0111-KDIB1-1.4010.118.2025.1.MF

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczący ustalenia, czy odsetki od kredytu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka (zwana dalej również „Wnioskodawcą” lub „kredytobiorcą”) zawarła w dniu (...) z Bankiem (...) umowę o kredyt nieodnawialny na poprawę płynności finansowej dla podmiotu prowadzącego działalność w zakresie (...). Zgodnie z zapisami powyższej umowy: Cel kredytowania określono jako (...), okres na uruchomienie kredytu do dnia (...), okres kredytowania (...). Terminy wymagalności kapitału Zgodnie z umową płatność kapitału nastąpi w ratach w dniu (...). Pierwsza rata kapitałowa kredytu płatna będzie w dniu (...). W przypadku gdy kredytobiorca nie spłaci raty kapitału w powyższych terminach z uwzględnieniem dodatkowego 7 dniowego terminu na spłatę należności albo dokona spłaty w niepełnej wysokości, wówczas traci prawo do korzystania z dopłat od dnia ostatnio terminowo spłaconej raty kapitału lub odsetek do dnia poprzedzającego termin, w którym powinno nastąpić dokonanie wpłaty. Terminy wymagalności odsetek Odsetki od kredytu za dany miesiąc, naliczone do dnia poprzedzającego dzień spłaty, pobierane są przez bank w części płatnej przez kredytobiorcę ostatniego dnia każdego miesiąca. Pierwsza spłata odsetek następuje ostatniego dnia miesiąca w którym kredyt został uruchomiony. W przypadku gdy kredytobiorca nie spłaci odsetek od kredytu za dany okres odsetkowy w powyższych terminach z uwzględnieniem dodatkowego 7 dniowego terminu na spłatę należności albo dokona spłaty w niepełnej wysokości, wówczas traci prawo do korzystania z dopłat do oprocentowania od dnia ostatnio terminowo spłaconej raty kapitału lub odsetek do dnia poprzedzającego termin, w którym powinno nastąpić dokonanie spłaty. W razie utraty prawa do korzystania z dopłat do oprocentowania kredytobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek z własnych środków w pełnej wysokości. Oprocentowanie Kredyt objęty jest dopłatami do oprocentowania, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczególnego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. poz. 187) zwanym dalej „Rozporządzeniem”. Maksymalna kwota dopłat Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (zwana dalej: „ARiMR”) do oprocentowania kredytu, która może zostać wykorzystana w okresie kredytowania (ale przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy) określona wg obowiązującego w dniu podpisania umowy wynosi (...). Wysokość pomocy ustalona w dniu podpisania umowy, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 11

ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Z 2018 poz. 362) wynosi (...), co stanowi równowartość (...) euro ustaloną wg kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy. W przypadku zmniejszenia się kwoty kredytu następuje proporcjonalne obniżenie maksymalnej kwoty dopłat oraz wysokości pomocy wyliczonej w oparciu o stopę dyskonta obowiązującą w dniu podpisania umowy kredytu. Oprocentowanie kredytu jest zmiennie i jest wyliczane w oparciu o wysokość stopy bazowej WIBOR 3M powiększonej o 2,5 punktu procentowego, zaokrąglonej do drugiego miejsca po przecinku. Oprocentowanie kredytu w dniu zawarcia umowy wynosi (...) w stosunku rocznym. Wysokość oprocentowania kredytu podlega zmianom w okresie kredytowania zgodnie z wysokością stopy bazowej WIBOR 3M ogłaszaną w ostatnim dniu roboczym drugiego miesiąca kwartału poprzedzającego każdy następny kwartał. Zmiana wysokości oprocentowania następuje z dniem wejścia w życie zmiany stopy bazowej tj. od dnia 1 dnia miesiąca rozpoczynającego kwartał. Należne bankowi oprocentowanie kredytu płatne jest: - w okresie stosowania dopłat przez kredytobiorcę w wysokości 2%, przez ARiMR w pozostałej części w formie dopłat do oprocentowania, - po upływie okresu stosowania dopłat należne bankowi oprocentowanie płatne jest w całości przez kredytobiorcę. Warunkiem stosowania dopłat do oprocentowania kredytu ze środków ARiMR jest terminowa spłata kredytu i odsetek. W przypadku wykorzystania przez kredytobiorcę maksymalnej kwoty dopłat kredytobiorca płaci oprocentowanie z własnych środków. W przypadku nieotrzymania przez bank dopłat, kredytobiorca zobowiązany jest do zapłaty solidarnie z ARiMR w pełnej wysokości. Postanowienia tego nie stosuje się jeżeli nieotrzymanie dopłat jest skutkiem nieterminowego lub niepoprawnego złożenia przez bank zapotrzebowania na dopłaty do ARiMR lub jego korekty. Odsetki od kredytu naliczane są w okresach miesięcznych od dnia wykorzystania kredytu do dnia poprzedzającego dzień spłaty. Bank po każdym miesiącu, w którym następuje spłata odsetek przez Spółkę, składa wniosek na zapotrzebowanie na odsetki do ARiMR. Bank zgłasza zapotrzebowanie na dopłaty bezpośrednio do ARiMR podając kwotę dopłaty. Agencja dokonuje zwrotu do końca miesiąca następującego po miesiącu spłaty. Kwota dopłaty do oprocentowania nie wpływa na rachunek bankowy Spółki a na rachunek banku. Dopłata do oprocentowania kredytu nie stanowi dopłaty do kredytu, o której mowa w art. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2141) Kredyt objęty jest dopłatami do oprocentowania, o których mowa w §13zy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczególnego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. poz. 187). Dopłaty stanowią pomoc publiczną. Dopłaty nie stanowią pomocy de minimis. Spółka otrzymała już interpretację indywidualną z dnia 27 stycznia 2025 r. Znak: (...), w której rozstrzygnięto, że przyznana Spółce dopłata do oprocentowania na podstawie §13zy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczególnego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. poz. 187) stanowi przychód spółki oraz, że przychód powstanie w momencie gdy otrzymane środki będą stanowiły trwałe przysporzenie dla Spółki. Momentem tym będzie data faktycznego wpływu dopłaty do oprocentowania na rachunek banku (spłata), wówczas bowiem otrzymana pomoc finansowa będzie stanowiła trwałe przysporzenie dla Spółki. Wątpliwości Spółki budzi nadal możliwość zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodu.

Pytanie

Czy odsetki od kredytu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy odsetki od opisanego we wniosku kredytu, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki: - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik), - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, - został właściwie udokumentowany, - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Zatem w przypadku otrzymania dopłaty do oprocentowania, która stanowić będzie przychód podatkowy, wydatki nią pokryte można rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu. Tego typu wydatki są bowiem związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz z uzyskiwanymi przychodami. Jeśli kredyt został zaciągnięty na poprawę płynności finansowej spółki, to zapłacone odsetki od kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów także w części pokrytej dopłatami (zaliczonymi do przychodów). Odsetki takie spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W odniesieniu do wypłacanych odsetek nie znajdzie zastosowania żadne wyłączenie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, w odniesieniu do tych wypłat, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 56, 56b-56m i 59.

Spółka spłaca kredyt wraz z naliczonymi odsetkami na koniec każdego miesiąca. Bank po każdym miesiącu, w którym następuje spłata odsetek przez Spółkę, składa wniosek na zapotrzebowanie na odsetki do ARiMR. Agencja dokonuje zwrotu do końca miesiąca następującego po miesiącu spłaty. Zatem odsetki, co do których Spółka otrzymała dopłaty będą kosztem uzyskania w momencie ich uregulowania przez Agencję. Odsetki stanowią koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały zapłacone, co wynika z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT. Takimi odsetkami są dopiero odsetki pokryte dopłatami. Do odsetek nie ma zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, skoro nie zostały one sfinansowane żadnym z dochodów (przychodów) zwolnionych z podatku, wymienionych w tym przepisie. Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2024 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.111.2024.2.MK. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy odsetki od tego kredytu, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki: - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik), - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, - został właściwie udokumentowany, - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Zatem w przypadku otrzymania dopłaty do oprocentowania, która stanowić będzie przychód podatkowy, wydatki nią pokryte można rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu. Tego typu wydatki są bowiem związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz z uzyskiwanymi przychodami.

Jeśli kredyt został zaciągnięty na poprawę płynności finansowej spółki, to zapłacone odsetki od kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów także w części pokrytej dopłatami (zaliczonymi do przychodów). Odsetki takie spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Należy przy tam zauważyć, że w odniesieniu do wypłacanych odsetek nie znajdzie zastosowania żadne wyłączenie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, w odniesieniu do tych wypłat, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, zgodnie z którym: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 56, 56b-56m i 59. Ponadto należy, zwrócić uwagę, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Z opisu sprawy wynika, że spłacacie Państwo kredyt wraz z naliczonymi odsetkami na koniec każdego miesiąca. Bank po każdym miesiącu, w którym następuje spłata odsetek przez Państwa, składa wniosek na zapotrzebowanie na odsetki do ARiMR. Agencja dokonuje zwrotu do końca miesiąca następującego po miesiącu spłaty. Zatem odsetki, co do których Państwo otrzymali dopłaty będą kosztem uzyskania w momencie ich uregulowania przez Agencję. Odsetki stanowią koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały zapłacone, co wynika z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT. Takimi odsetkami są dopiero odsetki pokryte dopłatami. Do odsetek nie ma zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, skoro nie zostały one sfinansowane żadnym z dochodów (przychodów) zwolnionych z podatku, wymienionych w tym przepisie. Wobec powyższego odsetki od tego kredytu, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy odsetki od kredytu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty przez ARiMR bankowi, równolegle z uznanym przychodem z tytułu dopłat, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, które o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.