyfikaty o określonych parametrach, zależnych od energetycznych konsekwencji przeprowadzonych modernizacji; • ma prawo do sprzedaży Białych Certyfikatów, przy czym sprzedaż dokonywana jest na rynku regulowanym, ale na którym nie ma stałości cen i nie jest znana z góry wielkość potencjalnego przychodu. Z powyższego można wysnuć wniosek, że wolą ustawodawcy było dotowanie przedsięwzięć, które będą miały określony, pozytywny wpływ na całość efektywności krajowej gospodarki, toteż zasadnym jest przyjęcie, że kwota dotacji to całkowita kwota kosztów poniesionych na przeprowadzenie modernizacji przez Klienta. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w Ustawie o CIT, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m (art. 17 ust. 1 pkt 21 Ustawy o CIT). Powyższe będzie oznaczało, że kwota dotacji nie będzie stanowiła przychodu podatkowego dla Klienta i nie powinna być włączona do przychodu podatkowego ze zbycia Białych Certyfikatów w przypadku, gdy ich łączna cena sprzedaży przewyższa koszt przeprowadzenia modernizacji. Podsumowując powyższe, należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu], Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w przypadku zbycia otrzymanych Białych Certyfikatów w wysokości odpowiadającej cenie sprzedaży pomniejszonej o kwotę równą wydatkom na dokonanie modernizacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): 1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. 2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione jednak zostały rodzaje przychodów, określono moment ich powstania, jak również enumeratywnie wskazano wyłączenia z katalogu przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT: Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe; 2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. W świetle art. 12 ust. 3 ustawy o CIT: Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT: Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności. Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...) Jednocześnie, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o CIT: Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki. Natomiast art. 16a ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że: Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W art. 17 ww. ustawy wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT: Wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m. Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy, w pierwszej kolejności należy wskazać, że warunki i tryb przyznawania świadectw efektywności energetycznej zwanych „białymi certyfikatami” zostały określone w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1047, dalej „ustawa o EE”. Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 3 ustawy o EE: 1. Potwierdzeniem planowanej do zaoszczędzenia ilości energii finalnej wynikającej z przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej, o których mowa w art. 19 ust. 1, jest świadectwo efektywności energetycznej. 3. Świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE na wniosek podmiotu: 1) planującego rozpoczęcie prac zmierzających do realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej albo 2) upoważnionego przez podmiot, o którym mowa w pkt 1. W myśl art. 21 ustawy o EE: 1. Świadectwo efektywności energetycznej zawiera w szczególności: 1) numer świadectwa efektywności energetycznej; 2) imię i nazwisko lub nazwę, adres siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1 albo 2; 3) określenie wartości świadectwa efektywności energetycznej, wyrażonej w tonach oleju ekwiwalentnego, równej ilości energii finalnej planowanej do zaoszczędzenia średnio w ciągu roku, w wyniku realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej. 2. Wartość świadectwa efektywności energetycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dla przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej, w wyniku których planowane jest uzyskanie oszczędności energii pierwotnej, ustala się z uwzględnieniem współczynników sprawności procesów przetwarzania energii pierwotnej w energię finalną, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 29. Na mocy art. 22 ust. 1 ustawy o EE: Prezes URE wydaje świadectwo efektywności energetycznej, w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie świadectwa efektywności energetycznej. Do wydawania świadectw efektywności energetycznej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 572) o wydawaniu zaświadczeń. Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy o EE: Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne. Z uzasadnienia projektu ustawy o efektywności energetycznej wynika, że: Wydawanie świadectw efektywności energetycznej ma na celu zmotywowanie podmiotów określonych w projekcie ustawy, w tym w szczególności przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców końcowych, do podjęcia działań inwestycyjnych przyśpieszających osiągnięcie krajowego celu w zakresie efektywności energetycznej oraz przyczyniających się, przez zmniejszenie zużycia energii, do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i innych substancji szkodliwych do atmosfery. (...) Ze świadectwa efektywności energetycznej wynikają zbywalne prawa majątkowe, które są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), a więc