Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 14 października 2022 r. złożony przez :

1. Zainteresowanego będącego stroną postępowania

– A. S.A.

2. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania :

– B. S.A.

o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy otrzymany przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania zwrot podatku u źródła nie stanowi dla Niego przychodu jeśli przekaże środki odpowiadające kwocie zwrotu na rzecz Sprzedającego oraz czy przekazane środki stanowią dla Sprzedającego przychód z zysków kapitałowych.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 października 2022 r. (data wpływu 25 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia 6 listopada 2020 r. B. S.A. jako sprzedający („Sprzedający”, zainteresowany niebędący stroną postępowania) i C. jako Kupujący („Kupujący”) (Sprzedający i Kupujący dalej łącznie określani również jako „Strony”) zawarli umowę sprzedaży 100% akcji spółki D. S.A. (obecnie E. S.A.; „Spółka” lub „Wnioskodawca”).

Celem Stron była sprzedaż Spółki wraz z działalnością produkcyjną (zakład produkcyjny F.). Przed sprzedażą, Spółka w ramach wykonywanej przez siebie działalności holdingowej była właścicielem szeregu aktywów nieprodukcyjnych, w tym: udziałów i akcji w spółkach zależnych oraz wierzycielem z tytułu umów pożyczek udzielonych na rzecz podmiotów powiązanych. Aby osiągnąć zamiar Stron (transakcja sprzedaży akcji w Spółki, która miała na dzień sprzedaży prowadzić, co do zasady, jedynie działalność produkcyjną), przed zawarciem umowy sprzedaży Spółki, Spółka zbyła aktywa nieprodukcyjne, w tym: udziały w spółkach zależnych i wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych spółkom powiązanym na rzecz Sprzedającego.

Przed zbyciem Spółki na rzecz Kupującego, Spółka była udziałowcem spółki z siedzibą w Szwajcarii. W 2018 roku podjęto decyzję o likwidacji spółki szwajcarskiej. W ramach procesu likwidacyjnego na rzecz Spółki zwrócono wkład kapitałowy oraz wypłacono dywidendę likwidacyjną. Od kwoty dywidendy likwidacyjnej w Szwajcarii został pobrany zryczałtowany podatek dochodowy (podatku u źródła).

Po likwidacji spółki szwajcarskiej, Spółka wystąpiła o zwrot podatku u źródła pobranego w Szwajcarii.

W związku z tym, że ewentualny zwrot podatku u źródła nie był związany z podstawową działalnością Spółki, w toku negocjacji umowy sprzedaży akcji Spółki, Strony uzgodniły, że ewentualna kwota odpowiadająca kwocie zwrotu podatku u źródła na rzecz Spółki, jako związana z działalnością holdingową Spółki, będzie należna Sprzedającemu i, z chwilą otrzymania takiego zwrotu przez Spółkę, Kupujący spowoduje, że kwota taka zostanie przekazana Sprzedającemu jako zwiększenie ceny sprzedaży akcji Spółki.

Spółka nie jest stroną umowy pomiędzy Sprzedającym a Kupującym.

W 2022 r. Spółka uzyskała zwrot ww. podatku u źródła od szwajcarskich organów podatkowych („Zwrot”).

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że otrzymany przez Spółkę Zwrot nie stanowi przychodu Spółki, jeśli Spółka przekaże środki odpowiadające kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że jeśli Spółka przekaże środki odpowiadające kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego, to środki te będą stanowić przychód Sprzedającego z zysków kapitałowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 Otrzymany przez Spółkę Zwrot nie stanowi przychodu Spółki, jeśli Spółka przekaże środki odpowiadające kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego.

Ad. 2 Jeśli Spółka przekaże środki odpowiadające kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego, to środki te będą stanowić przychód Sprzedającego z zysków kapitałowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) przychodem są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. W literaturze podkreśla się, że przychodem są przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej (tak: P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. XII, Warszawa 2021; W. Dmoch, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, wyd. 10, Warszawa 2022)). Oznacza to, że przychodem podatnika nie są przysporzenia, w stosunku do których podatnika działa wyłącznie jako pośrednik, zobowiązany do przekazania środków na rzecz innego podmiotu.

W analizowanym przypadku, zobowiązanie do przekazania kwoty odpowiadającej kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego wynika z uzgodnień towarzyszących umowie sprzedaży akcji Spółki zawartej pomiędzy Stronami. Uzasadnione jest tym, że zamiarem Stron była sprzedaż akcji Spółki po przeniesienia z tej spółki do Sprzedającego wszystkich aktywów nieprodukcyjnych (w tym: udziałów i akcji w spółkach zależnych, wierzytelności z tytułu umów pożyczek), których nabyciem Kupujący nie był zainteresowany.

Ze względu na to, że procedura zmierzająca do uzyskania Zwrotu, prowadzona przed szwajcarskimi organami podatkowymi, nie została zakończona przed zawarciem umowy sprzedaży akcji, Strony uzgodniły, że kwota odpowiadająca kwocie Zwrotu powiększy cenę sprzedaży należną Sprzedającemu, gdy do Zwrotu dojdzie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którą nie stanowią podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym kwoty otrzymywane w celu przekazania ich innym podmiotom (por. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r., 0111-KDIB1-1.4010.571.2021.1.SG).

Zobowiązanie Spółki do przekazania kwoty odpowiadającej Zwrotowi na rzecz Sprzedającego będzie wynikało ze stosunku prawnego pomiędzy Spółką a Kupującym, w ramach którego Spółka zostanie zobowiązana do przekazania wyżej wymienionej kwoty w wykonaniu swojego innego zobowiązania wobec Kupującego. W tym kontekście, jakkolwiek Spółka nie ma obowiązku przekazania Zwrotu na rzecz Sprzedającego czy Kupującego (a jedynie może być zobowiązana, w wykonaniu swojego innego zobowiązania wobec Kupującego, do uregulowania jego zobowiązania wobec Sprzedającego, na przykład poprzez instytucję przekazu), łączący wymienione podmioty opisany powyżej przyszły stosunek prawny będzie miał cechy pozwalające na zastosowanie analogii do stosunku powierniczego (fiducjarnego). Instytucja powiernictwa nie jest uregulowana w prawie polskim, natomiast możliwość konstruowania czynności powierniczych wynika z zasady swobody umów wyrażonej w art. 3531 Kodeksu cywilnego. Władztwo nad prawem wykonywana przez powiernika ma charakter ograniczony, w szczególności ze względu na umowne zobowiązanie powiernika do zwrotu prawa na rzecz zleceniodawcy lub wskazanego przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia aktywów powiernika o prawa nabyte w wykonaniu stosunku fiducjarnego.

W konsekwencji, powiernik nie staje się faktycznym właścicielem nabytego powierniczo prawa, a więc nie zwiększa ono jego aktywów i, konsekwentnie, nie stanowi przychodu powiernika. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 30 kwietnia 2021 r. (0111-KDIB2-1.4010.82.2021.1.BJ), w której wyrażono, na gruncie czynności powierniczego nabycia i zbycia akcji, następujące stanowisko:

„(`(...)`) wykonywana przez Powiernika czynność sprzedaży Akcji będzie neutralna podatkowo, bowiem jak wynika z treści zawartej umowy, Powiernik realizować będzie wszelkie prawa i obowiązki wynikające z faktu posiadania Akcji, po uprzednim przekazaniu mu w tym zakresie dyspozycji przez Powierzającego, zatem również decyzja o sprzedaży Akcji należy do Powierzającego, a zadaniem Powiernika będzie jedynie wykonanie otrzymanych poleceń. Powiernik jest co do zasady zobowiązany do wykonywania instrukcji Powierzającego. Na Powierniku spoczywa obowiązek niezwłocznego przekazywania Powierzającemu pożytków uzyskanych z posiadanych Akcji. Jak wynika z powyższego, działania Powiernika w odniesieniu do sprzedaży Akcji nie będą podejmowane we własnym interesie, Powiernik nie będzie również uprawniony do swobodnego dysponowania sprzedawanymi Akcjami.

W konsekwencji, w zakresie powyższych czynności Powiernik działać będzie de facto jako podmiot transparentny podatkowo - wszystkie skutki podatkowe czynności dokonywanych przez Powiernika należy przypisać Powierzającemu, tak jakby działał on samodzielnie, bez pośrednictwa Powiernika. Powiernik jest natomiast zobowiązany wyłącznie do rozpoznania przychodu wynikającego z uzyskanego od Powierzającego wynagrodzenia za czynności powiernicze”.

Wreszcie zauważyć należy, że uznanie, że otrzymany i przekazany Zwrot nie będzie stanowić przychodu Spółki, jest spójne ze stanowiskiem, szerzej uzasadnionym w pkt 2, że kwota odpowiadająca Zwrotowi będzie stanowiła przychód Sprzedającego.

Ad. 2

W świetle art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, przychodem z zysków kapitałowych jest między innymi przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Strony uzgodniły, że kwota odpowiadającego wartości Zwrotu będzie traktowana jako zwiększenie ceny za akcje Spółki. W tym kontekście, dla potrzeb zakwalifikowania przychodu do właściwego źródła przychodów konieczne jest ustalenie gospodarczego celu transakcji.

Potransakcyjne zmiany ceny udziałów wpływają na podstawę opodatkowania w stosunku do zysków kapitałowych. Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w utrwalonej praktyce interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, przytoczyć można interpretację indywidualną z 14 grudnia 2021 r. (0111-KDIB1-1.4010.329.2021.1.MF), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że wypłacone na rzecz sprzedawcy uzupełnienie ceny sprzedaży (tzw. earn-out) stanowi przychód z zysków kapitałowych.

W ocenie Stron, rozliczenie wynikające z przekazania przez Spółkę kwoty odpowiadającej Zwrotowi na rzecz Sprzedającego ma więc charakter zmiany (zwiększenia) ceny sprzedaży i jako takie powinno zostać rozpoznane przez Sprzedającego jako przychód z zysków kapitałowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”), nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymany przez Spółkę Zwrot nie stanowi przychodu Spółki, jeśli Spółka przekaże środki odpowiadające kwocie Zwrotu na rzecz Sprzedającego.

Z powołanych wyżej regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa.

Otrzymany Zwrot mógłby być uznany za przychód, jeżeli ma charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi, a więc takie którym może on rozporządzać jak właściciel.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Spółka wystąpiła o zwrot podatku u źródła. Strony umowy sprzedaży Spółki uzgodniły, że ewentualny kwota odpowiadająca kwocie zwrotu podatku u źródła na rzecz Spółki, jako związana z działalnością holdingową Spółki, będzie należna Sprzedającemu i z chwilą otrzymania takiego zwrotu przez Spółkę, Kupujący spowoduje, że kwota taka zostanie przekazana Sprzedającemu jako zwiększenie ceny sprzedaży akcji Spółki. Spółka nie była stroną umowy pomiędzy Sprzedającym a Kupującym. W 2022 r. Spółka otrzymała zwrot opisanego podatku u źródła od szwajcarskich organów podatkowych, który, zgodnie z postanowieniami umownymi, podlega przekazaniu na rzecz Sprzedającego.

Zatem, ww. Zwrot podatku u źródła nie stanowi przychodu podatkowego Zainteresowanego będącego stroną postępowania.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, tj. ustalenia, czy Zwrot podatku u źródła, który został przekazany Sprzedającemu, nie stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe**.**

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia uznania zwróconego podatku dla Sprzedającego za przychód z zysków kapitałowych.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wydzielił odrębne źródło przychodów, tym samym zamieścił w niej katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do źródła przychodów z zysków kapitałowych.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 tej ustawy,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 4 tejże ustawy:

Do przychodów nie zalicza się:

1. pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów);

2. kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów);

3. zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia;

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

‒ z zysków kapitałowych oraz

‒ z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 tej ustawy, Za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,

f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów przez osoby posiadające prawo do uczestnictwa w zysku podmiotu przejmowanego, łączonego lub dzielonego lub

h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,

j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,

l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

- przychody spółki dzielonej,

n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej;

1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;

1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;

2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,

b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;

4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

6. przychody:

a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,

f) z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

Zauważyć należy, że przepis art. 7b ust. 1 ww. ustawy, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Podział ten miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej).

Nadmienić należy, że obowiązkowi wyodrębniania źródeł przychodów nie podlegają banki i inne instytucje finansowe.

Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 2 ww. ustawy:

W przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, 4, 15 i 16, instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Wyodrębnienie źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy również kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, koszty takie będą mogły podlegać zaliczeniu do źródła zyski kapitałowe, o ile dotyczą kategorii przychodu wskazanej w dodanym art. 7b updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są:

koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami ze źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego 6 listopada 2020 r. B. S.A. zakupiło od C. 100% akcji spółki D. S.A. Spółka D. była udziałowcem spółki z siedzibą w Szwajcarii. W 2018 roku została podjęta decyzja o likwidacji spółki szwajcarskiej. W ramach procesu likwidacyjnego został zwrócony wkład kapitałowy oraz wypłacona została dywidenda likwidacyjna. Od tej dywidendy został pobrany zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła). Kupujący wraz ze sprzedającym uzgodnili, że zwrot podatku u źródła należny będzie Sprzedającemu, czyli Spółce B. S.A.

Wskazać należy, iż zdaniem Organu przekazane środki na rzecz Sprzedającego, stanowiące zwrot podatku u źródła, mają związek z przychodami kwalifikowanymi od 1 stycznia 2018 r., jako przychody z zysków kapitałowych.

Jak wskazano na wstępie, w związku z istnieniem różnych źródeł przychodów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mają również obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów odpowiednio do przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z działalności „podstawowej”.

Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 1 pkt 1 updop, do źródła przychodów z zysków kapitałowych zaliczane są wszelkie przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym, niezależnie od celu nabycia udziałów, literalne brzmienie przywołanego przepisu wskazuje, że wszelkie przychody, które podatnik osiąga w związku z posiadaniem udziałów są kwalifikowane do przychodów ze źródła zyski kapitałowe.

Ponadto w przypadku zbycia udziałów akcji przez Spółkę B. na rzecz Spółki C. przychód należy kwalifikować do źródła zyski kapitałowe na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a updop.

Zauważyć zatem należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów związanych z udziałami/akcjami od celu nabycia przedmiotowych udziałów/akcji.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z ich nabyciem powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

Tym samym, wypłacony na rzecz Sprzedającego zwrot podatku u źródła powinien być zaliczany do przychodów z zysków kapitałowych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się zaś do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu, bowiem dotyczą konkretnych indywidualnych spraw podmiotów, które o ich interpretację wystąpiły i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

E. S.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz 14r § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).