Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia przychodów, ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży:

- wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych):

- koszty działań promocyjno-informacyjnych polegających na wynajmie domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki – jest prawidłowe,

- koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. – jest prawidłowe,

- koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. – jest prawidłowe,

- koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H. – jest prawidłowe,

- koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów – jest prawidłowe,

- koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social mediach, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki – jest prawidłowe,

- koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki– jest prawidłowe,

- koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie Amazon w krajach takich, jak m.in.(…), a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą – jest prawidłowe,

- koszty związane z przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach – jest prawidłowe,

- koszty związane z zarządzaniem narzędziami e-marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www – jest prawidłowe,

- koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych – jest prawidłowe,

oraz

- wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT:

- koszty udziału w targach, w tym w szczególności:

- koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie),

- koszty związane z uczestnictwem w targach, organizacją stanowiska (koszty standu),

– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, wymienionych we wniosku wydatków.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej Spółka) zajmuje się produkcją kominków gazowych, biokominków, wkładów kominkowych. Kominki dzielą się na wolnostojące i na podlegające zabudowie. Dzięki nowatorskim rozwiązaniom kominki nie wymagają instalacji wentylacyjnej kominowej. Nawet gdy kominek jest fragmentem zabudowy wnętrza, to jego konstrukcja umożliwia demontaż samego kominka bez konieczności np. burzenia ściany, w którą jest zabudowany. Kominki wymagają wyłącznie podłączenia do instalacji elektrycznej.

Około 90% swojej produkcji Spółka przeznacza na eksport - do ok. 30 krajów. Obecnie towar sprzedawany jest do dealerów w Europie i wysyłany z magazynu w Polsce do magazynu dealera, bądź bezpośrednio do klienta końcowego.

Dealerzy Wnioskodawcy to niewielkie firmy kominkowe lub związane z branżą wyposażenia wnętrz. Co do zasady, jest to jeden do kilku dealerów na określony obszar. W większych miastach jest to jeden do dwóch dealerów.

Produkty Wnioskodawcy są drogie i plasowane jako towar z wyższej półki. Ich sprzedaż wymaga osobistej prezentacji, spotkań szkoleniowych, uwiarygodnienia firmy sprzedawcy, zapewnienia serwisu online i u klienta. Największa liczba klientów znajduje się w UK, Holandii, Niemczech, Belgii, Francji, Hiszpanii. Spółka podpisała umowy dystrybutorskie w Niemczech i Norwegii. W Niemczech Wnioskodawca sprzedaje towar tylko do obecnych dealerów, natomiast pozostała sprzedaż odbywa się przez dystrybutora. W Norwegii całość sprzedaży będzie odbywała się przez dystrybutora.

Dystrybutorzy mają odroczony termin płatności za kupowane od Spółki produkty.

Ponad 90% dealerów kupuje od Wnioskodawcy na warunkach przedpłaty. Dealer składa zamówienie i wpłaca całość kwoty za zamówienie, a Wnioskodawca daje 10-15 dniowy termin realizacji na wszystkie standardowe wyroby, organizuje transport - za który płaci dealer i wysyła towar, gdy jest on gotowy.

Priorytetowym celem Spółki jest aktualnie rozwój działalności i zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów Spółki w Hiszpanii, szczególnie w rejonie A/M. To właśnie w tym rejonie realizowanych jest najwięcej inwestycji budowlanych w całej Europie. Ponadto, z tego rejonu pochodzi znaczna liczba architektów, z którymi współpracuje Spółka. Inwestycje budowalne, realizowane w A/M, to inwestycje cechujące się wysoką wartością rynkową, co sprzyja ofertowaniu produktów wytwarzanych przez Spółkę, w szczególności kominków premium. W konsekwencji, daje to Spółce realną możliwość zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

W styczniu 2022 r. Spółka wynajęła w H. dom pokazowy (showroom), który stanowi miejsce spotkań, promocji oraz szkoleń. W obiekcie tym prezentowane są produkty wytwarzane przez Spółkę, m.in. zamontowany został kominek etanolowy, który stanowi produkt flagowy Wnioskodawcy, a także inne kominki etanolowe, kominki zewnętrzne/tarasowe-gazowe. Dom pokazowy w H. Spółka traktuje jako przestrzeń o charakterze promocyjno-wystawowym, która przystosowana jest do spotkań z architektami, developerami i dilerami. Służy ona pokazaniu produktów specjalnie tam zamontowanych i zaaranżowanych w sposób taki by przedstawić naturalne środowisko pracy tych urządzeń. Jest to przestrzeń, która służy organizacjom eventów w celu informowania i promowania produktów Wnioskodawcy. Działania te podejmowane są w celu zawierania przez Spółkę umów na dostawy towarów Spółki.

Co istotne, przestrzeń domu pokazowego jest zaaranżowana tak, aby stworzyć odpowiednią oprawę dla produktów, co ma zachęcać Klientów nie tylko do zakupu produktów Spółki, ale także wywołać pozytywne wrażenia estetyczne u Klientów. Wrażenia estetyczne skłaniają natomiast Klientów do podzielenia się informacją o showroomie i opinią zarówno o samym domu pokazowym, a także o produktach Spółki, np. poprzez tradycyjny marketing szeptany, ale także poprzez dzielenie się opinią w mediach społecznościowych.

Ponadto, Spółka ponosi wydatki związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki. Spółka ponosi również koszty zakwaterowania i wyżywienia tych osób. Prezentacje często odbywają się w showroomie pokazowym Wnioskodawcy. Pracownicy Wnioskodawcy, którzy przyjeżdżają z Polski w celu reprezentowania Spółki w H., organizują prezentacje, odwiedzają biura architektów, interior designerów i developerów w celu umówienia spotkań, a następnie robią prezentację wraz z pokazowym produktem Spółki. Spotkania te odbywają się w sposób ciągły - ok. 10 spotkań w tygodniu.

Ponadto, Spółka planuje podjąć współpracę z osobą na stałe przebywającą w H., której zadania koncentrować się będą na budowaniu marki i zwiększaniu świadomości oraz sprzedaży. Do zadań tej osoby należeć będzie m.in. aktywne promowanie marki, informowanie o produktach na codziennych spotkaniach i rozmowach, w szczególności z architektami, projektantami wnętrz oraz deweloperami w celu zwiększenia sprzedaży.

W domu pokazowym w H. organizowane są wydarzenia kierowane do architektów i deweloperów, służące prezentacji i promocji produktów Spółki, a docelowo pozyskiwaniu przez Spółkę nowych klientów, co wpływa na zwiększenie przychodów Spółki. W wydarzeniach biorą również udział osoby reprezentujące Spółkę. W trakcie takich wydarzeń Spółka zapewnia m.in. wyżywienie.

Spółka podejmuje również inne działania w celu promocji swoich produktów na rynku H. Zadaniem Spółki jest skuteczne zaprezentowanie potencjalnym klientom produktów znajdujących się w ofercie Spółki. Aby było to możliwe, Spółka nie tylko współpracuje z podmiotami świadczącymi usługi wspomagające sprzedaż i promocję produktów Spółki m.in. poprzez ich prezentację i opracowywanie strategii promocyjnych, ale także dostosowuje treść katalogów i strony internetowej dla klientów obcojęzycznych. W związku z tym, Spółka ponosi koszty tłumaczeń materiałów reklamowych i ofertowych, a także wdrożenia stron internetowych w innych niż polski językach.

Aktualnie zaobserwować można trend odchodzenia od tradycyjnych nośników reklamy (telewizja, prasa, reklama zewnętrzna). Popularnym nośnikiem reklamy jest Internet, który łączy w sobie cechy medium masowego, jak i kanału komunikacji bezpośredniej. Pozwala on na kierowanie informacji zarówno do masowego odbiorcy, jak i informacji ukierunkowanej na indywidualnego użytkownika.

Spółka korzysta z możliwości reklamowych, jakie daje Internet i media społecznościowe, co pozwala na dotarcie do większej liczby odbiorców – potencjalnych klientów Spółki. Narzędzia reklamowe oferowane przez media społecznościowe takie jak Facebook, Instagram, Linkedln, Pintrest wyróżniają się innowacyjnością i specyfiką przekazu.

Wnioskodawca wskazuje, że media społecznościowe oferują wiele narzędzi do kreowania wizerunku, prezentacji czy też promocji produktów. Social media umożliwiają tworzenie reklam z wykorzystaniem różnych formatów reklamowych. Reklama taka jest niezwykle skuteczna i dociera do sprecyzowanej grupy osób.

Do promocji produktów, Wnioskodawca wykorzystuje również zagraniczne platformy sprzedażowe (np. Amazon), gdzie w ramach kont sprzedawców udostępniane są funkcje i narzędzia do promowania produktów. Odpowiedni dobór słów kluczowych sprawia, że można nawet wypozycjonować swój produkt spośród innych.

Dzięki licznym formom reklamy w ramach platform sprzedażowych, możliwe jest zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. Posiadanie konta sprzedawcy jest warunkiem do korzystania z funkcji platformy w zakresie reklamy. Wnioskodawca może zarządzać reklamami i formą promowania produktów poprzez panel sprzedawcy. Dzięki niemu możliwe jest m.in. tworzenie wielu kampanii promocyjnych z podziałem na grupy i poszczególne produkty, a także słowa kluczowe i przekazy.

Spółka ponosi zatem koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki, a także koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts), co przekłada się na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów Spółki.

Spółka ponosi koszty w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu zagranicznych kont sprzedawców na platformie Amazon w krajach takich, jak: Hiszpania, Francja, Włochy, USA, Niemcy, Wielka Brytania, a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą. Dotyczy to platform sprzedażowych takich jak m.in.: Ebay, Wayfair (UK + USA), Emag (Rumunia, Bułgaria).

Platformy sprzedażowe i marketplace’y cechują się rozbudowanymi funkcjami i algorytmami nie tylko w zakresie sprzedaży, ale także promocji i reklamy. Z tego względu rozpoczęcie współpracy, założenie konta i jego obsługa wymaga specjalistycznej wiedzy. W tym celu Spółka korzysta z usług podmiotów pośredniczących, które posiadają odpowiednie kwalifikacje i specjalistyczną wiedzę niezbędną do przeprowadzenia całego procesu począwszy od założenia konta na zagranicznej platformie sprzedażowej, poprzez jego dalszą obsługę, w tym również w zakresie funkcji i narzędzi związanych z promowaniem produktów na danej platformie.

Spółka nawiązała również współpracę z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych. Podejmując współpracę z zagranicznymi influencerami- blogerami, youtuberami lub instagramerami, Wnioskodawca przekazuje influencerom produkt na ekspozycję w ramach promocji. Jednocześnie Wnioskodawca godzi się na opublikowanie recenzji produktów Spółki dla ich obserwatorów i oczywiście na umieszczenie zachęcającego linka do promowanych przez influencerów produktów. Influencerzy umieszczają nazwy marek w swoich treściach na portalach społecznościowych, rekomendując określone produkty swoim obserwatorom i zachęcając ich do kupowania produktów, których używają. W ten sposób wykorzystywany jest potencjał rekomendacyjny influencerów w celu dotarcia do określonej grupy docelowej i potencjalnych klientów. Dzięki zasięgom influencerów Wnioskodawca ma pewność, że jego produkty będą odebrane pozytywnie, gdyż będą one polecone, zaprezentowane i wypromowane przez osobę popularną i w ocenie jej społeczności wiarygodną.

Spółka ponosi również m.in. wydatki związane z zarządzaniem narzędziami e-marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach. Wdrażanie stron www wiąże się m.in. z przygotowywaniem i dostosowywaniem strony i projektów graficznych oraz animacji, które mają na celu prezentację produktów

Ponadto, pracownicy Spółki biorą udział w wyjazdach szkoleniowo - promocyjnych. Zadaniem pracowników Spółki jest promocja produktów, organizacja i udział w różnych spotkaniach i eventach.

Spółka bierze udział m.in. w targach w W., gdzie oprócz kosztów związanych z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu, ponosi Ona również koszty związane z uczestnictwem w targach, organizacją stanowiska (koszty standu), a także przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów.

Działania te podyktowane są licznymi względami rozwojowymi, takimi jak: optymalne położenie geograficzne i biznesowe dla spotkań z klientami- w przypadku domu pokazowego w H. (prezentacja i promocja produktów dla grupy odbiorców potencjalnie generujących dla Spółki znaczne zyski), czy też zwiększenie obrotów Spółki ze sprzedaży produktów.

Spółka prowadzi zatem działania promocyjno-informacyjne na szeroką skalę, zaś jej celem jest dotarcie do jak największej grupy potencjalnych Klientów. Z tego względu podejmowane są działania tradycyjne- takie jak udział w targach, przygotowanie materiałów reklamowych poprzez działania w sieci Internet, które znacznie zwiększają możliwości promocji produktów, skończywszy na działaniach zyskujących obecnie na popularności - przygotowanie showroomu, stanowiącego miejsce prezentacji i promocji produktów Spółki, a także miejsce organizacji wydarzeń promocyjnych. W konsekwencji powyższego oczekiwany jest wzrost przychodów Spółki ze sprzedaży produktów.

Pytania

1. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty działań promocyjno-informacyjnych polegających na wynajmie domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki?

2. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki?

3. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki?

4. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki?

5. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb. ust. 7 pkt 1 updop, koszty udziału w targach w W., w tym w szczególności:

a. koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie),

b. koszty związane z uczestnictwem w targach, organizacją stanowiska (koszty standu),

6. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki?

7. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży?

8. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży?

9. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie Amazon w krajach takich, jak m.in.(…), a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży?

10. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z zarządzaniem narzędziami e- marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży?

11. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Reklamą, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Podkreślić należy, że angielska nazwa „showroom” oznacza salon wystawowy. Showroom jest zatem miejscem, w którym w odpowiedniej oprawie prezentuje się markę i jej produkty. Współcześnie showroom stanowi przestrzeń do zaprezentowania swojej oferty potencjalnym odbiorcom. Klienci mają zatem możliwość zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy. Wizyta w showroomie zachęca Klientów zarówno do podzielenia się informacją o showroomie, jak i opinią o produktach Spółki, np. poprzez tradycyjny marketing szeptany, ale także poprzez dzielenie się opinią i relacją w mediach społecznościowych.

Showroom stanowi nowoczesną przestrzeń reklamową, która nie tylko przyciąga odbiorców, ale również angażuje ich do aktywnego uczestnictwa w promocji. Showroom jest zatem elementem działań promocyjno-informacyjnych, który daje szerokie możliwości prezentacji i promocji produktów Spółki.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynajem domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. wpisuje się w kategorię działań promocyjno-informacyjnych. W obiekcie tym prezentowane są produkty wytwarzane przez Spółkę. Dom pokazowy w H. jest zatem miejscem, w którym regularnie odbywa się prezentacja wytwarzanych przez Spółkę produktów oraz ich reklama. Działania te podejmowane są w celu zawierania przez Spółkę umów na dostawy towarów Spółki. Dom pokazowy jest kluczowym elementem działań promocyjnych Spółki w H., gdyż stanowi przestrzeń o charakterze promocyjno-wystawowym, która przystosowana jest do spotkań z architektami, developerami i dilerami. Służy on pokazaniu produktów specjalnie tam zamontowanych i zaaranżowanych w sposób taki by przedstawić naturalne środowisko pracy tych urządzeń. Jest to przestrzeń, która służy organizacjom eventów w celu informowania i promowania produktów Spółki, a w konsekwencji pozwala on na dostarczenie informacji potencjalnym klientom z regionu o produktach znajdujących się w ofercie Spółki, prezentację i promocję tych produktów w celu skłonienia klientów do kupna promowanych produktów, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia przychodu Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki.

Dom pokazowy (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. wpisuje się w kategorię działań promocyjno-informacyjnych. W obiekcie tym prezentowane są produkty wytwarzane przez Spółkę. Dom pokazowy w H. jest zatem miejscem, w którym regularnie odbywa się prezentacja wytwarzanych przez Spółkę produktów oraz ich reklama.

Aby jednak dom pokazowy mógł prawidłowo funkcjonować i spełniać swoją funkcję prezentacyjno-promocyjną konieczne jest zaangażowanie czynnika ludzkiego w działania informacyjno-promocyjne w H. W tym celu Spółka organizuje i opłaca przelot pracowników oraz współpracowników do H., którzy na miejscu w showroomie podejmują szereg działań promocyjnych. Pracownicy i współpracownicy Spółki, którzy przyjeżdżają z Polski mają za zadanie reprezentowanie Spółki w H., organizację prezentacji. Równocześni odwiedzają oni biura architektów, interior designerów i deweloperów w celu umówienia spotkań, a następnie robią prezentację wraz z pokazowym produktem Spółki.

Podkreślić należy, że dla skuteczności działań informacyjno-promocyjnych kluczowe znaczenie ma nie tylko sam produkt i miejsce jego promocji, ale także sposób jego promowania, do którego konieczne jest zaangażowanie ludzi – pracowników Spółki.

Między działaniami informacyjno-promocyjnymi showroomu a zaangażowaniem osób, które przylatują do H. w celu organizowania spotkań i prezentacji istnieje ścisła zależność. Osoby te nie mogłyby wykonywać swoich działań promocyjnych w H. bez organizacji ich przelotu samolotem do tego kraju.

Wnioskodawca wskazuje, że wydatki ponoszone na zakup biletów na przelot samolotem, który stanowi integralną część tego wyjazdu, w opisanym wyżej stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na zakup biletów lotniczych dla pracowników i współpracowników Spółki związane z organizacją ich wyjazdu na targi, można uznać za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. Celem wyjazdu jest promocja produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy, zapoznanie klientów z oferowanym przez Wnioskodawcę towarem poprzez organizowanie spotkań i prezentacji, a także reklama produktów. W wyniku tych działań nierzadko dochodzi do składania przez klientów uczestniczących w spotkaniach zamówień na oferowany przez Wnioskodawcę produkt.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływ na osiągany przez Spółkę przychód z tytułu sprzedaży produktów, w związku z czym mogą stanowić koszty działań promocyjno- informacyjnych wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 wskazać należy, że obecność pracowników i współpracowników w showroomie w H. jest konieczna dla prawidłowej realizacji działań promocyjno-informacyjnych Spółki. Osoby te odbywają szereg spotkań, dokonują osobistej prezentacji produktów wytwarzanych przez Spółkę w celu ich sprzedaży. Ich zaangażowanie zapewnia prawidłowe funkcjonowanie domu pokazowego i pełnienie przez showroom funkcji promocyjno-informacyjnej.

Działania pracowników i współpracowników polegające na promocji, prezentacji i informowania o produktach Spółki, które są ściśle związane z funkcjonowaniem showroomu wiążą się z ponoszeniem przez Wnioskodawcę wydatków na zakwaterowanie i wyżywienie pracowników.

Wnioskodawca wskazuje, że wydatki te stanowią warunek konieczny prowadzenia działalności, gdyż bez ich poniesienia Wnioskodawca nie miałby osób do realizowania działań promocyjno-informacyjnych. Są one zatem ściśle powiązane z działaniami promocyjno-informacyjnymi, a jednocześnie wprost przyczyniają się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki oraz generowania zysku.

Bez ponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków związanych z zapewnieniem miejsc o noclegowych i wyżywienia osobom wchodzącym w skład delegacji, Wnioskodawca nie byłby w stanie zapewnić personelu koniecznego do prowadzenia działalności promocyjno- informacyjnej showroomu. Konsekwencją ponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków na zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia osobom prowadzącym działania promocyjne w H. jest możliwość zwiększenia przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży produktów, które prezentowane i promowane są przez te osoby w showroomie. Tym samym, wskazane wydatki będą miały wpływ na wysokość osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów ze sprzedaży produktów.

Zatem wydatki na zakwaterowanie i wyżywienie pracowników i współpracowników mają związek z działaniami promocyjno-informacyjnymi Wnioskodawcy, prowadzonymi przy wykorzystaniu showroomu w H., który stanowi miejsce promocji i prezentacji produktów. W świetle powyższych wyjaśnień, stwierdzić należy również, iż poniesione przez Spółkę wydatki z tytułu zakwaterowania i wyżywienia pracowników stanowią koszty działań promocyjno-informacyjnych, które niewątpliwie przyczyniają się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wytwarzanych przez Spółkę.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H., poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Spółki.

Podkreślić należy, że katalog działań promocyjno-informacyjnych nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca nie zdefiniował czym są działania promocyjno-informacyjne, lecz wskazał jedynie przykładowe działania, które mogą stanowić działania informacyjno- promocyjne.

Zgodnie z ogólnie przyjętym znaczeniem, działania promocyjne to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjno-informacyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Takie działania mają być podejmowane przez osobę z H., która na miejscu ma aktywnie budować markę oraz działać w celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki. Jej zadania obejmować będą w szczególności informowanie o produktach i ich promowanie podczas spotkań i rozmów m.in. z architektami, projektantami wnętrz, deweloperami.

Współpraca z osobą z H. jest kluczowym elementem marketingowego przedsięwzięcia przedsiębiorstwa, opartego na działaniu showroomu, które ma na celu zwiększenie popytu na produkty Spółki w H. Osoba współpracująca ma zajmować się prezentacją i promocją produktów Spółki na miejscu, niejednokrotnie korzystając z przestrzeni promocyjno-pokazowej, którą stanowi showroom.

Wykonywanie przez współpracownika w H. zadania, obejmujące informowanie o produktach znajdujących się w ofercie Spółki, prezentację i promocję tych produktów w celu zwiększenia poziomu sprzedaży, prowadzić będą w konsekwencji do zwiększenia przychodu Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty poniesione na współpracę z osobą, która w H. zajmować się będzie informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H., stanowią koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

a) Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 updop, koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu - targach w W. (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie), poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Ustawodawca w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit b i c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost wskazuje, że za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na: zakup biletów lotniczych dla pracowników, a także zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników.

Wnioskodawca wskazuje, że w związku z uczestnictwem w targach, oddelegowuje on swoich pracowników w celu reprezentacji Wnioskodawcy, prezentacji produktów Spółki oraz pozyskania nowych odbiorców, a w konsekwencji zwiększenia przychodów ze sprzedaży. W związku z tym, Wnioskodawca ponosi koszty przelotu na miejsce, w którym odbywają się targi, a także koszty zakwaterowania i wyżywienia oddelegowanych pracowników.

Wydatki te stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz ich zakwaterowanie i wyżywienie, a zatem koszty uzyskania przychodów wprost objęte zakresem ulgi na ekspansję.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisko, że może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 updop, koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu - targach w W. (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie), poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

b) Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 updop, koszty związane z uczestnictwem w targach – organizacją stanowiska (koszty standu).

Koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego zostały wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie ustawodawca nie zdefiniował czym jest miejsce wystawowe. Zgodnie z ogólnie przyjętym rozumieniem miejsca wystawowego jest to zaaranżowana przestrzeń wydzielona dla konkretnego wystawcy w hali targowej lub w innym miejscu, w którym odbywają się targi.

Wnioskodawca wskazuje, że koszty standu są kosztami poniesionymi na organizację stanowiska targowego, które stanowi miejsce wystawowe. Koszty te ponoszone są w celu prezentacji produktów Wnioskodawcy i zwiększenia ich sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy koszty związane z uczestnictwem w targach, w tym koszty standu może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb. ust. 7 pkt 1 updop, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów.

We wskazanym przez ustawodawcę otwartym katalogu kosztów działań promocyjno- informacyjnych mieszczą się w szczególności koszty zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przygotowaniem materiałów reklamowych dotyczących produktów Spółki, w tym koszty tłumaczeń materiałów reklamowych i ofertowych (katalogów), a także ich druku stanowią koszty działań promocyjno- informacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty przygotowania materiałów reklamowych, w tym koszty ich druku, stanowią koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Wnioskodawca wskazuje, że do realizacji celów promocyjno-informacyjnych wykorzystuje on środowisko, jakim jest Internet i social media takie jak Facebook czy Instagram.

Podkreślić należy, że katalog kosztów zaliczanych do kosztów działalności promocyjno- informacyjnej jest katalogiem otwartym. Wśród kosztów działalności promocyjno- informacyjnej ustawodawca wskazał m.in. koszty zakupu przestrzeni reklamowych.

Tradycyjnym źródłem reklamy i promocji jest reklama zewnętrzna. Wiąże się ona z zakupem przestrzeni reklamowej w celu umieszczenia banerów, billboardów, plakatów, które mają dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców, zachęcić do zapoznania się z ofertą, a co za tym idzie- kupna prezentowanego produktu. Tradycyjną formą działań promocyjno- informacyjnych jest zamieszczenie reklamy w prasie, radio czy telewizji, co również wiąże się z zakupem przestrzeni i czasu reklamowego w tego typu mediach.

Przestrzeń reklamową nabywa się także w przypadku korzystania z nośnika reklamy, jakim jest Internet. Reklama w Internecie pozwala dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców, zachęcić do zapoznania się z ofertą, a co za tym idzie – kupna prezentowanego produktu.

Wnioskodawca wskazuje, że jedyną różnicą między reklamami tradycyjnymi a reklamą w Internecie są narzędzia wykorzystywane do przekazania komunikatu reklamowego odbiorcy. Z uwagi na to, że w Internecie odbywa się coraz większa sprzedaż produktów, nakłady na reklamę w sieci mają coraz większe znaczenie. Wydatki na reklamę w Internecie są identyczne jak w przypadku reklamy tradycyjnej - wiążą się z zakupem przestrzeni reklamowej.

Wnioskodawca wskazuje, że media społecznościowe oferują wiele narzędzi do kreowania wizerunku, prezentacji czy też promocji produktów. Serwisy społecznościowe umożliwiają prezentowanie reklamy na swoich powierzchniach i w sieci reklamowej. Możliwość korzystania z tych narzędzi wiąże się z poniesieniem wydatków na zakup przestrzeni reklamowej.

W ocenie Wnioskodawcy, do kategorii kosztów działalności promocyjno-informacyjnej zaliczają się ponoszone przez niego wydatki na zakup przestrzeni reklamowej w sieci Internet, w tym w mediach społecznościowych. Są to bowiem wydatki związane z promocją, przy wykorzystaniu nowych narzędzi technologicznych - przestrzeni reklamowej, która cechuje się wysokim poziomem innowacyjności.

Koszty te, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 18eb. ust. 7 pkt 2 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 8

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Wnioskodawca wskazuje, że korzystanie z zagranicznych platform sprzedażowych daje nie tylko możliwość sprzedaży produktów, ale także ich promocji. Platformy sprzedażowe oferują sprzedawcom funkcje ekspozycji i promocji ofert, co przekłada się na liczbę osób oglądających ofertę i dokonujących zakupów. Poprzez odpowiednie ustawienia w panelu sprzedawcy możliwe jest podejmowanie działań promocyjno-informacyjnych. W tym celu sprzedawca może skorzystać z różnych rodzajów reklam, m. in. z uwzględnieniem podziału na grupy i poszczególne produkty.

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 działania promocyjno-informacyjne obejmują przede wszystkim zakup przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Niemniej jednak przepis ten nie wyłącza innych działań promocyjno-informacyjnych.

Podkreślić należy, że reklamą, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

W ocenie Wnioskodawcy takimi działaniami promocyjnymi są działania podejmowane na platformach sprzedażowych w celu pozycjonowania i wypromowania produktu, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia sprzedaży na danej platformie. Wskazać również należy, że podejmowanie działań promocyjnych nie byłoby możliwe bez posiadania konta sprzedawcy. Posiadanie takiego konta jest warunkiem podstawowym i niezbędnym, aby uzyskać dostęp do funkcji i narzędzi promocji oferowanych przez daną platformę.

W ocenie Wnioskodawcy koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych wpisują się w kategorię działań promocyjno-informacyjnych. Na platformach sprzedażowych prezentowane są produkty wytwarzane przez Spółkę. Ponadto, Wnioskodawca regularnie korzysta z narzędzi promowania udostępnianych sprzedawcom w ramach platform sprzedażowych, co pozwala na prezentację i promocję produktów, a w konsekwencji zwiększenie liczby wyświetleń ofert Wnioskodawcy oraz liczby dokonanych zakupów. Zatem działania promocyjne prowadzone w ramach korzystania z platform sprzedażowych prowadzą do zwiększenia przychodu Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 9

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie

Amazon w krajach takich, jak: (…), a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 9 wskazać należy, że usługi podmiotów pośredniczących w zakładaniu zagranicznych kont sprzedawców oraz koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą są niezbędne do korzystania z platform sprzedażowych. Bez założenia kont sprzedawców i ich dalszej obsługi niemożliwe jest korzystanie z funkcji sprzedażowo-promocyjnych udostępnianych w ramach danej platformy.

Wnioskodawca podkreśla, że platformy te cechują się rozbudowanymi funkcjami i algorytmami nie tylko w zakresie sprzedaży, ale także promocji i reklamy. Z tego względu rozpoczęcie współpracy, założenie konta i jego obsługa wymaga specjalistycznej wiedzy.

Mając na uwadze, że platformy sprzedażowe umożliwiają prezentację i promocję produktów, a w konsekwencji zwiększenie liczby wyświetleń ofert Wnioskodawcy oraz liczby dokonanych zakupów, a w konsekwencji prowadzą do zwiększenia przychodu Spółki, również koszty nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu zagranicznych kont sprzedawców oraz koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami stanowią działania promocyjno-informacyjne wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy. Są to bowiem wydatki nierozerwalnie związane z działaniami promocyjno-informacyjnymi prowadzonymi na platformach sprzedażowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 10

Zdaniem Wnioskodawcy może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty związane z zarządzaniem narzędziami e- marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach.

Podkreślić należy, że katalog działań promocyjno-informacyjnych nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca wskazał jedynie przykładowe działania, które mogą stanowić działania informacyjno-promocyjne. Działania promocyjno-informacyjne obejmują przede wszystkim zakup przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Niemniej jednak przepis ten nie wyłącza innych działań promocyjno-informacyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez niego na zarządzanie narzędziami e- marketingu, zarządzaniem hostingiem oraz optymalizacją stron www stanowią koszty działalności promocyjno-informacyjnej.

Koszty te związane są z kampaniami promocyjno-informacyjnymi Wnioskodawcy odbywającymi się w sieci Internet. Aby odbiorca- potencjalny klient mógł zapoznać się z produktami oferowanymi przez Wnioskodawcę, konieczne jest prawidłowe funkcjonowanie narzędzi e-marketingu. Kluczowe jest również przygotowanie strony internetowej, w tym m.in. przygotowanie tłumaczenia i dostosowanie strony dla klientów obcojęzycznych. Działania promocyjno-informacyjne, dotyczące m.in. produktów wprowadzanych do oferty Wnioskodawcy wiążą się z podjęciem szeregu prac programistycznych, z przygotowaniem projektów graficznych oraz animacji do filmików i na stronę internetową, które mają na celu prezentację produktów Wnioskodawcy i ich promocję. Działania te wymagają specjalistycznej wiedzy, zaś ich efektem jest skuteczna prezentacja i promocja produktów Spółki w przestrzeni internetowej, co przekłada się na przychód ze sprzedaży produktów.

Działania promocyjno-informacyjne obejmują także przygotowanie tekstów reklamowych, wysyłkę newsletterów, a także przygotowanie i udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach.

Przygotowywane przez Wnioskodawcę materiały reklamowe stanowią katalogi informacyjne i ulotki dotyczące produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy. Szczególną cechą wyróżniającą przygotowywane materiały reklamowe jest ich cyfrowy charakter. Podkreślić należy, że ustawodawca nie dokonał rozróżnienia na katalogi i ulotki w formie tradycyjnej i cyfrowej, zatem materiały reklamowe w formie cyfrowej również stanowią koszty działalności promocyjno-informacyjnej objęte ulgą prowzrostową. Wszystkie podejmowane przez Wnioskodawcę działania służą prezentacji i promocji produktów, a w konsekwencji zwiększają przychód z ich sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, związane z zarządzaniem narzędziami e-marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych ipadach, stanowią koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 11

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Wnioskodawca wskazuje, że katalog kosztów poniesionych na działania promocyjno- informacyjne jest katalogiem otwartym. Reklamą, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Takie działania prowadzone są przy współpracy z influencerami. Influencerzy są osobami znanymi ze swoich działalności np. tematycznych, które prowadzą i swoich kanałów w internecie np. na Facebooku, Instagramie, YouTube czy indywidualnych blogach. Osoby te tworzą społeczność obserwujących, którzy chętnie je śledzą i wchodzą z nimi w interakcje w życiu codziennym.

Wnioskodawca podejmuje płatną współpracę z zagranicznymi influencerami w celu wypromowania własnych produktów. Influencerzy umieszczają nazwy marek w swoich treściach, rekomendują swoim obserwatorom produkty Wnioskodawcy i zachęcają do ich kupna. W ten sposób Wnioskodawca wykorzystuje potencjał rekomendacyjny influencerów w celu dotarcia do potencjalnych klientów.

W ocenie Wnioskodawcy, są to działania promocyjno-informacyjne, wykorzystywane do poinformowania odbiorców – obserwatorów influencerów o produktach Wnioskodawcy oraz doprowadzenia do ich zakupów.

Działania promocyjne podejmowane przy wykorzystaniu zasięgów influencerów pozwalają na dotarcie do szerszego grona odbiorców i potencjalnych klientów, budowanie wizerunku i rozpoznawalności marki i produktów, a w konsekwencji prowadzą do zwiększenia sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop, koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1. uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2. działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3. dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4. przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5. przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją kominków gazowych, biokominków i wkładów kominkowych. Spółka prowadzi działania promocyjno-informacyjne, których celem jest dotarcie do jak największej grupy potencjalnych klientów. Z tego względu podejmowane są działania tradycyjne, takie jak udział w targach, przygotowanie materiałów reklamowych poprzez działania w sieci Internet, które znacznie zwiększają możliwości promocji produktów, skończywszy na działaniach zyskujących obecnie na popularności - przygotowanie showroomu, stanowiącego miejsce prezentacji i promocji produktów Spółki, a także miejsce organizacji wydarzeń promocyjnych. W konsekwencji powyższego oczekiwany jest wzrost przychodów Spółki ze sprzedaży produktów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. kwestia ustalenia czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT:

- koszty działań promocyjno-informacyjnych polegających na wynajmie domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1),

- koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

- koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3),

- koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4),

- koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów (pytanie oznaczone we wniosku nr 6),

- koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7),

- koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 8),

- koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie Amazon w krajach takich, jak m.in.: (…), a także koszty rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą (pytanie oznaczone we wniosku Nr 9)

- koszty związane z zarządzaniem narzędziami e- marketingu, zarządzaniem hostingiem, projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych Ipadach (pytanie oznaczone we wniosku Nr 10),

- koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych (pyanie oznaczone we wniosku Nr 11)

- poniesione w celu zwiększenia przychodów.

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach Wnioskodawcy oraz ich promowanie są:

- koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów,

- koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. Facebook, Instagram, Linkedln, gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki,

- koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (Amazon, Archiproducts) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki,

- koszty przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych Ipadach,

- koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych.

- koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H.,

- koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www,

- koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie Amazon w krajach takich, jak m.in.: (…), a także kosztów rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace’ami operującymi za granicą.

- o ile w rzeczywistości ich poniesienie prowadzi/będzie prowadzić do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

Do kosztów działań promocyjno-informacyjnych mieszczących się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, pod warunkiem, że będą prowadziły do zwiększenia przychodów można zaliczyć również:

- koszty wynajmu domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H.,

- koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom),

- koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom).

- o ile wydatki te, a w szczególności wynajem domu pokazowego nie służą innym celom, co może być przedmiotem ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez właściwy organ podatkowy.

Wnioskodawca poddał również w wątpliwość czy do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych w art. 18eb. ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, może zaliczyć koszty udziału w targach, w tym w szczególności:

a) koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie),

b) koszty związane z uczestnictwem w targach, organizacją stanowiska (koszty standu),

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Wskazać należy, że zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników.

Zatem, powyższe warunki kwalifikacji do kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT spełnią wskazane przez Wnioskodawcę koszty udziału w targach, tj.

- koszty związane z udziałem pracowników Spółki w wydarzeniu (przeloty, zakwaterowanie i wyżywienie),

- koszty związane z uczestnictwem w targach, organizacją stanowiska (koszty standu)

jako literalnie wymienione w tym przepisie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).