Interpretacje CIT - Styczeń 2024

298 interpretacji podatkowych CIT z Styczeń 2024 roku.

0111-KDIB1-1.4010.593.2019.8.SG

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem CIT, działa w ramach międzynarodowej struktury podmiotów powiązanych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje płatności z tytułu umów ubezpieczenia na rzecz zagranicznych zakładów ubezpieczeń oraz spółki z Grupy, która zawiera centralne umowy ubezpieczeniowe. Wnioskodawca pragnął ustalić, czy nabywane przez niego usługi ubezpieczeniowe mieszczą się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co miałoby wpływ na obowiązek poboru podatku u źródła od tych płatności. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, ponieważ usługi ubezpieczeniowe, które nabywa, nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od tych płatności.

0111-KDIB2-1.4010.558.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca może w kosztach uzyskania przychodu lat rozpoczynających się po 31 grudnia 2021 r. ująć nieodliczone wydatki do wysokości ustalonego dla każdego z tych lat hipotetycznego limitu, bez pomniejszania go o bieżące koszty usług; czy metoda FIFO jest właściwym sposobem odliczania nieodliczonych wydatków; czy Wnioskodawca ma prawo przyjąć dowolną metodę identyfikacji kosztów nieodliczonych w danym roku; oraz czy może odliczyć nieodliczone wydatki w ramach rozliczeń zaliczkowych CIT. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe we wszystkich tych kwestiach. Wnioskodawca ma prawo ująć nieodliczone wydatki w kosztach lat 2022-2026 do wysokości hipotetycznego limitu określonego w art. 15e ustawy o CIT, bez pomniejszania go o bieżące koszty. Metoda FIFO została uznana za właściwy sposób odliczania tych wydatków. Wnioskodawca może zastosować dowolną metodę identyfikacji kosztów nieodliczonych w danym roku. Dodatkowo, Wnioskodawca ma możliwość odliczenia nieodliczonych wydatków w ramach rozliczeń zaliczkowych CIT.

0111-KDIB2-1.4010.608.2023.1.MM

Interpretacja dotyczy kwestii, czy dobrowolne umorzenie udziałów bez wypłaty wynagrodzenia skutkuje powstaniem przychodu lub dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy (spółki z o.o.). Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie generuje przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podkreślił, że nabycie własnych udziałów w celu ich umorzenia, nawet bez wynagrodzenia, nie prowadzi do uzyskania rzeczywistego przysporzenia, które mogłoby skutkować powiększeniem majątku spółki, której udziały są umarzane.

0111-KDIB1-3.4010.746.2023.2.JG

Spółka X Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzącym działalność produkcyjno-handlową w branży spożywczej i przemysłowej. Realizuje dwa rodzaje projektów: Grupa projektów A obejmuje opracowywanie i wprowadzanie do oferty nowych lub znacząco ulepszonych modeli maszyn i urządzeń, natomiast Grupa projektów B dotyczy opracowywania i budowy urządzeń oraz systemów na indywidualne zlecenia klientów. Spółka posiada wydzielony organizacyjnie dział B+R, w którym realizowane są projekty objęte wnioskiem. Planuje skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że prace Spółki w ramach projektów grupy A i grupy B spełniają kryteria działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z ustawą. Potwierdził również, że Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych m.in. wynagrodzenia pracowników, koszty materiałów i surowców, nabycia sprzętu specjalistycznego, odpisów amortyzacyjnych, nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz koszty uzyskania i utrzymania patentu.

0111-KDIB1-2.4010.720.2023.1.DP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy cena nabycia patentu, nabytego przez spółkę w ramach egzekucji sądowej i niewprowadzonego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, może być uznana za koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodem. Koszt ten powinien być rozpoznany w dacie jego poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nawet jeśli w przyszłości dojdzie do jego zbycia. Organ podatkowy uznał, że koszt nabycia patentu kwalifikuje się jako koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ jest związany z działalnością spółki. Nabycie patentu miało na celu zabezpieczenie źródła przychodów spółki, zapewniając niezakłóconą i prawnie zabezpieczoną kontynuację działalności gospodarczej. W związku z tym koszt nabycia patentu będzie traktowany jako koszt pośredni, inny niż bezpośrednio związany z przychodami spółki, który powinien być rozpoznany w dacie poniesienia, niezależnie od tego, czy patent zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.692.2023.2.RH

Spółka planująca przejście na opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek nie będzie zobowiązana do rozpoznania dochodu z tytułu ukrytego zysku w związku z wydatkami na rzecz większościowego udziałowca z tytułu najmu nieruchomości, urządzeń i pojazdów. Czynsze najmu ustalono na warunkach rynkowych, a najem tych składników majątkowych wynikał z potrzeb prowadzenia działalności przez Spółkę, a nie z zamiaru dokapitalizowania jej przez udziałowca. W związku z tym wydatki te nie będą traktowane jako ukryte zyski podlegające opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDWB.4010.148.2023.2.KKM

Wnioskodawca, jako producent i dystrybutor optycznych soczewek okularowych, współpracuje z placówkami szkolnymi, organizując wizyty uczniów i studentów w swoim zakładzie produkcyjnym. Celem tych wizyt jest zapoznanie uczestników z działalnością Wnioskodawcy, promocja jego produktów oraz przedstawienie go jako potencjalnego pracodawcy. Wnioskodawca ponosi koszty związane z przejazdem, noclegiem, wyżywieniem oraz przekazuje uczestnikom drobne gadżety reklamowe. Organ podatkowy uznał, że wszystkie te wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ są ponoszone w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-3.4010.628.2023.6.JG

Spółka planuje wprowadzenie systemu benefitów dla pracowników oraz współpracowników, który obejmuje preferencyjne ceny sprzedaży towarów oraz jednorazowe kody rabatowe. Zadała pytanie, czy w takim przypadku przychód ze sprzedaży powinien być ustalany na podstawie rzeczywiście zastosowanych cen sprzedaży, czyli ceny katalogowej pomniejszonej o wartość rabatu. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, przychody obejmują także należne przychody, z wyłączeniem wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Udzielone Beneficjentom upusty cenowe oraz kody rabatowe traktowane są jako bonifikaty, które obniżają wartość przychodu Spółki. Organ podatkowy stwierdził, że w opisanej sytuacji Spółka prawidłowo rozpozna przychód, pomniejszając go o wartość udzielonych rabatów i bonifikat.

0111-KDIB1-1.4010.639.2023.3.AND

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca (Spółka N. Sp. z o.o. SKA) planuje wniesienie wszystkich posiadanych akcji i udziałów w sześciu zagranicznych spółkach (Spółkach Operacyjnych) do nowo utworzonej Spółki Holdingowej, w zamian za objęcie akcji tej Spółki Holdingowej. Celem reorganizacji jest uporządkowanie struktury grupy kapitałowej poprzez wydzielenie segmentu działalności związanej z (...) do odrębnej Spółki Holdingowej. W wyniku tej transakcji Spółka Holdingowa uzyska bezwzględną większość praw głosu w Spółkach Operacyjnych. Organ podatkowy uznał, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia udziałów i akcji Spółek Operacyjnych do Spółki Holdingowej spełnia warunki wymiany udziałów określone w art. 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym wartość udziałów (akcji) przekazanych Wnioskodawcy przez Spółkę Holdingową nie będzie zaliczana do przychodów podatkowych Wnioskodawcy. Transakcja ta będzie zatem neutralna podatkowo dla Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

0114-KDIP2-1.4010.599.2023.3.MR1

Interpretacja dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o CIT do dochodu kościelnej osoby prawnej (Wnioskodawcy) ze sprzedaży nieruchomości gruntowej, nabytej wcześniej w drodze darowizny, w 2021 r. Organ podatkowy uznał, że dochód ten nie kwalifikuje się do zwolnienia, ponieważ sprzedaż nieruchomości nie była działalnością niegospodarczą statutową Wnioskodawcy. Celem transakcji było bowiem prowadzenie działalności gospodarczej w przyszłości poprzez wynajem lokali usługowych wybudowanych na tej nieruchomości. W związku z tym dochód ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.615.2023.4.KW

Rekompensata finansowa, którą spółka otrzymuje od Spółki Akcyjnej A. w związku z redysponowaniem nierynkowym jednostek wytwarzania energii elektrycznej, nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jako dotacja. Otrzymana rekompensata będzie stanowiła przychód podatkowy spółki, który należy rozpoznać w momencie jej otrzymania, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.702.2023.2.JKU

Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych przez spółkę w specjalnej strefie ekonomicznej, z której dochody są zwolnione z opodatkowania. Organ podatkowy uznał, że: 1. Spółka ma prawo obniżyć stawki amortyzacyjne do dowolnej wysokości wyższej niż 0% dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności strefowej, które zostały wprowadzone do ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., w tym dla środków trwałych modernizowanych po 31 grudnia 2020 r., ale wprowadzonych do ewidencji przed 1 stycznia 2021 r. 2. Nie jest konieczne, aby stosowane stawki amortyzacyjne dla celów podatkowych były związane z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych. 3. Odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji będą stanowiły dla spółki koszty uzyskania przychodu. 4. W przypadku sprzedaży lub likwidacji środków trwałych spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatkową wartość netto tych środków. 5. Spółka będzie mogła, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub ich podwyższenia, jednak nie wyżej niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

0111-KDIB2-1.4010.541.2023.1.AR

W związku z przeniesieniem przez Spółkę własności nieruchomości na rzecz Powiatu w celu spłaty zobowiązań z tytułu pożyczek, powstanie przychód podatkowy w wysokości wartości rynkowej nieruchomości. Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość odsetek od pożyczek, natomiast nie będzie mogła uwzględnić w kosztach wartości początkowej nieruchomości pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne. Interpretacja stwierdza również, że umorzenie udziałów własnych przez Spółkę spowoduje powstanie przychodu podatkowego.

0114-KDIP2-1.4010.603.2023.3.JF

Spółka A.S.A. planuje wydzielenie oraz wniesienie aportem dwóch zespołów składników majątkowych i niemajątkowych, które stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa (ZCP 1 i ZCP 2) do spółki B. Sp. z o.o. (Spółka Przyjmująca). W ramach tej transakcji Spółka Przyjmująca przejmie również pracowników ZCP 1 oraz ZCP 2. Spółka Przyjmująca zamierza wykorzystywać ZCP 1 oraz ZCP 2 do realizacji czynności opodatkowanych na terytorium Polski, zarówno w zakresie podatku VAT, jak i CIT. Wnioskodawca pragnie uzyskać potwierdzenie, który z podmiotów powinien zakwalifikować koszty uzyskania przychodów związane ze sprzedażą towarów i usług oraz który z nich ma prawo do dokonania odpowiednich korekt w tym zakresie.

0111-KDIB1-2.4010.570.2023.1.ANK

Wnioskodawca, spółka komandytowa, planuje rozszerzenie działalności o działalność deweloperską, co wiąże się z koniecznością zawarcia umowy z bankiem na prowadzenie powierniczych rachunków deweloperskich. W związku z tym Wnioskodawca zapytał, czy otwarcie tych rachunków powierniczych wpłynie na utratę prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że samo otwarcie deweloperskich rachunków powierniczych przez Spółkę nie prowadzi do utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, posiadanie rachunku powierniczego przez dewelopera mieszkaniowego jest wymogiem ustawowym. Stronami umowy rachunku powierniczego są bank oraz posiadacz rachunku (powiernik), natomiast osoba trzecia, która wpłaca środki, nie jest stroną tej umowy. W związku z tym Spółka, jako posiadacz rachunku, nie nabywa praw o charakterze powierniczym, które mogłyby wykluczać opodatkowanie ryczałtem.

bn

Interpretacja dotyczy wykładni art. 24ca ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT w zakresie kalkulacji rentowności dla potrzeb podatku minimalnego. Zgodnie z tym przepisem, przy obliczaniu wskaźnika rentowności nie uwzględnia się kwoty podatku akcyzowego zawartego w cenie wyrobów akcyzowych nabywanych i sprzedawanych przez podatnika. Problem polega na tym, że samochody osobowe, mimo że są opodatkowane akcyzą, nie są klasyfikowane jako wyroby akcyzowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W rezultacie dealerzy samochodów nie mogą skorzystać z tego wyłączenia, co stawia ich w gorszej sytuacji w porównaniu do innych podatników. Ministerstwo Finansów informuje, że prowadzone są prace nad analizą obowiązujących regulacji dotyczących podatku minimalnego, w tym omawianego zagadnienia.

0114-KDIP2-2.4010.696.2023.1.ASK

Wnioskodawca, polska spółka akcyjna, planuje przeprowadzenie podziału przez wydzielenie zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH. W ramach pierwszego podziału, część majątku Wnioskodawcy, oznaczona jako "C", zostanie przeniesiona na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka przejmująca 1) w zamian za udziały tej spółki, które obejmie akcjonariusz Wnioskodawcy (Zainteresowany). W drugim podziale, kolejna część majątku Wnioskodawcy, oznaczona jako "D", zostanie przeniesiona na inną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka przejmująca 2) w zamian za udziały, które również obejmie Zainteresowany. Po dokonaniu tych podziałów, Wnioskodawca będzie kontynuował działalność w zakresie "E". Zainteresowani uważają, że wydzielane przez Wnioskodawcę składniki materialne i niematerialne, tworzące "C", "D" oraz "E", będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. W związku z tym, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy z tytułu przeniesienia składników materialnych i niematerialnych tworzących "C" oraz "D" do Spółek przejmujących, a po stronie Zainteresowanego nie wystąpi przychód podatkowy w związku z otrzymaniem udziałów w tych Spółkach.

0114-KDIP2-2.4010.579.2023.2.ASK

Interpretacja dotyczy sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej przez Wnioskodawcę, spółkę z o.o., w mikroinstalacji odnawialnego źródła energii na rzecz sprzedawcy zobowiązanego. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Sprzedaż energii elektrycznej przez Wnioskodawcę na rzecz sprzedawcy generuje przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych. 2. Datą powstania tego przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie, czyli ostatni dzień danego kwartału kalendarzowego. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy w tych kwestiach za prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.592.2023.2.END

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy sprzedaż udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przez fundację rodzinną będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, a zatem sprzedaż udziałów przez fundację rodzinną korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podkreślił, że zgodnie z ustawą o fundacji rodzinnej, fundacja ma prawo prowadzić działalność gospodarczą, w tym przystępować do spółek handlowych oraz zbywać prawa z tego tytułu. W związku z tym, sprzedaż udziałów mieści się w tym zakresie i nie podlega opodatkowaniu.

0111-KDIB1-1.4010.697.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy kwestii, czy Spółka, powstała w wyniku przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego, ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od infrastruktury wodnokanalizacyjnej wniesionej przez gminę jako aport na pokrycie kapitału zakładowego Spółki. Organ podatkowy uznał, że Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości infrastruktury wodnokanalizacyjnej, która została wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego. Zaznaczył, że ta infrastruktura nie była środkiem trwałym w rozumieniu przepisów podatkowych w samorządowym zakładzie budżetowym, a dopiero po wniesieniu aportem do Spółki uzyskała status środka trwałego, od którego Spółka ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.620.2023.2.AP

Interpretacja dotyczy planowanego odwrotnego połączenia spółki przejmującej (Wnioskodawcy) ze spółką przejmowaną (Spółką Przejmowaną). Zgodnie z przedstawionym opisem, w wyniku połączenia Wnioskodawca przejmie cały majątek Spółki Przejmowanej, w tym jej udziały, które następnie zostaną wydane wspólnikom Spółki Przejmowanej. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia majątku Spółki Przejmowanej, ponieważ: 1) Wartość rynkowa majątku Spółki Przejmowanej, który otrzyma Wnioskodawca, nie przekroczy wartości emisyjnej udziałów przydzielonych wspólnikom Spółki Przejmowanej, a zatem nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy CIT. 2) Wnioskodawca przyjmie składniki majątku Spółki Przejmowanej w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych tego podmiotu oraz przypisze te składniki do działalności prowadzonej na terytorium RP, co umożliwia zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy CIT, wyłączającego obowiązek rozpoznania przychodu. Dodatkowo, wygaśnięcie wzajemnych należności i zobowiązań Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej w wyniku konfuzji nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy, ponieważ nie dojdzie do żadnego trwałego przysporzenia majątkowego.

0111-KDIB1-3.4010.631.2023.3.AN

Podatnik zamierza utworzyć fundację rodzinną, do której wniesie posiadane udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Fundacja rodzinna planuje sprzedaż tych udziałów w ciągu 3 miesięcy od ich nabycia. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż udziałów przez fundację rodzinną będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ mieści się w zakresie działalności gospodarczej dozwolonej dla fundacji rodzinnej zgodnie z ustawą o fundacji rodzinnej. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika w tej kwestii.

0111-KDIB1-1.4010.745.2023.1.SG

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek, planuje zakończyć tę formę opodatkowania z końcem 2023 r., przed upływem zadeklarowanego 4-letniego okresu. Ma wątpliwości dotyczące skutków podatkowych tej decyzji, w szczególności dotyczących obowiązku zapłaty ryczałtu od zysków osiągniętych w latach opodatkowania ryczałtem, sposobu oraz terminu rezygnacji, a także zobowiązania do zapłaty zaliczek na CIT za pierwsze dwa miesiące 2024 r. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie braku obowiązku zapłaty ryczałtu od zysków osiągniętych w okresie opodatkowania ryczałtem oraz w kwestii terminu i sposobu rezygnacji z tej formy opodatkowania. Jednocześnie organ wskazał, że złożenie rezygnacji z ryczałtu w ostatnim dniu terminu przewidzianego w ustawie skutkuje obowiązkiem zapłaty zaliczek na CIT za styczeń i luty 2024 r. wraz z należnymi odsetkami.

0111-KDIB2-3.4010.198.2019.11.MJ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy usługi agencyjne świadczone przez zagraniczne podmioty na rzecz polskiej spółki nie mieszczą się w katalogu świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego tym podmiotom. Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki jest prawidłowe, ponieważ usługi agencyjne nie są świadczeniami doradczymi, księgowymi, badania rynku, usługami prawnymi, reklamowymi, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników, pozyskiwania personelu, gwarancji ani poręczeń, ani też świadczeniami o podobnym charakterze. W związku z tym spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia.

0111-KDIB1-3.4010.693.2023.2.PC

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu rozpoznania kosztów prac projektowych jako kosztów uzyskania przychodu, możliwości ich rozliczenia poprzez odpisy amortyzacyjne oraz terminu rozpoczęcia amortyzacji w przypadku wprowadzenia tych kosztów do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Spółka ma prawo rozpoznać koszty prac projektowych jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia, w równych częściach przez okres do 12 miesięcy lub jednorazowo w roku podatkowym, w którym prace zostały zakończone. Dodatkowo, koszty te mogą być rozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne jako koszty wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej, pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w ustawie CIT. Amortyzację tych kosztów spółka może rozpocząć od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.674.2023.2.KM

Interpretacja dotyczy sposobu obliczania oraz wpłacania przez Wnioskodawcę miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) na rachunek urzędu skarbowego. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca powinien obliczać zaliczki miesięczne na CIT jako różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek wpłaconych za poprzednie miesiące, z możliwością skorzystania z wyjątku określonego w art. 25 ust. 18 ustawy o CIT. Organ uznał również, że Wnioskodawca ma prawo wybrać uproszczoną formę wpłacania zaliczek na CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.743.2023.1.AW

Wnioskodawca, spółka E L, zajmuje się dystrybucją gazu dla spółek z Grupy Kapitałowej E. W celu zwiększenia mocy przesyłu, niezbędnej do rozbudowy infrastruktury gazowej, E L zawarła z O umowę o przyłączenie do sieci przesyłowej urządzeń i instalacji gazowych. Zgodnie z umową, E L poniesie koszty opłaty za przyłączenie. Wnioskodawca pyta, czy te opłaty mogą być zaliczone do kosztów pośrednio związanych z przychodami i rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ujęcia faktur zakupu w księgach rachunkowych. Organ uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Koszty opłaty za przyłączenie spełniają przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty te są ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dotyczącą dystrybucji gazu i mają związek przyczynowo-skutkowy z uzyskiwaniem przychodów. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych, moment ujęcia tych kosztów w księgach rachunkowych, a nie sposób ich rozliczenia dla celów bilansowych, decyduje o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na gruncie przepisów podatkowych. Zatem opłaty za przyłączenie powinny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ujęcia faktur w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-2.4010.616.2023.2.MC

Spółka, będąca podatnikiem CIT Estoński, planuje przekazywać darowizny pieniężne na rzecz jednostki samorządu terytorialnego - Domu Pomocy Społecznej, który nie ma statusu organizacji pożytku publicznego. Darowizny mają na celu realizację zasady społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), co wiąże się z budowaniem pozytywnego wizerunku spółki oraz zaufania wśród klientów i pracowników. Długofalowo ma to przyczynić się do osiągnięcia wyższych celów finansowych. Organ podatkowy uznał, że koszty tych darowizn nie będą traktowane jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem.

0111-KDIB2-3.4010.198.2019.11.MJ

Interpretacja dotyczy usług agencyjnych świadczonych przez zagraniczne podmioty na rzecz polskiej spółki. Spółka zapytała, czy w związku z wypłatą wynagrodzenia za te usługi ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Organ podatkowy uznał, że usługi agencyjne nie są wymienione w katalogu usług określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, co oznacza, że polska spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia. Organ uwzględnił również wyrok sądów administracyjnych, które uchyliły wcześniejszą interpretację indywidualną w tej sprawie.

0111-KDIB2-1.4010.559.2023.1.MM

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć wydatki na nabycie usług niematerialnych do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2022 oraz lata następne. W szczególności, chodzi o możliwość zastosowania limitu wynikającego z uchylonego art. 15e ustawy o CIT do wydatków poniesionych w latach 2018-2021, przy jednoczesnym braku stosowania tego limitu do wydatków poniesionych po 31 grudnia 2021 r. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W przypadku, gdy Wnioskodawca poniósł wydatki na nabycie usług niematerialnych w latach 2018-2021, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z powodu limitów wynikających z art. 15e ustawy o CIT, limit ten będzie miał zastosowanie w rozliczeniu CIT za rok 2022 i lata następne, z uwagi na zasadę ochrony praw nabytych. Natomiast wydatki poniesione po 31 grudnia 2021 r. będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, bez zastosowania limitu z art. 15e ustawy o CIT, ponieważ przepis ten został uchylony.

0111-KDIB1-1.4010.690.2023.3.BS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy kupno i sprzedaż instrumentów pochodnych, w tym opcji na akcje i ETF-y, realizowane w ramach fundacji rodzinnej, korzystają ze zwolnienia z CIT, a zatem czy są zgodne z art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że kupno i sprzedaż instrumentów pochodnych, w tym opcji na akcje i ETF-y, mieszczą się w katalogu działalności gospodarczej określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej, które nie podlegają opodatkowaniu w ramach prowadzenia fundacji. W związku z tym nie znajdzie zastosowania art. 24r ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który odnosi się do opodatkowania działalności gospodarczej prowadzonej przez fundację rodzinną, wykraczającej poza ustawowy katalog wskazany w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

0111-KDIB1-3.4010.654.2023.2.MBD

Interpretacja dotyczy możliwości skorzystania przez spółkę z ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, w kontekście nierozliczonych kosztów działalności badawczo-rozwojowej (ulga B+R) z lat ubiegłych. Organ potwierdził, że spółka ma prawo do ulgi na innowacyjnych pracowników oraz do rozliczenia nierozliczonych kosztów B+R z lat wcześniejszych, w tym z 2021 roku. Jednocześnie organ wskazał, że spółka nie będzie mogła złożyć wniosku o stwierdzenie nadpłaty w PIT-11 pracownika za 2023 rok, jeśli nie skorzystała z ulgi na innowacyjnych pracowników w tym roku. W związku z tym, stanowisko organu jest częściowo pozytywne, a częściowo negatywne.

0111-KDIB1-3.4010.715.2023.2.DW

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej, co wiąże się ze zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych. Planuje również rozbudowę działalności poza strefą ekonomiczną. W związku z tym Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną, aby ustalić, czy ma obowiązek kalkulowania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie roku podatkowego, zarówno od dochodu z działalności w strefie (zwolnionej), jak i z działalności poza strefą (opodatkowanej). Organ uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe w zakresie braku obowiązku kalkulowania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu z działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Wynika to z faktu, że wartość zwolnienia podatkowego ustalana jest dopiero na dzień złożenia zeznania rocznego, a nie wcześniej. Jednakże stanowisko Spółki jest nieprawidłowe w odniesieniu do braku obowiązku kalkulowania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu z działalności prowadzonej poza specjalną strefą ekonomiczną. Przepisy wymagają prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności strefowej i pozastrefowej, co obliguje do bieżącego kalkulowania i wpłacania zaliczek od dochodu z działalności pozastrefowej.

0111-KDIB1-3.4010.615.2023.2.JKU

Interpretacja indywidualna została uznana za nieprawidłową. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawo własności intelektualnej może być uznane za kwalifikowane jedynie wtedy, gdy zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej. W przedstawionym stanie faktycznym patenty, które były przedmiotem wniosku, nie zostały wytworzone przez X S.A., lecz przez Y, która nabyła je w drodze cesji. W związku z tym patenty te nie spełniają definicji kwalifikowanych praw własności intelektualnej określonej w ustawie o CIT. W rezultacie odpowiedzi na pozostałe pytania są bezzasadne.

0111-KDIB1-3.4010.759.2023.2.JG

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R) wydatki na nabycie materiałów i surowców używanych do przygotowania płynu (bazy, półproduktu) w kontekście produkcji próbnej/testowej oraz produkcji pilotażowej. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R: 1) Całkowite koszty nabycia materiałów i surowców używanych do przygotowania płynu (bazy, półproduktu) na potrzeby produkcji próbnej/testowej, w pełnej ilości przeznaczonej do przeprowadzenia próby technologicznej (produkcji próbnej w minimalnej skali). 2) Całkowite koszty nabycia materiałów i surowców używanych do przygotowania płynu (bazy, półproduktu) na potrzeby produkcji pilotażowej, w pełnej ilości, tj. ilości potrzebnej do wyprodukowania jednej, pełnej pierwszej partii wyrobu gotowego. Organ podatkowy podkreślił, że kluczowe jest, aby wskazane koszty były bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, niezależnie od późniejszego przeznaczenia wyprodukowanego produktu.

0111-KDIB1-3.4010.744.2023.1.DW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w związku z otrzymaniem przez spółkę akcyjną (Wnioskodawcę) zwrotu części wydatków poniesionych na realizację projektu badawczo-rozwojowego na podstawie Umowy o Dofinansowanie, Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty kosztów uzyskania przychodu. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Korekta kosztów powinna być dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca otrzyma Informację o zatwierdzeniu Wniosku o płatność lub w okresie rozliczeniowym, w którym dotacja wpłynie na rachunek bankowy, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi wcześniej. Dotyczy to zarówno wydatków bieżących związanych z realizacją projektu, jak i odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego (Prototypu) wytwarzanego w ramach projektu.

0114-KDIP2-1.4010.637.2023.3.DK

Spółka, będąca polską spółką prawa handlowego i rezydentem podatkowym, prowadzi działalność polegającą na sprzedaży produktów pod marką A na polskim rynku. Organizuje Akcje Promocyjne o charakterze motywacyjnym dla Dealerów sprzedających produkty A. W ramach tych Akcji Spółka przyznaje nagrody w formie świadczeń rzeczowych oraz usługowych, w tym wyjazdów do atrakcyjnych miejsc. Koszty nagród oraz organizacji Akcji Promocyjnych Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał, że koszty te, z wyjątkiem wydatków na alkohol, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, ponieważ są związane z osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Wydatki na alkohol natomiast nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, ponieważ brak jest związku przyczynowo-skutkowego z osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodu przez Spółkę.

0111-KDIB1-1.4010.744.2023.1.SG

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej, obejmującą m.in. produkcję wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, produkcję tkanin, produkcję wyrobów z tworzyw sztucznych oraz prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych. W ramach działalności Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu na zwiększenie zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa i poniósł koszty kwalifikowane związane z budową nowej instalacji do produkcji. Dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład tej instalacji. Z uwagi na nadmierne i nieopłacalne koszty produkcji związane z tą instalacją, Wnioskodawca rozważa wstrzymanie produkcji, w tym przy wykorzystaniu instalacji. Nadal będzie prowadził działalność obejmującą przetwórstwo produktów nabytych od zewnętrznych dostawców, a istotna część instalacji pozostanie nieużytkowana. Wnioskodawca planuje jednak przywrócić użytkowanie instalacji, gdy stanie się to opłacalne. Wnioskodawca pyta, czy w okresie przejściowego niewykorzystywania instalacji może nadal zaliczać odpisy amortyzacyjne od jej wartości do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wykluczają możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych w przypadku przejściowego niewykorzystywania środków trwałych, pod warunkiem że podatnik nadal prowadzi działalność gospodarczą, w której te środki były wykorzystywane. Amortyzacja jest wyłączona jedynie w przypadku całkowitego zaprzestania działalności, w której dany środek trwały był używany, co w analizowanej sytuacji nie ma miejsca. W związku z tym Wnioskodawca może nadal zaliczać odpisy amortyzacyjne od wartości instalacji do kosztów uzyskania przychodów, mimo jej przejściowego niewykorzystywania.

0111-KDIB2-1.4010.532.2023.3.BJ

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością rozpoczęła działalność w 2022 roku, osiągając przychody w wysokości 1 159 000 zł oraz zysk wynoszący 239 000 zł. Od 1 stycznia 2023 roku spółka zdecydowała się na opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, znanego jako CIT estoński. Na dzień 31 października 2023 roku spółka przekroczyła przychody 2 mln euro oraz osiągnęła zysk. Wspólnicy, będący dwiema osobami fizycznymi, planują w 2023 roku wypłatę zaliczki na dywidendę za ten rok. Organ podatkowy potwierdził, że spółka ma prawo do zastosowania stawki ryczałtu w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przy wypłacie zaliczki na dywidendę w 2023 roku, ponieważ spełnia definicję małego podatnika.

DOP4.8221.116.2023

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka Przekształcona, będąca spółką z o.o. powstałą z przekształcenia spółki jawnej i stosującą opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, ma obowiązek wykazać dochód odpowiadający kwocie zysku wypłaconego w danym roku obrotowym z kapitału rezerwowego na rzecz wspólników. Organ podatkowy uznał, że Spółka Przekształcona nie ma takiego obowiązku. Wypłaty z kapitału rezerwowego, w którym zgromadzono zyski spółki jawnej oraz spółki cywilnej, wcześniej opodatkowane przez wspólników, nie będą traktowane jako dochód z tytułu podzielonego zysku ani jako dochód z tytułu ukrytych zysków, zgodnie z ustawą o CIT. Organ podatkowy zaakceptował stanowisko wnioskodawcy jako prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.653.2023.1.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka: 1. Ma prawo na podstawie art. 18db ustawy o CIT do pomniejszenia Zaliczek PIT w dowolnym miesiącu po złożeniu Zeznania (jednak nie później niż w ostatnim miesiącu roku podatkowego) o kwotę Ulgi na Innowacyjnych Pracowników, należną za miesiąc przypadający po złożeniu Zeznania, która nie została odliczona bezpośrednio w miesiącu, za który Spółka uzyskuje prawo do skorzystania z niej. 2. Przez ogólny czas pracy, dla potrzeb określenia kosztów zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, rozumie czas, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy. 3. Na zasadach określonych w art. 18db ustawy o CIT, będzie miała prawo pomniejszenia Zaliczek PIT Specjalistów B+R również za ostatni miesiąc roku podatkowego, tj. grudzień 2023 r. 4. Stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w art. 18db ust. 3. 5. Zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania kwoty zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w każdym roku podatkowym, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania za dany rok podatkowy. Organ uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe w zakresie pytań 1-4, natomiast nieprawidłowe w zakresie pytania 5.

0111-KDIB2-1.4010.20.2024.1.MM

Spółka, jako polska spółka kapitałowa, w latach 2018-2021 ponosiła wydatki na nabycie określonych świadczeń od podmiotów powiązanych, wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W związku z tym Spółka wyłączała z kosztów uzyskania przychodów kwoty tych wydatków, które przekraczały limit ustalony dla danego roku podatkowego, co skutkowało powstaniem tzw. Nieodliczonych nadwyżek. Zgodnie z art. 60 Ustawy zmieniającej oraz art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, od 1 stycznia 2022 r. Spółka ma prawo do rozpoznawania Nieodliczonych nadwyżek w kosztach uzyskania przychodów, w ramach tzw. hipotetycznego limitu ustalonego na podstawie danych podatkowych Spółki za dany rok podatkowy. Limit ten będzie dotyczył wyłącznie tych Nieodliczonych nadwyżek. Dodatkowo, Spółka może rozpoznawać Nieodliczone nadwyżki w kosztach uzyskania przychodów w kolejności ich powstania, stosując metodę FIFO.

0111-KDIB2-1.4010.557.2023.1.AR

Wnioskodawca, będący spółką komandytową, planuje przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, znanym jako Estoński CIT. W związku z tym, Wnioskodawca zwrócił się o interpretację, czy zawiadomienie o wyborze Estońskiego CIT może być złożone przed datą sporządzenia sprawozdania finansowego. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, termin złożenia zawiadomienia ZAW-RD oraz termin sporządzenia sprawozdania finansowego są od siebie niezależne. Zawiadomienie ZAW-RD należy złożyć do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym Wnioskodawca ma być opodatkowany ryczałtem. Natomiast sprawozdanie finansowe powinno być sporządzone w terminie trzech miesięcy od dnia bilansowego, którym jest ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem. W związku z tym, Wnioskodawca ma możliwość najpierw złożyć zawiadomienie ZAW-RD, a następnie sporządzić sprawozdanie finansowe w późniejszym terminie.

0111-KDIB1-1.4010.759.2023.1.BS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, spółka A sp. z o.o., od 7 kwietnia 2023 r. ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na dojazd, transport oraz zakwaterowanie pracowników. Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którzy mogą pracować w trybie zdalnym lub hybrydowym. W związku z koniecznością ich stawiennictwa w siedzibie Spółki, Wnioskodawca ponosi koszty dojazdu oraz ewentualnego zakwaterowania. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca od 7 kwietnia 2023 r. ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki na dojazd, transport oraz zakwaterowanie pracowników. Wydatki te spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, ponieważ są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki i mają na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

0111-KDIB1-2.4010.634.2023.3.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Fundacja Rodzinna może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do przychodów i dochodów z dzierżawy nieruchomości, które przypadają na Fundację jako wspólnika Spółki Cywilnej. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Fundacja Rodzinna nie będzie zwolniona z podatku CIT w zakresie przychodów i dochodów z dzierżawy nieruchomości przez Spółkę Cywilną, ponieważ przystąpienie Fundacji do Spółki wykracza poza działalność gospodarczą określoną w ustawie o fundacji rodzinnej. W związku z tym dochód Fundacji z tego tytułu podlega opodatkowaniu 25% stawką podatku dochodowego od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.728.2023.1.SH

Wnioskodawca, będący spółką kapitałową, ponosi koszty finansowania dłużnego w swojej działalności. W latach ubiegłych nadwyżka tych kosztów przekraczała limit określony w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, co skutkowało wyłączeniem części z nich z kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca zadał pytania dotyczące: 1) Możliwości zaliczenia kosztów finansowania dłużnego, które w danym roku podatkowym zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, do kosztów uzyskania przychodów w kolejnych 5 latach zgodnie z art. 15c ust. 18 ustawy o CIT, stosując zasady FIFO (w kolejności od poniesionych najwcześniej). 2) Czy przy ustalaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 3 ustawy o CIT, należy uwzględnić bieżące koszty finansowania dłużnego danego roku podatkowego oraz koszty finansowania dłużnego wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy o CIT w latach wcześniejszych, które nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15c ust. 18 ustawy o CIT? Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w pełnym zakresie.

DOP4.8221.59.2022.CQDZ

Interpretacja dotyczy dwóch zagadnień. Po pierwsze, w przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem CIT po upływie czteroletniego okresu (lub wcześniej), należy ustalić, czy niewypłacone udziałowcom zyski wypracowane przez Spółkę w czasie objętym ryczałtem CIT będą podlegały jednorazowemu opodatkowaniu niezwłocznie po zakończeniu tego opodatkowania, czy też Spółka będzie mogła opodatkować te zyski dopiero w momencie ich faktycznego rozdysponowania. Po drugie, w kontekście ustalenia wysokości dochodu z tytułu ukrytych zysków, z uwagi na wykorzystywanie przez udziałowców Spółki samochodów osobowych także w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy określić, czy Wnioskodawca powinien uwzględniać kwoty netto wydatków wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią naliczonego podatku VAT. W odniesieniu do pierwszego pytania, organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że Spółka nie będzie zobowiązana do jednorazowego opodatkowania niewypłaconych zysków z okresu ryczałtu CIT, lecz będzie mogła opodatkować je dopiero w momencie ich faktycznego rozdysponowania. Natomiast w zakresie drugiego pytania, organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Podstawę opodatkowania dochodu z tytułu ukrytych zysków powinny stanowić 50% wydatków oraz odpisów amortyzacyjnych i odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, ustalonych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, a nie kwoty netto wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią VAT.

DOP4.8221.65.2022.CQDZ

Interpretacja dotyczy dwóch zagadnień: 1. W przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem CIT po upływie czteroletniego okresu (lub wcześniej), czy niewypłacone udziałowcom zyski wypracowane przez Spółkę w czasie objętym ryczałtem CIT będą podlegały jednorazowemu opodatkowaniu niezwłocznie po zakończeniu tego opodatkowania, czy też Spółka będzie mogła opodatkować te zyski dopiero w momencie ich faktycznego rozdysponowania. 2. W kontekście ustalenia wysokości dochodu z tytułu ukrytych zysków, czy Wnioskodawca powinien uwzględniać kwoty netto wydatków oraz niepodlegającą odliczeniu część naliczonego podatku VAT, biorąc pod uwagę, że udziałowcy Spółki wykorzystują samochody osobowe także do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W odniesieniu do pierwszego pytania, Szef Krajowej Administracji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że Spółka nie będzie zobowiązana do jednorazowego opodatkowania niewypłaconych zysków z okresu ryczałtu CIT, lecz będzie mogła opodatkować je dopiero w momencie ich faktycznego rozdysponowania. Natomiast w zakresie drugiego pytania, Szef Krajowej Administracji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Podstawę opodatkowania dochodu z tytułu ukrytych zysków w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych powinny stanowić 50% wydatków oraz odpisów amortyzacyjnych, ustalonych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, a nie kwoty netto wydatków wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią VAT.

DOP4.8221.24.2022.GEFH

Interpretacja dotyczy obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej przez spółkę (Wnioskodawcę), której 100% udziałów należy do jednostki samorządu terytorialnego (miasto B.), w odniesieniu do transakcji zawieranych: 1) ze spółką zależną kapitałowo od Wnioskodawcy (C. Sp. z o.o.), w której miasto B. ma pośredni udział wynoszący 99,97%, 2) z miastem B. oraz innymi podmiotami, w których miasto B. uczestniczy w zarządzaniu lub kontroli albo posiada udziały w kapitale. Organ uznał, że Wnioskodawca ma obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej dla transakcji z C. Sp. z o.o., natomiast nie jest zobowiązany do tego w przypadku transakcji z miastem B. oraz innymi podmiotami, w których miasto B. posiada udziały lub sprawuje kontrolę, co wynika z wyłączenia określonego w art. 11 ust. 4 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.595.2023.2.PK

Wnioskodawca jest udziałowcem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka). W związku z planowaną reorganizacją Spółki, dojdzie do dobrowolnego umorzenia udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia. Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku z tym umorzeniem powstanie u niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT). Organ podatkowy uznał, że dobrowolne umorzenie udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia będzie czynnością neutralną w zakresie podatku CIT. Nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, ponieważ Wnioskodawca nie uzyska żadnego realnego przysporzenia majątkowego w związku z umorzeniem. Umorzenie udziałów bez wynagrodzenia jest zgodne z przepisami Kodeksu spółek handlowych i nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.23.2024.1.AJ

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka w latach 2018-2021 ponosiła wydatki na nabycie określonych świadczeń od podmiotów powiązanych, które podlegały limitowaniu na podstawie art. 15e ustawy o CIT. W wyniku tej regulacji Spółka wyłączała z kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatków, które przekraczały wartość limitu ustalonego na dany rok podatkowy (tzw. Nieodliczone nadwyżki). Na podstawie art. 60 ustawy nowelizującej z 29 października 2021 r., od 1 stycznia 2022 r. Spółka ma prawo do rozpoznawania tych Nieodliczonych nadwyżek w kosztach uzyskania przychodów, w ramach obowiązującego w danym roku podatkowym tzw. hipotetycznego limitu, ustalonego na podstawie danych podatkowych Spółki za ten rok. Limit ten dotyczy wyłącznie Nieodliczonych nadwyżek, bez uwzględniania kosztów uzyskania przychodów danego roku, które byłyby limitowane na podstawie art. 15e ustawy o CIT, gdyby przepis ten nie został uchylony. Dodatkowo, Spółka będzie mogła rozpoznawać Nieodliczone nadwyżki w kosztach uzyskania przychodów w kolejności od tych powstałych najwcześniej, stosując metodę FIFO.

0111-KDIB2-1.4010.456.2023.2.BJ

Wnioskodawca, będący podatnikiem CIT i polskim rezydentem podatkowym, uczestniczy w umowie cash poolingu, w ramach której może otrzymywać lub przekazywać odsetki innym uczestnikom struktury. Zadał pytanie, czy ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o CIT w odniesieniu do płatności odsetek w ramach tej umowy, gdy rzeczywistym właścicielem odsetek jest zidentyfikowany uczestnik struktury, stosując koncepcję look through approach. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o CIT do płatności odsetek w ramach umowy cash poolingu, pod warunkiem, że rzeczywistym właścicielem odsetek jest zidentyfikowany uczestnik struktury, przy zachowaniu należytej staranności. Organ potwierdził, że koncepcja look through approach jest dopuszczalna do ustalenia rzeczywistego właściciela odsetek, nawet gdy płatność jest dokonywana na rzecz pośrednika (lidera cash poolingu).

0114-KDIP2-2.4010.565.2023.3.ASK

Interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z rozliczeniem umowy wirtualnej sprzedaży energii elektrycznej (umowa vPPA) pomiędzy polskimi spółkami kapitałowymi (Wnioskodawca i Zainteresowany) a kontrahentem spoza grupy (spółka prawa szwajcarskiego). Kluczowe kwestie: 1. Przychody ze skumulowanej Dodatniej Kwoty Rozliczeniowej, należnej Spółkom od Kontrahenta w wyniku rozliczenia umowy vPPA, nie są przychodami z zysków kapitałowych, lecz powinny być klasyfikowane jako przychody z działalności operacyjnej. 2. Wydatki ponoszone przez Spółki z tytułu Ujemnej Kwoty Rozliczeniowej, należnej Kontrahentowi w wyniku rozliczenia umowy vPPA, stanowią koszty uzyskania przychodów, które można potrącić w dacie ich poniesienia jako koszty pośrednie. 3. Podstawą opodatkowania powinna być Dodatnia Kwota Rozliczeniowa należna za cały Interwał Rozliczeniowy (miesiąc kalendarzowy), uwzględniająca sumę kwot dla wszystkich Interwałów Kalkulacyjnych w danym Interwale Rozliczeniowym. 4. Wydatek ponoszony przez Spółki na rzecz Kontrahenta z tytułu Ujemnej Kwoty Rozliczeniowej powinien być uznany za koszt podatkowy w wysokości Ujemnej Kwoty Rozliczeniowej należnej Kontrahentowi za cały Interwał Rozliczeniowy.

0111-KDIB2-1.4010.500.2023.4.DD

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wydatki związane z użytkowaniem samochodu rajdowego, zatrudnieniem kierowcy rajdowego oraz koszty zakupu, wytworzenia i eksploatacji samochodu rajdowego nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ stwierdził, że wydatki te nie są ponoszone w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, lecz służą realizacji osobistych pasji wspólnika spółki. Dodatkowo, wydatki te mogą być klasyfikowane jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym, co wyklucza ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

DD8.8203.1.2023

Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotyczy zasad składania zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed zakończeniem roku podatkowego przyjętego przez podatnika. Zgodnie z interpretacją, podatnicy, którzy składają zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem przed końcem swojego roku podatkowego, muszą złożyć to zawiadomienie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym będą opodatkowani ryczałtem. Zamknięcie ksiąg rachunkowych oraz sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami o rachunkowości powinno nastąpić najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od dnia bilansowego, którym jest ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem. Interpretacja podkreśla, że terminy na zamknięcie ksiąg rachunkowych, sporządzenie sprawozdania finansowego oraz złożenie zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem są od siebie niezależne.

0114-KDIP2-2.4010.636.2023.1.PK

Spółka, jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, w latach 2018-2021 ponosiła koszty usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych, które zgodnie z art. 15e ustawy CIT zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Pomimo uchwały art. 15e ustawy CIT od 1 stycznia 2022 r., na mocy przepisu przejściowego (art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej), Spółka ma prawo do odliczenia tych kosztów w kolejnych pięciu latach podatkowych, w ramach limitów określonych w art. 15e ustawy CIT. Stanowisko Spółki, że może dokonywać takich odliczeń, jest zatem prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.701.2023.1.ZK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy przychody Spółki X z tytułu sprzedaży oprzyrządowania oraz usług modyfikacji oprzyrządowania korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. Organ stwierdził, że: 1. Przychód ze sprzedaży oprzyrządowania na rzecz odbiorcy wyrobu strefowego oraz przychód ze sprzedaży usług modyfikacji oprzyrządowania na zlecenie tego odbiorcy są objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie uzyskanego Zezwolenia/Decyzji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. 2. Z kolei przychód ze sprzedaży oprzyrządowania oraz usług modyfikacji oprzyrządowania na rzecz podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej co bezpośredni odbiorca wyrobu strefowego nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

0111-KDWB.4010.144.2023.2.APA

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy uzyskanie prawa do nieodpłatnego użytkowania sprzętu medycznego przez spółkę użyteczności publicznej, w której jedynym udziałowcem jest jednostka samorządu terytorialnego, prowadzi do powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał, że stanowisko wnioskodawcy, które zakłada, że zawarcie umowy użyczenia nie prowadzi do powstania przychodu, jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, zasadniczo zawarcie umowy użyczenia skutkuje uzyskaniem przez biorącego w użyczenie przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia. Jednocześnie organ stwierdził, że w tej sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania wyłączenia z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, ponieważ spółka użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego otrzymała sprzęt medyczny do używania nieodpłatnie od Skarbu Państwa. W związku z tym, w opisanym stanie faktycznym nie dojdzie do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń.

0111-KDWB.4010.142.2023.2.HK

Organ podatkowy uznał, że kwoty odsetek spłacanych na rzecz banku, który udzielił Spółce kredytu na spłatę zobowiązania wobec byłego wspólnika, nie mogą być traktowane jako koszt podatkowy. Analiza sytuacji wykazuje, że kredyt został zaciągnięty w celu uregulowania zobowiązania Spółki wobec byłego wspólnika, wynikającego z jego udziału w majątku Spółki. Z tego powodu bezpośrednim celem poniesienia wydatku w postaci odsetek od kredytu jest restrukturyzacja własnościowa Spółki, a nie generowanie przychodu ani ochrona czy zabezpieczenie źródła przychodów. W związku z tym wydatek ten nie spełnia ogólnych przesłanek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-1.4010.615.2023.4.JF

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z planowanym wdrożeniem programu lojalnościowego dla kontrahentów. W ramach programu spółka zamierza przekazywać lub sprzedawać kontrahentom bony paliwowe oraz bony o różnym przeznaczeniu po preferencyjnej cenie. Koszty nabycia tych bonów będą dla spółki stanowić koszt uzyskania przychodu, niezależnie od tego, czy bony będą wydawane kontrahentom nieodpłatnie jako nagroda, czy sprzedawane za symboliczną złotówkę. Przychód spółki z tytułu sprzedaży bonów za symboliczną złotówkę wyniesie 1 zł pomniejszone o podatek VAT.

0111-KDIB1-3.4010.706.2023.2.DW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy usługi świadczone przez wspólnika na rzecz Wnioskodawcy będą traktowane jako ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT, co mogłoby skutkować opodatkowaniem ryczałtem od dochodów spółek po stronie Spółki na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Organ uznał, że umowa zawarta z podmiotem powiązanym, dotycząca udostępnienia Spółce nieruchomości, nie będzie stanowiła ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, a zatem nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Płatność za dzierżawę nieruchomości ma na celu jedynie pokrycie kosztów wynajmu, umowa zostanie zawarta na warunkach rynkowych, a nieruchomość nie była wcześniej majątkiem Spółki.

0111-KDIB1-3.4010.697.2023.1.DW

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT, łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułu zysku przekazanego na kapitał zapasowy nie może przekroczyć 250 000 zł. Limit ten odnosi się do łącznej kwoty kosztów, a nie do każdej uchwały o przekazaniu zysku na kapitał zapasowy z osobna. Wnioskodawca może zatem rozliczyć maksymalnie 750 000 zł kosztów w ciągu trzech lat, jednak w danym roku podatkowym limit wynosi 250 000 zł, niezależnie od liczby uchwał dotyczących przekazania zysku na kapitał zapasowy.

0111-KDIB2-1.4010.551.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy limit 150.000 zł, określony w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, odnosi się wyłącznie do opłat związanych z użytkowaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu, takich jak opłata wstępna i raty leasingowe, czy także obejmuje tzw. wartość końcową, związaną z ewentualnym wykupem przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, należy uwzględnić pełną wartość samochodu wynikającą z umowy leasingu, w tym opłatę wstępną, raty leasingowe (część kapitałową) oraz kwotę wykupu. Organ stwierdził, że kwota wykupu jest "opłatą wynikającą z umowy leasingu" i powinna być uwzględniona w wartości samochodu osobowego w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.690.2023.2.JG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy opłaty za usługi świadczone przez spółkę X na rzecz wnioskodawcy w latach 2021 i 2022 mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Ponadto, istotne jest, czy koszty te powinny być ujęte jednorazowo w dacie ich poniesienia, czyli w 2023 roku, kiedy wnioskodawca wprowadził je do ksiąg rachunkowych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, stwierdzając, że opłaty te rzeczywiście stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami i powinny być ujęte jednorazowo w 2023 roku, w dacie ich ujęcia w księgach rachunkowych wnioskodawcy.

0111-KDIB1-3.4010.747.2023.2.JMS

Wnioskodawca realizuje projekt, którego celem jest zaprojektowanie, prefabrykacja i montaż innowacyjnych rozwiązań technicznych i technologicznych na obiekcie biurowym. W skład tych rozwiązań wchodzą obudowy słupów skośnych, sufity oraz panele elewacyjne z blachy nierdzewnej, żaluzje na kondygnacji technicznej dachu z blachy aluminiowej, fasady słupowo-ryglowe zintegrowane ze szklaną "drugą skórą", a także konstrukcja elewacji słupowo-ryglowej z kątem wklęsłym. Wnioskodawca musiał opracować nowe rozwiązania techniczne i technologiczne, aby sprostać wymaganiom technicznym zamawiającego oraz zoptymalizować czas i koszty realizacji. Działania te miały na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz jej wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań, co kwalifikuje je jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych tej działalności na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.555.2023.1.AJ

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca polskim rezydentem podatkowym, od 21 stycznia 2022 r. korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, znanego jako Estoński CIT. Spółka ma wątpliwości dotyczące obowiązku zapłaty Ryczałtu od zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem, który został przeznaczony na kapitał zapasowy na podstawie uchwały wspólników. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, co oznacza, że zobowiązanie do zapłaty Ryczałtu z tytułu tego zysku powstaje dopiero w momencie jego rozdysponowania, zgodnie z zasadami określonymi w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.538.2023.1.DD

Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną, wydatki ponoszone przez spółkę X na wypłatę odszkodowań oraz opłaty związane z wpisami w księgach wieczystych będą traktowane jako koszty uzyskania przychodów, które nie są bezpośrednio związane z przychodami. Koszty te należy ujmować w kosztach podatkowych jednorazowo w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy CIT. Odszkodowania wypłacane przez spółkę na podstawie przepisów ustawy terminalowej nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Dodatkowo, koszty te są ponoszone w celu zabezpieczenia możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę i pośrednio przyczyniają się do generowania przez nią przychodów. Również opłaty za wpisy w księgach wieczystych, związane z nabywaniem praw do nieruchomości niezbędnych do realizacji inwestycji towarzyszących, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

0111-KDIB1-2.4010.675.2023.1.MC

Wnioskodawca, spółka prawa handlowego z siedzibą w Polsce, zajmuje się dostarczaniem ciepła odbiorcom końcowym. Stosuje system wyrównań w celu ustalenia maksymalnej ceny dostawy ciepła dla wytwórców ciepła, którzy dokonują dostaw dla wskazanych w ustawie odbiorców. Wnioskodawca ma wątpliwości co do momentu rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanego wyrównania oraz końcowego rozliczenia wyrównania w związku z maksymalną ceną dostawy energii. Organ podatkowy uznał, że: 1. Wyrównania otrzymywane przez Wnioskodawcę na podstawie art. 12a ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła, w związku z sytuacją na rynku paliw, stanowią przychód (niekorzystający ze zwolnienia) w momencie ich otrzymania, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. 2. Końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny dostawy energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła, będzie przychodem (niekorzystającym ze zwolnienia) w roku 2024.

0111-KDIB1-1.4010.689.2023.2.MF

Interpretacja dotyczy możliwości jednorazowego obniżenia dochodu podatkowego Spółdzielni w likwidacji, uzyskanego w roku podatkowym od 1 kwietnia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., o straty podatkowe poniesione w latach 2020, 2021 oraz w okresie od 1 stycznia 2023 r. do 31 marca 2023 r., a także o pozostałą niewykorzystaną stratę z 2018 r. Organ podatkowy uznał, że Spółdzielnia ma prawo jednorazowo obniżyć dochód z tego źródła o 100% strat z lat 2020, 2021 oraz z okresu od 1 stycznia 2023 r. do 31 marca 2023 r. Nie ma jednak możliwości obniżenia dochodu o pozostałą niewykorzystaną stratę z 2018 r., ponieważ upłynął pięcioletni okres na jej rozliczenie.

0111-KDIB2-1.4010.545.2023.1.MM

Wnioskodawca (X Sp. z o.o.) nabył przedsiębiorstwo od Zbywcy (YA). Cena nabycia obejmowała ryczałtowe wynagrodzenie oraz warunkową część wynagrodzenia (Dodatkowe Wynagrodzenie, tzw. earn-out), której wypłata oraz wysokość były uzależnione od określonych wskaźników finansowych przedsiębiorstwa Nabywcy. Wnioskodawca zapytał, czy wypłata Dodatkowego Wynagrodzenia może być uznana za koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, wskazując, że wydatek na Dodatkowe Wynagrodzenie będzie stanowił dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, a także uwzględniony w innych źródłach przychodu.

0111-KDIB1-2.4010.571.2023.3.AK

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami, działalność prowadzona przez pracowników wnioskodawcy na terytorium Polski od 1 września 2018 r. stanowi zakład podatkowy wnioskodawcy w Polsce. Organ stwierdził, że mimo braku formalnej siedziby czy biura w Polsce, zatrudnienie pracowników wykonujących pracę zdalnie z własnych domów oraz dla klientów na terytorium Polski spełnia przesłanki istnienia stałej placówki, przez którą wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Działalność pracowników nie ma charakteru przygotowawczego ani pomocniczego, lecz stanowi istotną część działalności wnioskodawcy jako całości. W związku z tym, wnioskodawca posiada zakład podatkowy w Polsce od 1 września 2018 r., a nie od 1 stycznia 2023 r., jak twierdził.

0111-KDIB1-3.4010.582.2023.3.JG

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy współpracy z fundacją działającą w obszarze pożytku publicznego. Zgodnie z tą umową, Wnioskodawca przekaże fundacji 0,06% uzyskanego obrotu w zamian za niewyłączną, odpłatną licencję na korzystanie z logo fundacji w materiałach promocyjnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał, że wydatki te kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wynikają z realizacji strategii społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) Wnioskodawcy oraz mają na celu pozyskanie nowych klientów i utrzymanie dotychczasowych.

0111-KDIB1-3.4010.681.2023.2.JMS

Organ uznał, że prace realizowane przez Spółkę w ramach opisanych Projektów kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W odniesieniu do kosztów wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w realizację Projektów, organ stwierdził, że: 1. Koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz umowy zlecenia/o dzieło są kosztami kwalifikowanymi zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie, w jakim dotyczą faktycznego wykonywania przez nich czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej. 2. Koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o współpracę (B2B) nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane ulgi badawczo-rozwojowej, ponieważ nie zostały wymienione w przepisach art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT.

0111-KDIB1-2.4010.566.2023.2.DP

Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Laptopy oraz system fotowoltaiczny leasingowane przez Spółkę kwalifikują się jako urządzenia przemysłowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym wynagrodzenie wypłacane kontrahentom z tytułu leasingu tych urządzeń podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, co nakłada na Spółkę obowiązki płatnika. Organ podkreślił, że pojęcie "urządzenie przemysłowe" należy interpretować szeroko, obejmując wszelkie urządzenia wykorzystywane w profesjonalnym obrocie, związane z działalnością danego podmiotu, niezależnie od ich bezpośredniego zastosowania w procesie produkcji. Dodatkowo organ odniósł się do postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Królestwem Niderlandów, która wyraźnie wskazuje "użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego" jako należność licencyjną podlegającą opodatkowaniu.

0114-KDIP2-2.4010.635.2023.2.SP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy kwota netto Dofinansowania leasingu oraz kwota netto Dopłaty do Wykupu będą korektą przychodu Spółki w dacie wystawienia noty, czy też ww. kwoty będą kosztami uzyskania przychodu potrącalnymi w dacie ich poniesienia. Organ podatkowy uznał, że: 1. Kwota netto Dofinansowania leasingu przekazana Leasingodawcy będzie korektą przychodów Spółki w dacie wystawienia noty księgowej, co jest prawidłowym stanowiskiem Spółki. 2. Kwota netto Dopłaty do Wykupu przekazana Leasingodawcy nie będzie korektą przychodów Spółki w dacie wystawienia noty księgowej, lecz będzie kosztem uzyskania przychodu potrącalnym w dacie poniesienia, co stanowi nieprawidłowe stanowisko Spółki.

0114-KDIP2-1.4010.643.2023.1.MW

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zapłaconego w 2019 roku zryczałtowanego podatku dochodowego do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 19-21 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Ordynacji podatkowej oraz niektórych innych ustaw. Organ podatkowy uznał, że zapłacony przez spółkę zryczałtowany podatek dochodowy nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłącza podatek dochodowy z kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB2-1.4010.533.2023.1.BJ

Interpretacja dotyczy możliwości rozliczenia przez spółkę kosztów związanych z zatrzymanymi zyskami, o których mowa w art. 15cb ustawy o CIT, przy zastosowaniu limitu 250.000 zł w roku podatkowym, odrębnie dla każdego zysku (tj. zysku za dany rok obrotowy) przekazanego na kapitał zapasowy na podstawie odpowiedniej uchwały. Organ podatkowy uznał przedstawione przez spółkę stanowisko za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT, łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust. 1 (w tym z tytułu zysku przekazanego na kapitał zapasowy) nie może przekroczyć 250.000 zł. Oznacza to, że limit ten dotyczy łącznej kwoty wszystkich tytułów, a nie każdego zysku przekazanego na kapitał zapasowy z osobna. W związku z tym spółka może rozliczyć maksymalnie 250.000 zł kosztów z tego tytułu w danym roku podatkowym, niezależnie od liczby uchwał dotyczących przekazania zysku na kapitał zapasowy.

0111-KDIB1-1.4010.699.2023.1.SH

Spółka Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w L. wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Celem wniosku było ustalenie, czy prawidłowo klasyfikuje zadanie pn. "Roboty budowlane" jako prace modernizacyjne, które prowadzą do ulepszenia środka trwałego, jakim jest zbiornik retencyjny, co skutkuje zwiększeniem jego wartości początkowej. Spółka zamierzała zaliczyć te wydatki do kosztów podatkowych pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki. Wydatki związane z odbudową konstrukcji zbiornika retencyjnego, obejmujące rekonstrukcję zniszczonych ścian, wzmocnienie konstrukcji wewnętrznych oraz montaż nowych elementów, należy uznać za wydatki na ulepszenie środka trwałego. Prace te zwiększą wartość użytkową zbiornika, wydłużą jego okres użytkowania oraz poprawią bezpieczeństwo procesu oczyszczania ścieków. W związku z tym, wydatki te powinny być zaliczane do kosztów podatkowych pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne od powiększonej wartości początkowej środka trwałego.

0111-KDIB1-1.4010.650.2023.2.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia skutków podatkowych planowanej transakcji, w ramach której Wnioskodawca (N. S.A.) wniesie wszystkie posiadane akcje spółki N. C. (...) z siedzibą w USA do Spółki Operacyjnej (C. Sp. z o.o.) oraz wszystkie posiadane udziały w Spółce Operacyjnej do nowo utworzonej Spółki Holdingowej. Organ stwierdził, że: 1) Wniesienie akcji spółki N. C. (...) do Spółki Operacyjnej nie będzie neutralne podatkowo, ponieważ N. C. (...) nie podlega opodatkowaniu od całości dochodów w państwie członkowskim UE lub EOG. 2) Wniesienie udziałów w Spółce Operacyjnej, które wcześniej zostały objęte w zamian za aport akcji N. C. (...), do Spółki Holdingowej również nie będzie neutralne podatkowo, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone w art. 12 ust. 11 pkt 3 ustawy o CIT. 3) Wniesienie pozostałych udziałów w Spółce Operacyjnej do Spółki Holdingowej będzie neutralne podatkowo, ponieważ spełnione zostaną wszystkie warunki z art. 12 ust. 4d i 11 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.679.2023.2.AW

Wnioskodawca, jako mały podatnik, ma prawo do rozliczenia podatku dochodowego w 2023 roku według stawki 9%, ponieważ jego przychody ze sprzedaży (wraz z podatkiem VAT) w 2022 roku nie przekroczyły równowartości 2 mln euro. Dodatkowo, Wnioskodawca może corocznie oceniać wysokość uzyskanych przychodów i stosować odpowiednią stawkę podatku 19% lub 9% zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-2.4010.623.2023.2.END

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotów powiązanych z tytułu usług najmu, administracyjno-finansowych oraz transportowych będą opodatkowane ryczałtem od dochodów spółek jako ukryte zyski lub jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Organ uznał, że: 1. Wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego I z tytułu usług najmu/dzierżawy nie będą uznawane za ukryte zyski ani wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Najem składników majątku jest niezbędny do prowadzenia działalności przez Spółkę, a warunki umów najmu ustalono na zasadach rynkowych. 2. Wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego I z tytułu usług administracyjno-finansowych nie będą traktowane jako ukryte zyski ani wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Usługi te są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania Spółki jako podmiotu prawa, a warunki ich świadczenia ustalono na zasadach rynkowych. 3. Wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego II z tytułu usług transportowych nie będą klasyfikowane jako ukryte zyski ani wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Usługi transportowe są niezbędne do prowadzenia działalności Spółki, a warunki ich świadczenia ustalono na zasadach rynkowych.

0114-KDIP2-2.4010.633.2023.1.SP

Spółka, ustalając w 2023 roku limit odliczenia nieodliczonych kwot kosztów z lat ubiegłych, które były limitowane na podstawie art. 15e ustawy o CIT, nie powinna brać pod uwagę wysokości bieżących kosztów usług niematerialnych poniesionych w 2023 roku. Dodatkowo, koszty usług niematerialnych, które w przeszłości były limitowane na podstawie art. 15e, nie powinny wpływać na bieżący limit kosztów finansowania dłużnego, obliczany zgodnie z art. 15c ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.735.2023.1.ZK

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny, czy prace Spółki nad opracowaniem prototypu nowego (...) kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop) oraz czy Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na materiały i surowce użyte do budowy prototypów. Organ uznał, że prace Spółki nad opracowaniem prototypu (...) są działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop. Spółka stworzyła innowacyjny projekt, który charakteryzuje się twórczością, systematycznością oraz zwiększaniem zasobów wiedzy, a także wykorzystaniem tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W odniesieniu do kosztów materiałów i surowców, Organ stwierdził, że Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych jedynie wydatki na materiały i surowce użyte do budowy jednego z prototypów (...), a nie obu, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop. Wynika to z faktu, że celem projektu było opracowanie dwóch bliźniaczych prototypów, a zgodnie z Podręcznikiem Frascati, konstruowanie kilku kopii prototypu w celu zaspokojenia przejściowej potrzeby nie może być uznawane za działalność badawczo-rozwojową.

0111-KDIB1-3.4010.639.2023.1.JKU

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka, jako następca prawny Spółki Przejmowanej, ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę Przejmowaną: 1) przed Połączeniem spółek, które nie zostały jeszcze odliczone od podstawy opodatkowania Spółki Przejmowanej, w tym zarówno kosztów z roku Połączenia, jak i kosztów stanowiących Aktywo B+R, 2) w roku Połączenia, czyli kosztów z roku Połączenia według limitów przewidzianych dla podatników posiadających status CBR. Organ uznał: 1) Stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka jako następca prawny Spółki Przejmowanej ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę Przejmowaną przed Połączeniem spółek, które nie zostały jeszcze odliczone, w tym kosztów z roku Połączenia oraz kosztów stanowiących Aktywo B+R, jest prawidłowe. 2) Stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka jako następca prawny Spółki Przejmowanej ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów z roku Połączenia według limitów przewidzianych dla podatników posiadających status CBR, jest nieprawidłowe. Spółka przejmująca może uwzględnić koszty kwalifikowane poniesione przez Spółkę przejmowaną w roku połączenia, jednak w ramach limitów przysługujących Spółce przejmowanej, a nie w ramach limitów przysługujących Spółce przejmującej z tytułu posiadanego statusu CBR.

0114-KDIP2-1.4010.614.2023.3.JF

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka Przejmująca oraz Spółka Przejmowana uzyskają przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w wyniku planowanego połączenia odwrotnego. Organ uznał, że Spółka Przejmująca nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu. Wynika to z faktu, że w przypadku połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego, Spółka Przejmująca nie będzie emitować nowych akcji, lecz wyda wspólnikom Spółki Przejmowanej istniejące akcje własne. Wartość tych akcji odpowiada wartości majątku Spółki Przejmowanej, co należy traktować jako wartość emisyjną. W związku z tym nie wystąpi nadwyżka wartości rynkowej majątku przejmowanego nad wartością emisyjną akcji. Dodatkowo, składniki majątku przejęte przez Spółkę Przejmującą zostaną wycenione dla celów podatkowych na podstawie wartości wynikającej z ksiąg Spółki Przejmowanej, co również nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego. Organ potwierdził także, że Spółka Przejmowana nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ w wyniku połączenia przestanie istnieć jako odrębny podmiot.

0111-KDIB1-2.4010.674.2023.1.ANK

Spółka X, jako spółka holdingowa, posiada 100% udziałów w spółkach zależnych. Niezależnie od metody podniesienia kapitału zakładowego tych spółek, czy to poprzez objęcie nowych udziałów, czy podwyższenie wartości nominalnej istniejących, X spełnia warunki do zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 24o ust. 1 ustawy o CIT przy zbyciu udziałów na rzecz podmiotów niepowiązanych. Istotne jest, że X przez co najmniej 2 lata posiadała bezpośrednio co najmniej 10% udziałów w kapitale spółek zależnych, a nie sposób podniesienia kapitału. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko X jest prawidłowe, co umożliwia jej skorzystanie ze zwolnienia podatkowego przy zbyciu udziałów.

0111-KDIB1-3.4010.720.2023.1.JKU

Wnioskodawca, jako spółka akcyjna, posiada 100% udziałów w Spółce Przejmowanej. Planowane jest połączenie obu spółek metodą łączenia udziałów, bez podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz bez wymiany udziałów Spółki Przejmowanej na akcje Wnioskodawcy. W związku z tym, na moment połączenia nie nastąpi zamknięcie ksiąg rachunkowych Spółki Przejmowanej. Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, połączenie spółek nie zakończy roku podatkowego Spółki Przejmowanej. W konsekwencji, Wnioskodawca, jako następca prawny Spółki Przejmowanej, będzie miał prawo uwzględnić w rozliczeniu CIT za rok podatkowy, w którym dojdzie do połączenia, koszty i przychody Spółki Przejmowanej (bieżący wynik podatkowy) rozpoznane w roku podatkowym, w którym nastąpi połączenie, tj. od 1 stycznia 2023 r. do dnia rejestracji połączenia w Krajowym Rejestrze Sądowym.

0111-KDIB1-1.4010.682.2023.2.MF

Interpretacja dotyczy klasyfikacji podatkowej wydatków poniesionych przez spółkę na pokrycie kosztów prac wykończeniowych (fit-out) w lokalach wynajmowanych najemcom oraz przyszłych wydatków na kontrybucje wypłacane najemcom w tym zakresie. Organ podatkowy uznał, że wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Powinny być one rozpoznawane jednorazowo w momencie poniesienia, a nie rozliczane proporcjonalnie do okresu trwania umowy najmu. Uzasadniono, że wydatki te nie wpływają bezpośrednio na wysokość przychodów z najmu w danym okresie, lecz są związane z możliwością zawarcia lub przedłużenia umowy najmu. Organ podatkowy potwierdził również, że planowane przez spółkę wydatki na prace fit-out, mające na celu dostosowanie wynajmowanych powierzchni do potrzeb konkretnego najemcy, nie zwiększą wartości początkowej budynku i powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, rozpoznawanych jednorazowo w dacie poniesienia.

0111-KDIB1-3.4010.709.2023.2.JG

Interpretacja indywidualna potwierdza, że prace B+R spółki X Sp. z o.o. sp. k., opisane we wniosku, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prace te mają charakter twórczy, są prowadzone w sposób systematyczny i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Organ potwierdził również, że: 1) Należności, koszty osobowe pracowników oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tych należności, w części odpowiadającej czasowi poświęconemu na realizację prac B+R, mogą być uznane przez spółkę za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. 2) Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonych pracach B+R mogą być uznane przez spółkę za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Organ uznał zatem stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.1.2021.8.JKU

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy przy wyliczaniu wskaźnika dochodu, do którego można zastosować preferencyjną stawkę podatku w ramach ulgi IP Box, możliwe jest zastosowanie regulacji dotyczących cen transferowych, w tym metody podziału zysku - analizy udziału. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z przepisami, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, powinien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej, co umożliwia zastosowanie metod weryfikacji cen transferowych, w tym metody podziału zysku - analizy udziału.

0111-KDIB1-1.4010.707.2023.1.KM

Interpretacja dotyczy sposobu opodatkowania estońskim CIT wydatków związanych z leasingowanymi samochodami osobowymi, które są wykorzystywane zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. W odniesieniu do wydatków związanych z używaniem leasingowanych samochodów, takich jak koszty paliwa, napraw, myjni, ubezpieczenia czy parkingów, podstawą opodatkowania estońskim CIT z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest 50% kwoty brutto tych wydatków, w tym kwota VAT, także w części podlegającej odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT. 2. Wydatki związane z używaniem leasingowanych samochodów, które stanowią ukryte zyski lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, powinny być opodatkowane estońskim CIT w miesiącu, w którym obciążyły wynik finansowy netto Spółki, niezależnie od terminu zapłaty. 3. W odniesieniu do rat leasingowych uiszczanych przez Spółkę, podstawą opodatkowania estońskim CIT z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą są: a) 50% odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej leasingowanych samochodów, dokonywanych zgodnie z przepisami o rachunkowości, odpowiadające części kapitałowej raty leasingowej, b) 50% kwoty VAT przypadającej na część kapitałową raty leasingowej, w tej części, która podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT, c) 50% kwoty brutto przypadającej na część odsetkową raty leasingowej, obejmującej kwotę odsetek oraz przypadający na nią VAT.

0111-KDIB1-1.4010.726.2023.1.SG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w spółce komandytowo-akcyjnej, która zamierza płacić podatek dochodowy od osób prawnych w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. CIT estoński), zarówno komplementariusz (niebędący akcjonariuszem), jak i akcjonariusz muszą być wyłącznie osobami fizycznymi, które nie posiadają praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu, bądź stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyłączeniem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, ponieważ zarówno komplementariusz, jak i akcjonariusz muszą być osobami fizycznymi spełniającymi te warunki, aby spółka mogła skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB1-3.4010.716.2023.1.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w związku z użytkowaniem samochodów osobowych przez pracowników i członków zarządu spółki opodatkowanej ryczałtem od dochodów spółek, spółka powinna uwzględniać przy ustalaniu podstawy opodatkowania ryczałtem kwoty netto wydatków powiększone o niepodlegającą odliczeniu część naliczonego podatku VAT. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, przy ustalaniu podstawy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych, należy uwzględniać wartość wydatków w kwocie brutto, czyli z naliczonym podatkiem VAT. Dotyczy to zarówno ukrytych zysków, jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W praktyce oznacza to, że podstawa opodatkowania obejmuje 50% danego wydatku eksploatacyjnego (kwota netto wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią podatku VAT) oraz dodatkowo 50% pozostałej części podatku VAT, który został odliczony na podstawie ustawy o VAT.

0111-KDIB1-2.4010.649.2023.2.ANK

Wnioskodawca, będący spółką komandytową z siedzibą w Polsce, w dniu 12 maja 2023 r. złożył oświadczenie WH-OSC, informując o wypłacie odsetek na rzecz podmiotu z siedzibą na Cyprze. Oświadczenie to zostało złożone przed miesiącem, w którym łączna kwota wypłaconych należności przekroczyła limit określony w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Następnie, w dniu 20 października 2023 r., Wnioskodawca skorygował oświadczenie WH-OSC, podając rzeczywistą kwotę wypłaconych odsetek. Organ podatkowy uznał, że: 1. Złożenie oświadczenia WH-OSC przez Wnioskodawcę przed miesiącem, w którym skumulowana kwota wypłaconych odsetek przekroczyła limit z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, zwalnia Wnioskodawcę z obowiązku stosowania tego przepisu. 2. Korekta oświadczenia WH-OSC przez Wnioskodawcę nie wpływa negatywnie na to zwolnienie.

0111-KDIB1-3.4010.733.2023.1.PC

Spółka K. S.A. nabyła w latach 2015-2017 od spółki zależnej środki trwałe w postaci lokomotyw, które były wykorzystywane w działalności produkcyjnej. Lokomotywy charakteryzowały się wysoką awaryjnością, co doprowadziło do odstąpienia przez Spółkę od umowy zakupu w 2020 r. W związku z tym Spółka dokonała odpisu z tytułu utraty wartości lokomotyw. W 2022 r. Dostawca wystawił faktury za używanie lokomotyw zastępczych, które Spółka ujęła w księgach, jednak nie zaliczyła ich do kosztów podatkowych. W 2023 r. strony zawarły porozumienie, w którym potwierdziły skuteczność odstąpienia od umowy oraz wysokość wzajemnych roszczeń. Organ podatkowy stwierdził, że w miesiącu zawarcia porozumienia, tj. w grudniu 2023 r., Spółka powinna: 1) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o kwoty amortyzacji, które dotychczas zaliczono do kosztów podatkowych od lokomotyw objętych odstąpieniem od umowy, 2) zwiększyć koszty uzyskania przychodów o wydatki ponoszone w związku z używaniem lokomotyw (w tym zastępczych) za okres od listopada 2016 r. do grudnia 2020 r. Korekty te powinny dotyczyć wyłącznie okresów podatkowych rozpoczynających się od 1 stycznia 2017 r., ponieważ koszty z wcześniejszych okresów uległy przedawnieniu.

0111-KDIB1-2.4010.650.2023.2.ANK

Wnioskodawca, będący spółką komandytową z siedzibą w Polsce, zamierza w roku 2024 oraz w latach kolejnych wypłacać odsetki na rzecz podmiotu z siedzibą na Cyprze z tytułu umów pożyczek, których łączna kwota ma przekroczyć 2 mln złotych rocznie. W związku z tym Wnioskodawca planuje składać odrębne oświadczenia płatnika WH-OSC przed miesiącem, w którym nastąpi przekroczenie limitu wypłacanych należności określonego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że takie działanie Wnioskodawcy jest prawidłowe i zwalnia go z obowiązku stosowania przepisu art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.659.2023.2.JG

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatki na wzrost przychodów, przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy CIT. Wnioskodawca pragnie ustalić, czy ma prawo do odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy CIT za rok 2022 oraz lata następne. Organ stwierdza, że nie wszystkie koszty wymienione we wniosku, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółki, mieszczą się w katalogu kosztów określonych w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT. Organ uznaje, że: - Koszty Działu BRO, z wyjątkiem wydatków na delegacje pracowników związane z udziałem w targach jako wystawcy, nie kwalifikują się do ulgi na ekspansję. - Koszty Promocji, w zakresie wynagrodzeń pracowników, nie mogą być zaliczone do kosztów kwalifikujących się do ulgi na ekspansję. Natomiast wydatki na działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów, takie jak pozycjonowanie strony internetowej, reklamy w mediach oraz przygotowanie materiałów reklamowych, mogą być uznane za koszty kwalifikujące się do ulgi. - Koszty Targów, obejmujące wydatki związane z organizacją miejsca wystawowego, zakupem biletów lotniczych, zakwaterowaniem i wyżywieniem pracowników, mogą być zaliczone do kosztów kwalifikujących się do ulgi na ekspansję. Z kolei wydatki na wynagrodzenia pracowników, poczęstunek dla klientów oraz niektóre wydatki na materiały reklamowe nie kwalifikują się do ulgi.

0114-KDIP2-2.4010.629.2023.1.AS

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy dotyczące możliwości ujęcia kwoty dofinansowania w kosztach podatkowych spółki w dacie poniesienia tego wydatku jest nieprawidłowe. Wyjaśnił, że dofinansowanie, które spółka planuje przekazywać bankowi-kredytodawcy w formie różnicy między standardowymi a promocyjnymi warunkami finansowania, z których korzystają klienci, nie spełnia kryteriów uznania tego wydatku za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ wskazał, że dofinansowanie ma charakter wydatku ponoszonego za kogoś, a nie jest związane z działalnością gospodarczą spółki, w związku z czym nie może być zaliczone do jej kosztów podatkowych.

0111-KDIB1-1.4010.688.2023.1.SG

Spółka nabyła wierzytelności wobec spółki OZE na podstawie umowy subrogacji, spłacając pierwotnego wierzyciela. Pojawiły się wątpliwości dotyczące kwalifikacji podatkowej tej transakcji, w szczególności, czy spłata wierzytelności przez Spółkę może być uznana za koszt uzyskania przychodów oraz czy przychód Spółki obejmuje pełną wartość spłaconych wierzytelności, czy jedynie odsetki. Organ uznał, że spłata wierzytelności przez Spółkę stanowi koszt uzyskania przychodów, jednak dopiero w momencie otrzymania spłaty od spółki OZE. Przychód Spółki obejmuje natomiast całą wartość otrzymanych spłat wierzytelności, a nie tylko odsetki. W związku z tym stanowisko Spółki zostało uznane za częściowo nieprawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.597.2023.2.PC

Interpretacja indywidualna dotyczy analizy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z planowanym wniesieniem przez spółkę aportem dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa (ZCP 1 i ZCP 2) do innej spółki. W interpretacji poruszone zostały kluczowe kwestie, takie jak: 1. Ustalenie, który podmiot (spółka wnosząca aport czy spółka przyjmująca aport) jest zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu transakcji sprzedaży towarów i usług zrealizowanych w ramach działalności ZCP przed dniem aportu. 2. Ustalenie, który podmiot (spółka wnosząca aport czy spółka przyjmująca aport) jest zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymania płatności za sprzedaż towarów i usług zrealizowaną przez spółkę wnoszącą aport przed dniem aportu. 3. Ustalenie, jaki koszt uzyskania przychodu może rozpoznać spółka przyjmująca aport w związku z otrzymaniem płatności za wierzytelności nabyte w ramach aportu. 4. Ustalenie, który podmiot (spółka wnosząca aport czy spółka przyjmująca aport) jest zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu umów rozliczanych w okresach rozliczeniowych, których okres upłynie po dniu aportu. 5. Ustalenie, który podmiot (spółka wnosząca aport czy spółka przyjmująca aport) jest zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymania płatności za wierzytelności, które nie zostały uregulowane przed dniem aportu. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe we wszystkich wymienionych kwestiach.

0111-KDIB1-1.4010.219.2019.8.AW

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie umowy z dnia 18 grudnia 2018 r. sprzedała zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). W skład ZCP wchodziły m.in. środki trwałe, wyposażenie, wierzytelności, inne składniki majątku oraz środki pieniężne na rachunku bankowym. Wnioskodawca zapytał, czy wartość kosztu uzyskania przychodów związana ze sprzedażą ZCP obejmuje wartość nominalną środków pieniężnych w walucie polskiej, które wchodziły w skład ZCP. Organ podatkowy początkowo uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, jednak po wyrokach sądów administracyjnych, które uchyliły tę interpretację, Organ stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe - wartość nominalna środków pieniężnych w walucie polskiej wchodzących w skład ZCP stanowi koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży ZCP.

0114-KDIP2-1.4010.712.2023.1.PK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka A sp. z o.o. zarządza parkingami ogólnodostępnymi, które wynajmuje od podmiotów trzecich. Spółka pobiera od użytkowników parkingów opłaty podstawowe za możliwość zaparkowania pojazdu, a w przypadku naruszenia regulaminu parkingu, nakłada również opłaty dodatkowe. Spółka zadała pytanie, czy przychód z tytułu opłat dodatkowych powinien być rozpoznawany w momencie zaksięgowania wpłaty na rachunku bankowym, czyli w dniu otrzymania zapłaty. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Opłaty dodatkowe mają charakter sankcyjny i nie stanowią wynagrodzenia za wykonane usługi. W związku z tym, do momentu rozpoznania przychodu z tytułu opłat dodatkowych nie stosuje się przepisów art. 12 ust. 3a-3d i 3f ustawy o CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, przychód z tytułu opłat dodatkowych powinien być rozpoznawany w momencie otrzymania zapłaty przez Spółkę, czyli w dniu zaksięgowania wpłaty na rachunku bankowym.

0111-KDIB1-2.4010.646.2023.3.MC

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wybór opodatkowania estońskim CIT-em, zgodnie z art. 28h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwalnia wnioskodawcę z opodatkowania na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d tej ustawy, co oznacza brak obowiązku stosowania przepisów dotyczących amortyzacji podatkowej. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że wybierając opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, wnioskodawca nie będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w wymienionych artykułach ustawy o CIT, a tym samym nie będzie zobowiązany do stosowania przepisów dotyczących amortyzacji podatkowej.

0111-KDIB2-1.4010.511.2023.1.AS

Wnioskodawca, spółka X S.A., zawiera umowy sponsoringowe z klubami sportowymi, w tym z klubem Y S.A. Umowy te przewidują, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, Wnioskodawca otrzymuje od klubów świadczenia reklamowe i promocyjne. Wnioskodawca pragnie skorzystać z ulgi na sponsoring sportu, zgodnie z art. 18ee ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał, że Wnioskodawca ma prawo do tej ulgi w zakresie wydatków poniesionych na sponsorowanie działalności klubów sportowych, w tym na finansowanie występów I Drużyny Piłki Nożnej oraz funkcjonowanie Akademii Sportu Y, a także na organizację zawodów sportowych, nawet jeśli są to imprezy masowe. Organ stwierdził, że Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z ulgi określone w art. 18ee ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.659.2023.1.DK

Spółka posiada nieruchomość składającą się z gruntu, budynku oraz budowli. Budynek, zakupiony w 2018 roku jako nieruchomość biurowa, przeszedł w latach 2018-2020 prace budowlano-adaptacyjne, które zmieniły jego przeznaczenie na hostel. Od 2020 roku budynek jest wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki jako hostel. Spółka uważa, że hostel jest pozostałym budynkiem niemieszkalnym sklasyfikowanym pod symbolem KŚT 109, co oznacza, że właściwa stawka amortyzacji wynosi 2,5%. Organ podatkowy potwierdził, że Spółka ma prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku wykorzystywanego jako hostel w pełnej wysokości, zgodnie ze stawką 2,5% przez cały rok 2023, ponieważ wyłączenie określone w art. 16c pkt 2a ustawy o CIT nie dotyczy budynków niemieszkalnych.

0114-KDIP2-2.4010.628.2023.1.AS

Kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej, zgodnie z interpretacją organu, stanowi przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT. Przychód ten wpływa na wysokość straty podatkowej Spółki, prowadząc do jej zmniejszenia. W związku z tym, stanowisko Spółki, że umorzenie subwencji finansowej nie powinno wpływać na wysokość straty podatkowej osiągniętej w 2021 r., jest nieprawidłowe. Organ podatkowy uznał, że umorzenie części subwencji z PFR stanowi przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, co pomniejsza stratę podatkową Spółki.

0111-KDWB.4010.141.2023.1.BB

Wnioskodawca planuje utworzenie funduszu na cele inwestycyjne w 2023 roku, przelewając środki na wyodrębniony rachunek. W ramach tego funduszu zamierza sfinansować zakup fabrycznie nowego dużego samochodu dostawczego blaszanym (tzw. brygadówki), 6 lub 7 osobowego, który zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych klasyfikowany jest jako samochód osobowy. Wnioskodawca pyta, czy nabycie tego pojazdu spełnia definicję wydatku na cele inwestycyjne określoną w art. 15 ust. 1hba ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, ponieważ opisany samochód będzie fabrycznie nowym środkiem trwałym, wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej, co pozwala na zakwalifikowanie jego zakupu jako wydatku na cele inwestycyjne.

0111-KDIB1-1.4010.718.2023.1.BS

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych dla Banku w związku z umową subpartycypacji prywatnej zawartą z A Sp. z o.o. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Bank nabywa od A Sp. z o.o. prawa do określonych przepływów pieniężnych wynikających z wierzytelności z umów finansowania sprzedaży i zakupu, w zamian za zapłatę kwot rozliczenia. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Wpływy Objete Zakresem Przepływów Pieniężnych, które A Sp. z o.o. otrzymuje, a które przysługują Bankowi, będą stanowiły przychód podatkowy Banku w momencie ich otrzymania, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT. 2. Kwoty rozliczenia przekazywane przez Bank na rzecz A Sp. z o.o. w związku z Transakcją będą dla Banku kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami i będą potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im przychody, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.635.2023.2.MW

Spółka z o.o. A, jako mały podatnik, planuje od 2024 r. przejść na opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, znanym jako estoński CIT. W roku 2024 Spółka zamierza wypłacać wspólnikom zaliczki na przewidywaną dywidendę z zysku za ten rok. Organ podatkowy potwierdził, że wypłacone w 2024 r. zaliczki na poczet dywidendy z zysku wypracowanego w okresie objętym estońskim CIT będą opodatkowane stawką 10%. Należny ryczałt będzie musiał zostać wpłacony do urzędu skarbowego do końca marca 2025 r.

0111-KDIB2-1.4010.539.2019.8.MK

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek spółki X Sp. z o.o. dotyczący interpretacji indywidualnej w kwestii ustalenia, czy wynagrodzenie za nabycie usług komercyjnych od podmiotu powiązanego (Usługodawcy) podlega ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop). Organ uznał, że stanowisko spółki jest prawidłowe. Wydatki na nabycie kompleksowej usługi komercyjnej, obejmującej m.in. usługi pośrednictwa w sprzedaży, nie mieszczą się w zakresie przepisu art. 15e ust. 1 updop, a zatem nie podlegają ograniczeniom w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Usługi komercyjne świadczone przez Usługodawcę na rzecz spółki mają charakter pośrednictwa w relacjach biznesowych z obecnymi kontrahentami oraz poszukiwania nowych, co wspiera sprzedaż spółki, a nie dotyczy usług doradczych, reklamowych, badania rynku, zarządzania i kontroli czy przetwarzania danych.

0111-KDIB2-1.4010.469.2023.4.KK

Planowana transakcja sprzedaży Fabryki przez Zbywcę na rzecz Nabywcy, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, nie będzie traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym przychód Zbywcy z tej transakcji będzie klasyfikowany jako przychód z innych źródeł niż zyski kapitałowe. Nabywca natomiast będzie mógł ująć wartość nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości ceny nabycia, bez konieczności stosowania przepisów dotyczących nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Dodatkowo, Nabywca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość nabytych zapasów oraz wynagrodzenie za potencjał zysku (exit fee), pod warunkiem że zostanie ono ustalone na warunkach rynkowych.

0111-KDIB1-3.4010.679.2023.1.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wypłata pożyczki wraz z odsetkami, udzielonej w 2008 r. przez wspólnika Pana J na rzecz spółki A Sp. k. (wcześniej Spółka Y Sp. z o.o.), która w 2023 r. wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, może być uznana za tzw. ukryty zysk podlegający opodatkowaniu ryczałtem. Organ uznał, że stanowisko spółki jest prawidłowe w odniesieniu do zwrotu pożyczki, natomiast nieprawidłowe w kwestii spłaty odsetek od pożyczki, które kwalifikują się jako ukryty zysk podlegający opodatkowaniu ryczałtem.

0111-KDIB2-1.4010.462.2023.2.BJ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, osiągając ponad 50% przychodów z transakcji z podmiotami powiązanymi, ma prawo do opodatkowania swoich dochodów ryczałtem, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT, oraz czy najem miejsc parkingowych i biura od podmiotu powiązanego, wykorzystywanych w działalności Wnioskodawcy, spełnia definicję ukrytego zysku zgodnie z art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, świadcząc usługi transportowe, wykorzystując do tego środki trwałe, inne elementy wyposażenia, całą strukturę logistyczną oraz wykwalifikowanych pracowników. Usługi te będą sprzedawane podmiotowi powiązanemu przy zachowaniu cen rynkowych. Wnioskodawca spełnia wszystkie wymogi do opodatkowania ryczałtem określone w art. 28j ustawy o CIT, a przesłanki negatywne wykluczające ryczałt, wskazane w art. 28k i 28l ustawy o CIT, nie wystąpią. Dodatkowo, transakcje Wnioskodawcy będą generowały znaczną wartość dodaną pod względem ekonomicznym. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania swoich dochodów ryczałtem, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT, nawet jeśli przychody z transakcji z podmiotem powiązanym w roku podatkowym przekroczą 50% ogółu przychodów. Z kolei najem miejsc parkingowych oraz biura od podmiotu powiązanego, wykorzystywanych w działalności Wnioskodawcy, nie spełnia definicji ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT, ponieważ świadczenia te są realizowane przez wspólnika w ramach jego jednoosobowej działalności gospodarczej, a nie w związku z prawem do udziału w zysku Spółki. Dodatkowo, warunki tej współpracy zostały ustalone na zasadach rynkowych.

0111-KDIB1-1.4010.678.2023.2.MF

Wnioskodawca planuje inwestycję na nieruchomości, która obejmuje rozbiórkę wszystkich istniejących obiektów oraz budowę nowych obiektów wraz z niezbędną infrastrukturą drogową. W ramach tej inwestycji Wnioskodawca zamierza również zakupić sąsiadujący budynek mieszkalny, który zostanie wyburzony, aby na jego miejscu powstał parking. Wnioskodawca zadał następujące pytania: 1. Czy zakupiony budynek mieszkalny będzie stanowił środek trwały dla Wnioskodawcy? 2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, czy strata związana z likwidacją nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów? 3. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie negatywna, czy wartość zakupionego budynku mieszkalnego oraz koszty jego wyburzenia będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty podatkowe? Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Zakupiony budynek mieszkalny nie będzie środkiem trwałym dla Wnioskodawcy, ponieważ nie będzie on użytkowany, a jedynie wyburzony w celu realizacji inwestycji. 2. Kwestia ta jest bezprzedmiotowa, gdyż budynek nie będzie środkiem trwałym. 3. Wartość zakupionego budynku mieszkalnego oraz koszty jego wyburzenia będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu. Wydatki te nie będą mogły być rozliczone jednorazowo, lecz poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nowo powstałego środka trwałego - parkingu, który zostanie wybudowany w miejsce zlikwidowanego budynku.

0114-KDIP2-2.4010.554.2023.3.AS

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych związanych z przywróceniem nieruchomości do masy upadłości spółki oraz korekty przychodu wykazanego w momencie jej sprzedaży. Organ uznał, że przywrócenie nieruchomości do masy upadłości nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy CIT, ponieważ w chwili uznania sprzedaży za bezskuteczną spółka nie nabyła własności nieruchomości, co oznacza brak przysporzenia majątkowego. W odniesieniu do korekty przychodu wykazanego w momencie sprzedaży, organ stwierdził, że spółka ma obowiązek dokonać korekty przychodów na bieżąco, w okresie wystawienia faktury korygującej, a nie poprzez korektę zeznania podatkowego za 2015 r. Organ podkreślił, że korekta nie wynika z błędu rachunkowego ani oczywistej omyłki, lecz z sądowego ustalenia bezskuteczności umowy sprzedaży.

0111-KDIB2-1.4010.1.2024.3.KK

Interpretacja dotyczy wniesienia przez spółkę jawną aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym przypadku Zakładu blacharni i lakierni, do spółki z o.o. Organ podatkowy uznał, że wniesienie aportu, niezależnie od tego, czy kapitał zakładowy spółki z o.o. zostanie podwyższony o pełną wartość aportu, czy tylko o część tej wartości, a pozostała część zwiększy kapitał zapasowy, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie spółki z o.o. Organ wskazał, że ta sytuacja mieści się w zakresie wyłączenia z art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.620.2023.2.PP

Spółka zajmuje się tworzeniem innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych programów komputerowych, co ma charakter twórczy, systematyczny i jest ukierunkowane na zwiększenie zasobów wiedzy oraz jej wykorzystanie do nowych zastosowań. Ponosi koszty związane z wynagrodzeniami pracowników, składkami na ubezpieczenia społeczne, a także odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej. Organ uznał, że działalność Spółki spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26-28 updop. Stwierdził również, że koszty pracownicze, obejmujące wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenie społeczne, z wyjątkiem wynagrodzeń za czas choroby, urlop lub inną nieobecność pracownika oraz nagród i premii przypadających na czas nieobecności, mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d updop. Natomiast wydatki na szkolenie współpracowników oraz koszty utrzymania oprogramowania, które nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej, nie mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych.

0111-KDIB1-3.4010.601.2023.2.AN

Spółka otrzymała decyzję o wsparciu, która zapewniła jej zwolnienie z podatku CIT dla dochodu uzyskanego przez zakład produkcyjny w Z. Spółka miała wątpliwości dotyczące rozliczenia podatkowego w następujących kwestiach: 1. Wykonywania przez zakład w Z funkcji działu księgowości na rzecz innych zakładów Spółki, 2. Przychodów z tytułu obciążania klientów kosztami palet oraz kosztami przygotowania produkcji, 3. Wewnętrznych przesunięć materiałów i surowców pomiędzy zakładami, 4. Alokacji kosztów wspólnych pomiędzy działalność opodatkowaną a zwolnioną. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych w związku z usługami księgowymi świadczonymi na rzecz pozostałych zakładów. Przychody z obciążania klientów kosztami palet oraz kosztami przygotowania produkcji kwalifikują się do zwolnienia z CIT, jako przychody z działalności objętej decyzją o wsparciu. Wewnętrzne przesunięcia materiałów i surowców nie mają skutków podatkowych, a koszty wspólne powinny być alokowane proporcjonalnie do przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.

0111-KDWB.4010.129.2023.1.KP

Interpretacja dotyczy możliwości skorzystania przez Spółkę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, znanym jako Estoński CIT, oraz zagadnień związanych z korektą wstępną przychodów i kosztów przed przejściem na ryczałt oraz rozliczeniem kosztów w trakcie tego opodatkowania. Organ potwierdził, że Spółka może skorzystać z opodatkowania ryczałtem, ponieważ spełnia warunki określone w art. 28j ustawy o CIT. Zostało również uznane, że Spółka ma obowiązek wykazania w ramach korekty wstępnej nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami, wynikającej z rozpoznania jako koszty odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości traktowanych jako środki trwałe. Jednocześnie organ stwierdził, że Spółka nie będzie mogła rozliczyć tej nadwyżki kosztów w zeznaniu rocznym za rok poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem. Organ potwierdził również, że w momencie rozpoznania przychodów ze zbycia nieruchomości, Spółka ma prawo do zaliczenia jako koszt, który pomniejszy dochód opodatkowany ryczałtem, wydatków na zakup nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej nieruchomości traktowanych jako środki trwałe. Ponadto organ uznał, że Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości na zasadach określonych w art. 28m-28t ustawy o CIT, a nie na zasadach ogólnych.

0111-KDIB2-1.4010.481.2023.4.KK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, spółka jawna planuje wnieść aportem dwie zorganizowane części swojego przedsiębiorstwa: Zakład działalności dealerskiej i nieruchomościowej oraz Zakład blacharnia i lakiernia, odpowiednio do spółki [...] sp. z o.o. oraz spółki [...] sp. z o.o. Po dokonaniu aportu spółka jawna zostanie zlikwidowana. Wnioskodawca pyta, czy nabycie przez spółkę [...] sp. z o.o. Zakładu działalności dealerskiej i nieruchomościowej w drodze aportu spowoduje powstanie przychodu opodatkowanego CIT po stronie tej spółki. Organ podatkowy uznał, że nabycie aportu nie skutkuje powstaniem przychodu opodatkowanego CIT po stronie spółki [...] sp. z o.o., ponieważ sytuacja ta mieści się w wyłączeniach określonych w art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.644.2023.2.KW

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych transferu aktywów z Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (FIZ) do Alternatywnej Spółki Inwestycyjnej (ASI) na podstawie art. 32a ustawy o systemie instytucji rozwoju (USIR) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Transfer aktywów z FIZ do ASI będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie FIZ, ponieważ nie osiągnie on z tego tytułu żadnego przychodu podatkowego. 2. W przypadku transferu aktywów z FIZ do ASI nie będą miały zastosowania przepisy o cenach transferowych, a FIZ nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji cen transferowych, gdyż cena tej transakcji wynika bezpośrednio z przepisów USIR. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.634.2023.2.RH

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, TSS wynajmuje od BH przestrzeń biurową, z której korzysta także TP. W związku z wymaganiami klienta TP, w biurze przeprowadzane są prace dostosowawcze, których koszty najpierw ponosi TSS, a następnie refakturuje je na TP jako rzeczywistego beneficjenta tych prac. Organ podatkowy uznał, że wydatki poniesione przez TSS na prace modernizacyjne powinny być traktowane jako koszty uzyskania przychodów TSS na zasadach ogólnych, a kwota zwrotu tych wydatków od TP powinna być klasyfikowana jako przychód podatkowy TSS. Organ stwierdził, że w tej sytuacji TSS nabywa nakłady inwestycyjne, które następnie zbywa na rzecz TP, który będzie je wykorzystywał w swojej działalności gospodarczej. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, według którego wydatki na prace modernizacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów TSS oraz kwota ich zwrotu nie jest przychodem podatkowym TSS, zostało uznane za nieprawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.636.2023.2.DK

Wnioskodawca, będący spółką komandytowo-akcyjną, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i jest rezydentem podatkowym RP. Nabywa od zagranicznego podmiotu z Holandii kody aktywacyjne, które umożliwiają uruchomienie funkcji w maszynach sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Otrzymuje faktury VAT za te kody. Wnioskodawca pyta, czy w związku z wypłatą wynagrodzenia za kody aktywacyjne na rzecz zagranicznego podmiotu, ma obowiązek pobrania i odprowadzenia podatku u źródła zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy między Polską a Holandią o unikaniu podwójnego opodatkowania. Organ podatkowy uznaje, że Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłacanych należności za kody aktywacyjne. Wynika to z faktu, że umowa licencyjna end-user, na podstawie której Wnioskodawca nabywa te kody, nie jest umową przeniesienia praw autorskich, lecz jedynie uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z oprogramowania na własne potrzeby. Zgodnie z art. 75 ustawy o prawie autorskim oraz interpretacją OECD, takie uprawnienia nie stanowią podstawy do naliczania opłat licencyjnych podlegających opodatkowaniu u źródła. W związku z tym, wypłacane przez Wnioskodawcę należności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.

0111-KDIB1-2.4010.640.2023.1.EJ

Spółka, będąca polskim rezydentem podatkowym, należy do międzynarodowej grupy kapitałowej działającej na rynku nieruchomości komercyjnych w Europie. Jedynym udziałowcem Spółki jest X s.r.o. z siedzibą w Republice Czeskiej, który posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki. Spółka uzyskała od organu podatkowego opinię dotyczącą stosowania zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (podatku u źródła) w przypadku wypłat dywidend na rzecz Udziałowca, których łączna kwota w roku podatkowym Spółki przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Oprócz dywidend, Spółka planuje dokonywać na rzecz Udziałowca innych płatności podlegających podatkowi u źródła, wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, dla których nie uzyskała opinii o stosowaniu preferencji w poborze podatku u źródła. Łączna kwota płatności dywidendowych objętych uzyskaną opinią o zwolnieniu oraz należności wypłacanych przez Spółkę na rzecz Udziałowca z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 może w roku podatkowym obowiązującym u Spółki przekroczyć 2 000 000 zł. Organ podatkowy stwierdził, że należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Udziałowca, objęte opinią o stosowaniu zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, nie będą uwzględniane przy kalkulacji progu 2 000 000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. W związku z tym, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.615.2023.2.AK

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia przez Klub do kosztów uzyskania przychodów "dodatkowych wydatków" ponoszonych przez Spółkę w związku z zawarciem Kontraktów z Zawodnikami, którzy będą świadczyć usługi na rzecz Klubu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy Zawodnik w ramach Kontraktu zobowiąże się do zapłaty wynagrodzenia ryczałtowego Klubowi za usługi wsparcia, które Klub świadczy w celu realizacji tych usług, pojawia się pytanie o kwalifikację tych wydatków. Organ podatkowy uznał, że wydatki ponoszone przez Klub na zapewnienie usług wsparcia dla zawodników prowadzących działalność gospodarczą mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te są bowiem związane z działalnością gospodarczą Spółki i zostały poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Zapewnienie usług wsparcia umożliwi Klubowi generowanie przychodów ze sprzedaży tych usług piłkarzom, a także przyczyni się do osiągania przez Klub lepszych wyników sportowych, co z kolei zwiększy zainteresowanie kibiców oraz potencjalnych reklamodawców i sponsorów.

0111-KDIB1-2.4010.668.2023.1.MK

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie usług programistycznych i jest właścicielem nieruchomości, która pierwotnie była budynkiem mieszkalnym, lecz została przekształcona na potrzeby działalności gospodarczej. Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o ustalenie klasyfikacji budynku dla celów podatku dochodowego. Urząd Statystyczny zakwalifikował ten budynek jako "Budynki biurowe" zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych. Wnioskodawca zapytał, czy ma prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku oraz zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, ponieważ budynek nie jest klasyfikowany jako mieszkalny, co uprawnia Wnioskodawcę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.623.2023.2.MR1

Fundacja prowadzi działalność gospodarczą, która polega na organizacji biletowanych wydarzeń kulturalnych, co jest zgodne z jej celami statutowymi. Niemniej jednak, dochody uzyskiwane z tej działalności, nawet jeśli są przeznaczane na dalszą działalność kulturalną, nie kwalifikują się do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Przepis ten dotyczy jedynie dochodów przeznaczonych na cele statutowe w formie działalności kulturalnej, a nie dochodów z działalności gospodarczej. W związku z tym Fundacja nie spełnia warunków do uzyskania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w całości.

0111-KDIB2-1.4010.443.2023.2.KK

Spółka od 1 stycznia 2023 r. wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. W latach 2022 i 2023 spółka otrzymała dofinansowanie na zakup środków trwałych. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Spółka nie ma obowiązku dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów ani zeznania CIT za lata 2021-2023 w związku z dofinansowaniem otrzymanym w 2023 r. Przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek nie nakładają takiego obowiązku. 2. Kwota dofinansowania uzyskana w 2023 r. nie wpływa na korektę wstępną sporządzoną na formularzu CIT/KW wraz z zeznaniem CIT-8 za okres od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. Różnice przejściowe wynikające z amortyzacji bilansowej i podatkowej powinny być uwzględnione w tej korekcie, natomiast otrzymane dofinansowanie nie podlega uwzględnieniu.

0111-KDIB1-1.4010.670.2023.2.SH

Firma Wnioskodawcy, będąca polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność opodatkowaną w zakresie usług budowlano-montażowych. Nabywa dla swoich pracowników artykuły spożywcze, takie jak kawa, herbata, soki, orzeszki, paluszki, ciastka, mleko, woda oraz cukier. Artykuły te są udostępniane pracownikom w ogólnodostępnych pomieszczeniach socjalnych, co umożliwia im korzystanie z nich w trakcie pracy. Wnioskodawca pyta, czy może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozytywnie wpływają na motywację oraz efektywność pracowników.

0111-KDIB1-3.4010.658.2023.2.JKU

Wnioskodawca, będący twórcą gier w rzeczywistości wirtualnej (VR) oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania oprogramowania, w tym gier VR. Uzyskuje dochody z udzielania licencji autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania 5% stawki CIT na dochód z tytułu udzielania licencji do oprogramowania. Koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, w tym koszty bezosobowe oraz koszty B2B, powinny być prawidłowo zakwalifikowane do odpowiednich kategorii wskaźnika nexus.

0111-KDIB1-2.4010.633.2023.1.MK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo do ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, w związku z planowanym zakupem robota do działalności apteki. Organ podatkowy uznał, że robot, który Spółka zamierza nabyć, nie spełnia definicji robota przemysłowego zawartej w ustawie, ponieważ będzie wykorzystywany jedynie do celów magazynowych i dystrybucyjnych, a nie w zastosowaniach przemysłowych. W konsekwencji, Spółka nie będzie mogła skorzystać z ulgi na robotyzację.

0111-KDIB1-1.4010.684.2023.1.RH

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy przekształcenie spółki cywilnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością generuje przychód (dochód) po stronie spółki z o.o., który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę z o.o. nie powstaje przychód podatkowy (dochód podatkowy) podlegający opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przekształcenie spółki osobowej (spółki cywilnej) w spółkę kapitałową (spółkę z o.o.) nie oznacza jej likwidacji, lecz kontynuację działalności w innej formie prawnej, co wiąże się z sukcesją praw i obowiązków podatkowych. W wyniku przekształcenia majątek spółki przekształcanej staje się majątkiem spółki przekształconej, bez powstania przychodu podatkowego.

0111-KDIB1-2.4010.627.2023.1.AK

Interpretacja dotyczy planowanej przez spółkę transakcji sekurytyzacji wierzytelności, obejmującej wierzytelności z umów leasingu oraz umów najmu. Kluczowe aspekty tej transakcji to: 1. Spółka planuje przenieść wierzytelności na spółkę specjalnego przeznaczenia (SPV) z siedzibą w Luksemburgu. 2. W celu zabezpieczenia wierzytelności SPV wobec Spółki, mogą zostać ustanowione zabezpieczenia w formie zastawu rejestrowego lub przewłaszczenia na zabezpieczenie przedmiotów leasingu i najmu. 3. W przypadku niewywiązania się Spółki z obowiązków, SPV będzie miała prawo przejąć na własność przedmioty stanowiące zabezpieczenie. 4. Organ podatkowy potwierdził, że: a) Przejęcie przez SPV przedmiotów zabezpieczenia skutkować będzie przychodem po stronie Spółki w wysokości zmniejszenia wierzytelności SPV wobec Spółki, pomniejszonego o należny VAT. b) Kosztem uzyskania tego przychodu będzie odpowiednio: dla leasingu operacyjnego i najmu - wydatek na nabycie pomniejszony o odpisy amortyzacyjne, a dla leasingu finansowego - wydatek na nabycie pomniejszony o spłatę wartości początkowej. c) Dodatkowo Spółka powinna wykazać przychód w wysokości części ceny zapłaconej przez SPV za wierzytelności leasingowe i z najmu, przypadającej na raty i czynsz, które nie zostaną wykazane przez Spółkę z uwagi na przejęcie przedmiotów zabezpieczenia.

0111-KDIB1-3.4010.644.2023.2.PC

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy amortyzacja maszyn zakupionych przez Spółkę, które są elementem projektu realizowanego przez Dział Badań i Rozwoju, może być uznana za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT oraz czy naliczona amortyzacja może być odliczona od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej są uznawane za koszty kwalifikowane. W związku z tym, amortyzacja naliczona przez Spółkę od nowych środków trwałych, które są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, stanowi koszt kwalifikowany i może być odliczona od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R, w zakresie, w jakim te środki są wykorzystywane do tej działalności.

0114-KDIP2-2.4010.670.2023.1.KW

Zgodnie z art. 27c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik prowadzący działalność gospodarczą w formie oddziału w Polsce, który spełnia warunki określone w art. 27b ust. 2 pkt 2 ustawy, ma obowiązek publikacji informacji o realizowanej strategii podatkowej na swojej stronie internetowej lub stronie internetowej podmiotu powiązanego. Informacja ta powinna być opublikowana do końca dwunastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnik spełnił wymagane warunki. Obowiązek ten nie wygasa wraz z upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego ani z chwilą zakończenia działalności gospodarczej przez podatnika. Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatnika, według którego obowiązek publikacji strategii podatkowej wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego lub zakończeniu działalności, jest nieprawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.634.2023.1.AZ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy obiekt wybudowany przez A. Sp. z o.o. w (...) na podstawie umowy koncesji budowlanej z dnia (...) 2022 r. może być uznany za środek trwały tego przedsiębiorstwa oraz czy wydatki poniesione na jego budowę mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, które można odliczyć w roku podatkowym, w którym te przychody zostały osiągnięte. Organ uznał, że obiekt wybudowany przez A. Sp. z o.o. na podstawie umowy koncesji budowlanej nie jest środkiem trwałym tego przedsiębiorstwa, ponieważ nie stanowi jego własności ani współwłasności. Z kolei wydatki poniesione na budowę obiektu mogą być traktowane przez A. Sp. z o.o. jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży nisz cmentarnych, które można odliczyć w roku podatkowym, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody.

0111-KDIB1-2.4010.182.2022.9.AK

Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Wnioskodawca, będący spółką kapitałową opodatkowaną ryczałtem, zadał pytania dotyczące kwalifikacji wynagrodzeń wspólników, wydatków na samochody służbowo-prywatne oraz klasyfikacji innych wydatków jako ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Organ uznał, że: 1. W przypadku, gdy średnia wynagrodzeń wspólników z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy PIT jest niższa od średniej GUS, nadwyżka ponad 5-krotność średniego wynagrodzenia w spółce stanowi ukryty zysk. Natomiast jeśli średnia wynagrodzeń przekracza średnią GUS, nadwyżka ponad 5-krotność średniej GUS również stanowi ukryty zysk. 2. Wynagrodzenie wspólnika z tytułu pełnienia funkcji prokurenta nie jest wyłączone z kategorii ukrytych zysków. 3. Wykorzystanie samochodów służbowo-prywatnych przez wspólników skutkuje uznaniem 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych za ukryty zysk. 4. Wydatki na samochody służbowo-prywatne używane przez pracowników niebędących wspólnikami nie są klasyfikowane jako ukryte zyski ani wydatki niezwiązane z działalnością. Organ uznał zatem stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie wynagrodzeń wspólników oraz wydatków na samochody pracowników niebędących wspólnikami, natomiast za nieprawidłowe w odniesieniu do wynagrodzeń prokurenta oraz wydatków na samochody służbowo-prywatne wykorzystywane przez wspólników.

0111-KDIB1-3.4010.655.2023.2.DW

Spółka X sp. z o.o. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zaliczenia czesnego za studia prawnicze współwłaściciela/prokurenta do kosztów uzyskania przychodów. Spółka argumentowała, że te studia są niezbędne do realizacji kluczowych zadań w zakresie doradztwa prawnego, co powinno skutkować uznaniem finansowania ich przez spółkę za koszt uzyskania przychodu. Organ podatkowy wydał negatywną interpretację. Uznał, że wydatki na czesne za studia prawnicze współwłaściciela/prokurenta nie spełniają przesłanek do uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Organ wskazał, że wydatki te nie mają bezpośredniego ani pośredniego związku z działalnością gospodarczą spółki oraz osiąganymi przez nią przychodami. Dodatkowo, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, wydatki te stanowią jednostronne świadczenia na rzecz wspólnika, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.714.2023.1.JMS

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy projekty realizowane przez spółkę XX, zgodnie z przedstawionym opisem, kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia do skorzystania z ulgi na tę działalność. Organ podatkowy uznał, że projekty realizowane przez XX spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ: 1. Charakteryzują się twórczością - projekty mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często unikatowych, które nie są odtwórcze. 2. Są prowadzone w sposób systematyczny - prace realizowane są w uporządkowany, metodyczny i zaplanowany sposób, a nie mają charakteru incydentalnego. 3. Dążą do zwiększenia zasobów wiedzy oraz jej wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań - projekty prowadzą do uzyskania nowej, specjalistycznej wiedzy, która jest następnie wykorzystywana do opracowywania innowacyjnych produktów, procesów i usług. W związku z tym organ uznał, że XX ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową przewidzianej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-1.4010.652.2023.1.KW

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na Produkty Spożywcze udostępniane Personelowi (Pracownikom i Współpracownikom) w siedzibie Spółki. Organ podatkowy uznał, że Spółka ma prawo do takiego zaliczenia. Wydatki na Produkty Spożywcze nie są kosztami reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, ani wydatkami na działalność socjalną, zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Koszty te są związane z działalnością gospodarczą Spółki i wpływają na osiąganie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.678.2023.2.JG

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, wnioskodawca nie ma prawa do korzystania z Ulgi B+R oraz Ulgi na robotyzację w odniesieniu do wszystkich ponoszonych kosztów kwalifikowanych, niezależnie od ich związku z nową inwestycją określoną w Decyzji o wsparciu nr 3 (DoW 3). Koszty kwalifikowane, które wnioskodawca zamierza uwzględnić przy korzystaniu z tych ulg, będą brane pod uwagę w kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, koszty te nie będą mogły być odliczone w ramach Ulgi B+R oraz Ulgi na robotyzację.

0111-KDIB1-3.4010.718.2023.1.ZK

Spółka, będąca polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jako podatnik podatku CIT, Spółka zajmuje się działalnością produkcyjną, handlową i usługową w zakresie produktów gotowych, objętą decyzją o wsparciu. W ramach tej działalności nabywa od dostawców specjalistyczne maszyny, urządzenia i narzędzia, które następnie sprzedaje odbiorcom. Organ podatkowy uznał, że dochód ze sprzedaży tych maszyn, urządzeń i narzędzi, niezależnie od formy rozliczenia, może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, ponieważ działalność ta ma charakter pomocniczy w stosunku do działalności produkcyjnej Spółki objętej decyzją o wsparciu.

0114-KDIP2-2.4010.630.2023.1.ASK

Interpretacja dotyczy oceny, czy koszty darowizn ponoszone przez spółkę są opodatkowane ryczałtem od dochodów spółek jako ukryte zyski lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Organ podatkowy uznał, że koszty darowizn realizowanych przez spółkę w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem, ponieważ są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Darowizny te przyczyniają się do budowy pozytywnego wizerunku spółki, lojalności klientów oraz relacji z lokalną społecznością i organami samorządowymi, co pośrednio wpływa na osiągane przez spółkę przychody. W związku z tym, koszty tych darowizn nie są uznawane za ukryte zyski ani wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

0111-KDIB1-3.4010.589.2023.2.JKU

Interpretacja indywidualna została wydana częściowo prawidłowo, a częściowo nieprawidłowo. Oprogramowanie wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę kwalifikuje się jako prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, w zakresie programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Oprogramowanie stworzone przez inny podmiot nie jest uznawane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności, prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach rozwoju Oprogramowania, są działalnością badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy o CIT. Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług programistycznych, w tym sprzedaży oprogramowań komputerowych stanowiących elementy Oprogramowania na rzecz Spółki Matki, a także dochodów z udostępnienia Oprogramowania w modelu SaaS dla swoich Użytkowników, w ramach świadczenia usług opartych na oprogramowaniu, do którego posiada wyłączną licencję na określony zakres korzystania. Wnioskodawca nie będzie jednak uprawniony do zastosowania preferencji IP Box w odniesieniu do odrębnych opłat za usługi dodatkowe oraz dochodów z Oprogramowania wytworzonego przez inny podmiot.

0111-KDIB1-2.4010.577.2023.3.END

Podatnik, planując utworzenie fundacji rodzinnej, zamierza wnieść do niej posiadane udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Fundacja rodzinna ma następnie sprzedać te udziały w ciągu 3 miesięcy. Podatnik zapytał, czy przychód ze sprzedaży udziałów przez fundację rodzinną będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, fundacja rodzinna korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Dodatkowo, sprzedaż udziałów w spółce z o.o. mieści się w zakresie działalności gospodarczej dozwolonej dla fundacji rodzinnej, co zostało określone w ustawie o fundacji rodzinnej. W związku z tym, przychód fundacji rodzinnej ze sprzedaży tych udziałów będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.600.2023.2.ASK

Spółka z o.o. (Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) i planuje od 1 stycznia 2024 r. przejść na ryczałt od dochodów spółek (CIT estoński). Spółka prowadzi działalność produkcyjną i dzierżawi od jednego ze wspólników nieruchomości niezbędne do tej działalności, przy czym wartość czynszu dzierżawnego ustalona została na warunkach rynkowych. Wnioskodawca zapytał, czy czynsz ten może być uznany za dochód z ukrytych zysków, co skutkowałoby jego opodatkowaniem ryczałtem. Organ podatkowy uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym czynsz wypłacany przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu umowy dzierżawy, ustalony na poziomie rynkowym, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W związku z tym czynsz ten nie będzie podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB1-1.4010.624.2023.2.RH

Spółka X zamierza zaliczyć wydatki na usługi muzyczne świadczone przez orkiestry zakładowe do kosztów uzyskania przychodów w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Organ podatkowy ocenił, że te wydatki nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, ponieważ Spółka nie wykazała dostatecznie, w jaki sposób usługi muzyczno-artystyczne realizują strategię CSR. Organ podkreślił, że sama deklaracja o prowadzeniu działań w ramach CSR, bez formalnej polityki lub strategii, nie wystarcza do zakwalifikowania wydatków jako koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji, organ uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.568.2023.4.EJ

Interpretacja dotyczy przyszłego zdarzenia związanego z planowanym przez spółkę (...) oraz powiązane spółki wchodzące w skład Grupy Kapitałowej (...) wspólnym korzystaniem z usługi cash poolingu rzeczywistego (System CPR) oferowanej przez Bank. Kluczowe kwestie rozstrzygnięte w interpretacji obejmują: 1. Transfery sald pomiędzy rachunkami Uczestników a Rachunkiem Agenta w ramach Systemu CPR będą neutralne podatkowo, co oznacza, że nie spowodują powstania przychodu ani kosztu podatkowego po stronie Zainteresowanych na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2. Uczestnictwo w Systemie Cash poolingu, w ramach Umowy CPR zawartej z Bankiem, nie spowoduje powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń po stronie Zainteresowanych. 3. Odsetki przysługujące lub obciążające Uczestników w związku z realizacją usługi Cash poolingu będą traktowane przez Zainteresowanych jako przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. 4. Opłaty i prowizje uiszczane na rzecz Banku, określone w Umowie CPR, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Zainteresowanych w dacie ich poniesienia. 5. Odsetki obciążające Uczestników w związku z uczestnictwem w usłudze Cash poolingu będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a przychody z tytułu odsetek otrzymywanych w ramach Cash poolingu powinny być uwzględnione w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego. 6. W związku z zawarciem i wykonywaniem Umowy CPR, Zainteresowani będą zobowiązani do sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o ile transakcje pomiędzy Uczestnikami Systemu przekroczą określone wartości w danym roku obrotowym i nie zostaną spełnione warunki wyłączające ten obowiązek.

0111-KDIB1-3.4010.660.2023.2.JG

Wnioskodawca, posiadający siedzibę w Polsce, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Spółka jest częścią Grupy X i działa w branży produkcji materiałów budowlanych. Prowadzi działalność gospodarczą poprzez zakład zlokalizowany w (...) i uzyskała decyzję o wsparciu, która uprawnia ją do korzystania ze zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W ramach działalności Spółka funkcjonuje jako producent kontraktowy, realizując wybrane funkcje przy ograniczonych ryzykach, z których część jest przenoszona na Spółkę matkę. W związku z przyjętym modelem biznesowym, Spółka dokonuje okresowych korekt cen transferowych, aby zapewnić rynkowość transakcji z podmiotem powiązanym - Spółką X. Spółka postawiła dwa pytania: 1. Czy dochód z korekty cen transferowych, dotyczący dochodu z działalności produkcyjnej osiągniętej w ramach nowej inwestycji na terenie objętym decyzją o wsparciu, korzysta ze zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT? 2. W przypadku, gdy korekta cen transferowych dotyczy zarówno działalności, której dochód podlega zwolnieniu z CIT na podstawie decyzji o wsparciu, jak i części działalności nieobjętej tym zwolnieniem, czy Spółka może uznać część przychodu z tytułu korekty cen transferowych jako przychód działalności zwolnionej z CIT, w proporcji odpowiadającej udziałowi przychodów z działalności zwolnionej w ogólnej podstawie kalkulacji korekty cen transferowych?

0111-KDIB1-3.4010.703.2023.1.JG

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny, czy projekt przedstawiony przez wnioskodawcę kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa oraz czy związane z nim koszty są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co umożliwia skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej. Organ uznał, że projekt wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z ustawą. W odniesieniu do kosztów kwalifikowanych organ stwierdził, że: 1) Wynagrodzenia za czas urlopu oraz zwolnienia chorobowego pracowników, wraz ze składkami na te należności, nie są kosztami kwalifikowanymi, ponieważ w tym okresie pracownicy nie realizowali prac badawczo-rozwojowych. 2) Pozostałe koszty poniesione przez wnioskodawcę, takie jak wynagrodzenia pracowników rzeczywiście zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe, koszty zakupu materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w tej działalności, uznaje się za koszty kwalifikowane. W związku z tym wnioskodawca ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 100% kosztów kwalifikowanych, z wyjątkiem kosztów wynagrodzeń za czas urlopu oraz zwolnienia chorobowego pracowników, wraz ze składkami na te należności.

0114-KDIP2-2.4010.585.2023.2.RK/AP

Wnioskodawca, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej perfum, kosmetyków oraz wyrobów kosmetycznych. Realizuje i planuje realizować transakcje z podmiotami powiązanymi, w tym transakcje kapitałowe polegające na nabywaniu akcji spółek publicznych w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca zadał dwa pytania: 1) Czy dochód uzyskany z Transakcji Kapitałowych będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychody z innych źródeł niż zyski kapitałowe? 2) Czy w przypadku poniesienia straty podatkowej przez Wnioskodawcę na źródle zysków kapitałowych, możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia z obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej? Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w obu sprawach jest prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.621.2023.2.AZ

Interpretacja dotyczy oceny, czy prace B+R opisane we wniosku, związane z wdrożeniem oprogramowania do komunikacji z Krajowym Systemem e-Faktur (KSeF), spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej oraz czy koszty osobowe (wynagrodzenia pracowników wraz ze składkami ZUS) poniesione w związku z tymi pracami mogą być uznane za koszty kwalifikowane, które można odliczyć od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Organ uznał, że: 1) Prace B+R opisane we wniosku spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mają one charakter twórczy, są prowadzone w sposób systematyczny i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. 2) Należności z tytułu wynagrodzeń pracowników realizujących prace B+R, sfinansowane przez spółkę jako płatnika składki, w części odpowiadającej czasowi poświęconemu na działalność badawczo-rozwojową, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, które podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

0111-KDIB1-2.4010.503.2019.7.ANK

Interpretacja dotyczy obowiązku Uniwersytetu w zakresie zapłaty podatku od przychodów związanych z budynkiem, o którym mowa w art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do budynków usytuowanych na terenie ośrodków wypoczynkowych, udostępnianych osobom uprawnionym (pracownikom, byłym pracownikom Uniwersytetu oraz pracownikom innej instytucji) w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Organ podatkowy uznał, że Uniwersytet nie ma obowiązku zapłaty tego podatku. Uzasadnił to tym, że budynki w ośrodkach wypoczynkowych nie są udostępniane na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze, lecz są dostępne dla określonej grupy osób uprawnionych w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W związku z tym nie jest spełniona jedna z przesłanek do opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, określona w art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.623.2023.2.SG

Organ podatkowy uznał, że usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez Spółkę mieszczą się w katalogu usług określonych w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako usługi związane z umowami najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu oraz innymi umowami o podobnym charakterze. W związku z tym, Spółka ma status spółki nieruchomościowej w rozumieniu tego przepisu, co obliguje ją do spełnienia obowiązków określonych w art. 27 ust. 1e ustawy o CIT oraz do stosowania ograniczeń dotyczących rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT. Organ uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.518.2020.11.AN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia X do momentu upływu terminu, na jaki została ustanowiona specjalna strefa ekonomiczna. Organ uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe. Spółka złożyła wniosek o zmianę Zezwolenia X, aby dostosować je do nowych przepisów dotyczących zwolnień podatkowych. W wyniku tej zmiany, do Zezwolenia X stosuje się przepisy, które stanowią, że zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa ekonomiczna, a nie w terminie wcześniejszym wskazanym w treści Zezwolenia. W konsekwencji, Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie Zezwolenia X aż do zakończenia funkcjonowania specjalnej strefy ekonomicznej.

0114-KDIP2-2.4010.631.2023.1.AP

Wnioskodawca, spółka kapitałowa z siedzibą w Polsce, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych, planuje wdrożenie nowego modelu finansowania opartego na factoringu. W ramach tego modelu, Faktor (krajowy bank) przejmie wierzytelności Wnioskodawcy wobec dealerów, co zapewni Wnioskodawcy finansowanie oraz zwolni go z obowiązku ich ściągania. W zamian za te usługi, Wnioskodawca wypłaci Faktorowi wynagrodzenie. Wnioskodawca zapytał, czy wynagrodzenie płacone Faktorowi będzie mogło być uznane za koszt uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest słuszne - wynagrodzenie (w kwocie netto) wypłacane przez Wnioskodawcę Faktorowi może być rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia, którym będzie dzień, w którym koszt został ujęty na podstawie faktury wystawionej przez Faktora.

0111-KDIB1-3.4010.732.2023.1.ZK

Wnioskodawca, spółka X S.A. z branży IT, wystąpił z wnioskiem o potwierdzenie, że nowe projekty realizowane w 2023 roku kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co umożliwia skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej. Organ podatkowy potwierdził, że projekty realizowane przez X S.A. zgodnie z przedstawionym opisem są działalnością badawczo-rozwojową, która uprawnia do ulgi określonej w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-2.4010.574.2023.3.MK

Interpretacja indywidualna potwierdza, że spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników. Wydatki te są związane z działalnością gospodarczą spółki i mają na celu zintegrowanie zespołu, poprawę komunikacji, atmosfery pracy oraz zwiększenie zaangażowania i efektywności pracowników, co wpływa na możliwość uzyskania przychodów lub utrzymanie źródła przychodów. Wydatki te nie są kosztami reprezentacji, lecz kosztami pracowniczymi, które zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-1.4010.655.2023.2.AND

Interpretacja dotyczy możliwości skorzystania przez Spółkę B. sp. z o.o. z ulgi na robotyzację, zgodnie z art. 38eb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z zakupem fabrycznie nowego robota przemysłowego wraz z oprzyrządowaniem. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, ponieważ robot oraz oprzyrządowanie spełniają wszystkie warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT, co umożliwia Spółce skorzystanie z ulgi na robotyzację.

0111-KDIB1-1.4010.671.2023.2.MF

Spółka zawarła umowę na dostawę gazu z dostawcą. W wyniku znacznego wzrostu cen gazu, Spółka zdecydowała się na rozwiązanie umowy, co wiązało się z obowiązkiem zapłaty kary umownej. Spółka uznała, że ta kara stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu. Organ podatkowy potwierdził, że kara umowna zapłacona przez Spółkę w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy na dostawę gazu kwalifikuje się jako koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ zauważył, że kara ta nie dotyczy wad dostarczonych towarów, robót ani usług, lecz jest jedynie konsekwencją wcześniejszego rozwiązania umowy, co było uzasadnione ekonomicznie i stanowiło racjonalne działanie Spółki.

0111-KDIB1-1.4010.715.2023.2.SH

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi sprzedaż hurtową owoców i warzyw. Posiada elektryczne wózki nożycowe, które wykorzystuje w działalności gospodarczej, dokonując odpisów amortyzacyjnych. Klasyfikuje je do grupy 6 KŚT "urządzenia techniczne" oraz podgrupy 64 "dźwigi i przenośniki", dla których stawka amortyzacji wynosi 18%. Wnioskodawca pyta, czy może podwyższyć stawki amortyzacyjne o współczynnik nieprzekraczający 2,0 dla tych wózków. Organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że elektryczne wózki nożycowe kwalifikują się do przyspieszonej amortyzacji z współczynnikiem nie wyższym niż 2,0, ponieważ są to urządzenia poddane szybkiemu postępowi technicznemu, a ich działanie opiera się na zespołach komputerowych.

0111-KDIB1-2.4010.614.2023.1.AK

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od wszystkich swoich dochodów. Prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której współpracował ze spółką Dłużnik. W latach 2016-2017 Wnioskodawca wystawił faktury na rzecz Dłużnika, których należności nie zostały uregulowane. W celu zabezpieczenia wierzytelności Wnioskodawca otrzymał od Dłużnika weksel gwarancyjny. Następnie złożył pozew o zapłatę z weksla do sądu, który został uwzględniony. Mimo to Dłużnik nie uregulował należności. W 2017 r. Wnioskodawca utworzył odpisy aktualizujące na te należności, jednak nie zaliczył ich do kosztów uzyskania przychodów. W 2022 r. Wnioskodawca odpisał wierzytelności objęte fakturami jako nieściągalne i zaliczył ich wartość netto do kosztów uzyskania przychodów za 2022 r. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca postąpił w tej kwestii prawidłowo.

0114-KDIP2-1.4010.626.2023.1.JF

Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała odszkodowanie od sprzedawcy gazu w związku z wypowiedzeniem umowy na dostawę gazu. Cała kwota odszkodowania zostanie przeznaczona na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty, w tym na ocieplenie ścian budynku. Organ podatkowy uznał, że otrzymane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ przychody i koszty związane ze sprzedażą mediów na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a otrzymane odszkodowanie zostanie przeznaczone na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

0111-KDIB2-1.4010.531.2023.1.AJ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy umorzona część subwencji finansowej otrzymanej przez spółkę z Polskiego Funduszu Rozwoju powinna być uwzględniana przy ustalaniu straty podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2021 r. Organ podatkowy uznał, że umorzona część subwencji stanowi przychód podatkowy spółki, co pomniejsza jej stratę podatkową za 2021 r. Wskazał, że na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 16 lipca 2021 r. zaniechano poboru podatku dochodowego od przychodów z tytułu umorzenia subwencji, jednak poniesienie przez spółkę straty podatkowej w 2021 r. nie zwalnia jej z obowiązku rozpoznania umorzonej części subwencji jako przychodu. W związku z tym stanowisko spółki, że umorzona część subwencji nie powinna pomniejszać jej straty podatkowej, zostało uznane za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.508.2019.11.ANK

Interpretacja dotyczy obowiązku Uniwersytetu w zakresie zapłaty podatku od przychodów związanych z budynkiem, o którym mowa w art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do części budynków wykorzystywanych jako domy studenckie, udostępnianych studentom w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Organ podatkowy uznał, że Uniwersytet nie ma obowiązku zapłaty tego podatku. Uzasadnił to tym, że udostępnianie miejsc w domach studenckich nie odbywa się na podstawie umów najmu, dzierżawy ani innych podobnych umów, lecz na podstawie jednostronnych decyzji Uniwersytetu. Opłaty wnoszone przez studentów mają charakter zwrotny i służą realizacji celów statutowych Uniwersytetu, a nie generowaniu dochodu. Dodatkowo, działalność Uniwersytetu w tym zakresie wynika z autonomii uczelni publicznych i realizuje ich podstawowe zadania.

0111-KDIB1-3.4010.571.2023.3.DW

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: 1. Zaliczenia w koszty uzyskania przychodów straty wynikającej z likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, w tym Linii Produkcyjnych oraz części do ich modernizacji. 2. Wykazania pełnej kwoty wydatków na nabycie części zamiennych do Linii Produkcyjnych, które Spółka sprzedała podmiotowi trzeciemu za cenę niższą od kosztów zakupu tych części. 3. Wykazania pełnej kwoty wydatków na nabycie Materiałów, które następnie zostały odsprzedane spółce powiązanej z Y, jako podatkowych kosztów uzyskania przychodu Spółki. Organ podatkowy uznał, że: 1. Spółka ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów stratę powstałą z likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, w tym Linii Produkcyjnych oraz części do ich modernizacji. 2. Spółka jest uprawniona do wykazania pełnej kwoty wydatków na nabycie części zamiennych do Linii Produkcyjnych, które zostały sprzedane podmiotowi trzeciemu za cenę niższą od kosztów zakupu tych części. 3. Spółka ma prawo wykazać pełną kwotę wydatków na nabycie Materiałów, które zostały odsprzedane spółce powiązanej z Y, jako podatkowe koszty uzyskania przychodu.

0114-KDIP2-1.4010.646.2023.1.MW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wykonywanie pracy zdalnej przez Dyrektora Operacyjnego z terytorium Polski skutkuje ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce dla spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, w kontekście istnienia zakładu podatkowego. Organ podatkowy uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, praca zdalna Dyrektora Operacyjnego z terytorium Polski nie tworzy zakładu podatkowego w Polsce w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z tym spółka nie posiada ani nie będzie posiadała obowiązku podatkowego w Polsce. Organ stwierdził, że spółka nie dysponuje w Polsce stałą placówką, przez którą prowadzi działalność gospodarczą, ani nie działa w Polsce za pośrednictwem zależnego agenta.

0114-KDIP2-2.4010.616.2023.2.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wypłacane przez Bank ustawowe odsetki za opóźnienie w wypłacie świadczeń klientom z tytułu wcześniejszej całkowitej spłaty finansowania mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu Banku w dniu ich wypłaty, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop. Bank ma obowiązek zwrotu części prowizji klientom w przypadku wcześniejszej całkowitej spłaty finansowania, co wynika z wyroku TSUE. W związku z tym powstają zobowiązania przeterminowane, od których Bank jest zobowiązany do wypłaty ustawowych odsetek. Organ uznał, że w sytuacji, gdy Bank zrzeka się prawa do korzystania z zarzutu przedawnienia i mimo upływu terminu przedawnienia dokonuje wypłaty odsetek od nieterminowej wypłaty świadczenia z tytułu wcześniejszej całkowitej spłaty finansowania za przedawniony okres, takie wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Banku. Natomiast w przypadku, gdy odsetki nie uległy przedawnieniu, wydatki te mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów Banku.

0111-KDIB2-1.4010.455.2023.2.AR

Interpretacja dotyczy ustalenia dwóch kwestii. Po pierwsze, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 26 oraz ust. 1b ustawy o CIT w odniesieniu do przychodu (dochodu) z nieodpłatnego otrzymania licencji do Modułu A i Modułu B. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie jest nieprawidłowe. Po drugie, czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na usługi świadczone na podstawie Umowy Utrzymaniowej oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem Oprogramowania mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Organ stwierdził, że w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.621.2023.2.AS

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek umownych naliczonych od kwoty Drugiej Transzy, należnej za świadczenie kompleksowych robót budowlanych. Organ podatkowy uznał, że odsetki umowne od odroczonej płatności Drugiej Transzy, po ich zapłacie przez B. Sp. z o.o. na rzecz A. Sp. z o.o., będą stanowiły koszt podatkowy dla B. Sp. z o.o., ponieważ zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży lokali w ramach inwestycji. Odroczenie płatności odsetek traktowane jest jako forma kredytu kupieckiego, co potwierdza istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy przychodem ze sprzedaży lokali a poniesionym kosztem z tytułu odsetek.

0114-KDIP2-2.4010.623.2023.2.IN

Spółka, jako firma produkcyjna, od 1 lutego 2023 r. wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek. Ponosi wydatki na świadczenia dla kontrahentów, obejmujące koszty zakupu prezentów, gadżetów, okolicznościowych upominków oraz koszty spotkań biznesowych, w tym usługi gastronomiczne, cateringowe oraz zakup napojów i żywności. Celem tych wydatków jest nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów biznesowych, prowadzenie negocjacji, budowanie długotrwałych relacji, kreowanie pozytywnego wizerunku firmy oraz zwiększenie zainteresowania produktami Spółki. Spółka pyta, czy te wydatki są niezwiązane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe, stwierdzając, że wydatki te są związane z działalnością gospodarczą i nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem.

0114-KDIP2-2.4010.588.2023.4.AS

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych związanych ze sprzedażą energii elektrycznej przez spółkę w systemie net-billingu. Spółka zawarła umowę z przedsiębiorstwem energetycznym, na podstawie której rozlicza się z energią elektryczną wytworzoną w mikroinstalacjach fotowoltaicznych. Zgodnie z ustawą o odnawialnych źródłach energii, wartość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez prosumenta nie jest traktowana jako przychód podatkowy. Środki zgromadzone na koncie prosumenta jako depozyt prosumencki mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie zobowiązań za energię pobraną z sieci, a niewykorzystana część podlega zwrotowi lub umorzeniu. W związku z tym, sprzedaż energii elektrycznej przez spółkę w systemie net-billingu nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-1.4010.592.2023.3.MW

Spółka prawa brytyjskiego, z siedzibą w Wielkiej Brytanii, prowadzi działalność handlu hurtowego, opierając się na imporcie towarów z Azji do Europy, w tym do Polski. W celu zatrudnienia pracownika w Polsce, Spółka utworzyła oddział, wynajmując biuro i zatrudniając jednego pracownika. Pracownik ten koordynuje sprzedaż, utrzymuje relacje z kontrahentami, prowadzi wstępne negocjacje umów oraz przyjmuje zamówienia. W rzadkich przypadkach, gdy nie ma możliwości bezpośredniej dostawy towarów do odbiorcy, Spółka korzysta z usług magazynowo-logistycznych podmiotu trzeciego w Polsce. Organ uznaje, że działalność Spółki prowadzona w Polsce za pośrednictwem oddziału oraz poprzez korzystanie z usług magazynowych stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości, co prowadzi do powstania w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Konwencji polsko-brytyjskiej. W związku z tym Spółka będzie podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu z tytułu dochodów uzyskiwanych na terenie Polski.

0114-KDIP2-2.4010.619.2023.1.PK

Wnioskodawca, spółka A. Sp. z o.o., zapytał o moment rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu wypłaty z ubezpieczenia. Uważał, że nie może rozpoznać tego przychodu w 2022 roku, ponieważ kwota roszczenia została przelana na rachunek spółki E. B.V. w Holandii, a nie na jego konto bankowe. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy powstaje w momencie faktycznego uzyskania środków pieniężnych, a nie w chwili wymagalności należności. Skoro kwota roszczenia nie została przekazana bezpośrednio Wnioskodawcy, a jedynie na rachunek innej spółki, nie miała ona definitywnego charakteru, co uniemożliwiało Wnioskodawcy swobodne dysponowanie nią. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać tę kwotę jako przychód podatkowy dopiero w momencie, gdy stanie się ona wymagalna i zostanie wpłacona na jego konto bankowe.

0111-KDIB2-1.4010.506.2023.2.MM

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy nabycie udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia, co prowadzi do obniżenia kapitału zakładowego oraz pokrycia strat środkami uzyskanymi z tego obniżenia, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe, stwierdzając, że w opisanej sytuacji nie powstanie przychód podatkowy. Umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie generuje przysporzenia majątkowego po stronie Spółki, co oznacza brak przychodu podatkowego.

0114-KDIP2-2.4010.660.2023.1.IN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez spółkę "A" Sp. z o.o. są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Wydatki te obejmują: 1. Przekazanie wyrobów gotowych produkowanych przez spółkę; 2. Organizację imprez motywacyjnych, integracyjnych lub szkoleniowych dla pracowników; 3. Wydatki na okolicznościowe kwiaty i upominki dla pracowników oraz ich rodzin; 4. Wydatki związane z udzielonymi benefitami dla pracowników. Organ podatkowy uznał, że wymienione wydatki nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Wydatki te mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą spółki i przyczyniają się do generowania przychodów lub zabezpieczania ich źródeł.

0111-KDIB1-2.4010.619.2023.1.EJ

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy dotyczące oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe. Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, planuje od 1 stycznia 2024 r. wdrożenie opodatkowania na zasadach ryczałtu od dochodów spółek, znanego jako estoński CIT. Organ przeanalizował następujące kategorie kosztów ponoszonych przez wnioskodawcę: 1. Koszty podróży służbowych pracowników i udziałowców - organ uznał, że są one związane z działalnością gospodarczą i nie stanowią ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością. 2. Koszty reklamy i marketingu - organ stwierdził, że te koszty są również związane z działalnością gospodarczą i nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością ani ukrytymi zyskami. 3. Koszty reprezentacji, w tym zakup alkoholu z logo firmy oraz inne upominki dla kontrahentów - organ uznał, że te wydatki są związane z działalnością gospodarczą i nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością. 4. Koszty integracji pracowników, celebrowania świąt i budowania relacji - organ stwierdził, że są one związane z działalnością gospodarczą i nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością ani ukrytymi zyskami. 5. W zakresie ubezpieczeń samochodów osobowych - organ wskazał, że dochód z tytułu ukrytych zysków oraz wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą powstaje w momencie obciążenia wyniku finansowego netto tymi kosztami, niezależnie od terminu dokonania zapłaty. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe we wszystkich analizowanych kwestiach.

0111-KDIB2-1.4010.503.2023.2.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, obliczając wartość początkową samochodu osobowego dla wyliczenia proporcji określonej w art. 16 ust. 1 pkt 49a oraz ust. 5e ustawy o CIT, może pominąć opłatę końcową wynikającą z transakcji wykupu. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami, opłata końcowa, będąca ceną wykupu przedmiotu leasingu, jest "opłatą wynikającą z umowy leasingu" i musi być uwzględniona w wartości samochodu osobowego w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. W związku z tym opłata ta wpływa na obliczenie proporcji, o której mowa w tym przepisie. Organ podkreślił, że limit 150 000 zł (225 000 zł) odnosi się wyłącznie do transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego, a nie do transakcji wykupu.

0111-KDIB2-1.4010.405.2023.3.DD

Interpretacja indywidualna jest częściowo prawidłowa, a częściowo nieprawidłowa. Wnioskodawca prowadzi działalność, w tym sprzedaż woreczków, które pozyskuje na trzy sposoby: 1) zakup gotowych woreczków od kontrahentów, 2) zakup woreczków od kontrahentów z ich modyfikacją (nałożenie druku), 3) wytwarzanie woreczków od podstaw. Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi na ekspansję (art. 18eb ustawy o CIT) i ponosi w związku z tym różne wydatki. Organ podatkowy uznał, że: 1) Wydatki związane z woreczkami wytwarzanymi od podstaw (pkt 3) mogą być odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, z wyjątkiem wydatków poniesionych na rzecz własnych pracowników. 2) Wydatki związane z woreczkami kupowanymi od kontrahentów oraz modyfikowanymi (pkt 2) nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie spełniają definicji "produktu" z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT. 3) Odpisy amortyzacyjne od wydatków stanowiących wartość niematerialną i prawną lub środek trwały mogą być kosztem uzyskania przychodu. 4) Wartość wydatków, które mają być uwzględnione w uldze, w sytuacji gdy są ponoszone zarówno na woreczki, których wydatki mogą być uwzględnione w uldze, jak i na woreczki, których wydatki nie mogą być uwzględnione, należy ustalić według proporcji przychodowej. 5) Wartość wydatków, które mają być uwzględnione w uldze, w przypadku gdy są ponoszone wyłącznie na woreczki, których wydatki mogą być uwzględnione, może być w całości uwzględniona w uldze, niezależnie od proporcji przychodowej.

0111-KDIB2-1.4010.529.2023.1.MM

Interpretacja dotyczy oceny prawidłowości metody odliczenia Kosztów Nieodliczonych, którą Wnioskodawca planuje stosować w latach 2022-2026. Wnioskodawca, jako polska spółka kapitałowa, w latach 2018-2021 ponosił Koszty Limitowane, z których część przekraczała limit określony w art. 15e ustawy o CIT, co skutkowało brakiem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, Wnioskodawca nabył prawo do rozliczenia tych Kosztów Nieodliczonych w kolejnych pięciu latach podatkowych. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. Metoda odliczenia Kosztów Nieodliczonych, którą Wnioskodawca planuje na lata 2022-2026, jest prawidłowa. Wnioskodawca ustali Limit Hipotetyczny zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15e ustawy o CIT, obowiązującymi do 31 grudnia 2021 r. 2. Wnioskodawca ma prawo do rozpoznania Kosztów Nieodliczonych w kosztach uzyskania przychodów, stosując metodę FIFO w ramach Limitu Hipotetycznego. 3. W Limicie Hipotetycznym Wnioskodawca nie powinien uwzględniać bieżących Kosztów Limitowanych ponoszonych po 31 grudnia 2021 r.

0111-KDIB1-3.4010.695.2023.1.AN

Organ podatkowy ocenił, że działalność wnioskodawcy, polegająca na świadczeniu usług projektowych w zakresie projektowania sieci gazowych, nie odpowiada definicji działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał, że działalność ta mieści się w ramach "standardowej" działalności biura projektowego, które realizuje zlecenia klientów w obszarze inżynierii i doradztwa technicznego. Choć efektem prac są innowacyjne projekty, nie mają one na celu systematycznego zwiększania zasobów wiedzy ani wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań, lecz jedynie realizację zleceń kontrahentów. W związku z tym, koszty poniesione przez wnioskodawcę nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uniemożliwia skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej.

0111-KDIB1-3.4010.710.2023.2.ZK

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność w obszarze oprogramowania, produkcji elektronicznego sprzętu powszechnego użytku oraz wydawnictwa gier komputerowych. Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe, mające na celu opracowanie innowacyjnej technologii szkoleń z wykorzystaniem (...). Działania te mają charakter twórczy, są prowadzone systematycznie i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz jej zastosowanie w tworzeniu nowych rozwiązań. Organ podatkowy uznał, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia przesłanki zawarte w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co uprawnia ją do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT. Organ potwierdził również, że koszty wynagrodzeń pracowników Spółki, proporcjonalne do czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową, mogą być uznane za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.573.2023.3.AZ

Działalność A. Sp. z o.o. realizowana na podstawie Umowy o świadczenie usług nr (...) z dnia (...) czerwca 2022 r. z B. kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co umożliwia Spółce skorzystanie z ulgi określonej w art. 18d ust. 1 tej ustawy. A. Sp. z o.o. ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wynagrodzeń pracowników pełniących funkcje nadzorcze i kierownicze w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, jako kosztów kwalifikowanych, pod warunkiem, że ich działalność, w tym nadzór, jest bezpośrednio związana z działalnością badawczo-rozwojową Spółki, zgodnie z art. 18d Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynagrodzenia zasadnicze, dodatki za godziny nadliczbowe, dodatki za pracę w porze nocnej, premie uznaniowe, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, premie za rekomendację, diety oraz inne należności z tytułu podróży służbowych, a także wydatki na dofinansowanie lub sfinansowanie kosztów uczestnictwa w programie rekreacyjno-zdrowotnym, wydatki na prywatne ubezpieczenie zdrowotne oraz wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych wypłacane pracownikom A. Sp. z o.o. zaangażowanym w działalność badawczo-rozwojową, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o ile czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową pozostaje w określonej proporcji do ogólnego czasu pracy pracownika w danym miesiącu. Koszty te mogą być odliczone od podstawy opodatkowania Spółki w ramach ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty składek na ubezpieczenia społeczne naliczone od wynagrodzeń, o których mowa w pytaniach nr 4-16, zapłacone przez A. Sp. z o.o. jako pracodawcę, również stanowią koszty kwalifikowane, o ile czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową pozostaje w ustalonej proporcji do ogólnego czasu pracy pracownika w danym miesiącu. Koszty te mogą być odliczone od podstawy opodatkowania przy stosowaniu ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz składki na ubezpieczenia społeczne naliczone od wynagrodzeń wypłaconych pracownikom za czas urlopu, choroby i inne usprawiedliwione nieobecności w pracy, nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

0111-KDIB1-3.4010.627.2023.2.JG

Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną, działalność Działu (Działalność b+r) prowadzona przez Wnioskodawcę kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w ramach ulgi b+r, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy, w odniesieniu do kosztów materiałów i surowców oraz kosztów patentu. W zakresie kosztów osobowych, odliczenie przysługuje jedynie w części dotyczącej wynagrodzeń pracowników za czas rzeczywiście poświęcony na działalność badawczo-rozwojową, z wyłączeniem wynagrodzeń za czas choroby, urlopu oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

0111-KDIB1-2.4010.644.2023.1.DP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy dochody funduszu z siedzibą na Kajmanach, uzyskane ze zbycia polskich obligacji skarbowych na nieregulowanym rynku pozagiełdowym (OTC), skutkują powstaniem ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce. Organ podatkowy uznał, że stanowisko funduszu, które zakłada, że takie dochody nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, jest prawidłowe. Uzasadnił to tym, że zgodnie z ustawą o CIT, dochody nierezydentów z papierów wartościowych są opodatkowane w Polsce jedynie w przypadku, gdy są dopuszczone do publicznego obrotu na regulowanym rynku giełdowym, a obrót na rynku OTC nie spełnia definicji regulowanego rynku giełdowego.

0111-KDIB2-1.4010.519.2023.1.AR

Organ podatkowy uznał, że wydatki poniesione przez spółkę na nabycie i wdrożenie Automatycznego systemu transportu pojemników, używanego do kompleksowego opracowywania podstron produktów, w tym interaktywnych prezentacji, nie będą kwalifikować się jako koszty robotyzacji zgodnie z art. 38eb ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o CIT. Organ zauważył, że ten automatyczny system nie spełnia definicji robota przemysłowego zawartej w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ nie będzie wykorzystywany do celów określonych w tej definicji, tj. "dla zastosowań przemysłowych", co obejmuje produkcję różnorodnych towarów i wyrobów. W związku z tym, koszty nabycia Automatycznego systemu transportu pojemników nie będą traktowane jako wydatki na robotyzację w rozumieniu art. 38eb ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-2.4010.622.2023.1.DP

Wnioskodawca, spółka prawa polskiego, której jedynym udziałowcem jest spółka prawa koreańskiego, otrzymała dwie pożyczki od banków koreańskich. W celu zabezpieczenia tych pożyczek, udziałowiec koreański udzielił gwarancji na rzecz banków. W zamian Wnioskodawca zobowiązał się do uiszczania opłat gwarancyjnych na rzecz udziałowca. Wnioskodawca zapytał, czy ma obowiązek pobrania podatku u źródła od tych opłat gwarancyjnych wypłacanych na rzecz udziałowca. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania podatku u źródła, ponieważ opłaty gwarancyjne kwalifikują się jako zyski przedsiębiorstw, a nie jako odsetki. Ponadto, udziałowiec nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej, co oznacza, że zyski te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

0111-KDIB1-2.4010.613.2023.1.AW

Dodatkowe wpłaty dokonywane przez Bank na Fundusz Wsparcia Kredytobiorców, na podstawie art. 89 ustawy o finansowaniu społecznościowym, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 76 ustawy o CIT, wpłaty na Fundusz Wsparcia Kredytobiorców są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, a Dodatkowe wpłaty, mimo że zasilają ten sam Fundusz, również podlegają temu wyłączeniu. Organ podatkowy stwierdził, że w tej sprawie nie ma podstaw do zastosowania zasady "in dubio pro tributario" z art. 2a Ordynacji podatkowej, ponieważ przepisy prawa podatkowego są jednoznaczne.

0111-KDIB1-3.4010.625.2023.2.MBD

Wnioskodawca, jako osoba prawna, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na realizacji prac programistycznych na zlecenie oraz na tworzeniu i rozwijaniu własnych programów komputerowych. Działalność ta została zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Prawa autorskie do programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę uznano za kwalifikowane prawa własności intelektualnej, co umożliwia preferencyjne opodatkowanie stawką 5% na podstawie regulacji IP Box. Wnioskodawca ma prawo uwzględnić w obliczeniu wskaźnika Nexus koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

0111-KDIB1-3.4010.686.2023.1.AN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Przychody ze sprzedaży energii cieplnej wytworzonej podczas próbnego rozruchu instalacji układu kogeneracyjnego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. 2. Koszty zakupu gazu użytego do próbnych rozruchów instalacji układu kogeneracyjnego można uznać za koszty bezpośrednie związane z przychodami ze sprzedaży energii cieplnej wytworzonej w trakcie rozruchu próbnego oraz czy mogą być traktowane jako bieżące koszty podatkowe. Organ uznał, że: 1. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe - przychody ze sprzedaży energii cieplnej wytworzonej podczas próbnego rozruchu instalacji układu kogeneracyjnego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. 2. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2 jest nieprawidłowe - koszty zakupu gazu użytego do próbnych rozruchów instalacji układu kogeneracyjnego stanowią koszt wytworzenia środka trwałego i powinny być uwzględnione w jego wartości początkowej, a nie zaliczane do bieżących kosztów podatkowych.

0114-KDIP2-1.4010.702.2023.1.PK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie, które Wnioskodawca płaci lub będzie płacił zagranicznemu dostawcy za nabycie licencji na oprogramowanie, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Organ podatkowy uznał, że w analizowanej sytuacji nie powstaje obowiązek poboru podatku u źródła. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca nabywa jedynie licencje użytkownika końcowego, które pozwalają mu na korzystanie z oprogramowania wyłącznie na własne potrzeby, bez prawa do dalszego udostępniania, odsprzedaży czy modyfikacji. Takie uprawnienia nie są traktowane jako należności licencyjne, do których odnosi się art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Dodatkowo, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Hiszpanią, dochody z tytułu licencji na programy komputerowe podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji podatkowej odbiorcy płatności, czyli w Hiszpanii. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od wypłacanych należności na rzecz zagranicznego dostawcy za nabycie licencji na oprogramowanie.

0111-KDWB.4010.139.2023.1.KP

Zmiana udziałowca Spółki w 2023 roku, polegająca na tym, że jedynym udziałowcem została osoba prawna, prowadzi do utraty przez Spółkę prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek z końcem 2022 roku. W związku z tym, dochód Spółki uzyskany od początku 2023 roku powinien być opodatkowany na zasadach ogólnych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, co wiąże się z obowiązkiem kalkulacji i zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od początku 2023 roku. Dochód i zysk Spółki osiągnięty w 2022 roku, kiedy to Spółka podlegała opodatkowaniu ryczałtem, powinny być opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w Rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że Spółka powinna stosować przepisy dotyczące ryczałtu w odniesieniu do dochodu i zysku uzyskanego w 2022 roku. Obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodu lub zysku osiągniętego w 2022 roku powstaje w terminie określonym w art. 28t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym Spółka wypłaci ten dochód lub rozdysponuje go w inny sposób. Wyjątek stanowią sytuacje, gdy Spółka zostanie postawiona w stan likwidacji lub upadłości, zostanie przejęta przez inny podmiot lub zaprzestanie prowadzenia działalności; w takich przypadkach termin zapłaty ryczałtu upływa z dniem poprzedzającym wystąpienie jednego z tych zdarzeń.

0111-KDIB1-1.4010.638.2023.2.RH

Zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, w Spółce Dzielonej na Dzień Podziału istniały wyodrębnione zorganizowane części przedsiębiorstwa. W wyniku podziału przez wydzielenie, Spółka Przejmująca przejmie z Dniem Podziału wszelkie prawa i obowiązki podatkowe Spółki Dzielonej związane z przydzielonymi jej składnikami majątku. Oznacza to, że przychody i koszty podatkowe, które Spółka Dzielona zaliczyła do przychodów i kosztów od początku roku podatkowego do dnia poprzedzającego Dzień Podziału, powinny być wykazane przez Spółkę Dzieloną w rozliczeniu podatkowym za rok, w którym nastąpi podział. Natomiast w przypadku zdarzeń, które skutkują obowiązkiem rozliczenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów w Dniu Podziału lub po tym dniu, obowiązek i prawo do ich wykazania dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych przejdą na Spółkę Przejmującą na zasadzie sukcesji. Dodatkowo, do dnia poprzedzającego Dzień Podziału, to Spółka Dzielona, a nie Spółka Przejmująca, będzie miała prawo uwzględnić w zaliczkach na podatek dochodowy przychody i koszty uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-2.4010.525.2023.2.AS

Organ podatkowy uznał, że wkład finansowy wniesiony przez Inwestorów na realizację Przedsięwzięcia przez Wnioskodawcę, dotyczący eksploatacji Dzieła filmowego, w zamian za prawo do udziału w zyskach z tej eksploatacji, będzie stanowił przychód Spółki podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie wniesienia wkładów przez Inwestorów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, środki finansowe wpłacone przez Inwestorów będą przychodem, który należy opodatkować CIT w chwili wniesienia wkładu finansowego przez Inwestora, jako trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe, którym Spółka będzie mogła swobodnie dysponować. Organ stwierdził, że stanowisko Spółki dotyczące braku rozpoznania przychodu w momencie wniesienia wkładów finansowych przez Inwestorów w zamian za prawo do udziału w zyskach z eksploatacji Dzieła filmowego jest nieprawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.610.2023.2.PP

Interpretacja indywidualna dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług związanych z oprogramowaniem. W ramach tej działalności Spółka tworzy nowe programy komputerowe oraz ulepsza istniejące, wprowadzając nowe funkcjonalności. Działalność ta została uznana za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Programy komputerowe wytwarzane przez Spółkę kwalifikują się jako prawa własności intelektualnej, których dochód może być opodatkowany preferencyjną stawką 5%. Organ potwierdził, że Spółka spełnia warunki do skorzystania z tej preferencji podatkowej.

0114-KDIP2-1.4010.611.2023.3.MR1

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka ponosi wydatki na szkolenia dla współpracowników, którzy są osobami fizycznymi prowadzącymi własną działalność gospodarczą i świadczącymi usługi dla Spółki w trybie business-to-business. Celem tych szkoleń jest podniesienie kompetencji, wiedzy i kwalifikacji współpracowników, co wpływa na poprawę jakości oraz efektywności świadczonych przez nich usług, a tym samym na zwiększenie przychodów Spółki. Organ podatkowy uznał, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy między tymi wydatkami a przychodami Spółki. Szkolenia przyczyniają się do podniesienia kompetencji współpracowników, co z kolei zwiększa jakość i efektywność usług świadczonych na rzecz Spółki, a w konsekwencji prowadzi do wzrostu jej przychodów. Dodatkowo, wydatki te nie mają charakteru reprezentacyjnego, lecz są niezbędne do prawidłowego wykonywania pracy i realizacji zleceń dla Spółki.

0114-KDIP2-2.4010.573.2023.3.AS

Interpretacja indywidualna dotyczy planowanego podziału spółki A Sp. z o.o. poprzez wydzielenie dwóch nowych podmiotów: Spółki Hurt oraz Spółki Detal. Celem tego podziału jest rozdzielenie ryzyk związanych z różnymi obszarami działalności oraz ułatwienie przyszłego zbycia części biznesu. Zgodnie z interpretacją, majątek przenoszony do Spółki Hurt i Spółki Detal, jak również majątek pozostający w Spółce A, będzie traktowany jako zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, podział spółki nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ani po stronie Spółki A, ani po stronie Spółek Wydzielonych.

0111-KDIB1-2.4010.636.2023.1.AK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy płatności dywidend realizowane przez Spółkę na rzecz Udziałowca, objęte uzyskaną opinią o stosowaniu zwolnienia z poboru podatku u źródła, powinny być wyłączone z obliczeń łącznej kwoty należności wypłacanych Udziałowcowi w kontekście mechanizmu pay and refund, określonego w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Udziałowca, objęte opinią o stosowaniu przez Płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą uwzględniane przy obliczaniu progu 2 000 000 zł, wskazanego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. W rezultacie, płatności dywidendowe objęte opinią nie wpłyną na przekroczenie przez Spółkę tego progu, po którym Spółka zobowiązana jest do pobrania podatku u źródła w ramach procedury pay and refund w odniesieniu do należności wypłacanych Udziałowcowi, dla których Spółka nie uzyskała opinii o stosowaniu preferencji.

0111-KDIB1-2.4010.645.2023.1.ANK

Spółka, będąca polskim rezydentem podatkowym, należy do grupy kapitałowej działającej na rynku europejskim. Jedynym udziałowcem Spółki jest zagraniczny podmiot (Udziałowiec), który posiada 100% udziałów w Spółce od ponad 2 lat. Spółka uzyskała od organu podatkowego opinię dotyczącą zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) w odniesieniu do wypłat dywidend na rzecz Udziałowca, których łączna kwota w roku podatkowym Spółki przekroczy 2 000 000 zł, zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Oprócz dywidend, Spółka planuje dokonywać na rzecz Udziałowca innych płatności, które podlegają podatkowi u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, dla których nie uzyskała opinii o stosowaniu preferencji. Spółka zapytała, czy płatności dywidend objęte opinią o zwolnieniu powinny być wliczane do limitu 2 000 000 zł, po przekroczeniu którego Spółka będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła od pozostałych należności wypłacanych Udziałowcowi. Organ podatkowy potwierdził, że należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Udziałowca, objęte opinią o stosowaniu zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, nie będą uwzględniane przy obliczaniu progu 2 000 000 zł. W związku z tym stanowisko Spółki jest prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.665.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy sytuacji, w której spółka otrzymuje dywidendę zwolnioną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pytanie brzmi, czy spółka powinna uwzględnić ten przychód w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zysków kapitałowych, zgodnie z art. 15 ust. 2-2a oraz ust. 2b tej ustawy. Organ uznał, że spółka nie powinna wliczać przychodu z dywidendy zwolnionej z opodatkowania do kalkulacji proporcji kosztów pośrednich, ponieważ przychody z dywidend opodatkowanych ryczałtowo nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu tej proporcji.

0114-KDIP2-1.4010.627.2023.2.MW

Interpretacja dotyczy planowanej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka) transakcji sekurytyzacji wierzytelności z umów leasingu, umów najmu długoterminowego oraz umów pożyczek. Wierzytelności te zostaną przeniesione na luksemburską spółkę celową (SPV), która pozyska środki od zewnętrznych inwestorów w celu sfinansowania ich nabycia. Spółka będzie działać jako sub-serwiser, odpowiedzialny za administrowanie i obsługę wierzytelności przeniesionych na SPV, w tym za pobieranie spłat od dłużników i ich przekazywanie do SPV. Organ podatkowy potwierdził, że płatności przekazywane przez Spółkę do SPV w ramach usługi administrowania wierzytelnościami nie będą stanowić przychodów podlegających opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie będą kwalifikować się do żadnej z kategorii przychodów określonych w ustawie o CIT.

0111-KDWB.4010.145.2023.1.HK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku wygaśnięcia zobowiązań spółki z mocy prawa na skutek jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, wartość niespłaconych zobowiązań będzie stanowić przychód podatkowy dla wspólnika (wnioskodawcy), podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że w sytuacji wygaśnięcia zobowiązań na skutek wykreślenia spółki z KRS, wartość niespłaconych zobowiązań nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla wnioskodawcy (wspólnika), podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podkreślił, że likwidacja spółki z zobowiązaniami nie jest tożsama z umorzeniem tych zobowiązań, a wnioskodawca nie uzyska żadnego rzeczywistego przysporzenia majątkowego. W związku z tym, wygaśnięcie zobowiązań nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie wnioskodawcy.

0111-KDIB1-2.4010.609.2023.1.ANK

Interpretacja indywidualna uznaje stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Rekompensata, którą Spółka otrzymała z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji na podstawie zawartej Umowy, oraz rekompensata, którą Spółka może uzyskać w ramach Programu Rządowego 2023, nie będą traktowane jako dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, ponieważ nie są dochodem uzyskanym z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dodatkowo, rekompensata ta nie będzie również dochodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 Ustawy CIT, jako dotacja otrzymana z budżetu państwa.

0111-KDIB2-1.4010.498.2023.2.AS

Spółka komandytowa z siedzibą w Polsce prowadzi sprzedaż produktów na terenie Polski, krajów Unii Europejskiej oraz Wielkiej Brytanii. Jest zarejestrowana do celów VAT w Wielkiej Brytanii i odprowadza tam należny podatek VAT. Spółka zapytała, czy kwota brytyjskiego podatku VAT wykazana na fakturach sprzedażowych będzie przychodem podatkowym w Polsce oraz czy może zaliczyć brytyjski podatek VAT naliczony do kosztów uzyskania przychodów. Organ stwierdził, że: 1. Kwota brytyjskiego podatku VAT wykazana na fakturach sprzedażowych nie może pomniejszać przychodu podatkowego w Polsce, ponieważ brytyjski podatek VAT nie jest równoważny z polskim podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w ustawie o CIT. W związku z tym przychód Spółki w Polsce będzie wykazywany w kwocie brutto, łącznie z brytyjskim podatkiem VAT. 2. Brytyjski podatek VAT naliczony przez Spółkę w związku z działalnością gospodarczą na terytorium Wielkiej Brytanii może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w Polsce, pod warunkiem spełnienia ogólnych kryteriów uznania wydatku za koszt podatkowy.

0114-KDIP2-1.4010.654.2023.1.DK

Spółka A. sp. z o.o. jest polskim rezydentem podatkowym, członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej działającej na rynku nieruchomości komercyjnych w Europie. Jedynym udziałowcem Spółki jest B. z siedzibą w Republice Czeskiej. Spółka uzyskała opinię organu podatkowego, która potwierdza stosowanie zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidend wypłacanych Udziałowcowi, których łączna kwota w roku podatkowym przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Oprócz dywidend, Spółka planuje dokonywać na rzecz Udziałowca także innych płatności podlegających podatkowi u źródła, dla których nie uzyskała opinii o stosowaniu preferencji. Łączna wartość płatności dywidendowych objętych opinią oraz innych należności wypłacanych Udziałowcowi może w roku podatkowym przekroczyć 2 000 000 zł. Spółka ma wątpliwości, czy płatności dywidendowe objęte opinią powinny być wliczane do limitu 2 000 000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że należności wypłacane przez Spółkę, objęte opinią o stosowaniu zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, nie będą uwzględniane przy obliczaniu progu 2 000 000 zł. W związku z tym stanowisko Spółki jest prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.623.2023.2.JMS

Wnioskodawca, spółka kapitałowa, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie lakierowania metodami jedno-, dwu- lub trzywarstwowymi. Realizuje prace badawczo-rozwojowe w trzech głównych obszarach: 1) tworzenie i wdrażanie nowych produktów własnych, 2) opracowywanie nowego produktu "od zera" na podstawie zapotrzebowania zgłaszanego przez klienta, 3) wprowadzanie usprawnień do produktów, które zwiększają ich funkcjonalność w przedsiębiorstwie klienta. Wnioskodawca zatrudnia pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do pracy w Zespole B+R na podstawie umowy o pracę. Prace badawczo-rozwojowe są prowadzone systematycznie, zgodnie z określoną metodologią i harmonogramem. Działalność ta ma charakter twórczy, ukierunkowana jest na zwiększenie zasobów wiedzy oraz jej wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej koszty osobowe pracowników Zespołu B+R, koszty materiałów i surowców, koszty energii elektrycznej, koszty amortyzacji środków trwałych, koszty nabycia sprzętu specjalistycznego, koszty ekspertyz i usług doradczych, a także koszty nabycia usług związanych z aparaturą naukowo-badawczą oraz koszty uzyskania i utrzymania patentu.

0114-KDIP2-2.4010.522.2023.3.SP

Interpretacja potwierdza zwolnienie fundacji rodzinnej z podatku dochodowego od osób prawnych, w tym z podatku od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej. Fundacja nie ma obowiązku prowadzenia rejestru zagranicznych jednostek ani ewidencjonowania zdarzeń związanych z zagraniczną jednostką kontrolowaną w odrębnej ewidencji. Interpretacja pozytywnie odnosi się do zapytań podatnika dotyczących opodatkowania fundacji rodzinnej.

0114-KDIP2-2.4010.517.2023.4.RK/KW

Interpretacja indywidualna potwierdza zwolnienie fundacji rodzinnej z podatku dochodowego od osób prawnych, w tym od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej. Fundacja nie ma obowiązku prowadzenia rejestru zagranicznych jednostek ani ewidencjonowania zdarzeń w zagranicznej jednostce kontrolowanej w odrębnej ewidencji. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.622.2023.2.AN

Wnioskodawca, spółka X Sp. z o.o., jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce jako rezydent podatkowy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od wszystkich swoich dochodów. Wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej planuje przystąpić do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową, czyli centralizacji środków pieniężnych (cash pooling). Wnioskodawca zadał następujące pytania: 1. Czy w świetle przepisów ustawy o CIT transfery dokonywane w ramach Umowy Cash Poolingu (koncentracji środków pieniężnych) będą skutkować powstaniem przychodów lub kosztów podatkowych w Spółce? 2. Czy zgodnie z ustawą o CIT, stanowisko Wnioskodawcy, że odsetki przysługujące lub obciążające Spółkę w związku z realizacją Umowy Cash Poolingu będą stanowiły odpowiednio przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, jest prawidłowe? 3. Czy w związku z uczestnictwem w Umowie Cash Poolingu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznawania przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT? 4. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wypłacane odsetki w związku z uczestnictwem w systemie cash-poolingu będą podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT? 5. Czy w ramach Umowy Cash Poolingu mogą powstawać podatkowe różnice kursowe?

0111-KDIB1-2.4010.585.2023.2.AW

Spółka komandytowa świadczy usługi pomocy prawnej, a jej komplementariuszami są adwokat oraz radca prawny. Zgodnie z ustawą o radcach prawnych, spółka ma obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za radców prawnych, którzy są jej komplementariuszami. Wydatki poniesione przez spółkę z tego tytułu kwalifikują się jako koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ wydał interpretację indywidualną, która potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w tej kwestii.

0111-KDIB1-3.4010.624.2023.DW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo uwzględnić w dochodzie podlegającym opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych koszty uzyskania przychodów, w tym odpisy amortyzacyjne oraz wydatki na eksploatację, poniesione na realizację nowej inwestycji po wydaniu Decyzji o wsparciu, ale przed osiągnięciem dochodu ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług wytworzonych z użyciem składników majątkowych nabytych w ramach tej inwestycji. Organ uznał, że Wnioskodawca ma prawo uwzględnić te koszty przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych. Do momentu osiągnięcia dochodu ze sprzedaży towarów lub usług wytworzonych z użyciem składników majątkowych nabytych w ramach nowej inwestycji, Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z CIT określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, a jego działalność podlega opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych.

0114-KDIP2-2.4010.512.2023.4.KW

Wnioskodawca w 2023 roku stanie się fundatorem oraz jednym z beneficjentów fundacji rodzinnej, którą sam założy. Fundator wniesie do Fundacji 100 tys. zł jako fundusz założycielski. Fundacja będzie prowadziła działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie określonym w art. 5 Ustawy o fundacji rodzinnej i nie będzie generowała przychodów z najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Fundacja zostanie zgłoszona do rejestru fundacji rodzinnych w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od daty jej powstania. Organ podatkowy potwierdził, że Fundacja, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 Ustawy CIT, będzie zwolniona z podatku od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej, zgodnie z art. 24a ust. 1 Ustawy CIT. Dodatkowo Fundacja nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej ani do prowadzenia rejestru zagranicznych jednostek, ani do ewidencjonowania zdarzeń związanych z zagraniczną jednostką kontrolowaną w odrębnej ewidencji rachunkowej.

0111-KDIB1-3.4010.621.2023.2.JKU

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy działalność Wnioskodawcy, w ramach której Spółka stworzyła i rozwija system X, kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, czy system X jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz czy dochody uzyskiwane przez Spółkę ze sprzedaży usług opartych na technologii X podlegają opodatkowaniu 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych (IP Box). Organ podatkowy uznał, że: 1. Działalność Wnioskodawcy, w ramach której Spółka stworzyła i rozwija system X, jest działalnością badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2. System X stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej, a jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. 3. Dochody uzyskiwane przez Spółkę ze sprzedaży usług opartych na technologii X, w części, w jakiej dochód z X jest uwzględniony w cenie sprzedaży usług Akceptantom oraz w wynagrodzeniu uzyskanym od wystawców i/lub Procesorów danego instrumentu płatniczego od zrealizowanych wolumenów transakcji, podlegają opodatkowaniu 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych (IP Box).

0111-KDIB1-1.4010.656.2023.1.RH

Podatnik planuje przekształcenie prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową, tj. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przewiduje się, że około 80-90% przychodów przyszłej Spółki pochodzić będzie z transakcji z podmiotem powiązanym. Spółka będzie świadczyć usługi najmu nieruchomości na rzecz tego podmiotu, a także realizować usługi remontowe, przebudowy/modernizacji obiektów oraz przeglądów technicznych. Wynajem oraz usługi towarzyszące będą realizowane na zasadach rynkowych. Organ podatkowy uznał, że przyszła Spółka spełni warunek opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, określony w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy o CIT, ponieważ transakcje z podmiotem powiązanym nie mieszczą się w katalogu transakcji wymienionych w tym przepisie, a w związku z nimi generowana jest znacząca wartość dodana z punktu widzenia ekonomicznego.

0111-KDIB1-3.4010.641.2023.2.JG

Interpretacja dotyczy oceny, czy projekt realizowany przez spółkę X sp. z o.o. spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej oraz czy poniesione przez nią koszty pracownicze oraz koszty nabycia materiałów i surowców kwalifikują się do ulgi badawczo-rozwojowej. Organ uznał, że projekt spółki X sp. z o.o. spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W odniesieniu do kosztów pracowniczych, organ stwierdził, że wynagrodzenia pracowników przeznaczone na szkolenia dla Utrzymania Ruchu dla operatorów nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane, natomiast pozostałe koszty pracownicze spełniają warunki do zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych. Dodatkowo, organ uznał, że koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową mogą być traktowane jako koszty kwalifikowane. Ponadto, organ stwierdził, że sposób ewidencjonowania kosztów kwalifikowanych przez spółkę X sp. z o.o. spełnia wymogi określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.520.2023.3.AS

Fundacja rodzinna będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych, w tym z podatku od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej. Nie będzie zobowiązana do prowadzenia rejestru zagranicznych jednostek ani do ewidencjonowania zdarzeń związanych z zagraniczną jednostką kontrolowaną w odrębnej ewidencji. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za w pełni prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.670.2023.1.JMS

Interpretacja indywidualna potwierdza, że spółka X sp. z o.o. ma prawo do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kosztów zatrudnienia specjalistów B+R, które dotyczą realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Organ uznał, że stanowisko spółki, w którym "ogólny czas pracy" dla celów określenia kosztów zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT oznacza czas, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, tj. spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, jest prawidłowe. Dodatkowo, organ stwierdził, że spółka ma prawo do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy wynagrodzenie za świadczenie działalności badawczo-rozwojowej jest kalkulowane na podstawie metody koszt plus marża.

0114-KDIP2-1.4010.664.2023.1.PK

Spółka, jako celowa spółka deweloperska, realizuje projekt budowy budynku mieszkalnego, co wiąże się z ponoszeniem różnych kosztów, takich jak te związane z rachunkiem powierniczym, infrastrukturą techniczną, instalacjami, zagospodarowaniem terenu, umowami deweloperskimi, marketingiem oraz prowizjami ze sprzedaży. Spółka twierdzi, że wszystkie te wydatki są bezpośrednio związane z przychodami i powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży lokali, miejsc postojowych i powierzchni przynależnych. Organ podatkowy uznał, że koszty dotyczące rachunku powierniczego, infrastruktury technicznej, instalacji, zagospodarowania terenu oraz umów deweloperskich są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży. Z kolei koszty marketingowe oraz prowizje ze sprzedaży zostały uznane za koszty pośrednio związane z przychodami, które powinny być zaliczane do kosztów w momencie ich poniesienia.

0114-KDIP2-1.4010.600.2023.3.AZ

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki ponoszone przez Spółkę na szkolenia dla współpracowników (freelancerów, zleceniobiorców) kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te są związane z działalnością gospodarczą Spółki, ponieważ podnoszą kwalifikacje, wiedzę i kompetencje współpracowników, co wpływa na poprawę jakości i efektywności świadczonych przez nich usług, a tym samym na wzrost przychodów Spółki. Szkolenia są kluczowe dla prawidłowego wykonywania pracy oraz realizacji zleceń dla Spółki. Organ podatkowy uznał, że wydatki na szkolenia spełniają warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-2.4010.607.2023.1.MC

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność w zakresie sprzedaży paliw z wykorzystaniem kart paliwowych, pośrednictwa finansowego oraz zarządzania sanatorium uzdrowiskowym. Jest opodatkowany w formie ryczałtu od dochodów spółek. Planuje podział przez wydzielenie Działu Sanatorium do spółki przejmującej, która również będzie opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Wnioskodawca zapytał, czy w związku z tym podziałem zachowa prawo do opodatkowania ryczałtem. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, ponieważ podział przez wydzielenie Działu Sanatorium do spółki przejmującej, opodatkowanej ryczałtem, nie wpłynie na utratę prawa Wnioskodawcy do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB1-3.4010.584.2023.3.AN

Wnioskodawca planuje nową inwestycję, która ma na celu zwiększenie zdolności produkcyjnych w zakresie usługowej obróbki metali oraz rozpoczęcie świadczenia usług magazynowych. W tym celu zamierza nabyć nieruchomości zabudowane budynkami magazynowymi i produkcyjno-magazynowymi. Wydatki związane z zakupem tych nieruchomości mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, co stanowi podstawę do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Warunkiem jest, aby nieruchomości te były nabyte na warunkach rynkowych oraz wprowadzone do ewidencji środków trwałych wnioskodawcy.

0111-KDIB1-2.4010.453.2019.7.MC

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem CIT, działa w międzynarodowej strukturze podmiotów powiązanych w branży opakowaniowej i papierniczej, zajmując się produkcją tektury falistej. W ramach współpracy z podmiotami powiązanymi, Wnioskodawca nabywa różnorodne usługi, w tym usługi zarządzania, kontroli oraz doradcze w zakresie finansów i controllingu, a także usługi marketingowe, sprzedażowe dotyczące tektury, controllingu, innowacji produktów, zasobów ludzkich, BHP, wsparcia technicznego, jakości, zakupów, administracji oraz wsparcia Systemu Informacji i Procesu. Dodatkowo, korzysta z usług związanych ze wsparciem sprzedaży świadczonych przez zespoły centralne. Organ uznał, że do niektórych nabywanych przez Wnioskodawcę usług, w szczególności usług sprzedaży tektury, rozwoju narzędzi wspomagających zarządzanie zasobami ludzkimi, wsparcia technicznego, jakości, zakupów, administracji oraz wsparcia Systemu Informacji i Procesu w zakresie usług związanych z zarządzaniem systemami informatycznymi, zastosowanie znajdzie ograniczenie w zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Natomiast do pozostałych usług, takich jak usługi controllingu, innowacji produktów, BHP oraz części usług związanych z zasobami ludzkimi i administracją oraz wsparciem Systemu Informacji i Procesu, ograniczenie to nie będzie miało zastosowania.

0114-KDIP2-1.4010.665.2023.1.PK

Spółka, jako celowa spółka deweloperska, realizuje projekt budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego, co wiąże się z ponoszeniem różnych kosztów, takich jak koszty rachunku powierniczego, infrastruktury technicznej, instalacji, zagospodarowania terenu, umów deweloperskich, marketingu oraz prowizji ze sprzedaży. Organ uznał, że koszty związane z rachunkiem powierniczym, infrastrukturą techniczną, instalacjami, zagospodarowaniem terenu oraz umowami deweloperskimi są bezpośrednio związane z przychodami i mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie osiągnięcia przychodu ze sprzedaży lokali. Z kolei koszty marketingowe oraz prowizja ze sprzedaży zostały zakwalifikowane jako koszty pośrednio związane z przychodami, które powinny być zaliczane do kosztów w momencie ich poniesienia.

0114-KDIP2-1.4010.609.2023.3.KW

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia współpracowników, którzy są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą i świadczącymi usługi dla spółki w trybie business-to-business. Spółka podkreśliła, że szkolenia mają na celu zwiększenie kompetencji współpracowników, poprawę jakości świadczonych przez nich usług oraz motywowanie ich do bardziej efektywnej pracy na rzecz spółki. Szkolenia są również niezbędne do prawidłowego wykonywania pracy i realizacji zleceń dla spółki. Organ podatkowy uznał, że wydatki na szkolenia współpracowników spełniają przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Istnieje bowiem wyraźny związek przyczynowo-skutkowy między tymi wydatkami a przychodem spółki, a szkolenia przyczyniają się do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów spółki.

0111-KDIB1-1.4010.657.2023.1.SH

Wnioskodawca, prowadzący działalność w formie spółki akcyjnej i będący czynnym podatnikiem VAT, koncentruje się na tworzeniu oprogramowania komputerowego. W celu promocji swojej marki, zawarł umowę o współpracy z Ambasadorem, osobą znaną i rozpoznawalną w całym kraju. Umowa zobowiązuje Ambasadora do udziału w realizacji materiałów oraz wydarzeń promujących Wnioskodawcę jako pracodawcę w sektorze IT. Wnioskodawca zapytał, czy wydatki na wynagrodzenie Ambasadora w ramach tej umowy mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując na brak wykazania związku między poniesionymi wydatkami na wynagrodzenie Ambasadora a uzyskaniem przychodów lub zabezpieczeniem źródła tych przychodów, co jest wymagane na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.635.2023.2.SH

Wnioskodawca, polska spółka zajmująca się transportem drogowym towarów, planuje podział przez wydzielenie z powodu różnic w poglądach wspólników dotyczących kierunku rozwoju spółki. W wyniku tego podziału część działalności związanej z transportem specjalistycznym zostanie przeniesiona do nowo utworzonej spółki B, podczas gdy pozostała działalność transportowa pozostanie w spółce Wnioskodawcy. Wnioskodawca zapytał, czy przenoszone do spółki B oraz pozostające w spółce Wnioskodawcy składniki materialne i niematerialne stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu przepisów podatkowych, co oznaczałoby brak powstania przychodu po stronie spółki Wnioskodawcy. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wydzielane oraz pozostające składniki majątkowe i niemajątkowe spełniają kryteria ZCP, ponieważ są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogą funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo. W związku z tym, transakcja podziału przez wydzielenie nie spowoduje powstania przychodu po stronie spółki Wnioskodawcy.

0111-KDWB.4010.135.2023.1.BB

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatek poniesiony przez spółkę na naprawę szkody wynikłej z wypadku kolejowego może być uznany za koszt uzyskania przychodów oraz czy odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela na pokrycie tej szkody będzie stanowić przychód podatkowy spółki. Organ podatkowy uznał, że wydatek na naprawę szkody nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie spełnia przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop). Wydatek ten został poniesiony nie w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, lecz w celu naprawienia szkody wyrządzonej w mieniu kontrahenta, za którą spółka ponosiła odpowiedzialność. Organ stwierdził, że poniesienie tych kosztów jest wynikiem podjętego przez spółkę ryzyka gospodarczego, którego nie może ona rekompensować na podstawie przepisów podatkowych. Dodatkowo, organ wskazał, że odszkodowanie otrzymane przez spółkę od ubezpieczyciela na pokrycie tej szkody będzie stanowić przychód podatkowy zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, a nie może być traktowane jako zwrot wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a updop.

0111-KDIB1-3.4010.620.2023.2.PC

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz polskim rezydentem podatkowym, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej planuje przystąpić do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową, znanej jako centralizacja środków pieniężnych (cash pooling). Celem tej struktury jest efektywne zarządzanie środkami pieniężnymi na rachunkach bankowych oraz zadłużeniem spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej. Wnioskodawca zadał pięć pytań dotyczących skutków podatkowych związanych z przystąpieniem do umowy cash poolingu: 1. Czy transfery dokonywane w ramach umowy cash poolingu będą skutkować powstaniem przychodów lub kosztów podatkowych w Spółce? 2. Czy odsetki przysługujące lub obciążające Spółkę w związku z realizacją umowy cash poolingu będą traktowane jako przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji? 3. Czy uczestnictwo w umowie cash poolingu obliguje Wnioskodawcę do rozpoznawania przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń? 4. Czy wypłacane odsetki w ramach systemu cash poolingu będą podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT? 5. Czy w ramach umowy cash poolingu powstają podatkowe różnice kursowe? Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy we wszystkich przedstawionych kwestiach za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.612.2023.4.MR1

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki ponoszone przez Spółkę na szkolenia dla współpracowników będą kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka działa w branży IT, a celem szkoleń jest podniesienie kompetencji, wiedzy oraz motywacji pracowników, co wpływa na poprawę jakości świadczonych usług i wzrost przychodów Spółki. Wydatki na szkolenia nie mają charakteru reprezentacyjnego i są niezbędne do prawidłowego wykonywania pracy na rzecz Spółki.

0111-KDIB2-1.4010.429.2023.4.AS

Spółka X, będąca polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność gospodarczą w różnych obszarach, w tym w produkcji i dystrybucji wody pitnej. Jest jedynym akcjonariuszem spółki zależnej A, której głównym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Spółka X planuje dokapitalizowanie spółki A poprzez wniesienie aportu w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz prawa własności obiektów budowlanych. W związku z tym aportem zostanie wystawiona faktura VAT, na której zostanie wykazany podatek należny. Spółka X pyta, czy wartość VAT należnego stanowi dla niej przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Organ podatkowy wskazuje, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. W związku z tym kwota podatku VAT wykazana na fakturze dokumentującej wniesienie aportu nie stanowi przychodu podatkowego Spółki X. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, które podkreślają, że kwota podatku VAT należnego nie powinna być traktowana jako przychód, ponieważ jest to jedynie kwota przejściowo trafiająca do rąk podatnika, a następnie przekazywana Skarbowi Państwa.

0114-KDIP2-2.4010.611.2023.1.RK

Interpretacja dotyczy możliwości rozliczenia strat poniesionych przez Podatkową Grupę Kapitałową (PGK) po zakończeniu umowy PGK lub po utracie statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych przez PGK. Wnioskodawcy twierdzili, że spółki, które wcześniej wchodziły w skład PGK, mogą obniżyć dochód uzyskany z danego źródła przychodów o wysokość strat poniesionych przez PGK z tego samego źródła, które nie zostały rozliczone w momencie zakończenia umowy PGK lub rozpadu PGK, proporcjonalnie do wkładu każdej ze spółek w poniesienie tej straty. Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o CIT, straty poniesione przez PGK nie mogą być pokrywane z dochodu poszczególnych spółek w przypadku zakończenia umowy lub utraty statusu PGK. Organ podatkowy podkreślił, że PGK oraz spółki ją tworzące są odrębnymi podmiotami podatku dochodowego od osób prawnych, a przepisy ustawy o CIT wyraźnie rozdzielają rok podatkowy PGK od roku podatkowego spółek, co uniemożliwia utożsamienie PGK z jej członkami.

0114-KDIP2-2.4010.609.2023.1.ASK

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: 1. Prawidłowości metody odliczania przez Wnioskodawcę wydatków przekraczających limit określony w art. 15e ustawy CIT, po uchyleniu tego przepisu z dniem 1 stycznia 2022 r. 2. Uprawnienia Wnioskodawcy do zaliczenia w kosztach uzyskania przychodów wydatków ponad limit z zastosowaniem metody FIFO. Organ podatkowy uznał, że: 1. Metoda odliczania wydatków ponad limit, którą Wnioskodawca stosuje i zamierza stosować w przyszłości, jest prawidłowa. Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia wydatków ponad limit w kolejnych 5 latach, w zakresie i na zasadach określonych w uchylonym art. 15e ustawy CIT. 2. Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia w kosztach uzyskania przychodów wydatków ponad limit z zastosowaniem metody FIFO (pierwsze poniesione, pierwsze odliczone). Przepisy prawa podatkowego nie ograniczają możliwości zastosowania tej metody, co umożliwia realizację prawa do odliczenia kwoty kosztów, które nie mogły być odliczone w danym roku podatkowym z powodu limitu wynikającego z art. 15e ustawy CIT.

0111-KDIB1-3.4010.550.2023.3.PC

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 26 oraz ust. 1b ustawy CIT w odniesieniu do przychodu (dochodu) z nieodpłatnego otrzymania licencji do Modułu Towarowego i Modułu Maklerskiego. 2. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na usługi w ramach "umowy utrzymaniowej" oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem Oprogramowania mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe. Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 26 ustawy CIT, ponieważ nie przeznaczał ani nie wydatkował dochodu na budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury portowej. Z kolei wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy utrzymaniowej oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem Oprogramowania mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB2-1.4010.424.2023.2.DD

Spółka z o.o. powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego ze wspólników, który objął wszystkie udziały w kapitale zakładowym Spółki, zwane "Udziałami Pierwotnymi". Stare zyski Spółki zostały ujęte w kapitale własnym. Po przekształceniu do Spółki dołączył drugi wspólnik, który zwiększył kapitał zakładowy i zapasowy poprzez wniesienie wkładu pieniężnego, określanego jako "Udziały Pieniężne". Spółka obecnie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Wspólnicy planują umorzenie Udziałów Pierwotnych ze Starych Zysków oraz Udziałów Pieniężnych. Organ podatkowy stwierdził, że: 1) Umorzenie Udziałów Pierwotnych ze Starych Zysków oraz Udziałów Pieniężnych w okresie opodatkowania ryczałtem i wypłata wynagrodzenia z tego tytułu będą traktowane jako ukryty zysk, zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, co skutkuje opodatkowaniem ryczałtem. 2) Wypłata wynagrodzenia z tytułu umorzenia Udziałów Pierwotnych ze Starych Zysków oraz Udziałów Pieniężnych po utracie lub rezygnacji z opodatkowania ryczałtem nie będzie uznawana za ukryty zysk i nie podlega opodatkowaniu ryczałtem.

0114-KDIP2-1.4010.550.2023.2.PP

Fundacja rodzinna w organizacji planuje nabyć nieruchomość, którą następnie wniesie aportem do spółki kapitałowej, w której będzie uczestniczyć. Fundacja zadała pytanie, czy wniesienie nieruchomości aportem do spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, w szczególności jako świadczenie z art. 24q ust. 1 pkt 1 lub pkt 3 ustawy o CIT. Organ uznał, że stanowisko Fundacji jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe. Wniesienie nieruchomości aportem do spółki nie będzie traktowane jako świadczenie, o którym mowa w art. 24q ust. 1 pkt 1 lub pkt 3 ustawy o CIT. Niemniej jednak wniesienie nieruchomości nabytej wyłącznie w celu dalszego zbycia może wykraczać poza dopuszczalny zakres działalności gospodarczej fundacji rodzinnej, określony w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej, co prowadzi do opodatkowania na podstawie art. 24r ust. 1 ustawy o CIT stawką 25% podstawy opodatkowania.

0111-KDIB1-1.4010.647.2023.2.KM

Spółka A Sp. z o.o. planuje sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa zajmującej się sprzedażą detaliczną. W ramach reorganizacji grupy kapitałowej, Spółka wydzieliła tę część działalności zarówno organizacyjnie, jak i finansowo, co umożliwi nabywcy samodzielne jej prowadzenie. Transakcja obejmie wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne, w tym pracowników, umowy oraz know-how, które pozwolą na kontynuację działalności detalicznej. Organ podatkowy uznał, że zbywane składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo, Spółka ma prawo w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość netto podatkową zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego.

0111-KDIB1-2.4010.505.2023.4.ANK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Dyskonto, które fundusz inwestycyjny z siedzibą w Irlandii (F) otrzyma od spółki z siedzibą w Polsce (X) w zamian za nabycie części wierzytelności X wobec jej klientów, będzie podlegać w Polsce zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu pobieranemu u źródła. Organ podatkowy uznał, że Dyskonto nie będzie podlegać w Polsce zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu pobieranemu u źródła. Zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Irlandią, zyski przedsiębiorstwa uznanego za rezydenta podatkowego w Irlandii (F) podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii, chyba że F posiada zakład w Polsce, co w tej sprawie nie ma miejsca. Dyskonto należy zakwalifikować jako zyski przedsiębiorstwa F, a nie jako odsetki, ponieważ nie spełnia definicji odsetek zawartej w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, Dyskonto będzie podlegać opodatkowaniu jedynie w Irlandii.

0114-KDIP2-1.4010.672.2023.3.AZ

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny, czy Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje koszty związane z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem Gry komputerowej, wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, do odpowiednich liter wskaźnika nexus. Organ podatkowy uznaje, że Wnioskodawca właściwie przypisuje: - koszty tłumaczeń Gry na inne języki, poniesione na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką, do litery „a" wskaźnika nexus; - koszty zakupu Elementów dodatkowych od podmiotów niepowiązanych, takich jak gotowe grafiki, makiety, animacje, muzyka i dźwięki, do litery „b" wskaźnika nexus, w zakresie, w jakim te podmioty prowadzą działalność gospodarczą; - koszty licencji na wykorzystywanie oprogramowania, rozliczane z dostawcą w formie comiesięcznej opłaty subskrypcyjnej, umożliwiające Spółce tworzenie Gry komputerowej (licencja na korzystanie z „silnika" Gry), do litery „a" wskaźnika nexus; - koszty licencji lub usług związanych z dostępem do narzędzi i zasobów wykorzystywanych przez Spółkę do tworzenia gier komputerowych, które dotyczą całej działalności związanej z tworzeniem gier, a zatem są powiązane również z przychodami uzyskanymi ze sprzedaży Gry, w tym koszty licencji lub usług związanych z dostępem do oprogramowania do komunikacji w zespole, przydzielania zadań, tworzenia grafiki, animacji i generowania dźwięków, do litery „a" wskaźnika nexus.

0114-KDIP2-1.4010.617.2023.3.DK

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki ponoszone przez spółkę na szkolenia dla współpracowników (freelancerów) kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Szkolenia te mają bezpośredni lub pośredni związek z przychodami spółki, ponieważ umożliwiają podnoszenie kwalifikacji, wiedzy i kompetencji współpracowników, co wpływa na jakość oraz efektywność świadczonych usług, a tym samym na osiągane przez spółkę przychody. Wydatki na szkolenia nie są reprezentacyjne, lecz niezbędne do prawidłowego wykonywania pracy oraz realizacji zleceń dla spółki.

0111-KDIB1-1.4010.518.2023.2.SG

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych planowanego przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową. Kluczowe zagadnienia obejmują: 1. Czy komplementariusz spółki komandytowej musi mieć status rzeczywistego właściciela, aby spółka mogła pomniejszyć zryczałtowany podatek od wypłat zysków na jego rzecz? Organ uznał, że nie ma takiego wymogu. 2. Czy spółka komandytowa jest zobowiązana do weryfikacji, czy komplementariusz jest rzeczywistym właścicielem? Organ stwierdził, że nie ma takiego obowiązku. 3. Czy spółka komandytowa może pomniejszyć zryczałtowany podatek, nawet jeśli wie, że komplementariusz nie jest rzeczywistym właścicielem? Organ potwierdził, że tak. 4. Czy w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową powstanie obowiązek podatkowy z tytułu przeniesienia niepodzielonych zysków i kapitału zapasowego? Organ stwierdził, że nie. 5. Czy wypłata zysków na rzecz wspólników spółki komandytowej, wypracowanych przez spółkę z o.o. przed przekształceniem, spowoduje obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku? Organ uznał, że tak, z możliwością zastosowania zwolnienia.

0114-KDIP2-2.4010.610.2023.1.RK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 października 2022 r. Wnioskodawca ma prawo ująć w kosztach uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Limitowanych, które zostały poniesione w latach poprzedzających 1 października 2022 r. Wnioskodawca może to zrobić w pięciu kolejnych latach podatkowych, licząc od roku poniesienia danego Kosztu Limitowanego, do wysokości hipotetycznego Limitu ustalonego dla każdego z tych lat oddzielnie, zgodnie z zasadami wynikającymi z nieobowiązującego już art. 15e ustawy o CIT - 2021. Organ podatkowy uznał takie postępowanie za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.616.2023.3.DK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka ponosi wydatki na szkolenia dla współpracowników, którzy są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą i świadczącymi usługi na rzecz Spółki w trybie business-to-business. Celem tych szkoleń jest podniesienie kompetencji, wiedzy oraz kwalifikacji współpracowników, co wpływa na poprawę jakości świadczonych przez nich usług oraz zwiększenie ich motywacji i efektywności pracy na rzecz Spółki. Organ podatkowy uznał, że wydatki te mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy między tymi wydatkami a przychodami Spółki. Szkolenia przyczyniają się do podnoszenia kompetencji współpracowników, co z kolei zwiększa jakość i efektywność świadczonych przez nich usług, a w konsekwencji prowadzi do wzrostu przychodów Spółki. Organ potwierdził także, że wydatki te nie mają charakteru reprezentacyjnego, co wyklucza ich odliczenie z kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.653.2023.1.DK

Spółka A. prowadzi działalność jako przedsiębiorstwo energetyczne, zajmując się wytwarzaniem energii. W związku z tą działalnością, spółka ma obowiązek posiadania uprawnień do emisji CO2. Wydatki na nabycie tych uprawnień są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami spółki. Koszty te można potrącić w momencie umorzenia uprawnień do emisji CO2, które odbywa się do 30 kwietnia każdego roku, a od 2024 roku do 30 września. Jeśli umorzenie nastąpi przed sporządzeniem sprawozdania finansowego (najpóźniej do terminu złożenia zeznania podatkowego), koszty te będą potrącalne w roku, w którym miało miejsce umorzenie. Natomiast jeśli umorzenie nastąpi po sporządzeniu sprawozdania finansowego, koszty te będą potrącalne w roku następującym po roku umorzenia.

0111-KDIB1-2.4010.598.2023.2.MK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań finansowych w postaci pożyczek oraz naliczonych odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Wygaśnięcie zobowiązań finansowych Spółki, wraz z należnymi odsetkami, nastąpi automatycznie w wyniku ustania jej bytu prawnego, bez konieczności zawierania umowy z wierzycielem czy wyrażania zgody na umorzenie zobowiązania przez Spółkę. W konsekwencji nie zostaną spełnione warunki do uznania, że wygaśnięcie zobowiązania stanowi nieodpłatne zwolnienie z długu, co mogłoby prowadzić do powstania przychodu podatkowego po stronie Spółki. Dodatkowo, w momencie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, przestanie ona istnieć, co uniemożliwi przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, a tym samym przychodu podatkowego.

0111-KDIB1-1.4010.618.2023.2.AND

Wnioskodawca, spółka S. Sp. z o.o., planuje przystąpienie do umowy cash poolingu z innymi podmiotami z grupy kapitałowej. Celem umowy jest centralizacja środków pieniężnych grupy oraz zarządzanie płynnością finansową. W ramach umowy Bank będzie dokonywał transferów środków pomiędzy rachunkami uczestników, w tym Wnioskodawcy. Wnioskodawca zapytał o skutki podatkowe związane z przystąpieniem do umowy cash poolingu, szczególnie w zakresie powstania przychodów, kosztów, różnic kursowych oraz zastosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Stwierdził, że transfery środków w ramach umowy cash poolingu nie będą generować przychodów ani kosztów podatkowych po stronie Wnioskodawcy, ponieważ mają charakter zwrotny i nie prowadzą do trwałego przysporzenia lub uszczerbku w majątku Wnioskodawcy. Odsetki otrzymywane lub płacone przez Wnioskodawcę w związku z umową cash poolingu będą traktowane jako przychody i koszty podatkowe w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznawania przychodów z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń związanych z uczestnictwem w umowie cash poolingu. Koszty odsetek poniesione przez Wnioskodawcę w związku z finansowaniem uzyskanym w ramach umowy cash poolingu będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Dodatkowo, w przypadku transferów środków w walutach obcych, mogą wystąpić podatkowe różnice kursowe, z wyjątkiem transferów pomiędzy rachunkami Wnioskodawcy prowadzonymi w tej samej walucie obcej.

0114-KDIP2-1.4010.553.2023.2.MW

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii (Wnioskodawca) utworzyła oddział w Polsce w celu magazynowania i dystrybucji towarów na terenie Unii Europejskiej. Cała działalność operacyjna, w tym zawieranie umów, realizacja sprzedaży, zamówienia materiałów, formalności importowe, negocjacje, rozwój oraz podejmowanie strategicznych decyzji dotyczących działalności zagranicznej, a także obsługa klientów, odbywa się w siedzibie spółki w Wielkiej Brytanii. Organ podatkowy uznał, że działalność oddziału w Polsce, polegająca na magazynowaniu i wydawaniu towarów, stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości, ponieważ istnieje znaczący związek między tą działalnością a dochodami uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo. W związku z tym, działalność oddziału w Polsce nie ma charakteru przygotowawczego ani pomocniczego, lecz jest częścią zasadniczej działalności gospodarczej spółki. W konsekwencji, organ uznał, że w opisanej sytuacji powstaje zakład podatkowy spółki na terytorium Polski w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym spółka będzie podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów uzyskiwanych na terenie Polski.

0111-KDIB1-3.4010.647.2023.1.DW

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem CIT, prowadzi działalność polegającą na obsłudze (…) dla podmiotów trzecich. W związku z trudną sytuacją na rynku pracy, Wnioskodawca wprowadził benefit pracowniczy polegający na udostępnianiu kanapek w pomieszczeniach socjalnych dla pracowników własnych oraz pracowników agencji pracy. Celem tego świadczenia jest poprawa samopoczucia pracowników, zwiększenie ich przywiązania do pracodawcy, budowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy jako pracodawcy oraz zachęcanie potencjalnych pracowników do zawarcia umowy o pracę. Wnioskodawca uważa, że wydatki na zakup kanapek mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, w przypadku braku prawa do odliczenia podatku VAT, Wnioskodawca ma prawo ująć nieodliczony podatek VAT w kosztach uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.266.2019.10.PC

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych wzajemnego udzielania poręczeń w ramach polityki zabezpieczenia zobowiązań między podmiotami powiązanymi. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że udzielanie takich poręczeń nie generuje przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, pod warunkiem, że poręczenia są ekwiwalentne i wzajemne. Organ zauważył, że nieodpłatne poręczenie może być traktowane jako nieodpłatne świadczenie, jeśli jedna ze stron uzyskuje materialną korzyść, której wartość można oszacować, a udzielenie poręczenia nie wiąże się z żadnymi kosztami ani świadczeniem wzajemnym ze strony podmiotu, który je otrzymuje. W przypadku jednak poręczeń wzajemnych i ekwiwalentnych, nie dochodzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

0114-KDIP2-2.4010.581.2023.4.KW

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia wydatków poniesionych przez spółkę na zakwaterowanie pracowników do kosztów uzyskania przychodów. Spółka, działająca w branży transportowej, zapewnia tymczasowe zakwaterowanie w wynajmowanym lokalu zarówno pracownikom krajowym, jak i zagranicznym. Zakwaterowanie jest częściowo odpłatne dla pracowników. Organ podatkowy uznał, że wydatki te mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływają na pozyskiwanie oraz utrzymanie pracowników, co jest istotne w branży transportowej. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska spółki.

0111-KDIB1-2.4010.582.2023.1.AK

Realizacja inwestycji, obejmującej prace projektowe i budowlane na terytorium Niemiec, zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, nie prowadzi do powstania zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 3 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania. Prace projektowe będą prowadzone z siedziby Spółki w Polsce oraz przez lokalnych niemieckich konsultantów, a faktyczne prace budowlane na terenie Niemiec rozpoczną się dopiero po zakończeniu prac projektowych i zatwierdzeniu dokumentacji. Zgodnie z umową polsko-niemiecką, plac budowy oraz prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład jedynie wtedy, gdy trwają dłużej niż 12 miesięcy. W opisanym przypadku prace budowlane mają trwać 10 miesięcy, co nie spełnia wymogu czasowego.

0111-KDIB1-2.4010.569.2023.2.DP

Spółka X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca" lub „Spółka") planuje przystąpić do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – centralizacji środków pieniężnych (cash pooling) z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej, do której należy. Umowa cash poolingu jest umową nienazwaną, mającą na celu poprawę płynności finansowej spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej. W ramach tej umowy Bank pełni rolę podmiotu zarządzającego saldami na poszczególnych kontach, dokonując przelewów środków oraz ustalając salda Uczestników. Wnioskodawca, jako Uczestnik Umowy, będzie transferował środki na rachunek Agenta/Sub-Agenta oraz otrzymywał odsetki lub zobowiązany będzie do ich zapłaty w związku z realizacją Umowy. Organ podatkowy potwierdził, że transfery środków w ramach Umowy Cash Poolingu nie będą generować przychodów ani kosztów podatkowych po stronie Wnioskodawcy. Odsetki przysługujące lub obciążające Wnioskodawcę w związku z realizacją Umowy Cash Poolingu będą stanowiły odpowiednio przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznawania przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń związanych z uczestnictwem w Umowie Cash Poolingu. Wypłacane odsetki w ramach systemu cash-poolingu będą podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT. W odniesieniu do transferów środków pieniężnych w walutach obcych (EUR, USD, GBP) w ramach Umowy Cash Poolingu mogą występować podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT. Natomiast transfery sald pomiędzy rachunkiem źródłowym a rachunkiem docelowym Wnioskodawcy, wyrażone w walutach obcych, nie generują podatkowych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ustawy o CIT. W odniesieniu do transferów sald rozrachunków Wnioskodawcy w walucie polskiej (PLN), Wnioskodawca ocenia, że transfery te nie mają charakteru walutowego, a zatem nie prowadzą do powstania różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.551.2023.2.PP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Fundacja będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i dochodów z inwestycji kapitałowych w spółce luksemburskiej, której Fundacja ma zostać wspólnikiem, oraz czy przystąpienie Fundacji do tej spółki będzie traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres określony w ustawie o fundacji rodzinnej. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Fundacja nie będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i dochodów z inwestycji kapitałowych w spółce luksemburskiej, ponieważ spółka ta nie jest podatnikiem podatku dochodowego ani w Luksemburgu, ani w Polsce, a zatem nie spełnia warunków określonych w ustawie o fundacji rodzinnej. Dodatkowo przystąpienie Fundacji do tej spółki będzie traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres ustawy o fundacji rodzinnej, co skutkuje opodatkowaniem tej działalności stawką podatku dochodowego w wysokości 25%.

0111-KDIB2-1.4010.517.2023.1.KK

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, w przypadku zbycia akcji przez wnioskodawcę na rzecz spółki w celu ich dobrowolnego umorzenia za wynagrodzeniem, wnioskodawca nie ma prawa do rozpoznania straty podatkowej. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, kwoty uzyskane z odpłatnego zbycia akcji na rzecz spółki w celu ich umorzenia, w części odpowiadającej kosztowi nabycia lub objęcia akcji, są wyłączone z przychodów podatkowych. W związku z tym, wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu różnicy między wydatkami na nabycie akcji a otrzymanym wynagrodzeniem z tytułu ich zbycia. Organ podatkowy stwierdził, że w tej sprawie zastosowanie ma art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, a nie ogólne przepisy dotyczące ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.630.2023.1.DK

Spółka A.S.A. jest polskim rezydentem podatkowym, który przygotowuje roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe dla całej Grupy Kapitałowej, podlegające obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta. Wydatki ponoszone przez Spółkę na sporządzenie oraz zbadanie tego sprawozdania, w tym koszty badania pakietów konsolidacyjnych opracowywanych przez spółki z Grupy, kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te są ponoszone w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów Spółki oraz wynikają z obowiązków nałożonych przez przepisy prawa. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe stanowi kluczowy element systemu kontroli poprawności raportów miesięcznych przekazywanych przez spółki z Grupy, a zweryfikowane dane umożliwiają Spółce podejmowanie decyzji zarządczych i sprzedażowych oraz analizę rentowności, kosztów i przychodów w ramach Grupy.

0111-KDIB2-1.4010.509.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, obliczając wartość początkową samochodu dla wyliczenia proporcji określonej w art. 16 ust. 1 pkt 49a oraz ust. 5e ustawy o CIT, może pominąć opłatę końcową związaną z transakcją wykupu. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami, opłata końcowa dotycząca wykupu samochodu po zakończeniu umowy leasingu jest częścią opłat wynikających z tej umowy i musi być uwzględniona w wartości samochodu osobowego przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a oraz ust. 5e ustawy o CIT. Limit 150 000 zł (225 000 zł) odnosi się wyłącznie do transakcji związanych z użytkowaniem samochodu osobowego, a nie do transakcji wykupu.

0114-KDIP2-2.4010.603.2023.1.AS

Wnioskodawca, spółka z o.o. Sp. k., prowadząca gospodarstwo drobiarskie, w 2023 r. otrzymała wsparcie finansowe od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) z tytułu strat w produkcji jaj spożywczych, które wynikły z zastosowania przepisów weterynaryjnych w związku z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków w latach 2019-2021. Wnioskodawca zadał pytania dotyczące opodatkowania otrzymanego wsparcia: 1) Czy środki te nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT? 2) W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy wsparcie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT? Organ uznał, że: 1) Otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie są objęte zwolnieniem z art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT. 2) Otrzymane wsparcie finansowe korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 2, natomiast nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1.

0114-KDIP2-1.4010.624.2023.1.MR1

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła w 2021 roku nieruchomość składającą się z trzech wyodrębnionych lokali niemieszkalnych, które są odrębnymi środkami trwałymi w ewidencji Spółki i podlegają amortyzacji podatkowej. Budynek, w którym te lokale się znajdują, nie jest odrębną nieruchomością ani przedmiotem własności Spółki. Organ podatkowy potwierdził, że Spółka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w odniesieniu do nabytych lokali, jak i do samego budynku. Uzasadnił to tym, że przepisy ustawy o CIT wyraźnie rozróżniają pojęcia "budynek" i "lokal", a lokale stanowiące odrębną własność nie są objęte zakresem opodatkowania określonym w art. 24b updop.

0114-KDIP2-1.4010.535.2023.3.JF

Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, przystąpienie fundacji rodzinnej do luksemburskiej spółki SCSp, która nie ma osobowości prawnej i jest traktowana jako podmiot transparentny podatkowo, wykracza poza dozwoloną działalność fundacji rodzinnej określoną w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej. W związku z tym dochód uzyskany przez fundację rodzinną z uczestnictwa w tej spółce powinien być opodatkowany 25% podatkiem dochodowym, a nie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.649.2023.2.AW

Interpretacja indywidualna potwierdza, że podział (…) sp. z o.o. poprzez zawiązanie trzech nowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka 1, Spółka 2 i Spółka 3), na które przejdzie cały majątek spółki dzielonej, spowoduje, że każdy z trzech zespołów składników materialnych i niematerialnych przeniesionych na te nowe spółki będzie traktowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, przeniesienie tych zespołów składników na nowo utworzone spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego dla (…) sp. z o.o. na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.617.2023.2.AND

Wnioskodawca, spółka W. Sp. z o.o., planuje przystąpienie do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową, zwanej cash pooling, z innymi podmiotami z grupy kapitałowej. Umowa ta ma charakter nienazwany i nie jest umową pożyczki. Celem wdrożenia tej struktury jest efektywne zarządzanie środkami pieniężnymi na rachunkach bankowych oraz zadłużeniem spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej. Organ podatkowy ocenił sytuację w następujący sposób: 1. Transfery środków w ramach umowy cash poolingu nie będą skutkować powstaniem przychodów ani kosztów podatkowych dla Spółki. 2. Odsetki przysługujące lub obciążające Spółkę w związku z umową cash poolingu będą traktowane jako przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. 3. Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznawania przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń w związku z uczestnictwem w umowie cash poolingu. 4. Wypłacane odsetki w ramach systemu cash poolingu będą podlegały regulacjom art. 15c ustawy o CIT, które dotyczą niedostatecznej kapitalizacji. 5. W ramach umowy cash poolingu mogą występować podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o CIT, z wyjątkiem transferów środków pomiędzy rachunkami Spółki w tej samej walucie obcej, które nie będą generować różnic kursowych.

0111-KDIB1-1.4010.592.2023.2.MF

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Wartością samochodu, która służy do określenia proporcji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a) Ustawy o CIT, jest wartość samochodu określona w umowie leasingu, a nie łączna suma wszystkich opłat, które spółka ma obowiązek uiścić leasingodawcy. 2. Limit 150.000 zł, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a) Ustawy o CIT, odnosi się wyłącznie do opłat związanych z użytkowaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu (tj. opłaty wstępnej oraz rat leasingowych), a nie obejmuje opłaty końcowej związanej z ewentualnym wykupem samochodu po zakończeniu umowy. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy w obu kwestiach jest prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.644.2023.1.SH

Zgodnie z interpretacją organu podatkowego, Wnioskodawca nie ma prawa do kontynuowania odpisów amortyzacyjnych od lokali mieszkalnych ani do zaliczania tych odpisów do kosztów uzyskania przychodów po 31 grudnia 2022 roku. Zgodnie z art. 16c pkt 2a ustawy o CIT, od 1 stycznia 2022 r. wyłączono możliwość amortyzacji budynków mieszkalnych, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Przepisy przejściowe zawarte w art. 71 ust. 2 ustawy Polski Ład pozwalały na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tych nieruchomości jedynie do 31 grudnia 2022 r., pod warunkiem ich nabycia lub wytworzenia przed 1 stycznia 2022 r. Organ podatkowy stwierdził, że od 1 stycznia 2023 r. żaden podatnik nie może zaliczać do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.597.2023.1.MC

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatki na najem lokalu opisanego w stanie faktycznym będą wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że wydatki na najem loży na stadionie kwalifikują się jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, które podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ stwierdził, że wynajem loży na stadionie nie jest niezbędny ani konieczny do organizacji spotkań wewnętrznych lub biznesowych spółki, lecz służy głównie celom rozrywkowym, a nie gospodarczym. W związku z tym wydatki na najem tego lokalu nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą spółki.

0111-KDIB1-2.4010.573.2023.1.MC

Spółka X S.A. zawarła z Bankiem Y transakcje opcji walutowych w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem walutowym związanym z działalnością budowlaną, za którą otrzymywała płatności w euro. Transakcje te okazały się jednak niekorzystne, prowadząc do znacznych strat. Sąd uznał te transakcje za nieważne, obligując Bank do zwrotu Spółce poniesionych kosztów. Spółka dążyła do zakwalifikowania otrzymanych od Banku kwot jako przychodów z działalności gospodarczej, a nie jako przychodów z zysków kapitałowych. Organ podatkowy stwierdził jednak, że z uwagi na spekulacyjny charakter tych transakcji, a nie zabezpieczający, przychody te powinny być klasyfikowane jako zyski kapitałowe, a nie przychody z działalności gospodarczej.

0111-KDIB1-3.4010.357.2019.11.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy spółka prowadząca działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) może prowadzić jedną, łączną ewidencję dla działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, a także czy dochód uzyskiwany z tej działalności powinien korzystać ze zwolnienia w taki sposób, że najpierw wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej z najwcześniej wydanego zezwolenia. W przypadku niewystarczającego limitu, pomoc publiczna powinna być rozliczana z limitami wynikającymi z kolejnych zezwoleń w porządku ich wydania. Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki w tych kwestiach jest prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.719.2023.1.DW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT wydatki na zakup produktów (artykułów spożywczych, w tym owoców i warzyw) udostępnianych Personelowi (pracownikom i współpracownikom) w miejscu i czasie wykonywania przez nich obowiązków. Organ podatkowy uznał, że Spółka ma prawo do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Uzasadnił to tym, że wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów, ponieważ służą m.in. utrzymaniu wykwalifikowanego personelu, zwiększeniu efektywności i jakości pracy oraz poprawie atmosfery i motywacji pracowników. Ponadto, wydatki te nie są kosztami reprezentacji, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.596.2023.2.PP

Interpretacja indywidualna dotyczy przyszłego zdarzenia związanego z przystąpieniem spółki A Sp. z o.o. (Wnioskodawca) do umowy cash poolingu. Wnioskodawca zadał pięć pytań dotyczących skutków podatkowych tej umowy, w tym: 1. Czy transfery środków w ramach cash poolingu będą skutkować powstaniem przychodów lub kosztów podatkowych? 2. Czy odsetki związane z cash poolingiem będą traktowane jako przychody i koszty podatkowe? 3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznawania przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń? 4. Czy odsetki w ramach cash poolingu będą podlegały przepisom o niedostatecznej kapitalizacji? 5. Czy w ramach cash poolingu powstaną podatkowe różnice kursowe? Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w każdej z tych kwestii jest prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.706.2023.1.SG

W przedstawionym stanie faktycznym, przychód w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) z tytułu usług budowlanych realizowanych w ramach Kontraktów budowlanych nr 1, nr 2 i nr 3 powstaje w dacie sporządzenia protokołów odbioru (protokołu odbioru końcowego, protokołu odbioru końcowego odcinka oraz protokołu odbioru częściowego). Moment powstania przychodu określa art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że przychód powstaje w dniu wykonania usługi, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności. W analizowanej sprawie, podpisanie protokołów odbioru jest najwcześniejszym momentem, w którym można uznać, że usługa została wykonana w stopniu, który generuje przychód po stronie Wykonawcy. Protokoły odbioru stanowią podstawę do wystawienia faktury oraz zapłaty wynagrodzenia, dlatego moment ich sporządzenia należy traktować jako moment powstania przychodu podatkowego.

0111-KDIB1-3.4010.629.2023.2.AN

Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w 2023 roku wierzytelności w wysokości (…) zł, uznanej przez komornika w 2020 roku za nieściągalną. Organ podatkowy ocenił stanowisko spółki jako nieprawidłowe. Zgodnie z ustawą o CIT, aby wierzytelność odpisana jako nieściągalna mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, musi być wcześniej zarachowana jako przychód należny, a jej nieściągalność musi być udokumentowana zgodnie z wymogami ustawy. W analizowanej sprawie, mimo że wierzytelność została zarachowana jako przychód należny, nie udokumentowano prawidłowo jej nieściągalności, ponieważ spółka nie uzyskała postanowienia o nieściągalności od organu egzekucyjnego, które potwierdzałoby, że dłużnik nie dysponuje majątkiem, z którego mogłaby być zaspokojona egzekwowana wierzytelność. Dodatkowo, postępowanie upadłościowe dłużnika jest w toku, co uniemożliwia uznanie wierzytelności za definitywnie nieściągalną. W związku z tym, spółka nie ma podstaw do zaliczenia tej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów w 2023 roku.

0111-KDIB1-3.4010.643.2023.2.JMS

Interpretacja indywidualna potwierdza, że działalność Spółki w wyodrębnionym Dziale Badań i Rozwoju odpowiada definicji działalności badawczo-rozwojowej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d tej ustawy. Interpretacja wskazuje również, że koszty surowców i materiałów, koszty ekspertyz i opinii, a także wynagrodzenia pracowników Działu Badań i Rozwoju mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów dotyczących ulgi badawczo-rozwojowej.

0111-KDIB2-1.4010.414.2023.2.BJ

Wnioskodawca, będący spółką z o.o. i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz polskim rezydentem podatkowym, dokonał zakupu towarów w latach 2020 i 2021 od podmiotów powiązanych w ramach Grupy. Następnie firma niemiecka oblicza stały procent (Mark-Up) od całkowitej wartości sprzedanych towarów, a także koszty sprzedaży (Handling Fee) oraz proporcjonalnie alokowane koszty dystrybucji (Allocation), wystawiając Wnioskodawcy faktury z tymi pozycjami. Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, czy te faktury zostały prawidłowo zakwalifikowane jako korekta kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Organ podatkowy uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że faktury te stanowią korektę ceny nabytego towaru i powinny być rozliczone na bieżąco w okresie ich otrzymania, zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.601.2023.2.PP

Interpretacja indywidualna potwierdza, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: 1. Transfery środków w ramach przystąpienia do Umowy Cash Poolingu, czyli koncentracji środków pieniężnych, nie będą skutkować powstaniem przychodów ani kosztów podatkowych w Spółce. 2. Odsetki przysługujące lub obciążające Spółkę w związku z realizacją Umowy Cash Poolingu będą traktowane jako przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. 3. Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznawania przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń związanych z uczestnictwem w Umowie Cash Poolingu. 4. Wypłacane odsetki w ramach systemu cash-poolingu będą podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT, które dotyczą ograniczenia kosztów finansowania dłużnego. 5. W ramach Umowy Cash Poolingu mogą występować podatkowe różnice kursowe, szczególnie w odniesieniu do transferów środków pieniężnych w walutach innych niż polski złoty (PLN), takich jak EUR, USD czy GBP.

0111-KDIB1-2.4010.612.2023.2.END

Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną: 1. Podatkowa Grupa Kapitałowa (PGK) jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych ma prawo w pierwszym roku podatkowym swojej działalności wybrać kwartalny system wpłaty zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z art. 25 ust. 1b ustawy o CIT. 2. PGK, jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, w pierwszym i drugim roku podatkowym nie ma możliwości zastosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT. 3. PGK w roku rozpoczęcia działalności oraz w dwóch kolejnych latach podatkowych, które następują bezpośrednio po tym roku, będzie korzystać z wyłączenia określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, dotyczącego minimalnego podatku dochodowego.

0111-KDIB1-3.4010.569.2019.11.ZK

Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości prowadzenia przez Spółkę jednej wspólnej ewidencji dla działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, realizowanej na podstawie zezwoleń na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (SSE) oraz decyzji o wsparciu (DoW). Ponadto, przedmiotem analizy jest, czy dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, prowadzonej na podstawie tych zezwoleń i DoW, powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. W tym kontekście, dochód powinien być rozliczany w taki sposób, że najpierw wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach najwcześniej wydanego zezwolenia, a po jego wykorzystaniu, limity z kolejno wydanych zezwoleń i DoW. Organ uznał, że stanowisko Spółki w obu tych kwestiach jest prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.602.2023.2.PP

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych przystąpienia spółki A Sp. z o.o. do umowy cash poolingu. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. Transfery środków w ramach cash poolingu nie będą skutkować powstaniem przychodów ani kosztów podatkowych dla spółki A Sp. z o.o. Środki przekazywane na rachunek agenta lub sub-agenta pozostają własnością spółki i mają charakter zwrotny, co nie prowadzi do definitywnego przysporzenia ani uszczerbku w majątku spółki. 2. Odsetki otrzymywane lub płacone przez spółkę A Sp. z o.o. w związku z umową cash poolingu będą traktowane jako przychody podatkowe i koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji. 3. Spółka A Sp. z o.o. nie będzie zobowiązana do rozpoznawania przychodów z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń związanych z uczestnictwem w umowie cash poolingu. 4. Koszty odsetkowe ponoszone przez spółkę A Sp. z o.o. w związku z finansowaniem w ramach cash poolingu będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji (art. 15c ustawy o CIT). 5. Transfery środków pieniężnych w walucie obcej w ramach cash poolingu mogą prowadzić do powstania podatkowych różnic kursowych po stronie spółki A Sp. z o.o., natomiast transfery środków w tej samej walucie obcej pomiędzy rachunkami spółki nie będą generować takich różnic.

0111-KDIB1-3.4010.178.2019.10.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej, spełniającej łącznie następujące warunki: 1. Mieszczącej się w kodach PKWiU wskazanych w Decyzji o wsparciu, wydanej na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, oraz 2. Prowadzonej na terenie (działkach) wskazanym w tej Decyzji, może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Zgodnie z przepisami, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlega cały dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w Decyzji oraz wpisującej się w kody PKWiU wskazane w tej Decyzji, do wysokości limitu przyznanej pomocy publicznej.

0114-KDIP2-1.4010.608.2023.2.KW

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kolokacji. Część jej działalności korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie decyzji o wsparciu, zgodnie z ustawą o wspieraniu nowych inwestycji. Spółka pragnie potwierdzić, że: 1. W przypadku, gdy wartość ujemnych różnic kursowych przewyższa wartość dodatnich różnic kursowych w danym okresie rozliczeniowym, nadwyżka ujemnych różnic kursowych stanowi dla Spółki tzw. koszt wspólny, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT. 2. W sytuacji, gdy wartość dodatnich różnic kursowych przewyższa wartość ujemnych różnic kursowych w danym okresie rozliczeniowym, nadwyżka dodatnich różnic kursowych stanowi dla Spółki przychód z działalności opodatkowanej.

0114-KDIP2-2.4010.560.2023.3.ASK

Spółka dysponuje instalacją fotowoltaiczną zlokalizowaną przy budynku mieszkalnym, gdzie zainstalowany jest licznik administracyjny. Uzyskuje energię elektryczną z fotowoltaiki, z której część wykorzystuje na własne potrzeby, a pozostałą część oddaje do sieci w ramach net billingu. W systemie net-billingu energia wprowadzona do sieci jest przeliczana na wartość pieniężną w złotówkach, która trafia na wirtualne konto prosumenta prowadzone przez sprzedawcę energii. Z tego konta prosument reguluje płatności za energię elektryczną pobraną z sieci, co określane jest jako depozyt prosumencki. Środki zgromadzone na koncie mogą być wykorzystywane przez kolejne 12 miesięcy od momentu ich wprowadzenia. W przypadku, gdy po upływie roku nie zostaną w pełni wykorzystane, prosument otrzyma 20% ich wartości. Organ podatkowy uznał, że nadwyżka energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym, w porównaniu do wartości energii pobranej w tym czasie, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.646.2023.1.MF

Wnioskodawca, będący spółką, podjął działania mające na celu budowę farmy fotowoltaicznej. W tym celu zawarł umowę dzierżawy gruntów, na których planowana jest inwestycja. Przed rozpoczęciem budowy konieczne jest przeprowadzenie prac oczyszczających teren, obejmujących wycinkę drzew i krzewów, wyrównanie oraz uzbrojenie terenu. Spółka poniesie wydatki związane z dzierżawą gruntów w trakcie realizacji tych prac. Po zakończeniu inwestycji spółka będzie generować przychody z produkcji energii elektrycznej. Organ podatkowy uznał, że wydatki na dzierżawę gruntów poniesione do momentu zakończenia budowy farmy fotowoltaicznej mogą być zaliczone do wartości środków trwałych w budowie, co stanowi element wartości początkowej środków trwałych, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne. Dodatkowo, koszty prac oczyszczających i pomocniczych, takich jak wycinka drzew, krzewów, wyrównanie terenu oraz budowa drogi dojazdowej, również mogą zwiększać wartość początkową środków trwałych. Organ potwierdził zatem prawidłowość stanowiska przedstawionego przez spółkę.

0114-KDIP2-2.4010.535.2023.3.AS

Spółka A prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prywatnych usług zdrowotnych. W ramach nowej strategii biznesowej planuje objąć pracowników swoich klientów ubezpieczeniem grupowym, które ma być uzupełnieniem oferty pakietów medycznych. Jako ubezpieczający, Spółka będzie finansować składkę ubezpieczeniową z własnych środków i przekazywać ją do ubezpieczyciela B na podstawie umowy ubezpieczenia grupowego. Klienci zobowiązani będą do uiszczenia jednego, całościowego wynagrodzenia na rzecz Spółki za świadczoną usługę, obejmującą zarówno usługę abonamentową, jak i ochronę ubezpieczeniową. Organ uznał, że składka ubezpieczeniowa płacona przez Spółkę stanowi koszt uzyskania przychodu, natomiast wynagrodzenie od klientów w formie opłaty abonamentowej będzie w całości przychodem Spółki, który podlega opodatkowaniu CIT.

0114-KDIP2-1.4010.649.2023.1.PK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka kwalifikuje się jako spółka nieruchomościowa w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT. Posiada budynek usługowy sklasyfikowany w grupie 1 KŚT, który nie jest traktowany jako środek trwały podlegający odpisom amortyzacyjnym w bilansie. Jednakże dla celów podatkowych Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tej nieruchomości. W związku z nowelizacją art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., organ podatkowy stwierdził, że Spółka nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT od wartości początkowej środków trwałych w grupie 1 KŚT. Powodem jest to, że Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tej nieruchomości na podstawie przepisów o rachunkowości, lecz jedynie dla celów podatkowych. Nowe brzmienie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy amortyzacyjne dotyczące środków trwałych w grupie 1 KŚT nie mogą przekraczać odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonywanych zgodnie z przepisami o rachunkowości. W związku z tym organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.534.2023.1.DP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Fundacja Rodzinna, w związku z otrzymaniem udziałów w Spółce II na skutek podziału Spółki I przez wydzielenie działalności inwestycyjnej, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że Fundacja Rodzinna ma prawo do zwolnienia podmiotowego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT, w związku z otrzymaniem udziałów w Spółce II w wyniku podziału Spółki I przez wydzielenie działalności inwestycyjnej. Organ wskazał, że przychód Fundacji z tego tytułu mieści się w zakresie dozwolonej działalności gospodarczej fundacji rodzinnej, określonej w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o fundacji rodzinnej, a zatem nie podlega wyłączeniu ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 7 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.729.2023.1.JG

Wnioskodawca, jako prywatne przedsiębiorstwo, prowadzi szereg projektów badawczo-rozwojowych mających na celu opracowanie nowych lub ulepszonych rozwiązań technicznych i technologicznych. Działalność ta odpowiada definicji działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w szczególności stanowi prace rozwojowe zgodnie z art. 4a pkt 28 uCIT. Wnioskodawca realizuje tę działalność w sposób twórczy i systematyczny, dążąc do zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, ponoszonych w związku z realizacją tej działalności.

0114-KDIP2-1.4010.618.2023.1.DK

Spółka działająca pod firmą (...) jest polskim rezydentem podatkowym, który nabywa od zagranicznego podmiotu (Dostawcy) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych licencje na wykorzystanie oprogramowania komputerowego, zwane licencjami użytkownika końcowego. W ramach tych licencji Spółka nabywa jedynie prawo do użytkowania oprogramowania na własne potrzeby, nie uzyskując praw autorskich. Organ podatkowy uznał, że ponieważ Spółka nabywa jedynie licencje użytkownika końcowego, a nie prawa autorskie, wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu Dostawcy nie kwalifikuje się jako należności licencyjne w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, Spółka nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od tych płatności. Organ podatkowy potwierdził tym samym prawidłowość stanowiska Spółki przedstawionego we wniosku.

0111-KDIB1-1.4010.730.2023.1.KM

Interpretacja indywidualna potwierdza, że koszty czynszu oraz innych opłat związanych z wynajmem nieruchomości, w których Spółka będzie prowadzić sklepy, kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ zauważył, że wydatki te są bezpośrednio związane z przychodami osiąganymi przez Spółkę, ponieważ działalność gospodarcza będzie prowadzona w tych nieruchomościach. Wydatki muszą być ponoszone w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, być racjonalne, odpowiednio udokumentowane oraz nie figurować w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Organ dodał, że w przypadku powiązań między Spółką a wynajmującymi, warunki umów najmu powinny być zgodne z warunkami rynkowymi.

0114-KDIP2-2.4010.605.2023.1.PK

Ustanowienie oraz rozwiązanie rezerw nie stanowi podstawy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Powinno być ujmowane zgodnie z prawem bilansowym jako pozostałe koszty lub przychody, co wpływa na wynik finansowy netto Spółki. Rezerwy utworzone w roku poprzedzającym wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych należy uwzględnić we wstępnej korekcie przychodów i kosztów, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy w obu kwestiach uznano za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.594.2023.2.PP

Interpretacja dotyczy przyszłego zdarzenia związanego z przystąpieniem spółki A S.A. (Wnioskodawca) do umowy cash poolingu. Wnioskodawca zadał pięć pytań dotyczących skutków podatkowych tej umowy: 1. Czy transfery środków w ramach cash poolingu będą generować przychody lub koszty podatkowe? 2. Czy odsetki związane z cash poolingiem będą traktowane jako przychody i koszty podatkowe w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji? 3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznawania przychodów z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń w związku z cash poolingiem? 4. Czy wypłacane odsetki w ramach cash poolingu będą podlegały przepisom o niedostatecznej kapitalizacji? 5. Czy w ramach cash poolingu powstaną podatkowe różnice kursowe? Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy we wszystkich tych kwestiach, rezygnując z dalszego uzasadnienia prawnego tej oceny.

0114-KDIP2-2.4010.546.2023.1.IN

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych związanych z otrzymaniem nagrody w postaci waluty wirtualnej za udostępnianie walut wirtualnych w ramach stakingu. Organ uznał, że w momencie otrzymania nagrody w kryptowalutach po stronie podatnika powstaje przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, którego wysokość określa art. 12 ust. 5 tej ustawy. Przychód ten będzie traktowany jako wydatek związany z nabyciem waluty wirtualnej, co można rozliczyć jako koszt uzyskania przychodu przy jej zbyciu zgodnie z art. 15 ust. 1i ustawy o CIT. Ponadto, opłaty ponoszone przez podatnika (GF, SLF) w walutach wirtualnych, związane z czynnościami stakingu, należy uznać za podstawę do ustalenia przychodu zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT. Organ ocenił, że stanowisko podatnika jest częściowo nieprawidłowe, a częściowo prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.586.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez spółkę komandytową na składki na ubezpieczenie społeczne adwokatów - komplementariuszy spółki, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ wskazał, że zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy Prawo o adwokaturze, spółki komandytowe, w których adwokaci wykonują zawód, są zobowiązane do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne tych adwokatów. Ponadto, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione przez spółkę komandytową w tym zakresie mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki te powinny być traktowane jako koszt uzyskania przychodów, zostało uznane za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.629.2023.1.DK

Wnioskodawca, spółka X Sp. k., prowadzi negocjacje dotyczące nabycia prawa własności gruntu zabudowanego budynkiem oraz dwóch lokali, które stanowią odrębny przedmiot własności w tym budynku. Lokale te są w księgach wieczystych klasyfikowane jako mieszkalne, jednak obecny właściciel wykorzystuje je na cele biurowe. Po dokonaniu zakupu, Wnioskodawca planuje kontynuować użytkowanie nabytych lokali w charakterze niemieszkalnym, przeznaczając je na wynajem powierzchni biurowej. Wnioskodawca zamierza wprowadzić oba lokale do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z symbolem Klasyfikacji Środków Trwałych 121 (lokale niemieszkalne) oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych lokali. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo do amortyzacji lokali zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT w związku z art. 16c pkt 2a tej ustawy.

0114-KDIP2-1.4010.622.2023.2.DK

Koszty usług cateringowych świadczonych w siedzibie Spółki, wydatki na zajęcia sportowe (joga, piłka nożna, koszykówka, siatkówka, bieganie, jazda na rowerze) oraz koszty usług masażu, z których korzystają pracownicy, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te mają na celu zapewnienie pracownikom odpowiednich warunków pracy, zwiększenie ich motywacji i efektywności, co pośrednio może przyczynić się do wzrostu przychodów Spółki. Interpretacja uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.601.2023.1.SP

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, planuje przekształcenie swojej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka z o.o.). Po dokonaniu przekształcenia zamierza zawrzeć z Spółką z o.o. umowę pożyczki rewolwingowej, w ramach której będzie wielokrotnie wypłacał środki pieniężne do określonego limitu. Spółka z o.o. planuje opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek. Wnioskodawca zapytał, czy wypłaty dokonywane przez Spółkę z o.o. na jego rzecz z tytułu zwrotu pożyczki rewolwingowej będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, ponieważ zwrot pożyczki udzielonej Spółce z o.o. nie będzie traktowany jako dochód z tytułu ukrytych zysków i nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0114-KDIP2-2.4010.599.2023.1.ASK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wydatki Spółki związane z ukrytymi zyskami oraz wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, dotyczące samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych, powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wartości netto czy brutto. Organ podatkowy uznał, że przy ustalaniu wartości ukrytych zysków oraz wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w odniesieniu do samochodów osobowych i innych składników majątkowych używanych przez pracowników i udziałowców Spółki do celów mieszanych, należy przyjmować wartość tych wydatków w kwocie brutto, czyli z uwzględnieniem podatku VAT. W związku z tym stanowisko Spółki zostało uznane za nieprawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.436.2023.1.DD

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka postanowiła zainwestować w nową inwestycję, mającą na celu zastąpienie dotychczasowego źródła energii cieplnej i elektrycznej, zasilanego węglem kamiennym, dwoma nowymi blokami wysokosprawnej kogeneracji gazowej. Celem inwestycji jest znacząca poprawa efektywności produkcji energii oraz istotne ograniczenie emisji szkodliwych gazów i pyłów. Realizacja inwestycji przyczyni się do poprawy warunków środowiskowych i jakości powietrza w aglomeracji, a także zwiększy bezpieczeństwo energetyczne regionu. Spółka zapytała, czy koszty pożyczek zaciągniętych na realizację tej inwestycji mogą być uznane za koszty finansowania dłużnego, które służą sfinansowaniu długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, zgodnie z art. 15c ust. 8 w związku z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. W konsekwencji Spółka chciała uniknąć uwzględniania tych kosztów przy kalkulowaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego na potrzeby limitu określonego w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W ocenie organu, realizacja opisanej inwestycji nie spełnia definicji długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. Organ wskazał, że zgodnie z art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, inwestycje mające na celu zastąpienie dotychczasowego źródła energii cieplnej i elektrycznej, zasilanego węglem kamiennym, nowymi blokami wysokosprawnej kogeneracji gazowej, nie mogą być zaliczone do celów publicznych. Podkreślił, że katalog celów publicznych zawarty w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami ma charakter zamknięty i nie obejmuje tego typu inwestycji. W rezultacie, Spółka jest zobowiązana do uwzględniania kosztów pożyczek zaciągniętych na realizację tej inwestycji przy kalkulowaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego na potrzeby limitu określonego w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.648.2023.1.PK

Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, Spółka, jako spółka nieruchomościowa, nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 1 KŚT, ponieważ nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych na podstawie przepisów o rachunkowości. Organ podatkowy podkreślił, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., wysokość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów przez spółki nieruchomościowe nie może przekraczać odpisów amortyzacyjnych dokonywanych zgodnie z przepisami o rachunkowości. W związku z tym, że Spółka nie dokonuje takich odpisów, nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 1 KŚT.

0111-KDIB1-3.4010.594.2023.2.PC

Spółka otrzymała dotację w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Dotacja ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W odniesieniu do momentu wyłączenia kosztów kwalifikowanych, sfinansowanych z tej dotacji, stanowisko Spółki jest częściowo nieprawidłowe. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty kwalifikowane sfinansowane z dotacji należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano dokument potwierdzający przyznanie dotacji, a nie w momencie poniesienia tych kosztów lub naliczenia odpisów amortyzacyjnych. W związku z tym, Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów w okresie otrzymania dotacji, niezależnie od roku podatkowego, w którym koszty te zostały poniesione lub odpisy amortyzacyjne naliczone.

0114-KDIP2-2.4010.604.2023.1.IN

Ustanowienie oraz rozliczanie czynnych międzyokresowych kosztów nie wpływa na podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Powinno być ujmowane zgodnie z prawem bilansowym, jako koszty zgodne z zasadą memoriału, co oddziałuje na wynik finansowy netto Spółki. Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów z roku poprzedzającego wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych muszą być uwzględnione we wstępnej korekcie przychodów i kosztów, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-2.4010.575.2023.2.AW

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawca") jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje wybrać opodatkowanie na zasadach ryczałtu od dochodów spółek, zgodnie z rozdziałem 6b Ustawy o CIT („System Estoński"). Spółka uważa, że spełnia warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, które uprawniają do opodatkowania ryczałtem. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, wskazując, że Spółka nie uzyskuje przychodów z tytułów wymienionych w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a-f ustawy o CIT. Transakcje z podmiotem powiązanym dotyczą świadczenia usług budowlano-montażowych, które generują wartość dodaną, a zatem nie są transakcjami, w których wartość dodana pod względem ekonomicznym jest znikoma lub nie występuje.