Interpretacje CIT - Marzec 2023

336 interpretacji podatkowych CIT z Marzec 2023 roku.

0111-KDIB1-1.4010.71.2023.1.AW

Interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych planowanego połączenia spółki przejmującej (Wnioskodawcy) ze spółką przejmowaną. Wnioskodawca, producent opakowań ochronnych i elementów izolacyjnych, planuje połączenie ze spółką przejmowaną, która prowadzi działalność o podobnym charakterze. Połączenie ma nastąpić zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na Wnioskodawcę w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym. Wnioskodawca zadał sześć pytań dotyczących m.in. ustalenia wartości rynkowej majątku spółki przejmowanej, wartości emisyjnej udziałów, wartości składników majątku oraz powstania przychodu podatkowego po stronie spółki przejmującej. Organ w wydanej interpretacji uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.59.2023.1.ASK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka od 1 listopada 2022 roku jest opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Wspólnicy Spółki planują w przyszłości odpłatne zbycie posiadanych udziałów do Spółki w celu ich umorzenia. Umorzenie ma nastąpić poprzez obniżenie kapitału zakładowego oraz kapitału zapasowego Spółki, w którym zgromadzone są zyski z lat ubiegłych, tj. przed rozpoczęciem opodatkowania ryczałtem. Organ podatkowy uznał, że świadczenie otrzymane przez Wspólnika/Wspólników w wyniku obniżenia kapitału zakładowego Spółki poprzez umorzenie udziałów oraz wypłaty z tego tytułu z kapitału zapasowego, który stanowi zyski z lat ubiegłych, traktowane jest jako dochód z tytułu ukrytych zysków, zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.63.2023.1.IN

Spółka "A" sp. z o.o. jest polskim rezydentem podatkowym, który opodatkowany jest ryczałtem od dochodów spółek. Wspólnicy spółki planują odpłatne zbycie posiadanych udziałów w celu ich umorzenia. Organ podatkowy uznał, że umorzenie udziałów nie będzie traktowane jako posiadanie udziałów (akcji) w kapitale innej spółki w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT. W związku z tym, spółka nie utraci prawa do opodatkowania ryczałtem zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.87.2023.1.SG

Kwoty Starych Zysków wypłacone Wspólnikom przez Spółkę przekształconą na podstawie podjętych uchwał będą neutralne podatkowo dla Spółki Przekształconej w świetle Ustawy o CIT, szczególnie w okresie opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Z przepisów przejściowych zawartych w ustawie nowelizującej wynika, że zyski wypłacane przez spółkę komandytową, gdy posiada ona status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a które zostały wypracowane w czasie, gdy spółka ta była podmiotem transparentnym podatkowo, nie podlegają ponownemu opodatkowaniu. Zmiana formy prawnej Spółki komandytowej na Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie wpływa na opodatkowanie zysku pochodzącego ze Spółki komandytowej za okres, gdy nie była ona jeszcze podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Dodatkowo, wypłata Starych Zysków nie spełnia przesłanek do zakwalifikowania ich jako dochody podlegające opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0114-KDIP2-2.4010.34.2023.2.PK

Spółka A Sp. z o.o. zawarła umowę z klientem, na mocy której zobowiązała się do wykonania kompleksowego świadczenia obejmującego B oraz C. Zgodnie z umową, klient miał uiścić płatność w trzech ratach: Rata 1 (przed rozpoczęciem prac), Rata 2 (przed montażem) oraz Rata 3 (po dostawie). Umowa przewidywała możliwość odstąpienia przez klienta od umowy w ciągu 14 dni bez ponoszenia kosztów, a po upływie tego terminu - za zapłatą odstępnego. W przypadku odstąpienia, Spółka miała zwrócić klientowi wpłacone Raty 1 i 2. Spółka zapytała, czy otrzymane Raty 1 i 2 stanowią przychód do opodatkowania w momencie ich otrzymania, czy mogą być traktowane jako pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet przyszłych dostaw towarów i usług, które zostaną zrealizowane w kolejnych okresach sprawozdawczych, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które będą realizowane w przyszłych okresach sprawozdawczych. Warunkiem jest, aby w momencie otrzymania wpłaty było jasne, że dotyczy ona konkretnych przyszłych dostaw, a wpłata nie miała charakteru definitywnego (istniała możliwość jej zwrotu). W opisanym przypadku powyższe warunki zostały spełnione, dlatego Raty 1 i 2 nie stanowią przychodu do opodatkowania w momencie ich otrzymania.

0111-KDIB1-3.4010.30.2023.2.JMS

Interpretacja indywidualna stwierdza, że działalność Spółki związana z opracowywaniem nowych technologii niezbędnych do wytworzenia produktów, optymalizacją procesów produkcji, tworzeniem nowych rozwiązań technicznych oraz unikalnych produktów na podstawie analizy rynku i na zlecenie klientów, a także ulepszaniem i modyfikowaniem produktów oferowanych przez Spółkę, spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym Spółka ma prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Interpretacja potwierdza również, że Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenia pracowników rzeczywiście zaangażowanych w prace B+R, w tym wynagrodzenia, premie, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, koszty prywatnej opieki medycznej, dofinansowanie karty sportowej oraz ubezpieczenie na życie. Z drugiej strony, Spółka nie może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń za czas nieobecności pracowników (urlop, choroba) ani nagród i premii proporcjonalnie przypadających na okresy nieobecności. Interpretacja wskazuje także, że Spółka nie ma możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Dodatkowo, interpretacja uznaje, że Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności B+R, koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z tą działalnością, a także koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny wykorzystywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

0114-KDIP2-2.4010.48.2023.1.SP

Wnioskodawca, będący spółką kapitałową, nabył nieruchomość logistyczną w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z zaciągnięciem kredytu bankowego na ten cel, zawarł transakcje zabezpieczające ryzyko zmiany stopy procentowej, w tym swapcję oraz IRS. Wnioskodawca postawił następujące pytania: 1. Czy kwota uzyskana z realizacji swapcji powinna wpłynąć na zmniejszenie wartości początkowej nieruchomości? 2. Czy wydatek na nabycie swapcji powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu w momencie realizacji swapcji? 3. Kiedy Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt uzyskania przychodu związany z wydatkiem na nabycie IRS? Organ podatkowy ocenił, że: 1. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest nieprawidłowe, ponieważ kwota uzyskana z realizacji swapcji powinna być traktowana jako przychód podatkowy, a nie jako zmniejszenie wartości początkowej nieruchomości. 2. W odniesieniu do pytania nr 2, stanowisko Wnioskodawcy również jest nieprawidłowe, gdyż wydatek na nabycie swapcji powinien zwiększać wartość początkową nieruchomości, a nie być klasyfikowany jako koszt uzyskania przychodu. 3. Natomiast w kwestii pytania nr 3, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, ponieważ wydatek na nabycie IRS może być rozpoznawany proporcjonalnie do częściowych realizacji praw wynikających z tego instrumentu.

0111-KDIB1-3.4010.69.2023.1.JKU

Organ podatkowy uznał, że rekompensata wypłacana przez Wnioskodawcę Kontrahentowi na podstawie zawartego porozumienia nie stanowi kosztu uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy. W ocenie organu, rekompensata nie jest wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, lecz wynika z ryzyka gospodarczego, które Wnioskodawca podjął przy rozwiązaniu umowy. Organ zaznaczył, że nie wszystkie wydatki związane z działalnością gospodarczą, nawet jeśli są ekonomicznie uzasadnione, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W związku z tym, wydatek z tytułu rekompensaty nie spełnia przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-2.4010.470.2018.10.S/AS

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku zastosowania ograniczeń z art. 15e ustawy o CIT do kosztów usług informatycznych (Usługi IT) nabywanych od podmiotu powiązanego. Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, stwierdzając, że koszty Usługi IT nie podlegają ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ponieważ usługi te nie są wymienione w katalogu usług określonym w tym przepisie. Po szczegółowej analizie charakteru Usługi IT organ doszedł do wniosku, że nie mają one cech usług doradczych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych ani świadczeń o podobnym charakterze, które podlegałyby limitowaniu zgodnie z art. 15e ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.9.2023.1.PP

Spółka komandytowa, utworzona w wyniku przekształcenia spółki jawnej, planuje stworzenie wyodrębnionego w kapitale rezerwowym funduszu na cele inwestycyjne oraz zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów dokonywanych na ten fundusz zgodnie z art. 15 ust. 1hb ustawy o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony fundusz inwestycyjny wyłącznie z zysku osiągniętego przez spółkę komandytową w 2022 r., pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów określonych w art. 15 ust. 1hb ustawy o CIT. Z kolei Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów na ten fundusz z zysku spółki jawnej za 2021 r.

0111-KDIB1-1.4010.62.2023.1.AW

Wnioskodawca, polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz rezydentem podatkowym w Polsce. Planuje przejąć w drodze połączenia Spółkę przejmowaną, która jest właścicielem nieruchomości wykorzystywanej przez Grupę Kapitałową, do której należy Wnioskodawca. Wnioskodawca zadał dwa pytania: 1. Czy w związku z przejęciem Spółki przejmowanej przez Wnioskodawcę nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT, co oznacza, że Wnioskodawca nie utraci możliwości obniżenia dochodów osiąganych w roku połączenia oraz w kolejnych latach o straty podatkowe poniesione w latach poprzedzających rok połączenia? 2. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca po połączeniu ze Spółką przejmowaną sprzeda Nieruchomość i osiągnie z tego tytułu przychód przekraczający pozostałe przychody Wnioskodawcy w roku podatkowym - niezależnie od roku sprzedaży Nieruchomości - nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT, co oznacza, że Wnioskodawca nie utraci możliwości obniżenia dochodów osiąganych w roku połączenia oraz w kolejnych latach o straty podatkowe poniesione w latach poprzedzających rok połączenia? Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w obu kwestiach jest prawidłowe. Przejęcie Spółki przejmowanej przez Wnioskodawcę nie wpłynie na przedmiot faktycznie prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej, która koncentruje się na świadczeniu usług IT. Dodatkowo, Wnioskodawca od początku posiadał 100% udziałów w Spółce przejmowanej, co oznacza, że nie dojdzie do zmiany wspólnika. W związku z tym, art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania. Sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę po połączeniu również nie wpłynie na możliwość rozliczenia przez Wnioskodawcę jego strat podatkowych z lat ubiegłych.

0114-KDIP2-3.4010.36.2019.11.S/SP

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zaliczenia oraz sposobu rozliczenia w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na podstawie umowy o współpracy w zakresie działań związanych z społeczną odpowiedzialnością biznesu (CSR). Organ uznał, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku jest prawidłowe. Wydatki poniesione przez podatnika na realizację działań w obszarze CSR, w tym te wynikające z umowy z organizacją pozarządową, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, które nie są bezpośrednio związane z przychodem. Koszty te powinny być rozliczone proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą, w przypadku gdy nie jest możliwe określenie, jaka ich część odnosi się do danego roku podatkowego.

0114-KDIP2-1.4010.31.2023.2.OK

Spółdzielnia Mieszkaniowa dysponuje budynkiem, w którym znajduje się lokal użytkowy, będący spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu. Budynek ten stanowi środek trwały Spółdzielni. Własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało ustanowione na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółdzielnia tworzy fundusz remontowy, który zalicza do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. W 2022 r. Spółka rozpoczęła remont części wspólnych budynku, przy czym część kosztów pokryje z funduszu remontowego, a pozostałą część z własnych środków. Organ podatkowy uznał, że koszty poniesione przez Spółkę na remont części wspólnej budynku, które nie będą pokryte z funduszu remontowego, stanowią dla Spółdzielni przychód podatkowy z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, stanowisko Spółki, że koszty te powinny być zaliczone do pozostałych przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych, zostało uznane za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.81.2023.2.OK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy po wyborze przez Spółkę Przekształconą opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, wypłata zysków z lat ubiegłych, zgromadzonych na kapitale zapasowym oraz wykazanych na kontach zobowiązań spółki (z okresu, gdy spółka komandytowa była transparentna podatkowo), spowoduje powstanie dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że taka wypłata zysków nie będzie skutkować powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek po stronie Spółki Przekształconej.

0111-KDIB1-1.4010.39.2023.4.KM

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w umowie koncentracji środków pieniężnych. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. Transfer środków z Rachunku Źródłowego na Rachunek Źródłowy Wnioskodawcy, prowadzący do bilansowania go do wartości zerowej, nie spowoduje powstania przychodu ani kosztu podatkowego po stronie Wnioskodawcy. 2. Odsetki płacone lub otrzymywane przez Wnioskodawcę w ramach Usługi Koncentracji będą traktowane odpowiednio jako koszty uzyskania przychodów lub przychody zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. 3. Różnice kursowe, które mogą wystąpić na Rachunku Źródłowym Wnioskodawcy w związku z zerowaniem sald w ramach Usługi Koncentracji, będą stanowiły podatkowe różnice kursowe, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. 4. W związku z wyłączeniem odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcy za zobowiązania innych Uczestników oraz wyłączeniem solidarnej odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Banku, Wnioskodawca jako Uczestnik Usługi Koncentracji nie uzyska przychodu z nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia.

0111-KDIB2-1.4010.31.2023.2.BJ

Wnioskodawca, spółka z o.o. z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, spełnia warunki do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Zgodnie z umową spółki, wspólnicy - osoby fizyczne - są zobowiązani do świadczenia na rzecz spółki powtarzających się usług niepieniężnych, takich jak projektowanie, wycena i montaż instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła, projektowanie i wykonywanie haftów, przygotowywanie ewidencji księgowej oraz sporządzanie umów z klientami. Wynagrodzenie za te usługi ustalane jest na warunkach rynkowych i wypłacane niezależnie od osiągnięcia zysku przez spółkę. Organ podatkowy uznał, że powtarzające się usługi niepieniężne świadczone przez wspólników na rzecz spółki nie są ukrytymi zyskami podlegającymi opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

DD3.8203.1.2023

Interpretacja ogólna Ministra Finansów dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy płatnik składek, taki jak pracodawca lub zleceniodawca, opłaca ze swoich środków zaległe składki na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, które powinny być pokryte z dochodu ubezpieczonego, czyli pracownika, zleceniobiorcy lub byłego pracownika czy zleceniobiorcy. Organ podatkowy wskazuje, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych, zapłata przez płatnika składek zaległych składek nie stanowi przychodu podatkowego dla ubezpieczonego. Płatnik składek realizuje w ten sposób swój publicznoprawny obowiązek, a nie dokonuje nieodpłatnego świadczenia na rzecz ubezpieczonego. W związku z tym, zapłata tych składek przez płatnika nie generuje po stronie ubezpieczonego obowiązków płatnika podatku dochodowego ani obowiązku informacyjnego. Ponadto, koszty poniesione przez płatnika składek na opłacenie zaległych składek, w części, która powinna być sfinansowana z dochodu ubezpieczonego, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów po stronie płatnika.

0111-KDIB1-3.4010.879.2022.2.AN

Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, dochody ze sprzedaży wyrobów, które powstały przy wykorzystaniu usług podwykonawców, w części odpowiadającej dochodom z nabywanych półproduktów, nie będą objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Organ podkreślił, że kluczowym warunkiem przyznania pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania jest prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze wskazanym w decyzji o wsparciu oraz w zakresie określonym w tej decyzji. Zasadnicza część procesu wytwarzania produktu musi być realizowana przez podatnika, a nie przez inny podmiot. Wyroby nabywane od podwykonawców są pełnowartościowymi produktami, a nie "półproduktami", co wyklucza możliwość korzystania z zwolnienia dla dochodów z ich sprzedaży.

0111-KDIB1-1.4010.70.2023.2.AND

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Spółka od 2022 r. wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Wnioskodawca twierdzi, że wynagrodzenie uzyskane przez Spółkę z tytułu sprzedaży nakładów inwestycyjnych na rzecz Właścicielki Nieruchomości (poniesionych na nieruchomość Wynajmującą), przy założeniu, że cena sprzedaży będzie rynkowa, nie będzie stanowiło dochodu z tytułu ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ustawy o CIT. W związku z tym, dla Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w ramach ryczałtu od dochodów spółek.

DKP3.8082.9.2022

Interpretacja dotyczy planowanej reorganizacji grupy kapitałowej A, która obejmuje dwa kluczowe elementy: wniesienie przez spółkę B zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki C w formie aportu ZCP oraz połączenie spółki B ze spółką A, przy czym A będzie spółką przejmującą. Celem reorganizacji jest uproszczenie struktury grupy kapitałowej, redukcja kosztów, zwiększenie efektów synergii oraz ułatwienie dystrybucji zysku z spółki C do spółki dominującej A, a następnie do akcjonariuszy spółki S notowanej na giełdzie. Organ podatkowy uznał, że cele gospodarcze reorganizacji są uzasadnione, a korzyści podatkowe, takie jak brak opodatkowania dochodów z tytułu aportu ZCP oraz połączenia, są neutralne podatkowo i zgodne z intencją ustawodawcy.

0114-KDIP2-2.4010.284.2022.2.AS

Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 23a ustawy o CIT do dochodów Spółki, w tym: 1. jako podwykonawcy Spółek jawnych świadczącego dla nich usługi (Usługi A.), 2. jako wspólnika Spółek jawnych, w odniesieniu do alokowanych do Spółki dochodów tych Spółek. Organ podatkowy potwierdził, że zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 23a ustawy o CIT ma zastosowanie do dochodów Spółki osiągniętych od 1 stycznia 2022 r. w wskazanym zakresie. Organ zaznaczył, że przy kalkulacji dochodu objętego zwolnieniem Spółka powinna uwzględnić: - wszystkie przychody i koszty Spółek jawnych alokowane do Spółki jako wspólnika, - przychody i koszty Spółki jako podwykonawcy Spółek jawnych (Usługi A.), - część Kosztów Ogólnych Spółki w proporcji do przychodów z realizacji Kontraktów, - przychody z tytułu różnic kursowych zrealizowanych w Spółkach jawnych.

0111-KDIB1-2.4010.59.2023.1.AK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy nabywane przez spółkę prawa do serwisów internetowych oraz stron internetowych kwalifikują się jako wartości niematerialne i prawne (WNiP) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także sposobu rozliczenia tych wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Organ uznał, że stanowisko spółki w odniesieniu do pytania 1 jest prawidłowe - nabywane prawa do serwisów i stron internetowych stanowią WNiP podlegające amortyzacji. W zakresie pytań 2 i 3 organ ocenił stanowisko spółki jako nieprawidłowe. Wskazał, że w przypadku braku rozdzielenia poszczególnych wydatków na fakturze, do wartości początkowej WNiP należy zaliczyć jedynie kwotę odpowiadającą przeniesieniu praw majątkowych, natomiast pozostała część wynagrodzenia stanowi koszty pośrednie, które powinny być rozliczone w momencie ich poniesienia. Organ potwierdził natomiast prawidłowość stanowiska spółki w zakresie pytania 4, dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie praw do serwisów i stron internetowych, o wartości nieprzekraczającej 10.000 zł.

0111-KDIB1-2.4010.24.2023.2.ANK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Prace Podwykonawcy związane z produkcją elementów linii produkcyjnej przed ich dostarczeniem na miejsce montażu powinny być klasyfikowane jako prace budowlano-montażowe w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Hiszpanią. 2. Dniem rozpoczęcia prac montażowych jest dzień, w którym pracownicy Wnioskodawcy lub Podwykonawcy wykonali pierwsze czynności na miejscu montażu, tj. 2 sierpnia 2021 r. 3. Zakończenie prac należy uznać za moment faktycznego zakończenia montażu, potwierdzonego protokołem powykonawczym, a nie formalnym odbiorem końcowym projektu. 4. W przypadku, gdy okres prac montażowych przekroczy 12 miesięcy, prace programistyczne Podwykonawcy, realizowane zdalnie z biura w Polsce, a nie na miejscu montażu, powinny być przypisane do wyniku zakładu. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Prace Podwykonawcy związane z produkcją elementów linii produkcyjnej oraz ich oprogramowaniem przed dostarczeniem na miejsce montażu należy przypisać do okresu prac montażowych. Moment rozpoczęcia 12-miesięcznego okresu to rozpoczęcie prac przez Podwykonawcę na terytorium Polski, a nie pierwsze czynności na miejscu montażu. Zakończenie prac montażowych następuje z chwilą formalnego przyjęcia prac przez zamawiającego. Prace programistyczne Podwykonawcy realizowane zdalnie powinny być przypisane do wyniku zakładu.

0111-KDIB1-3.4010.68.2023.2.ZK

Spółka L S.A. prowadzi działalność badawczo-rozwojową w wyodrębnionym Dziale B+R. Ponosi koszty energii elektrycznej bezpośrednio związane z tą działalnością, ustalane na podstawie odczytów liczników i podliczników zainstalowanych w budynkach, w których pracują wyłącznie pracownicy Działu B+R. Spółka zamierza zaliczyć te koszty energii elektrycznej do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe, stwierdzając, że koszty energii elektrycznej poniesione na potrzeby prac B+R realizowanych przez Dział B+R, których wartość ustalana jest na podstawie odczytów liczników i podliczników, kwalifikują się jako koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.52.2023.1.SG

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z otrzymaniem przez Spółkę środków pieniężnych od Dystrybutora na partycypację w kosztach uruchomienia produkcji nowych serii silników elektrycznych. Organ podatkowy uznał, że te środki będą stanowić przychód podatkowy Spółki, ponieważ nie są zwrotem poniesionych kosztów, lecz partycypacją Dystrybutora w tych kosztach. Organ zauważył, że część kosztów została już uwzględniona przez Spółkę w postaci odpisów amortyzacyjnych, które zgodnie z ustawą o CIT nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w zakresie odpowiadającym zwróconym wydatkom. W związku z tym, środki otrzymane od Dystrybutora będą przychodem podatkowym Spółki.

0111-KDIB1-3.4010.54.2023.1.JG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez spółkę z o.o. (Wnioskodawcę) za usługi budowlane świadczone przez wspólnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, którego wysokość ma charakter rynkowy, może być uznane za ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że takie wynagrodzenie nie będzie traktowane jako ukryty zysk, pod warunkiem że odpowiada wartości rynkowej i nie służy dokapitalizowaniu podmiotu powiązanego. Organ podkreślił, że ocena, czy dane świadczenie spełnia przesłanki do uznania go za ukryty zysk, powinna być przeprowadzana nie tylko na podstawie ceny transakcji, ale także z uwzględnieniem, czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi oraz czy wynika ona z rzeczywistych potrzeb biznesowych spółki.

0114-KDIP2-1.4010.276.2022.5.OK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych w następujących przypadkach: 1. Pośrednictwo lub rezerwacja artysty zagranicznego przez zagraniczną agencję artystyczną, w której faktura wystawiana jest jedynie za wynagrodzenie agencji (prowizję), a nie za wynagrodzenie artysty. W tej sytuacji wynagrodzenie agencji nie podlega opodatkowaniu w Polsce, co oznacza brak obowiązku poboru podatku u źródła (IFT-2) oraz konieczności posiadania certyfikatu rezydencji agencji. 2. Wykonawstwo zagranicznej agencji artystycznej, która wystawia fakturę za wynagrodzenie artysty zagranicznego oraz swoją prowizję. W tym przypadku wynagrodzenie agencji podlega opodatkowaniu w Polsce, a Fundacja powinna uzyskać certyfikat rezydencji agencji i wystawić IFT-2. 3. Faktura od zagranicznej spółki zajmującej się zarządzaniem podróżami artystów, dotycząca zwrotu kosztów podróży artysty. W tej sytuacji zwrot kosztów nie podlega opodatkowaniu w Polsce, co oznacza brak obowiązku poboru podatku u źródła (IFT-2) oraz konieczności posiadania certyfikatu rezydencji spółki. 4. Faktura od zagranicznego agenta, gdy artysta jest Polakiem rozliczającym się w Polsce. W tej sytuacji wynagrodzenie agenta (prowizja) nie podlega opodatkowaniu w Polsce, co skutkuje brakiem obowiązku poboru podatku u źródła (IFT-2) oraz konieczności posiadania certyfikatu rezydencji agenta.

0111-KDIB1-2.4010.44.2023.2.MZA

Wnioskodawca, firma działająca pod marką (...), planuje corocznie nabywać lub odnawiać subskrypcję licencji na moduł X w wersji agencyjnej od przedsiębiorstwa z siedzibą w Hongkongu. Moduł ten umożliwia Wnioskodawcy wdrażanie obsługi tłumaczeń na stronach internetowych oraz w sklepach opartych na platformie (...). W wyniku zakupu Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich do kodu źródłowego ani możliwości dalszej odsprzedaży licencji, a jedynie prawo do jej użytkowania oraz komercyjnego wykorzystywania w ramach prowadzonej działalności, w tym przy świadczeniu usług na rzecz klientów. Dodatkowo, Wnioskodawca ma możliwość wykorzystania przydzielonego pakietu "kredytów" na automatyczne tłumaczenia treści. Wnioskodawca pyta, czy zakup tej rocznej subskrypcji obliguje jego firmę do pobrania podatku u źródła. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, niektóre przychody uzyskiwane na terytorium Polski przez podmioty zagraniczne podlegają opodatkowaniu w sposób zryczałtowany. Opłaty za licencje na oprogramowanie komputerowe zasadniczo podlegają w Polsce zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu u źródła. W związku z tym, że Wnioskodawca nabył licencję w celu przetwarzania jej na potrzeby realizacji projektów komercyjnych, z których czerpane są korzyści finansowe, powstaje obowiązek naliczenia podatku u źródła. Organ stwierdził, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania 20% podatku u źródła zgodnie z ustawą o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.53.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych dla Spółki II (Wnioskodawcy) związanych z dobrowolnym umorzeniem bez wynagrodzenia udziałów w Spółce I. Organ podatkowy uznał, że w wyniku tej transakcji Spółka II (Wnioskodawca) nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu. Potwierdził również, że brak przychodu podatkowego wyklucza możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem umarzanych udziałów. W konsekwencji, dobrowolne umorzenie bez wynagrodzenia udziałów posiadanych przez Spółkę II (Wnioskodawcę) w Spółce I będzie dla niej neutralne w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

0111-KDIB2-1.4010.46.2023.2.MKO

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z wygaśnięciem zobowiązań odsetkowych w wyniku likwidacji spółki. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. W przypadku wygaśnięcia zobowiązań odsetkowych z mocy prawa na skutek likwidacji spółki i jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, wspólnik nie uzyska przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. 2. Wartość niespłaconych i nieprzedawnionych zobowiązań, które pozostaną w spółce na dzień zakończenia likwidacji, nie będzie stanowić przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-3.4010.52.2023.2.PC

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, ma prawo do zastosowania zwolnienia przewidzianego w ustawie o CIT lub w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, co pozwoliłoby mu na zaniechanie poboru podatku u źródła lub na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku u źródła, jeśli uzyska od kontrahentów certyfikaty rezydencji podatkowej, które obejmują datę płatności, nawet jeśli certyfikaty te zostaną dostarczone Wnioskodawcy po dokonaniu płatności. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub brak poboru podatku na podstawie takiej umowy jest możliwe, pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika certyfikatem rezydencji. Przepisy nie wymagają, aby płatnik dysponował certyfikatem rezydencji w momencie dokonywania wypłaty. Udokumentowanie rezydencji podatkowej może mieć miejsce zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności, pod warunkiem że certyfikat potwierdza rezydencję w okresie, w którym płatność została zrealizowana.

0111-KDIB1-2.4010.46.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy odsetki od kredytu nieodnawialnego, zaciągniętego na podniesienie lub wyposażenie kapitału spółki zależnej, mogą być uznane za koszt podatkowy inny niż bezpośrednio związany z przychodem oraz czy powinny być alokowane do dwóch źródeł przychodów - zysków kapitałowych i innych źródeł przychodów. Organ uznał, że odsetki te rzeczywiście stanowią koszt podatkowy inny niż bezpośrednio związany z przychodem, jednak powinny być alokowane wyłącznie do źródła przychodów z zysków kapitałowych, a nie do dwóch źródeł przychodów. W związku z tym stanowisko wnioskodawcy było częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.36.2023.2.AN

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny zastosowania instytucji ukrytych zysków, o której mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z art. 28m ust. 3 i 4 ustawy o CIT, w opisanym stanie faktycznym. Wnioskodawca, będący podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek, współpracuje z podmiotem powiązanym (Firmą S, a po przekształceniu - Spółką X Sp. z o.o.), który świadczy na jego rzecz usługi produkcji rękawów foliowych oraz wkładek foliowych. Organ uznał, że wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę za te usługi nie stanowi ukrytego zysku, ponieważ odpowiada wartości rynkowej, a jego wypłata nie ma na celu dokapitalizowania podmiotu powiązanego. Zawarcie umowy na świadczenie tych usług wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych Wnioskodawcy, a wspólnik świadczy je także na rzecz innych, niepowiązanych kontrahentów.

0111-KDIB1-3.4010.130.2023.1.JG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, będący spółką, która od 1 stycznia 2023 r. weszła w skład podatkowej grupy kapitałowej, ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów Kosztów Nieodliczonych w rozliczeniu za rok podatkowy 2022 oraz w latach kolejnych. Koszty te mogą być uwzględnione do wysokości odpowiadającej obliczonemu dla danego roku limitowi z art. 15e ust. 1 i 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., przy czym nie uwzględnia się w limicie bieżących Kosztów Usług ponoszonych w danym roku podatkowym. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z art. 60 ustawy nowelizującej, podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, zachowują to prawo po 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie. W związku z tym Wnioskodawca może w latach 2022-2026 odliczyć Koszty Nieodliczone w ramach limitów wynikających z art. 15e ust. 1 i 12 ustawy o CIT, nie uwzględniając bieżących Kosztów Usług poniesionych po 1 stycznia 2022 r.

0111-KDIB1-3.4010.151.2023.1.JG

Spółka X Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła oraz obrotu ciepłem. Jej rok podatkowy różni się od roku kalendarzowego, rozpoczynając się 1 maja i trwając 12 miesięcy. Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę, dokonując wypłat wynagrodzeń oraz rozliczając i wpłacając składki ZUS. W związku z tym, Spółka zapytała, od kiedy powinna stosować zmieniony art. 15 ust. 4h ustawy CIT – czy od 1 stycznia 2023 r., czy od nowego roku podatkowego, który zaczyna się 1 maja 2023 r. Organ podatkowy uznał, że Spółka powinna stosować zmieniony art. 15 ust. 4h ustawy CIT od 1 stycznia 2023 r., a nie od początku nowego roku podatkowego.

0111-KDIB1-24010.37.2023.2.EJ

Spółka A Sp. z o.o. (Wnioskodawca) wynajmuje samochody ciężarowe od podmiotu B z siedzibą na Litwie. Wnioskodawca zadał dwa pytania: 1. Czy Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z poboru podatku u źródła od wypłacanych na rzecz B opłat za najem samochodów ciężarowych, przy spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 3-7 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? 2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, to czy Wnioskodawca może zastosować zwolnienie również w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, tj. bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła od wypłacanych na rzecz B opłat za najem samochodów ciężarowych, określone w art. 21 ust. 3-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania tego zwolnienia także w przypadku przekroczenia limitu 2 000 000 PLN, bez konieczności stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e tej ustawy, na podstawie Rozporządzenia Wyłączającego.

0111-KDIB1-1.4010.54.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych dla Spółki I (Wnioskodawcy) w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów posiadanych przez Spółkę II w Spółce I bez wynagrodzenia. Organ uznał, że umorzenie tych udziałów nie spowoduje po stronie Spółki I żadnych skutków podatkowych, w tym powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu. Potwierdził, że nabycie własnych udziałów bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia oraz samo umorzenie nie będą generować dla Spółki I konsekwencji w zakresie podatku dochodowego, a zatem nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

0114-KDIP2-1.4010.93.2023.1.JC

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą zysku oraz likwidacją spółki komandytowej, w której wnioskodawca pełni rolę komplementariusza. Kluczowe zagadnienia obejmują: 1. Możliwość wypłaty zysku lub zaliczki na poczet zysku przez spółkę komandytową w trakcie postępowania likwidacyjnego. 2. Metodę obliczania podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) od wypłaconych zysków lub majątku likwidacyjnego na rzecz komplementariusza, który jest spółką z o.o. 3. Możliwość odliczenia przez spółkę komandytową, jako płatnika, części podatku CIT należnego od dochodu spółki od podatku pobieranego od komplementariusza. Organ uznał, że: - Stanowisko wnioskodawcy dotyczące pomniejszenia zryczałtowanego podatku o podatek spółki za lata wcześniejsze jest nieprawidłowe. - Stanowisko wnioskodawcy w kwestii pomniejszenia przychodu z likwidacji spółki o wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu oraz niewypłacone zyski, jest również nieprawidłowe. - W pozostałym zakresie stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.166.2019.9.DP

Interpretacja dotyczy sytuacji, w której spółka rezygnuje z papierowego archiwizowania dokumentów, takich jak faktury i rachunki, na rzecz ich przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej. Kluczowe jest ustalenie, czy takie udokumentowanie poniesionych wydatków pozwala na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Zgodnie z przepisami Ustawy o CIT oraz Ustawy o rachunkowości, forma dokumentacji wydatków, czy to papierowa, czy elektroniczna, nie wpływa na możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z tych ustaw. Organ podkreślił, że przepisy nie nakładają formalnych wymogów dotyczących dokumentacji poniesionych kosztów, a każdy wydatek udokumentowany w sposób umożliwiający weryfikację przesłanek z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo, Ustawa o rachunkowości zezwala na przechowywanie dowodów księgowych w formie elektronicznej.

0111-KDIB1-3.4010.78.2023.1.JMS

Spółka X Polska sp. z o.o. zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem zindywidualizowanych rozwiązań technologicznych do produkcji oraz separacji proszków, jak również do separacji dużych ziaren surowców mineralnych. Dodatkowo, spółka projektuje i wytwarza urządzenia oraz technologie kontroli procesów dla różnych branż. Realizuje dwa typy projektów: Grupa 1 - Projekty badawczo-rozwojowe, które mają na celu tworzenie nowych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, oraz Grupa 2 - Projekty rutynowe, związane z utrzymaniem i obsługą już wdrożonych rozwiązań. Działalność w ramach Grupy 1 spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy o PDOP, co uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na zasadach określonych w art. 18d i 18e ustawy o PDOP.

0111-KDIB1-2.4010.68.2023.1.EJ

Spółka prowadzi działalność doradczą w obszarze zdrowia, koncentrując się na suplementacji, odżywianiu oraz aktywności fizycznej, mając na celu poprawę funkcji mózgu i zwiększenie wydajności umysłowej. W ramach swoich usług Spółka rekomenduje klientom odpowiednie produkty, takie jak suplementy, artykuły spożywcze, diety, plany treningowe oraz zabiegi fizjoterapeutyczne. Zakup tych produktów jest kluczowy dla opracowywania optymalnych programów suplementacyjnych, żywieniowych, treningowych oraz fizjoterapeutycznych dla klientów. Wydatki na te produkty są bezpośrednio związane z generowaniem przychodów ze sprzedaży usług, a także służą do tworzenia atrakcyjnych treści marketingowych, co przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności Spółki oraz intensyfikacji sprzedaży jej usług. W przyszłości wydatki na produkty mogą również wspierać generowanie przychodów z reklamy tych produktów. Organ podatkowy uznał, że wydatki Spółki na nabycie produktów spełniają kryteria do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.35.2023.2.PK

Spółka akcyjna z siedzibą w Polsce, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zawarła kontrakt menadżerski z lokalnym menadżerem, którego zadaniem jest promowanie i sprzedaż produktów spółki na rynkach Bliskiego Wschodu. W ramach tego kontraktu spółka zobowiązała się do pokrycia kosztów nauki dziecka menadżera w szkole podstawowej do określonego limitu. Spółka zapytała, czy takie wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy stwierdził, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ są racjonalnie związane z działalnością gospodarczą spółki i mogą wpływać na osiągane przez nią przychody.

0114-KDIP2-2.4010.52.2023.1.IN

Spółka świadczyła usługi dla dłużnika, który nie uregulował należności. Dłużnik złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, co zostało potwierdzone przez Sąd, który ogłosił jego upadłość. W związku z tym Spółka utworzyła odpis aktualizujący wartość należności. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo zaliczyć ten odpis do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ należność ta wcześniej została zaliczona do przychodów należnych, a jej nieściągalność została uprawdopodobniona ogłoszeniem upadłości dłużnika. Ponadto, w przypadku zakończenia postępowania upadłościowego dłużnika, Spółka będzie mogła zaliczyć wierzytelność do kosztów uzyskania przychodów, nie mając obowiązku zgłaszania wierzytelności do syndyka.

0111-KDIB1-3.4010.121.2023.1.JG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uznać transakcje nabycia usług od spółki powiązanej, opisane w zdarzeniu przyszłym, za kategorię ukrytych zysków, co obligowałoby go do ich opodatkowania. Organ podatkowy uznał, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi doradcze oraz pośrednictwa komercyjnego od podmiotu powiązanego nie kwalifikują się jako ukryte zyski w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. W związku z tym, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu ryczałtem, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Organ przyjął zatem stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.47.2023.1.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy dochody fundacji z opłat rejestracyjnych od uczestników konferencji mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy są przeznaczane na cele statutowe, w tym działalność oświatową. Organ podatkowy uznał stanowisko fundacji za nieprawidłowe, stwierdzając, że działalność fundacji związana z edukacją środowiska transportowego w zakresie infrastruktury transportowej nie spełnia wymogów działalności oświatowej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. W rezultacie dochody fundacji z opłat rejestracyjnych nie będą objęte zwolnieniem podatkowym.

0111-KDIB1-2.4010.54.2023.1.AK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy spółka komandytowa, która od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mogła zastosować 9% stawkę podatku CIT w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. na podstawie statusu małego podatnika. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami przejściowymi, spółka komandytowa, która od 1 maja 2021 r. jest podatnikiem CIT, przy ustalaniu statusu małego podatnika powinna uwzględnić wartość przychodu ze sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy, tj. od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Nie może odnosić się do roku podatkowego od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. jako pierwszego roku podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT. Organ podatkowy podkreślił, że przepisy przejściowe nie umożliwiają traktowania spółki komandytowej jako podmiotu rozpoczynającego działalność gospodarczą, lecz jako kontynuatora działalności prowadzonej wcześniej. W związku z tym, przy ustalaniu statusu małego podatnika należy odnosić się do poprzedniego roku obrotowego spółki komandytowej, a nie do pierwszego roku podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.41.2023.2.IZ

Fundacja X prowadzi działalność statutową, zarówno odpłatną, jak i nieodpłatną, oraz działalność gospodarczą w ramach Muzeum. Otrzymała darowizny pieniężne na działalność statutową, obejmujące realizację zadań statutowych, koszty bieżące oraz inwestycję w Centrum, w skład którego wchodzi Muzeum. Fundacja zadała trzy pytania: 1. Czy dochody uzyskane z darowizny, przeznaczone i wydatkowane na Muzeum, są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, nawet jeśli część pomieszczeń Muzeum jest wynajmowana na cele działalności gospodarczej Fundacji? 2. Jeśli stanowisko Fundacji w pytaniu nr 1 jest nieprawidłowe, to w którym momencie powstaje obowiązek opodatkowania tego dochodu? 3. Czy dochody uzyskane przez Fundację z działalności gospodarczej, przeznaczone i wydatkowane w całości na realizację celów statutowych, będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT? Organ uznał, że: - Stanowisko Fundacji w pytaniu nr 1 jest nieprawidłowe. Dochody z darowizny przeznaczone na Muzeum będą zwolnione z podatku tylko w zakresie, w jakim Muzeum jest wykorzystywane do działalności statutowej Fundacji. W przypadku wynajmu powierzchni Muzeum na działalność gospodarczą, dochód ten nie będzie korzystał ze zwolnienia. - Obowiązek podatkowy w zakresie dochodu z wynajmu pomieszczeń Muzeum na działalność gospodarczą powstanie w momencie wydatkowania tego dochodu na inne cele niż te określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. - Stanowisko Fundacji w pytaniu nr 3 jest prawidłowe. Dochody z działalności gospodarczej Fundacji, przeznaczone i wydatkowane w całości na realizację celów statutowych, będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

0111-KDIB1-3.4010.75.2023.1.JKU

Interpretacja dotyczy kwestii, czy Płatnik, jako spółka nieruchomościowa, zbywająca akcje nieodpłatnie na podstawie umowy darowizny, ma obowiązek wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19%, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód. Organ podatkowy uznał, że w przypadku, gdy większościowy akcjonariusz nie osiągnie dochodu z tytułu zbycia akcji Płatnika na podstawie umowy darowizny, Płatnik jako spółka nieruchomościowa nie będzie zobowiązany do wpłacania zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 26aa ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym stanowisko Płatnika, że nie ma obowiązku wpłacenia zaliczki na podatek, zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.769.2022.4.DD

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych planowanej transakcji, w ramach której Spółka A zamierza nabyć od Spółki B część działalności w zakresie transportu ładunków płynnych niealkoholowych (Dział ŁP). Organ uznał, że przejmowany przez Spółkę A Dział ŁP, który służy świadczeniu usług transportu ładunków niealkoholowych, nie będzie zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa Spółki B w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. W związku z tym stanowisko Zainteresowanych w tej kwestii zostało uznane za nieprawidłowe. Jednocześnie Organ potwierdził, że nadwyżka ceny, którą Spółka A zapłaci na rzecz Spółki B, ponad wartość poszczególnych składników majątku trwałego, powinna być uznana za koszty uzyskania przychodów Spółki A w dacie poniesienia wydatku, zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT. W tym zakresie stanowisko Zainteresowanych zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.905.2022.2.JKU

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy w roku dokonania transakcji sprzedaży udziałów spółki zależnej (Y) cała działalność spółki X S.A. powinna być zakwalifikowana do źródła zysków kapitałowych oraz czy spółka X S.A. powinna uwzględnić w roku transakcji jedynie cenę zamknięcia transakcji, czy także rozpoznawać przychód z tytułu otrzymania poszczególnych płatności w ramach programu motywacyjnego w latach ich faktycznego otrzymania. Organ podatkowy uznał, że: 1. Przychody ze zbycia udziałów kwalifikują się do źródła zysków kapitałowych, natomiast pozostałe przychody spółki X S.A., takie jak odsetki, usługi wsparcia oraz refaktury na rzecz spółek zależnych, nie mieszczą się w katalogu przychodów z zysków kapitałowych i powinny być traktowane jako przychody z pozostałej działalności. 2. Spółka X S.A. powinna uwzględnić w roku transakcji jedynie cenę zamknięcia transakcji sprzedaży udziałów, a przychód z tytułu otrzymania poszczególnych płatności w ramach programu motywacyjnego powinna rozpoznawać w latach ich faktycznego otrzymania.

0111-KDIB1-3.4010.146.2021.9.MBD

Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji podatkowych IP Box. Wnioskodawca, polska spółka akcyjna, prowadziła prace rozwojowe nad nowym związkiem chemicznym, który jest kandydatem na lek, w ramach projektu biotechnologicznego. Efekty tych prac zostały skomercjalizowane poprzez udzielenie wyłącznej licencji niepowiązanej spółce belgijskiej. Wnioskodawca otrzymał należność licencyjną, od której w Belgii pobrany został 5% podatek u źródła. Wnioskodawca zamierza zastosować 5% stawkę CIT (IP Box) do dochodu z tytułu tej licencji oraz odliczyć podatek zapłacony w Belgii. Organ uznał, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 5% stawki CIT na podstawie art. 24d ustawy o CIT (IP Box) w odniesieniu do dochodów IP uzyskiwanych na podstawie umowy licencyjnej zarówno w 2020 r., jak i w latach następnych. Organ stwierdził również, że Wnioskodawca może odliczyć od należnego w Polsce CIT od dochodów IP, obliczonego zgodnie z art. 24d ustawy o CIT (IP Box), podatek u źródła zapłacony w Belgii z tytułu wypłaty dochodów IP, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, w związku z art. 12 i 23 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Belgią.

0111-KDIB1-3.4010.28.2023.2.MBD

Interpretacja indywidualna potwierdza, że prace Wnioskodawcy związane z projektowaniem i budową maszyn, urządzeń, przyrządów, stanowisk oraz linii produkcyjnych na indywidualne zlecenie klienta mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy CIT. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wszystkich kosztów kwalifikowanych ponoszonych od roku 2022 w ramach tych prac badawczo-rozwojowych, na zasadach określonych w art. 18d ustawy CIT.

0111-KDIB1-3.4010.60.2023.2.ZK

Spółka X Sp. z o.o. Sp. k. (Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i uzyskała decyzję o wsparciu na realizację nowej inwestycji, która obejmuje uruchomienie linii peletującej oraz produkcję mebli i innych wyrobów z drewna i tworzyw sztucznych. Wnioskodawca zapytał, czy zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, przysługuje mu od momentu poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych po wydaniu decyzji o wsparciu, czy od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu ze sprzedaży wyrobów wytworzonych w nowym zakładzie. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy, według którego zwolnienie przysługuje od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu ze sprzedaży wyrobów wytworzonych w nowym zakładzie, jest prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.59.2023.1.AS

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: 1. W latach 2018-2021 limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 w związku z ust. 12 ustawy o CIT, należy wyliczyć z uwzględnieniem przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy uzyskanych z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (jest nieprawidłowe). 2. Ustalając w latach 2018-2021 nadwyżkę kosztów usług niematerialnych ponad limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 w związku z ust. 12 ustawy o CIT, należy uwzględnić koszty usług niematerialnych przypisane do działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (jest nieprawidłowe). 3. W latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów nieodliczonych kosztów usług do wysokości odpowiadającej obliczonemu dla danego roku limitowi z art. 15e ust. 1 w związku z ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., bez uwzględniania w limicie bieżących kosztów usług niematerialnych ponoszonych w danym roku podatkowym po 2021 r., w którym Wnioskodawca dokonuje odliczenia nieodliczonych kosztów usług (jest prawidłowe). 4. Limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 w związku z ust. 12 ustawy o CIT, w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. należy wyliczyć z uwzględnieniem przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy uzyskanych z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (jest nieprawidłowe).

0114-KDIP2-2.4010.53.2023.1.ASK

Wnioskodawca, będący jednym z największych producentów druków akcydensowych w Europie, nabył 12 października 2022 r. 100% udziałów w spółce B. Sp. z o.o. Nabycie to zostało sfinansowane z oprocentowanego kredytu bankowego w walucie obcej - Euro. W związku z tym Wnioskodawca poniósł koszty prowizji bankowej, jest zobowiązany do spłaty kwoty głównej kredytu wraz z odsetkami oraz wystąpią różnice kursowe związane ze spłatą kredytu. Wnioskodawca ma wątpliwości, czy odsetki, prowizja oraz różnice kursowe powinny być traktowane jako koszty pośrednie i alokowane proporcjonalnie według klucza przychodowego, czy też powinny być zaliczone do źródła przychodów z zysków kapitałowych. Organ uznał, że odsetki oraz koszty prowizji od kredytu należy klasyfikować jako koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych, a różnice kursowe związane ze spłatą kredytu również powinny być zaliczone do tego samego źródła przychodów. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące alokacji odsetek i prowizji według klucza przychodowego zostało uznane za nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.46.2023.2.RK

Interpretacja indywidualna dotyczy podziału przez wydzielenie spółki A. Sp. z o.o. (Spółka Dzielona) na rzecz spółki B. Sp. z o.o. (Spółka Przejmująca). W wyniku podziału Spółka Przejmująca przejęła część majątku Spółki Dzielonej, obejmującą Dział D. oraz C. Zgodnie z interpretacją, przychody i koszty związane z działalnością przejętych Działów D. oraz C. do dnia wydzielenia powinny być rozpoznane przez Spółkę Dzieloną, natomiast od dnia wydzielenia przychody i koszty powinny być rozpoznane przez Spółkę Przejmującą. Interpretacja podkreśla również, że Spółka Dzielona ma prawo uwzględnić w swoim zeznaniu rocznym zaliczki na podatek dochodowy uiszczone za okresy przed dniem wydzielenia, a Spółka Przejmująca nie przejmuje obowiązku składania korekt deklaracji podatkowych za okresy przed dniem wydzielenia. Dodatkowo, wydatki Spółki Dzielonej związane z procesem podziału mogą być zaliczone do jej kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-2.4010.33.2023.2.AP

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Spółka A. sp. z o.o. zamierza dokonać podziału przez wydzielenie części swojej działalności, związanej z prowadzeniem Ośrodka jeździeckiego, do nowo zawiązanej spółki. W wyniku tego podziału: 1. Spółka nowo zawiązana nie uzyska przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy CIT, ponieważ wszystkie składniki majątku wchodzące w skład Wydzielanej Części Przedsiębiorstwa zostaną przyjęte przez tę spółkę dla celów podatkowych w wartościach wynikających z ksiąg podatkowych Spółki i przypisane do jej działalności w Polsce. 2. Spółka nowo zawiązana nie uzyska przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy CIT, ponieważ wartość emisyjna udziałów przydzielonych wspólnikom Spółki odpowiada wartości majątku otrzymanego przez Spółkę nowo zawiązaną w wyniku podziału. 3. Spółka nowo zawiązana nie uzyska przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8f ustawy CIT, ponieważ w ramach podziału do Spółki nie przystąpią żadne inne podmioty, a zatem nie będzie ona posiadała udziału w kapitale zakładowym Spółki dzielonej. W związku z powyższym, planowany podział przez wydzielenie, przeprowadzony zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH, będzie dla Spółki nowo zawiązanej neutralny podatkowo.

0114-KDIP2-1.4010.104.2023.1.JC

Wnioskodawca, będący polską spółką, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, który dokonuje wypłat za najem samochodów ciężarowych na rzecz spółki duńskiej, powiązanej z nim kapitałowo. W 2023 roku kwota tych wypłat przekroczy 2.000.000 zł. Wnioskodawca zapytał, czy w tej sytuacji może stosować preferencyjne zasady opodatkowania wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Danią, a zatem czy ma prawo pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez konieczności stosowania mechanizmu pay and refund. Dodatkowo, wnioskodawca pytał, czy płatności na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych powinny być brane pod uwagę przy kalkulacji limitu 2.000.000 zł, określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że wnioskodawca ma prawo do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania, co oznacza, że może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund. Ponadto organ stwierdził, że płatności na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych nie powinny być uwzględniane przy kalkulacji limitu 2.000.000 zł.

0111-KDIB1-3.4010.113.2023.1.ZK

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, planuje przekształcenie tej działalności w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z prowadzoną działalnością posiada wierzytelności wobec kontrahentów, które po przekształceniu staną się wierzytelnościami spółki przekształconej. Wnioskodawca zapytał, czy w przypadku, gdy spółka przekształcona otrzyma zapłatę z tytułu tych należności, które wcześniej zostały zakwalifikowane jako przychód należny i opodatkowane w podatku dochodowym od osób fizycznych, po stronie spółki przekształconej powstanie przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że w takiej sytuacji po stronie spółki przekształconej nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. Wynika to z przepisów dotyczących przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, które przewidują sukcesję praw i obowiązków, w tym podatkowych, pomiędzy przedsiębiorcą przekształcanym a spółką przekształconą. Otrzymanie przez spółkę przekształconą należności, które wcześniej zostały opodatkowane u przedsiębiorcy przekształcanego, nie będzie zatem rodzić ponownego obowiązku podatkowego w spółce.

DD12.8203.3.2022

Objaśnienia podatkowe dotyczą stosowania metody ceny odprzedaży (MCO) w weryfikacji cen transferowych. MCO polega na ustaleniu ceny zakupu towaru lub usługi od podmiotu powiązanego poprzez obniżenie ceny sprzedaży tego towaru lub usługi podmiotowi niepowiązanemu o marżę ceny odprzedaży. Marża ta powinna pokrywać koszty bezpośrednie i pośrednie związane z odprzedażą oraz zapewniać odpowiedni zysk, adekwatny do pełnionych funkcji, angażowanych aktywów i ponoszonego ryzyka. Kluczowe elementy stosowania MCO obejmują: określenie ceny sprzedaży oraz marży ceny odprzedaży, kalkulację ceny zakupu, wybór wskaźnika rentowności oraz jego wyliczenie i porównanie z rynkowymi poziomami. Ważne jest również zapewnienie porównywalności transakcji, szczególnie w zakresie profilu funkcjonalnego podmiotów, warunków transakcji oraz otoczenia ekonomicznego. MCO jest najbardziej odpowiednia w przypadku transakcji dotyczących dystrybucji dóbr lub usług nabytych od podmiotów powiązanych i następnie sprzedawanych podmiotom niepowiązanym. Metoda ta jest wiarygodna, gdy transakcja kontrolowana oraz transakcje porównywalne mają podobny profil funkcjonalny, a czas między zakupem a odprzedażą jest krótki.

0114-KDIP2-1.4010.76.2023.1.JF

Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną, w wyniku planowanego połączenia spółek C. Sp. z o.o. (Spółka Przejmująca) oraz H. Sp. z o.o. (Spółka Przejmowana), u Wnioskodawcy, który jest duńskim rezydentem podatkowym i jedynym udziałowcem obu spółek, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wynika to z zastosowania zwolnienia określonego w art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ udziały w Spółce Przejmowanej nie zostały nabyte przez Wnioskodawcę w wyniku wymiany udziałów, połączenia lub podziału, a wartość podatkowa udziałów w Spółce Przejmującej nie przekroczy wartości podatkowej udziałów w Spółce Przejmowanej.

0111-KDIB2-1.4010.58.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: 1. Czy w latach 2018-2021 limit określony w art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT powinien być wyliczany bez uwzględnienia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. 2. Czy przy ustalaniu w latach 2018-2021 nadwyżki kosztów usług niematerialnych ponad limit z art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT, podlegającej wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, nie należy uwzględniać kosztów usług niematerialnych przypisanych do działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. 3. Czy w latach podatkowych rozpoczynających się po 31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów nieodliczonych kosztów usług do wysokości odpowiadającej limitowi z art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT, obowiązującemu do 31 grudnia 2021 r., bez uwzględniania bieżących kosztów usług niematerialnych ponoszonych po 2021 r., w roku, w którym Wnioskodawca dokonuje odliczenia tych kosztów. 4. Czy limit z art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT należy wyliczyć w latach podatkowych rozpoczynających się po 31 grudnia 2021 r. bez uwzględnienia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 3, natomiast za nieprawidłowe w zakresie pytań nr 1, 2 oraz 4. Organ stwierdził, że limit z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w latach 2018-2021 powinien być wyliczany z uwzględnieniem przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Dodatkowo, przy ustalaniu w latach 2018-2021 nadwyżki kosztów usług niematerialnych ponad limit z art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT, należy uwzględniać koszty usług niematerialnych przypisane do działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Podobnie, limit z art. 15e ust. 1 w zw. z ust. 12 ustawy o CIT w latach podatkowych rozpoczynających się po 31 grudnia 2021 r. powinien być wyliczany z uwzględnieniem przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności wolnej od podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.900.2022.2.JKU

Działalność Wnioskodawcy, obejmująca projektowanie, tworzenie i rozwój oprogramowania, kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę chronione jest jako autorskie prawa do programu komputerowego, co czyni je kwalifikowanym prawem własności intelektualnej według art. 24d ustawy o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT do dochodu uzyskiwanego z umowy licencyjnej na to oprogramowanie oraz do dochodu z tytułu świadczenia usług dodatkowych ściśle związanych z tym oprogramowaniem.

0114-KDIP2-2.4010.58.2023.3.RK

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz CIT, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów, w tym sprzętu elektronicznego i AGD. W ramach współpracy z dostawcami otrzymuje rabaty i upusty posprzedażowe. Dodatkowo, uzgodnił z producentem towarów (Producentem) udzielanie dodatkowego rabatu (Rabat Dodatkowy), który będzie obliczany na podstawie obrotu zrealizowanego przez Wnioskodawcę w transakcjach zakupu towarów od dystrybutorów Producenta. Rabat Dodatkowy będzie dokumentowany notą uznaniową wystawianą przez Producenta. Wnioskodawca zadał pytania dotyczące skutków podatkowych związanych z otrzymaniem Rabatu Dodatkowego w CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Według organu, Rabat Dodatkowy nie powinien być traktowany jako przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu CIT, lecz powinien prowadzić do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Wnioskodawcę w okresie otrzymania faktury korygującej lub innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty. Organ stwierdził również, że Wnioskodawca powinien ująć w kosztach uzyskania przychodów kwotę netto Rabatu Dodatkowego, a nie pełną kwotę wykazaną w nocie uznaniowej.

0114-KDIP2-1.4010.62.2023.2.MR

Interpretacja indywidualna jest częściowo prawidłowa, a częściowo nieprawidłowa. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która obejmuje opracowywanie nowych technologii niezbędnych do wytworzenia produktów, optymalizację procesów produkcji oraz tworzenie nowych rozwiązań technicznych. Działalność ta obejmuje również tworzenie unikalnych produktów na podstawie analizy rynku oraz na zlecenie Klienta, a także ulepszanie i modyfikowanie produktów znajdujących się w ofercie Spółki. Działalność ta spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie może jednak zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń pracowników za czas choroby, urlopu i innych nieobecności, jak również nagród, premii i innych składników wynagrodzenia przypadających na okresy, gdy pracownicy przebywali na urlopie, zwolnieniu chorobowym lub innej nieobecności. Wnioskodawca może natomiast zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenia pracowników faktycznie zaangażowanych w prace B+R, koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności B+R, koszty nabycia materiałów i surowców używanych w pracach B+R, a także koszty energii elektrycznej zużywanej przez maszyny wykorzystywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

0114-KDIP2-2.4010.298.2022.3.KW

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z otrzymaniem przez spółkę A. zwrotu części poniesionych kosztów Infrastruktury Technicznej od spółki C. oraz klasyfikacji tych kosztów jako bezpośrednich lub innych niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodu. Organ podatkowy uznał, że: 1. Zwrot części kosztów Infrastruktury Technicznej przez spółkę C. na rzecz spółki A. stanowi przychód podatkowy dla spółki A., ponieważ nie jest to zwrot wydatku w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, lecz jedynie partycypacja w kosztach. 2. Koszty poniesione przez spółkę A. na realizację Infrastruktury Technicznej kwalifikują się jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodu, gdyż są niezbędne do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży lokali w ramach działalności deweloperskiej prowadzonej przez spółkę A.

0111-KDIB1-3.4010.217.2021.10.MBD

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków udokumentowanych dowodami źródłowymi, których oryginalne wersje papierowe zostały zniszczone, a pozostały jedynie kopie w formie cyfrowej. Wnioskodawca, jako spółka prawa handlowego prowadząca działalność gospodarczą oraz będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług, planuje zmianę praktyki dotyczącej przechowywania papierowych faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług. Zamierza przechowywać te faktury oraz inne dokumenty w formie elektronicznej, poprzez ich zeskanowanie i zapisanie w formacie PDF na serwerze, a następnie zniszczenie papierowych wersji dokumentów. Wnioskodawca zapytał, czy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obniżenie podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodów, które zostały rozpoznane na podstawie wydatków ujętych w księgach rachunkowych na podstawie takich zdigitalizowanych dowodów źródłowych, będzie prawidłowe. Organ podatkowy, uwzględniając prawomocne wyroki sądów administracyjnych, uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dowody księgowe w formie elektronicznej mogą stanowić podstawę zapisów w księgach rachunkowych, a tym samym podstawę do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy podkreślił, że przechowywanie dokumentów w formie elektronicznej oraz zniszczenie oryginałów papierowych nie pozbawia podatnika prawa do zaliczenia wydatków udokumentowanych tymi dowodami do kosztów podatkowych.

0114-KDIP2-2.4010.45.2023.1.SP

Wnioskodawca jest wspólnikiem posiadającym 100% udziałów w spółce A. Spółka A planuje podjąć uchwałę o dobrowolnym umorzeniu części udziałów Wnioskodawcy za wynagrodzeniem. Wysokość wynagrodzenia będzie zależna od zysku osiągniętego przez spółkę A w ciągu następnych 5 lat i będzie wypłacana w 5 rocznych ratach, pod warunkiem, że spółka osiągnie zysk w danym roku. Organ podatkowy uznał, że przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w związku z ich dobrowolnym umorzeniem powinien być rozpoznawany przez Wnioskodawcę w odniesieniu do poszczególnych części wynagrodzenia w momencie, gdy staną się one należne, a nie wcześniej.

0114-KDIP2-2.4010.308.2022.3.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wydatki poniesione przez spółkę C. na realizację Infrastruktury Technicznej, na podstawie faktur lub not księgowych wystawionych przez spółki A. i B., mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Wydatki poniesione przez C. na podstawie faktur wystawionych przez A. i B. będą stanowić koszt uzyskania przychodu dla C. 2. W przypadku rozliczenia wydatków na podstawie not księgowych wystawionych przez A. i B., również będą one stanowić koszt uzyskania przychodu dla C. 3. Koszty realizacji Infrastruktury Technicznej są bezpośrednim kosztem uzyskania przychodu dla C. Organ podatkowy uznał, że wydatki poniesione przez C. na budowę Infrastruktury Technicznej, niezbędnej do osiągnięcia przychodu ze sprzedaży nieruchomości lokalowych, spełniają przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-3.4010.100.2023.1.JKU

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez spółkę w ramach płatności częściowych na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wydatki związane z zapłatą za faktury częściowe dotyczące usług budowlanych, spełniają warunki określone w Rozporządzeniu, co pozwoliłoby na ich zakwalifikowanie do pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, w momencie ich faktycznej zapłaty, tj. zgodnie z metodą kasową. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami, aby wydatki mogły być uznane za koszty kwalifikowane, muszą być zaliczone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Samo poniesienie płatności częściowych nie uprawnia spółki do zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji.

0111-KDIB2-1.4010.68.2023.1.DD

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej i realizuje inwestycję polegającą na budowie elektrowni wiatrowej oraz infrastruktury towarzyszącej. Zadał pytanie, czy ta inwestycja może być uznana za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, zgodnie z art. 15c ust. 10 ustawy CIT, co umożliwiłoby mu wyłączenie kosztów finansowania dłużnego tej inwestycji przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją przepisów, budowa elektrowni wiatrowej oraz infrastruktury towarzyszącej nie może być traktowana jako realizacja celu publicznego, co oznacza, że inwestycja ta nie spełnia definicji długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej zawartej w art. 15c ust. 10 ustawy CIT. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma możliwości wyłączenia kosztów finansowania dłużnego tej inwestycji przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.

0111-KDIB1-3.4010.110.2023.1.JG

Spółka X sp. z o.o. została utworzona we wrześniu 2022 r. w wyniku przekształcenia spółki komandytowej. Jedynym wspólnikiem Spółki jest (...), który pełni funkcję Prezesa Zarządu. Od 1 października 2022 r. Spółka wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek. Spółka ponosi wydatki związane z delegacjami Prezesa Zarządu, który w trakcie tych delegacji spotyka się z kontrahentami oraz potencjalnymi kontrahentami, a także dokonuje wizytacji oddziałów Spółki. Wydatki te obejmują m.in. koszty hoteli i diety dla Prezesa Zarządu. Spółka zapytała, czy ponoszenie tych wydatków na delegacje Prezesa Zarządu skutkuje powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że wydatki ponoszone przez Spółkę na delegacje Prezesa Zarządu nie prowadzą do powstania dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te są niezbędne do prowadzenia podstawowej działalności Spółki oraz zaspokajania jej rzeczywistych potrzeb biznesowych, a zatem nie stanowią ukrytych zysków.

0111-KDIB1-3.4010.65.2023.2.JMS

Interpretacja potwierdza, że projekty realizowane przez spółkę A S.A. kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, co umożliwia skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej. Spółka przedstawiła opisy dziesięciu nowych projektów, które charakteryzują się innowacyjnością, twórczością oraz systematycznością, a ich celem jest zwiększenie wiedzy oraz opracowanie nowych zastosowań. Organy podatkowe uznały, że projekty te spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, co uprawnia spółkę do skorzystania z ulgi.

0114-KDIP2-1.4010.43.2023.2.MW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawcę) za usługi świadczone przez jej wspólników w ramach ich działalności gospodarczej będzie traktowane jako ukryty zysk w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę za usługi świadczone przez wspólników nie będzie stanowiło ukrytego zysku, pod warunkiem że: 1) wynagrodzenie dla podmiotów powiązanych (wspólników) będzie odpowiadać wartości rynkowej, 2) wynagrodzenie wypłacane podmiotom powiązanym za świadczone usługi nie będzie w rzeczywistości służyło dokapitalizowaniu tych podmiotów, 3) transakcje z podmiotami powiązanymi będą zawierane niezależnie od istniejących powiązań między stronami, 4) zawarcie tych transakcji będzie wynikało z rzeczywistych potrzeb biznesowych Wnioskodawcy. W związku z powyższym organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.39.2023.1.BJ

Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów za rok podatkowy 2022 oraz dwa kolejne lata (2023 i 2024) kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego, obowiązującej w ostatnim dniu roboczym przed rokiem podatkowym, powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok obrotowy 2021, który został przekazany w 2022 roku na kapitał zapasowy. Z kolei spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów hipotetycznych odsetek od tej części niepodzielonego zysku, przekazanego w 2022 roku na kapitał zapasowy, która została wypracowana w latach 2004-2008, ponieważ zysk ten powstał w okresie, gdy art. 15cb ustawy o CIT nie obowiązywał.

0111-KDIB1-1.4010.43.2023.3.SG

Spółka C.N.P. Sp. z o.o. jest polskim rezydentem podatkowym, który korzysta z ryczałtu od dochodów spółek. Nabywa usługi doradcze od podmiotu powiązanego - Zleceniobiorcy, będącego członkiem zarządu Spółki. Spółka ma wątpliwości, czy wynagrodzenie wypłacane Zleceniobiorcy za usługi z Grupy I oraz Grupy II powinno być traktowane jako dochód podlegający opodatkowaniu ryczałtem jako tzw. ukryte zyski. Organ podatkowy uznał, że wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz Zleceniobiorcy, będącego podmiotem powiązanym, za usługi świadczone na podstawie umów nie będzie stanowiła dochodu z tytułu ukrytych zysków, zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Wynagrodzenie za usługi z Grupy I i Grupy II zostało ustalone na warunkach rynkowych, a powiązanie podmiotów nie wpłynęło na warunki transakcji. Dodatkowo, wypłacane wynagrodzenie nie będzie służyło dokapitalizowaniu podmiotu powiązanego. W związku z tym, po stronie Spółki nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu ryczałtem, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-2.4010.70.2023.1.EJ

Wnioskodawca, jako osoba prawna w formie spółki z o.o., planuje rozpocząć działalność polegającą na nabywaniu i sprzedaży złota wyłącznie w celach inwestycyjnych. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży złota inwestycyjnego będą klasyfikowane jako przychody z pozostałej działalności gospodarczej, a nie jako przychody z zysków kapitałowych. 2. Koszty zakupu złota w celach inwestycyjnych należy rozliczać jako koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży złota, potrącane zgodnie z zasadami określonymi w art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o CIT. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.30.2023.2.JF

Organ podatkowy uznał, że prace opisane we wniosku, prowadzone przez Spółkę w zakresie opracowania skutecznych metod marketingowych (E-MARKETING) oraz projektowania nowych funkcjonalności portalu internetowego w obszarze działań FRONTEND-owych (E-COMMERCE), nie mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, Spółka nie może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 tej ustawy. Organ podkreślił, że prace te nie mają charakteru twórczego i nie są prowadzone w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy ani wykorzystania tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zamiast tego, dotyczą one jedynie poszukiwania, badania i wdrażania nowych metod marketingowych w obszarze e-marketingu i e-commerce.

0111-KDIB2-1.4010.34.2023.1.KK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy po uchwałach dotyczących art. 15e ustawy o CIT oraz zachowaniu prawa do odliczenia na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w wersji obowiązującej do 31 grudnia 2021 r., w świetle art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, spółka ma prawo do rozliczenia nieodliczonych dotychczas kosztów usług niematerialnych poniesionych w ubiegłych latach podatkowych, bez uwzględnienia jakiegokolwiek limitu w rozliczeniu podatkowym za rok 2022. Dodatkowo, interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku konieczności określenia limitu dla kosztów nieodliczonych w latach wcześniejszych, zastosowanie art. 15e ustawy o CIT w wersji obowiązującej do 31 grudnia 2021 r. będzie dotyczyło tylko kosztów nierozliczonych w tych latach, a koszty poniesione po 31 grudnia 2021 r. nie będą objęte tym limitem. Organ uznał, że spółka może odliczyć koszty nieodliczone w latach wcześniejszych, jednak w ramach limitu wynikającego z art. 15e ustawy o CIT, natomiast koszty poniesione po 31 grudnia 2021 r. nie będą podlegały limitowaniu.

0114-KDIP2-1.4010.119.2023.1.MR1

Spółka X Sp. z o.o. (Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, który nabywa od zagranicznego podmiotu (Dostawcy) licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie komputerowe. W ramach tych licencji Wnioskodawca uzyskuje jedynie prawo do korzystania z oprogramowania na własne potrzeby, bez możliwości dalszego udostępniania lub modyfikacji. Organ podatkowy potwierdził, że wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Dostawcy za nabycie tych licencji nie jest traktowane jako należności licencyjne w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od tych płatności.

0114-KDIP2-1.4010.263.2022.2.MW

Prowadzona przez Spółkę działalność związana z tworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem oprogramowania (programu komputerowego lub jego części) kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 24d ust. 2 oraz art. 4a pkt 26 i 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (UPDOP). W związku z tym dochody z tej działalności mogą być opodatkowane stawką 5% w ramach ulgi IP BOX. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania (programu komputerowego lub jego części), które zostało stworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach usług programistycznych świadczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 oraz art. 24d ust. 7 pkt 2 UPDOP. W związku z tym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z KPWI, obliczonego zgodnie z art. 24d UPDOP. Koszty usług świadczonych przez Kontraktorów w zakresie wytwarzania komponentów oprogramowania komputerowego (programu komputerowego lub jego części), wykorzystywanego przez Spółkę, należy klasyfikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac rozwojowych związanych z KPWI od podmiotu niepowiązanego. Są to koszty kwalifikowane do lit. "b" wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 UPDOP.

0111-KDIB1-2.4010.502.2018.10.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Świadczenie zastępcze wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów innym niż bezpośrednio związanym z przychodami, który należy rozpoznać dla celów PDOP w dacie poniesienia, oraz czy Odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela nie będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu. Organ podatkowy uznał, że: 1. Świadczenie zastępcze wypłacone na rzecz Kontrahenta na podstawie Ugody powinno być traktowane jako pośredni koszt uzyskania przychodów, który należy rozpoznać w dacie poniesienia. 2. Odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

0111-KDIB1-3.4010.11.2019.6.AN

Organ podatkowy uznał, że działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez spółkę w 2018 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia wspólników spółki do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Potwierdzono również, że: 1) Należności pracowników spółki za działalność badawczo-rozwojową, w tym wynagrodzenia, dodatki oraz koszty szkoleń, stanowią koszty kwalifikowane w części odpowiadającej czasowi pracy poświęconemu na tę działalność. 2) Koszty materiałów i surowców użytych do wytworzenia prototypów lub serii pilotażowych, nawet jeśli te produkty zostaną sprzedane, mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych. 3) Koszty nabycia usług związanych z wykorzystaniem aparatury naukowo-badawczej na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej mogą być uznane za koszty kwalifikowane. 4) Koszty nadzoru i kierownictwa nad pracownikami realizującymi działalność badawczo-rozwojową, w części odpowiadającej czasowi poświęconemu na tę działalność, również stanowią koszty kwalifikowane. W związku z tym organ wydał interpretację indywidualną, potwierdzającą prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w zakresie rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej.

0111-KDIB1-3.4010.907.2022.3.ZK

Interpretacja dotyczy wniosku spółki G sp. z o.o. o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Spółka prowadziła działalność projektową w obszarze elektroniki, którą zamierzała zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową. Organ uznał, że działalność spółki spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Niemniej jednak, organ wskazał, że: 1) Wydatki na wynagrodzenia pracowników za czas choroby i urlopu oraz składki na Fundusz Pracy nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane. 2) Wydatki na wynagrodzenia zleceniobiorców w 2017 r. również nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane. 3) Wydatki na usługi tomografii komputerowej płyt PCB nie stanowią kosztów kwalifikowanych. W pozostałym zakresie, tj. wydatki na wynagrodzenia pracowników (z wyłączeniem wymienionych składników), zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz badania EMC, uznano za koszty kwalifikowane.

0111-KDIB1-3.4010.827.2022.2.AN

Interpretacja indywidualna potwierdza, że koszty podróży służbowych poniesione przez współpracowników spółki, będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dotyczy to zarówno sytuacji, w której spółka bezpośrednio pokrywa te koszty, jak i przypadków, gdy współpracownicy ponoszą je we własnym imieniu, a następnie otrzymują zwrot od spółki. Koszty te są związane z realizacją umów zlecenia, w tym z ekspansją działalności spółki na rynek hiszpański, pozyskiwaniem nowych klientów oraz utrzymywaniem relacji z obecnymi klientami, co wpływa na uzyskiwanie i zachowanie przychodów przez spółkę.

0111-KDIB1-2.4010.50.2023.1.EJ

Spółka B Sp. z o.o. jest w całości własnością kościelnej osoby prawnej - Parafii. Zgodnie z umową spółki, dochody Spółki mają być przeznaczane na cele kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych i inwestycje sakralne. Parafia złoży oświadczenie, że dywidenda wypłacana przez Spółkę będzie przeznaczona na te cele. Organ podatkowy uznał, że w tej sytuacji Spółka nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanej dywidendy, zgodnie z art. 26 ust. 1a ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.899.2022.2.JKU

Wnioskodawca, jako osoba prawna, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. W ramach swojej działalności gospodarczej przeprowadzał prace twórcze, które zaowocowały uzyskaniem ochrony patentowej oraz ochrony w postaci wzorów przemysłowych. Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi IP BOX w roku 2022 oraz w latach następnych. Dodatkowo zamierza korzystać z ulgi badawczo-rozwojowej od 2022 roku na koszty związane z prowadzonymi pracami rozwojowymi. Wnioskodawca ma prawo do: 1. Preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego (IP BOX) od dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym z tytułu ochrony patentowej oraz wzorów przemysłowych. 2. Uwzględnienia w wskaźniku Nexus kosztów okresowej ochrony patentowej, w tym opłat na rzecz Urzędu Patentowego RP. 3. Łączenia ulgi IP BOX oraz ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do tych samych kosztów. 4. Zaliczenia do kosztów kwalifikowanych m.in. wynagrodzeń pracowników, kosztów usług doradczych, zakupu materiałów i surowców oraz urządzeń specjalistycznych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

0111-KDIB1-3.4010.37.2023.1.JKU

Interpretacja dotyczy planowanego podziału spółki B, polegającego na przeniesieniu działalności związanej z prawami własności intelektualnej (Część IP) do spółki X oraz działalności finansowej (Część Finansowa) do spółki Y. Celem podziału jest uproszczenie struktury grupy kapitałowej, w której funkcjonuje spółka B. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. Wartość rynkowa majątku spółki B, który zostanie przekazany spółkom przejmującym X i Y, powinna być rozumiana jako wartość rynkowa ustalona przy użyciu odpowiedniej metody wyceny, w której majątek traktuje się jako zbiór aktywów i zobowiązań. 2. Wartość składników majątku spółki B, które otrzymają spółki przejmujące X i Y, należy interpretować jako wartość rynkową ustaloną na podstawie właściwej metody wyceny, w której składniki majątku rozumie się jako zbiór aktywów pomniejszony o długi związane z wydzielaną działalnością. 3. Wartość majątku spółki B odpowiadająca procentowemu udziałowi spółek przejmujących X i Y w kapitale zakładowym spółki B powinna być rozumiana jako iloczyn procentowego udziału danej spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki B oraz wartości całego majątku spółki B. 4. Podział spółki B poprzez przeniesienie Części IP do X oraz Części Finansowej do Y nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie spółek przejmujących, pod warunkiem że: - spółki przejmujące X i Y przyjmą dla celów podatkowych wartość składników majątku spółki B otrzymanych w wyniku podziału w wysokości wynikającej z ksiąg podatkowych spółki B i przypiszą te składniki do działalności prowadzonej w Polsce, - wartość majątku przejętego przez daną spółkę przejmującą będzie odpowiadała sumie wartości rynkowej (wartości emisyjnej) udziałów/akcji tej spółki wyemitowanych w związku z podziałem oraz wartości majątku spółki B, odpowiadającej iloczynowi procentowego udziału tej spółki w kapitale zakładowym spółki B.

0114-KDIP2-2.4010.14.2023.2.KW

Wnioskodawca, będący hurtownią artykułów BHP, padł ofiarą oszustwa, w wyniku którego wyłudzono od niego środki pieniężne w wysokości 164.191,19 PLN (35.771,50 euro) przez osobę podszywającą się pod znanego kontrahenta z Turcji. Wnioskodawca zgłosił sprawę na Policję, jednak postępowanie zostało umorzone z powodu niewykrycia sprawcy. Wnioskodawca zamierza zaliczyć poniesioną stratę do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia tej straty do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ spełnione zostały wszystkie warunki do uznania tej straty za koszt podatkowy. Koszt z tytułu poniesionej straty zostanie rozpoznany w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę postanowienia o umorzeniu postępowania, gdyż wówczas strata miała charakter wydatku definitywnego.

0114-KDIP2-2.4010.43.2023.1.AS

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy, który twierdził, że wartość świadczeń wypłacanych w drodze wyjątku stanowi koszt uzyskania przychodów, za nieprawidłowe. Wskazał, że wydatki na te świadczenia nie spełniają przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, co uniemożliwia ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów. Wypłata świadczeń w drodze wyjątku odbywa się na zasadzie uznaniowości i dobrowolności, a nie w związku z osiąganiem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Organ podkreślił, że podatnik nie ma prawa przenosić na Skarb Państwa konsekwencji podjętego ryzyka gospodarczego, zaliczając takie wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.110.2023.1.MR1

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wynagrodzenie wypłacane przez spółkę zagranicznemu dostawcy za nabycie licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Organ podatkowy uznał, że taka licencja nie jest należnością licencyjną w rozumieniu przepisów podatkowych, a spółka nabywa jedynie prawo do korzystania z oprogramowania na własne potrzeby, bez możliwości dalszego udostępniania lub modyfikacji. W związku z tym spółka nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od tych płatności.

0111-KDIB2-1.4010.381.2019.6.BJ

Wnioskodawca zwrócił się o interpretację indywidualną w celu ustalenia, czy koszty wynagrodzenia wypłacanego Usługodawcy za świadczenie Usług Inżynierii i Utrzymania kwalifikują się jako koszty usług, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co mogłoby skutkować ich ograniczeniem w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie tego przepisu. Organ podatkowy, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Organ stwierdził, że koszty wynagrodzenia wypłacanego Usługodawcy za świadczenie Usług Inżynierii i Utrzymania nie są kosztami usług, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem nie podlegają ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie tego przepisu.

0114-KDIP2-2.4010.39.2023.1.KW

Interpretacja dotyczy momentu ujęcia odpisu na Fundusz (...) jako kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca, będący przedsiębiorstwem energetycznym, ma obowiązek dokonywania odpisów na Fundusz na podstawie ustawy o środkach nadzwyczajnych, które mają na celu ograniczenie cen energii elektrycznej. Organ podatkowy uznał, że odpis na Fundusz stanowi koszt uzyskania przychodów, który nie jest bezpośrednio związany z przychodami i powinien być ujmowany w kosztach w dacie jego poniesienia, rozumianej jako dzień ujęcia odpisu w księgach rachunkowych. W ten sposób organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-1.4010.73.2023.2.KW

Wnioskodawca, spółka A w B Sp. z o.o., został zaproszony przez C do udziału jako partner i sponsor strategiczny imprezy sportowej. Dokonał wpłat na rzecz C, stając się sponsorem wydarzenia. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na sponsoring mają charakter reklamowy i promocyjny. Umowa sponsoringowa nie spełnia kryteriów ustawy o sporcie, a C nie jest organizacją nastawioną na zysk. Została zawarta w celu sponsorowania jednej gali. Wydatki z tytułu umowy są ponoszone przez Spółkę, pozostają w związku z jej działalnością gospodarczą i nie zostaną zwrócone. Zostaną ujęte w kosztach uzyskania przychodów jako wydatki na usługi reklamowe i promocyjne. Spółka osiąga przychody inne niż z zysków kapitałowych. Działania związane z realizacją umowy sponsoringowej wpływają na zwiększenie rozpoznawalności marki Spółki oraz pozyskiwanie nowych kontaktów biznesowych, co przyczyni się do wzrostu sprzedaży. Mają również pozytywny wpływ na wizerunek Spółki. Gala nie jest imprezą masową, a wydatki Spółki na jej sponsorowanie kwalifikują się do objęcia ulgą na działalność sportową, zgodnie z art. 18ee ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.309.2022.1.AP

Interpretacja dotyczy obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych przez spółki opodatkowane ryczałtem od dochodów spółek (estońskim CIT). Organ podatkowy stwierdził, że spółki te, które dokonują transakcji kontrolowanych, są zobowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, jeżeli którakolwiek ze spółek uczestniczących w transakcji wykazuje stratę netto zgodnie z przepisami o rachunkowości. Organ uznał, że stanowisko wnioskodawcy, który twierdził, iż spółki opodatkowane ryczałtem nie mają obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych, jest nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.38.2023.1.KW

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów świadczeń wypłacanych przez spółkę ubezpieczeniową w drodze wyjątku, gdy zgodnie z umową ubezpieczenia lub przepisami prawa spółka nie ma obowiązku ich wypłaty. Organ podatkowy uznał, że takie świadczenia nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie spełniają wymogów określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wypłata świadczeń w drodze wyjątku ma charakter uznaniowy i dobrowolny, a nie jest związana z dążeniem do osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Organ stwierdził, że tego rodzaju wydatki mają charakter reprezentacyjny, związany z budowaniem pozytywnego wizerunku spółki, a nie z jej działalnością gospodarczą.

0111-KDIB1-2.4010.63.2023.2.AK

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, spółka komandytowo-akcyjna (Wnioskodawca) rozpoczęła wynajem powierzchni magazynowej i biurowej od podmiotu powiązanego - jednoosobowej działalności gospodarczej - w lutym 2022 r. Wnioskodawca zapytał, czy usługa najmu świadczona przez podmiot powiązany stanowi dla niego ukryty zysk podlegający opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że usługa najmu świadczona przez podmiot powiązany na rzecz Wnioskodawcy nie jest ukrytym zyskiem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynajem odbywa się na warunkach rynkowych, a jego zawarcie wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych Wnioskodawcy związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Powiązania między stronami nie wpłynęły na warunki umowy najmu. W związku z tym wynagrodzenie wypłacane podmiotowi powiązanemu z tytułu najmu nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB1-3.4010.477.2019.11.PC

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo zaliczyć wydatki na zakup towarów i usług do kosztów uzyskania przychodu, gdy dokumenty źródłowe potwierdzające te zakupy będą archiwizowane wyłącznie w formie elektronicznej. Dodatkowo, interpretacja odnosi się do kwestii, czy archiwizowanie dokumentów potwierdzających wydatki kwalifikujące się do pomocy publicznej w postaci zwolnień podatkowych, wyłącznie w formie elektronicznej, wpłynie na wysokość przysługującej Spółce pomocy publicznej. Organ uznał, że Spółka ma prawo do zaliczenia wydatków na zakup towarów i usług jako kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli dokumenty źródłowe będą archiwizowane tylko w formie elektronicznej. Ponadto, archiwizowanie dokumentów potwierdzających wydatki kwalifikujące się do pomocy publicznej w formie zwolnień podatkowych, wyłącznie w formie elektronicznej, nie wpłynie na wysokość przysługującej Spółce pomocy publicznej.

0111-KDIB1-1.4010.815.2022.4.AW

Wnioskodawca, prowadzący Biuro maklerskie, dokonuje wypłat wynagrodzenia na rzecz klientów będących osobami prawnymi, związanych z obniżeniem kapitału zakładowego spółek poprzez zmniejszenie wartości nominalnej ich akcji. Jako płatnik, Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące ustalania przychodu klienta, w szczególności czy powinien pomniejszać wypłacaną kwotę o część kosztów nabycia lub objęcia akcji oraz jaka część tych kosztów powinna być uwzględniona. Organ podatkowy wskazał, że: 1) W przypadku wypłaty wynagrodzenia dla klientów Wnioskodawcy (Biura maklerskiego) będących osobami prawnymi z tytułu obniżenia wartości nominalnej ich akcji, Wnioskodawca, jako płatnik, powinien ustalić przychód klienta, pomniejszając wypłacaną kwotę o część kosztów nabycia lub objęcia akcji, co oznacza konieczność uwzględnienia art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 2) Część kosztów objęcia lub nabycia akcji, o którą należy pomniejszyć przychód klienta będącego osobą prawną w związku z otrzymanym wynagrodzeniem z tytułu obniżenia wartości nominalnej akcji, powinna być ustalona proporcjonalnie do wartości obniżenia kapitału zakładowego, a nie jedynie do kwoty wynagrodzenia wypłaconego akcjonariuszom.

0111-KDIB1-2.4010.2.2023.3.DP

Wnioskodawca, spółka prawa polskiego, udziela krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym zamieszkałym w Polsce. W celu poprawy płynności finansowej, zawarł umowę z estońską spółką (Kupujący) na sprzedaż wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek w ramach programu sekurytyzacji. Wnioskodawca zapytał, czy jako płatnik ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia przekazywanego Kupującemu z tytułu uczestnictwa w programie sekurytyzacji (tzw. Opłata za Uczestnictwo). Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Opłata za Uczestnictwo, przekazywana przez Wnioskodawcę do Kupującego, powinna być traktowana jako zyski przedsiębiorstwa Kupującego, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych płatności.

0111-KDIB1-2.4010.43.2023.1.ANK

Wnioskodawca, spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą, planuje zmianę formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek od lutego 2023 r. Spółka ma zobowiązanie wobec wspólnika z tytułu umowy pożyczki, w tym odsetek. W przyszłości wspólnik zamierza zwolnić spółkę z części odsetkowej tego długu. Wnioskodawca zapytał, czy w związku ze zwolnieniem z długu w zakresie odsetek będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, w tym z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zwolnienie spółki z długu dotyczącego odsetek nie stanowi dochodu z ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, które podlegałyby opodatkowaniu ryczałtem. Umorzenie odsetek wpłynie jednak na wynik finansowy netto spółki, zwiększając jej zysk, który będzie opodatkowany ryczałtem w momencie dystrybucji zysku do wspólnika lub jego rozdysponowania w inny sposób.

0111-KDIB1-3.4010.67.2023.2.AN

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, X Sp. z o.o. (Wnioskodawca) świadczy usługi techniczne dla klientów z branży produkcyjnej. W wyjątkowych przypadkach błąd pracownika Wnioskodawcy prowadzi do szkody u klienta. Aby jak najszybciej naprawić szkodę, Wnioskodawca pokrył koszt naprawy z własnych środków, a następnie wystąpił do ubezpieczyciela o wypłatę odszkodowania. Wnioskodawca zadał pytania dotyczące: 1. Czy wydatek na pokrycie szkody opisanej w stanie faktycznym może być uznany za koszt uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP? 2. Czy kwota odszkodowania wypłacona przez ubezpieczyciela na pokrycie tej szkody nie będzie stanowić przychodu do opodatkowania Wnioskodawcy zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP? Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na naprawę szkody, polegający na zakupie uszkodzonego wrzeciona, nie ma charakteru kar umownych ani odszkodowań wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP, a zatem może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. 2. Kwota odszkodowania otrzymana od ubezpieczyciela na pokrycie tej szkody nie powinna być traktowana jako przychód podatkowy Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP. Stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.18.2023.1.ZK

Organ podatkowy uznał, że działalność spółki polegająca na wytwarzaniu instrukcji do oprogramowania nie mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Zauważono, że instrukcja obsługi produktu nie jest nowym produktem, lecz jedynie opisem jego użytkowania, co wyklucza jej kwalifikację jako działalności badawczo-rozwojowej. Dodatkowo, proces tworzenia instrukcji nie obejmuje badań naukowych ani prac rozwojowych, o których mowa w ustawie. W związku z tym, koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w opracowanie instrukcji nie mogą być traktowane jako koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

0114-KDIP2-2.4010.306.2018.11.S/KW

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do przychodów z gospodarki leśnej, zgodnie z ustawą o lasach, należności, kar i opłat związanych z wyłączeniem gruntów leśnych z produkcji, które są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 updop. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, stwierdzając, że te należności, kary i opłaty są wyłączone od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jako przychody z gospodarki leśnej.

0114-KDIP2-1.4010.171.2022.1.JF

Spółka A. Sp. z o.o. realizowała projekt budowy (...). W wyniku zawieszenia finansowania projektu przez sponsorów, Spółka zdecydowała się na zmianę technologii budowy z (...) na blok energetyczny w technologii (...) oraz przeniesienie projektu do innego podmiotu, H. sp. z o.o. Wydatki związane z projektem były księgowane na koncie 081 (środki trwałe w budowie). Po zawieszeniu projektu, Spółka utworzyła konto 761 (koszty zaniechanych inwestycji) i na nim ujmowała wydatki związane z zakończeniem realizacji projektu. Organ podatkowy uznał, że wydatki bezpośrednio związane z zakończeniem realizacji projektu, ponoszone przez Spółkę w okresie zawieszenia oraz po zmianie technologii, mogły być na bieżąco ujmowane w kosztach podatkowych jako koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim. Dodatkowo, Spółka ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w roku (...) wartość pozostałych wydatków związanych z realizacją projektu, które nie mogą być przypisane do wartości początkowej środków trwałych ani do nakładów będących przedmiotem sprzedaży.

0111-KDIB1-2.4010.69.2023.1.EJ

Podatnik A Sp. z o.o. poniósł stratę w 2022 roku i zamierza odliczyć ją od bieżących zaliczek na podatek dochodowy w 2023 roku, po złożeniu zeznania rocznego CIT-8 za 2022 r. Organ podatkowy uznał, że podatnik ma prawo do odliczenia straty poniesionej w 2022 r. na etapie zaliczek w roku 2023, pod warunkiem przestrzegania maksymalnej dopuszczalnej wysokości odliczenia oraz wystąpienia dochodu, który umożliwia dokonanie tego odliczenia.

0111-KDIB1-3.4010.26.2023.2.AN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Opłata za dzierżawione grunty od podmiotu powiązanego (żony jednego z właścicieli spółki) będzie traktowana jako ukryta dywidenda lub inna forma ukrytego zysku, podlegająca opodatkowaniu CIT estońskim. 2. Odsetki od pożyczki udzielonej w 2022 r. przez wspólnika do spółki, która przystępuje do CIT estońskiego w 2023 r., będą uznawane za ukrytą dywidendę, podlegającą opodatkowaniu CIT estońskim. Organ uznał, że: 1. Opłata za dzierżawę gruntu od podmiotu powiązanego nie stanowi ukrytego zysku, ponieważ grunt jest niezbędny do prowadzenia działalności spółki, a czynsz ustalono na poziomie rynkowym. 2. Odsetki od pożyczki udzielonej przez wspólnika przed przystąpieniem do CIT estońskiego są uznawane za ukryty zysk, który podlega opodatkowaniu, niezależnie od daty udzielenia pożyczki. W związku z tym, stanowisko spółki zostało uznane za prawidłowe w zakresie opłaty za dzierżawę gruntu, a za nieprawidłowe w odniesieniu do opodatkowania odsetek od pożyczki.

0114-KDIP2-1.4010.264.2022.2.MW

Spółka specjalizuje się w produkcji gier komputerowych, w tym w tworzeniu gier VR od podstaw, wykorzystując nowoczesne technologie. Działalność Spółki realizowana jest w ramach kilku modeli biznesowych: 1. Model 1 - Spółka przygotowuje grę VR na zlecenie podmiotu posiadającego prawa do gry standardowej. W tym przypadku Spółka pełni rolę producenta gry VR, a prawa do niej przechodzą na kontrahenta. 2. Model 2 - Spółka nabywa od podmiotu posiadającego prawa do gry tradycyjnej licencję na opracowanie, wydanie i dystrybucję gry VR opartej na grze tradycyjnej. Po przygotowaniu gry VR, Spółka uzyskuje przychody z udzielenia licencji dotyczącej tej gry. 3. Model 3 - Spółka samodzielnie tworzy grę VR, która nie jest oparta na wcześniejszej grze standardowej, pełniąc rolę producenta gry VR. 4. Model współpracy - Spółka współpracuje z innymi podmiotami, takimi jak platformy dystrybucyjne gier VR czy producenci okularów VR, uzyskując wsparcie finansowe na pokrycie kosztów produkcji gry VR. Bez względu na wybrany model biznesowy, działania Spółki koncentrują się na tworzeniu oraz ciągłym rozwijaniu nowych i oryginalnych rozwiązań z wykorzystaniem najnowszych technologii i narzędzi. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wytworzone przez Spółkę gry VR stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, z których dochody są opodatkowane 5% stawką podatku w ramach preferencji IP BOX.

0111-KDIB1-2.4010.33.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, w celu zastosowania przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO), dotyczy niemieckich spółek osobowych, czy ich wspólników; 2. Spółka, weryfikując status "beneficial owner" (rzeczywistego właściciela) należności, powinna badać status rzeczywistego właściciela w odniesieniu do niemieckich spółek osobowych, czy ich wspólników; 3. Spółka powinna przesyłać informację IFT-2R do niemieckich spółek osobowych i wykazywać je w tej informacji jako podatników. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. W celu zastosowania przepisów UPO, certyfikatem rezydencji nie są niemieckie spółki osobowe, lecz certyfikaty rezydencji ich wspólników. 2. Weryfikując status "beneficial owner" należności, Spółka powinna badać status rzeczywistego właściciela w odniesieniu do wspólników niemieckich spółek osobowych, a nie do samych spółek. 3. Spółka nie powinna przesyłać informacji IFT-2R do niemieckich spółek osobowych ani wykazywać ich w tej informacji jako podatników, lecz powinna przesłać IFT-2R do wspólników spółek osobowych i wykazać ich jako podatników. Stanowisko Spółki przedstawione we wniosku zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.1.2023.3.DP

Wnioskodawca, spółka prawa polskiego, udziela krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym z miejscem zamieszkania w Polsce. W celu poprawy płynności finansowej, zawarł umowę z estońskim podmiotem (Kupującym), na mocy której sprzedaje mu wierzytelności wynikające z udzielonych pożyczek. Wnioskodawca zapytał, czy płatności otrzymywane od klientów z tytułu spłaty tych wierzytelności, a następnie przekazywane Kupującemu, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Organ podatkowy uznał, że takie płatności nie będą opodatkowane w Polsce, ponieważ stanowią zyski przedsiębiorstwa Kupującego, które powinny być opodatkowane wyłącznie w Estonii, kraju jego rezydencji.

0114-KDIP2-2.4010.31.2023.1.IN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Wydatki na czynsz z tytułu umowy najmu nieruchomości nie będą dla spółki dochodem z tytułu ukrytych zysków - stanowisko spółki uznano za prawidłowe. 2. Wydatki na czynsz z tytułu umów najmu ruchomości nie będą dla spółki dochodem z tytułu ukrytych zysków - stanowisko spółki uznano za prawidłowe. 3. Podstawa opodatkowania dochodu z wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych przez pracowników także do celów prywatnych, dla których nie prowadzi się ewidencji przebiegu pojazdu, obejmuje 50% podatku podlegającego odliczeniu na gruncie VAT - stanowisko spółki uznano za nieprawidłowe. 4. Podstawa opodatkowania dochodu z tytułu ukrytych zysków w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych przez udziałowców także do celów prywatnych, dla których nie prowadzi się ewidencji przebiegu pojazdu, obejmuje 50% podatku podlegającego odliczeniu na gruncie VAT - stanowisko spółki uznano za nieprawidłowe. 5. Podstawa opodatkowania dochodu z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego obejmie część odsetkową księgowaną w księgach Wnioskodawcy na wyodrębnionym koncie - stanowisko spółki uznano za nieprawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.70.2023.2.KW

Organ podatkowy uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym Spółka nie ma możliwości skorzystania z ulgi prowzrostowej (ulgi na ekspansję) na podstawie art. 18eb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z interpretacją, produkty kosmetyczne sprzedawane przez Spółkę pod własną marką nie są uznawane za wytworzone przez nią, ponieważ Spółka korzysta z usług podmiotów trzecich w zakresie produkcji, wytwarzania masy oraz napełniania opakowań. Organ podkreślił, że celem ustawodawcy przy tworzeniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT było objęcie ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. W związku z tym, że Spółka nie wytwarza produktów, a jedynie sprzedaje gotowy towar handlowy, nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na ekspansję.

0111-KDIB1-2.4010.56.2023.1.MZA

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wypłata należności dla wspólnika spółki z tytułu umowy najmu nieruchomości magazynowych stanowi ukryty zysk w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zawarła umowę najmu z jednym ze wspólników, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Czynsz za najem ustalono na poziomie rynkowym, a zawarcie umowy wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych spółki. Organ podatkowy uznał, że wypłata należności dla wspólnika z tytułu tej umowy najmu nie stanowi ukrytego zysku podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Warunki umowy najmu były ustalone na zasadach rynkowych, a powiązania między spółką a wspólnikiem nie wpłynęły na te warunki. Zawarcie umowy najmu jest uzasadnione gospodarczo i mogłoby być dokonane na takich samych warunkach z podmiotem niepowiązanym.

0111-KDIB1-2.4010.794.2022.2.AK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy przeniesienie praw do wykorzystania wizerunku Influencera oraz przeniesienie praw do udostępnienia Wpisu i Fotografii stanowi świadczenie akcesoryjne względem Usług reklamowych świadczonych przez Agencję na rzecz Spółki, a także czy należności z tytułu prawa do udostępniania Wpisu i Fotografii należy klasyfikować jako należności licencyjne. Organ podatkowy uznał, że usługi reklamowe, wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, są świadczeniami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie tego przepisu. Przeniesienie praw do wykorzystania wizerunku oraz przeniesienie praw do wykorzystania Wpisu i Fotografii nie są świadczeniem pobocznym w odniesieniu do usług reklamowych, lecz stanowią odrębną kategorię należności, która może być kwalifikowana na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ stwierdził, że wypłacane przez Spółkę na rzecz Agencji należności z tytułu przeniesienia praw do wizerunku Influencera nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, natomiast należności z tytułu prawa udostępnienia Wpisu i Fotografii mogą podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.67.2023.1.DD

Organ podatkowy uznał, że inwestycja Wnioskodawcy, polegająca na budowie elektrowni słonecznej wraz z infrastrukturą towarzyszącą, nie kwalifikuje się jako długoterminowy projekt infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. W związku z tym Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z wyłączenia kosztów finansowania dłużnego tej inwestycji przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT. Organ podatkowy ocenił, że stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.318.2022.4.PK

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia przez spółkę wydatków związanych z wypadkiem przy pracy pracownika do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Jako pracodawca, spółka na podstawie art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego jest zobowiązana do pokrycia kosztów związanych z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia pracownika. W bieżącym roku jeden z pracowników spółki uległ ciężkiemu wypadkowi przy pracy. Pracodawca zwrócił poszkodowanemu pracownikowi oraz bezpośrednio sfinansował koszty leczenia, rehabilitacji, transportu medycznego i zaopatrzenia ortopedycznego. Organ podatkowy uznał, że wydatki te stanowią dla spółki koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, które należy rozpoznać w dacie ich poniesienia.

0114-KDIP2-2.4010.28.2023.2.KW

Spółka, jako przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, ustala ceny na wodę i ścieki na trzyletnie okresy taryfowe. W okresie od czerwca 2021 r. do 14 grudnia 2022 r. Spółka stosowała dotychczasową taryfę z uwagi na trwający spór z organem regulacyjnym dotyczący zatwierdzenia nowej taryfy. Po zakończeniu tego sporu w grudniu 2022 r. Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktur korygujących za ten okres. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, korekta przychodów powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiono fakturę korygującą, ponieważ nie jest ona wynikiem błędu rachunkowego ani oczywistej omyłki. W związku z tym Spółka musi uwzględnić wystawione faktury korygujące w okresie, w którym zostały one wystawione.

0114-KDIP2-1.4010.77.2023.2.MR

Interpretacja indywidualna potwierdza, że Wnioskodawca ma prawo do stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową poprzez pomniejszenie podstawy opodatkowania, ustalanej zgodnie z art. 24d ustawy o CIT, o kwotę odpowiadającą 200% wydatków pracowniczych oraz składek. Dotyczy to sytuacji, w której pracownicy B+R prowadzą działalność badawczo-rozwojową, obejmującą prace nad tworzeniem lub rozwojem oprogramowania, co jest ustalane na podstawie prowadzonej ewidencji. Wnioskodawca ma także prawo do odliczania wydatków pracowniczych i składek od podstawy opodatkowania CIT w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym te wydatki są ujmowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.866.2022.2.PC

Organ podatkowy uznał, że składniki majątkowe przedstawione we wniosku, które mają być przeniesione do nowo utworzonej spółki w ramach podziału Spółki, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powodem jest to, że zespół składników majątkowych, będący przedmiotem transakcji, nie będzie miał zdolności do samodzielnego funkcjonowania jako odrębny podmiot gospodarczy w momencie dokonania transakcji. Transakcja obejmie jedynie materialne składniki majątkowe, które same w sobie nie wystarczą do realizacji samodzielnych zadań gospodarczych. Nowo powstała spółka nie będzie mogła prowadzić działalności gospodarczej wyłącznie na podstawie składników majątku, które mają być wydzielone. W związku z tym, po stronie dzielonej Spółki powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wysokości rynkowej wartości przeniesionych składników majątku.

0114-KDIP2-2.4010.96.2019.13.S/KW

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych, w kontekście zastosowania ograniczenia z art. 15e ustawy o CIT do usług świadczonych przez podmiot powiązany na rzecz spółki będącej członkiem podatkowej grupy kapitałowej. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Usługi wsparcia w zakresie rachunkowości i księgowości, obsługi kredytowej, obsługi klientów oraz koordynowania transportu nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, a zatem koszty tych usług nie podlegają limitowaniu. 2. Stanowisko spółki w tej kwestii jest prawidłowe. Organ wydał interpretację indywidualną, opierając się na ocenie prawnej wyrażonej w wyroku sądu administracyjnego, który uchylił wcześniejszą interpretację w części uznanej za nieprawidłową.

0114-KDIP2-2.4010.44.2023.1.SP

Interpretacja indywidualna dotyczyła ustalenia, czy koszty związane z odwalutowaniem hipotecznych kredytów indeksowanych, wynikające z wyroków sądów powszechnych stwierdzających nieważność lub ustalających nieistnienie umów kredytowych, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które można potrącić dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w dacie ich faktycznego poniesienia. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Według organu, podatkowe rozliczenie skutków nieważnej umowy kredytu powinno być dokonane w kontekście przychodów, a nie kosztów uzyskania przychodów. Organ zauważył, że Bank pierwotnie wykazywał przychody z tytułu prowizji, odsetek oraz różnic kursowych, a zatem zwroty dokonywane obecnie na rzecz klientów nie są kosztami, lecz korektą wcześniej wykazanych przychodów. Podkreślił, że straty wynikające z rozliczeń z klientami nie mogą być traktowane jako koszty poniesione przez Bank, ponieważ nie prowadzą do pomniejszenia jego majątku ani aktywów. Organ wskazał również, że nie ma przepisu, który umożliwiałby uznanie takich kosztów podatkowych w tej sytuacji.

0114-KDIP2-2.4010.51.2023.1.IN

Na koniec roku podatkowego poprzedzającego przejście na ryczałt od dochodów spółek, podatnik zawiązał odpis aktualizujący na należności, zgodnie z art. 35b ustawy o rachunkowości. Odpis ten nie został uwzględniony w kosztach podatkowych w roku poprzedzającym przejście na ryczałt. W trakcie opodatkowania ryczałtem może wystąpić sytuacja, w której przyczyna zawiązania odpisu ustanie, co zgodnie z ustawą o rachunkowości skutkować będzie jego rozwiązaniem i zaliczeniem do pozostałych przychodów operacyjnych. W momencie wyjścia z ryczałtu, przychód z tytułu rozwiązania odpisu stanie się przychodem podatkowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT. Organ uznał, że podatnik opodatkowany ryczałtem przy obliczaniu podstawy opodatkowania w momencie wyjścia z ryczałtu powinien uwzględnić odpis aktualizujący zawiązany zgodnie z ustawą o rachunkowości, wykazany w korekcie na wejściu.

0111-KDIB2-1.4010.98.2023.1.DD

Zgodnie z interpretacją indywidualną, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w latach 2023-2025 kwotę stanowiącą iloczyn stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, powiększonej o 1 punkt procentowy, oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał zapasowy w 2023 roku. Prawo to przysługuje niezależnie od tego, czy Spółka wypłaci w 2023 roku dywidendy akcjonariuszom z zysków przeznaczonych na kapitał zapasowy w latach 1994-2018. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki.

0114-KDIP2-1.4010.91.2023.1.JC

Wnioskodawca prowadzi działalność jako spółka akcyjna z siedzibą w Polsce. Zawarł umowę o świadczenie usług techniczno-inżynieryjnych z kontrahentem z Chin, który będzie świadczył usługi związane z pozyskaniem przez spółkę licencji na platformę do samochodu. Wnioskodawca wypłaci kontrahentowi wynagrodzenie określone w umowie (Opłatę). Wnioskodawca pyta, czy zarówno pierwsza transza Opłaty, jak i przyszłe transze, będą stanowiły zyski przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 ust. 1 UPO PL-CHN, co oznacza, że płatnik nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce.

0114-KDIP2-1.4010.109.2023.1.MR1

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie naziemnych modułów ogrodzeniowych oraz systemów zabezpieczeń. Nabywa pojedyncze elementy składowe tych modułów i systemów, które następnie konfiguruje w zestawy na potrzeby konkretnych umów wynajmu. Spółka pyta, czy wydatki na nabycie tych elementów mogą być jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy powinny być traktowane jako środki trwałe podlegające amortyzacji. Organ stwierdza, że jeśli wartość początkowa zestawu Modułów Ogrodzeniowych i Systemów Zabezpieczeń na potrzeby konkretnej umowy wynajmu przekracza 10 000 zł, wydatki te należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. W przeciwnym razie, gdy wartość początkowa zestawu nie przekracza 10 000 zł, podatnik ma możliwość wyboru: może zaliczyć wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów lub uznać zestaw za środek trwały, dokonując jednorazowej amortyzacji bądź odpisów amortyzacyjnych.

0114-KDIP2-2.4010.268.2022.3.ASK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy dopłaty zwrotne wniesione przez wspólników do spółki komandytowej będą przychodem podatkowym podlegającym opodatkowaniu po stronie spółki. Organ podatkowy uznał, że wniesienie przez wspólników dopłat zwrotnych do spółki komandytowej należy traktować jako udzielenie nieoprocentowanej pożyczki. Korzyść uzyskana przez spółkę z tego nieodpłatnego świadczenia będzie stanowić dla niej przychód podatkowy zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W związku z tym organ uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.63.2023.1.MF

Wnioskodawca, polska spółka z o.o., jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W latach 2018-2021 ponosił koszty usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych, które przekraczały limit określony w art. 15e ustawy o CIT. Koszty te zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów jako "Koszty Nieodliczone". Od 1 stycznia 2022 r. art. 15e ustawy o CIT został uchylony, jednak na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej Wnioskodawca zachował prawo do odliczenia tych Kosztów Nieodliczonych w ciągu kolejnych 5 lat. Wnioskodawca przedstawił właściwą metodę odliczenia tych kosztów, w tym zastosowanie metody FIFO oraz procedurę w przypadku uzyskania decyzji APA. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-1.4010.62.2021.12.S/MR

Organ interpretacyjny uznał, że: 1. Działalność Spółki w zakresie tworzenia oprogramowania internetowego dla klientów indywidualnych oraz biznesowych kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy. 2. Wnioskodawca może uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT: a) wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, w tym wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop oraz koszty związane z ubezpieczeniami społecznymi, zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, a także wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe - za prawidłowe, b) wynagrodzenia za czas urlopu, choroby oraz innych usprawiedliwionych nieobecności - za prawidłowe, c) wynagrodzenia osób świadczących usługi na rzecz Spółki na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe - za prawidłowe, d) dodatkowe ubezpieczenia medyczne pracowników - za prawidłowe, e) odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych - za prawidłowe, f) koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 10.000 zł, do których Spółka stosuje możliwość jednorazowej amortyzacji - za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.807.2022.1.MBD

Zgodnie z interpretacją indywidualną, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe. Wnioskodawca zadał dwa pytania: 1. Czy Nowe Opakowania opisane we wniosku są "nowymi produktami", a prace w ramach Projektu stanowią "produkcję próbną nowego produktu" w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o CIT? 2. Czy Cena Nabycia opisana we wniosku jest "kosztem produkcji próbnej nowego produktu" w rozumieniu art. 18ea ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT, który Spółka może uwzględnić w odliczeniu na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT? Organ potwierdził, że: 1. Nowe Opakowania są "nowymi produktami", a prace w ramach Projektu stanowią "produkcję próbną nowego produktu" w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o CIT. 2. Cena Nabycia jest "kosztem produkcji próbnej nowego produktu" w rozumieniu art. 18ea ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT, który Spółka może uwzględnić w odliczeniu na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.8.2023.2.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy spółka opodatkowana estońskim CIT, korzystająca w ramach prowadzonej działalności z nieruchomości gruntowej wspólników na podstawie umowy dzierżawy, powinna klasyfikować zapłatę czynszu jako dochód z tytułu ukrytych zysków. Organ podatkowy uznał, że wypłata wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych z tytułu najmu nieruchomości nie jest traktowana jako wypłata ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Organ wskazał na następujące okoliczności: 1) Transakcje najmu są kluczowe dla realizacji podstawowej działalności spółki. 2) Warunki transakcji z podmiotami powiązanymi są ustalane na zasadach rynkowych. 3) Powiązanie podmiotów nie wpłynęło na warunki zawarcia transakcji. 4) Spółka zainwestowała w budowę hal na dzierżawionych gruntach. 5) Wspólnicy zapewnili spółce aktywa niezbędne do prowadzenia działalności. W związku z tym organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.362.2018.12.AW

Interpretacja dotyczy zastosowania przepisów art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop) do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółdzielnię kasę oszczędnościowo-kredytową (SKOK) od wartości początkowej składników majątku wymienionych w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, które zostały nabyte i przyjęte do używania przed 1 stycznia 2018 r. Organ podatkowy uznał, że stanowisko SKOK, które twierdzi, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nabywanych licencji do programów komputerowych nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 updop, jest prawidłowe. Organ podkreślił, że odpisy amortyzacyjne stanowią odrębną kategorię kosztów uzyskania przychodów, a przepis art. 15e updop nie obejmuje ich wyłączeniem, ponieważ nie można go interpretować w sposób rozszerzający. Dodatkowo, przepis art. 15e updop ma zastosowanie niezależnie od daty nabycia wartości niematerialnych i prawnych, pod warunkiem że koszty podatkowe są rozpoznawane przez podatnika w okresie obowiązywania tego przepisu.

0111-KDIB2-1.4010.64.2023.1.MK

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty zwrotu Salda Dodatniego, którą spółka (Wnioskodawca) przekazała do Z., oraz ustalenia momentu poniesienia tego kosztu. Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność w zakresie sprzedaży energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Uczestniczył w aukcji organizowanej na podstawie ustawy o odnawialnych źródłach energii (OZE), której celem była sprzedaż energii elektrycznej z OZE. Zgodnie z ustawą o OZE, gdy wartość rynkowa energii przewyższa cenę aukcyjną wytwórcy objętego systemem wsparcia, różnica ta, określana jako Saldo Dodatnie, powinna być przeznaczona przez wytwórcę na pokrycie przyszłego Salda Ujemnego. W przypadku braku takiej możliwości, Saldo Dodatnie musi zostać zwrócone przez wytwórcę do Z. Organ podatkowy uznał, że kwota zwrotu Salda Dodatniego do Z. stanowi koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy, ponieważ poniesienie tego wydatku jest związane z jego działalnością gospodarczą i służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Moment poniesienia tego kosztu ustala się na dzień zaksięgowania kwoty do zwrotu, na podstawie odpowiedniego dokumentu.

0111-KDIB1-2.4010.28.2023.2.EJ

Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, co pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. Dotyczy to płatności dokonywanych na podstawie faktur wystawionych przez Sponsorowanego. Koszty ponoszone przez Spółkę w ramach umowy sponsoringowej mieszczą się w zakresie działalności sportowej, o której mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, ponieważ usługi medyczne świadczone na rzecz klubu sportowego przyczyniają się do poprawy i utrzymania zdrowia sportowców, a także do ich rehabilitacji i rekonwalescencji. To z kolei umożliwia sportowcom udział w programach szkoleniowych, takich jak zawody. Dzięki szybkiej i skutecznej opiece medycznej sportowcy zyskują lepsze warunki do uprawiania sportu, co wpływa na osiąganie przez nich lepszych wyników.

0111-KDIB1-1.4010.48.2023.1.RH

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy w związku z zawarciem i wykonaniem Umów dotyczących przedstawionej struktury Systemu Cash Poolingu, Spółka będzie uprawniona do zwolnienia z zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3-9 ustawy o CIT, w przypadku zapłaty Odsetek na rzecz APS NV oraz/lub APS BE. Organ uznał, że Spółka spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 3-9 ustawy o CIT. W związku z tym, w przypadku zapłaty Odsetek w ramach struktury Systemu Cash Poolingu na rzecz APS NV oraz/lub APS BE, Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego przewidzianego w tych przepisach.

0111-KDIB2-1.4010.41.2023.1 AS

Spółka X, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność produkcyjną i dystrybucyjną. W latach 2018-2021 ponosiła wydatki na nabycie usług niematerialnych od podmiotów powiązanych, które przekraczały ustawowy limit określony w art. 15e ustawy o CIT. Wydatki te Spółka uznawała za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Z dniem 1 stycznia 2022 r. art. 15e ustawy o CIT został uchylony, jednak na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółka zachowała prawo do odliczenia tych wydatków w kolejnych pięciu latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w uchylonym art. 15e. Spółka planuje realizować to odliczenie poprzez: 1) ustalenie w latach 2022-2026 "hipotetycznego" limitu wynikającego z art. 15e ust. 1 i 12 ustawy o CIT, 2) odliczenie w danym roku tej części wydatków, która przekracza limit, a jednocześnie mieści się w tym "hipotetycznym" limicie. Dodatkowo, Spółka zamierza stosować metodę FIFO (pierwsze poniesione, pierwsze odliczane) przy odliczaniu wydatków ponad limit. Organ podatkowy uznał przedstawione przez Spółkę stanowisko za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.880.2022.2.AN

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wydatki na nabycie nieruchomości od podmiotów powiązanych, poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej dla niektórych przedsiębiorców na realizację nowych inwestycji, oraz czy wpływają na kalkulację kwoty pomocy publicznej przysługującej Spółce w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wydatki na nabycie nieruchomości gruntowej nie będą kosztami kwalifikowanymi, ponieważ nie przyczyniają się do zwiększenia mocy produkcyjnych ani wolumenu produkcji Spółki, co oznacza, że nie spełniają definicji nowej inwestycji zawartej w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji. Wytworzona energia elektryczna z paneli fotowoltaicznych będzie wykorzystywana na potrzeby całej działalności Spółki, a nie wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji. W związku z tym wydatki na nabycie nieruchomości nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

0111-KDIB1-1.4010.28.2023.1.RH

Spółka komandytowa, będąca polskim rezydentem podatkowym, zamierza wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (Estoński CIT). W pierwszym roku podatkowym, w którym Spółka będzie rozliczać się ryczałtem, planowane jest jej przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Przekształcenie Spółki w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie spowoduje utraty prawa do opodatkowania CIT Estońskim. 2. Po przekształceniu Spółka nadal będzie mogła korzystać z opodatkowania CIT Estońskim bez konieczności ponownego składania zawiadomienia o opodatkowaniu ryczałtem. 3. Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania dochodu opodatkowanego ryczałtem w związku z przekształceniem.

0111-KDIB1-2.4010.279.2018.11.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy przepisy art. 15e ust. 1 pkt 2 updop odnoszą się do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę od wartości początkowej składników majątku określonych w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop. Wnioskodawca prowadzi działalność spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej i nabywa usługi oprogramowania oraz systemów informatycznych od podmiotów powiązanych. Początkowo organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, jednak po wyroku sądu administracyjnego, który uchylił tę interpretację, organ ponownie rozpatrzył wniosek i stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Organ uznał, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nabywanych licencji do programów komputerowych nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 updop.

0114-KDIP2-2.4010.113.2022.4.KW

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w tym handel energią elektryczną w sektorze odnawialnych źródeł energii (OZE). W ramach tej działalności zawiera oraz planuje zawierać umowy sprzedaży i odbioru energii elektrycznej z klientami, którzy są odbiorcami końcowymi zgodnie z ustawą Prawo energetyczne. Rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej klienta i wprowadzonej do sieci OSD z energią elektryczną pobraną przez niego z tej sieci będą prowadzone w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych za prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.40.2023.2.AND

Interpretacja dotyczy możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym, którym jest budynek mieszkalny wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości początkowej tych inwestycji w przypadku ich likwidacji. Organ wskazał, że: 1. Spółka nie ma prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym, jakim jest budynek mieszkalny, wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, po 1 stycznia 2023 roku. Wynika to z wprowadzonych od 1 stycznia 2022 roku zmian w ustawie o CIT, które wykluczają możliwość amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych. 2. Spółka może natomiast zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów stratę z tytułu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym, zarówno tych przyjętych do używania przed 1 stycznia 2022 roku, jak i po tej dacie, o ile inwestycje te zostaną zlikwidowane (np. pozostawione u wynajmującego) z innych przyczyn niż zmiana rodzaju działalności.

0111-KDIB1-2.4010.53.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie podatnikiem opodatkowanym na zasadach Rozdziału 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (estoński CIT), wydatki poniesione przez Spółkę na zakup papierosów elektronicznych od podmiotu powiązanego H. sp. z o.o. będą traktowane jako wypłata ukrytego zysku. Organ podatkowy uznał, że w analizowanej sytuacji nie powstanie dochód z tytułu ukrytego zysku w związku z transakcjami zakupu papierosów elektronicznych od podmiotu powiązanego, które będą realizowane na warunkach rynkowych. Transakcje te są związane z podstawową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i mają kluczowe znaczenie dla jego modelu biznesowego. W związku z tym zapłata ceny sprzedaży za papierosy elektroniczne na rzecz podmiotu powiązanego, dokonywana na warunkach rynkowych, nie będzie skutkowała obowiązkiem opodatkowania ukrytego zysku.

0111-KDIB1-2.4010.23.2023.1.AW

Organ podatkowy uznał, że płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę, spółkę z siedzibą w Wielkiej Brytanii, od Kontrahentów, w tym Zainteresowanego, z tytułu sprzedaży praw do emisji kanałów sportowych w serwisach internetowych, kwalifikują się jako zyski przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 konwencji PL-UK o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, płatności te nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce. Organ podkreślił, że prawa do emisji kanałów sportowych są prawami pokrewnymi, a nie prawami autorskimi, co wyklucza je z definicji należności licencyjnych w konwencji PL-UK. W konsekwencji, Kontrahenci, w tym Zainteresowany, nie mają obowiązku pobierania podatku u źródła od płatności dokonywanych na rzecz Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-2.4010.45.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy mechanizmu alokacji kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2-2b ustawy o PDOP, w kontekście dywidend otrzymywanych przez polską spółkę od spółek zależnych z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organ interpretacyjny potwierdził, że ten mechanizm nie ma zastosowania do takich dywidend, niezależnie od tego, czy korzystają one ze zwolnienia z opodatkowania PDOP, czy są opodatkowane. Dywidendy traktowane są jako przychody opodatkowane w sposób zryczałtowany, co uniemożliwia odliczanie kosztów ich uzyskania.

0114-KDIP2-2.4010.40.2023.1.AS

Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości złożenia zawiadomienia o przejściu na estoński CIT (ZAW-RD) przed rozpoczęciem nowego (niepełnego) roku podatkowego. Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatnika, który twierdził, iż zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem może być złożone przed rozpoczęciem nowego (niepełnego) roku podatkowego, jest nieprawidłowe. Organ wskazał, że dla skuteczności zawiadomienia złożonego przed rozpoczęciem nowego (niepełnego) roku podatkowego, podatnik powinien najpierw zamknąć księgi rachunkowe oraz sporządzić sprawozdanie finansowe, a następnie złożyć zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem (ZAW-RD). W analizowanej sprawie organ stwierdził, że zawiadomienie złożone przez podatnika w trakcie roku podatkowego o wyborze opodatkowania (ZAW-RD) nie jest skuteczne, ponieważ nie spełniono wszystkich przesłanek określonych w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT.

0111-KDIB2-1.4010.4.2023.2.AR

Interpretacja indywidualna jest częściowo prawidłowa, a częściowo nieprawidłowa. Spółka słusznie uznała, że cena zapłacona przez SPV za nabyte Wierzytelności Leasingowe nie będzie przychodem Spółki, natomiast przychodem będą raty leasingowe należne od Leasingobiorców w dniu ich wymagalności. Spółka poprawnie stwierdziła, że cena należna od SPV za zbyte Wierzytelności Pożyczkowe będzie stanowiła przychód. Ponadto, Spółka prawidłowo zauważyła, że zmiany dyskonta wynikające ze zmian wartości nominalnej Wierzytelności Leasingowych nie powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Prowizja zapłacona do SPV za zorganizowanie Transakcji dotyczącej Wierzytelności Pożyczkowych będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodów, ujętym jednorazowo w dacie jej poniesienia. Spółka słusznie uznała, że płatności do SPV nie będą podlegały podatkowi u źródła w Polsce, a spłaty otrzymywane z tytułu odkupionych Wierzytelności Pożyczkowych będą przychodem do opodatkowania, przy czym cena nabycia odkupionych Wierzytelności Pożyczkowych będzie kosztem uzyskania przychodów. Natomiast Spółka błędnie uznała, że dyskonto związane z zapłatą ceny za sprzedaż Wierzytelności wynikających z Umów Leasingu powinno być rozliczane proporcjonalnie przez okres pozostałego trwania tych Umów. Zgodnie z art. 17k ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, dyskonto to stanowi koszt uzyskania przychodów, który powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie sprzedaży poszczególnych puli Wierzytelności do SPV.

0111-KDIB1-1.4010.8.2023.2.RH

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca (Spółka) zawarł z Ubezpieczycielem umowę grupowego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. W ramach tej umowy Wnioskodawca będzie finansował nieregularną składkę kapitałową/inwestycyjną dla wybranych pracowników w Programie Premii odroczonej. Celem tego świadczenia jest m.in. motywowanie pracowników, budowanie silnej więzi oraz poczucia lojalności, zatrzymanie wartościowych pracowników, a także zapewnienie im komfortu psychicznego i możliwości gromadzenia środków na przyszłość. Organ podatkowy uznał, że wydatki Wnioskodawcy na opłacanie nieregularnej składki kapitałowej/inwestycyjnej na rzecz pracowników w ramach Programu Premii odroczonej będą traktowane jako świadczenie ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem, że składki te zostaną postawione do dyspozycji pracowników w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o CIT. Organ podatkowy stwierdził również, że w tej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o CIT, ponieważ umowa ubezpieczenia spełnia warunki określone w tym przepisie.

0111-KDIB1-2.4010.5.2023.2.ANK

Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki G (Wnioskodawcy) jest nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółka G powinna wliczyć do limitu przychodów uprawniającego do stosowania 9% stawki CIT również środki uzyskane w ramach realizacji projektów unijnych "projekt M" oraz "projekt F". Środki te stanowią przychód podatkowy spółki G, niezależnie od tego, że część z nich została przekazana innym podmiotom. W związku z tym, po uwzględnieniu tych środków, spółka G przekroczyła limit przychodów uprawniający do zastosowania 9% stawki CIT, co obliguje ją do stosowania stawki podstawowej w wysokości 19%.

0111-KDIB2-1.4010.775.2022.2.AR

Interpretacja dotyczy oceny, czy wynajem nieruchomości oraz nabycie towarów od wspólnika spółki opodatkowanej ryczałtem od dochodów spółek (estońskim CIT) powinny być traktowane jako dochód spółki z tytułu ukrytych zysków. Organ podatkowy uznał, że: 1. Wynajem nieruchomości od wspólnika na warunkach rynkowych nie jest uznawany za ukryte zyski, ponieważ powiązanie stron nie wpłynęło na warunki umowy najmu, a nieruchomość jest wykorzystywana przez spółkę w jej działalności gospodarczej. 2. Nabycie przez spółkę od wspólnika towarów niezbędnych do realizacji podstawowej działalności (konstrukcje (...)), po cenach rynkowych, także nie stanowi ukrytych zysków. Wspólnik jest jedynym dostawcą tych specjalistycznych produktów, a spółka nie ma możliwości zakupu ich od innych podmiotów. W związku z tym organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.72.2023.1.BS

Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, rekompensata otrzymana przez Spółkę z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej, wykorzystywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, nie kwalifikuje się jako "dotacja" w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. W związku z tym, nie znajduje zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. W konsekwencji, w tej sprawie nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, który dotyczy braku uznania za koszt podatkowy wydatków sfinansowanych dochodami (przychodami) zwolnionymi na podstawie m.in. art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Organ podatkowy stwierdził, że Spółka jest zobowiązana do korekty (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaną rekompensatą wynikającą z Ustawy o systemie rekompensat.

0111-KDIB1-2.4010.795.2022.3.AW

Fundacja, jako organizacja pozarządowa, organizuje konferencje oraz spotkania biznesowo-naukowe. W ramach tych wydarzeń zawiera umowy z agencjami reprezentującymi speakerów, którzy wygłaszają wystąpienia na organizowanych przez Fundację wydarzeniach. Fundacja zapytała, czy przychody uzyskiwane przez te agencje mieszczą się w kategoriach przychodów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co obligowałoby Fundację jako płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Ponadto, Fundacja chciała wiedzieć, czy w przypadku, gdy przychody te nie należą do wskazanych kategorii, jest zobowiązana do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej agencji. Organ podatkowy uznał, że przychody agencji reprezentujących speakerów nie mieszczą się w żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W związku z tym Fundacja nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego ani nie jest zobowiązana do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej agencji. Organ stwierdził, że wydarzenia organizowane przez Fundację mają charakter konferencji oraz spotkań biznesowo-naukowych, a nie widowiskowy, rozrywkowy czy sportowy.

0111-KDIB1-1.4010.837.2022.5.AW

Interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z planowanym utworzeniem przez Wnioskodawcę platformy gamingowej, na której zostanie wyemitowana własna waluta wirtualna. Wnioskodawca zadał dwa pytania: 1. Czy transakcje z wykorzystaniem waluty wirtualnej wyemitowanej przez Wnioskodawcę do rozliczeń w ramach market place oraz przyjęcie płatności w kryptowalutach za udostępnienie platformy należy kwalifikować jako transakcję barterową, w której Wnioskodawca uzyska przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, oraz czy będzie uprawniony do rozpoznania kosztów nabycia „waluty wirtualnej" zgodnie z art. 15 ust. 11 ustawy o CIT, w wysokości równowartości uzyskanego przychodu? 2. Czy nagrodę przydzieloną użytkownikowi przez algorytm w ramach stakingu Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej? Organ podatkowy uznał, że: - w odniesieniu do transakcji w ramach market place, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, ponieważ wymiana walut wirtualnych nie generuje przychodu ani kosztów uzyskania przychodów; - w przypadku transakcji udostępnienia platformy, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, gdyż będzie to transakcja barterowa, w której Wnioskodawca uzyska przychód z działalności gospodarczej oraz będzie mógł rozpoznać koszty nabycia waluty wirtualnej; - nagrody przydzielone użytkownikowi przez algorytm w ramach stakingu Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ będzie to nabycie pierwotne waluty wirtualnej.

0114-KDIP2-2.4010.11.2023.2.ASK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) za odlewanie sztabek i monet na rzecz spółki powiązanej stanowi ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej przedmiotów kolekcjonerskich i inwestycyjnych, głównie monet oraz sztabek z metali szlachetnych. Od 1 marca 2022 r. Wnioskodawca jest opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek. Zawarł umowę z podmiotem powiązanym (B. Sp. z o.o.) na odlewanie sztabek i monet. Wynagrodzenie za te usługi ustalane jest na poziomie rynkowym, a ponoszone wydatki są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę za odlewanie sztabek i monet na rzecz podmiotu powiązanego nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Decydujące jest to, że wynagrodzenie to odpowiada wartości rynkowej, a jego wypłata nie ma na celu dokapitalizowania podmiotu powiązanego. Zawarcie umowy na odlewanie sztabek i monet wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-1.4010.193.2022.3.MR

Wnioskodawca, jako osoba prawna, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prac programistycznych i rozwojowych, tworząc innowacyjne, indywidualne rozwiązania oprogramowania zarówno dla klientów, jak i na własne potrzeby. Efekty tych prac są objęte ochroną prawnoautorską. Wnioskodawca planuje skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box) stawką 5% podatku CIT. Organ stwierdził, że: 1. Prace Wnioskodawcy związane z tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej. 2. Autorskie prawa do oprogramowania komputerowego lub jego części, wytwarzane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej, są uznawane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. 3. Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% podatku CIT od 2022 roku oraz w kolejnych latach. 4. Wnioskodawca może uwzględnić w wskaźniku Nexus koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwojem kwalifikowanych praw własności intelektualnej. 5. Wnioskodawca ma prawo zastosować 5% stawkę do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP, które zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone na podstawie umów z kontrahentami w 2022 roku oraz w przyszłych okresach.

0111-KDIB2-1.4010.772.2022.1.KK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy koszty świadczeń niematerialnych, wskazane w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, które w latach 2018-2021 zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów z powodu przekroczenia limitów, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w latach następnych, w tym po 1 stycznia 2022 r. oraz czy Spółka ma prawo samodzielnie wybrać rok, w którym rozliczy te koszty w pięcioletnim okresie. Organ podatkowy uznał, że koszty te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w latach następnych, także po 1 stycznia 2022 r., na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, w ramach pięcioletniego okresu oraz ustalonego limitu dla danego roku, przy czym nie uwzględnia się w limicie bieżących kosztów usług niematerialnych ponoszonych od 1 stycznia 2022 r. Dodatkowo, Spółka ma prawo samodzielnie zdecydować, w którym roku z pięcioletniego okresu rozliczy koszty świadczeń niematerialnych z lat ubiegłych.

0111-KDIB2-1.4010.15.2023.1.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu udzielonych pożyczek, które pozostaną w spółce w dniu jej wykreślenia z rejestru przedsiębiorców, będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że wartość tych niespłaconych zobowiązań nie będzie prowadzić do powstania przychodu w spółce, który podlegałby opodatkowaniu tym podatkiem.

0111-KDIB2-1.4010.26.2023.1.KK

Spółka A (Wnioskodawca) planuje połączenie z Spółką C1 (Spółka Przejmowana) poprzez przeniesienie całego majątku Spółki C1 na Spółkę A, co skutkuje rozwiązaniem Spółki C1 bez likwidacji. Spółka B jest jedynym udziałowcem zarówno Spółki A, jak i Spółki C1. Wnioskodawca zadał następujące pytania: 1. Czy wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c, 8d i 8f ustawy CIT, powinna być rozumiana jako wartość rynkowa ustalona przy zastosowaniu odpowiedniej metody wyceny, gdzie majątek obejmuje zbiór aktywów i pasywów, w tym zaciągnięte zobowiązania spółki przejmowanej? 2. Czy w wyniku połączenia u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c w związku z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy CIT? 3. Czy w wyniku połączenia u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy CIT? 4. Czy w wyniku połączenia u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8f ustawy CIT? Organ uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Połączenie będzie neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy, ponieważ: 1. Wartość rynkowa majątku Spółki Przejmowanej powinna być ustalona przy zastosowaniu odpowiedniej metody wyceny, gdzie majątek obejmuje zbiór aktywów i pasywów, w tym zaciągnięte zobowiązania. 2. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8c w związku z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy CIT, u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, ponieważ Wnioskodawca przyjmie składniki majątku Spółki Przejmowanej w wartościach wynikających z jej ksiąg podatkowych oraz przypisze je do działalności prowadzonej na terytorium Polski. 3. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy CIT, u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, ponieważ wartość emisyjna udziałów wydanych Spółce B będzie równa wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej. 4. Art. 12 ust. 1 pkt 8f ustawy CIT nie będzie miał zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie posiada udziałów w Spółce Przejmowanej.

0111-KDIB1-1.4010.844.2022.2.KM

Wnioskodawca pyta o prawidłowe zastosowanie art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dwóch przypadkach: 1. Gdy wskaźnik EBITDA 30% obliczony przez Spółkę przekracza 3.000.000 zł, Spółka musi wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka tych kosztów przekracza kwotę EBITDA 30%. Pozostałą część kosztów finansowania dłużnego Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. 2. Gdy wskaźnik EBITDA 30% jest niższy od 3.000.000 zł, Spółka również musi wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka tych kosztów przekracza 3.000.000 zł. Pozostałą część kosztów finansowania dłużnego Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w pełnym zakresie.

0114-KDIP2-2.4010.29.2023.1.KW

Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, przekształcił się w jednoosobową spółkę z o.o. W wrześniu 2022 r. nowy udziałowiec wniósł do spółki aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Spółka rozważa możliwość wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych w 2023 r. Organ potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania ryczałtem od 2023 r., jednak w przypadku spółki zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania ryczałtem na podstawie art. 28k ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, ponieważ otrzymała aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej 10 000 euro. W związku z tym spółka nie będzie mogła skorzystać z opodatkowania ryczałtem przez okres 24 miesięcy od momentu wniesienia aportu.

0111-KDIB1-3.4010.25.2023.1.IZ

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu poniesienia wydatków, które kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w związku z realizacją nowej inwestycji. Organ uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, przyjmując, że momentem poniesienia wydatków jest moment zapłaty (metoda kasowa), z wyjątkiem wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, które muszą być również zaliczone do ewidencji środków trwałych. Organ ocenił jako nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy dotyczące uznania płatności częściowych oraz zaliczek za wydatki kwalifikowane w momencie ich zapłaty, wskazując, że w przypadku środków trwałych konieczne jest także spełnienie warunku ich zaliczenia do ewidencji.

0111-KDIB1-2.4010.39.2023.1.MZA

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie: 1) Czy zapłata czynszu za dzierżawę gruntu, na którym będzie zlokalizowany Magazyn, na warunkach rynkowych, która była już realizowana przez Wspólnika przed rozpoczęciem opodatkowania w ramach estońskiego CIT, podlega opodatkowaniu po stronie Spółki na podstawie art. 28m ust. 3 w związku z art. 28m ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT? 2) Czy nakłady poniesione przez Spółkę na grunt, na którym stanie Magazyn, których wartość rynkowa zostanie Spółce zwrócona po zakończeniu umowy dzierżawy lub w wyniku odkupienia działki na podstawie art. 231 kc, mogą być uznane za świadczenie stanowiące ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT? Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w obu kwestiach jest prawidłowe. Zapłata czynszu za dzierżawę gruntu na warunkach rynkowych nie będzie traktowana jako ukryty zysk, a ponadto nakłady na dzierżawiony grunt, których wartość zostanie zwrócona, oraz odkupienie działki na podstawie art. 231 kc, nie będą uznawane za ukryty zysk.

0111-KDIB1-3.4010.48.2023.1.MBD

Interpretacja indywidualna potwierdza, że spółka X Sp. z o.o. ma prawo do odliczenia kosztów badań, certyfikacji i homologacji w ramach ulgi na prototyp, traktując je jako koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu zgodnie z art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o CIT. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w wyniku której powstają prototypy nowych produktów. W celu wprowadzenia tych prototypów na rynek, spółka musi ponieść różnorodne koszty związane z uzyskaniem wymaganych certyfikatów, homologacji oraz innych dokumentów. Organ podatkowy uznał, że te wydatki kwalifikują się jako koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu i mogą być odliczone w ramach ulgi na prototyp, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów określonych w art. 18ea ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.30.2023.1.ASK

Podatnik, będący spółką z o.o., zdecydował się na przejście na estoński CIT od 1 lipca 2022 r. W związku z tym, 30 czerwca 2022 r. złożył zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem (ZAW-RD), wskazując okres opodatkowania od 1 lipca 2022 r. do 31 grudnia 2025 r. W lipcu 2022 r. zamknięto księgi i sporządzono śródroczne sprawozdanie finansowe. Organ podatkowy uznał, że zawiadomienie o przejściu na estoński CIT w trakcie roku podatkowego nie może być złożone przed datą sporządzenia śródrocznego sprawozdania finansowego, zgodnie z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT. W konsekwencji, stanowisko podatnika zostało uznane za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.58.2023.1.IZ

Spółka, jako dłużnik Pożyczkodawcy w związku z zawartymi umowami pożyczek, ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość naliczonych i potrąconych odsetek wynikających z tych umów oraz porozumienia z Akcjonariuszem, dotyczącego przekazania wierzytelności z tych umów, łącznie z odsetkami, na akcje w podwyższonym kapitale Spółki. Zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy wygasło w wyniku konwersji wierzytelności pożyczkowej, obejmującej zarówno kwotę główną, jak i odsetki, na akcje, co oznacza, że odsetki te zostały faktycznie zapłacone przez Spółkę w dniu konwersji.

0111-KDIB2-1.4010.578.2022.2.KK

Szkoła Podstawowa, jako niepubliczna placówka oświatowo-wychowawcza, ma statutowy cel działalności oświatowej. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, jednak dochody przeznaczone na działalność statutową oświatową korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ramach swojej działalności Szkoła planuje spisać przedawnione wierzytelności z tytułu opłat rodziców lub opiekunów, związanych z czesnym i wpisowym, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT nie są kosztami uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał, że spisanie tych przedawnionych wierzytelności nie prowadzi do obowiązku opodatkowania dochodu odpowiadającego ich wartości, pod warunkiem że dochód ten zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele statutowe Szkoły, które są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.32.2023.1.OK

Spółka X Sp. z o.o. (Wnioskodawca) wydaje czasopisma na podstawie sublicencji udzielonej przez niemiecką spółkę Y. AG. Należności licencyjne za wydawanie czasopism W. są przekazywane przez Spółkę na rzecz W. z siedzibą w Danii, który jest rzeczywistym właścicielem tych należności. Choć formalnie płatności przyjmuje niemiecka spółka Y., nie jest ona beneficjentem tych należności, a jedynie pośrednikiem, który przekazuje je w pełnej wysokości na rzecz W. W związku z tym, Spółka X Sp. z o.o. ma prawo zastosować stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Danią, nawet jeśli kwota należności licencyjnych przekroczy 2 mln zł w roku podatkowym. Spółka nie jest zobowiązana do stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, ponieważ W. nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką.

0111-KDIB1-3.4010.45.2023.1.AN

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy koszty programu motywacyjnego oraz koszty wykupu akcji w ramach tego programu będą dla spółki X S.A. oraz jej spółek zależnych kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a także czy koszty programu będą kosztami pośrednimi na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawców za prawidłowe. Koszty programu motywacyjnego oraz koszty wykupu akcji będą dla spółki X S.A. oraz jej spółek zależnych kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jednocześnie będą to koszty pośrednie na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Organ podkreślił, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi kosztami a działalnością gospodarczą wnioskodawców oraz osiąganymi przez nich przychodami, a wydatki te nie są wymienione w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.5.2023.2.JMS

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu maszyn i zbiorników na indywidualne zamówienia klientów. Część tych produktów stanowi dla Wnioskodawcy nowe lub istotnie zmienione wyroby, które wymagają opracowania nowej koncepcji oraz zastosowania innowacyjnych rozwiązań, co wiąże się z wyzwaniami o charakterze kreacyjnym. Wnioskodawca ponosi koszty osobowe pracowników umysłowych oraz koszty materiałów bezpośrednio związanych z tymi pracami. Organ uznał, że działalność Wnioskodawcy w zakresie opracowywania, projektowania i tworzenia nowych lub istotnie zmienionych produktów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o CIT. Koszty osobowe pracowników umysłowych, dotyczące wynagrodzenia za czas choroby, urlopu wypoczynkowego oraz składek ZUS do tych wynagrodzeń, nie są uznawane za koszty kwalifikowane, natomiast pozostała część tych kosztów kwalifikuje się jako koszty kwalifikowane. Koszty materiałów bezpośrednio związanych z tymi pracami mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

0111-KDIB1-3.4010.49.2023.1.JKU

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy roboty, które Spółka klasyfikuje jako roboty przemysłowe, mieszczą się w definicji robota przemysłowego zawartej w art. 38eb ust. 3 ustawy CIT oraz czy Wnioskodawca ma prawo w latach podatkowych 2022-2026 do odliczania 50% kwoty odpisów amortyzacyjnych od robotów nabytych zarówno przed, jak i po 2022 r. Organ podatkowy potwierdził, że roboty opisane przez Wnioskodawcę spełniają definicję robota przemysłowego zgodnie z art. 38eb ust. 3 ustawy CIT. Dodatkowo, organ uznał, że Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania w latach 2022-2026 50% kwoty odpisów amortyzacyjnych od robotów nabytych zarówno przed, jak i od 2022 r.

0111-KDIB1-3.4010.21.2023.1.JKU

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które Wnioskodawca zamierza nabyć, prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego, a także koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Organ stwierdził, że: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które zostanie nabyte, należy traktować jako koszty pośrednie, a nie jako bezpośredni koszt nabycia udziałów, ponieważ nie są one wydatkami bezpośrednio związanymi z nabyciem udziałów lub akcji. 2. Prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego również powinna być klasyfikowana jako koszty pośrednie, a nie jako bezpośredni koszt nabycia udziałów. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, powinny być na bieżąco rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych jako koszty pośrednie.

0111-KDIB1-2.4010.21.2023.1.AW

Organ podatkowy uznał, że wnioskodawca błędnie klasyfikuje koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ma być nabyte, oraz prowizje pośrednika i podmiotu trzeciego jako bezpośrednie koszty nabycia udziałów. Zgodnie z interpretacją, te wydatki powinny być traktowane jako koszty pośrednie, a nie bezpośrednie. Natomiast wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, jako koszty rozpoznawane na bieżąco.

0111-KDIB1-2.4010.14.2023.1.AK

Interpretacja indywidualna dotyczy kwalifikacji podatkowej kosztów poniesionych przez spółkę (Wnioskodawcę) w związku z nabywaniem udziałów w innych podmiotach. Wnioskodawca zadał trzy pytania: 1. Czy koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które zostanie ostatecznie nabyte, powinny być traktowane jako koszt bezpośredni nabycia udziałów? 2. Czy prowizja pośrednika oraz podmiotu trzeciego powinna być traktowana jako bezpośredni koszt nabycia udziałów? 3. Czy koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznane na bieżąco? Organ podatkowy uznał, że: - Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które zostanie ostatecznie nabyte, należy traktować jako koszty pośrednie, a nie jako koszt bezpośredni nabycia udziałów. - Prowizja pośrednika oraz podmiotu trzeciego również powinna być klasyfikowana jako koszty pośrednie, a nie jako bezpośredni koszt nabycia udziałów. - Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznawane na bieżąco jako koszty pośrednie. Stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe jedynie w odniesieniu do trzeciego pytania.

0111-KDIB1-3.4010.57.2023.1.IZ

Zgodnie z przedstawioną interpretacją indywidualną: 1. Przychód podatkowy z tytułu wykonania usługi dystrybucji energii elektrycznej przez Spółkę powstaje z ostatnim dniem okresu rozliczeniowego wskazanego na fakturze rozliczeniowej, zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że wystawienie faktur proforma lub prognozowanych oraz otrzymanie płatności na ich podstawie nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w momencie ich wystawienia lub otrzymania. 2. W przypadku stwierdzenia nadpłaty wynikającej z rzeczywistego zużycia energii elektrycznej przez klienta, kwota nadpłaty nie będzie przychodem Spółki, ponieważ zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, nadpłata ta zostanie zaliczona na poczet przyszłych należności Spółki.

0111-KDIB1-2.4010.22.2023.1.AW

Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie zostanie nabyte przez Wnioskodawcę, należy klasyfikować jako koszty pośrednie, a nie jako bezpośrednie koszty nabycia udziałów w spółce aptecznej. 2. Prowizja Pośrednika oraz wynagrodzenie podmiotu trzeciego również powinny być uznane za koszty pośrednie, a nie bezpośrednie koszty nabycia udziałów w spółce aptecznej. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, powinny być na bieżąco rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych. Organ podatkowy uznał, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na badanie due diligence oraz wynagrodzenie Pośrednika i podmiotu trzeciego nie spełniają definicji kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, dotyczących wydatków na nabycie udziałów. W związku z tym, wydatki te powinny być traktowane jako koszty pośrednie, ponieważ nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę konkretnych przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.22.2023.1.JKU

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie zostanie nabyte przez Wnioskodawcę, powinny być uznane za koszt bezpośredni nabycia udziałów w danej spółce aptecznej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT. 2. Prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego powinna być traktowana jako bezpośredni koszt nabycia udziałów w danej spółce aptecznej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych na bieżąco. Organ uznał, że: - Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie zostanie nabyte, oraz prowizja Pośrednika i podmiotu trzeciego nie są kosztami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, lecz powinny być klasyfikowane jako koszty pośrednie. - Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznawane dla celów podatkowych na bieżąco.

0111-KDIB1-2.4010.83.2023.2.AK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy czynsz należny i zapłacony za korzystanie z nieruchomości (nr 1 i 2), w których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, będzie opodatkowany Ryczałtem Estońskim jako ukryte zyski. Organ uznał, że czynsz ten nie stanowi ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, ponieważ Wnioskodawca wynajmuje nieruchomości od podmiotów powiązanych na warunkach rynkowych, a te nieruchomości są niezbędne do prowadzenia działalności. W związku z tym czynsz nie będzie podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB1-1.4010.841.2022.2.SG

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia kursu waluty euro (EUR) w kontekście podatkowym, gdy spółka wymienia walutę szwedzką (SEK) na EUR za pośrednictwem platformy internetowej. Organ podatkowy uznał, że spółka może stosować w rachunkowości metodę FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) także dla celów podatkowych. W związku z tym, do ustalenia ceny nabycia EUR należy przyjąć kurs ustalony metodą FIFO dla waluty sprzedawanej, czyli SEK. Organ potwierdził, że takie podejście jest prawidłowe i nie prowadzi do powstania podatkowych różnic kursowych.

0111-KDIB1-2.4010.11.2021.12.MZA

Wnioskodawca, spółka komandytowa, która od 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nabywa usługi IT (bez licencji) od podmiotu powiązanego w celu wsparcia swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zapytał, czy wynagrodzenie za te usługi IT podlega ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi IT (bez licencji) nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem wydatki na te usługi nie będą podlegały ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z tym przepisem.

0111-KDIB1-1.4010.161.2019.8.MF

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi ubezpieczenia kwalifikują się jako koszty usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, co oznacza, że zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT nie będą podlegały ograniczeniu określonemu w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ uznał, że stanowisko Spółki w tej kwestii jest nieprawidłowe. 2. Usługi ubezpieczenia świadczone przez zagranicznego ubezpieczyciela są usługami ubezpieczenia, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 6 i 7 ustawy o CIT, co oznacza, że zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 3 ustawy o CIT koszty tych usług ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu wskazanemu w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ uznał, że stanowisko Spółki w tym zakresie jest prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.13.2023.2.AK

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z planowanym zawarciem przez spółkę umowy typu virtual Power Purchase Agreement (vPPA). Spółka planuje zawarcie umowy vPPA w celu zabezpieczenia cen energii elektrycznej wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Umowa vPPA będzie instrumentem pochodnym o charakterze zabezpieczającym, mającym na celu ograniczenie wpływu wahań cen energii elektrycznej na wyniki finansowe spółki. Organ podatkowy potwierdził, że: 1) przychody spółki z tytułu otrzymywania płatności dodatniej różnicy od kontrahenta w wyniku rozliczenia umowy vPPA będą kwalifikowane jako przychody z działalności operacyjnej, a nie jako przychody z zysków kapitałowych, 2) wydatki spółki z tytułu płatności ujemnej różnicy na rzecz kontrahenta w wyniku rozliczenia umowy vPPA będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, które będą potrącalne w dacie ich poniesienia, 3) wydatki te nie będą podlegały limitom z art. 15c ustawy o CIT dotyczącym kosztów finansowania dłużnego, 4) wydatki spółki na nabycie gwarancji pochodzenia energii elektrycznej z odnawialnych źródeł będą również stanowiły koszty uzyskania przychodów i będą potrącalne w dacie ich poniesienia.

0111-KDIB1-3.4010.23.2023.1.IZ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie zostanie nabyte przez Wnioskodawcę, powinny być klasyfikowane jako koszt bezpośredni nabycia udziałów w danej spółce aptecznej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT. 2. Prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego powinna być traktowana jako bezpośredni koszt nabycia udziałów w danej spółce aptecznej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych na bieżąco. Organ uznał, że: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie zostanie nabyte, nie są kosztami bezpośrednimi nabycia udziałów, lecz kosztami pośrednimi, które powinny być rozpoznawane w dacie ich poniesienia. 2. Prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego również nie są kosztami bezpośrednimi nabycia udziałów, lecz kosztami pośrednimi, które powinny być rozpoznawane w dacie ich poniesienia. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie ostatecznie nabyte, powinny być rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych na bieżąco.

0111-KDIB1-2.4010.8.2023.1.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy: 1. przysporzenia w formie darowizny, które Stowarzyszenie otrzyma jako część dochodu Spółki, w której będzie jednym udziałowcem, będą zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych, jeśli zostaną przeznaczone na cele statutowe Stowarzyszenia; 2. Stowarzyszenie będzie zobowiązane do obliczenia i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, gdy dochód z darowizny przekazanej przez Spółkę, w której Stowarzyszenie jest jednym udziałowcem, zostanie przeznaczony na realizację celów statutowych; 3. wydatkowanie dochodów z darowizn Spółki na objęcie udziałów w spółkach kapitałowych, które prowadzą działalność zgodną z celami statutowymi Stowarzyszenia, dopłaty do tych spółek, udzielanie im pożyczek lub darowizn (z poleceniem wydatkowania na cel wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz inne formy finansowania działalności tych podmiotów, będzie traktowane jako wydatkowanie równowartości dochodów na cele statutowe Stowarzyszenia, co podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.920.2022.2.PC

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy: 1. Realizacja przez Spółkę opisanych w wniosku Projektów B+R kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, co uprawnia do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej. 2. Wynagrodzenia pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, jako koszty ponoszone przez Spółkę w związku z Projektami B+R, mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu. 3. Wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Projektów B+R, które z różnych powodów biznesowych lub technologicznych zostały zawieszone, zaniechane lub zakończone negatywnym wynikiem, mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Organ uznał, że: 1. Realizacja przez Spółkę opisanych w wniosku Projektów B+R stanowi działalność badawczo-rozwojową, co uprawnia do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej - stanowisko Spółki jest prawidłowe. 2. Wynagrodzenia pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT: - w zakresie wynagrodzeń za czas płatnych urlopów wypoczynkowych, za czas niezdolności do pracy, za dni wolne na opiekę nad dzieckiem oraz inne zwolnienia od pracy, nie stanowią kosztów kwalifikowanych - stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, - w pozostałej części, stanowią koszty kwalifikowane - stanowisko Spółki jest prawidłowe. 3. Wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Projektów B+R, które z różnych powodów biznesowych lub technologicznych zostały zawieszone, zaniechane lub zakończone negatywnym wynikiem, mogą być uznane za koszty kwalifikowane - stanowisko Spółki jest prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.51.2023.2.KM

Spółka, będąca właścicielem nieruchomości rolnej, która kwalifikuje się jako gospodarstwo rolne zgodnie z ustawą o podatku rolnym, może sprzedać tę nieruchomość po upływie 5 lat od jej nabycia, korzystając ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Mimo to, w deklaracji CIT-8 spółka musi wykazać dochód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości w załączniku CIT-8/O, w sekcji dotyczącej dochodów (przychodów) wolnych od podatku, pomimo że dochód ten nie podlega opodatkowaniu.

0111-KDIB1-1.4010.824.2022.2.SG

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych korekt przychodów dokonywanych przez spółkę R. P. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") w związku ze zmianą wysokości wynagrodzenia należnego Spółce od spółki powiązanej R. C. (dalej: "R. US"), wynikającą ze zmian stawek rozliczeniowych zatwierdzanych przez niezależny podmiot D. Organ podatkowy uznał, że korekty przychodów dokonywane przez Spółkę nie są korektami cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT, lecz mają charakter korekt kontraktowych. W związku z tym należy je rozliczać zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, co oznacza, że przychody powinny być korygowane za miesiąc, w którym Spółka wystawiła fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

0111-KDIB1-1.4010.22.2023.1.BS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku trójstronnej kompensaty, obejmującej należność pożyczkową Wnioskodawcy w walucie obcej (EUR/USD) oraz zobowiązanie Wnioskodawcy wobec wspólnika w walucie polskiej (PLN), powstanie różnica kursowa po stronie Wnioskodawcy. Ponadto, interpretacja rozstrzyga, czy sposób dokonania kompensaty (potrącenie części kapitałowej lub odsetkowej, czy też łączne potrącenie części kapitałowej i odsetkowej należności pożyczkowej) ma znaczenie dla rozpoznania różnic kursowych, a także czy wcześniejsze przewalutowanie należności pożyczkowej na PLN wpłynie na powstanie różnic kursowych. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie pytań 1 i 3, stwierdzając, że w przypadku trójstronnej kompensaty powstanie różnica kursowa po stronie Wnioskodawcy oraz że wcześniejsze przewalutowanie należności pożyczkowej na PLN spowoduje brak powstania różnic kursowych. Natomiast w odniesieniu do pytania 2, organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że sposób dokonania kompensaty (potrącenie części kapitałowej lub odsetkowej) ma znaczenie dla rozpoznania różnic kursowych, ponieważ różnice kursowe powstaną jedynie od części kapitałowej, a nie od części odsetkowej należności pożyczkowej.

0111-KDIB1-3.4010.20.2023.1.MBD

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z o.o. na rzecz Spółki Komandytowej, której wspólnikami są udziałowcy Spółki z o.o., za usługi świadczone przez Spółkę Komandytową, podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z o.o. na rzecz Spółki Komandytowej, której wspólnikami są udziałowcy Spółki z o.o., za świadczone usługi, nie będzie traktowane jako dochód z tytułu ukrytych zysków podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Usługi te są niezbędne dla działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę z o.o., a wynagrodzenie za nie ustalono na warunkach rynkowych. Powiązanie pomiędzy spółkami nie wpływa na warunki transakcji.

0111-KDIB2-1.4010.766.2022.1.BJ

Spółka, będąca kapitałową jednostką z siedzibą w Polsce, zajmuje się sprzedażą usług ciepłowniczych dla mieszkańców gminy. W związku z wejściem w życie ustawy o szczególnych rozwiązaniach dotyczących niektórych źródeł ciepła, w odpowiedzi na sytuację na rynku paliw, Spółka wprowadziła system rekompensat dla wytwórców ciepła, którzy dostarczają ciepło do gospodarstw domowych oraz na potrzeby użyteczności publicznej. Spółka złożyła wniosek o wypłatę rekompensaty za październik 2022 r., który został pozytywnie zweryfikowany, a środki wpłynęły na konto Spółki 18 listopada 2022 r. Spółka ma wątpliwości co do prawidłowego wykazania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanej rekompensaty oraz dotyczące rozliczenia rekompensaty za grudzień 2022 r., która wpłynie na konto po 1 stycznia 2023 r. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki dotyczące momentu powstania przychodu z tytułu rekompensaty jest nieprawidłowe, ponieważ przychód powinien być rozpoznany w momencie jego otrzymania, a nie w momencie zapłaty. Natomiast stanowisko Spółki, że rekompensata za grudzień 2022 r. powinna być rozliczona jako przychód w 2023 r., zostało uznane za prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.476.2020.9.MF

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca działalność w zakresie nieruchomości, w tym biur i restauracji, zapytał, czy koszty usług specjalistycznych związanych z wynajmem powierzchni komercyjnej oraz świadczeniem usług towarzyszących eksploatacji budynku, nabywanych od podmiotu powiązanego, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi, zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca pytał, czy nie podlegają one ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy początkowo uznał, że usługi te podlegają limitowaniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Po rozpatrzeniu skargi Wnioskodawcy oraz uwzględnieniu wyroków sądów administracyjnych, organ zmienił swoje stanowisko, uznając je za prawidłowe. Koszty usług specjalistycznych zostały uznane za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług najmu powierzchni komercyjnej, co oznacza, że nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.475.2020.8.MF

Wnioskodawca, spółka komandytowo-akcyjna, prowadzi działalność w zakresie nieruchomości, obejmującą funkcje biurowe i handlowe, w tym restauracje. Planuje nabywać od podmiotu powiązanego usługi specjalistyczne, które mają na celu doprowadzenie do wynajmu powierzchni komercyjnej (biurowej i/lub handlowej) oraz, w ograniczonym zakresie, świadczenie usług towarzyszących związanych z eksploatacją budynku. Celem tych usług jest zawarcie umowy najmu, co pozwoli na osiąganie przychodu w postaci czynszu. Wnioskodawca zapytał, czy ponoszone przez niego koszty usług specjalistycznych na rzecz podmiotów powiązanych mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi, zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym, interesuje go, czy nie podlegają one ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Koszty usług specjalistycznych związanych z wynajmem powierzchni komercyjnej budynku wytworzonego przez Wnioskodawcę oraz świadczeniem usług towarzyszących dotyczących eksploatacji budynku są kosztami uzyskania przychodów, bezpośrednio związanymi z usługami najmu świadczonymi przez Spółkę. W rezultacie, zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.24.2023.1.JG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które Wnioskodawca zamierza nabyć, prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego, a także koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ostatecznie nie zostanie nabyte, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Organ stwierdził, że: 1. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które zostanie nabyte, należy traktować jako koszty pośrednie, które są potrącalne w dacie ich poniesienia, a nie jako bezpośredni koszt nabycia udziałów. 2. Prowizja Pośrednika oraz podmiotu trzeciego również powinna być klasyfikowana jako koszty pośrednie, potrącalne w dacie ich poniesienia, a nie jako bezpośredni koszt nabycia udziałów. 3. Koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, powinny być na bieżąco rozpoznawane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych jako koszty pośrednie.

0114-KDIP2-2.4010.9.2023.1.KW

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, została założona w styczniu 2022 r. i od początku działalności wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, znanym jako estoński CIT. Wnioskodawca zadał trzy pytania dotyczące spełnienia warunków opodatkowania ryczałtem, w szczególności: 1) Czy zatrudnienie przez Spółkę osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej (np. umowa zlecenia), korzystającej ze zwolnienia z PIT na podstawie tzw. "ulgi dla młodych" oraz nieobjętej obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi jako student poniżej 26 roku życia, pozwala uznać, że Spółka spełnia warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 2 pkt 2 w związku z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT? 2) Czy osoba zatrudniona na podstawie umowy cywilnoprawnej, będąca zstępnym wspólników i członka zarządu Spółki, ale niebędąca wspólnikiem Spółki, może być uwzględniana przy weryfikacji spełnienia warunku wynikającego z art. 28j ust. 2 pkt 2 w związku z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT? 3) Czy w przypadku niespełnienia w danym roku warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 2 pkt 2 w związku z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, Spółka utraci prawo do opodatkowania ryczałtem z końcem roku podatkowego, w którym warunek nie został spełniony, a dochody osiągnięte w tym roku będą opodatkowane według zasad przewidzianych dla estońskiego CIT? Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy we wszystkich trzech kwestiach za prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.24.2023.1.MR

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy środki zaoszczędzone przez spółkę w wyniku zastosowania ulgi na innowacyjnych pracowników (art. 18db ustawy o CIT) mogą być dowolnie rozdysponowane na działalność gospodarczą. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Zgodnie z przepisami, środki zaoszczędzone w wyniku pomniejszenia kwoty zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego mogą być przez spółkę, jako płatnika, wykorzystane według jej uznania na prowadzoną działalność gospodarczą. Ulga na innowacyjnych pracowników dotyczy przedsiębiorców, a nie osób fizycznych zatrudnionych lub współpracujących ze spółką, co oznacza, że spółka nie ma obowiązku przekazywania tych środków swoim pracownikom lub zleceniobiorcom.

0114-KDIP2-1.4010.8.2023.1.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe przy deponowaniu środków pieniężnych w walucie obcej (EUR) przez spółkę kapitałową. Spółka inwestuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas na podstawie umowy z zagranicznym podmiotem. Interpretacja potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w zakresie: 1. Rozpoznania różnic kursowych w momencie wpływu środków z depozytu na rachunek bankowy spółki. 2. Rozpoznania różnic kursowych w momencie przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu, w tym przypadku skapitalizowania odsetek. 3. Braku konieczności rozpoznania różnic kursowych w momencie przedłużenia depozytu jako kontynuacji poprzedniego kontraktu. 4. Rozpoznania różnic kursowych w przypadku częściowego przedłużenia depozytu, dotyczącego zwróconych środków. 5. Rozpoznania różnic kursowych w momencie przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako nowego kontraktu. 6. Braku konieczności rozpoznania różnic kursowych w momencie przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako kontynuacji poprzedniego kontraktu, w części dotyczącej przedłużonego depozytu. 7. Braku konieczności rozpoznania różnic kursowych w momencie przedłużenia depozytu jako kontynuacji poprzedniego kontraktu powiększonego o skapitalizowane odsetki.

0114-KDIP2-1.4010.16.2023.1.MR1

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których Usługodawca ma prawo do dysponowania zdeponowanymi środkami według własnego uznania. Interpretacja potwierdza, że: 1. Gdy środki pieniężne w walucie, wraz z ewentualnymi odsetkami, wpływają na rachunek bankowy Spółki w EUR, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe od zwróconej kwoty depozytu, dokonując wyceny środków po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem zakończenia depozytu. 2. W przypadku przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu/transakcji, powiększonego o skapitalizowane odsetki za poprzedni okres, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień przedłużenia depozytu, dokonując wyceny środków po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem kapitalizacji odsetek. Po zakończeniu kolejnego okresu trwania depozytu Spółka powinna również rozpoznać różnice kursowe. 3. W przypadku przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu/transakcji przy skapitalizowanych odsetkach w wysokości 0 EUR, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień zakończenia poprzedniego depozytu oraz na dzień zakończenia nowego depozytu. 4. W przypadku przedłużenia depozytu jako kontynuacji pierwotnego kontraktu/transakcji, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień otrzymania zwrotu depozytu, dokonując wyceny środków po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem otrzymania zwrotu depozytu. 5. W przypadku częściowego przedłużenia depozytu jako kontynuacji kontraktu/transakcji, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień zwrotu części depozytu, dokonując wyceny środków po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem zakończenia tej części depozytu. W odniesieniu do przedłużonego depozytu, na dzień przedłużenia nie dochodzi do realizacji różnic kursowych. 6. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako nowego kontraktu/transakcji, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień zakończenia depozytu dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt oraz na dzień zwrotu depozytu dla części powiększającej wartość depozytu. 7. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako kontynuacji kontraktu/transakcji, Spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień otrzymania zwrotu depozytu, zarówno dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt, jak i dla części powiększającej wartość depozytu. 8. W przypadku przedłużenia depozytu jako kontynuacji pierwotnego kontraktu/transakcji, powiększonego o skapitalizowane odsetki za poprzedni okres, na dzień przedłużenia depozytu nie dochodzi do realizacji różnic kursowych, a różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu lub zakończenia depozytu.

0114-KDIP2-1.4010.17.2023.1.MR1

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, na podstawie której lokuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia lub zakończenia depozytu, w tym przypadki z kapitalizacją odsetek lub zasileniem dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w zakresie momentu oraz kursu rozpoznawania różnic kursowych w opisanych sytuacjach.

0114-KDIP2-1.4010.10.2023.1.PP

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, co skutkuje odpowiednim zwiększeniem przychodów lub kosztów uzyskania przychodów w związku z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których lokuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas. Interpretacja potwierdza prawidłowość stanowiska spółki dotyczącego momentu i kursu rozpoznawania różnic kursowych w różnych stanach faktycznych oraz zdarzeniach przyszłych przedstawionych we wniosku.

0114-KDIP2-1.4010.18.2023.1.MR1

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, na podstawie której lokuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia lub zakończenia depozytu, w tym przypadki z kapitalizacją odsetek lub zasileniem dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko spółki dotyczące momentu i kursu rozpoznania różnic kursowych jest prawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.108.2019.11.EJ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy koszty ponoszone przez spółkę w związku z nabyciem usług Workplace oraz usług zapewnienia dostępu do oprogramowania są objęte ograniczeniami określonymi w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Koszty usług Workplace, w części dotyczącej wynagrodzenia za korzystanie z określonego oprogramowania lub aplikacji: - w zakresie zaliczanym do kosztów wytworzenia produktów - nie podlegają ograniczeniom z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, - w zakresie zaliczanym do kosztów sprzedaży oraz kosztów ogólnozakładowych - podlegają ograniczeniom z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. 2. Koszty usług zapewnienia dostępu do oprogramowania: - w zakresie zaliczanym do kosztów wytworzenia produktów - nie podlegają ograniczeniom z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, - w zakresie zaliczanym do kosztów sprzedaży oraz kosztów ogólnozakładowych - podlegają ograniczeniom z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.746.2022.2.AR

Spółka X Sp. z o.o., zatrudniająca ponad 50 pracowników na umowę o pracę, ma obowiązek tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS). W 2020 roku, w związku z pandemią COVID-19 oraz spadkiem obrotów, Spółka dokonała korekty (zmniejszenia) naliczonego na początku roku 2020 odpisu na ZFŚS, dostosowując go do wysokości określonej w art. 5 ustawy o ZFŚS za cały 2020 rok, łącznie z korektą kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy uznał, że Spółka była zobowiązana stosować ustawową wysokość naliczenia odpisu na ZFŚS od dnia 24 czerwca 2020 r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy wprowadzającej art. 15ge ust. 3 ustawy COVID-19. W okresie od 1 stycznia 2020 roku do 23 czerwca 2020 roku Spółka musiała dokonywać odpisów na ZFŚS w wysokości wynikającej z regulaminu wynagradzania. W 2023 roku Spółka planuje zwiększyć odpis na ZFŚS o kwotę wynikającą z różnicy między naliczeniem odpisu na fundusz za okres od 1 stycznia 2020 r. do 23 czerwca 2020 r. a faktycznie naliczonym, zgodnie z art. 15ge ust. 3 ustawy COVID-19. Organ stwierdził, że kwota odpisu dokonana w ramach tej korekty może być uznana za koszt uzyskania przychodu w roku 2023, pod warunkiem wpłacenia środków pieniężnych odpowiadających tej korekcie na rachunek bankowy ZFŚS. Dodatkowo, organ uznał, że w latach 2021-2022, kiedy Spółka nie odnotowywała spadku obrotów, będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pełną kwotę odpisów na ZFŚS wynikającą z regulaminu wynagradzania, pod warunkiem wpłacenia różnicy między tą kwotą a odpisami dokonanymi zgodnie z art. 15ge ust. 3 ustawy COVID-19 na rachunek bankowy ZFŚS w 2023 roku.

0114-KDIP2-1.4010.90.2023.1.MR1

Interpretacja dotyczy tego, czy wydatki na PFRON ponoszone przez X, korzystającego ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, powinny być traktowane jako wydatki niezwiązane z działalnością statutową i podlegać opodatkowaniu. Organ podatkowy uznał stanowisko X za nieprawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wydatki na PFRON nie są kosztami uzyskania przychodów ani wydatkami na cele statutowe. W związku z tym, dochód związany z tymi wydatkami podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.22.2023.1.RK

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których Usługodawca dysponuje środkami według własnego uznania. Interpretacja potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w zakresie momentu oraz kursu rozpoznawania różnic kursowych w różnych sytuacjach, tj.: 1. W przypadku, gdy środki pieniężne w walucie wraz z ewentualnymi odsetkami wpływają na rachunek bankowy spółki w EUR, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu. 2. Przy przedłużeniu depozytu jako nowego kontraktu/transakcji, powiększonego o skapitalizowane odsetki za poprzedni okres, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień przedłużenia depozytu oraz na dzień zakończenia kolejnego okresu depozytu. 3. W sytuacji, gdy przedłużenie depozytu traktowane jest jako nowy kontrakt/transakcja przy skapitalizowanych odsetkach w wysokości 0 EUR, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zakończenia poprzedniego depozytu oraz na dzień zakończenia kolejnego okresu depozytu. 4. W przypadku przedłużenia depozytu jako kontynuacji pierwotnego kontraktu/transakcji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień otrzymania zwrotu depozytu. 5. Przy częściowym przedłużeniu depozytu, traktowanym jako kontynuacja kontraktu/transakcji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu części depozytu oraz na dzień otrzymania zwrotu pozostałej części depozytu. 6. W sytuacji przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako nowego kontraktu/transakcji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zakończenia depozytu dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt oraz na dzień zwrotu depozytu dla części powiększającej wartość depozytu. 7. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako kontynuacji kontraktu/transakcji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień otrzymania zwrotu depozytu. 8. Przy przedłużeniu depozytu jako kontynuacji pierwotnego kontraktu/transakcji, powiększonego o skapitalizowane odsetki za poprzedni okres, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu lub zakończenia depozytu.

0114-KDIP2-2.4010.24.2023.1.SP

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których przekazuje środki w EUR na rachunek zagranicznego podmiotu (Usługodawcy), który ma możliwość swobodnego dysponowania tymi środkami. Spółka otrzymuje potwierdzenia transakcji, w których określone są m.in. kwota depozytu, okres trwania oraz odsetki. Interpretacja analizuje różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym z kapitalizacją odsetek lub zasileniem dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska spółki w zakresie momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe w poszczególnych sytuacjach.

0114-KDIP2-1.4010.7.2023.1.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których przekazuje środki pieniężne w EUR na rachunek zagranicznego usługodawcy, który ma prawo dysponować tymi środkami według własnego uznania. Analizowane są 8 różnych scenariuszy dotyczących przedłużenia lub zwrotu depozytu, w tym przypadki z kapitalizacją odsetek oraz zasileniem dodatkowymi środkami. W każdym scenariuszu organ podatkowy wskazuje moment oraz kurs, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, zgodnie z przepisami art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.25.2023.1.SP

Organ podatkowy uznał, że wnioskodawca błędnie klasyfikuje koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które ma być nabyte, oraz prowizje pośrednika i podmiotu trzeciego jako bezpośrednie koszty nabycia udziałów. Zgodnie z interpretacją, koszty te powinny być traktowane jako koszty pośrednie. Natomiast wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje koszty badania due diligence przedsiębiorstwa, które nie zostanie nabyte, jako koszty rozpoznawane na bieżąco.

0111-KDIB1-3.4010.717.2021.9.JKU

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie zobowiązany do: 1. Uwzględnienia przychodu z tytułu sprzedaży towarów wyprodukowanych w nowym zakładzie przy użyciu wynajętych maszyn przy rozliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanego w związku z decyzją o wsparciu. 2. Zaliczenia wydatków na wynajem maszyn do kosztów uzyskania przychodu, które należy uwzględnić przy rozliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanego w związku z decyzją o wsparciu. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w obu kwestiach jest nieprawidłowe. Przychód ze sprzedaży towarów wyprodukowanych przy użyciu wynajętych maszyn, które nie spełniają wymogów inwestycji określonych w decyzji o wsparciu, nie może być w całości zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Podobnie, wydatki na wynajem tych maszyn nie mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu podlegającego zwolnieniu.

0111-KDIB2-1.4010.785.2022.2.MKO

Wnioskodawca przekazał Powiatowi M. kwotę 800 000 zł na przebudowę drogi powiatowej, która prowadziła m.in. do jego siedziby. Wnioskodawca twierdził, że wydatek ten powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy jednak uznał, że przekazana kwota stanowi darowiznę, która zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 updop nie może być uznana za koszt uzyskania przychodów. Organ podkreślił, że mimo korzystnego charakteru wydatku dla Wnioskodawcy, miał on charakter darowizny, a nie wydatku poniesionego w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

0114-KDIP2-2.4010.12.2023.1.PK

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, co umożliwia jej lokowanie nadwyżek finansowych w EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia lub zakończenia depozytu, w tym przypadki kapitalizacji odsetek oraz zasilenia dodatkowymi środkami. Organ potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w zakresie momentu oraz kursu rozpoznawania różnic kursowych w opisanych sytuacjach.

0114-KDIP2-2.4010.26.2023.1.AP

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, na mocy której lokuje nadwyżki finansowe w EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym z kapitalizacją odsetek lub zasileniem dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska spółki w zakresie momentu oraz kursu rozpoznawania różnic kursowych w opisanych sytuacjach.

0114-KDIP2-1.4010.219.2022.2.OK

Działalność X. Sp. z o.o. Sp.k. w zakresie projektowania i budowy specjalistycznych maszyn oraz linii produkcyjnych kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop). W związku z tym Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 updop. Koszty osobowe ponoszone przez Spółkę, obejmujące wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń, są uznawane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, w zakresie, w jakim czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową mieści się w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Dodatkowo, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie materiałów, surowców, podzespołów i części niezbędnych do realizacji projektów, a także koszty subskrypcji oprogramowania, również kwalifikują się jako koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 tej ustawy.

0114-KDIP2-1.4010.20.2023.2.MR

Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie usług B+R od Kontrahentów nie są wydatkami na usługi równorzędne do ekspertyz, opinii, usług doradczych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej oraz patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż te wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP, czyli koszty, o których mowa w art. 18d ust. 3a pkt 2 ustawy o PDOP. W związku z tym, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wartości nabytych usług B+R na podstawie art. 18d ust. 1 w związku z art. 18d ust. 3a ustawy o PDOP.

0114-KDIP2-1.4010.11.2023.1.PP

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których lokuje nadwyżki finansowe na określony czas, a Usługodawca dysponuje środkami według własnego uznania. Analizowane są 8 różnych scenariuszy dotyczących przedłużenia depozytu, w tym przedłużenie jako nowy kontrakt, przedłużenie jako kontynuacja poprzedniego kontraktu oraz przedłużenie z zasileniem środków. Organ potwierdza, że stanowisko spółki dotyczące momentu i kursu rozpoznania różnic kursowych w tych scenariuszach jest prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.759.2022.2.DD

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, od 1 listopada 2022 r. wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Wspólnicy Spółki, pełniący jednocześnie funkcje w zarządzie, świadczą na rzecz Spółki usługi specjalistyczne w ramach swoich działalności gospodarczych. Spółka uznała, że wynagrodzenie wypłacane Wspólnikom za te usługi nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, a zatem nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy podzielił to stanowisko, stwierdzając, że wynagrodzenie wypłacane Wspólnikom za świadczone usługi specjalistyczne, ustalone na poziomie rynkowym, nie jest dochodem z tytułu ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.290.2022.2.PP

Spółka z branży meblarskiej systematycznie podejmuje działania mające na celu dostarczenie klientom produktów o wysokich parametrach użytkowych i estetycznych, uwzględniając zmieniające się warunki rynkowe oraz preferencje klientów. Działania te obejmują wprowadzanie innowacji produktowych, zabezpieczanie praw własności intelektualnej do tych innowacji oraz ich ciągłe udoskonalanie. Działalność badawczo-rozwojowa Spółki realizowana jest w ramach wyodrębnionych jednostek organizacyjnych, takich jak Biuro Głównych Specjalistów, Biuro Zapewnienia Jakości i Inżynierii Procesu, Biuro Rozwoju Produktu oraz Biuro Badań i Rozwoju. W ramach tych działań opracowywane są nowe projekty i produkty, uzupełniane istniejące artykuły o nowe dekory, a także rozwijane nowe artykuły z już istniejących oraz nowe wzory dla dotychczasowych produktów. Spółka klasyfikuje projekty z grupy I oraz grupy II jako działalność badawczo-rozwojową, charakteryzującą się wysoką złożonością metodologiczną i wymagającą twórczego zaangażowania na różnych etapach opracowywania produktu. Działania te mają innowacyjny charakter, a ich celem jest zwiększenie wiedzy Spółki lub wykorzystanie posiadanej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka ponosi różnorodne wydatki, w tym wynagrodzenia pracowników, koszty nabycia surowców i materiałów, koszty uzyskania i utrzymania praw własności intelektualnej, koszty zakupu urządzeń i oprogramowania oraz koszty nabycia ekspertyz i usług od uczelni wyższych. Spółka planuje skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odliczając te wydatki od podstawy opodatkowania CIT.

0114-KDIP2-2.4010.17.2023.1.IN

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe w przypadku deponowania środków pieniężnych w walucie obcej (EUR) przez spółkę. Spółka lokuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas na podstawie umowy z zagranicznym podmiotem. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym: traktowanie jako nowy kontrakt, kontynuacja poprzedniego kontraktu, kapitalizacja odsetek oraz zasilenie dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko spółki dotyczące momentu i kursu rozpoznawania różnic kursowych w poszczególnych przypadkach jest prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.13.2023.1.PK

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po jakim należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których przekazuje środki w EUR na rachunek zagranicznego podmiotu, który ma prawo do swobodnego dysponowania tymi środkami. Interpretacja potwierdza, że: 1. Gdy środki pieniężne w walucie, wraz z ewentualnymi odsetkami, wpływają na rachunek bankowy spółki w EUR, spółka powinna rozpoznać różnice kursowe od zwróconej kwoty depozytu, dokonując wyceny po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego przed założeniem depozytu oraz z ostatniego dnia roboczego przed jego zwrotem. 2. W przypadku przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu, spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień zakończenia poprzedniego depozytu, dokonując wyceny po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego przed założeniem depozytu oraz z ostatniego dnia roboczego przed jego przedłużeniem. Przedłużony depozyt traktuje się jako nowy depozyt, a po jego zakończeniu należy rozpoznać różnice kursowe. 3. W przypadku przedłużenia depozytu jako kontynuacji pierwotnego kontraktu, spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień otrzymania zwrotu depozytu, dokonując wyceny po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego przed założeniem depozytu oraz z ostatniego dnia roboczego przed jego zwrotem. 4. W przypadku częściowego przedłużenia depozytu, różnice kursowe powstają dla części zwróconej, natomiast dla części przedłużonej spółka powinna rozpoznać różnice kursowe na dzień otrzymania zwrotu tej części depozytu. 5. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków, różnice kursowe powstają dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt na dzień przedłużenia, natomiast dla części powiększającej depozyt - na dzień zwrotu depozytu. 6. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako kontynuacji, dla części dotyczącej kwoty przedłużonego depozytu różnice kursowe nie powstają na dzień przedłużenia, lecz na dzień zwrotu depozytu, natomiast dla części powiększającej depozyt - na dzień zwrotu depozytu. 7. W przypadku przedłużenia depozytu powiększonego o skapitalizowane odsetki, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu lub zakończenia depozytu, zarówno dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt, jak i dla części powiększającej go o skapitalizowane odsetki.

0111-KDIB2-1.4010.42.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy na podstawie art. 60 Ustawy Nowelizującej oraz art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, od 1 stycznia 2022 roku Spółka ma prawo do rozpoznawania Nieodliczonych nadwyżek w kosztach uzyskania przychodów, w ramach tzw. hipotetycznego limitu ustalonego na podstawie danych podatkowych Spółki za dany rok podatkowy, przy czym limit ten nie dotyczy bieżących kosztów uzyskania przychodów Spółki. Dodatkowo, interpretacja dotyczy ustalenia, czy od 1 stycznia 2022 roku Spółka może rozpoznawać Nieodliczone nadwyżki w kosztach uzyskania przychodów w kolejności od tych powstałych najwcześniej, stosując metodę FIFO. Organ uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z art. 60 ust. 1 Ustawy Nowelizującej, podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, zachowują to prawo po 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie. Oznacza to, że Spółka może odliczać Nieodliczone nadwyżki w kolejnych pięciu latach podatkowych, w ramach obowiązujących limitów wynikających z art. 15e ustawy o CIT. Ponadto, Spółka ma prawo do rozpoznawania Nieodliczonych nadwyżek w kosztach uzyskania przychodów w kolejności od tych powstałych najwcześniej, stosując metodę FIFO.

0111-KDIB1-2.4010.49.2023.1.EJ

Wnioskodawca, spółka A sp. z o.o., jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i posiada status małego podatnika. W 2021 roku przejął spółkę zależną B sp. z o.o., która również ma status małego podatnika. Łączne przychody obu spółek w 2021 roku nie przekroczyły 2 000 000 euro. Wnioskodawca zapytał o możliwość zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od przychodów innych niż z zysków kapitałowych. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego w 2021 roku oraz w latach następnych, pod warunkiem utrzymania statusu małego podatnika i nieprzekroczenia limitu przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.14.2023.2.ZK

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, wydatki na zakup samochodów ciężarowych - betonomieszarek, poniesione w ramach nowej inwestycji, kwalifikują się jako koszty kwalifikowane na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej dla niektórych przedsiębiorców, a nie na podstawie § 8 ust. 1 pkt 2, jak twierdziła spółka. W związku z tym, wydatki te mogą przyczynić się do zwiększenia dostępnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, co pośrednio wpłynie na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0114-KDIP2-2.4010.18.2023.3.IN

Spółka planuje pozyskać nowego inwestora lub partnera strategicznego w celu dalszego rozwoju działalności. W tym celu zawarła umowy z dwoma doradcami, którzy mają wspierać Spółkę w tym procesie. Doradcy będą świadczyć usługi doradcze, za które Spółka wypłaci wynagrodzenie składające się z części stałej oraz części uzależnionej od efektu, czyli od skutecznego pozyskania inwestora. Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną, aby potwierdzić, że wydatki na wynagrodzenie doradców, w tym wynagrodzenie uzależnione od efektu, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Wydatki na usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora, w tym wynagrodzenie stałe oraz uzależnione od efektu, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów Spółki, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. jeśli zostaną poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Pozyskanie inwestora może bowiem przyczynić się do dalszego rozwoju i ekspansji Spółki, co z kolei wpłynie na zwiększenie jej przychodów.

0114-KDIP2-2.4010.270.2018.11.S.AZ/AP

Interpretacja dotyczy ustalenia metody określenia limitu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad odpowiadającymi tym kosztom przychodami oraz braku wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) przeznaczonych na sfinansowanie inwestycji w budowę elektrowni węglowej o mocy około 1000 MW wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Organ podatkowy uznał, że Spółka ma prawo do zaliczenia kosztów finansowania zewnętrznego na realizację tej inwestycji do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, ponieważ inwestycja ta spełnia kryteria długoterminowego projektu infrastruktury publicznej, który dostarcza istotny składnik aktywów w interesie publicznym, zapewniając bezpieczeństwo energetyczne kraju. Organ stwierdził, że realizacja tej inwestycji nie wiąże się z ryzykiem erozji bazy podatkowej ani przenoszenia zysków, co oznacza, że spełnia warunki wyłączenia z limitu kosztów finansowania dłużnego określone w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.21.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego, w ramach których lokuje nadwyżki finansowe na określony czas, a Usługodawca ma prawo do dysponowania środkami według własnego uznania. Interpretacja potwierdza prawidłowość stanowiska spółki dotyczącego momentu oraz kursu rozpoznawania różnic kursowych w różnych sytuacjach, takich jak przedłużenie lub zakończenie depozytu, skapitalizowanie odsetek, częściowe przedłużenie depozytu, przedłużenie z zasileniem środków oraz kontynuacja pierwotnego kontraktu.

0114-KDIP2-1.4010.210.2022.7.MW

Interpretacja indywidualna potwierdza, że w okresie, gdy Spółka była podmiotem transparentnym podatkowo: 1. Zainteresowani będący osobami fizycznymi, na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy PIT, oraz Zainteresowany będący osobą prawną, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, mieli prawo, w zależności od posiadanego prawa do udziału w zyskach Spółki, do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wynagrodzenie dla danego Pracownika, wraz z sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas poświęcony przez tego Pracownika na działalność badawczo-rozwojową Spółki w zakresie Optymalizacji Organizacji i Procesów Kompletacji pozostawał w proporcji do ogólnego czasu pracy tego Pracownika w danym miesiącu. 2. Zainteresowani będący osobami fizycznymi, na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT, oraz Zainteresowany będący osobą prawną, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, mieli prawo, w zależności od posiadanego prawa do udziału w zyskach Spółki, do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatków ponoszonych przez Spółkę na nabycie Materiałów i Surowców wykorzystywanych w ramach Optymalizacji Organizacji i Procesów Kompletacji. 3. Zainteresowani będący osobami fizycznymi, na podstawie art. 26e ust. 3 Ustawy PIT, oraz Zainteresowany będący osobą prawną, zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, mieli prawo, w zależności od posiadanego prawa do udziału w zyskach Spółki, do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, pełnej wysokości odpisów amortyzacyjnych od Środków Trwałych wykorzystywanych wyłącznie w zakresie Optymalizacji Organizacji i Procesów Kompletacji, jednak nie dłużej niż do momentu zakończenia prac nad Optymalizacją Organizacji i Procesów Kompletacji, co wyznacza sporządzenie Raportu.

0114-KDIP2-1.4010.6.2023.1.KW

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z deponowaniem środków w walucie EUR. Spółka inwestuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas na podstawie umowy z zagranicznym podmiotem. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Spółki dotyczące ustalania różnic kursowych w różnych sytuacjach związanych z przedłużeniem depozytu, w tym z kapitalizacją odsetek, jest prawidłowe. Organ wskazał, że Spółka powinna rozpoznawać różnice kursowe w momencie zwrotu depozytu lub kapitalizacji odsetek, stosując kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego przed tymi zdarzeniami.

0114-KDIP2-2.4010.10.2023.1.ASK

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, na mocy której lokuje nadwyżki finansowe w EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym traktowanie go jako nowego kontraktu, kontynuacji poprzedniego kontraktu, skapitalizowania odsetek oraz zasilenia środków. Organ podatkowy potwierdza, że stanowisko spółki dotyczące momentu oraz kursu rozpoznania różnic kursowych jest prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.233.2022.6.PK

Wnioskodawca, jako osoba prawna prowadząca działalność gospodarczą, współpracuje z pracownikami agencji pracy tymczasowej oraz zatrudnia własnych pracowników na umowę o pracę. Dodatkowo, współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, określanymi jako Eksperci. Wnioskodawca organizuje różnorodne szkolenia dla tych osób, w tym szkolenia początkowe, uzupełniające oraz merytoryczne (kompetencyjne). Celem szkoleń jest przygotowanie Uczestników do prawidłowego wykonywania obowiązków na rzecz Wnioskodawcy, aktualizacja ich wiedzy oraz podniesienie kompetencji. Wnioskodawca poniósł wydatki związane z organizacją tych szkoleń i zamierza zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że te wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-3.4010.59.2023.2.JMS

W interpretacji indywidualnej Wnioskodawca, spółka z o.o. będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wystąpił z zapytaniem o ustalenie, czy w związku z rezygnacją członka Rady Nadzorczej, który jednocześnie pełnił funkcję członka Zarządu i był udziałowcem, Wnioskodawca uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Stwierdził, że w związku z rezygnacją członka Rady Nadzorczej z wynagrodzenia, wartość umorzonego zobowiązania będzie stanowiła przychód podatkowy określony w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, a nie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

0111-KDIB2-1.4010.24.2023.2.AS

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z planowaną przez Spółkę transakcją sekurytyzacji wierzytelności leasingowych i pożyczkowych. Spółka planuje przenieść te wierzytelności na spółkę celową (SPV) utworzoną w Irlandii. Będzie ona zarządzać wierzytelnościami w imieniu SPV oraz przekazywać do niej spłaty dokonywane przez leasingobiorców i pożyczkobiorców. Organ podatkowy stwierdził, że płatności przekazywane przez Spółkę do SPV nie będą traktowane jako odsetki ani inne przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Organ uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.484.2018.12.S/RK

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek dotyczył ustalenia, czy koszty usług G. (Ryczałt G. i Sign-On Fee) ponoszone przez podatnika na rzecz podmiotu powiązanego powinny być uznane za wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT oraz czy wynagrodzenie za te usługi można zakwalifikować jako koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Organ uznał, że stanowisko podatnika jest prawidłowe - koszty usług G. nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ usługi te nie mają charakteru usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń ani świadczeń o podobnym charakterze.

0114-KDIP2-2.4010.16.2023.1.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe związane z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawiera umowy depozytu nieprawidłowego z zagranicznym podmiotem, który dysponuje środkami według własnego uznania. Interpretacja potwierdza, że: 1. Gdy środki pieniężne w walucie wraz z odsetkami wpływają na rachunek bankowy spółki, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu. 2. W przypadku przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zakończenia poprzedniego depozytu oraz na dzień zakończenia kolejnego okresu depozytu. 3. Przy przedłużeniu depozytu jako kontynuacji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu. 4. W przypadku częściowego przedłużenia depozytu, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu części depozytu oraz na dzień zwrotu pozostałej części depozytu. 5. Przy przedłużeniu depozytu z zasileniem środków, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zakończenia depozytu dla części pierwotnego depozytu oraz na dzień zwrotu depozytu dla części powiększającej depozyt. 6. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków jako kontynuacji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu. 7. Przy przedłużeniu depozytu z kapitalizacją odsetek, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu lub zakończenia depozytu.

0111-KDIB1-1.4010.13.2023.1.SG

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, co wpływa na zwiększenie przychodów lub kosztów uzyskania przychodów związanych z lokowaniem nadwyżek finansowych Spółki w walucie EUR na określony czas u zagranicznego podmiotu. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki w tej kwestii. Zaznaczył, że różnice kursowe należy rozpoznawać w zależności od rodzaju zdarzenia, takiego jak zwrot depozytu na rachunek Spółki, przedłużenie depozytu jako nowy kontrakt, kontynuacja poprzedniego kontraktu lub częściowe przedłużenie depozytu. Organ dodał, że w przypadku kapitalizacji odsetek nie występują różnice kursowe, a odsetki te należy ująć w przychodach w dniu ich otrzymania lub kapitalizacji.

0111-KDIB1-1.4010.16.2023.1.SH

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, a tym samym zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, na podstawie której lokuje nadwyżki finansowe w walucie EUR na określony czas. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym zasilenie środków lub skapitalizowanie odsetek, a także określany jest moment i sposób ustalenia różnic kursowych w każdym z tych przypadków.

0111-KDIB1-1.4010.18.2023.1.RH

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, według którego należy rozpoznać różnice kursowe, a tym samym zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Spółka lokuje te nadwyżki na określony czas na podstawie umowy z zagranicznym podmiotem. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym kapitalizacji odsetek oraz zasilenia dodatkowymi środkami. Organ podatkowy potwierdza prawidłowość stanowiska spółki w zakresie ustalania momentu oraz kursu rozpoznania różnic kursowych w poszczególnych przypadkach.

0111-KDIB1-1.4010.21.2023.1.KM

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe i odpowiednio zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z deponowaniem środków pieniężnych w walucie EUR przez spółkę kapitałową. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska spółki w tej kwestii. Zgodnie z interpretacją, różnice kursowe należy rozpoznawać w następujących sytuacjach: 1. W momencie wpływu środków z depozytu na rachunek bankowy spółki - wycena po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz z ostatniego dnia roboczego przed dniem zakończenia depozytu. 2. W momencie przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu - wycena po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego przed dniem założenia depozytu oraz z ostatniego dnia roboczego przed dniem przedłużenia depozytu. 3. W momencie częściowego przedłużenia depozytu - różnice kursowe dla części zwracanej na rachunek spółki, wycena po kursach wskazanych powyżej. 4. W momencie przedłużenia depozytu z zasileniem środków - różnice kursowe dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt oraz dla części zwiększającej depozyt, wycena po kursach wskazanych powyżej. Skapitalizowane odsetki nie wymagają ustalania różnic kursowych w momencie ich doliczenia do kwoty depozytu. Różnice kursowe od odsetek należy rozpoznać w momencie ich otrzymania, wyceniając je po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego przed dniem zakończenia depozytu.

0111-KDIB2-1.4010.725.2022.2.AR

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej robotów przemysłowych oraz peryferyjnych maszyn i urządzeń, nabytych przed 1 stycznia 2022 r., ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w latach 2022-2026, kwalifikują się jako koszty kwalifikowane dla celów ulgi na robotyzację, zgodnie z art. 38eb ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych środków trwałych, ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w latach 2022-2026, są kosztami kwalifikowanymi w ramach ulgi na robotyzację. Organ podkreślił, że ulga odnosi się do wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026, a nie do momentu nabycia środków trwałych.

0114-KDIP2-1.4010.207.2022.1.MR1

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki poniesione przez Spółkę na organizację Szkoleń początkowych, Szkoleń uzupełniających oraz Szkoleń merytorycznych dla Pracowników, w tym pracowników tymczasowych, oraz Ekspertów, czyli osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te mają na celu zapewnienie odpowiedniej znajomości wewnętrznych procedur i wymagań firmy, a także podniesienie kwalifikacji zawodowych oraz zwiększenie wiedzy ogólnej, zawodowej i o przedsiębiorstwie wśród wymienionych grup. Spółka udowodniła, że wydatki te są racjonalnie uzasadnione i mają związek z jej działalnością gospodarczą oraz osiąganymi przychodami.

0111-KDIB2-1.4010.6.2023.1.AR

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wnioskodawcę z podmiotami powiązanymi kwalifikują się jako ukryte zyski, które podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że te transakcje nie są ukrytymi zyskami, ponieważ są zawierane na warunkach rynkowych, większość umów została podpisana kilka lat temu, a ich zawieranie wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych wnioskodawcy. W związku z tym wnioskodawca nie ma obowiązku opodatkowania tych transakcji ani zaliczania ich do kategorii ukrytych zysków.

0111-KDIB2-1.4010.7.2023.1.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wstępna opłata leasingowa wynikająca z umowy leasingu operacyjnego może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów leasingobiorcy na zasadach przewidzianych dla kosztów pośrednich, tj. w dacie poniesienia, oraz czy zmiana w zakresie sposobu zaliczania tej opłaty do kosztów uzyskania przychodów stanowi oczywistą omyłkę, co uprawnia leasingobiorcę do dokonania retrospektywnej korekty tych kosztów. Organ podatkowy uznał, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednio związanym z przychodami, który powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia. Dodatkowo, błędne ujęcie wstępnej opłaty leasingowej kwalifikuje się jako oczywista omyłka, co daje leasingobiorcy prawo do dokonania retrospektywnej korekty kosztów uzyskania przychodów za rok podatkowy, w którym ta opłata została poniesiona.

0111-KDIB1-1.4010.15.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, a tym samym zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z lokowaniem nadwyżek finansowych Spółki w walucie EUR na określony czas na podstawie umowy o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki. Wskazał, że w zależności od rodzaju zdarzenia (np. wpływ środków na rachunek bankowy Spółki, przedłużenie depozytu jako nowy kontrakt, przedłużenie depozytu jako kontynuacja, częściowe przedłużenie depozytu, przedłużenie depozytu z zasileniem środków), różnice kursowe należy rozpoznać w różnych momentach, dokonując wyceny środków według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym powstają różnice kursowe na transakcji.

0111-KDIB1-1.4010.19.2023.1.MF

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, a tym samym zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z deponowaniem przez spółkę nadwyżek finansowych w walucie EUR. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska spółki w tej kwestii. Zgodnie z interpretacją: 1. Różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu, gdy środki pieniężne w walucie wraz z odsetkami wpływają na rachunek bankowy spółki. 2. W przypadku przedłużenia depozytu jako nowego kontraktu, różnice kursowe rozpoznaje się na dzień zakończenia poprzedniego depozytu oraz na dzień zakończenia kolejnego okresu depozytu. 3. Przy przedłużeniu depozytu jako kontynuacji, różnice kursowe należy rozpoznać na dzień zwrotu depozytu. 4. W sytuacji częściowego przedłużenia depozytu, różnice kursowe powstają dla części zwróconej, natomiast dla części przedłużonej - na dzień zwrotu tej części. 5. W przypadku przedłużenia depozytu z zasileniem środków, różnice kursowe powstają dla części stanowiącej dotychczasowy depozyt oraz dla części zwiększającej depozyt - w obu przypadkach na dzień zwrotu depozytu. 6. Kapitalizacja odsetek nie wymaga ustalenia różnic kursowych, o ile odsetki powiększają kwotę główną depozytu.

0114-KDIP2-1.4010.64.2023.1.PP

Wnioskodawca, spółka z o.o. będąca podatnikiem CIT, prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania oprogramowania komputerowego. Działalność ta spełnia kryteria określone w ustawie o CIT, co uprawnia do zastosowania 5% stawki CIT na dochody z tytułu udzielania licencji do autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania. Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty bezosobowe jako koszty rzeczywiście poniesione na działalność badawczo-rozwojową (kategoria "a" wskaźnika nexus) oraz Koszty B2B jako koszty związane z nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów niepowiązanych (kategoria "b" wskaźnika nexus).

0111-KDIB1-1.4010.14.2023.1.SH

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu oraz kursu, po którym należy rozpoznać różnice kursowe, a tym samym zwiększyć przychody lub koszty uzyskania przychodów w związku z lokowaniem nadwyżek finansowych przez spółkę w walucie EUR na określony czas. Spółka zawarła umowę o zarządzanie płynnością finansową z zagranicznym podmiotem, który przyjmuje depozyty. Analizowane są różne scenariusze dotyczące przedłużenia depozytu, w tym zasilenie środków lub skapitalizowanie odsetek. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska spółki w tej kwestii.

0111-KDIB1-2.4010.667.2022.1.EJ

Organ podatkowy uznał, że stanowisko fundacji przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, dochód fundacji z dotacji przeznaczonej na budowę budynku mieszkalnego, w którym mają znajdować się mieszkania dla pracowników, wykładowców, wolontariuszy, studentów oraz innych beneficjentów fundacji, a także dochód z najmu tych lokali, przeznaczony na utrzymanie budynku, nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Organ wskazał, że budowa budynku mieszkalnego oraz jego wynajem nie służą bezpośredniej realizacji celów statutowych fundacji, które są oświatowe, lecz mają charakter akcesoryjny i pomocniczy w stosunku do działalności statutowej. W związku z tym wydatki na ten cel nie są niezbędne do bezpośredniej realizacji celu statutowego, jakim jest działalność oświatowa.

0114-KDIP2-1.4010.25.2023.3.MR

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową i ma prawo do korzystania z ulgi B+R. Zatrudnia ponad 5000 pracowników zaangażowanych w prace B+R. Od 1 stycznia 2022 r. w ustawie o CIT wprowadzono ulgę na innowacyjnych pracowników, która pozwala na pomniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka zamierza skorzystać z tej ulgi także w odniesieniu do pracowników, których wynagrodzenie jest dofinansowane w ramach programów wspierających działalność B+R. Organ podatkowy potwierdził, że Spółka ma prawo do zastosowania ulgi na innowacyjnych pracowników również w przypadku zaliczek dla pracowników bezpośrednio zaangażowanych w działalność B+R, których czas pracy w tej działalności przekracza 50% oraz których wynagrodzenie jest dofinansowane.

0111-KDIB1-2.4010.18.2023.1.DP

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki poniesione przez spółkę na wynajem wirtualnego biura kwalifikują się jako pośrednie koszty podatkowe, które należy rozliczać proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB1-3.4010.915.2022.3.ZK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy prace realizowane przez spółkę M Sp. z o.o. w laboratorium mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, co uprawnia do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej określonej w art. 18d ustawy o CIT, oraz czy poniesione przez spółkę koszty kwalifikują się do tej ulgi. Organ uznał, że działalność spółki w laboratorium spełnia przesłanki do zakwalifikowania jej jako działalność badawczo-rozwojową zgodnie z przepisami. W odniesieniu do uznania określonych kosztów za koszty kwalifikowane, stanowisko spółki jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe. Koszty wynagrodzeń za czas choroby oraz urlopu pracowników, jak również składki od tych należności, nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Natomiast pozostałe koszty, takie jak wynagrodzenia pracowników, składki na ubezpieczenia społeczne, odpisy amortyzacyjne oraz koszty zakupu materiałów i surowców, kwalifikują się jako koszty kwalifikowane.

0114-KDIP2-1.4010.205.2022.1.MR1

Spółka ponosi wydatki na organizację szkoleń dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, pracowników tymczasowych oraz ekspertów współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych. Szkolenia mają na celu przekazanie uczestnikom wiedzy niezbędnej do prawidłowego wykonywania obowiązków na rzecz Spółki, aktualizację tej wiedzy oraz podniesienie kompetencji merytorycznych i umiejętności miękkich. Organ podatkowy uznał, że wydatki Spółki na te szkolenia spełniają przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów Spółki.

0111-KDIB1-2.4010.841.2022.2.AK

Spółka, będąca małym podatnikiem podatku CIT, od 1 stycznia 2022 r. wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Zatrudnia jedną osobę na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z tym spółka zadała pytania dotyczące wymagań zatrudnienia w kolejnych latach opodatkowania ryczałtem. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, wskazując, że w drugim roku opodatkowania ryczałtem spółka będzie zobowiązana do zatrudnienia co najmniej trzech pracowników, którzy nie są wspólnikami. W kolejnych latach spółka również powinna utrzymywać zatrudnienie na poziomie co najmniej trzech osób. Wyjątek dotyczący zatrudnienia jednej osoby obowiązuje jedynie w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem.

0114-KDIP2-2.4010.20.2023.1.RK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy transakcje związane z emisją i wykupem certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (FIZ) podlegają regulacjom w zakresie cen transferowych. Organ podatkowy uznał, że: 1. Emisja kolejnych certyfikatów inwestycyjnych na rzecz Uczestników Funduszu podlega przepisom Rozdziału 1a ustawy CIT dotyczących cen transferowych, ponieważ sposób ustalenia ceny emisji nie wynika bezpośrednio z przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych, lecz opiera się na zapisach statutu Funduszu. 2. Wykup certyfikatów inwestycyjnych od Uczestników Funduszu w celu ich umorzenia nie podlega regulacjom Rozdziału 1a ustawy CIT o cenach transferowych, ponieważ sposób ustalenia ceny wykupu jest precyzyjnie określony w ustawie o funduszach inwestycyjnych. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe w zakresie transakcji wykupu certyfikatów, natomiast w odniesieniu do transakcji emisji kolejnych certyfikatów uznano je za nieprawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.27.2023.1.AP

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność wynajmu powierzchni biurowej, co wiąże się z ponoszeniem kosztów prac aranżacyjnych, które dostosowują powierzchnię do potrzeb najemców, oraz kosztów prowizji agencyjnej za pozyskanie najemców. Organ podatkowy uznał, że: 1. Koszty prac aranżacyjnych, które nie zwiększają wartości budynku ani innych środków trwałych, są kosztami pośrednimi, które można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. 2. Koszty prowizji agencyjnej związane z zawarciem umów najmu (lub ich przedłużeniem) również stanowią koszty pośrednie, które można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Organ podatkowy nie zaakceptował stanowiska Wnioskodawcy, który twierdził, że dniem poniesienia kosztu jest dzień jego ujęcia w księgach rachunkowych, niezależnie od sposobu rozliczenia dla celów bilansowych. Organ wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, dniem poniesienia kosztu jest dzień, w którym koszt został ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczy to kosztów rezerw lub biernych rozliczeń międzyokresowych.

0114-KDIP2-2.4010.311.2022.2.ASK

Wniesienie do spółki opodatkowanej ryczałtem od dochodów spółek (estońskim CIT) środków transportowych w formie aportu skutkuje utratą prawa do tego opodatkowania. Z przepisów wynika, że podatnik traci prawo do opodatkowania ryczałtem w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Należności wypłacane na rzecz Prezesa Zarządu, który jest jednocześnie wspólnikiem, z tytułu umów najmu oraz świadczenia usług serwisowych nie będą traktowane jako dochód z ukrytych zysków, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie z tych umów ustalane jest na warunkach rynkowych i odpowiada rzeczywistym potrzebom biznesowym spółki.

0111-KDIB2-1.4010.732.2022.2

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy maszyna do obsadzania komponentów THT, nabyta przez spółkę w ramach umowy leasingu finansowego, kwalifikuje się jako robot przemysłowy oraz czy wydatki poniesione na tę maszynę, w tym opłaty leasingowe, koszty instalacji i szkolenia pracowników, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów związane z robotyzacją, co uprawnia do skorzystania z ulgi na robotyzację. Organ uznał, że maszyna spełnia definicję robota przemysłowego zawartą w ustawie o CIT. Natomiast w kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów, które mogą być odliczone w ramach ulgi na robotyzację, stanowisko organu jest błędne. Organ wskazał, że w ramach ulgi na robotyzację spółka może odliczyć 50% sumy części odsetkowych rat leasingowych oraz odpisów amortyzacyjnych dokonanych w danym roku podatkowym od prawidłowo ustalonej wartości początkowej maszyny, a nie pełne opłaty leasingowe oraz inne wydatki związane z nabyciem maszyny.

0114-KDIP2-1.4010.209.2022.3.MW

Interpretacja indywidualna potwierdza, że działalność opisana we wniosku (Obszar nr I, Obszar nr II, Obszar nr III), w tym konkretne zrealizowane Produkty prowadzone przez Spółkę (...), kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Wszystkie koszty przedstawione w stanie faktycznym uprawniają Spółkę do ich odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT w latach 2017-2022, z uwzględnieniem zmian w przepisach prawa podatkowego w tym okresie. Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R w 2022 r. oraz w latach następnych w odniesieniu do kosztów działalności badawczo-rozwojowej, które nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego.

0114-KDIP2-2.4010.319.2022.2.IN

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z wniesieniem przez spółkę "A" S.A. wkładów niepieniężnych w postaci udziałów w spółkach "Fabryka 1", "Fabryka 2", "J" Sp. z o.o. oraz akcji "K" S.A. w zamian za objęcie udziałów w spółkach "B" Sp. z o.o. oraz "G" Sp. z o.o. Organ podatkowy stwierdził, że jeśli spółka "A" S.A. nie wykazała, iż transakcje te miały uzasadnione przyczyny ekonomiczne, to: 1) wniesienie wkładów niepieniężnych skutkowało powstaniem przychodu podatkowego dla "A" S.A. w wysokości nominalnej wartości udziałów objętych w podwyższonym kapitale zakładowym spółek "B" i "G", 2) koszty uzyskania tego przychodu powinny być ustalone zgodnie z art. 15 ust. 1j pkt 2 ustawy o CIT. Organ uznał stanowisko "A" S.A. za prawidłowe.

0111-KDIB1-1.4010.9.2023.1.SH

Spółka S.P. Sp. z o.o. realizuje inwestycję polegającą na uruchomieniu linii do lakierowania wyrobów. W związku z tym ponosi koszty wynajmu hali, w której instalowana jest linia, koszty ochrony tej hali oraz koszty mediów dostarczanych do niej. Spółka zapytała, czy te wydatki mogą być uznane za pośrednie koszty uzyskania przychodów oraz kiedy powinny zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów. Organ podatkowy potwierdził, że koszty wynajmu hali, koszty ochrony oraz koszty mediów ponoszone w latach 2019-2022, w trakcie montażu i rozruchu testowego linii do lakierowania, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Koszty te nie powinny być uwzględniane w wartości początkowej linii lakierniczej, lecz powinny zostać ujęte w kosztach podatkowych Spółki w latach, w których zostały poniesione.

0111-KDIB2-1.4010.754.2022.2.DD

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z otrzymaniem rekompensaty przez spółkę, która prowadzi działalność jako przedsiębiorstwo energetyczne w zakresie obrotu paliwami gazowymi. W 2022 r. spółka otrzymuje raty zaliczki na poczet rekompensaty na podstawie ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki jest prawidłowe w kwestii traktowania otrzymywanych rat zaliczki jako przychodu w momencie ich otrzymania. Z drugiej strony, stanowisko spółki dotyczące korekty przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym następuje faktyczne rozliczenie rekompensaty, zostało uznane za nieprawidłowe. Korekta powinna być dokonana w okresie, w którym wystawiony zostanie dokument potwierdzający przyczyny korekty, a nie w momencie otrzymania wyrównania lub zwrotu rekompensaty.

0111-KDIB1-2.4010.48.2023.1.DP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy kwota wynikająca z wystawionej faktury korygującej powinna być przeliczona przez Spółkę na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP, przyjętego do przeliczenia faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem uzyskania przychodu z faktury pierwotnej. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego przed dniem uzyskania przychodu. Korekta tego przychodu, w tym poprzez wystawienie faktury korygującej, nie zmienia tej zasady. Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości, dlatego do jej przeliczenia należy zastosować kurs waluty z dnia poprzedzającego wystawienie faktury pierwotnej.

0111-KDIB1-3.4010.50.2023.1.ZK

Spółka X Zakład Wodociągów (...) sp. z o.o. jest w 100% własnością Gminy Y. Jako podatnik podatku od nieruchomości, spółka dokonuje jego wpłat do Urzędu Miasta i Gminy Y. Otrzymała wezwanie od organu podatkowego do złożenia korekt deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2017-2022, w związku z zastosowaniem art. 4 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych do opodatkowania budowli objętych umowami lub porozumieniami. Korekty deklaracji na podatek od nieruchomości zostały złożone 30 grudnia 2022 r., a w tym dniu podatek został również ujęty w księgach rachunkowych spółki. Spółka ma wątpliwości, w którym okresie należy uznać podatek od nieruchomości za lata 2017-2022 za koszt podatkowy.

0111-KDIB2-1.4010.20.2023.1.BJ

Wnioskodawca, będący polską spółką kapitałową, nabywa od zagranicznego dostawcy licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie, które wykorzystuje w swojej działalności oraz udostępnia podmiotom powiązanym. Zadał pytanie, czy wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu dostawcy za nabycie tych licencji podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego nie znajduje się w katalogu przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła, określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od wypłacanych należności na rzecz zagranicznego dostawcy za nabycie tych licencji.

0111-KDIB2-1.4010.22.2023.1.BJ

Wnioskodawca, polska spółka kapitałowa, nabywa od zagranicznego dostawcy licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie, które wykorzystuje w swojej działalności gospodarczej oraz udostępnia podmiotom powiązanym. Zadał pytanie, czy wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu dostawcy z tytułu nabycia tych licencji podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie za nabycie licencji użytkownika końcowego nie znajduje się w katalogu przychodów określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem wypłata tego wynagrodzenia na rzecz zagranicznego dostawcy nie generuje obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce. Organ potwierdził, że w przypadku nabycia licencji użytkownika końcowego, a nie licencji w sensie ścisłym, nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich, lecz jedynie do uzyskania prawa do korzystania z danego egzemplarza oprogramowania na własne potrzeby. W związku z tym, wypłacane wynagrodzenie nie stanowi przychodu z praw autorskich ani praw pokrewnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-2.4010.40.2023.1.ANK

Wnioskodawca, będący podatnikiem CIT oraz polskim rezydentem podatkowym, świadczy usługi na rzecz sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej stacjonujących w Polsce w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Posiada status wykonawcy kontraktowego zgodnie z umową między Rządem RP a Rządem USA o wzmocnionej współpracy obronnej. Wnioskodawca skierował do organu podatkowego następujące pytania: 1. Czy dochody uzyskane z tytułu świadczenia usług na rzecz sił zbrojnych USA są zwolnione z opodatkowania CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23a ustawy o CIT? 2. Czy przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz sił zbrojnych USA oraz koszty bezpośrednio i pośrednio związane z ich uzyskaniem nie będą uwzględniane w podstawie opodatkowania CIT? 3. Czy w celu alokacji kosztów dotyczących usług świadczonych na rzecz sił zbrojnych USA, których bezpośrednie przypisanie nie jest możliwe, należy zastosować klucz alokacji, który jak najdokładniej odpowiada podziałowi na działalność zwolnioną i opodatkowaną? 4. Czy w przypadku alokacji kosztów dotyczących usług świadczonych na rzecz sił zbrojnych USA, gdy bezpośrednie przypisanie oraz przypisanie na podstawie adekwatnych kluczy podziału nie jest możliwe, należy zastosować klucz przychodowy, o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT? Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe we wszystkich zadanych pytaniach.

0111-KDIB2-1.4010.18.2023.1.BJ

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, nabywa od zagranicznego dostawcy oprogramowanie w ramach licencji użytkownika końcowego. Zadał pytanie, czy wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu dostawcy z tytułu nabycia tych praw podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wynagrodzenie za nabycie licencji użytkownika końcowego nie znajduje się w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem wypłata tego wynagrodzenia na rzecz zagranicznego dostawcy nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce. Organ potwierdził, że licencje użytkownika końcowego różnią się od licencji sensu stricto, do których odnoszą się przepisy o prawach autorskich, a które są objęte opodatkowaniem u źródła.

0114-KDIP2-1.4010.246.2022.3.MR

Spółka, będąca polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku CIT, prowadzi działalność badawczo-rozwojową zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Ponosi koszty związane z zatrudnieniem pracowników zaangażowanych w rozwój oprogramowania. Zgodnie z art. 18db ustawy CIT, od 2023 r. Spółka ma prawo do pomniejszenia kwot zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie zostały odliczone za rok 2021. Uprawnienie to przysługuje Spółce od miesiąca następującego po złożeniu rozliczenia podatku CIT za dany rok, aż do końca tego roku.

0111-KDIB1-2.4010.4.2023.1.AK

W dniu 28 grudnia 2022 r. spółka A sp. z o.o. podjęła uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, w ramach której wspólnik (Wnioskodawca) objął nowe udziały, pokrywając je aportem w postaci wierzytelności z tytułu udzielonych spółce pożyczek wraz z odsetkami. Organ uznał, że w związku z tą operacją Wnioskodawca powinien: 1. Rozpoznać przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności, obejmujący zarówno należności główne (kapitał) z tytułu udzielonych pożyczek, jak i odsetki od tych pożyczek. 2. Rozpoznać przychód z tytułu odsetek od pożyczek wniesionych jako wkład niepieniężny do spółki. 3. Zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1j pkt 2a ustawy o CIT wartość należności głównych (kapitału) z tytułu udzielonych pożyczek, jednak nie może zaliczyć do kosztów odsetek od tych pożyczek, które zostały wniesione jako wkład niepieniężny. Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe w zakresie pytania 1, natomiast w odniesieniu do pytań 2 i 3 uznano je za nieprawidłowe w części dotyczącej odsetek.

0111-KDIB2-1.4010.19.2023.1.BJ

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, nabywa od czeskiego dostawcy licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie, które wykorzystuje w swojej działalności oraz udostępnia podmiotom powiązanym. Zadał pytanie, czy wynagrodzenie wypłacane zagranicznemu dostawcy za nabycie tych licencji podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego nie znajduje się w katalogu przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła, określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła od wypłacanych należności na rzecz zagranicznego dostawcy za nabycie tych licencji.

0111-KDIB1-1.4010.852.2022.3.MF

Interpretacja dotyczy oceny skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia przez spółkę akcyjną (Wnioskodawca) akcji imiennej serii (...) oznaczonej numerem (...) od jednego z akcjonariuszy (Akcjonariusz A). Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest częściowo nieprawidłowe, a częściowo prawidłowe. Organ stwierdził, że nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę wskazanych akcji skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, ponieważ stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe. Wnioskodawca nie będzie jednak zobowiązany jako płatnik do obliczenia, pobrania i wpłacenia organowi podatkowemu zryczałtowanego podatku dochodowego, ponieważ nie dokona wypłaty wynagrodzenia na rzecz Akcjonariusza A.

0111-KDIB2-1.4010.23.2023.1.BJ

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność w międzynarodowej grupie kapitałowej, która świadczy usługi IT. W celu efektywnego świadczenia tych usług, nabywa od australijskiego dostawcy programy, aplikacje i systemy informatyczne (Oprogramowanie) w modelu licencji użytkownika końcowego. Wnioskodawca miał wątpliwości, czy wypłata wynagrodzenia na rzecz zagranicznego dostawcy za nabycie praw do korzystania z Oprogramowania podlega w Polsce podatkowi u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego nie mieści się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co oznacza, że wypłata tych należności nie generuje obowiązku poboru podatku u źródła.

0114-KDIP2-1.4010.270.2022.2.MW

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności preferencyjnego opodatkowania dochodów z praw własności intelektualnej (IP BOX) w kontekście działalności Spółki zajmującej się tworzeniem gier w Modelu self-publishing. Organ uznał, że: 1. Działalność Spółki w zakresie tworzenia gier w Modelu self-publishing spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT. 2. Przychody uzyskiwane przez Spółkę w ramach Modelu self-publishing mogą być opodatkowane preferencyjną stawką 5% na podstawie art. 24d ust. 1, ust. 2 w związku z ust. 7, ust. 3 i 4 ustawy o CIT. 3. Wynagrodzenie Usługodawców za usługi zlecone przez Spółkę w związku z realizacją projektów w Modelu self-publishing powinno być uwzględnione w kalkulacji wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, jako koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową (tj. jako litera „a" wskaźnika), z wyjątkiem części wynagrodzenia związanej z nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych, które należy ująć w literze „b" lub „c" wskaźnika nexus.

0111-KDIB1-2.4010.826.2022.2.MZA

Interpretacja organu podatkowego wskazuje, że zapłata przez spółkę jawną na rzecz wspólników (osób fizycznych) z tytułu spłaty ich udziałów kapitałowych w wysokości 2.108.370,51 zł, a także zapłata odsetek karnych w kwocie 70.000,00 zł oraz dodatkowej rekompensaty w łącznej wysokości 140.000,00 zł, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów spółki jawnej. Organ podkreślił, że nie można wykazać związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy tymi wydatkami a przychodem uzyskanym przez spółkę, ani też z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Zmiana w składzie wspólników nie wpływa na osiągnięcie przychodu przez spółkę ani na zabezpieczenie źródła przychodów. Dodatkowo, odsetki karne oraz rekompensata nie mają na celu generowania przychodów ani zabezpieczenia źródła przychodów, lecz stanowią sankcję za niewykonanie zobowiązań. W związku z powyższym, wydatki te nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów spółki jawnej.

0114-KDIP2-1.4010.114.2023.2.KS

Spółka planuje zrealizować inwestycję, która polega na modernizacji i automatyzacji procesu produkcyjnego. Inwestycja obejmuje budowę nowej hali produkcyjnej oraz zakup maszyn i urządzeń, co pozwoli na zastąpienie wielu etapów ręcznej produkcji procesami zautomatyzowanymi. Celem tej inwestycji jest zwiększenie efektywności oraz konkurencyjności Spółki. W listopadzie 2022 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu tej inwestycji, która została następnie wydana. Decyzja ta uprawnia Spółkę do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach tej inwestycji. Organ podatkowy potwierdził, że: 1) Wydatki poniesione przez Spółkę w formie zaliczki przed wydaniem decyzji o wsparciu mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w momencie przyjęcia wybudowanej hali do używania oraz zaliczenia jej do środków trwałych Spółki. 2) Wydatki poniesione przez Spółkę na opracowanie dokumentacji projektowej oraz wykonanie fundamentów pod budowę hali przed wydaniem decyzji o wsparciu kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną w momencie przyjęcia ich do ewidencji środków trwałych, mimo że zostały poniesione przed wydaniem decyzji.

0111-KDIB1-3.4010.9.2023.1.AN

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, cena netto nabycia leasingowanych środków trwałych, ustalona w momencie ich wprowadzenia do ewidencji, nie kwalifikuje się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Dodatkowo, dniem poniesienia kosztów kwalifikowanych z tytułu umów leasingu finansowego, które mogą być objęte pomocą publiczną, nie jest dzień ujęcia tych środków w ewidencji, lecz dzień dokonania zapłaty. Organ podkreślił, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, za dzień poniesienia kosztów kwalifikowanych należy uznać dzień zapłaty, a nie moment ich ujęcia w ewidencji.

0111-KDIB2-3.4010.87.2019.13.HK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy Usługi Wsparcia świadczone przez podmiot powiązany na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mieszczą się w katalogu usług określonych w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał, że: 1. Usługi Wsparcia związane z oddelegowaniem pracownika do działu HR, usługi finansowe oraz usługi administracji bazą kontraktów rabatowych nie mieszczą się w katalogu usług wskazanym w art. 15e ust. 1 updop i nie podlegają limitowaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów. 2. Usługi Wsparcia dotyczące analiz biznesowych oraz usługi związane z łańcuchem dostaw mają charakter podobny do usług doradczych, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop, i podlegają limitowaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.841.2022.2.MBD

Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) w kontekście przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług związanych z oprogramowaniem komputerowym. Organ uznał, że: 1. Prawa IP BOX wskazane we wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, określoną w art. 24d ust. 2 updop, co oznacza, że dochód z tych praw może być opodatkowany preferencyjną stawką 5%. 2. Ustalając Dochód IP BOX, Spółka ma prawo uwzględniać Przychody IP BOX, z wyjątkiem przychodów z tytułu dopasowania i wdrożenia oprogramowania u klienta oraz usług szkoleniowych związanych z oprogramowaniem. 3. Ustalając Dochód IP BOX, Spółka ma prawo uwzględniać Koszty IP BOX, w tym alokować Koszty Pośrednie IP BOX do Przychodów IP BOX zgodnie z określoną metodologią. 4. Koszty nabywania praw autorskich do Praw IP BOX od Zleceniobiorców, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej (zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych), powinny być uwzględnione w lit. b wskaźnika nexus, a nie w lit. a. 5. Wydzielenie Kosztów B+R, zdefiniowanych w pkt 6 wniosku, począwszy od 22 kwietnia 2022 r., nie będzie wystarczające do zastosowania przez Wnioskodawcę preferencyjnej stawki 5% w odniesieniu do Dochodu IP BOX. 6. Działalność Wnioskodawcy na rzecz klientów, polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania, kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

0114-KDIP2-2.4010.237.2022.2.KW

Wnioskodawca, będący spółką świadczącą usługi marketingowe, pośrednictwa handlowego oraz rejestracji leków dla innej spółki, ponosi opłaty na rzecz właściwego organu w związku z procesem rejestracji leków. Opłaty te są niezbędne do uzyskania pozwolenia na dopuszczenie leków do obrotu. Dodatkowo, Wnioskodawca ponosi koszty związane z uzyskaniem refundacji leków. W związku z tym Wnioskodawca ma wątpliwości, czy te opłaty (łącznie "Opłaty") powinny być klasyfikowane jako koszty bezpośrednio związane z przychodami, czy jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, a także w jakim momencie powinny być rozpoznawane dla celów podatkowych. Organ uznał, że Opłaty są kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodami, które należy uwzględnić w rachunku podatkowym w momencie ich poniesienia, tj. w dniu, w którym koszt został ujęty na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), lub w dniu, w którym koszt został ujęty na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych. Organ stwierdził, że zdanie drugie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, dotyczące proporcjonalnego rozliczania kosztów w zależności od długości okresu, nie ma zastosowania w tej sprawie. Organ nie zgodził się z innymi stanowiskami Wnioskodawcy, w tym z twierdzeniem, że Opłaty powinny być klasyfikowane jako koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz że w przypadku uzyskania negatywnej decyzji refundacyjnej lub rejestracyjnej, poniesione Opłaty powinny być uznane za bezpośredni koszt uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-1.4010.823.2022.3.AW

Wnioskodawca, jako spółka kapitałowa, nabył cztery lokale mieszkalne obciążone hipoteką. Zobowiązał się do uiszczenia części ceny na rzecz banku w celu spłaty ustanowionej hipoteki, a pozostałą kwotę wpłacił na rachunek bankowy wskazany przez sprzedających. Nieruchomości te są wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w szczególności jako przedmiot najmu, co generuje przychody podatkowe. Wnioskodawca pyta, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę zapłaconych rat odsetkowych od kapitału kredytu. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia tych rat do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem przepisów art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.262.2022.2.MW

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy usługi opracowywania, projektowania oraz kompleksowego wykonawstwa instalacji chłodniczych i wentylacyjnych, realizowane na specjalne zamówienie klientów, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do dodatkowego odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Organ uznał, że prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności Spółki, charakteryzujące się wysokim poziomem innowacyjności i twórczości, prowadzą do powstania produktów wykazujących cechy nowości nie tylko w skali przedsiębiorstwa, ale także w kontekście innowacyjności krajowej i światowej. W związku z tym spełniają one przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z przepisami art. 4a pkt 26-28 updop, co umożliwia Wnioskodawcy odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych na tę działalność. Organ stwierdził również, że koszty osobowe pracowników umysłowych oraz fizycznych zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, z wyłączeniem odpraw pośmiertnych, a także koszty materiałów używanych w procesie produkcji nowych, istotnie zmienionych lub ulepszonych produktów, mogą być uznane za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z ulgi B+R.

0111-KDIB1-2.4010.822.2022.4.AK

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny skutków podatkowych transakcji zbycia przez spółkę SP działalności w zakresie Działu Produkcji Chemicznej (DPC) na rzecz spółki SW. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawców za prawidłowe. Zgodnie z oceną organu, przedmiot transakcji, czyli zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością DPC, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dodatkowo, w przypadku wystąpienia dodatniej różnicy pomiędzy ceną nabycia ZCP a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład ZCP, pomniejszoną o wartość przejętych przez Nabywcę zobowiązań, różnica ta stanowi dla Nabywcy wartość początkową wartości firmy, która podlega amortyzacji na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ stwierdził również, że Zbywca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenia społeczne pracowników związanych z ZCP, pod warunkiem że składki te, dotyczące wynagrodzeń wypłacanych pracownikom ZCP, zostały opłacone przed dniem zbycia ZCP.

0111-KDIB1-2.4010.819.2022.4.EJ

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca, jako osoba prawna z siedzibą w Polsce, podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą produkcję i montaż schodów wewnętrznych oraz wynajem nieruchomości. Planowany jest podział Wnioskodawcy, polegający na przeniesieniu części majątku związanej z wynajmem nieruchomości do nowo zawiązanej spółki przed dokonaniem podziału. W ramach tego podziału z majątku Wnioskodawcy zostanie wydzielony zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, który będzie przeznaczony do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości. Organ podatkowy uznał, że zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych przenoszony do spółki przejmującej, jak i zespół składników pozostający u Wnioskodawcy, będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. W związku z tym, podział Wnioskodawcy nie spowoduje powstania przychodu w wysokości wartości rynkowej składników majątkowych przenoszonych do spółki przejmującej, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT.

0111-KDIB1-1.4010.2.2023.1.SG

Interpretacja dotyczy ustalenia okresów, za które spółka będąca członkiem podatkowej grupy kapitałowej (PGK) powinna sporządzić dokumentację cen transferowych oraz złożyć informację o cenach transferowych. Organ podatkowy potwierdził, że spółka ma obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy PGK, obejmujący okres od 1 grudnia 2022 do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 do 30 listopada 2024 r. Spółka nie jest natomiast zobowiązana do sporządzania dokumentacji za rok obrotowy, tj. za okres od 1 stycznia 2023 do 31 grudnia 2023 r. oraz od 1 stycznia 2024 do 31 grudnia 2024 r. Dodatkowo, spółka zobowiązana jest do złożenia informacji o cenach transferowych za okres zgodny z rokiem podatkowym PGK, tj. od 1 grudnia 2022 do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 do 30 listopada 2024 r.

0114-KDIP2-2.4010.15.2023.2.KW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę za najem powierzchni biurowej, magazynowej oraz specjalistycznej na rzecz powiązanej spółki stanowi ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy, według którego wypłata należności do podmiotu powiązanego z tytułu najmu powierzchni magazynowej, biurowej i specjalistycznej nie będzie traktowana jako ukryty zysk, jest prawidłowe. Wynagrodzenie dla wskazanego podmiotu powiązanego odpowiada wartości rynkowej, a wypłacane należności z tytułu najmu nie służą dokapitalizowaniu tego podmiotu. Zawarcie transakcji wynika z rzeczywistych potrzeb biznesowych Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-2.4010.8.2023.2.IN

Spółka komandytowa, utworzona w 2017 r., od 1 maja 2021 r. jest podatnikiem podatku CIT. Planuje sprzedaż prowadzonego przedsiębiorstwa, co skutkuje utratą podstaw gospodarczych do dalszej działalności. W związku z tym zostanie podjęta uchwała o rozwiązaniu Spółki i rozpoczęciu likwidacji, co ma nastąpić w 2023 r. W związku z podjęciem uchwały o rozwiązaniu Spółki i rozpoczęciu postępowania likwidacyjnego, Spółka będzie zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych, zakończenia roku podatkowego oraz złożenia zeznania podatkowego CIT-8 za okres od początku roku kalendarzowego do dnia poprzedzającego rozpoczęcie likwidacji. Jeżeli wspólnicy podejmą uchwałę o podziale i wypłacie zysków Spółki lub wypłacie zaliczki na poczet zysku za okres od początku roku podatkowego do dnia poprzedzającego rozpoczęcie likwidacji, Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat na rzecz komplementariuszy. Spółka będzie mogła pomniejszyć ten podatek o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku Spółki oraz podatku należnego od dochodu Spółki za dany rok podatkowy. W przypadku wypłaty majątku likwidacyjnego na rzecz komplementariuszy, Spółka jako płatnik również będzie zobowiązana do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego. Przychód komplementariusza z tego tytułu należy pomniejszyć o wydatki na nabycie lub objęcie udziału w Spółce, niewypłacone zyski Spółki sprzed okresu jej opodatkowania CIT oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu w tym okresie. Od tak ustalonego przychodu Spółka będzie mogła pomniejszyć podatek o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku Spółki oraz podatku należnego od dochodu Spółki za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

0114-KDIP2-2.4010.108.2019.12.RK

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczący braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT do usług IT świadczonych przez podmiot powiązany. Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Usługi IT, które nabywa podatnik, takie jak obsługa centrum danych, telekomunikacja, wsparcie regionalne i zdalne, obsługa aplikacji technicznych, bezpieczeństwo informacji, wsparcie informatyczne klienta, Business Intelligence, R&D, SAP, analizy biznesowe oraz projektowanie i rozwój, nie mieszczą się w definicji usług doradczych, zarządzania i kontroli ani przetwarzania danych zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym koszty tych usług IT nie podlegają limitowi określonemu w tym przepisie. Organ uzasadnił swoją decyzję, odwołując się do definicji usług doradczych, zarządzania i kontroli oraz przetwarzania danych, a także do orzecznictwa sądów administracyjnych oraz stanowiska Ministra Finansów w tej sprawie.

0114-KDIP2-2.4010.2.2023.1.AS

Wnioskodawca, jako hurtowy dystrybutor, zajmuje się importem i sprzedażą X w Europie Środkowej i Wschodniej. Posiada siedzibę w Polsce, jest polskim rezydentem podatkowym i rozlicza różnice kursowe zgodnie z art. 15a ustawy o CIT. Część faktur od kontrahentów Wnioskodawca opłaca w euro, korzystając z rachunku bankowego prowadzonego w tej walucie. Euro nabywa m.in. od banku, w którym ma rachunek w euro, w ramach transakcji Spot FX. Wnioskodawca pragnie potwierdzić prawidłowość ustalania przychodów i kosztów podatkowych związanych z tymi transakcjami. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca prawidłowo oblicza różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT, jako różnicę pomiędzy: (i) wartością nabytych euro w dniu ich wpływu, przyjmując kurs zakupu euro ustalony w transakcji Spot FX, z zastrzeżeniem art. 15a ust. 5 ustawy o CIT, a (ii) wartością euro w dniu zapłaty faktur w euro, przyjmując kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego przed dniem zapłaty.

0114-KDIP2-2.4010.275.2022.3.KW

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych dla spółki zajmującej się wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych, która wygrała aukcję na sprzedaż energii elektrycznej z OZE. Kluczowe kwestie obejmują: 1. Środki uzyskane na pokrycie Salda Ujemnego przez A. (w tym rozliczone z Saldem Dodatnim) stanowią dla spółki przychód podatkowy w momencie ich otrzymania. 2. Środki otrzymane od kontrahentów, odpowiadające wartości Salda Dodatniego, są dla spółki przychodem podatkowym w momencie ich otrzymania, a nie w momencie rozliczenia z Saldem Ujemnym. 3. Zapłata Salda Dodatniego przez spółkę stanowi koszt uzyskania przychodu, który powinien być rozpoznany w momencie poniesienia wydatku (zaksięgowania).

0111-KDIB1-2.4010.685.2022.1.MZA

Interpretacja dotyczy kwestii, czy odsetki podatkowe uzyskane przez spółkę w związku ze zwrotem nadpłaty zobowiązań podatkowych na podstawie przepisów USA powinny być zaliczone do przychodów spółki według ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych, jednak przepis ten odnosi się jedynie do odsetek regulowanych przez Ordynację podatkową, a nie do odsetek wynikających z przepisów innych państw. W związku z tym, odsetki otrzymane przez spółkę z USA stanowią przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce. Organ wskazał również, że odsetki te nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, ponieważ nie są uznawane za bezzwrotną pomoc zagraniczną.

0111-KDIB2-1.4010.72.2019.9.MK

Spółka w 2016 roku uzyskała wyrok Sądu Okręgowego, który nałożył na oskarżonych X, Y, Z i A solidarny obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę określonej kwoty na rzecz Spółki. Oskarżeni dokonali wpłat w latach 2017-2018. Sąd Apelacyjny potwierdził wyrok Sądu Okręgowego, jednak Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w części dotyczącej oskarżonych Y i X, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. W chwili obecnej brak jest prawomocnego orzeczenia w tej sprawie. Spółka zadała pytanie, czy ma obowiązek skorygowania rozliczenia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za kwiecień 2018 r. w związku z brakiem opodatkowania kwot otrzymanych tytułem naprawienia szkody. Organ podatkowy uznał, że Spółka nie jest zobowiązana do korekty przychodów za kwiecień 2018 r. z tytułu wcześniej otrzymanych wpłat na naprawienie szkody. Korekta może być przeprowadzona jedynie w momencie faktycznego zwrotu tych kwot przez Spółkę, a nie na podstawie uchwały Sądu Najwyższego. Organ stwierdził, że kwoty otrzymane przez Spółkę stanowiły jej przychód podatkowy w momencie ich uzyskania, a uchwała Sądu Najwyższego nie stanowi samodzielnej podstawy do korekty tych przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.861.2022.2.JKU

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do ulgi badawczo-rozwojowej w związku z pracami nad oprogramowaniem oraz jego przyszłym rozwojem, a także czy może zaliczyć koszty realizacji tego projektu do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich ponoszenia. Organ podatkowy uznał, że działania Wnioskodawcy mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ są prowadzone w sposób systematyczny, mają charakter twórczy i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Dodatkowo, organ stwierdził, że Wnioskodawca może zaliczyć koszty prac rozwojowych tego projektu do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich ponoszenia, zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

0111-KDIB1-1.4010.1.2023.1.AND

Interpretacja dotyczy ustalenia okresów, za które spółka będąca członkiem podatkowej grupy kapitałowej (PGK) powinna sporządzić dokumentację cen transferowych oraz złożyć informację o cenach transferowych. Organ podatkowy potwierdził, że: 1. Spółka ma obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy PGK, obejmujący okres od 1 grudnia 2022 do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 do 30 listopada 2024 r. Nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji za rok obrotowy (1 stycznia - 31 grudnia). 2. Spółka jest zobowiązana do złożenia informacji o cenach transferowych za okres zgodny z rokiem podatkowym PGK, tj. od 1 grudnia 2022 do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 do 30 listopada 2024 r. Nie ma obowiązku składania informacji za rok obrotowy. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.719.2022.2.BJ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenia wypłacane przez spółkę zleceniobiorcom nr 1 i nr 2 za usługi zarządzania, projektowania oraz koordynowania prac działu sprzedaży kwalifikują się jako dochód z tytułu ukrytych zysków i czy będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że te kwoty nie stanowią dochodu z tytułu ukrytych zysków i nie będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem. Wynagrodzenia ustalono na warunkach rynkowych, a relacje między spółką a zleceniobiorcami nie wpłynęły na warunki umów. Usługi świadczone przez zleceniobiorców są kluczowe dla działalności gospodarczej spółki. Organ potwierdził, że stanowisko spółki w tej kwestii jest prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.7.2023.1.ASK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonywane przez wspólników na rzecz spółki stanowią ukryty zysk w rozumieniu ustawy o CIT, co mogłoby skutkować opodatkowaniem ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że świadczenia niepieniężne, realizowane przez wspólników na rzecz spółki, ustalone na warunkach rynkowych, są niezbędne do bieżącego funkcjonowania spółki i wynikają z rzeczywistych potrzeb biznesowych, a zatem nie stanowią ukrytego zysku. Świadczenia te nie są związane z prawem wspólników do udziału w zysku spółki, a wynagrodzenie może być wypłacane nawet w sytuacji, gdy spółka nie osiąga zysku. W związku z tym, świadczenia wykonywane przez wspólników nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

0111-KDIB2-1.4010.169.2019.7.MK

Organ podatkowy ponownie rozpatrzył wniosek podatnika dotyczący możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę na organizację zagranicznych wyjazdów szkoleniowych dla partnerów. Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Wydatki na transport, wyżywienie, kadrę szkoleniową oraz zakwaterowanie partnerów, z wyłączeniem kosztów części rozrywkowej, kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów. Organ zauważył, że wydatki te mają związek przyczynowo-skutkowy z przychodami spółki oraz mają charakter szkoleniowy i motywacyjny, a nie reprezentacyjny, co umożliwia ich zaliczenie do kosztów podatkowych.

0111-KDIB1-1.4010.5.2023.1.AW

Wnioskodawczyni, będąca polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zawarła umowę z Wykonawcą na dostawę specjalistycznego wyposażenia w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Umowa przewidywała możliwość naliczenia kar umownych. Wnioskodawczyni naliczyła kary umowne z powodu opóźnienia w dostawie, jednak Sąd Okręgowy uznał te kary za bezpodstawne, nakładając na Wnioskodawczynię obowiązek zapłaty pierwotnego zobowiązania wobec Wykonawcy. Przed uprawomocnieniem się wyroku, Wnioskodawczyni zawarła z Wykonawcą porozumienie, w którym Wykonawca zobowiązał się do nie naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od Wierzytelności I i II za okres od 25 listopada 2022 r. do dnia zapłaty. Wnioskodawczyni pyta, czy nienaliczone odsetki będą dla niej przychodem podatkowym oraz kiedy powinna je rozpoznać.

0111-KDIB1-1.4010.49.2023.1.SH

Interpretacja dotyczy planowanego transgranicznego połączenia spółki A.W.E. S.A. (spółka przejmowana) z jej jedynym akcjonariuszem, spółką A.I. a.s. z siedzibą w Czechach (spółka przejmująca). W wyniku tego połączenia A.W.E. S.A. zostanie rozwiązana bez likwidacji, co spowoduje utratę jej podmiotowości prawnej, a majątek przejdzie na spółkę A.I. a.s. Organ podatkowy uznał, że takie połączenie nie spowoduje powstania dochodu z niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax) na podstawie art. 24f ustawy o CIT, ponieważ przepisy te nie odnoszą się do transgranicznego połączenia spółek, w którym następuje utrata bytu prawnego spółki przejmowanej.

0111-KDIB1-2.4010.831.2022.2.AW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka musi sporządzić lokalną dokumentację cen transferowych po przekroczeniu progów dokumentacyjnych określonych w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też może skorzystać z wyłączenia z tego obowiązku wynikającego z art. 11n pkt 5 tej ustawy. Organ podatkowy uznał, że Spółka nie może skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 11n pkt 5 updop, ponieważ oprócz powiązań kapitałowych istnieją także powiązania osobowe, co obliguje Spółkę do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych.

0111-KDIB1-1.4010.12.2023.2.SG

Wnioskodawca, będący osobą prawną i polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji zabawek. Zawiera umowy sponsoringu z klubem sportowym (Klub), który funkcjonuje jako spółka akcyjna, nie dążąca do osiągnięcia zysku. Na mocy tych umów Wnioskodawca przekazuje Klubowi wynagrodzenie, a w zamian Klub świadczy usługi promocyjne i reklamowe na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca pyta, czy wydatki związane z tymi umowami mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów oraz czy mogą być traktowane jako koszty działalności sportowej, które można odliczyć od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18ee ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest słuszne - wydatki ponoszone na podstawie umów sponsoringu z Klubem kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów oraz mogą być uznane za koszty działalności sportowej, które podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ee ustawy o CIT.

0114-KDIP2-2.4010.1.2023.1.AS

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia wydatków poniesionych przez spółkę na ubezpieczenie na życie Prezesa Zarządu do kosztów uzyskania przychodów. Spółka prowadzi działalność w zakresie tłumaczeń przysięgłych oraz zarządzania projektami, a Prezes Zarządu odgrywa kluczową rolę w jej funkcjonowaniu. Planowane zawarcie umowy ubezpieczenia na życie ma na celu budowanie lojalności oraz zapewnienie bezpieczeństwa Prezesowi w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Organ podatkowy uznał, że wydatki na to ubezpieczenie mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, ponieważ są związane z działalnością gospodarczą spółki i służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Ponadto organ wskazał, że w tej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis wyłączający z kosztów uzyskania przychodów wydatki na jednostronne świadczenia na rzecz udziałowców.

0114-KDIP2-2.4010.5.2023.1.AP

Interpretacja indywidualna uznaje stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zaliczenia zwrotów na rzecz klientów, wynikających z zawartych ugod, do kosztów uzyskania przychodów za nieprawidłowe. Wydatki związane z tymi zwrotami nie spełniają przesłanki celowości poniesienia kosztu, określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów ani w celu zachowania lub zabezpieczenia tego źródła. W związku z tym, zwroty nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-3.4010.179.2018.11.S/JBB/IN

Interpretacja dotyczy oceny, czy opłata ostrożnościowa wpłacona przez bank do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego za IV kwartał 2016 r. powinna być uznana za koszt uzyskania przychodów banku. Organ podatkowy uznał, że stanowisko banku, które zakłada zaliczenie tej opłaty do kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe. Uzasadnił to uchwałą z dnia 9 października 2016 r., kiedy to przepis wyłączający opłatę ostrożnościową z kosztów uzyskania przychodów został uchylony, a nowe regulacje nie wprowadzają takiego wyłączenia. Organ powołał się także na orzecznictwo sądów administracyjnych, które potwierdziło to stanowisko.

0111-KDIB2-1.4010.11.2023.1.DD

Spółka X sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie produkcji etanolu, DDGS oraz oleju kukurydzianego lub białka. W procesie wytwarzania tych produktów ponosi koszty wspólne, które nie mogą być jednoznacznie przypisane do poszczególnych produktów. W związku z tym Spółka złożyła wniosek o interpretację indywidualną, aby ustalić, czy możliwe jest przypisanie tych kosztów wspólnych do poszczególnych produktów przy użyciu klucza przychodowego, który uwzględnia stosunek przychodów ze sprzedaży danego produktu do łącznych przychodów ze sprzedaży wszystkich produktów. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Sprzedaż etanolu (bioetanolu) do produkcji biokomponentów, DDGS oraz oleju kukurydzianego lub białka korzysta z decyzji o wsparciu i jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, natomiast dochody ze sprzedaży etanolu na inne cele są opodatkowane na zasadach ogólnych.

0111-KDIB2-1.4010.700.2022.2.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy kara umowna nałożona na spółkę z powodu zwłoki w wykonaniu robót i usług może być uznana za koszt podatkowy. Organ podatkowy ocenił, że stanowisko spółki jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kary umowne oraz odszkodowania związane z wadami dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług, a także ze zwłoką w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub w usunięciu wad, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Organ uznał, że opóźnienie w wykonaniu zobowiązania, nawet jeśli nie jest zawinione przez dłużnika, traktowane jest jako wada wykonanych robót lub usług w rozumieniu tego przepisu. W związku z tym kara umowna nałożona na spółkę nie może być zaliczona do kosztów podatkowych.

0111-KDIB1-3.4010.33.2023.1.ZK

Interpretacja indywidualna dotyczy oceny, czy działalność spółki, obejmująca Działalność 1 (kompletowanie produktów według projektów opracowanych przez inne podmioty) oraz Działalność 2 (opracowywanie nowych produktów o nowych właściwościach), kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, analizowane jest, czy koszty poniesione przez spółkę w związku z tą działalnością mogą być uznane za koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Organ stwierdził, że: - Działalność 1 spółki nie jest działalnością badawczo-rozwojową i nie kwalifikuje się do ulgi B+R, - Działalność 2 spółki jest działalnością badawczo-rozwojową i może korzystać z ulgi B+R, - Koszty opinii oraz atestów poniesione w ramach Działalności 2 są kosztami kwalifikowanymi, natomiast koszty związane z Działalnością 1 nie są kosztami kwalifikowanymi, - Koszty materiałów poniesione w ramach Działalności 2 są kosztami kwalifikowanymi, podczas gdy koszty Działalności 1 nie kwalifikują się, - Koszty urządzeń poniesione w ramach Działalności 2 są kosztami kwalifikowanymi, natomiast koszty Działalności 1 nie są kosztami kwalifikowanymi, - Koszty audytów nie są uznawane za koszty kwalifikowane, - Koszty pracownicze poniesione w ramach Działalności 2 (z wyłączeniem świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych) są kosztami kwalifikowanymi, natomiast koszty Działalności 1 nie kwalifikują się.

0114-KDIP2-2.4010.294.2022.3.IN

Interpretacja odnosi się do odpowiedzi na pytania podatnika dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT i opodatkowanym od całości swoich dochodów, prowadzi działalność deweloperską. W związku z planowaną budową infrastruktury technicznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania inwestycji, Wnioskodawca ponosi różne koszty, z których część zostanie przeniesiona na inny podmiot powiązany. Organ podatkowy uznał, że: 1. Przeniesienie przez Wnioskodawcę części kosztów budowy infrastruktury technicznej na inny podmiot powinno być udokumentowane fakturą. 2. Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją infrastruktury technicznej, której koszty zostaną przeniesione na inny podmiot. 3. Zwrot części poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów infrastruktury technicznej od innego podmiotu będzie stanowił przychód Wnioskodawcy w zakresie, w jakim wartość wydatków została zwrócona. 4. Koszty poniesione na realizację infrastruktury technicznej są bezpośrednim kosztem uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

0114-KDIP2-2.4010.315.2022.2.ASK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy rekompensata wypłacana przez bank A. na rzecz banku B. z tytułu niezrealizowania przez A. założonego wolumenu poolingu kredytów hipotecznych może być zaliczona przez A. do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Wypłacana rekompensata może być zaliczona przez A. do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ istnieje związek przyczynowo-skutkowy między rekompensatą a przychodami uzyskiwanymi przez A. Rekompensata ma na celu zabezpieczenie źródła przychodu poprzez utrzymanie istotnej współpracy z bankiem B. Dodatkowo, rekompensata będzie miała charakter definitywny, a jej wypłata nie będzie związana z żadnymi wadami ani zaniedbaniami po stronie A.

0114-KDIP2-1.4010.290.2018.9.MW

Interpretacja dotyczy możliwości odliczenia w ramach Ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej (Działalność B+R) przez spółkę A Sp. z o.o. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Spółka ma prawo do odliczenia w ramach Ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane częściowo w Działalności B+R, w proporcji odpowiadającej czasowi pracy pracowników poświęconemu na Działalność B+R w stosunku do ogólnej liczby pracowników spółki. Spółka prowadzi szczegółową ewidencję czasu pracy pracowników na Działalność B+R, co pozwala na dokładne określenie tej proporcji.

0114-KDIP2-3.4010.110.2018.11.S/PS/SP

Interpretacja dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków na wynagrodzenie za usługi wsparcia w sprzedaży lokali. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy, który twierdzi, że koszty te nie podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, jest prawidłowe. Organ stwierdził, że usługi wsparcia w sprzedaży świadczone przez spółkę serwisową na rzecz wnioskodawcy nie mieszczą się w definicji usług reklamy, doradztwa, badania rynku ani innych usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co oznacza, że koszty te mogą być w pełni zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

0111-KDIB1-3.4010.923.2022.2.PC

Interpretacja indywidualna potwierdza, że prace Wnioskodawcy związane z tworzeniem oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie do oprogramowania komputerowego wytworzonego lub ulepszonego przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności kwalifikują się jako prawa własności intelektualnej, co pozwala na opodatkowanie dochodu z tych praw preferencyjną stawką 5% w 2023 roku. Wnioskodawca ma prawo uwzględnić koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową przy ustalaniu wskaźnika Nexus oraz zastosować 5% stawkę do dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów licencyjnych z kontrahentami w 2023 roku.

0114-KDIP2-2.4010.260.2022.2.AS

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia wydatków ponoszonych przez Spółkę, a tym samym przez Podatkową Grupę Kapitałową (PGK), do kosztów uzyskania przychodów w związku z realizacją Projektu wdrożenia technologii produkcji zeroemisyjnej energii elektrycznej. Spółka, będąca częścią PGK, prowadzi działalność gospodarczą o wysokim zużyciu energii. Dostęp do nowych źródeł energii elektrycznej ma kluczowe znaczenie dla jej funkcjonowania. W związku z tym, jednym z priorytetowych projektów jest wdrożenie technologii produkcji zeroemisyjnej energii elektrycznej. Projekt ten ma na celu m.in. zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego Spółki, obniżenie kosztów zakupu energii oraz dostosowanie się do zmieniającego się otoczenia, w tym rosnących cen energii i uprawnień do emisji CO2. Organ podatkowy uznał, że wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją Projektu, do momentu uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznawane w rachunku podatkowym Spółki oraz PGK. Wydatki te są bowiem związane z powstaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki. Dodatkowo, organ stwierdził, że wydatki te powinny być w całości przypisane do przychodów z działalności operacyjnej Spółki, a nie do przychodów z zysków kapitałowych.

0111-KDIB1-2.4010.31.2023.1.MZA

Wnioskodawca, zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako oddział zagranicznej spółki (Centrali) z siedzibą we Francji, stanowi zagraniczny zakład Centrali w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dokonuje on płatności odsetek na rzecz Centrali i ma wątpliwości dotyczące obowiązku poboru oraz zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (podatku u źródła) w związku z tymi płatnościami. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru i zapłaty podatku u źródła od płatności odsetek na rzecz Centrali, ponieważ są to przepływy wewnętrzne jednego podmiotu (Centrali i jej oddziału), które nie generują przychodu podlegającego opodatkowaniu.

0111-KDIB1-1.4010.827.2022.2.MF

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy: 1. Koszty poniesione przez podatnika, który nie jest opodatkowany ryczałtem, w związku z rozwiązaniem umowy najmu, w tym koszty likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym, mogą być uznane za koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. 2. Czynsz za korzystanie z nieruchomości, ustalony na zasadach rynkowych, zapłacony przez spółkę na rzecz podmiotu powiązanego, będzie traktowany jako dochód z ukrytych zysków przez spółkę opodatkowaną ryczałtem. Organ uznał, że: 1. Koszty związane z rozwiązaniem umowy najmu, w tym koszty likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym, mogą być dla podatnika, który nie jest opodatkowany ryczałtem, kosztami podatkowymi na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem, że nie zostaną wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT (tj. nie będą związane ze zmianą rodzaju działalności). 2. Czynsz za korzystanie z nieruchomości, ustalony na zasadach rynkowych, zapłacony przez spółkę opodatkowaną ryczałtem na rzecz podmiotu powiązanego, nie będzie dla niej dochodem z ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

0114-KDIP2-1.4010.12.2023.1.MW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w spółce nieruchomościowej posiadającej więcej niż jeden środek trwały z grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych, limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tych środków trwałych powinien być rozpatrywany łącznie dla wszystkich nieruchomości w ewidencji, czy odrębnie dla każdej z nich. Organ podatkowy wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, limit odpisów amortyzacyjnych dla spółek nieruchomościowych nie może przekraczać odpisów amortyzacyjnych ustalanych dla celów rachunkowych. Limit ten należy ustalać odrębnie dla każdej nieruchomości, a nie łącznie dla wszystkich. W związku z tym, stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

0111-KDIB1-2.4010.817.2022.2.DP

Spółka Akcyjna prowadzi działalność gospodarczą zarówno w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (SSE), jak i poza nią. Działalność w SSE korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka nabywa usługę utylizacji odpadów od zewnętrznego podmiotu, dotychczas traktując koszt tej usługi jako koszt pośrednio związany z przychodami ze sprzedaży produktów. W trakcie negocjacji umowy na dostawę surowca ustalono, że Spółka będzie refakturować koszty utylizacji odpadów na dostawcę. Spółka zadała dwa pytania: 1) Czy przychód z tytułu refaktury usług utylizacji stanowi przychód z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych i powstaje w ostatnim dniu przyjętego okresu rozliczeniowego? 2) Czy koszty utylizacji odpadów są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami z tytułu refaktury usługi utylizacji?

0114-KDIP2-1.4010.13.2023.1.MW

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku spółki nieruchomościowej posiadającej więcej niż jeden środek trwały z grupy 1 Klasyfikacji, wprowadzony do ewidencji środków trwałych, limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tych środków trwałych powinien być rozpatrywany łącznie dla wszystkich nieruchomości w ewidencji podatnika, czy odrębnie dla każdego środka trwałego. Organ podatkowy uznał, że zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, limit odpisów amortyzacyjnych dla spółek nieruchomościowych ustala się odrębnie dla każdego środka trwałego będącego nieruchomością, a nie łącznie dla wszystkich takich środków. Organ stwierdził, że argumentacja podatnika dotycząca niezgodności tego przepisu z Konstytucją nie może być uwzględniona w postępowaniu interpretacyjnym, ponieważ organy podatkowe nie mają kompetencji do oceny zgodności przepisów prawa podatkowego z Konstytucją.

0111-KDIB1-3.4010.1.2023.2.AN

Spółka zajmująca się sprzedażą markowego obuwia nawiązała współpracę z influencerami, którzy w zamian za otrzymane obuwie zobowiązali się do świadczenia usług reklamowych. Organ uznał, że: 1. Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie obuwia kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów, ponieważ spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. 2. Przekazanie obuwia influencerom będzie dla Spółki przychodem, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ stanowi to umowę barterową, a wartość świadczonych usług reklamowych powinna być ujęta jako przychód Spółki.

0111-KDIB1-3.4010.912.2022.2.IZ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę części udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka), powstałej w wyniku przekształcenia spółki komandytowej, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość bilansowa majątku (wartość księgowa aktywów) spółki komandytowej ustalona na moment przekształcenia. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, przy zbyciu udziałów w spółce z o.o. otrzymanych w wyniku przekształcenia spółki osobowej, kosztem uzyskania przychodu jest koszt historyczny, czyli koszt nabycia ogółu praw i obowiązków przez Wnioskodawcę w spółce komandytowej, a nie wartość bilansowa majątku spółki komandytowej na moment przekształcenia. Organ podkreślił, że przekształcenie spółki osobowej w spółkę kapitałową nie stanowi momentu podatkowego, lecz jedynie zmianę formy prawnej prowadzenia działalności, bez nabycia nowych praw przez wspólników.

0111-KDIB2-1.4010.756.2022.1.AR

Interpretacja dotyczy możliwości zastosowania przez spółkę X Sp. z o.o. ulgi na robotyzację w odniesieniu do urządzenia A, które zostało nabyte w ramach leasingu finansowego w 2021 roku. Spółka zamierzała odliczyć od podstawy opodatkowania 50% kosztów związanych z robotyzacją, w tym odpisów amortyzacyjnych oraz części odsetkowej rat leasingowych dotyczących tego urządzenia. Organ podatkowy uznał, że urządzenie A nie spełnia definicji robota przemysłowego zawartej w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ nie jest wykorzystywane do celów przemysłowych, lecz jedynie do holowania statków powietrznych. W związku z tym, koszty związane z tym urządzeniem nie mogą być traktowane jako koszty poniesione na robotyzację w rozumieniu przepisów dotyczących ulgi na robotyzację. W rezultacie stanowisko spółki zostało uznane za nieprawidłowe.

0111-KDIB2-1.4010.737.2022.3.MK

Interpretacja dotyczy ustalenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów związanego z przekazaniem odpisu na rzecz Funduszu Wypłaty Różnicy Ceny oraz momentu powstania przychodu w związku z otrzymaniem rekompensaty, zgodnie z ustawą z dnia 27 października 2022 r. o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W ocenie organu: 1. Koszty związane z przekazaniem odpisu na rzecz Funduszu Wypłaty Różnicy Ceny są pośrednim kosztem podatkowym, co oznacza, że powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia, a nie w okresie, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody. 2. Przychód z tytułu otrzymanej rekompensaty należy rozpoznać zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. w dacie faktycznego uzyskania środków pieniężnych, a nie na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o CIT.

0111-KDIB1-3.4010.597.2018.11.AN

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie za usługi informatyczne można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki, czy też należy je ograniczyć na podstawie art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko spółki, według którego usługi informatyczne nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, a zatem ich wartość może być w pełni zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

0114-KDIP2-1.4010.268.2022.2.JF

Interpretacja indywidualna potwierdza, że składniki majątku wyodrębnione przez Wnioskodawcę, tworzące Dział A., które zostaną przekazane do Spółki przejmującej w ramach podziału, będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. Dodatkowo, składniki majątku wyodrębnione w Dział B., którego działalność Wnioskodawca będzie kontynuował po podziale, również będą kwalifikowane jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty CIT z tytułu przychodu w związku z planowanym podziałem przez wydzielenie. Również po stronie Zainteresowanego, będącego wspólnikiem Spółki dzielonej, nie powstanie przychód podatkowy w związku z planowanym podziałem przez wydzielenie.

0114-KDIP2-2.4010.262.2022.3.ASK

Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w następujących kwestiach: 1. Czy środki otrzymane z tytułu pokrycia Salda Ujemnego przez C. (w tym rozliczone z Saldem Dodatnim) stanowią przychód podatkowy dla Spółki? Organ uznał, że tak - środki te są przychodem podatkowym Spółki w momencie ich otrzymania. 2. Czy środki otrzymane od kontrahentów, odpowiadające wartości Salda Dodatniego, stanowią przychód podatkowy dla Spółki? Organ uznał, że tak - cała wartość sprzedaży energii elektrycznej do kontrahenta, w tym część odpowiadająca Saldu Dodatniemu, stanowi definitywny przychód podatkowy Spółki. 3. Czy zapłata Salda Dodatniego przez Spółkę stanowi koszt uzyskania przychodów? Organ uznał, że tak - zapłata Salda Dodatniego do C. jest kosztem uzyskania przychodów Spółki. 4. Kiedy należy rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty Salda Dodatniego? Organ uznał, że koszty te powinny być rozpoznane w momencie ich poniesienia, tj. w chwili zaksięgowania na podstawie odpowiedniego dowodu.

0114-KDIP2-1.4010.29.2023.1.PP

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przypadku poniesienia straty za rok podatkowy lub osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującego odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT, spółka ma prawo do ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT. Ponadto, analizowana jest kwestia, czy wysokość zaliczki, którą spółka może pomniejszyć w odniesieniu do zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowany podatek dochodowy, jest uzależniona od czasu poświęcanego przez pracownika na działalność badawczo-rozwojową. Organ uznał, że stanowisko spółki w obu sprawach jest prawidłowe. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, co potwierdza jej status centrum badawczo-rozwojowego. Ponosi koszty kwalifikowane, które generują odliczenie przewyższające osiągany dochód. W związku z tym, w przypadku poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującego odliczenia, spółka ma prawo do ulgi na innowacyjnych pracowników. Dodatkowo, wysokość zaliczki na podatek dochodowy lub zryczałtowanego podatku dochodowego, którą spółka może pomniejszyć, nie zależy od ilości czasu poświęcanego przez pracownika na działalność badawczo-rozwojową, lecz od spełnienia warunku, że pracownik poświęcił na tę działalność co najmniej 50% czasu pracy w danym miesiącu.

0114-KDIP2-1.4010.3.2023.1.JF

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wydatki na wynagrodzenia pracowników wykonujących czynności wolontaryjne w ramach programu wolontariatu pracowniczego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu Spółki. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki, które wskazuje na możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe. Wydatki te spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ są związane z działalnością gospodarczą Spółki i mają na celu osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Dodatkowo, wydatki te wpisują się w koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) Spółki, co również przemawia za ich kwalifikacją jako kosztów uzyskania przychodów.

0114-KDIP2-1.4010.36.2023.1.PP

Biblioteka, jako samorządowa instytucja kultury, otrzymuje wynagrodzenie za usługi zakwaterowania oraz całodziennego wyżywienia dla obywateli Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym. Uzyskany dochód zamierza przeznaczyć na działalność kulturalną, w tym na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które będą służyć realizacji celów statutowych. Organ podatkowy uznał, że Biblioteka ma prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, ponieważ jej cele statutowe są zgodne z celami preferowanymi przez ustawodawcę, a dochód zostanie przeznaczony na te cele.

0111-KDIB2-1.4010.9.2023.1.MKO

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy limit 150 000 zł, określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 oraz art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, ma zastosowanie oddzielnie do opłat leasingowych oraz do odpisów amortyzacyjnych związanych z wykupem samochodu po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca będzie stosował dwa limity związane z kwotą 150 000 zł w kontekście umowy leasingu operacyjnego: pierwszy, wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, odnosi się do opłat wynikających z umowy leasingu, a drugi, określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, dotyczy ewentualnych odpisów amortyzacyjnych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.

0111-KDIB2-1.4010.708.2022.2.KK

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych związanych z wystąpieniem wspólnika (komandytariusza) ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia. Organ podatkowy uznał, że takie wystąpienie nie generuje przychodu podatkowego po stronie spółki komandytowej. Uzasadniono to tym, że zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, mienie nabyte przez spółkę komandytową stanowi jej odrębny majątek, niezależny od majątku wspólników, a wspólnikowi nie przysługuje prawo do zwrotu wniesionego wkładu. Dodatkowo, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazują, aby wystąpienie wspólnika bez wynagrodzenia mogło być traktowane jako przychód podatkowy spółki. W konsekwencji organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

0114-KDIP2-2.4010.3.2023.1.RK

Wnioskodawca, będący członkiem podatkowej grupy kapitałowej (PGK), ma prawo do zawierania transakcji kontrolowanych zarówno z innymi członkami PGK, jak i z podmiotami powiązanymi, które nie są członkami PGK. Niektóre z transakcji realizowanych z podmiotami spoza PGK przekraczają progi dokumentacyjne określone w ustawie o CIT, co obliguje Wnioskodawcę do sporządzania dokumentacji cen transferowych. Wnioskodawca zadał pytania dotyczące okresów, za które powinna być sporządzona dokumentacja cen transferowych oraz informacja o cenach transferowych, mając na uwadze, że rok podatkowy PGK nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a rok obrotowy spółek wchodzących w skład PGK (w tym Wnioskodawcy) odpowiada rokowi kalendarzowemu. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca: 1) Jest zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy PGK, który w przypadku Wnioskodawcy obejmuje okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 r. do 30 listopada 2024 r. 2) Jest zobowiązany do złożenia informacji o cenach transferowych za okres zgodny z rokiem podatkowym PGK, przypadający na okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 r. do 30 listopada 2024 r.

0114-KDIP2-1.4010.220.2022.2.OK

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane zagranicznym podmiotom za usługi pośrednictwa podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu na podstawie art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. W związku z tym, istotne jest, czy Wnioskodawca pełni rolę płatnika podatku w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz czy ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów uzyskiwanych przez Pośredników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z realizacją umowy pośrednictwa. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Usługi pośrednictwa nabywane przez Wnioskodawcę od zagranicznych podmiotów nie są podobne do usług doradczych, reklamowych, zarządzania i kontroli oraz badania rynku, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, co oznacza, że nie podlegają regulacji tego przepisu. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku jako płatnik pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzeń wypłacanych Pośrednikom.

0114-KDIP2-1.4010.21.2023.1.JC

Dochód z tytułu zbycia udziałów w Spółce Zależnej, co pośrednio skutkuje przeniesieniem udziałów w Pozostałych Spółkach Zależnych na rzecz Inwestora, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Rzeczypospolitej Polskiej. Przyczyną tego jest fakt, że aktywa Spółki Zależnej oraz Pozostałych Spółek Zależnych nie są uznawane za "nieruchomości" w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, co oznacza, że nie spełniają one kryteriów "spółki nieruchomościowej". Dodatkowo, wartość bilansowa aktywów innych niż nieruchomości, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, przekracza 50% wartości bilansowej aktywów Spółki Zależnej.

0114-KDIP2-1.4010.33.2023.1.KS

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały koszty kwalifikowane w ramach realizowanej inwestycji, oraz czy może opóźnić moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisami, Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z PDOP dopiero od miesiąca, w którym uzyska dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie nowej inwestycji, a nie od momentu poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych. Dodatkowo, Wnioskodawca nie ma możliwości wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, ponieważ jest on określony w przepisach.

0114-KDIP2-2.4010.4.2023.1.RK

Interpretacja dotyczy ustalenia okresów, za które Wnioskodawca, będący członkiem podatkowej grupy kapitałowej (PGK), powinien sporządzić dokumentację cen transferowych oraz informację o cenach transferowych. Wnioskodawca może realizować transakcje kontrolowane zarówno z podmiotami będącymi członkami PGK, jak i z podmiotami powiązanymi, które nie są członkami PGK. Niektóre transakcje z podmiotami spoza PGK przekraczają progi dokumentacyjne określone w ustawie o CIT. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy PGK, który w jego przypadku obejmuje okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. oraz od 1 grudnia 2023 r. do 30 listopada 2024 r. Wnioskodawca będzie także zobowiązany do złożenia informacji o cenach transferowych za te same okresy.

0111-KDIB1-3.4010.11.2023.1.ZK

Interpretacja dotyczy możliwości prowadzenia przez Spółkę jednej ewidencji rachunkowej i podatkowej dla działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych, wspólnej dla Decyzji nr 1 oraz Decyzji nr 2. Spółka zamierza wykorzystać limit pomocy publicznej najpierw w ramach Decyzji nr 1, a po jego wyczerpaniu, limit dostępny w Decyzji nr 2. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podatnicy prowadzący działalność na podstawie decyzji o wsparciu mają obowiązek prowadzenia ewidencji, która umożliwia określenie kwoty dochodu zwolnionego z opodatkowania oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. Ustawodawca nie wymaga prowadzenia odrębnych ewidencji dla działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie więcej niż jednej decyzji o wsparciu. W związku z tym, Spółka ma prawo prowadzić jedną, wspólną ewidencję dochodów uzyskiwanych na podstawie obu decyzji w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania.

0111-KDIB1-3.4010.825.2022.3.ZK

Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości skorzystania przez spółkę D z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka D prowadzi działalność w zakresie przetwarzania tworzyw sztucznych i realizuje projekt inwestycyjny, mający na celu wdrożenie innowacyjnej technologii wytwarzania nowych oraz udoskonalonych produktów. Organ podatkowy uznał, że działania podejmowane przez spółkę D w ramach projektów badawczo-rozwojowych kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT, jednak tylko w zakresie opracowywania nowych produktów, takich jak regranulat modyfikowany nanokompozytem montmorylonitu oraz modyfikowana folia PE. W związku z tym, spółka D ma prawo do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w tym zakresie. Z drugiej strony, organ podatkowy stwierdził, że prace związane z wdrażaniem nabytego oprogramowania oraz nabywaniem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie spełniają przesłanek do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową. W związku z tym, koszty związane z tymi działaniami nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy CIT. Interpretacja indywidualna jest zatem częściowo negatywna – organ podatkowy potwierdził możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie opracowywania nowych produktów, ale odmówił takiej możliwości w odniesieniu do wdrażania oprogramowania oraz nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

0111-KDIB1-2.4010.52.2023.1.MZA

Interpretacja indywidualna potwierdza, że wynagrodzenie, które Wnioskodawca płaci lub będzie płacił zagranicznemu Dostawcy za nabycie licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie, nie mieści się w hipotezie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym wypłata tych należności nie generuje obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce. Organ wskazał, że licencje użytkownika końcowego, które nabywa Wnioskodawca, umożliwiają jedynie korzystanie z oprogramowania, nie przenosząc na niego praw autorskich. Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, nie stanowi to podstawy do naliczania opłat licencyjnych. W rezultacie, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych płatności.

0111-KDIB1-2.4010.829.2022.2.AW

Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, spółka komandytowa, która nie ma osobowości prawnej i nie jest podatnikiem podatku dochodowego w Niemczech, nie może korzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami. Preferencję tę mogą uzyskać jedynie wspólnicy spółki komandytowej, pod warunkiem posiadania ważnych certyfikatów rezydencji podatkowej. W związku z tym wnioskodawca jako płatnik nie ma prawa do zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% na podstawie umowy polsko-niemieckiej w odniesieniu do wypłacanych odsetek na rzecz spółki komandytowej.

0111-KDIB1-3.4010.47.2023.1.JMS

Interpretacja indywidualna potwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe. Prawidłowe jest twierdzenie Wnioskodawcy, iż jego działalność w ramach projektów: "Strona internetowa", "Aplikacja do prognozowania", "(...)", "(...)" oraz "System zarządzania" spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co uprawnia go do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Z kolei stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w odniesieniu do projektów: "(...)", "(...)" oraz procesu pozyskiwania stażystów i systemu motywacyjnego, ponieważ te projekty nie mają charakteru twórczego i innowacyjnego, a jedynie służą usprawnieniu bieżącej działalności Wnioskodawcy.

0111-KDIB1-1.4010.859.2022.2.SG

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym, związanym z fakturami dokumentującymi nabycie towarów i usług, o których mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, uregulowanymi Zbiorczym Przelewem lub Kolejnym Przelewem Zbiorczym wystawionymi przez danego dostawcę w okresie objętym Zbiorczym Przelewem, Wnioskodawca zachowa prawo do zaliczenia wydatków na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Organ uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia tych wydatków, ponieważ regulowanie faktur Zbiorczym Przelewem lub Kolejnym Przelewem Zbiorczym odbywa się z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności określonego w ustawie o VAT.

0111-KDIB1-3.4010.4.2023.1.IZ

Interpretacja dotyczy ustalenia, czy korekta rentowności, dokonywana na podstawie noty księgowej i wpływająca na przychody lub koszty, w zakresie, w jakim odnosi się do działalności strefowej zgodnie z Kalkulacją, powinna być rozpoznawana w wyniku z działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, co oznacza, że wpływa na wartość dochodu zwolnionego z opodatkowania zgodnie z tymi przepisami. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Korekta rentowności, która zmniejsza lub zwiększa przychody lub koszty w zakresie działalności strefowej, koryguje przychody oraz koszty związane z działalnością gospodarczą, określoną w zezwoleniu Spółki na prowadzenie działalności na terenie SSE lub w decyzji o wsparciu. W związku z tym wpływa na dochody korzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i pkt 34a ustawy CIT.

0114-KDIP2-1.4010.2.2023.1.JF

Spółka pełni istotną rolę w zakresie gospodarki obronnej, realizując zadania związane z utrzymaniem infrastruktury krytycznej oraz przygotowaniem do działania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa państwa. W ramach tych działań wprowadziła dwa programy: Program "A." dotyczący szkoleń strzeleckich dla pracowników oraz Program "B." oferujący dodatkowe benefity dla pracowników, którzy przystąpili do Wojsk Obrony Terytorialnej. Programy te mają na celu m.in. zwiększenie świadomości społecznej w obszarze obronności, budowanie poczucia bezpieczeństwa, kształtowanie postaw proobronnych oraz wspieranie potencjału militarnego państwa. Organ podatkowy uznał, że wydatki poniesione przez Spółkę na te programy stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ są zgodne z jej strategią społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) i przyczyniają się do budowania pozytywnego wizerunku, co z kolei wpływa na zwiększenie lojalności klientów, pozyskiwanie nowych klientów oraz podnoszenie wiarygodności w oczach partnerów handlowych, a w efekcie prowadzi do wzrostu przychodów ze sprzedaży usług.