198 interpretacji podatkowych CIT z Wrzesień 2024 roku.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia spółki jawnej nie będzie traktowana jako podatnik rozpoczynający działalność i tym samym nie skorzysta ze stawki 10% ryczałtu od dochodów spółek na mocy art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Jednakże, jeśli wartość przychodów ze sprzedaży tej spółki nie przekroczyła równowartości 2 mln euro w poprzednim roku podatkowym, może ona skorzystać z preferencyjnej stawki ryczałtu jako mały podatnik.
Spółka może rozpoznać koszt uzyskania przychodów w postaci hipotetycznych odsetek od kwoty zatrzymanego zysku za 2022 rok, przeznaczonego na kapitał zapasowy w 2023 roku oraz w kolejnych dwóch latach podatkowych (2024-2025), stosując stopę referencyjną NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego rok podatkowy. W przyszłości spółka będzie mogła wypłacić dywidendę z tego zysku bez utraty prawa do rozpoznania kosztów hipotetycznych odsetek, o ile wypłata nastąpi nie wcześniej niż po upływie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym podjęto uchwałę o zatrzymaniu zysku.
Uczestnictwo spółki kapitałowej w organizacji w procesie wymiany udziałów nie wyklucza automatycznie neutralności podatkowej tej transakcji, ponieważ taka forma prawna jest jedynie przejściową fazą rozwoju spółki. Kluczowe znaczenie ma spełnienie definicji wymiany udziałów oraz pozostałych przesłanek wyłączenia z opodatkowania, określonych w odpowiednich przepisach prawa podatkowego.
Wnioskodawca nabywa licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie od zagranicznego dostawcy, umożliwiające korzystanie wyłącznie na własne potrzeby bez prawa do rozpowszechniania lub modyfikacji. Organ podatkowy stwierdził brak obowiązku poboru podatku u źródła od tych płatności, gdyż nie stanowią one należności licencyjnych z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie są opodatkowane w Polsce.
Spółka, polski podatnik PDOP i VAT, świadcząca usługi outsourcingu procesów biznesowych z wykorzystaniem technologii, na mocy umowy ramowej korzysta z usług informatycznych od D. GmbH. Usługi te obejmują aktualizacje i ulepszenia serwerów, rozwiązań sieciowych oraz dostarczanie nowych rozwiązań IT. Koszty tych usług ponoszone są przez Spółkę od stycznia 2023 roku. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki, która zalicza koszty usług informatycznych do bieżących wydatków działalności w dacie ich poniesienia.
Równowartość dochodu przeznaczonego przez SPZOZ na pokrycie wydatków takich jak kary umowne, odsetki budżetowe, koszty sądowe oraz zasądzone renty nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku uzyskania przez SPZOZ straty podatkowej. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko SPZOZ jest zgodne z obowiązującymi przepisami, gdyż wydatki te nie są objęte opodatkowaniem ze względu na brak niewydatkowanego dochodu z poprzednich lat, który zostałby zadeklarowany jako zwolniony zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Przychody (dochody) uzyskiwane przez spółkę działającą w formie SREIF zarządzanego zewnętrznie w związku z otrzymaniem wypłat od polskiej spółki celowej nie będą korzystać ze zwolnienia z CIT określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, ponieważ zakres działalności SREIF wykracza poza dopuszczony przepisem art. 17 ust. 11 pkt 1 tej ustawy - obejmuje on nie tylko inwestowanie w instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe, ale także bezpośrednie inwestycje w nieruchomości i działalność deweloperską prowadzoną na własny rachunek.
Koszty zakupu gwarancji pochodzenia energii elektrycznej z OZE, ponoszone przez spółkę zajmującą się sprzedażą wyłącznie zielonej energii, są kwalifikowane jako koszty bezpośrednio związane z przychodami w podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 4b ustawy o CIT, te koszty powinny być rozpoznawane w roku podatkowym, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody, nawet jeśli zakup gwarancji nastąpił w kolejnym roku przed zamknięciem roku podatkowego i złożeniem zeznania CIT. Stanowisko spółki zostało uznane za prawidłowe przez organ interpretacyjny.
Fundacja nie spełnia warunku do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c w związku z art. 17 ust. 1e ustawy o CIT, ponieważ nie posiada umowy o zarządzanie portfelem inwestycji, a nabycie certyfikatów inwestycyjnych nastąpiło poza taką umową.
Wnioskodawca, rezydent podatkowy Polski zajmujący się budową i eksploatacją farm wiatrowych oraz solarnych, zapytał o możliwość uznania tych inwestycji za długoterminowe projekty infrastruktury publicznej. Organ podatkowy potwierdził, że budowa takich farm kwalifikuje się jako wymienione przedsięwzięcie, umożliwiając nieuwzględnianie kosztów finansowania dłużnego przy obliczaniu nadwyżki tych kosztów.
Wnioskodawca - polski rezydent podatkowy, który uzyskał decyzję o wsparciu na realizację nowej inwestycji w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, może zaliczyć koszty nabycia działki gruntowej wraz z rozpoczętą budową od podmiotu powiązanego do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji na mocy § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia, przy spełnieniu pozostałych wymogów przepisowych.
Wydatki na wynagrodzenia i składki w części obciążającej płatnika za czas urlopu oraz choroby pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową (B+R) stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co zostało potwierdzone przez organ podatkowy w świetle prawomocnego wyroku sądu administracyjnego.
Spółka A sp. z o.o. nie jest uprawniona do dokonania wstecznego obniżenia stawek amortyzacyjnych od środków trwałych; może jedynie zmienić stawki począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, zgodnie z art. 16i ust. 4 i 5 ustawy o CIT.
Połączenie A.S.A. (Spółki Przejmującej) z B.S.A. (Spółką Przejmowaną) nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT dla Spółki Przejmującej na mocy art. 12 ust. 1 pkt 8c w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, przy czym Spółka Przejmująca uzyska przychód opodatkowany na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8f tej ustawy w części odpowiadającej jej udziałowi w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej, równej wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą ponad cenę nabycia udziałów (akcji) tej spółki - ze względu na posiadanie przez Spółkę Przejmującą mniej niż 10% kapitału akcyjnego Spółki Przejmowanej.
Połączenie spółek A i B, polegające na przeniesieniu majątku spółki B na spółkę A, nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT po stronie wnioskodawcy (spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej). Wynika to z faktu spełnienia przez wnioskodawcę przesłanek wyłączenia z opodatkowania określonych w art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT, co potwierdził organ podatkowy.
Spółka Dominująca spełnia warunki spółki holdingowej, a Spółka Zależna jest krajową spółką zależną. W rezultacie, Spółka Dominująca ma prawo do zwolnień od opodatkowania przychodu z dywidendy oraz dochodu ze zbycia udziałów w Spółce Zależnej. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki Dominującej, stosownie do przedstawionego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa podatkowego.
Spółka jest uprawniona do zastosowania 5% stawki podatku u źródła dla odsetek wypłacanych/kapitalizowanych na rzecz Cash-Pool Lidera, będącego ich rzeczywistym właścicielem. Jednocześnie Spółka nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od odsetek przekazywanych Uczestnikom (polskim rezydentom), gdyż Cash-Pool Lider pełni w tym przypadku rolę pośrednika.
Oceniono, że Dział spełnia kryteria wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego oraz może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. W konsekwencji uznano go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, a po podziale przez wydzielenie nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.
Otrzymanie przez prosta spółkę akcyjną (PSA) opodatkowaną CIT estońskim pożyczki od jej akcjonariusza nie generuje dochodu z tytułu ukrytych zysków. Niemniej jednak, zapłata odsetek od tej pożyczki będzie stanowić dochód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
W przypadku potrącenia przez spółkę X Sp. z o.o. Sp. k. kaucji gwarancyjnej od rolnika ryczałtowego, wynikającego z niedostarczenia dokumentacji pochodzenia surowca (słomy), organ podatkowy uznał, że potrącenie to stanowi formę zapłaty. W konsekwencji spółka ma prawo do uwzględnienia całej wartości netto zakupionego produktu jako kosztów uzyskania przychodu w podatku CIT oraz odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego na fakturze RR.
Spółka, prowadząca działalność w zakresie budowy i utrzymania dróg oraz mostów, rozliczająca CIT estoński od 1 stycznia 2024 r., otrzymała fakturę z UE za narzędzia i opłatę aukcyjną. Po przeliczeniu na PLN powstały różnice kursowe, a po zapłacie spółka uzyskała zwrot VAT-REF. Faktura korygująca również wygenerowała różnice kursowe. Organ podatkowy potwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym nie doszło do ukrycia operacji gospodarczych i ani zwrot zagranicznego VAT, ani powstałe różnice kursowe nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
Interpretacja indywidualna potwierdza, że: 1. Przystępowanie przez Fundację Rodzinną do spółek typu "partnership en commandite" z siedzibą na Malcie nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej fundacji rodzinnej wykraczającej poza zakres określony w ustawie o fundacjach rodzinnych. Fundacja ma prawo przystępować do takich spółek handlowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. 2. Przychody Fundacji pochodzące z inwestycji kapitałowych realizowanych przez wspomnianą spółkę będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy ustawy o CIT. 3. Wypłaty zysków ze spółki na rzecz Fundacji pozostaną neutralne podatkowo i nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Organ podatkowy uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że udzielenie pożyczki przez JDG na rzecz PSA, której wspólnikiem jest ta sama osoba, nie generuje podatku od ukrytych zysków. Zgodnie z przepisami CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlegają m.in. dochody z tytułu ukrytych zysków, obejmujące kwotę pożyczki udzielonej przez podatnika powiązanemu podmiotowi. Organ stwierdził, że zwrot kapitału nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, ale odsetki, prowizje i opłaty będą takim dochodem.
W interpretacji ustalono, że w związku z wniesieniem przez akcjonariusza spółki wkładów pieniężnych na poczet kapitału akcyjnego oraz późniejszym obniżeniem tego kapitału i zwrotem środków, po stronie spółki nie powstaną obowiązki podatkowe związane z CIT w odniesieniu do wkładów. Jednakże zwrot środków pieniężnych akcjonariuszowi będzie stanowić dochód z tytułu ukrytych zysków i będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od dochodów spółek. W konsekwencji, stanowisko przedstawione przez spółkę jest prawidłowe w zakresie wniesienia wkładów, ale nieprawidłowe w kwestii obniżenia kapitału i zwrotu środków akcjonariuszowi.
Koszty opłaty FM za usługi zarządzania nieruchomościami komercyjnymi, pobierane przez spółkę z siedzibą w Niemczech od funduszy inwestycyjnych, mogą być traktowane jako koszty podatkowe obniżające dochód tej spółki z tych nieruchomości w Polsce. Opłata FM powinna być rozliczana jako koszt uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia, czyli w dacie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych spółki.
Interpretacja indywidualna potwierdza, że: 1. Przystępowanie przez Fundację Rodzinną do spółek typu "partnership en commandite" z siedzibą na Malcie nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres określony w ustawie o fundacji rodzinnej, co umożliwia Fundacji przystępowanie do takich spółek handlowych. 2. Przychody Fundacji Rodzinnej z tytułu inwestycji kapitałowych realizowanych przez wspomnianą spółkę będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. 3. Wypłaty zysków ze spółki na rzecz Fundacji Rodzinnej pozostaną neutralne podatkowo i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Oto przeredagowany paragraf: Organ podatkowy uznał, że pożyczka udzielona przez spółkę opodatkowaną ryczałtem od dochodów spółek (estońskim CIT) na rzecz podmiotu powiązanego z jej udziałowcem stanowi ukryty zysk, nawet jeśli ma charakter biznesowy i jest udzielana na warunkach rynkowych. Takie pożyczki są traktowane jako ukryte zyski podlegające opodatkowaniu ryczałtem, niezależnie od braku dystrybucji zysku na rzecz udziałowca. Stanowisko wnioskodawcy zostało ocenione jako nieprawidłowe zgodnie z przepisami ustawy o CIT.
Spółka ma prawo do naprzemiennego korzystania z ulgi B+R i preferencyjnego opodatkowania IP BOX dla dochodów z komercjalizacji kwalifikowanej gry komputerowej, stosownie do przepisów ustawy o CIT oraz wytycznych zawartych w Objaśnieniach podatkowych dotyczących IP BOX.
Wnioskodawca, spółka A Sp. z o.o., po przejęciu D Sp. z o.o. w 2024 r., pozostaje uprawniony do rozliczenia nierozliczonych strat podatkowych z lat 2018-2021, ponieważ nie doszło do zmiany przedmiotu faktycznie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Połączenie miało uzasadnione przyczyny ekonomiczne i nie było motywowane chęcią uniknięcia opodatkowania.
Sprzedaż Działki I zabudowanej drogą oraz Działki II zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, przy możliwości rezygnacji ze zwolnienia przez strony transakcji. Sprzedaż niezabudowanej Działki III stanowiącej teren budowlany będzie opodatkowana VAT według właściwej stawki, gdyż nie spełnia warunków zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9.
1. Przychód ze sprzedaży obligacji na rzecz podmiotu trzeciego spoza PGK lub innego podmiotu wchodzącego w skład PGK będzie stanowił przychód podatkowy w wysokości ceny należnej na dzień sprzedaży obligacji. 2. Kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży obligacji będą wydatki poniesione na nabycie tych obligacji, jednak nie w pełnej wysokości, a jedynie do wysokości uzyskanego przychodu ze sprzedaży. Strata ze sprzedaży obligacji nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu. 3. Przychód z wykupu obligacji przez emitenta będzie stanowił całą kwotę należną od emitenta z tytułu realizacji praw obligatariusza, a kosztem uzyskania tego przychodu będą wydatki poniesione na nabycie tych obligacji. 4. Przychód i koszty ze sprzedaży obligacji oraz z wykupu obligacji przez emitenta powinny być rozpoznane w źródle przychodów "zyski kapitałowe".
Organ podatkowy uznał za słuszne stanowisko, iż dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie skutkuje powstaniem przychodu dla Spółki ani pozostającego wspólnika, a więc nie podlega opodatkowaniu CIT.
Organ podatkowy potwierdził, że elektroniczny System (...) umożliwia spółce dokumentowanie wydatków pracowniczych z tytułu podróży służbowych w sposób pozwalający na ich uznanie za koszty uzyskania przychodów w ramach CIT. Zgodnie ze stanem faktycznym i art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, udokumentowane wydatki spełniające odpowiednie przesłanki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów spółki. Stanowisko spółki zostało uznane za prawidłowe.
Koszty eksploatacji poniesione przez spółkę w związku z najmem nieruchomości na potrzeby realizacji nowej inwestycji nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e rozporządzenia o wspieraniu nowych inwestycji. Organ podatkowy stwierdził, że przepisy dotyczące zwolnień podatkowych należy interpretować ściśle i wykładnia rozszerzająca nie jest dopuszczalna. Koszty eksploatacji to koszty związane z wynajmowaną nieruchomością, a nie koszty warunkujące zawarcie umowy najmu lub bezpośrednio z nią powiązane.
Otrzymana przez Wnioskodawcę, będącego kościelną osobą prawną, darowizna w formie kryptowalut przeznaczona na realizację niegospodarczej działalności statutowej korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o CIT, co zostało potwierdzone przez organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidualnej.
W interpretacji stwierdzono, że części domów studenckich Uniwersytetu, w których przyznano miejsca studentom, doktorantom i uczestnikom programów międzynarodowych oraz zakwaterowano doraźnie różne osoby związane z działalnością edukacyjną lub badawczą Uniwersytetu - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków. Organ uznał, że celem wprowadzenia tego podatku było wyłącznie opodatkowanie komercyjnego wynajmu nieruchomości generujących przychody, a nie obejmuje ono niekomercyjnych form zakwaterowania. Ponadto, stosunek prawny między Uniwersytetem a osobami korzystającymi z domów studenckich wynika z przepisów ustawowych i wewnętrznych regulacji Uniwersytetu, nie mając charakteru umowy najmu czy dzierżawy.
Wnioskodawca, V. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzący działalność w zakresie planowania, realizacji oraz eksploatacji farm wiatrowych i słonecznych na terytorium Polski, uzyskał potwierdzenie, że jego projekty stanowią długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej. Zgodnie z art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie jest zobligowany do uwzględniania kosztów finansowania dłużnego związanych z tymi projektami przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego. Decyzja ta została podjęta po ponownym rozpatrzeniu sprawy i uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który potwierdził stanowisko Wnioskodawcy jako zgodne z przepisami.
Spółce przysługuje prawo zaliczania odpisów amortyzacyjnych od wniesionego przez Gminę środka trwałego - sieci kanalizacji sanitarnej - do kosztów podatkowych. Odpisy te stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, a ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 48 oraz pkt 63 ustawy o CIT nie znajdują tu zastosowania, ponieważ środek trwały został nabyty odpłatnie (w drodze aportu), a dofinansowanie na jego budowę uzyskała Gmina, nie Spółka.
Wydatki poniesione przez spółkę na zakup gadżetów z logo grupy kapitałowej, przekazywanych nieodpłatnie potencjalnym przyszłym współpracownikom, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Są one definitywnie ponoszone przez spółkę i wykazują związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, mając na celu pozyskanie specjalistów dla wzrostu jakości usług i rozwoju działalności. Wydatki te są ponoszone w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów poprzez pozyskiwanie nowych współpracowników i klientów oraz są odpowiednio udokumentowane. Nie stanowią one kosztów reprezentacji, gdyż ich celem nie jest budowanie wizerunku firmy, lecz reklama i pozyskanie nowych współpracowników (art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT).
Interpretacja indywidualna potwierdza możliwość prowadzenia jednej wspólnej ewidencji dla działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach decyzji o wsparciu DoW 1 i DoW 2 oraz określa kolejność wykorzystania limitów pomocy publicznej wynikających z tych decyzji. Zwolnieniu podlega dochód uzyskiwany z działalności prowadzonej w ramach DoW 1 i DoW 2, przy czym priorytet ma wykorzystanie limitu pomocy publicznej z najwcześniej wydanej decyzji (DoW 1), a następnie kolejne decyzje o wsparciu są uwzględniane w porządku chronologicznym ich wydania.
Spółka pośrednicząca w sprzedaży licencji na oprogramowanie SaaS pod własną marką nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot przekazywanych producentowi za zakup licencji end user przeznaczonych na odsprzedaż klientom. Wypłacane należności nie mieszczą się w kategoriach określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych. W konsekwencji, Spółka również nie jest zobowiązana do realizacji innych obowiązków wynikających z art. 26 ustawy o CIT, takich jak uzyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej producenta oraz przesłania informacji IFT-2/IFT-2R.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej nie posiada statusu podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności. Zmiana formy prawnej nie jest równoznaczna z rozpoczęciem nowej działalności, a jedynie ze zmianą jej statusu podatkowego na podatnika CIT. W konsekwencji, do takiej spółki nie znajduje zastosowania art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT dotyczący preferencyjnych limitów zatrudnienia dla podatników rozpoczynających działalność.
Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać podatkowy koszt uzyskania przychodu w wysokości kwot głównych konwertowanych pożyczek, przekazanych na rachunek płatniczy Spółki, nie wyższy jednak niż wartość wkładu określona zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz rozpoznać koszt podatkowy w wysokości kwot odsetek skapitalizowanych na wartość pożyczki, która następnie zostanie skonwertowana na udziały w Spółce zależnej, stosownie do art. 15 ust. 1j pkt 2b ustawy CIT.
Wnioskodawca, rezydent podatkowy Polski, prowadzący działalność w zakresie budowy i eksploatacji farm wiatrowych oraz solarnych, finansowanych ze środków pożyczek i kredytów, zapytał o możliwość uznania tych inwestycji za długoterminowe projekty z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, co umożliwiłoby nieuwzględnianie kosztów finansowania dłużnego przy wyliczaniu nadwyżki tych kosztów. Organ podatkowy, uwzględniając prawomocny wyrok sądu administracyjnego, stwierdził zgodność stanowiska Wnioskodawcy z przepisami i uznał budowę farm wiatrowych lub solarnych za spełniające definicję długoterminowego projektu infrastruktury publicznej, gdyż zapewniają one niezbędny dla życia i rozwoju gospodarczego dostęp do energii elektrycznej oraz wpisują się w ogólny interes publiczny ochrony środowiska. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego związanych z tymi inwestycjami przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmująca się farmami wiatrowymi i fotowoltaicznymi, uzyskał potwierdzenie, że projekty rozwoju elektrowni wiatrowych i słonecznych finansowanych z pożyczek od podmiotów powiązanych stanowią długoterminowe projekty infrastruktury publicznej. Zgodnie z art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT, koszty finansowania dłużnego związane z tymi projektami nie będą uwzględniane przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego określonej w art. 15c ust. 1 tej ustawy.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca podatnikiem CIT i jedynym udziałowcem wspólnoty mieszkaniowej, utraciła dotację w wyniku nieprawidłowego wykonywania czynności zarządczych. Wspólnota wystosowała roszczenie regresowe do spółki, która uznała swoją odpowiedzialność i otrzymała odszkodowanie od ubezpieczyciela. Spółka argumentowała, że odszkodowanie nie stanowi przychodu podatkowego zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT, jednak organ podatkowy uznał je za przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 tej samej ustawy, stwierdzając brak spełnienia warunków do zastosowania wyłączenia.
Spółka może odliczyć darowiznę pieniężną przekazaną na rzecz stowarzyszenia emerytów, rencistów i inwalidów do limitu określonego w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż działalność tego podmiotu mieści się w sferze zadań publicznych zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym i prowadzącym działalność na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, jest częścią grupy kapitałowej X. Grupa ta zajmuje się budową i eksploatacją farm wiatrowych oraz solarnych. Wnioskodawca ponosi koszty finansowania dłużnego podlegające limitowaniu zgodnie z art. 15c ustawy o CIT, a inwestycja jest finansowana ze środków pochodzących zarówno od podmiotów niepowiązanych, jak i powiązanych w Polsce oraz UE. Wnioskodawca pyta, czy budowa farmy wiatrowej lub solarnej stanowi długoterminowy projekt infrastruktury publicznej zgodnie z art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT oraz czy może nie uwzględniać kosztów finansowania dłużnego przy wyliczaniu nadwyżki tych kosztów. Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe - budowa farm wiatrowej lub solarnej kwalifikuje się jako długoterminowy projekt infrastruktury publicznej, a Wnioskodawca ma prawo nie uwzględniać kosztów finansowania dłużnego związanych z tą inwestycją.
Realizacja przedsięwzięcia polegającego na budowie farmy wiatrowej lub solarnej stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, uprawniający do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego przy wyliczaniu nadwyżki, na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT.
Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego (podatek u źródła) z tytułu płatności za Usługi MF10, ponieważ nie stanowią one świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT, a są jedynie refakturą kosztów pracowniczych.
Realizowana przez spółkę, finansowana z pożyczek, inwestycja w budowę bloku energetycznego stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. Spełnia ona kryteria strategiczne, służy bezpieczeństwu energetycznemu kraju i wpisuje się w cele polityki energetycznej oraz dekarbonizacji sektora energetycznego. Zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, implementującej przepisy Dyrektywy ATAD, koszty finansowania dłużnego przeznaczone na sfinansowanie tej inwestycji nie są uwzględniane przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Należności wypłacane przez Kasę Stefczyka na rzecz pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową, takie jak wynagrodzenia zasadnicze, premie, godziny nadliczbowe, czas usprawiedliwionej nieobecności, ekwiwalent za urlop oraz abonament medyczny, są uznawane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te uwzględnia się proporcjonalnie do czasu pracy poświęconego na działalność badawczo-rozwojową w danym miesiącu, zgodnie ze stanem faktycznym i wyrokami sądów administracyjnych.
Organ podatkowy stwierdził, że realizacja projektu budowy farmy wiatrowej stanowi długoterminowe przedsięwzięcie z zakresu infrastruktury publicznej zgodnie z art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. W rezultacie, spółka ma prawo nie uwzględniać kosztów finansowania dłużnego pochodzących z pożyczek (kredytów) wykorzystanych do sfinansowania budowy farmy wiatrowej przy obliczaniu nadwyżki tych kosztów.
Muzeum przeprowadza transakcję zakupu dzieła sztuki wraz z prawami autorskimi od sprzedawcy będącego rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii. Organ stwierdził, że stanowisko muzeum jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią, należności z tytułu przeniesienia praw autorskich są zwolnione z obowiązku pobrania 20% podatku u źródła w Polsce, jeśli spełnione zostaną warunki wynikające z umowy i przedstawiony będzie ważny certyfikat rezydencji sprzedawcy.
Wnioskodawca, będący rezydentem podatkowym Polski i prowadzącym działalność infrastrukturalną, zrealizował projekt finansowany ze środków pożyczek od niepowiązanych oraz powiązanych podmiotów w Polsce i UE. Poniósł koszty finansowania dłużnego objęte limitem art. 15c ustawy o CIT, pytając czy inwestycja stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 8 i 10 tejże ustawy oraz uprawnia do nieuwzględniania kosztów finansowania przy wyliczeniach nadwyżki tych kosztów. Organ podatkowy potwierdził, że realizacja projektu spełnia warunki art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, co skutkuje brakiem ograniczeń dla odsetek od finansowania tego przedsięwzięcia.
Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki Management Fee oraz Partnership Expenses poniesione przez Spółkę stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącane w dacie ich poniesienia jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d). Dodatkowo, te wydatki mogą być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów z zysków kapitałowych, gdyż warunkują one osiąganie przez Spółkę przychodów ze wspomnianego źródła.
Spółka X sp. z o.o., polski rezydent podatkowy, nabyła urządzenia i system w celu usprawnienia działalności produkcyjnej: paletyzery (8 szt. w 2021 r. i 1 szt. w 2022 r.), casepackery (5 szt. w 2021 r.), roboty mobilne z wyposażeniem (2 szt. w 2021 r.) oraz system PROMAN (w 2022 r.). Spółka także nabyła usługi szkoleniowe dotyczące obsługi tych urządzeń i systemu. Do 31 grudnia 2022 r. korzystała ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, po czym wyczerpała limit pomocy publicznej określonej w Decyzji o wsparciu. Spółka zapytała o kwalifikację nabytych urządzeń i systemu do ulgi na robotyzację (art. 38eb ustawy o CIT) oraz możliwość odliczenia kosztów ich nabycia i usług szkoleniowych w ramach tej ulgi, a organ podatkowy uznał jej stanowisko za prawidłowe.
Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zajmująca się (...) oraz działalnością związaną z (...), zakupił prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z nieruchomościami i oddał je w dzierżawę spółce specjalizującej się w zarządzaniu nieruchomościami. Wnioskodawca, spółka-zarządca oraz inne powiązane podmioty przewidują, że przychody z czynszu dzierżawnego stanowić będą ponad 50% przychodów wnioskodawcy. Organ podatkowy potwierdził, iż transakcje z powiązanymi podmiotami nie wykluczają opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek na mocy rozdziału 6b ustawy o CIT, gdyż generują wartość dodaną ekonomicznie.
Spółka X, zajmująca się produkcją i dostarczaniem towarów, korzysta z pojemników transportowych należących do kontrahentów lub wynajmowanych od firm zewnętrznych. Właściciele tych pojemników obciążają Spółkę opłatami za ich udostępnienie. Organ podatkowy orzekł, że Spółka nie jest zobowiązana do pobierania i wpłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych opłat, gdyż pojemniki transportowe nie są "urządzeniami przemysłowymi" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem przychody kontrahentów z tytułu opłat za ich użytkowanie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Spółka A sp. z o.o., powstała w wyniku przekształcenia ze spółki jawnej, planuje przejść na opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estoński CIT) najwcześniej od października 2024 r. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie musiała zamknąć księgi rachunkowe na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem. W rezultacie, jej pierwszy rok podatkowy po przekształceniu nie będzie jednocześnie pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem. Z tego powodu na Spółce A sp. z o.o. nie będzie ciążył obowiązek wykazania dochodu z przekształcenia, określonego w art. 7aa ust. 2 pkt 3 tejże ustawy.
Spółka X może odliczyć koszty wynagrodzeń bezpośrednio zaangażowanych pracowników w działalność badawczo-rozwojową, obejmujące wynagrodzenia zasadnicze, godziny nadliczbowe, premie i ekwiwalenty urlopowe. Jednakże koszty usług zewnętrznych nie kwalifikują się do odliczenia. W sprawie wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika zostanie wydane osobne rozstrzygnięcie.
Szpital prawidłowo zalicza odpisy amortyzacyjne od środków trwałych otrzymanych w formie darowizn do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nabycie tych środków generuje po stronie Szpitala przychód podatkowy. Jednakże nieprawidłowo rozpoznaje on przychód z tytułu ich nabycia - powinien być wykazany jednorazowo w momencie otrzymania darowizny, a nie stopniowo w czasie.
Wnioskodawca, polski rezydent podatkowy zajmujący się planowaniem, realizacją i eksploatacją farm wiatrowych oraz fotowoltaicznych, zapytał o możliwość uznania tych projektów za długoterminowy projekt infrastruktury publicznej na podstawie art. 15c ust. 10 Ustawy o CIT i wyłączenia kosztów finansowania dłużnego związanych z tymi przedsięwzięciami przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego (art. 15c ust. 8 Ustawy o CIT). Organ podatkowy, uwzględniając wyrok sądu administracyjnego, potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy. Projekty budowy i rozwoju elektrowni wiatrowych oraz fotowoltaicznych spełniają kryteria długoterminowego projektu infrastruktury publicznej, co umożliwia wyłączenie związanych z nimi kosztów finansowania dłużnego przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Fundacja rodzinna nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego przy sprzedaży kryptowalut jako gromadzonego mienia inwestycyjnego, ponieważ ich nabywanie i zbywanie ma charakter inwestycyjny, a nie jest bezpośrednio powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o fundacji rodzinnej, taka sprzedaż podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Fundacja rodzinna może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przy dokonywaniu transakcji kupna i sprzedaży papierów wartościowych, instrumentów pochodnych oraz obrotu funduszami ETF opartymi na walutach wirtualnych (kryptowalutach), ponieważ taka działalność mieści się w dozwolonej działalności gospodarczej fundacji rodzinnej i jest zwolniona z podatku na mocy odpowiednich przepisów.
Wnioskodawca - polski rezydent podatkowy - uzyskał nieodpłatne poręczenie kredytu bankowego od powiązanego podmiotu, co rodziło wątpliwości dotyczące momentu rozpoznania przychodu. Organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że przychód z nieodpłatnego świadczenia powstaje jednorazowo w dacie udzielenia poręczenia i jest rozpoznawany wyłącznie w roku podatkowym jego udzielenia.
Wnioskodawca, rezydent podatkowy Polski i inwestor w branży odnawialnych źródeł energii, zwrócił się o interpretację dotyczącą kwalifikacji budowy farm wiatrowych oraz solarnych jako długoterminowych projektów infrastruktury publicznej na gruncie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że takie przedsięwzięcia spełniają kryteria długoterminowych projektów infrastruktury publicznej, co umożliwia Wnioskodawcy nieuwzględnianie odsetek od pożyczek (kredytów) związanych z ich finansowaniem przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, ponieważ spółka Y - jako pośredni udziałowiec - nie spełnia warunku posiadania bezpośrednio co najmniej 10% udziałów w kapitale spółki wypłacającej dywidendę, określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT. Koncepcja look-through approach nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa podatkowego, a zmiana stanowiska Ministerstwa Finansów uniemożliwia zastosowanie zwolnienia z podatku u źródła na mocy art. 22 ust. 4 tej ustawy.
Wynagrodzenie za umorzone udziały nie stanowi przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 i art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, więc Spółka nie musi pobierać podatku u źródła na mocy art. 26 ust. 1 tej samej ustawy.
Zgodnie z interpretacją organu podatkowego, najem krótkoterminowy apartamentów przez fundację rodzinną nie jest objęty dozwoloną działalnością gospodarczą określoną w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej, co skutkuje brakiem zwolnienia z opodatkowania CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 tejże ustawy. Organ wskazał, że najem krótkoterminowy cechuje się brakiem sformalizowanej umowy, kaucji zabezpieczającej oraz zmiennością najemców, co odróżnia go od długoterminowego i nie pozwala uznać za mieszczący się w dozwolonej działalności fundacji rodzinnej.
Wartość firmy powstała w wyniku przeniesienia przedsiębiorstwa i zobowiązań A. S.A. na podstawie decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nie jest amortyzowalna, ponieważ nabycie przez Wnioskodawcę nastąpiło w drodze przymusowego przejęcia zobowiązań, a nie kupna. Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, taka sytuacja wyklucza możliwość amortyzacji wartości firmy oraz kwalifikowania odpisów jako koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji prawidłowo nie rozpoczęła opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, ponieważ zawiadomienie ZAW-RD zostało złożone 25 kwietnia 2024 r., a warunki takiego opodatkowania nie były spełnione przed upływem przyjętego roku podatkowego. Spółka może rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek od 1 lipca 2024 r., o ile wypełni ustawowe wymogi, takie jak zamknięcie ksiąg i przygotowanie sprawozdania finansowego na dzień poprzedzający rozpoczęcie tego opodatkowania.
Spółka X realizuje długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej - budowę i eksploatację farmy wiatrowej, co uprawnia ją do wyłączenia kosztów finansowania dłużnego poniesionych na ten cel spod limitów określonych w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że warunki z tych przepisów zostały spełnione. W razie uznania stanowiska spółki za nieprawidłowe, należy rozważyć zastosowanie limitów wynikających z art. 15c ust. 1 i 14 tej samej ustawy.
Wydatki spółki na organizację corocznego eventu w latach 2024 i następnych, takie jak koszty welcome packów, banerów reklamowych, ochrony oraz cateringu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z ich bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i celu osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jednakże wydatki na zakup alkoholu (rollbar oraz kegle z piwem) nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają tych samych warunków.
Przechowywanie faktur i innych dokumentów zakupowych w formie elektronicznej, spełniających warunki autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności, a także umożliwiające dostęp do nich organom podatkowym na żądanie, jest zgodne z przepisami. Tak przechowywane dokumenty księgowe mogą stanowić podstawę do uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów, o ile nie występują ograniczenia w ich zaliczaniu.
Środki pieniężne zapłacone Wynajmującemu na podstawie porozumienia dotyczącego wcześniejszego rozwiązania umowy najmu powierzchni magazynowych nie mogą stanowić dla Wnioskodawczyni kosztu uzyskania przychodu, gdyż wydatek ten nie spełnia przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 updop - nie został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a konieczność zapłaty wynika z przyczyn leżących po stronie Spółki.
Przekształcenie spółki jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest czynnością restrukturyzacyjną objętą wyłączeniem z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Spółka z o.o. powstała w wyniku takiego przekształcenia może skorzystać z tego rodzaju opodatkowania, pod warunkiem że co najmniej 50% jej przychodów pochodzi z transakcji ze spółkami powiązanymi i świadczone usługi generują istotną wartość dodaną.
Spółka S.A., polski rezydent podatkowy opodatkowany CIT od całości dochodów, nabywa usługi ubezpieczeniowe od powiązanego podmiotu zagranicznego. Spółka uznała, że te przychody nie są objęte art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła. Organ podatkowy zgodził się z tym stanowiskiem.
Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udzielania licencji na korzystanie z oprogramowania stanowią przychody z praw autorskich w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, co uniemożliwia Spółce Przekształconej spełnienie warunku określonego w tym przepisie na moment złożenia zawiadomienia o wyborze ryczałtu od dochodów spółek.
Zwracana właścicielom lokali nadwyżka zaliczek na poczet kosztów utrzymania części wspólnych nieruchomości, po dokonaniu rocznego rozliczenia przez Wspólnotę Mieszkaniową X, nie stanowi dochodu podlegającego opodatkowaniu CIT. Organ podatkowy stwierdził, że taka nadwyżka jest neutralna podatkowo i nie ma potrzeby rozważania jej ewentualnego zwolnienia z podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Oto przeredagowany paragraf: W interpretacji potwierdzono, że spółka C. S.A. oraz inne podmioty wchodzące w skład grupy kapitałowej (Uczestnicy) uczestnicząc w umowie cash poolingu rzeczywistego z bankiem: 1. Będą miały obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, jeżeli transakcje między nimi przekroczą określone limity i nie będą spełnione warunki wyłączające ten wymóg. 2. Odsetki, prowizje oraz opłaty za udział w cash poolingu obciążające Uczestników na rzecz banku podlegać będą ograniczeniom wynikającym z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczących kosztów finansowania dłużnego.
Wnioskodawca ma prawo ująć wydatki na usługi świadczone przez Y w okresie 2017-2023, udokumentowane fakturą VAT otrzymaną w kwietniu 2024 r., jako koszty uzyskania przychodu w rozliczeniu za rok podatkowy 2024. Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT, takie wydatki są potrącalne w roku następującym po roku, do którego się odnoszą, jeśli zostały poniesione po sporządzeniu sprawozdania finansowego lub złożeniu zeznania podatkowego za ten rok.
Działalność Wnioskodawcy obejmująca realizację Projektów i projektowanie Urządzeń została uznana za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z interpretacją indywidualną. Koszty Wynagrodzeń oraz Składki ZUS, w części przeznaczonej na te czynności, stanowią koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
Połączenie spółek F. Sp. z o.o. (spółka przejmująca) i V. Sp. z o.o. (spółka przejmowana) nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie F., ani dochodu opodatkowanego u jedynego udziałowca V., B. W konsekwencji, F. nie jest zobowiązana jako płatnik do pobrania podatku z tytułu takiego przejęcia; stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe przez organ podatkowy.
W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym: 1. Całość należności ze stosunku pracy Pracowników, których cały czas pracy obejmował wyłącznie działalność badawczo-rozwojową (prace typu A i B), może być uznana za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2. Część należności ze stosunku pracy Pracowników, których czas pracy składał się zarówno z działalności badawczo-rozwojowej (prace typu A i B), jak i innej działalności (prace typu C), obliczona według proporcji czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową w ogólnym czasie pracy, może być uznana za koszty kwalifikowane. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z interpretacją organu podatkowego, spółka (Wnioskodawca) nie będzie uprawniona do rozliczenia straty podatkowej poniesionej w 2015 r., po upływie okresu obowiązywania umowy PGK lub utracie przez PGK statusu podatnika. Przepisy ustawy o CIT wprowadzone od 1 stycznia 2022 r. przewidują, że 5-letni okres rozliczania strat spółek wchodzących w skład PGK obejmuje także lata podatkowe PGK, co uniemożliwia Wnioskodawcy odliczenie straty z 2015 r. po zakończeniu funkcjonowania PGK.
W drugim i trzecim roku podatkowym spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, uprawniający do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. W drugim roku podatkowym (2026) warunek zatrudnienia nie obowiązuje, natomiast w trzecim roku podatkowym (2027), mimo że nowy pracownik nie przepracuje 300 dni, spółka zwiększy zatrudnienie o co najmniej jeden etat w pełnym wymiarze czasu pracy w porównaniu do roku poprzedniego.
Fundacja Rodzinna nie jest uprawniona do zwolnienia z podatku CIT w przypadku przekazywania darowizn osobom fizycznym i prawnym, które nie są jej beneficjentami ani powiązanymi podmiotami. Organ podatkowy uznał stanowisko Fundacji za błędne, argumentując, że takie darowizny rozszerzają listę faktycznych beneficjentów i są opodatkowane 15% podatkiem zgodnie z art. 24q ust. 1 pkt 1 ustawy CIT jako świadczenia na rzecz beneficjentów.
Działalność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, polegająca na prowadzeniu prac badawczych i rozwojowych w różnych obszarach, została uznana za działalność badawczo-rozwojową uprawniającą do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ze względu na jej twórczy charakter, systematyczność oraz cel zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystanie ich do tworzenia nowych zastosowań.
Wynagrodzenie wypłacane przez przyszłą spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka przekształcona) na rzecz wspólników, będących lekarzami i świadczącymi usługi medyczne w warunkach rynkowych ustalonych między podmiotami niepowiązanymi, nie stanowi ukrytego zysku podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Usługi te są niezbędne dla prowadzenia działalności leczniczej przez spółkę przekształconą, która będzie kontynuować świadczenie usług medycznych w takim samym zakresie jak obecna spółka partnerska.
W interpretacji dotyczącej skutków podatkowych wypłaty odsetek w ramach systemu cash pooling organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy. W przypadku, gdy odbiorcą rzeczywistym będzie duński rezydent podatkowy (ABC), wnioskodawca zobowiązany jest do poboru podatku u źródła od odsetek przy jednoczesnej możliwości zwolnienia pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów. Jeśli w przyszłości system poszerzy się o polskich rezydentów, obowiązek poboru podatku u źródła nie wystąpi ani dla odsetek na ich rzecz, ani do składania informacji i deklaracji. W przypadku nierezydentów wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła przy możliwości zwolnienia lub preferencyjnej stawki, o ile spełni odpowiednie warunki.
Oto przeredagowane podsumowanie interpretacji: W odniesieniu do pytania pierwszego, organ stwierdził, że płatności dokonywane przez Wnioskodawcę z tytułu Zmiennej Opłaty Operacyjnej lub Rocznej Zmiennej Opłaty Operacyjnej nie będą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce, jako że nie spełniają warunków określonych dla tzw. podatku u źródła. W odniesieniu do pytania drugiego, organ potwierdził, iż dokonywane lub otrzymywane przez Spółkę płatności związane z Roczną Zmienną Opłatą Operacyjną stanowią korektę ceny transferowej w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT i powinny być uwzględnione w okresie, którego dotyczą.
Spółka Y sp. z o.o., będąca rezydentem podatkowym Niemiec i posiadająca w Polsce jedynie zakład podatkowy, planuje wypłacić dywidendę niemieckiemu wspólnikowi X GmbH. Zgodnie z art. 10 ust. 1-2 oraz art. 10 ust. 5 UPO-PL/DE, dywidenda ta może być opodatkowana w Niemczech i nie podlega polskiemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych. Ponadto, na mocy art. 22 ust. 1 UPO-PL/DE, taka dywidenda stanowi "inny dochód" opodatkowany wyłącznie w Niemczech. W związku z tym, Spółka nie będzie pełnić funkcji płatnika podatku w Polsce przy wypłacie tej dywidendy.
Wnioskodawca - spółka akcyjna prowadząca działalność produkcyjną z wyrobów z tworzyw sztucznych, korzystająca ze wsparcia w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój oraz Decyzji o wsparciu nowej inwestycji (Decyzja PSI), miała wątpliwości co do utraty prawa do zwolnienia z podatku CIT na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a, wynikającego z częściowego sfinansowania linii technologicznej ze środków unijnych w ramach Dotacji. Organ podatkowy stwierdził, że warunkiem utrzymania zwolnienia jest całkowita odrębność kosztów uwzględnionych zarówno w Dotacji, jak i Decyzji PSI oraz nieprzekroczenie maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy.
Wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz zagranicznych ubezpieczycieli z tytułu polis ubezpieczeniowych nie stanowią zapłaty za świadczenia wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od tych płatności. Organ podatkowy oparł swoją decyzję na orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wyraźnym odróżnieniu przez ustawodawcę usług ubezpieczenia i gwarancji w przepisach ustawy o CIT.
W interpretacji dotyczącej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych organ stwierdził, że opłaty za prawo do korzystania z oprogramowania na podstawie licencji użytkownika końcowego (end-user), ponoszone przez spółkę w związku z aktualizacją takiego oprogramowania oraz z tytułu nabycia usług informatycznych nie mieszczą się w zakresie świadczeń podlegających zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu na podstawie art. 21 ust. 1 UPDOP. W konsekwencji, spółka nie ma obowiązku pozyskiwania certyfikatu rezydencji od odbiorców płatności z tytułu tych świadczeń.
Instytucja pożyczkowa może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niespłacone, wymagalne i nieprzedawnione wierzytelności pożyczkowe (kapitału pożyczki) udzielonych od 1 stycznia 2024 r., pod warunkiem udokumentowania ich nieściągalności zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o CIT. Wierzytelności pożyczkowe udzielone przed tą datą nie kwalifikują się do takiego rozliczenia, ponieważ instytucja pożyczkowa w tym okresie nie podlegała nadzorowi KNF, co jest warunkiem zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b ustawy o CIT. Wyjątek stanowią udokumentowane nieściągalne wierzytelności, które nie są objęte punktami e-h pytania nr 3 wniosku, gdyż te punkty nie zostały uwzględnione w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT.
W następstwie planowanego podziału spółki E. Sp. z o.o. przez wydzielenie Pionu Zarządzania Nieruchomościami do nowej spółki, przy pozostawieniu w spółce dzielonej Pionu Produkcyjnego, oba piony będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa. W rezultacie, po stronie spółki dzielonej nie powstanie przychód podatkowy, a stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe przez organ podatkowy.
Podatek od czynności cywilnoprawnych pobrany przez notariusza z tytułu przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową stanowi dla tejże spółki koszt uzyskania przychodu, spełniając warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy potwierdził, że wydatek ten jest niezbędny dla przeprowadzenia czynności przekształcenia i został należycie udokumentowany, a także nie znajduje się w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu.
W świetle przepisów ustawy o CIT, brak ponoszenia przez Spółkę Zależną kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie w zarządzie Spółki Dominującej, nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia dla Spółki Zależnej. Takie stanowisko potwierdził organ podatkowy, argumentując, że pełnienie funkcji w zarządzie przez te same osoby jest powiązane z oczekiwaniem Spółki Dominującej na przyszłe korzyści majątkowe, takie jak dywidenda. W konsekwencji brak bezpośredniego wynagrodzenia ze strony Spółki Zależnej nie jest traktowane jako nieodpłatne świadczenie, gdyż Spółka Dominująca spodziewa się uzyskać równoważne korzyści ekonomiczne.
Spółka niemiecka posiadająca oddział w Polsce jest zobowiązana do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów osiąganych przez ten zakład, jeśli takie zaliczki wystąpią. Oddział stanowi zagraniczny zakład spółki niemieckiej w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami, co zostało potwierdzone przez organ interpretacyjny. Stanowisko spółki uznano za nieprawidłowe.
Zgodnie z interpretacją, wypłata zysków wygenerowanych przed uzyskaniem statusu podatnika CIT przez spółkę komandytową nie będzie podlegała opodatkowaniu CIT ani obowiązkowi poboru podatku przez spółkę jako płatnika, zgodnie z przepisami przejściowymi zawartymi w ustawie nowelizującej. Stanowisko to dotyczy sytuacji, gdy spółka była transparentna podatkowo przed 1 maja 2021 r., a jej zyski były opodatkowane na poziomie wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zyskach.
Zgodnie z art. 38t ustawy CIT, w przypadku kar umownych i odszkodowań wynikających ze zwłoki lub wady powstałej podczas stanu epidemii COVID-19, nie stosuje się wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 22 tej samej ustawy. Oznacza to, że w okresie obowiązywania stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, kary umowne za opóźnienia lub wady mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Jednakże poza tym okresem, standardowe wyłączenie tych kar i odszkodowań z kosztów podatkowych pozostaje w mocy.
W interpretacji ustalono, że: 1) I. Sp. z o.o. (Wnioskodawca) i A. Sp. z o.o. (Pożyczkobiorca 1), jak również I. Sp. z o.o. (Wnioskodawca) oraz B. Sp. z o.o. (Pożyczkobiorca 2) są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 28c pkt 1 ustawy o CIT, 2) Wypłacona przez I. Sp. z o.o. (Wnioskodawcę) wartość kapitału wynikającego z umów pożyczek na rzecz A. Sp. z o.o. (Pożyczkobiorcy 1) i B. Sp. z o.o. (Pożyczkobiorcy 2) stanowi dla I. Sp. z o.o. (Wnioskodawcy) dochód z ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 28m ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT. Organ potwierdził, że przedmiotowe relacje między podmiotami oraz transakcje pożyczkowe spełniają kryteria powiązań i ukrytych zysków określone w ustawie o CIT.
Wnioskodawca, będący podatnikiem CIT, zawarł umowę na roboty budowlane z Inwestorem i zapłacił karę umowną za opóźnienie wraz z odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu sądowego. Organ stwierdza: 1. Kara umowna nie jest kosztem uzyskania przychodów, gdyż stanowi karę za zwłokę w wykonaniu robót i usług zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT. 2. Odsetki od kary umownej również nie są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ są bezpośrednio powiązane z karą umowną. 3. Koszty procesu sądowego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, gdyż nie zostały wyłączone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i spełniają warunki z art. 15 ust. 1 tej ustawy.
Dochód ze sprzedaży udziałów w spółce zagranicznej będzie opodatkowany: - w Polsce, jeśli dotyczy Udziałów Pierwotnych nabytych w 2024 roku i sprzedanych po upływie roku od nabycia; - w Turcji, jeśli dotyczy udziałów nowej emisji nabytych w 2025 roku i sprzedanych przed upływem roku od nabycia.
W przypadku umowy komisu za datę powstania przychodu podatkowego u Komitenta należy uznać dzień wystawienia faktury na rzecz Komisanta, jeśli nastąpi on przed wydaniem towarów osobom trzecim. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, przychód podatkowy powstaje w dniu wydania rzeczy, jednak nie później niż w dniu wystawienia faktury. W opisanym stanie faktycznym, gdy faktura zostanie wystawiona przed datą wydania towarów przez Komisanta, przychód podatkowy u Komitenta powstaje właśnie w dniu jej wystawienia.
Oto zredagowany paragraf: Wydatki na wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w inwestycje deweloperskie stanowią koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącane w roku podatkowym osiągnięcia odpowiadających im przychodów. Warunkiem jest ich wypłacenie lub postawienie do dyspozycji przed tą datą. Koszty wynagrodzeń powinny być zaliczane jako koszty uzyskania przychodu Spółki w miesiącu należności, pod warunkiem terminowej wypłaty lub postawienia do dyspozycji zgodnie z przepisami prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego. W razie uchybienia temu terminowi, koszty te stanowią podatkową w dacie ich faktycznej wypłaty lub przyjęcia do dyspozycji.
Oceniono, że opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych (z wyłączeniem gruntów, praw użytkowania wieczystego oraz budynków) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, wniesienie tych składników do spółki zależnej (SPV) będzie objęte wyłączeniem z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po spełnieniu warunku istotnej relokacji działalności operacyjnej poprzez wyodrębnienie Pionu Operacyjnego w ramach obecnej struktury organizacyjnej.
Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością stosująca estoński CIT od 1 kwietnia 2023 r., osiągnął w pierwszym roku opodatkowania przychód ze sprzedaży towarów i produktów netto przekraczający równowartość 50 mln euro. Przewiduje podobną sytuację w kolejnych latach. Wnioskodawca zapytał, czy pomimo korzystania z estońskiego CIT i przekraczania progu przychodów równowartości 50 mln euro według ustawy o rachunkowości, będzie obowiązany do przesyłania ksiąg rachunkowych dopiero za rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2025 r. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując na art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b) Polskiego Ładu. Zgodnie z tym przepisem, Wnioskodawca jako podatnik, którego przychody w poprzednim roku podatkowym przekroczyły równowartość 50 mln euro, jest obowiązany do przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2024 r., a nie dopiero po 31 grudnia 2025 r.
Fundacja Rodzinna posiadająca jednostki uczestnictwa w luksemburskim RAIF SICAR korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż mieści się to w zakresie działalności fundacji rodzinnej i nie obejmuje wyłączenia z tego zwolnienia. RAIF jest rezydentem Luksemburga oraz korzysta ze zwolnień podatkowych, co pozostaje bez wpływu na opodatkowanie Fundacji Rodzinnej w Polsce.
W wyniku planowanego połączenia spółek, w którym S Sp. z o.o. przejmie W Sp. k., dojdzie do konfuzji zobowiązań między tymi podmiotami. Organ podatkowy stwierdził, że wygaśnięcie należności i zobowiązań wskutek tej konfuzji nie spowoduje powstania przychodu podatkowego dla S Sp. z o.o., ponieważ składniki majątku takie jak należności/zobowiązania pomiędzy łączącymi się spółkami nie będą kwalifikować się jako majątek otrzymany przez spółkę przejmującą, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT. W konsekwencji dla S Sp. z o.o. nie powstanie przychód na podstawie tego przepisu w dacie połączenia spółek.
Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych poniesionych na robotyzację, jednak nie może tego dokonać jednorazowo. Odpisy te dotyczą nabycia urządzeń spełniających definicję robotów przemysłowych przyjętych do ewidencji środków trwałych w latach 2022-2026, które podlegają amortyzacji zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty nabycia tych urządzeń stanowią odpisy amortyzacyjne, a nie jednorazowe wydatki.
W przypadku odstąpienia od umowy darowizny i zwrotu darowanego mienia lub jego równowartości w pieniądzu na rzecz darczyńcy (lub bezpośredniego spadkobiercy) będącego beneficjentem fundacji rodzinnej, organ podatkowy stwierdził: 1. Nie stanowi to świadczenia zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej; 2. Nie będzie to mienie w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej; 3. Będzie to stanowić świadczenie w postaci ukrytych zysków, określonych w art. 24q ust. 1 ustawy o CIT.
Spółka X sp. z o.o., ponosząc koszty usług niematerialnych na rzecz WW sp. z o.o. w latach 2018-2021, podlegała limitowaniu tych wydatków zgodnie z art. 15e ustawy o CIT. Część kosztów przekraczających ten limit została rozliczona przez Spółkę w latach 2022-2023 na podstawie art. 60 ustawy nowelizującej. Jednakże, uzyskanie decyzji APA dla tych usług spowoduje konieczność korekty rozliczeń CIT Spółki za rok 2018 w celu uwzględnienia całości kosztów objętych decyzją APA, co skutkuje obowiązkiem skorygowania zeznań podatkowych za lata 2022-2023 i powstaniem zaległości wraz z odsetkami.
Sprzedaż przez fundację rodzinną udziałów w spółce A Sp. z o.o., które zostały przekazane do niej drogą darowizny, będzie zwolniona z podatku CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT - niezależnie od tego, czy sprzedaż nastąpi przed wpisem fundacji do rejestru, czy po nim. Organ podatkowy uznał, że transakcja ta mieści się w zakresie działalności gospodarczej dopuszczonej dla fundacji rodzinnej zgodnie z art. 5 ustawy o fundacjach rodzinnych i nie ma do niej zastosowania stawka podatku CIT wynosząca 25%, określona w art. 24r tej samej ustawy.
W przypadku likwidacji spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce, której działalność gospodarcza została zakończona i która jest finansowana przez pożyczki udzielone przez jej zagranicznego udziałowca, a majątek spółki nie wystarczy na pokrycie tych zobowiązań - wartość niespłaconych i nieprzedawnionych zobowiązań pożyczkowych nie będzie stanowiła przychodu podatkowego dla likwidowanej spółki. Organ podatkowy potwierdził, że takie zdarzenie nie generuje obowiązku opodatkowania wartości niespłaconych zobowiązań pożyczkowych.
Stanowisko organu: Stawkę CIT należy ustalić na podstawie statusu spółki w roku podjęcia uchwały o podziale zysku, a nie w roku faktycznej wypłaty dywidendy. Podstawą opodatkowania ryczałtem jest dochód z tytułu podzielonego zysku ustalony w roku podjęcia uchwały o jego podziale, nie zaś w roku faktycznej wypłaty dywidendy.
Stawka podatku CIT dla spółki opodatkowanej Ryczałtem przy wypłacie zysku netto wypracowanego w okresie tego opodatkowania jest ustalana na podstawie przepisów ustawy o CIT. Podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku, który należy uwzględnić w roku podjęcia uchwały o jego podziale. Stosowana stawka ryczałtu jest uzależniona od statusu podatnika i obowiązuje w roku podjęcia tej uchwały, nie zaś w roku faktycznej wypłaty zysku lub okresie, za który jest on wypłacany.
Fundacja rodzinna prowadząca działalność polegającą na udzielaniu pożyczek podmiotom innym niż te, które są zwolnione z opodatkowania w myśl art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o fundacji rodzinnej, osiąga dochód opodatkowany stawką 25%. Zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych nie obejmuje działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres określony w ustawie o fundacji rodzinnej.
Nieodpłatne przeniesienie nakładów poniesionych przez Towarzystwo Szkolne na gruncie Parafii spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Parafii. Organ podatkowy uznał, że takie przeniesienie stanowi jednostronne przysporzenie majątkowe na rzecz Parafii bez konieczności uiszczenia zapłaty lub ekwiwalentu.
Spółka planująca podział przez wydzielenie ZCP do Spółki2 zachowa prawo do opodatkowania ryczałtem, gdyż Spółka2 jako przejmujący będzie również opodatkowana w tej formie. Przepisy ustawy o CIT umożliwiają kontynuację ryczałtu po restrukturyzacji, pod warunkiem że podmiot przejmujący jest opodatkowany ryczałtem (stan na 15.03.2023).
Spółka powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spełniając warunki art. 28j ustawy o CIT i nie będąc podmiotem wyłączonym na mocy art. 28k tej ustawy, uzyskała prawo do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych (estoński CIT) począwszy od 1 grudnia 2023 r.
W świetle obowiązujących przepisów i przedstawionego stanu faktycznego, podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek (Estońskim CIT) nie jest zobligowany do sporządzania i publikowania informacji o realizowanej strategii podatkowej, nawet jeśli jego przychody przekraczają równowartość 50 mln euro. Jest to konsekwencją faktu, że tacy podatnicy nie składają zeznań CIT-8, a jedynie deklaracje CIT-8E, oraz braku publikacji ich danych przez Ministra Finansów na mocy art. 27b ustawy o CIT.
Spółka X S.A., działająca na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i będąca częścią międzynarodowej grupy kapitałowej Y, prowadzi produkcję oraz dystrybucję środków powierzchniowo czynnych. Spółka pełni również funkcję koordynatora wspólnych zakupów strategicznego surowca - tlenku etylenu, realizowanych na potrzeby własne i innego kluczowego producenta w Grupie. Usługi te są uznawane za transakcje kontrolowane podlegające wycenie rynkowej. Po zakończeniu roku obrotowego Spółka przeprowadza weryfikację cen transferowych (outcome testing), mającą na celu ustalenie marżowości opartej o koszty rzeczywiste usługi. W przypadku istotnego odchylenia narzutu, tj. poza przedziałem 4,5%-5,5%, dokonuje się korekta rozliczeń do poziomu marżowości mieszczącego się w przedziale rynkowym. Organ potwierdza, że opisane korekty przeprowadzane przez Spółkę X S.A. po zakończeniu roku obrotowego, wynikające z weryfikacji cen transferowych (outcome testing), dotyczące transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, stanowią korektę cen transferowych określoną w art. 11e ustawy o CIT.
W wyniku przeprowadzki pracownika spółki niemieckiej do Polski i świadczenia pracy na określonych zasadach, powstanie w Polsce zakład tej spółki jako przedsiębiorstwa zagranicznego. Spowoduje to obowiązek podatkowy spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Działalność pracownika nie jest przygotowawcza ani pomocnicza, lecz stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa, z istotnym powiązaniem z uzyskiwanymi dochodami spółki. Zatem spółka posiada w Polsce zakład według umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W wyniku planowanego połączenia odwrotnego spółki M. sp. z o.o. (Spółka Przejmująca) ze Spółką Przejmowaną X sp. z o.o., której jedynym wspólnikiem jest Y sp. z o.o., nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Spółki Przejmującej, nawet bez podwyższania jej kapitału zakładowego. Ponadto konfuzja wzajemnych wierzytelności i zobowiązań pożyczkowych oraz wynikające z tego ich wygaśnięcie będą czynnościami neutralnymi podatkowo dla Spółki Przejmującej.
Spółka, realizując projekt stworzenia innowacyjnej mobilnej wieży, może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R). Prace rozwojowe prowadzone przez spółkę mają charakter twórczy i systematyczny, zmierzając do opracowania nowego produktu oraz zwiększenia zasobów wiedzy. Spełnione są przesłanki uznania działalności za B+R w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co umożliwia spółce korzystanie z ulgi B+R i uwzględnianie kosztów kwalifikowanych.
Odpis na "fundusz remontowy mienia spółdzielni" nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, ponieważ fundusz ten nie jest tworzony ze świadczeń członków i innych podmiotów mających lokale w spółdzielni. Wydatki sfinansowane z tego funduszu również nie mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, gdyż stanowią one element podziału zysku netto spółdzielni.
W wyniku planowanego podziału przez wydzielenie, w którym Wnioskodawca przejmuje ZCP ze Spółki2 (również opodatkowanej ryczałtem), Wnioskodawca zachowa prawo do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.
W sytuacji, gdy spadkobiercy wykonawcy nie kontynuują jego działalności i zamknęli rachunek bankowy uniemożliwiając MPP, a obowiązek przyjęcia płatności w MPP przez sprzedawcę jest niewykonalny z powodu śmierci wykonawcy, przepisy art. 15d ustawy o CIT nie znajdują zastosowania. W konsekwencji spółka może zakwalifikować płatność dokonaną bez MPP jako koszt uzyskania przychodu.
W odniesieniu do Klientów Nieprowadzących Działalności (KND), gdy okresy rozliczeniowe są tożsame zarówno w umowach, jak i na Fakturze Rocznej dla KND - stanowisko Spółki jest prawidłowe. Jednakże, jeśli wystawiane są Faktury Na Żądanie, a okres rozliczeniowy nie pokrywa się z tym wskazanym w umowie, to stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe. Dla Klientów Prowadzących Działalność (KPD), gdy okresy rozliczeniowe są identyczne zarówno w umowach, jak i na Fakturze Rocznej dla KPD - stanowisko Spółki jest prawidłowe. Natomiast jeśli wystawiane są Faktury Miesięczne, a okres rozliczeniowy nie pokrywa się z tym wskazanym w umowie, to również uznaje się stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
Przychody i koszty uzyskania przychodów Spółki będącej liderem konsorcjum powinny być rozliczane zgodnie z zapisami Umowy Konsorcjum. Zgodnie z art. 5 ustawy o PDOP, jedynie te kwoty przypadające na Spółkę będą stanowić jej przychody i koszty podatkowe. Rozliczenia między członkami konsorcjum muszą umożliwiać właściwe określenie ich indywidualnych kosztów i przychodów podatkowych.
Bank spółdzielczy nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na udział członków rady nadzorczej w szkoleniach, gdyż takie działanie jest sprzeczne z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Szkolenia te mają na celu rozwój indywidualnych kwalifikacji i wiedzy członków rady, a nie są bezpośrednio powiązane z przychodami banku. Wyjątek stanowią jedynie wynagrodzenia za pełnione funkcje.
W przypadku niemożności precyzyjnego przypisania poniesionych kosztów reklamy do konkretnych rodzajów działalności (zwolnionej i opodatkowanej), Spółka powinna zastosować klucz przychodowy określony w art. 15 ust. 2 i 2a updop do alokacji tych kosztów, co zostało potwierdzone jako prawidłowe przez organ podatkowy.
Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, nawet jeżeli poniesie stratę lub osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (ulga B+R). Może wykorzystać dodatkowe odliczenie z ulgi B+R, ale nie uwzględni okresów urlopów i innych usprawiedliwionych nieobecności w ogólnym czasie pracy. Ulga na innowacyjnych pracowników jest dostępna począwszy od miesiąca następującego po złożeniu zeznania CIT.
W interpretacji indywidualnej stwierdzono, że Wnioskodawca - przedsiębiorca zagraniczny działający w Polsce przez oddział i posiadający tu stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - będzie mógł uwzględnić wydatki dotyczące nabyć od dostawców jako koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że płatność z tytułu tych nabyć nastąpi w ramach projektu D. do pośredniczącego/faktora (Bank 1) na rachunek inny niż ten zawarty w wykazie podmiotów VAT, bez konieczności stosowania ograniczeń z art. 15d ustawy o CIT, przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 tejże ustawy.
Oto przeredagowany paragraf: Zgodnie z interpretacją, nabycie przedsiębiorstwa w drodze datio in solutum nie uprawnia do amortyzacji jego wartości na gruncie art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy CIT. Taka forma nabycia nie spełnia warunku kupna, rozumianego jako czynność sprzedaży, co jest konieczne do amortyzacji wartości firmy zgodnie z przepisami tej ustawy.
Spółka planuje sprzedać nieściągalne wierzytelności spółce powiązanej, pytając o kwalifikację ceny umowy jako przychodu i wartość nominalną jako koszt uzyskania. Organ podatkowy uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe: przychód to cena zbycia, a kosztem jest uprzednio zaksięgowana wierzytelność jako przychód należny.
Spółka błędnie skorzystała z obniżenia zaliczek na PIT w marcu 2024 roku, ponieważ uprawnienie to przysługuje od kwietnia 2024 r., tj. miesiąca następującego po złożeniu zeznania CIT-8 w marcu 2024 r.
Dochód ze sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, obejmującego użytki rolne, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przy czym sprzedaż nastąpiła po upływie ponad 5 lat od nabycia gospodarstwa przez Spółkę. Zwolnienie to nie obejmuje dochodu ze sprzedaży części nieruchomości stanowiących nieużytki. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki w tej kwestii.
Oto przeredagowany paragraf: Organ podatkowy potwierdził, że Kancelaria może nadal zaliczać koszty infrastruktury udostępnianej tłumaczom do swoich kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od zmian w umowach i sposobie obciążania tłumaczy tymi kosztami. Koszty te obejmują odpisy amortyzacyjne oraz inne bieżące wydatki związane z materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii, a ich udostępnienie nie ma charakteru nieodpłatnego.
Spółka może uwzględnić wydatki na zakup i utrzymanie psa rasy (...) jako koszty uzyskania przychodów, ponieważ służą one poprawie jakości produktów oraz efektywności działań marketingowych. Koszty te obejmują: zakup zwierzęcia, akcesoria, wyżywienie, opiekę weterynaryjną i ubezpieczenie. Organ podatkowy potwierdził możliwość ich rozliczenia zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka, która wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek i powstała w wyniku przekształcenia ze spółki jawnej, nie będzie zobowiązana do wykazania dochodu równoważnego kwocie zysku wypłaconego wspólnikom z kapitału zapasowego. Wynika to z faktu, że przepisy art. 28m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie obejmują takich wypłat. Ponadto, wypłata zysków wypracowanych przez spółkę jawną przed jej przekształceniem nie skutkuje powstaniem po stronie Spółki nieodpłatnego świadczenia, gdyż art. 12 ust. 1 pkt 2 tej samej ustawy nie ma zastosowania do podmiotów opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek.
Spółka T Sp. z o.o., jako polski rezydent podatkowy opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, posiada status małego podatnika ze względu na nieprzekroczenie równowartości 2 mln euro przychodu w poprzednim roku podatkowym. W bieżącym roku obrotowym spółka rozpoznaje dochód z tytułu ukrytych zysków, co uprawnia ją - na podstawie stwierdzenia organu podatkowego - do zastosowania 10% stawki ryczałtu dla tych dochodów.
Wydatki na poszczególne elementy składowe urządzeń, takie jak (...) i drukarki, mogą być przez spółkę zaliczane jednorazowo do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Warunkiem jest, aby wartość każdego elementu nie przekraczała 10 000 zł oraz spełnienie przez te elementy kryteriów odrębnych środków trwałych: nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, stanowienie własności spółki, kompletność i zdolność do użytku, przewidywany okres używania dłuższy niż rok oraz wykorzystywanie ich w działalności gospodarczej spółki.
Transakcja wniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych do Spółki Z spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a czynność ta nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie wnoszącego na mocy art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b ustawy o CIT (stan prawny na dzień wydania interpretacji).
Oto zredagowany paragraf: Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając, że przystąpienie fundacji rodzinnej do kajmańskich oraz luksemburskiej transparentnych podatkowo spółek kwalifikuje się jako działalność gospodarcza wykraczająca poza dopuszczalny zakres dla fundacji rodzinnej, określony w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 ust. 7 ustawy o CIT, przychody fundacji rodzinnej wynikające z dystrybucji środków pochodzących z tych spółek nie będą objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób prawnych. Organ wyjaśnił, że fundacja rodzinna może przystępować i uczestniczyć jedynie w spółkach będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.
Fundacja rodzinna może przystąpić do spółki handlowej typu partnership en commandite na Malcie bez uznania tego za prowadzenie działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres określony w ustawie o fundacji rodzinnej. Przychody z inwestycji kapitałowych dokonanych przez taką spółkę są zwolnione z CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 25, a wypłaty zysków ze spółki na rzecz fundacji pozostają neutralne podatkowo i nie podlegają opodatkowaniu CIT. Stanowisko to zostało potwierdzone przez organ podatkowy jako prawidłowe.
W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, Kierownik Jednostki nie może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowego dowodu zastępczego w celu uznania wydatku jako koszt podatkowy dla spółek opodatkowanych ryczałtem od dochodów (tzw. estońskim CIT). W takiej sytuacji nie ustala się bowiem ani dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, ani kosztów podatkowych.
Spółka zarządzająca specjalną strefą ekonomiczną może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na dotychczasowych zasadach, obowiązujących do 30 czerwca 2018 r. Zwolnieniu podlegają wyłącznie dochody zarządzającego spełniające warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po wydatkowaniu ich na cele wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji w roku podatkowym lub następnym. Spółka ma prawo uwzględnić jako dochód zwolniony wydatki związane ze środkami trwałymi, poniesione na rozwój nowych inwestycji i spełniające wskazane warunki. Jednakże nie może zaliczyć odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów dla środków trwałych sfinansowanych zwolnionymi dochodami na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 59 tej samej ustawy.
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nadwyżka wartości wnoszonego wkładu niepieniężnego ponad wartość wydanych udziałów, przekazana na fundusz zapasowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podwyższającej kapitał, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego dla tej spółki w wysokości tej nadwyżki.
W przypadku sprzedaży przez spółkę A. udziałów w spółce B. do spółki C., obowiązek zadeklarowania dochodu na potrzeby polskiego podatku dochodowego od osób prawnych wystąpi, jeśli wartość nieruchomości i praw do nich stanowi co najmniej 50% wartości aktywów B. W celu ustalenia tego progu porównuje się wartość bilansową nieruchomości oraz praw z łączną bieżącą wartością bilansową aktywów spółki B. Gdy wartość ta wynosi mniej niż 50%, spółka A. nie musi deklarować dochodu ze sprzedaży udziałów na potrzeby polskiego podatku CIT.
W celu określenia, czy niemiecka spółka A. GmbH będzie zobowiązana do deklaracji dochodu ze sprzedaży udziałów w polskiej spółce B. Sp. z o.o., oraz czy B. Sp. z o.o. pełni funkcję płatnika i jest obciążony wpłatą zaliczki na podatek od dochodu, należy uwzględnić następujące kwestie: 1. Weryfikacja proporcji wartości nieruchomości oraz praw do nich w stosunku do całkowitej wartości aktywów B., oparta na porównaniu ich bieżących wartości bilansowych z łączną bieżącą wartością bilansową aktywów, ustaloną według ksiąg rachunkowych spółki B. na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego transakcję sprzedaży. 2. Jeśli bieżąca wartość bilansowa nieruchomości i praw do nich stanowi mniej niż 50% całkowitej wartości aktywów B., A. GmbH nie ma obowiązku deklaracji dochodu ze sprzedaży udziałów na potrzeby polskiego podatku dochodowego od osób prawnych. 3. Spółka B. Sp. z o.o. nie jest kwalifikowana jako spółka nieruchomościowa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 4. W kontekście planowanej transakcji sprzedaży, B. Sp. z o.o. nie pełni funkcji płatnika i nie jest obciążony wpłatą zaliczki na podatek od dochodu ze sprzedaży udziałów przez A. GmbH na rzecz C. Spółka Akcyjna.
Wnioskodawca, jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, planuje podwyższenie kapitału zakładowego poprzez wniesienie całego przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego. Następnie spółka umorzy bez wynagrodzenia część udziałów Wnioskodawcy, na co ten wyrazi zgodę. Organ podatkowy stwierdza, że brak przychodu podlegającego opodatkowaniu w związku z umorzeniem uniemożliwia Wnioskodawcy uznanie wydatków na nabycie tych udziałów za koszty uzyskania przychodów.
Wydatki poniesione przez spółkę na wynagrodzenie dla dystrybutorów za realizację określonych świadczeń, takich jak analizy dostępności produktów, utrzymanie wysokiej dostępności i raportowanie, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy potwierdził to stanowisko, uznając spełnienie przesłanek do ich kwalifikacji jako kosztów uzyskania przychodów.
Przychody spółki z tytułu udostępniania infrastruktury stacji pasażerskiej w latach 2017-2024 stanowić będą przychody z działalności gospodarczej, powstające na koniec każdego miesiąca wystawienia noty obciążeniowej. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe i nakazał uwzględnienie okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Wydatki na prowizje poniesione przez spółkę kapitałową w celu pozyskania finansowania bankowego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem że są bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają na celu zapewnienie płynności finansowej umożliwiającej rozwój tej działalności. Przedmiotowe wydatki nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów przez przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 i 13f ustawy o CIT.
Po przejęciu majątku przez Spółkę A. sp. z o.o., będącą jedynym udziałowcem spółek B. sp. z o.o. oraz C. sp. z o.o., ta pierwsza wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki przejmowanych podmiotów, nie przeprowadzając ich likwidacji. Spółka A. sp. z o.o. będzie mogła kontynuować rozliczanie zaliczek na CIT w sposób uproszczony, bez sumowania dochodów przejmowanych spółek i utrzymując dotychczasową ich wysokość.
Spółka złożyła wniosek o ustalenie, czy realizowana przez nią inwestycja w budowę bloku energetycznego na gaz stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej. Organ podatkowy początkowo uznał jej stanowisko za nieprawidłowe, lecz po wyroku sądu administracyjnego uchylającym tę interpretację, ponownie rozpatrzył wniosek i stwierdził prawidłowość stanowiska spółki. Organ uznał inwestycję za projekt z zakresu infrastruktury publicznej będący w ogólnym interesie publicznym, a tym samym koszty finansowania dłużnego tej inwestycji nie powinny być uwzględniane przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może zakwalifikować wydatki na sfinansowanie studiów podyplomowych MBA dla prezesa zarządu jako koszty uzyskania przychodów, gdyż są one bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają na celu podniesienie kompetencji niezbędnych do efektywnego sprawowania funkcji zarządczych, co przekłada się na wzrost rentowności spółki. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość takiego stanowiska, uznając, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Spółka miała prawo do stosowania 10% stawki ryczałtu jako mały podatnik wyłącznie w Pierwszym Roku Podatkowym, tj. 2022 roku. W Drugim i Trzecim Roku Podatkowym spółka utraciła ten status z powodu przekroczenia przychodów ponad 2 mln euro. Organ podatkowy potwierdził prawo do preferencyjnej stawki w Pierwszym Roku Podatkowym, jednak uznał, że nie można jej zastosować przy wypłacie zysku za ten okres w Trzecim Roku Podatkowym. Stawkę ryczałtu należy ustalać na podstawie roku podjęcia uchwały o podziale zysku, niezależnie od tego, za jaki rok jest on wypłacany.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, niemiecka spółka zatrudniająca pracownika zdalnego w Polsce posiada zakład podatkowy na terytorium RP. Działalność prowadzona przez pracownika nie ma charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, lecz stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości. W konsekwencji, spółka podlega obowiązkom podatkowym w Polsce zgodnie z umową polsko-niemiecką.
Spółka świadcząca usługi wymiany walut wirtualnych na środki płatnicze uzyskuje przychody z prowizji, które należy uwzględnić w kalkulacji dochodów. Prowizja pośrednika finansowego nie jest uznawana za przychód Spółki. Koszty zakupu walut wirtualnych są kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, podczas gdy wydatki na utrzymanie płynności tych aktywów nie mogą być zaliczone do takich kosztów. Koszty operacyjne Spółki powinny być przypisane proporcjonalnie do przychodów innych niż te pochodzące ze źródeł kapitałowych.
Zgodnie z interpretacją indywidualną, Spółka wypłacająca dywidendę do Fundacji rodzinnej nie będzie pełnić roli płatnika podatku CIT od osób prawnych i tym samym nie będzie miała obowiązku pobrania oraz wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego. Podstawą jest zwolnienie Fundacji rodzinnej z opodatkowania CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 25 w powiązaniu z działalnością określoną w art. 5 ustawy o fundacjach rodzinnych, obejmującą również otrzymywanie dywidend. Organ podatkowy potwierdził brak konieczności poboru podatku przez płatnika w takiej sytuacji.
Spółdzielnia X, jako polski rezydent podatkowy i producent żywności z siedzibą w mieście (...), przygotowuje się do złożenia wniosku o wydanie decyzji o wsparciu na mocy ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. Planowana inwestycja zakłada budowę nowego obiektu produkcyjno-magazynowego z wyposażeniem. W przypadku uzyskania pozytywnej decyzji, Spółdzielnia będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że Spółdzielnia ma prawo do zaliczania odpisów na fundusz inwestycyjny jako koszt uzyskania przychodu przed terminem zakończenia nowej inwestycji.
Spółka uzyskała prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, począwszy od 1 stycznia 2020 r., w wyniku realizacji nowej inwestycji objętej decyzją o wsparciu z dnia 20 listopada 2019 r. Pierwsze koszty kwalifikowane zostały poniesione w listopadzie 2019 r., a prace budowlane rozpoczęto po podpisaniu umów w styczniu 2020 r. Po uchyleniu niekorzystnej interpretacji przez sąd administracyjny, organ podatkowy ponownie potwierdził prawidłowość stanowiska spółki.
Wydatki poniesione przez Spółkę A. Sp. z o.o. na gadżety marketingowe, które są następnie nieodpłatnie przekazywane nowym współpracownikom oraz pracownikom spółek grupy kapitałowej jako upominki powitalne, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Te wydatki są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, powiązane z działalnością Spółki oraz mają na celu zachowanie i zabezpieczenie jej źródła przychodów. Nie kwalifikują się jako koszty reprezentacji wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 tej samej ustawy. Ponadto, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi wydatkami.
Zmiana statusu przedsiębiorcy prowadzącego działalność w specjalnej strefie ekonomicznej z średniego na dużego nie wpływa na maksymalną intensywność dopuszczalnej pomocy publicznej ani na wysokość zwolnienia podatkowego, ponieważ przysługująca intensywność jest ustalana na dzień wydania zezwolenia i pozostaje niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.
Oto przeredagowany paragraf: Spółka X S.A., będąca częścią grupy kapitałowej Y i pełniąca funkcję producenta z rozbudowanymi funkcjami oraz ryzykami, dokonuje korekt cen transferowych po zakończeniu roku obrotowego. Po weryfikacji osiągniętego poziomu dochodowości i porównaniu go z rynkowym przedziałem rentowności, spółka dostosowuje rozliczenia z podmiotem powiązanym, aby osiągnąć zgodność z cenami rynkowymi. Organ podatkowy potwierdził, że te korekty przeprowadzone w ramach etapu outcome testing dotyczącego transakcji kontrolowanych stanowią korekty cen transferowych zgodnie z art. 11e ustawy o CIT.
Organ podatkowy stwierdził, że pełnienie przez Członka Zarządu funkcji w zarządzie spółki zależnej bez wynagrodzenia nie stanowi dla tej spółki nieodpłatnego świadczenia. Uzasadnił to tym, że Członek Zarządu jest wynagradzany przez spółkę dominującą na podstawie odrębnej umowy oraz jego działania przynoszą korzyści spółce dominującej w postaci dywidend. Organ zaznaczył, że brak wynagrodzenia dla Członka Zarządu w spółce zależnej jest zgodny z obowiązującymi przepisami dotyczącymi spółek ze Skarbem Państwa. W konsekwencji, organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
W przypadku umorzenia przed dniem likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, po stronie Spółki powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości umorzonych odsetek. Przychód ten będzie zaliczony do innych źródeł niż zyski kapitałowe, a Spółka nie będzie miała obowiązku pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku.
Dochody Fundacji uzyskane z dzierżawy Lokalu 1, wynajmu Lokalu 2 oraz dzierżawy lub najmu innych nieruchomości będą podlegały zwolnieniu z CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 25 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej, jako dochody z działalności gospodarczej objętej dozwolonym zakresem dla fundacji rodzinnych.
Zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartymi pomiędzy Polską a Maltą oraz Polską a Słowacją, należności wypłacane przez polską spółkę akcyjną na rzecz nierezydentów z tytułu usług reklamowych stanowią "zyski przedsiębiorstwa" podlegające opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji odbiorcy. Spółka ma prawo niepobierać podatku u źródła, posiadając certyfikat rezydencji i oświadczenie nierezydenta oraz uwzględniając obowiązujące rozporządzenia Ministra Finansów.
Zgodnie z interpretacją indywidualną, wydatki Management Fee oraz Partnership Expenses poniesione przez spółkę w kontekście inwestycji w fundusz inwestycyjny kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż są one powiązane z działalnością gospodarczą spółki i służą osiągnięciu, utrzymaniu lub zabezpieczeniu źródeł przychodów. Te wydatki stanowią koszty pośrednie, które są potrącalne w dacie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Dodatkowo, wspomniane koszty należy uwzględnić jako wydatki związane ze źródłem "zyski kapitałowe", ponieważ są one niezbędnym warunkiem dla uzyskania przez spółkę przychodów z tego źródła za pośrednictwem funduszu inwestycyjnego.
Oto przeredagowany paragraf zgodnie ze wskazówkami: 1. Świadczenia pracownicze, będące przychodami ze stosunku pracy dla pracowników zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, mogą być uznane za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i podlegać odliczeniu w ramach ulgi na prace badawczo-rozwojowe, proporcjonalnie do czasu poświęconego na tę działalność. 2. Wynagrodzenie za urlop oraz wynagrodzenie za niezdolność do pracy pracowników realizujących zadania B+R, finansowane przez Spółkę, stanowi koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i może być odliczone od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do czasu pracy na działalność badawczo-rozwojową. 3. Składki na ubezpieczenia społeczne, płacone przez Spółkę jako pracodawca od należności objętych wnioskiem, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i mogą być odliczone proporcjonalnie do czasu pracy na działalność badawczo-rozwojową pracowników.
Organ podatkowy uznał stanowisko fundacji rodzinnej za nieprawidłowe, stwierdzając że pożyczka partycypacyjna nie spełnia definicji papierów wartościowych ani instrumentów pochodnych i tym samym nie mieści się w katalogu dozwolonej działalności gospodarczej fundacji rodzinnej. W konsekwencji, przychody z tytułu tej pożyczki będą podlegać opodatkowaniu na mocy art. 24r ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 7 ustawy o CIT, a nie będą objęte zwolnieniem z tego podatku na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 tej samej ustawy.
Spółka polska nie może odliczyć podatku zapłaconego w Białorusi od dywidendy otrzymanej od spółki białoruskiej, gdyż mimo osiągnięcia dochodu w Polsce i wykazania straty na źródle "zyski kapitałowe", nie wystąpił polski podatek dochodowy przypadający na tę dywidendę. Akceptacja stanowiska spółki prowadziłaby do całkowitego uniknięcia opodatkowania dywidendy w Polsce, co byłoby sprzeczne z celem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego, spółka komandytowa A. Sp. z o.o. Sp. k., działająca jako Wnioskodawca, osiągnęła dochody w latach 2015-2019 opodatkowane na poziomie Komplementariusza i Komandytariusza. Rozważając wypłatę zaległych dochodów za okres działania jako spółka nieobjęta podatkiem CIT, organ podatkowy uznał taką operację za neutralną podatkowo, ponieważ dochody te zostały już opodatkowane zgodnie z przepisami sprzed 1 stycznia 2021 roku. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania podatku dochodowego od tych wypłat.
W świetle art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., spółka nieruchomościowa nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu całości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych na podstawie przepisów art. 16a-16m ustawy o CIT, jeśli nieruchomość nie stanowi środka trwałego podlegającego odpisom amortyzacyjnym zgodnie z przepisami o rachunkowości. Odpisy amortyzacyjne dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być wyższe niż odpisy dokonywane na gruncie przepisów o rachunkowości, obciążające wynik finansowy jednostki w danym roku podatkowym.
Przepadek kaucji na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodu, który należy rozpoznać jednorazowo w dacie ujęcia go w księgach rachunkowych na podstawie innego dowodu niż faktura (rachunek), ale nie wcześniej niż w momencie, gdy spółka utraci możliwość odwołania się od decyzji stwierdzającej przepadek kaucji.
Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z Polski - zamierza nabyć certyfikaty CO2 od podmiotu singapurskiego w celu realizacji umowy processingowej. Organ podatkowy potwierdził, że przychody ze sprzedaży tych certyfikatów nie są objęte opodatkowaniem zryczałtowanym na mocy art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i nie spoczywa na Wnioskodawcy obowiązek płatnika podatku u źródła (WHT). Zyski z transakcji będą opodatkowane wyłącznie w Singapurze, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Singapurem.
Zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących Filie Wyodrębniane oraz Oddział Centralny i pozostałe Filie stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podział Spółki poprzez wyodrębnienie Filii Wyodrębnianych i przeniesienie ich do Spółki Przejmującej nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie żadnej ze spółek.
Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., nawet do poziomu 0,11%, a następnie dostosowywać je w granicach ustawowych. Podstawa prawna: art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przepisy przejściowe z ustawy z 28 listopada 2020 r.
Oto przeredagowany paragraf: Interpretacja indywidualna potwierdza, że wynagrodzenie za nabycie licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie od zagranicznego dostawcy przez spółkę A. Sp. z o.o., które nie uprawnia do dalszego udostępniania, modyfikacji ani odsprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Zgodnie z przepisami prawa autorskiego oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, takie transakcje nie są kwalifikowane jako należności licencyjne objęte opodatkowaniem u źródła w Polsce.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, spełniającej definicję małego podatnika, będzie uprawniona do stosowania 10% stawki ryczałtu od dochodów spółek w okresie opodatkowania ryczałtem.
W przypadku planowanego połączenia spółek, kluczowe znaczenie mają następujące kwestie: 1. Wartość emisyjna udziałów przydzielanych wspólnikom spółki przejmowanej powinna odpowiadać co najmniej wartości rynkowej jej majątku, a jeśli wartość rynkowa udziałów spółki przejmującej jest wyższa - należy przyjąć tę wyższą wartość. 2. Przeprowadzenie połączenia z uzasadnionych ekonomicznie powodów nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego dla spółki przejmującej na mocy art. 12 ust. 1 pkt 8d oraz art. 12 ust. 4 pkt 3f ustawy o CIT. 3. Wygaśnięcie wzajemnych zobowiązań między spółkami w wyniku konfuzji jest neutralne podatkowo i nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego dla spółki przejmującej.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca polskim rezydentem podatkowym i prowadząca działalność w zakresie wytwarzania oraz sprzedaży energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, wygrała aukcję na sprzedaż energii elektrycznej w ramach Systemu Aukcyjnego. W związku z tym wpłaciła kaucję w wysokości 978 000 złotych, która była obowiązkowa dla umożliwienia udziału w aukcji. Z uwagi na znaczny wzrost cen rynkowych energii elektrycznej, Spółka nie wywiązała się z ciążącego na niej obowiązku sprzedaży energii elektrycznej w Systemie Aukcyjnym w przewidzianym terminie. W konsekwencji kaucja wpłacona przez Spółkę uległa przepadkowi na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Spółka zapytała, czy przepadek kaucji będzie stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu oraz w jakim momencie powinna rozpoznać ten koszt. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki, uznając przepadek kaucji za koszt uzyskania przychodu. Koszt ten należy rozpoznać jednorazowo w dacie jego ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie decyzji administracyjnej, co do której Spółce nie przysługuje żaden środek odwoławczy lub gdy Spółka nie skorzysta z takiego środka w terminie określonym prawem.
Szpital może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla dochodów ze sprzedaży posiłków, gdyż jest to działalność prowadzona w celu realizacji jego misji statutowej, jaką jest ochrona zdrowia i świadczenie usług leczniczych. Dochody te są przeznaczane na cele związane bezpośrednio z tą działalnością.
Organ podatkowy uznał wydatek w postaci przepadku kaucji za kwalifikujący się do zaliczenia go jako jednorazowy koszt uzyskania przychodu, rozpoznawany w dacie otrzymania decyzji administracyjnej potwierdzającej przepadek, od której nie będzie można się już odwołać.
Oto przeredagowany paragraf: Organ podatkowy stwierdził, że działalność Spółki w zakresie projektu dotyczącego elastyczności sieci obejmuje zarówno prace niemające charakteru twórczego (wdrożenie platformy handlu elastycznością, przewidywanie zapotrzebowania, kontraktowanie usług, wdrażanie produktów dla klientów, powołanie zespołu, prace utrzymaniowe, archiwizacja danych i czynności organizacyjne), jak i działalność badawczo-rozwojową (prace koncepcyjne, opracowanie mechanizmu elastyczności oraz badania rynku). Koszty pracownicze związane z realizacją projektu w części dotyczącej działalności B+R mogą być uznane za koszty kwalifikowane przy korzystaniu z ulgi badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem należności za czas choroby, urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracowników.
Spółka uprawniona jest i będzie w przyszłości do odliczania na mocy art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, kosztów Produkcji próbnej technicznej zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 3 oraz art. 18d ust. 3 tej samej ustawy. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, wytwarzając prototypy nowych produktów. Po zakończeniu prac B+R, może ponosić koszty Produkcji próbnej technicznej, będące etapem rozruchu technologicznego produkcji, nie wymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych. Koszty materiałów i surowców nabytych wyłącznie dla celów Produkcji próbnej technicznej są kwalifikowane do ulgi na prototyp. Spółka może jednocześnie korzystać z ulgi B+R w odniesieniu do kosztów Produkcji próbnej B+R, pod warunkiem uniknięcia podwójnego odliczenia tych samych kosztów.
Wynagrodzenie za najem sprzętu (kontenera transportowego, zbiornika na tłuszcz zwierzęcy oraz pojemników na surowiec) uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz wynajmujących z Austrii, Szwajcarii i Niemiec podlega opodatkowaniu CIT w Polsce jako należności licencyjne. Zgodnie ze stanowiskiem organu podatkowego, Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłaconych należności.
Fundacja rodzinna, której działalność gospodarcza obejmuje sprzedaż udziałów w spółce z o.o., może korzystać ze zwolnienia z podatku CIT dla dochodu uzyskanego ze sprzedaży tych udziałów, jeśli zostały one nabyte w drodze darowizny od fundatorów i mieszczą się w zakresie działalności gospodarczej określonej w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.
Spółka prowadząca działalność transportowo-spedycyjną ponosi koszty związane z zapłatą kar umownych za straty w towarze, nieterminowe dostawy oraz brak zwrotu sprzętu i narzędzi. Organ interpretacyjny potwierdził, że te wydatki są kosztami działalności gospodarczej i nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
1. Składniki majątkowe przenoszone na Nową Spółkę nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż Spółka Przejmująca nie będzie kontynuowała działalności Oddziału C. 2. W wyniku podziału po stronie Spółki Dzielonej powstanie przychód podatkowy w wysokości różnicy między wartością rynkową składników majątku przeniesionych na Nową Spółkę a wartością przekazywanych zobowiązań.
Bank udzielający finansowania w ramach kredytu lub pożyczki dokonuje przelewu środków na rachunek spoza "białej listy" VAT. Organ podatkowy, uwzględniając wyrok sądu administracyjnego, potwierdził, że w takiej sytuacji nie stosuje się przepisów art. 12 ust. 4i, art. 15d ust. 1 i 2 ustawy o CIT oraz art. 117ba Ordynacji podatkowej. Bank jako podmiot finansujący nie jest stroną transakcji między kredytobiorcą a dostawcą/usługodawcą, więc obowiązki związane z "białą listą" spoczywają na kredytobiorcy.
Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając że przy ustalaniu proporcji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT należy uwzględnić całkowitą wartość samochodu wynikającą z umowy leasingu, obejmującą opłatę wstępną, comiesięczne raty kapitałowe oraz wartość resztową (wykup). Wyłączenie wartości wykupu z kalkulacji proporcji mogłoby skutkować sumą netto niższą od wartości początkowej przedmiotu leasingu, co uniemożliwiłoby kwalifikację umowy jako podatkowego leasingu operacyjnego.