podlegają obrotowi na Towarowej Giełdzie Energii. (...) Świadectwo efektywności energetycznej będzie wydawane dla potwierdzenia deklarowanej oszczędności energii finalnej wynikającej z realizacji określonego przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej. (...) Odnosząc się do Państwa wątpliwości, biorąc pod uwagę przywołane uregulowania prawne należy uznać, że samo otrzymanie świadectw efektywności energetycznej nie rodzi po Państwa stronie przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskują Państwo w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 ustawy o CIT. Dopiero sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będzie rodziła po Państwa stronie obowiązek podatkowy, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw, nie później jednak niż w dniu wystawienia w związku z tą sprzedażą faktury lub uregulowania należności. Przechodząc do kwestii ustalenia wysokości przychodu ze zbycia praw majątkowych, jakimi są tzw. białe certyfikaty, wskazać należy, że w sprawie zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, w myśl którego: Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej. W związku z powyższym przychód ze zbycia białych certyfikatów Spółka powinna rozpoznać w wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie ze zbycia tych certyfikatów, stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o CIT. W tym miejscu należy zauważyć, że w sprawie nie znajdzie zastosowania przywołany w Państwa stanowisku art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, w myśl którego: Wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m. Zauważyć należy, że zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji. Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych. Dla zastosowania zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT muszą więc zaistnieć łącznie następujące przesłanki: - środki powinny stanowić dotację, subwencję, dopłatę lub inne nieodpłatne świadczenie, - środki muszą zostać przekazane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, - od powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a -16m ustawy o CIT. W art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.) wskazano z kolei, że: Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Otrzymanie przez Państwa świadectw efektywności energetycznej nie stanowi otrzymania dotacji, subwencji, dopłat lub innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wskazano wyżej w związku z otrzymaniem białych certyfikatów nie uzyskują Państwo trwałego przysporzenia. Świadectwa efektywności energetycznej są instrumentem, z którego wynikają zbywalne prawa majątkowe, których zbycie dopiero powoduje powstanie określonego przysporzenia. Pomimo więc, że jak Państwo wskazują, białe certyfikaty stanowią specyficzną formę dotacji rządowej, która zmaterializowała się w chwili zbycia certyfikatów, to nią nie są. Otrzymanie świadectw efektywności energetycznej nie ma materialnego wymiaru i aby można było mówić o pokryciu kosztów zakupu albo wytworzenia środków trwałych konieczne jest zbycie tych świadectw. Z kolei przychodu uzyskanego ze zbycia świadectw efektywności energetycznej z całą pewnością nie można uznać za żadne ze zdarzeń wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, tj. otrzymania dotacji, subwencji, dopłaty lub innego nieodpłatnego świadczenia. Nie korzysta on więc ze zwolnienia zawartego w tym przepisie nawet gdyby był przeznaczony na cele w nim wymienione. Nie można również podzielić Państwa stanowiska, że wydatki na dokonanie modernizacji pomniejszają przychód ze zbycia świadectw efektywności energetycznej, bowiem nie można uznać, że wydatki na modernizację zostały poniesione w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży białych certyfikatów. Celem poniesienia wydatków, jak wynika z powołanych przepisów ustawy o efektywności energetycznej, jest poprawa efektywności energetycznej. Z kolei celem wydawania świadectw efektywności energetycznej jest zmotywowanie podmiotów do podjęcia określonych działań inwestycyjnych. Tym samym nie można podzielić Państwa stanowiska, zgodnie z którym przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT, będzie w przypadku zbycia białych certyfikatów uzyskana ewentualna nadwyżka ponad koszt przeprowadzenia modernizacji. Jak już wskazano przychód ze zbycia białych certyfikatów Spółka powinna rozpoznać w wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie ze zbycia tych certyfikatów. Bez względu na powyższe należy zaznaczyć, że niezależnie od zbycia świadectw efektywności energetycznej, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT Spółce przysługuje, prawo rozpoznawania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, które powstały w wyniku przeprowadzonego przedsięwzięcia, ponieważ nie można uznać, że otrzymanie tzw. białych certyfikatów jest zwrotem kosztów za dokonaną inwestycję, a wyłącznie potwierdzeniem przeprowadzenia określonego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej. W konsekwencji art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania i odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych, które powstały w wyniku przedsięwzięcia (...) mogą być kosztem uzyskania przychodu. W związku z powyższym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili