0111-KDIB1-1.4010.80.2025.1.AW

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Spółka w 2022 r. nabyła od banku opcję na stopę procentową typu C na okres od 23 maja 2022 r. do 23 sierpnia 2024 r. (dalej: „Umowa C”). Transakcja została dokonana celem zabezpieczenia stopy procentowej obligacji wyemitowanych przez Spółkę, których okres zapadalności przypadał na sierpień 2024 r. Środki z emisji obligacji były przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności Spółki, w tym zakup gruntów. Opcja C pozwoliła Spółce na zabezpieczenie się przed wzrostem stóp procentowych. Instytucja finansowa jako wystawca opcji C zobowiązała się do wypłaty Wnioskodawcy różnicy wynikającej ze wzrostu rynkowych stóp procentowych ponad poziom uprzednio ustalony w kontrakcie opcyjnym. Spółka ograniczyła w ten sposób ryzyko wzrostu stóp procentowych, przy jednoczesnej możliwości skorzystania z ewentualnego spadku. W Umowie ustalono półroczne okresy obrachunkowe – pierwszy rozpoczął się 23 maja 2022 r. a zakończył 23 listopada 2022 r. Jeżeli wysokość stóp procentowych na koniec okresu obrachunkowego była wyższa od ustalonego z wystawcą opcji poziomu (stopa graniczna), wówczas Wnioskodawca miał prawo żądać od wystawcy opcji jej wykonania i zapłaty kwoty rozliczenia pieniężnego za dany okres odsetkowy. W praktyce w każdym okresie obrachunkowym wysokość stóp procentowanych była wyższa od stopy granicznej. W rezultacie, za każdy okres obrachunkowy nastąpiła realizacja opcji i wypłata przez bank środków na rzecz Spółki. Nabycie opcji i zawarcie Umowy C wiązało się z obowiązkiem zapłaty premii opcyjnej (dalej: „Premia”), którą Spółka zapłaciła w maju 2022 r. Pytania 1. Czy zapłacona Premia stanowi koszt uzyskania przychodów, który należy rozpoznać w dacie, na którą wydatek ten został ujęty w księgach rachunkowych, niezależnie od rodzaju konta, na którym dokonano zapisu księgowego, jednak nie wcześniej niż w dacie zakończenia pierwszego okresu obrachunkowego wskazanego w Umowie C?

2. Czy zapłacona Premia stanowi koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)? 3. Czy środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy: Ad 1. Zapłacona Premia stanowi koszt uzyskania przychodów, który należy rozpoznać w dacie, na którą wydatek ten został ujęty w księgach rachunkowych, niezależnie od rodzaju konta, na którym dokonano zapisu księgowego, jednak nie wcześniej niż w dacie zakończenia pierwszego okresu obrachunkowego wskazanego w Umowie C. Ad 2. Zapłacona Premia stanowi koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Ad 3. Środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy: Uzasadnienie do pytania nr 1 Premia jako koszt uzyskania przychodów Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 722 ze zm.; dalej: „ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są m.in. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne. Wobec powyższego należy uznać, iż będąca przedmiotem niniejszego wniosku opcja na stopę procentową typu C jest pochodnym instrumentem finansowym na gruncie ustawy o CIT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Premia stanowi koszt uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na fakt, że sformułowana przez ustawodawcę definicja ma charakter ogólny, każdy poniesiony przez podatnika wydatek powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu zakwalifikowania go na gruncie podatkowym. Konieczne jest zbadanie istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą na powstanie przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskania. Jednocześnie, stosownie do utrwalonej praktyki, możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zależna jest od spełnienia przez wydatek następujących warunków: 1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika, 2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, 3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, 4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, 5. został właściwie udokumentowany, 6. nie może znajdować się w grupie wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem analizując kwestię kosztów podatkowych na gruncie przepisów ustawy o CIT, należy także mieć na uwadze postanowienia określone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przywołany powyżej przepis wprowadza zatem jedynie ograniczenie czasowe odnoszące się do początkowego momentu, od którego podatnik ma prawo do rozpoznania kosztów z tytułu realizacji praw z instrumentów pochodnych. Norma ta stanowi uzupełnienie ogólnych zasad rozliczania kosztów, przewidzianych w art. 15 ust. 4 i następnych ustawy o CIT. Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, z którą m. in. ze względu na wyemitowane obligacje wiąże się ryzyko zmienności stóp procentowych. Tym samym jednym z priorytetów Wnioskodawcy jest ograniczenie tego ryzyka poprzez zawieranie umów ograniczających to ryzyko. Celem zawarcia Umowy C było zabezpieczenie się przed ryzykiem wzrostu oprocentowania obligacji. Oczywista jest zatem konkluzja, że wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup opcji ograniczającej to ryzyko, był wydatkiem racjonalnym, celowym, jak również uzasadnionym. Niewątpliwie Spółka powinna takie transakcje zawierać i ryzyko takie ograniczać. Przemawia za tym jej interes gospodarczy. Mając zatem na uwadze, że: - wydatek w postaci Premii został poniesiony przez Spółkę z jej środków w sposób definitywny i został właściwie udokumentowany (Spółka posiada bowiem zarówno dokumenty dotyczące zawarcia Umowy C, jak i zapłaty Premii), - środki uzyskanie w wyniku emisji obligacji zostały przez Wnioskodawcę wykorzystane na potrzeby związane z jego działalnością (finansowanie bieżącej działalności i zakupu gruntów), mającą generować przychody podatkowe dla Spółki - zatem Umowa C i zapłacona Premia ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, zaś Premia została poniesiona w celu zabezpieczenia przychodów, - katalog wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wyłącza takich wydatków z kosztów uzyskania przychodów (wprowadza jedynie ograniczenie czasowe odnoszące się do początkowego momentu, od którego podatnik ma prawo do rozpoznania kosztów z tytułu realizacji praw z instrumentów pochodnych), w ocenie Wnioskodawcy, zapłacona Premia stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Moment zaliczenia Premii do kosztów uzyskania przychodów Natomiast dla ustalenia momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych z tytułu Premii, w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy koszt ten jest pośrednio czy też bezpośrednio związany z przychodem. Z treści art. 15 ust. 4c oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT wynika, że koszty uzyskania przychodów można podzielić na koszty bezpośrednio związane z przychodami, jak również koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. W ustawie o CIT nie zostały zawarte definicje wskazanych rodzajów kosztów. Pomimo tego, ukształtował się pogląd, zgodnie z którym przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć wydatki, które przekładają się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód). Z kolei koszty pośrednie stanowią wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, których nie można przypisać do konkretnego przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatków poniesionych na zapłatę Premii za realizację Umowy C nie sposób przyporządkować do poszczególnych źródeł przychodów Spółki. Podkreślić należy, iż Premia była płatna bezwarunkowo (jednorazowo), a bank był zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty rozliczenia wyłącznie wtedy gdy stopa procentowa przekroczy uzgodniony poziom. Konsekwentnie, zapłata Premii stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodami (tj. koszt pośredni). Z uwagi na fakt, że Premię należy uznać za pośredni koszt uzyskania przychodów, przy ustalaniu momentu zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zastosowanie mają przepisy z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z brzmienia art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT wynika, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia czyli w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano). Ponadto, moment rozpoznania wydatków na nabycie pochodnych instrumentów finansowych powinien podlegać analizie przy uwzględnieniu art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT. Jak wskazano powyżej, na podstawie ww. regulacji, rozliczenie jako koszt uzyskania przychodu wydatków na nabycie pochodnych instrumentów finansowych podlega odroczeniu do momentu ich realizacji, rezygnacji z realizacji albo odpłatnego zbycia. W konsekwencji powyższy przepis wprowadza ograniczenie w czasie co do początkowego momentu, od którego podatnik uprawniony jest do rozpoznania kosztu. Zasada ta stanowi uzupełnienie ogólnych zasad odliczania kosztów przewidzianych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Należy stwierdzić, że łączna analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek w postaci Premii może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w momencie, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych, nie wcześniej jednak niż w momencie skorzystania z uprawnień wynikających z opcji lub zrzeczenia się tych praw (lub ich nieodpłatnego zbycia, co zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym nie ma miejsca). Mając na uwadze powyższe, aby ustalić moment zaliczenia poniesionego wydatku w postaci Premii do kosztów uzyskania przychodów należy określić moment: a) realizacji/zrzeczenia się praw wynikających z opisywanej opcji stopy procentowej oraz b) ujęcia (zaksięgowania) Premii w księgach rachunkowych w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Ad a) Należy podkreślić, że z przepisu z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT nie wynika, czy prawa wynikające z nabytych pochodnych instrumentów finansowych można wykonać jednorazowo czy w części. W opinii Wnioskodawcy, przez realizację praw wynikających z instrumentów pochodnych należy rozumieć pierwszą sytuację, w której podatnik ma potencjalną możliwość uzyskania korzyści wynikającej z nabycia danego instrumentu finansowego (niezależnie od tego, czy podatnik rzeczywiście taką korzyść osiągnie). Specyfika opcji C polega na tym, że nabywca takiej opcji korzysta z uprawnień wynikających z tej opcji już w trakcie jej obowiązywania (prawo do żądania zwrotu odsetek w przypadku przekroczenia określonego poziomu stopy procentowej). W opinii Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż ze specyfiki Umowy C wynika, iż bank był zobowiązany do zwrócenia Spółce różnicy wynikającej ze wzrostu stopy procentowej ponad stopę graniczną w każdym okresie obrachunkowym (o ile Wnioskodawca nie rezygnował z tego prawa), przesłanki uniemożliwiające zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków związanych z takimi opcjami (wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT) zostają wyłączone już od pierwszego momentu, w którym nabywca opcji (czyli Spółka) mógł żądać świadczenia ze strony wystawcy opcji tj. banku. Podkreślić należy, że Spółka, ponosząc jednorazowy wydatek w postaci Premii, uzyskała zabezpieczenie stopy procentowej za wszystkie okresy obrachunkowe, które zostały objęte Umową C. W konsekwencji, stwierdzić należy, że w momencie gdy minął pierwszy okres obrachunkowy wskazany w Umowie C i Wnioskodawca mógł skorzystać z opcji, niezależnie od tego czy doszło do rozliczenia z bankiem, czy też nie, przesłanki uniemożliwiające zaliczenie wydatków na Premię do kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT należało uznać za wyłączone. Takie samo stanowisko zajęły organy podatkowe w wydanych interpretacjach podatkowych, m.in.: - interpretacji z 28 lutego 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.627.2023.1.KK, - interpretacji z 8 grudnia 2021 r., Znak: 0111-KDWB.4010.81.2021.1.KP, - interpretacji z 5 grudnia 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.294.2017.1.MC. Ad b) Powyższe należy jednak zestawić z ogólnymi przepisami dotyczącymi momentu rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów. Jak już wcześniej zostało wskazane, zapłata Premii kwalifikuje się jako tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów, wobec czego w przedmiotowej sprawie będzie mieć zastosowanie przepis art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Zgodnie z aktualnym stanowiskiem organów podatkowych, a także sądów administracyjnych wykładnia art. 15 ust. 4e ustawy o CIT podkreśla autonomię prawa podatkowego i nie nakazuje odwoływania się do prawa bilansowego. Zatem wydatek nie musi być rozpoznany jako koszt księgowy (zapis na koncie kosztowym), gdyż dla celów zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów wystarczy, że wydatek ten pojawi się w księgach rachunkowych. Konsekwentnie, podatnik ma prawo zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto dany wydatek w księgach rachunkowych, niezależnie od rodzaju konta, na którym dokonywany jest zapis księgowy. Przedmiotowe stanowisko wyrażane było m.in. w następujących interpretacjach podatkowych: - z dnia 12 lipca 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.314.2023.2.MR1; - z dnia 7 marca 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.27.2023.1.AP; - z dnia 11 lutego 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.13.2022.1.JD; - z dnia 25 maja 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.128.2021.2.MS. Podsumowując, poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek w postaci Premii powinien zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie, na którą wydatek ten został ujęty w księgach rachunkowych, niezależnie od rodzaju konta, na którym dokonano zapisu księgowego, jednak nie wcześniej niż w pierwszym momencie, w którym Spółka potencjalnie mogła zrezygnować lub skorzystać z wykonania opcji, tj. żądać od banku (wystawcy opcji) wypłaty pieniężnej (różnicy wynikającej ze wzrostu stopy procentowej ponad stopę graniczną w danym okresie odsetkowym), czyli w dacie zakończenia pierwszego okresu obrachunkowego. Uzasadnienie do pytania nr 2 Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot: 1) kwotę 3 000 000 zł albo 2) kwotę obliczoną według następującego wzoru: [(P - Po) - (K - Am - Kfd)] × 30% w którym poszczególne symbole oznaczają: P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Po - przychody o charakterze odsetkowym, K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu, Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu. Natomiast stosownie do ust. 12 przedmiotowego przepisu, przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. W świetle powyższego, zapłacona przez Spółkę Premia spełnia warunki do uznania jej za koszty finansowania dłużnego, stanowi bowiem koszt pochodnego instrumentu finansowego. Uzasadnienie do pytania nr 3 Zgodnie z art. 15c ust. 13 ustawy o CIT, przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego. Transakcja zakupu opcji na stopę procentową typu C to kontrakt dający nabywcy opcji prawo do żądania od sprzedającego (wystawcy) wykonania opcji oraz zapłaty kwoty rozliczenia różnicowego okresu odsetkowego (caplet), w przypadku gdy w danym okresie odsetkowym uzgodniona stopa realizacji opcji C jest niższa od stopy referencyjnej. Efektywnie wynik rozliczenia Umowy C, jako że jest to instrument zabezpieczający ryzyko zmiany stopy zaciągniętego finansowania, ma wpływ na rzeczywistą, ekonomiczną wartość kosztów finansowania dłużnego ponoszonych przez Spółkę. W praktyce, realizując Umowę C bank dokonywał faktycznej wypłaty na rzecz Spółki różnicy wartości odsetek wynikającej ze wzrostu rynkowych stóp procentowych ponad poziom ustalony w Umowie C (wyrównując ekonomicznie oprocentowanie do poziomu określonego w ww. umowie). Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega zatem wątpliwości, że środki otrzymane przez Spółkę od banku w ramach realizacji Umowy C stanowią przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego – stanowią one bowiem płatności o charakterze odsetkowym, zaś wypłata takich środków po stronie kosztowej zaklasyfikowana byłaby jako koszty finansowania dłużnego. Należy zatem uznać, że środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie pytań Nr 1 i 2 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania Nr 3. Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 podzielając w pełni Państwa stanowisko w tym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

do pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i Nr 3 Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...) Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot: 1) kwotę 3 000 000 zł albo 2) kwotę obliczoną według następującego wzoru: [(P – Po) – (K – Am – Kfd)] x 30% w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Po - przychody o charakterze odsetkowym, K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu, Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu. Zgodnie z art. 15 ust. 12 ww. ustawy, przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. Stosownie do art. 15c ust. 13 ustawy o CIT, przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego. Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 2 budzi kwestia ustalenia czy zapłacona Premia stanowi koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Odnosząc się do powyższych wątpliwości, w pierwszej kolejności, wskazać należy, że wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15c ustawy o CIT dotyczy kosztów finansowania dłużnego. Nie jest przy tym istotne na rzecz kogo koszty te zostały poniesione. W szczególności nowa regulacja nie uzależnia jej stosowania od tego, czy udzielającym finansowania jest podmiot powiązany z podatnikiem (bezpośrednio lub pośrednio). Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady (EU) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (dalej: „dyrektywa ATAD”), która stworzyła podstawy do wprowadzenia w ustawie o CIT przepisów ograniczających koszty finansowania dłużnego: „koszty finansowania zewnętrznego” oznaczają wydatki z tytułu odsetek od wszystkich form zadłużenia, inne koszty ekonomicznie równoważne odsetkom i wydatki poniesione w związku z pozyskiwaniem finansowania, zgodnie z definicją w prawie krajowym, w tym - choć nie tylko - płatności w ramach pożyczek partycypacyjnych, odsetki kalkulacyjne z tytułu takich instrumentów jak obligacje zamienne i obligacje zerokuponowe, kwoty w ramach alternatywnych uzgodnień dotyczących finansowania, takich jak finansowanie typu islamskiego, element odsetkowy finansowania w przypadku płatności z tytułu leasingu finansowego, odsetki skapitalizowane ujęte w wartości bilansowej danego składnika aktywów, lub amortyzacja skapitalizowanych odsetek, kwoty określane przez odniesienie do zwrotu z finansowania w ramach zasad dotyczących ustalania cen transferowych, w stosownych przypadkach, kwoty odsetek nominalnych w ramach instrumentów pochodnych lub uzgodnień dotyczących zabezpieczenia związanych z finansowaniem zewnętrznym, z którego korzysta dany podmiot, określone zyski i straty z tytułu różnic kursowych wynikające z zaciągniętych pożyczek i instrumentów związanych z pozyskiwaniem finansowania, opłaty gwarancyjne związane z uzgodnieniami dotyczącymi finansowania, opłaty związane z uzgodnieniami i podobne koszty związane z zaciąganiem pożyczek. Treść przywołanego art. 15c ust. 12 ustawy o CIT wskazuje, że katalog kosztów ujętych w definicji „kosztów finansowania dłużnego” ma charakter przykładowy (nie enumeratywny), o czym świadczy użycie przez ustawodawcę sformułowań „wszelkiego rodzaju koszty” oraz „w szczególności”. Nie budzi zatem wątpliwości, że definicja kosztów finansowania dłużnego została nakreślona zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w dyrektywie bardzo szeroko. Każdorazowo o tym, czy dany koszt stanowi „koszt finansowania dłużnego” decydować będzie, czy jest to „koszt związany z uzyskaniem środków finansowych i z korzystaniem z nich”. Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Spółka nabyła od banku opcję na stopę procentową typu C na okres od 23 maja 2022 r. do 23 sierpnia 2024 r. Transakcja została dokonana celem zabezpieczenia stopy procentowej obligacji wyemitowanych przez Spółkę, których okres zapadalności przypadał na sierpień 2024 r. Środki z emisji obligacji były przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności Spółki, w tym zakup gruntów. Opcja C pozwoliła Spółce na zabezpieczenie się przed wzrostem stóp procentowych. Instytucja finansowa jako wystawca opcji C zobowiązała się do wypłaty Wnioskodawcy różnicy wynikającej ze wzrostu rynkowych stóp procentowych ponad poziom uprzednio ustalony w kontrakcie opcyjnym. Spółka ograniczyła w ten sposób ryzyko wzrostu stóp procentowych, przy jednoczesnej możliwości skorzystania z ewentualnego spadku. Nabycie opcji i zawarcie Umowy C wiązało się z obowiązkiem zapłaty premii opcyjnej (Premia), którą Spółka zapłaciła w maju 2022 r. Zatem z opisu sprawy wynika, że zapłacona przez Państwa Premia jest zabezpieczeniem uzyskanych przez Państwa środków finansowych i w konsekwencji stanowi koszt finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 należało uznać za prawidłowe. Z kolei, Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 3 budzi kwestia ustalenia czy środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT. Odnosząc się do Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W świetle art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Z kolei, wskazane w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT, przychody o charakterze odsetkowym to przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego. W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 4a pkt 22 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 722 ze zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: c) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565, d) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, e) opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę, f) niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, g) instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego, h) kontrakty na różnicę, i) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, j) uprawnienia do emisji. Zabezpieczenie stóp procentowych przy użyciu transakcji C, o której mowa we wniosku, to pochodne instrumenty finansowe związane z zabezpieczeniem stóp procentowych obligacji wyemitowanych przez Spółkę. Środki otrzymane od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią zatem przychód związany z rozliczeniem zawartych przez Państwa z bankiem transakcji zabezpieczenia stóp procentowych, a nie przychód za finansowanie innego podmiotu (czy przychód za przekazywanie środków finansowych innemu podmiotowi). Z tej też przyczyny wynagrodzenie takie po Państwa stronie nie może stanowić przychodu o charakterze odsetkowym, o którym mowa w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT. Zatem, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT. Środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią dla Państwa przychód rozliczany na zasadach ogólnych. Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 3 należało uznać za nieprawidłowe. Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalania: - czy zapłacona Premia stanowi koszt uzyskania przychodów, który należy rozpoznać w dacie, na którą wydatek ten został ujęty w księgach rachunkowych, niezależnie od rodzaju konta, na którym dokonano zapisu księgowego, jednak nie wcześniej niż w dacie zakończenia pierwszego okresu obrachunkowego wskazanego w Umowie C – jest prawidłowe; - czy zapłacona Premia stanowi koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT – jest prawidłowe; - czy środki otrzymane przez Spółkę od banku z tytułu realizacji Umowy C stanowią przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Organ nie odniósł się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, gdyż interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem

Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.