Wnioskodawca, będący państwową osobą prawną, planuje nieodpłatne nabycie nieruchomości od Skarbu Państwa w celu jej wykorzystania. Zgodnie z umową, nieruchomość ta ma służyć wyłącznie działalności statutowej Wnioskodawcy, w tym budowie nowej siedziby, w której będą realizowane cele takie jak działalność kulturalna, naukowo-techniczna oraz oświatowa. Dochód z nieodpłatnego nabycia nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na realizację celów statutowych, które są zgodne z celami określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie należy do podmiotów wyłączonych z możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1c tej ustawy. Organ podatkowy uznał, że nieodpłatne nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie stanowić przychód (dochód) wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości, jako doposażenia Wnioskodawcy w Nieruchomość przez Skarb Państwa, będzie stanowić przychód (dochód) wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Uzupełnili go Państwo – 31 października 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Podatnik” lub „Wnioskodawca”) działa w szczególności na podstawie:
ustawy (…),
ustawy (…),
umowy z (…),
statutu.
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych o nieograniczonym obowiązku podatkowym.
Wnioskodawca jest instytucją utworzoną na podstawie (…). Wnioskodawca podlega wpisaniu do rejestru (…). Wnioskodawca posiada osobowość prawną.
Cele statutowe Wnioskodawcy zostały określone w §3 Statutu. Zgodnie z nim, do zakresu działania Wnioskodawcy należy: (…)
Wnioskodawca może prowadzić działalność przez współpracę z polskimi i zagranicznymi instytucjami, administracją rządową i samorządową, organizacjami pozarządowymi, instytucjami oświaty, mediami, a także osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej.
Wnioskodawca gromadzi (…)
Jak stanowi § 13 Statutu, źródłami finansowania działalności Wnioskodawcy są:
a) dotacje podmiotowe na finansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów,
b) dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji,
c) dotacje celowe na realizację wskazanych zadań i programów;
przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego;
przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych;
dotacje z budżetu jednostek samorządu terytorialnego;
środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.
Zgodnie z §15 ust. 1 Statutu, w celu finansowania działalności, o której mowa w § 3, Wnioskodawca może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą według zasad określonych w obowiązujących przepisach. Działalność gospodarcza może być prowadzona w zakresie (…)
Dochód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wykorzystuje się w celu finansowania działalności statutowej Podatnika (art. 15 ust. 3 Statutu).
Wnioskodawca planuje zawrzeć ze Skarbem Państwa umowę przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości (dalej: .Nieruchomość”) w celu doposażenia państwowej osoby prawnej (dalej: „Umowa”).
Umowa zawarta zostanie w trybie art. 51a w związku z art. 51 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2021 r. poz. 1899).
Zgodnie z art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa jest właściwy do doposażania państwowej osoby prawnej w nieruchomości Skarbu Państwa.
Zgodnie z Umową:
Nieruchomość będąca przedmiotem Umowy jest nieruchomością Skarbu Państwa.
Wnioskodawca, aby realizować powierzone mu cele, wystąpił z wnioskiem do Ministerstwa Rozwoju i Technologii o doposażenie państwowej osoby prawnej w nieruchomości w trybie art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Nieruchomością jest nieruchomość gruntowa, w której Skarb Państwa wpisany jest jako właściciel na podstawie art. 1 Dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta (Dz.U. Nr 50, poz. 279).
W projekcie umowy przedstawiciel Skarbu Państwa oświadczył, że w imieniu Skarbu Państwa w celu doposażenia państwowej osoby prawnej, Skarb Państwa przenosi nieodpłatnie w trybie art. 51a w związku z art. 51 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomość a Przedstawiciel Wnioskodawcy reprezentujący Podatnika oświadczył, że na powyższe wyraża zgodę oraz wskazaną wyżej Nieruchomość na rzecz Wnioskodawcy nabywa wyłącznie na cele działalności statutowej Wnioskodawcy.
Strony określiły wartość Nieruchomości będącej przedmiotem umowy zgodnie z okazanym przy niniejszym akcie operatem szacunkowym.
Wnioskodawca przeznaczy nabytą Nieruchomość na cele działalności statutowej Wnioskodawcy, tj. pod budowę nowej siedziby Wnioskodawcy, w której realizowane będą cele statutowe Wnioskodawcy, które są zgodne z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności: z działalnością (…). Po uzyskaniu przez Wnioskodawcę prawa własności do tej Nieruchomości, przejściowo, w okresie przygotowań do rozpoczęcia budowy siedziby, Wnioskodawca zamierza prowadzić na tej Nieruchomości działalność gospodarczą niezwiązaną z działalnością statutową Podatnika (działalność statutowa, jak wskazano powyżej, jest zgodna z celami statutowymi określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), tj. w szczególności wynająć Nieruchomość lub jej część osobie trzeciej, a uzyskane z tego tytułu przychody przeznaczać na koszty utrzymania Wnioskodawcy lub inne cele statutowe. Zgodnie z Umową, docelowym, tj. jedynym przeznaczeniem Nieruchomości jest budowa na niej nowej siedziby Wnioskodawcy i prowadzenie w niej przez Wnioskodawcę działalności statutowej.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z 25 października 2022 r. (data wpływu 31 października 2022 r.) wskazaliście Państwo, że Wnioskodawca, zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości, stosuje Krajowe Standardy Rachunkowości. Zgodnie zaś z Krajowymi Standardami Rachunkowości nr 8 punkt 4.3. (Poz. 38 Komunikat Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 11 grudnia 2020 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia aktualizacji Krajowego Standardu Rachunkowości Nr 8 „Działalność deweloperska”) za dzień rozpoczęcia budowy należy przyjąć dzień podjęcia decyzji o budowie i podjęcia działań związanych realizacją przedsięwzięcia.
