0114-KDIP2-1.4010.605.2023.3.MW
Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, płatnik dokonujący wypłat na rzecz nierezydentów z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT ma obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, chyba że zastosuje stawkę podatku wynikającą z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierze podatku zgodnie z tą umową. Wykorzystanie preferencji podatkowych wymaga jednak od płatnika zachowania należytej staranności w weryfikacji warunków ich zastosowania, w tym potwierdzenia statusu kontrahenta jako rzeczywistego właściciela należności oraz prowadzenia przez niego rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju rezydencji. Organ podkreślił, że płatnik nie może ograniczyć się jedynie do posiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta, lecz musi również zweryfikować spełnienie przesłanek określonych w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT, nawet jeśli wartość wypłacanych należności nie przekracza 2 mln zł w roku podatkowym.