Z wymienionym dniem, nakłady ponoszone na wytworzenie środka trwałego będą ujmowane w księgach rachunkowych jako środki trwałe w budowie tej inwestycji.
Zgodnie z punktem 6.40 Krajowych Standardów Rachunkowości nr 11 (Komunikat Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości Nr 11 „Środki trwałe") prawidłowe ustalenie ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środka trwałego wymaga określenia dnia podjęcia udokumentowanej decyzji o jego pozyskaniu, w tym dnia udokumentowanego rozpoczęcia jego budowy. Dla określenia dnia udokumentowanego rozpoczęcia budowy jednostka może przyjąć kryteria wskazane w pkt 4.3. KSR nr 8 „Działalność developerska". Przykładowo może to być dzień: podjęcia udokumentowanych działań zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę, dokonywania tzw. uzgodnień, realizacji prac geodezyjnych lub architektonicznych itp. Nakłady, które jednostka ponosi przed dniem udokumentowanego rozpoczęcia budowy środka trwałego (np. na analizę i ocenę opłacalności nabycia lub budowy, w tym studium rynkowego, technologicznego, ekonomicznego) stanowią koszty okresu ich poniesienia. Nie ujmuje się ich w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia (wartości początkowej) środka trwałego. Dzieje się tak bez względu na to, czy nakłady te prowadzą do podjęcia przez jednostkę decyzji o nabyciu, w tym rozpoczęciu budowy środka trwałego (np. w wyniku pozytywnej oceny opłacalności), czy rezygnacji z takiego zamiaru. Podobnie nie stanowią elementu ceny nabycia lub kosztu wytworzenia nakłady poniesione na rozpoznanie, ocenę i wybór określonego wariantu budowy środka trwałego także wtedy, gdy jeden z tych wariantów zostanie ostatecznie przyjęty do realizacji.
Biorąc powyższe pod uwagę, przekazanie przez Skarb Państwa nieruchomości będzie równoznaczne z decyzją o rozpoczęciu budowy siedziby Wnioskodawcy (decyzja zostanie podjęta przez Organizatorów). Tak więc za moment rozpoczęcia budowy (do celów ustalenia wartości początkowej - podatkowej) należy przyjąć dzień spisania aktu notarialnego. Niezwłocznie po tym dniu Wnioskodawca zamierza rozpocząć ponoszenie nakładów na budowę, w tym m.in: kosztów wykonania badań geotechnicznych, ekspertyz i opinii dotyczących rozwiązań technicznych, jak również obsługi inwestorskiej, jednak działania te będą również zależne od daty przyznania środków na ten cel przez Organizatorów. W aneksie nr 1 z dnia 28 września 2022 r. do umowy o utworzeniu i prowadzeniu jak wspólnej instytucji (…) pod nazwą Wnioskodawca, Organizatorzy zawarli postanowienie o treści „Minister podejmie działania w celu doposażenia Wnioskodawcy w nieruchomość (`(...)`) dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…), na której to nieruchomości podjęta zostanie inwestycja budowy siedziby głównej Wnioskodawcy”. Obecnie Wnioskodawca jest w trakcie tworzenia założeń do programu inwestycji i innych dokumentów, pisemnie zleconych przez Organizatora, niezbędnych do przyznania środków na inwestycję. Tak więc „okres przejściowy”, w którym nieruchomość będzie udostępniona stronie trzeciej, będzie równoległy do budowy nowej siedziby i będzie trwał nie dłużej, niż do rozpoczęcia realizacji robót budowlanych.
Nieruchomość zostanie wynajęta w celu prowadzenia na niej parkingu. Ze względu na konieczność ponoszenia kosztów utrzymania niezabudowanej nieruchomości, w tym: utrzymania czystości, dozoru oraz podatku od nieruchomości, Wnioskodawca będzie zainteresowany najmem działki do czasu rozpoczęcia robót budowlanych, o ile najemca również będzie zainteresowany takim rozwiązaniem. W przypadku innych, budowanych (…) był to okres sięgający kilku, a nawet kilkunastu lat. Wnioskodawca zakłada, że będzie to okres kilkuletni. Wnioskodawca planuje zawarcie pierwszej umowy najmu na czas oznaczony, najprawdopodobniej 12 miesięcy. Umowa będzie ewentualnie aneksowana lub będą zawierane kolejne umowy na okres 12 miesięcy.
Przed rozpoczęciem robót budowlanych, Wnioskodawca będzie ponosił nakłady na budowę siedziby, a w związku z tym na nieruchomości będą wykonywane, równolegle z najmem, wszelkie czynności przygotowawcze związane z budową. Wnioskodawca planuje zawarcie w umowie najmu również zapisów umożliwiających powadzenie na przedmiotowej nieruchomości działań promujących Wnioskodawcę oraz prezentację, w miarę możliwości, gromadzonych (…).
Wnioskodawca nie planuje ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z wykorzystaniem nieruchomości na inne cele niż budowa siedziby Wnioskodawcy. W przypadku gdy Wnioskodawca nie przeniesie kosztów utrzymania nieruchomości na najemcę, ponosić będzie koszty podatku od nieruchomości, utrzymania czystości oraz dozoru terenu.
Wykorzystanie nieruchomości na cele statutowe musi zostać poprzedzone procesem inwestycyjnym, umożliwiającym powstanie infrastruktury dla działalności Wnioskodawcy, w tym gromadzenia, badania, eksponowania i udostępniania zbiorów muzealnych.
Z uwagi na wielkość działki, budynek zostanie usytuowany tylko na jej części, co nie oznacza, że pozostała część nieruchomości zostanie wykorzystana na inne cele niż cele statutowe. Na obecnym etapie Wnioskodawca wyklucza docelowe przeznaczenie części nieruchomości na cele wyłącznie komercyjne, niezwiązane z działalnością Wnioskodawcy. Jednak Wnioskodawca nie wyklucza, że koncepcja architektoniczna będzie przewidywała przeznaczenie części nieruchomości na cele związane z działalnością Wnioskodawcy, takie jak:
- miejsce gastronomiczne (…),
- nieodpłatna ogólnodostępna/zielona strefa wypoczynku, będąca swoistą kontynuacją wystaw urządzonych w budynku;
- ogólnodostępne miejsca parkingowe, za które będą pobierane opłaty;
- sklep (…).
Przy czym należy podkreślić, że zarówno obszar gastronomiczny zlokalizowany wewnątrz budynku, jak i teren wokół budynku, mają przede wszystkim zachęcać (…) Wnioskodawcy, ułatwiając realizację jego misji, a co za tym idzie, nie będą to działania nastawione na osiąganie zysków.
Pytanie
Czy nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości, jako doposażenia Wnioskodawcy w Nieruchomość przez Skarb Państwa, będzie stanowić w przedstawionym stanie faktycznym przychód (dochód) wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Przychodem podatkowym są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach jedynie sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierają jedynie przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu tej ustawy. Katalog tych zdarzeń został wymieniony w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, przychodem jest między innymi wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie na podstawie art. 12 ust. 5 powołanej ustawy, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.
Zagadnienie doposażenia państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki w nieruchomości Skarbu Państwa regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.).
Zgodnie z art. 51a tej ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może doposażyć państwową osobę prawną oraz państwową jednostkę organizacyjną w nieruchomości Skarbu Państwa. Przepis art. 51 tej ustawy stosuje się odpowiednio. Jak stanowi art. 51 ust. 1 tej ustawy, państwowa osoba prawna oraz państwowa jednostka organizacyjna, z dniem ich utworzenia, są wyposażane w nieruchomości niezbędne do ich działalności odpowiednio przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, organ założycielski lub przez organ nadzorujący.
Z powyższego wynika, że otrzymanie przez Wnioskodawcę w formie doposażenia Nieruchomości nieodpłatnie stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym przychód (dochód) ten będzie wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.
Jak stanowi ust. 1a tego artykułu, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:
1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
Zgodnie z art. 17 ust. 1b tej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.
Zwolnienie - stosownie do art. 17 ust. 1c powołanej ustawy - nie ma zastosowania w:
przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;
przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
Zgodnie z art. 17 ust. 1e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku lokowania dochodów poprzez nabycie:
wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. obligacji Skarbu Państwa lub bonów skarbowych oraz obligacji wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r.;
papierów wartościowych lub niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, o ile nabycie takie nastąpiło w ramach zarządzania portfelem, o którym mowa w art. 75 tej ustawy, również w przypadku gdy zarządzanie portfelem odbywa się na podstawie umowy z towarzystwem funduszy inwestycyjnych, które wykonuje tę działalność na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, pod warunkiem zdeponowania tych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych na odrębnym rachunku prowadzonym przez uprawniony podmiot w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych.
Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Zatem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych jest, aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.
Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wynika ponadto wprost, że podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na preferowane i ściśle określone w przepisie cele, przy czym cele te muszą w sposób niebudzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zgodnie z Umową, Wnioskodawca nabędzie Nieruchomość wyłącznie na cele działalności statutowej Wnioskodawcy. Nieruchomość przeznaczona będzie pod budowę nowej jego siedziby, w której realizowane będą cele statutowe Wnioskodawca, które są zgodne z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
W przypadku uzyskania przez Wnioskodawcę prawa własności do tej Nieruchomości, przejściowo, w okresie przygotowań do rozpoczęcia budowy siedziby, Wnioskodawca zamierza prowadzić na tej Nieruchomości działalność gospodarczą niezwiązaną z działalnością statutową Wnioskodawca (działalność statutowa, jak wskazano powyżej, jest zgodna z celami statutowymi określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.), tj. w szczególności wynająć Nieruchomość lub jej część osobie trzeciej, a uzyskane z tego tytułu przychody przeznaczać na koszty utrzymania Wnioskodawca lub inne cele statutowe, w tym utrzymanie tej nieruchomości. Docelowym i jedynym przeznaczeniem Nieruchomości - zgodnie z Umową - jest nowa siedziba Wnioskodawcy, w której prowadzona będzie działalność statutowa Wnioskodawcy.
Mając na uwadze art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia jest możliwe w przypadku spełnienia następujących warunków ustawowych:
podatnik prowadzi działalność statutową we wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zakresach;
podatnik nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;
podatnik przeznaczył oraz wydatkował, bez względu na termin, osiągnięte dochody na cele wskazane w statucie, odpowiadające celom wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował).
Warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych określa realizacja jakich celów statutowych danego podmiotu jest wolna od podatku. Wskazane zwolnienie podatkowe stanowi instrument, za pomocą którego ustawodawca wspiera i ułatwia realizację preferowanych przez niego celów, wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Tym samym zwolnienie to powinno realizować cel założony i preferowany przez ustawodawcę. Odwołanie się w powyższym przepisie do celów statutowych, na podstawie których działają podatnicy oznacza, że zwolnienie może dotyczyć wyłącznie tych celów statutowych. W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, że cele statutowe Wnioskodawca są zgodne z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności z: działalnością kulturalną, naukowo- techniczną, oświatową.
Z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane. Z Umowy wynika, że Skarb Państwa przeniesie nieodpłatnie w trybie art. 51a w związku z art. 51 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomość, a Przedstawiciel Wnioskodawcy reprezentujący Wnioskodawcę oświadczył, że na powyższe wyraża zgodę oraz wskazaną wyżej Nieruchomość na rzecz Wnioskodawcy nabywa wyłącznie na cele działalności statutowej Wnioskodawcy. Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia. Wydatkowanie dochodu na inne cele niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może być objęte przedmiotowo zwolnieniem. Zbieżny w tym zakresie pogląd wyrażają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.171.2021.1 .AT). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „Wykazanie tych celów w statucie musi być precyzyjne i ścisłe. Pojęcie cel statutowy to nie tylko bezpośrednie prowadzenie przez organizację jakiejś działalności, lecz także wspieranie takiej działalności, o ile wynika to wprost ze statutu.
Z art. 17 ust. 1a ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) wynika, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:
1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,
1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k; 2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
Podkreślić należy, że z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT wynika, że zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT dotyczące podatników, przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia wydatkowanych na inne cele, niż wymienione w tym przepisie. Zatem, przepis ten wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele statutowe, określone w tym przepisie, ale i wydatkuje na te cele. Istotne jest to, że samo tylko przeznaczenie dochodu na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie dochodu na inny cel niż wskazany przez ustawodawcę, spowoduje, że podatnik straci prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Charakterystyczne jest, że art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w istocie tylko określa cele społecznie użyteczne, które muszą być określone także w statucie, które uzasadniać mogą zwolnienie od podatku, o ile podatnik osiągnie dochód. Nie określa on żadnych innych warunków tego zwolnienia. Czyni to natomiast w powołanym wyżej przepisie art. 17 ust. 1a, który stanowi, że samo tylko przeznaczenie dochodu na cel społecznie użyteczny, preferowany przez ustawodawcę nie jest wystarczające do zwolnienia, dochód musi być także wydatkowany na ten cel.
Kolejny warunek omawianego zwolnienia ustawodawca wprowadził w art. 17 ust. 1b ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.
Ustawodawca wprowadził w tym przepisie ułatwienie dla podatników w korzystaniu ze zwolnienia, bowiem postanowił, że wydatkowanie dochodu może nastąpić - po uprzednim jego przeznaczeniu - w czasie znacznie późniejszym od momentu jego osiągnięcia i przeznaczenia. Jednakże wprowadził przy tym warunek rozwiązujący - pozbawiający podatnika zwolnienia w przypadku jego wydatkowania na inny niż preferowany cel ustawowy.
Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy sformułowania „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie - to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Nie można bowiem w tym zakresie zastosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego. Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.
W przedstawionym stanie faktycznym przeznaczenie dochodu i bez względu na termin jego wydatkowanie dotyczyć będzie realizacji celów statutowych Wnioskodawca zbieżnych z wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zagadnienie doposażenia państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki w nieruchomości Skarbu Państwa regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.). Zgodnie z art. 51a tej ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może doposażyć państwową osobę prawną oraz państwową jednostkę organizacyjną w nieruchomości Skarbu Państwa. Przepis art. 51 stosuje się odpowiednio. Jak stanowi art. 51 ust. 1 tej ustawy, państwowa osoba prawna oraz państwowa jednostka organizacyjna, z dniem ich utworzenia, są wyposażane w nieruchomości niezbędne do ich działalności odpowiednio przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, organ założycielski lub przez organ nadzorujący.
Z powyższego przepisu wynika, że Nieruchomość nabyta nieodpłatnie na podstawie art. 51a w zw. z art. 51 powołanej ustawy jest niezbędna do działalności Wnioskodawcy, tj. do jego statutowej działalności, tj. do: (…)
Wnioskodawca przeznaczy nabytą Nieruchomość pod budowę nowej siedziby Wnioskodawcy, w której realizowane będą cele statutowe Wnioskodawcy, które są zgodne z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności z: działalnością kulturalną, naukowo-techniczną oraz oświatową. Z powyższego wynika, że przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę Nieruchomości, stanowić będzie przychód (dochód) wolny od tego podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
W wyrokach NSA z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2427/17 i z dnia 10 listopada 2020 r., sygn. akt II FSK 1853/18, wyrażono pogląd, zgodnie z którym zwrot „cel statutowy”, użyty w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć jako cel działania danego podmiotu, który przypisuje mu, jako cel statutowy, ustawa regulująca zasady jego funkcjonowania, nie zaś każdy cel zapisany w statucie tego podmiotu. Chodzi więc o cel działania podmiotu, który przeznacza dochody na cele wymienione w ustawie podatkowej. Nieodpłatne nabycie Nieruchomości wyłącznie w celu budowy siedziby Wnioskodawcy, w której będą realizowane cele statutowe Wnioskodawcy tożsame z celami wymienionymi w powołanej ustawie podatkowej, oznacza, że dochód z tytułu nieodpłatnego nabycia tej Nieruchomości przeznaczony i wydatkowany na te cele będzie wolny od podatku dochodowego od osób prawnych. Wyłącznie tymczasowe, przejściowe w okresie przygotowań do rozpoczęcia budowy siedziby Wnioskodawca, prowadzenie na tej Nieruchomości działalności gospodarczej, z której dochody przeznaczone będą na utrzymanie Wnioskodawcy i inne cele statutowe, nie oznacza utraty prawa Wnioskodawcy do zwolnienia od podatku przychodu (dochodu) z tytułu nieodpłatnego nabycia własności Nieruchomości. W tym przypadku - co należy podkreślić - dochód z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę nieodpłatnie Nieruchomości przeznaczony i wydatkowany na cele statutowe Wnioskodawcy będzie bezpośrednią realizacją celów statutowych Wnioskodawcy, ponieważ wyłącznie w oznaczonym okresie - do momentu rozpoczęcia budowy Wnioskodawcy, planowane jest przeznaczenie Nieruchomości do prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Definitywnym, ostatecznym celem nabycia Nieruchomości jest jej przeznaczenie na wybudowanie siedziby Wnioskodawcy, w której realizowana będzie preferowana przez ustawodawcę działalność statutowa. Nie mamy więc tutaj do czynienia z pośrednim przeznaczeniem i wydatkowaniem dochodu ani też z pośrednimi etapami alokacji tego dochodu.
Dodatkowo wykładnia językowa pojęcia „działalność” oznacza, że jest to „zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu, zakresie, czynny udział w czymś, działanie, praca; działalność artystyczna, literacka, polityczna, działalność w dziedzinie albo w zakresie (`(...)`)” - Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1978. Wobec powyższego, można więc wywieść, że w tak definiowanej działalności mieszczą się zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie działania podejmowane w określonym celu lub zakresie.
W zakresie poprawności - co do istoty zagadnienia - stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy na pogląd wyrażony w interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.357.2021.1.NL). Zgodnie z nim:.(`(...)`) Natomiast odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przypadku zmiany przeznaczenia marginalnej części przedmiotowej nieruchomości (uprzednio w całości przeznaczonej na cele statutowe Wnioskodawcy o charakterze naukowo-badawczym) na cele inne, nieposiadające charakteru naukowo-badawczego, np. podnajem na punkt gastronomiczny, powstanie obowiązek opodatkowania przychodu z doposażenia dopiero od momentu zaistnienia tej zmiany i tylko w zakresie tej części należy wskazać, że z przepisów art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznaczne powiązanie zwolnienia dochodu z rzeczywistym jego wydatkowaniem na cele statutowe. Zaznaczyć przy tym należy, że ustawodawca nie określił terminu wydatkowania dochodu przeznaczonego na realizację wymienionych w ustawie celów. Ustawa nie wskazuje żadnego dodatkowego warunku w postaci określonego przedziału czasowego stanowiącego minimalny okres wykorzystywania składnika majątku na cele działalności statutowej.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że podjęcie decyzji o zmianie przeznaczenia części nieruchomości otrzymanej w formie doposażenia w celu prowadzenia w niej działalności statutowej, uprzednio zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na działalność gospodarczą nie spowoduje utraty ww. zwolnienia, a w konsekwencji nie powstanie zobowiązanie podatkowe. Nie ma znaczenia co stanie się z użytymi przez podatnika na cel statutowy środkami w sytuacji, gdy cel statutowy zostanie już zrealizowany, czy też podatnik zaprzestanie jego realizacji. Tym samym, w sytuacji gdy przeznaczenie nieruchomości będzie posiadać wyłącznie cel gospodarczy, lecz niemający związku z działalnością naukową, ww. zwolnienie również będzie miało zastosowanie (np. podnajem na punkt gastronomiczny).
Zdaniem Organu, dochody z otrzymanego doposażenia nieruchomości przeznaczone i wydatkowane na cele statutowe Wnioskodawcy (działalność naukowa), które będą wykorzystywane w działalności statutowej, uprzednio zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i późniejsze podjęcie decyzji o zmianie przeznaczenia części nieruchomości na działalność gospodarczą będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.”
Podsumowując, nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości jako doposażenia Wnioskodawcy w Nieruchomość przez Skarb Państwa, będzie stanowić w przedstawionym stanie faktycznym przychód (dochód) wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy,
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od wskazanej w art. 7 ust. 1 ustawy CIT zasady, wprowadzając dwa rodzaje zwolnień od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych:
- podmiotowe, przewidziane w art. 6 ustawy o CIT, których istota polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych wszystkich dochodów osiąganych przez wymienione w tym przepisie podmioty,
- przedmiotowe, regulowane przepisami art. 17 ustawy o CIT, polegające na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych wymienionych w tym przepisie dochodów.
Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.
Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.
Warunkiem zwolnienia dochodu takiego podatnika jest jednak wykazanie się tożsamością celu statutowego i celu preferowanego w powołanym przepisie. Wykazanie tych celów w statucie musi być precyzyjne i ścisłe. Pojęcie cel statutowy to nie tylko bezpośrednie prowadzenie przez organizację jakiejś działalności, lecz także wspieranie takiej działalności, o ile wynika to wprost ze statutu.
Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o CIT:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:
1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o CIT:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.
Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c ustawy o CIT. Zgodnie bowiem ze wskazanym przepisem,
Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:
przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;
przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
Podkreślenia wymaga, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, czy z działalności gospodarczej.
Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie – to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.
Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.
Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe, o jakim mowa w powołanych wcześniej przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.
Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wynika zatem wprost, że podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.
Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, musi zadeklarować, że osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie wydatkuje.
Wskazać należy również, że w praktyce krąg podmiotów mogących skorzystać z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, obejmuje przede wszystkim organizacje typu non-profit. Zwolnienie określone w tym przepisie ma zastosowanie w szczególności do: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, instytucji kultury, jednostek badawczo-rozwojowych, szkół wyższych i innych osób prawnych oraz niektórych zakładów budżetowych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, realizujących cele określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Zatem z powołanych powyżej uregulowań wynika, że zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT jest zwolnieniem warunkowym. Aby skorzystać z tego zwolnienia konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
1. podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową (niekoniecznie wyłącznie) określoną w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy,
2. dochody muszą być przeznaczone na cele działalności statutowej wymienione w tym przepisie,
3. dochody muszą być - bez względu na termin - wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu,
4. podatnik nie został ujęty w katalogu zawartym w art. 17 ust. 1c wskazanej ustawy,
5. dochód przeznaczony na cele statutowe nie pochodzi ze źródeł wskazanych w art. 17 ust. 1a cytowanej ustawy.
Wskazane zwolnienie podatkowe jest więc obwarowane licznymi zastrzeżeniami. Obejmuje tylko tą część dochodów, która przeznaczona zostanie na cele statutowe, które są celami preferowanymi przez ustawodawcę. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników – czy to z uwagi na rodzaj ich działalności, czy też na określoną formę organizacyjną.
Wskazać przy tym należy, że organy podatkowe sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe.
A zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i nie budzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.
Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.
Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.
W związku z tym, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej) nie można w tym zakresie stosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego na pokrywanie wydatków związanych z całokształtem działalności podmiotów. Zatem, wydatkowanie dochodu na inne cele niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, lub na nabycie środków trwałych niesłużących bezpośrednio realizacji celów, o których w nim mowa, nie może być objęte przedmiotowo zwolnieniem.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest instytucją utworzoną na podstawie (…). Cele statutowe Wnioskodawca zostały określone w §3 Statutu. Zgodnie z nim, do zakresu działania Wnioskodawca należy: (…)
Cele statutowe Wnioskodawcy są zgodne z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. Wnioskodawca może prowadzić działalność przez współpracę z polskimi i zagranicznymi instytucjami, administracją rządową i samorządową, organizacjami pozarządowymi, instytucjami oświaty, mediami, a także osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej.
Dochód z działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje się w celu finansowania działalności statutowej Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje zawrzeć ze Skarbem Państwa umowę przeniesienia własności niezabudowanej nieruchomości (Nieruchomość) w celu doposażenia państwowej osoby prawnej (Umowa). Umowa zawarta zostanie w trybie art. 51a w związku z art. 51 ustawy. o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca przeznaczy nabytą Nieruchomość (co wynika z warunków zawartej Umowy) wyłącznie na cele działalności statutowej Wnioskodawcy, tj. pod budowę nowej siedziby Wnioskodawcy, w której realizowane będą cele statutowe Wnioskodawcy. Przekazanie przez Skarb Państwa nieruchomości będzie równoznaczne z decyzją o rozpoczęciu budowy siedziby Wnioskodawcy. Niezwłocznie po tym dniu Wnioskodawca zamierza rozpocząć ponoszenie nakładów na budowę, w tym m.in: kosztów wykonania badań geotechnicznych, ekspertyz i opinii dotyczących rozwiązań technicznych, jak również obsługi inwestorskiej.
Nieruchomość zostanie wynajęta w celu prowadzenia na niej parkingu. Wnioskodawca będzie zainteresowany najmem działki do czasu rozpoczęcia robót budowlanych. Wnioskodawca planuje zawarcie pierwszej umowy najmu na czas oznaczony, najprawdopodobniej 12 miesięcy. Umowa będzie ewentualnie aneksowana lub będą zawierane kolejne umowy na okres 12 miesięcy. „Okres przejściowy”, w którym nieruchomość będzie udostępniona stronie trzeciej, będzie równoległy do budowy nowej siedziby i będzie trwał nie dłużej, niż do rozpoczęcia realizacji robót budowlanych. Na Nieruchomości będą wykonywane, równolegle z najmem, wszelkie czynności przygotowawcze związane z budową.
Wnioskodawca nie wyklucza, że koncepcja architektoniczna będzie przewidywała przeznaczenie części nieruchomości na cele związane z działalnością Wnioskodawcy, takie jak miejsce gastronomiczne, nieodpłatna ogólnodostępna/zielona strefa wypoczynku, ogólnodostępne miejsca parkingowe, sklep (…).
Zarówno obszar gastronomiczny zlokalizowany wewnątrz budynku, jak i teren wokół budynku, będą jednak miały przede wszystkim zachęcać zwiedzających do częstszego i dłuższego przebywania w obrębie Wnioskodawcy, ułatwiając realizację jego misji.
Zgodnie z Umową, docelowym, tj. jedynym przeznaczeniem Nieruchomości jest budowa na niej nowej siedziby Wnioskodawcy i prowadzenie w niej przez Wnioskodawcę działalności statutowej.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości, jako doposażenia Wnioskodawcy w Nieruchomość przez Skarb Państwa, będzie stanowić przychód (dochód) wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT
Wskazać należy, że zgodnie z art. 51a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U z 2021 r. poz. 1899 ze zm.),
Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może doposażyć państwową osobę prawną oraz państwową jednostkę organizacyjną w nieruchomości Skarbu Państwa. Przepis art. 51 stosuje się odpowiednio.
W myśl natomiast art. 51 ww. ustawy,
1. Państwowa osoba prawna oraz państwowa jednostka organizacyjna, z dniem ich utworzenia, są wyposażane w nieruchomości niezbędne do ich działalności odpowiednio przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, organ założycielski lub przez organ nadzorujący.
2. Wyposażenie polega na przeniesieniu na rzecz państwowej osoby prawnej własności nieruchomości albo oddaniu jej nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, w tym użytkowanie nieodpłatne, użyczenie lub na oddaniu państwowej jednostce organizacyjnej nieruchomości w trwały zarząd.
3. Na wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, mogą być przeznaczane nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, zasobu nieruchomości Agencji Mienia Wojskowego oraz Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.
4. Przy wyposażaniu państwowych osób prawnych przeniesienie własności nieruchomości następuje nieodpłatnie oraz nie pobiera się pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego.
Odnosząc się zatem do przedstawionej przez Państwa we wniosku wątpliwości wskazać w pierwszej kolejności należy, że nieodpłatne nabycie Nieruchomości skutkować będzie powstaniem po stronie Wnioskodawcy, generującego dochód – przychodu podatkowego, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT. Jednakże w sytuacji gdy osiągnięty dochód przeznaczony zostanie na cele statutowe wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, z wyłączeniem działalności gospodarczej, dochód ten będzie wolny od podatku. Nie są bowiem Państwo podmiotem wyłączonym z powyższego zwolnienia, na podstawie art. 17 ust. 1c ustawy CIT a osiągnięty przez Wnioskodawcę dochód nie będzie dochodem, o którym mowa w art. 17 ust. 1a ustawy CIT, którego wskazane zwolnienie nie dotyczy.
Ponadto dla możliwości nabycia prawa do zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT – uprawniające do niego cele muszą jasno wynikać ze statutu Wnioskodawcy, gdyż aby stwierdzić, czy został spełniony warunek wyłączenia dochodu z opodatkowania porównuje się treść celów statutowych oraz treść przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe. Z wniosku wynika, że cele statutowe Wnioskodawcy są zbieżne z celami preferowanymi przez ustawodawcę, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT uwarunkowane jest jednak przede wszystkim przeznaczeniem dochodu na wymienione w tym przepisie cele statutowe. Przy czym przepis art. 17 ust. 1b wyraźnie wskazuje, że powyższe zwolnienie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów. Ustawodawca nie określił zatem terminu na realizację wskazanego w ww. przepisie celu.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca:
- prowadzi działalność statutową w zakresie wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT;
- nie należy do kategorii podmiotów wskazanych w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT;
- dochód przeznaczony na cele statutowe nie pochodzi ze źródeł wskazanych w art. 17 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT;
- zawarta ze Skarbem Państwa umowa przekazania gruntu określa, że nabyta nieruchomość zostanie przeznaczona wyłącznie na cele działalności statutowej, tj. pod budowę nowej siedziby Wnioskodawca, w której realizowane będą cele statutowe podmiotu;
- przejściowo w okresie przygotowań do rozpoczęcia budowy siedziby, Wnioskodawca zamierza wynająć nieruchomość lub jej część osobie trzeciej do prowadzenia działalności gospodarczej niezwiązanej z działalnością statutową. Uzyskane przychody z najmu przeznaczy na koszty utrzymania Wnioskodawcy lub inne cele statutowe.
W świetle przedstawionych okoliczności sprawy nie rodzi wątpliwości to, że prowadzenie parkingu nie oznacza rezygnacji przez Wnioskodawcę z realizacji pierwotnego i podstawowego celu na jaki został przekazany grunt, tj. budowy siedziby Wnioskodawcy. Jak wynika bowiem z opisu sprawy Wnioskodawca będzie ponosił nakłady na budowę siedziby, a w związku z tym na nieruchomości będą wykonywane, równolegle z najmem, wszelkie czynności przygotowawcze związane z budową. Z kolei w uzupełnieniu wskazaliście Państwo, że niezwłocznie po dniu zawarcia aktu notarialnego zamierzacie rozpocząć ponoszenie nakładów na budowę, w tym m.in.: kosztów wykonania badań geotechnicznych, ekspertyz i opinii dotyczących rozwiązań technicznych, jak również obsługi inwestorskiej, jednak działania te będą również zależne od daty przyznania środków na ten cel przez organizatorów.
Tym samym, w świetle niepodjęcia decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji zgodnej z celami statutowymi Wnioskodawcy (określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) nie jest zasadne twierdzenie, iż otrzymany grunt został „wydatkowany” (z uwzględnieniem specyfiki sytuacji, w której dochód kreowany jest poprzez nieodpłatne świadczenie) na cele inne niż statutowe.
Z kolei w aspekcie opisanych okoliczności sprawy o „wydatkowaniu” na cele statutowe dochodu odpowiadającego wartości otrzymanego gruntu można mówić już w momencie rozpoczęcia ponoszenia jakichkolwiek wydatków inwestycyjnych związanych z budową Wnioskodawcy. Jak wskazano powyżej, zgodnie z opisem stanu faktycznego, wydatki takie będą przez Podatnika ponoszone również w okresie, w jakim obowiązywać będzie umowa z podmiotem trzecim dotycząca prowadzenia parkingu. Należy przy tym zauważyć, iż jak wynika z treści art. 17 ust. 1b ustawy o CIT zwolnienie określone m. in. w art. 17 ust. 1 pkt 4 ma zastosowanie jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin wydatkowany na cele określone w tym przepisie.
W przedmiotowej sprawie można zatem przyjąć, iż warunki zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT mogą zostać uznane za spełnione mimo czasowego wykorzystania otrzymanej przez Wnioskodawcę nieruchomości na cele niezwiązane z celami statutowymi (parking).
W okolicznościach analizowanej sprawy, nie wpływa to na możliwość przyjęcia, iż decyzja o przeznaczeniu otrzymanego gruntu na cele statutowe podatnika wynika z umowy zawartej w trybie art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W tym kontekście należy przyjąć, iż czasowe wykorzystanie gruntu na prowadzenie parkingu nie uchyla/nie anuluje skutku, jaki przepisy o podatku CIT wiążą z przeznaczeniem przez uprawnionego podatnika dochodu na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Końcowo należy zaznaczyć, iż przedstawione stanowisko opiera się na analizie specyficznych okoliczności niniejszej sprawy, do których należy m.in. zaliczyć fakt przekazania Wnioskodawcy gruntu w trybie art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jakkolwiek przepisy ustawy o CIT dotyczące zwolnień przedmiotowych nie zwierają bezpośredniego odniesienia do tego trybu doposażenia państwowej osoby prawnej oraz państwowej jednostki organizacyjnej w nieruchomości Skarbu Państwa, jednak nie oznacza to, że okoliczność ta pozostaje bez znaczenia dla ustalenia spełnienia warunku dotyczącego przeznaczenia dochodu podatnika na cele statutowe.
W analizowanej sprawie dochodem Wnioskodawcy będzie nieruchomość uzyskana od Skarbu Państwa w oparciu o art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami, z jej przeznaczeniem na cele statutowe Wnioskodawcy, co wprost wynika z ww. artykułu, odsyłającego do odpowiedniego stosowania art. 51 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym państwowa osoba prawna oraz państwowa jednostka organizacyjna, z dniem ich utworzenia, są wyposażone w nieruchomości niezbędne do ich działania. Podkreślenia wymaga istotność odpowiedniego stosowania art. 51 ustawy o gospodarce nieruchomościami ponieważ warunkuje on to, że przekazanie nieruchomości, które są przedmiotem umowy o doposażenie, odbywa się nieodpłatnie, tj. doposażenie w nieruchomości w oparciu o art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami jest poprzez spełnienie ww. warunku bezpośrednio powiązane z działalnością danego podmiotu doposażonego (szerz. por. E. Bończak-Kucharczyk [w:] Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2022, art. 51a). Tym samym, na skutek nieodpłatnego przekazania w trybie, o którym mowa w art. 51a ustawy o gospodarce nieruchomościami, następuje ścisłe powiązanie nabycia z możliwością wydatkowania nieruchomości przez nabywcę i wprost odnoszące się do jego działalności.
Zatem fakt korzystania z tego trybu stanowi istotną okoliczność stanu faktycznego sprawy w zakresie uznania, iż czasowe wykorzystywanie przekazanej nieruchomości na prowadzenie parkingu nie stanowi odejścia od realizacji zamierzonego celu statutowego (a tym samym zmiany przeznaczenia nieruchomości).
W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, przedstawione we wniosku szczególne okoliczności rozpatrywanej sprawy, należy zgodzić się z Państwem, że nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości (jako doposażenia Wnioskodawca w Nieruchomość przez Skarb Państwa), będzie stanowić przychód (dochód) podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zostaną bowiem spełnione warunki ww. zwolnienia.
Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili