Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 27 września 2022 r., który dotyczy zastosowania preferencji IP Box.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2022 r. (data wpływu 2 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka nie posiada zagranicznych zakładów w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, ani nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Koszty kwalifikowane, o których mowa we Wniosku nie zostały zwrócone podatnikowi (Spółce) w jakiejkolwiek formie. Nie zostały one również odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

I. Działalność Spółki

Spółka świadczy (i będzie świadczyć w przyszłości) usługi programistyczne, w ramach których tworzone są (i będą) programy komputerowe. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest (i będzie w przyszłości) działalność związana z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). Spółka do tego celu zatrudnia (i będzie zatrudniać w przyszłości) szereg specjalistów na podstawie umowy o pracę oraz współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy B2B”), a także, acz sporadycznie zawiera (i będzie zawierać) umowy zlecenia z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Głównym celem działalności Spółki jest (i będzie w przyszłości) tworzenie oraz rozwój innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych programów komputerowych. Spółka tworzy oraz ulepsza (i będzie to robić w przyszłości) programy komputerowe, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale także kształtują je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców programów komputerowych.

Działalność Wnioskodawcy ma (i będzie miała) następujące cechy:

- tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie miało charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa; oprogramowanie będzie nastawione na (`(...)`);

- tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie nowe i oryginalne w ramach (`(...)`);

- Wnioskodawca będzie tworzył takie oprogramowanie przy pomocy swoich pracowników, współpracowników i współpracowników B2B, zgodnie z przyjętym harmonogramem działania oraz przyjętą metodyką. Prace nad danym oprogramowaniem będą odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, dedykowanego programu komputerowego, a wyniki prac będą umieszczane w elektronicznym repozytorium Wnioskodawcy i/lub jego kontrahenta;

- proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę będzie wymagał określonych działań kreatywnych i nie będzie stanowił mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

- Wnioskodawca będzie wykorzystywał do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych wiedzę oraz doświadczenie i kompetencje - swoją (zarządu, pracowników) oraz swoich współpracowników i współpracowników B2B;

- działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę w Spółce (metodyka zwinna powstała w oparciu o metodykę agile). Spółka nie wyklucza, że w przyszłości poszerzy metodykę tworzenia innowacyjnych programów komputerowych o inne technologie (ze względu na szybki rozwój branży IT), co wiązać się będzie z powstawaniem nowych działów w Spółce.

Programy komputerowe stanowią (i będą stanowić) przedmiot autorskich praw do programów komputerowych. Przykładowymi projektami realizowanymi przez Spółkę są m.in.:

a) aplikacja na telefony komórkowe wspierająca realizację zadań serwisowych pracowników firm telekomunikacyjnych i energetycznych. Aplikacja została wykonana w technologii PWA (Progressive Web Apps). Rozwiązanie całości systemu oparte zostało na dwóch warstwach implementowanych w różnych technologiach:

- w warstwie frontendowej (dostępowej, API) wykorzystano framework VUE (Vue, Vuex, Vuetify, vue-cli);

- w warstwie backendowej (przetwarzania i składowania danych) wykorzystano technologie: Node.JS + MRC (Mercury HgDB) + websocket.

Zaimplementowane rozwiązania pozwalają na korzystanie z aplikacji w trybie offline oraz na dostęp do API telefonu (kamera, GPS). Jest to niezwykle ważne ze względu na to, że końcowi użytkownicy (pracownicy firmy telekomunikacyjnej, serwisanci) działają operacyjnie w najbardziej odizolowanych od Internetu i zasięgu komórkowego miejscach w Polsce. Przechowywanie danych aplikacji odbywa się w bazie danych lndexedDB. To innowacyjne rozwiązanie pozwoliło na zwiększenie jakości dokumentacji powykonawczej realizowanych usług. Wdrożenie systemu ułatwia odnajdywanie podziemnej infrastruktury telekomunikacyjnej. Ulepszono proces katalogowania danych a tym samym rozwiązano problem niewystarczającej jakości dokumentacji powykonawczej;

b) platforma integracyjna pozwalająca na szybką i prostą unifikację usług biznesowych pochodzących z różnych systemów IT (Information Technology) przedsiębiorstw obszaru telekomunikacji i energetyki. W ramach realizacji platformy powstała koncepcja architektury zapewniającej wysoką dostępność (HA - High Availability) bazującej między innymi na systemie kolejkowym JMS (Java Message Service). Rozwiązano problemy wymiany danych pomiędzy systemami umieszczonymi w strefach o różnym poziomie zaufania oraz zapewniono wysoki poziom bezpieczeństwa w zakresie uwierzytelniania i autoryzacji dostępu do serwisów usług biznesowych;

c) stworzenie procesu biznesowego wspierającego pracowników firm podczas przygotowania wyceny produktu np. na potrzeby opracowania oferty przetargowej. Rozwiązanie to pomaga utworzyć, a następnie wdrożyć nowy projekt sprzedażowy. Pozwala zebrać i usystematyzować dane (z procesów produkcyjnych, logistycznych oraz koszty działań marketingowych), które mają wpływ na cenę produktu. Proces kończy się założeniem indeksów danych w systemie SAP oraz przekazaniem projektu do realizacji. Oprogramowanie jest wpisane w ekosystem klienta. Służy aby wyliczyć jak najwyższą marżę ze sprzedaży produktów i co za tym idzie uzyskać najwyższą zyskowność;

d) aplikacja procesowa wspierająca realizację zamówień (między innymi usług LLU - Local Loop Unbundling) od firm obsługujących infrastrukturę telekomunikacyjną (operatorów telekomunikacyjnych) w Polsce. W aplikacji wyróżnić można trzy główne procesy biznesowe odpowiedzialne za obsługę zamówień oraz zgłaszanie usterek:

- Proces Order Management - główny proces odpowiedzialny za obsługę zamówienia, zaimplementowany w podziale na dwa podprocesy:

- proces manualny, przeznaczony do obsługi mniejszych, o lokalnym zasięgu operatorów;

- proces automatyczny - korzystają z niego operatorzy telekomunikacyjni;

- Proces Trouble Ticket Management - proces, służy do zgłaszania usterek na dany produkt;

- Proces FSM - Instalacja HURT - odpowiada za końcową realizację złożonego zamówienia.

Implementację aplikacji Order Management zrealizowano przy wykorzystaniu różnych technologii, między innymi (…):

e) największy w Polsce system obsługujący centralne zarządzanie danymi adresowymi. Celem było utworzenie jednego, spójnego źródła danych adresowych dla wszystkich systemów wewnętrznych i zewnętrznych firm telekomunikacyjnych i energetycznych. System zintegrowany jest z Rejestrem (…) Głównego Urzędu Statystycznego.

W ramach projektu zrealizowano innowacyjne podejście do składowania, aktualizacji i udostępniania danych adresowych poprzez:

- stworzenie architektury CQRS (Command and Query Responsibility Segregation) - rozdzielono dane przeznaczone do odczytu od danych podlegającym zapisowi, przepływ danych obsłużono za pośrednictwem flow eventów opartych o JMS (Java Message Service);

- zbudowanie platformy opartej o architekturę mikro-usługową;

- zaprojektowano i wdrożono algorytmy koherencyjne pozwalające zarządzać jakością dużych zbiorów danych;

- opracowano i wdrożono algorytm rozproszonej w czasie transakcji synchronicznej.

II. Wykonywanie innowacyjnych programów komputerowych

Oprócz własnych pracowników i zleceniobiorców, w celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych, Spółka współpracuje (i będzie współpracować) na podstawie umów o współpracę (B2B) również z wysokiej klasy specjalistami, m.in.: programistami/inżynierami oprogramowania, analitykami, architektami systemów/oprogramowania, deweloperami. Umowy o współpracę pomiędzy Spółką a Współpracownikiem B2B zawierane są w ramach działalności gospodarczej współpracownika, a w ich ramach:

1. przenoszone są autorskie prawa do programów komputerowych,

2. świadczone są na rzecz Spółki usługi informatyczne (nie jest to przenoszenie autorskich praw do programów komputerowych).

Wynagrodzenie Współpracowników B2B Spółki składa się odpowiednio z następujących części:

1. wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych,

2. wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych.

W zależności od rezultatów prac dokonanych przez Współpracownika B2B w danym miesiącu, Spółka jego wynagrodzenie zaliczy odpowiednio:

1. jeżeli w wyniku współpracy Współpracownik B2B wytworzy program komputerowy to wynagrodzenie za przeniesienie prawa do takiego programu komputerowego Spółka zaliczy do litery „d” wskaźnika nexus;

2. usługę informatyczną jako efekty prac badawczo-rozwojowych zaliczy do litery „b” wskaźnika nexus.

Zakres aktywności współpracowników ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadzi do powstania mniej lub bardziej złożonych programów komputerowych. Są one niezbędne do zbudowania całości w postaci rozbudowanego programu komputerowego na późniejszym etapie przez Spółkę. Nabywane od Współpracowników B2B Spółki programy komputerowe są przeznaczane przez Spółkę do:

1. tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych; lub

2. umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Spółki, wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzonej działalności.

W zakresie nabywania od Współpracowników B2B programów komputerowych oraz ewidencji czasu pracy swojego personelu, Spółka korzysta z narzędzi informatycznych pozwalających na prowadzenie ewidencji programów komputerowych nabytych w danym okresie od konkretnego Współpracownika B2B oraz efektów pracy osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę, jak również zleceniobiorców czy wykonawców dzieła w ramach umowy cywilnoprawnej. Spółka prowadzi ewidencję projektów, w ramach której możliwe jest przypisanie nabytych programów komputerowych od Współpracowników B2B oraz pracowników Spółki do konkretnych, prowadzonych przez Spółkę projektów.

Ewidencja projektów może obejmować w zależności o projektu:

1. opis realizowanego projektu;

2. czas rozpoczęcia i zakończenia realizowanego projektu;

3. wykaz osób zaangażowanych w realizację projektu, oraz czas poświęcony przez nich na realizację tego projektu lub wyodrębnionych w nim zadań;

4. określenie realizowanego zadania - np. tworzonej funkcjonalności, która składa się na program komputerowy;

5. przypisanie realizowanych przez pracownika zadań/funkcjonalności programowi komputerowemu (projektowi), który jest dostarczany klientowi Spółki;

6. dokładne rozróżnienie czasu pracy pracowników i współpracowników na czynności projektowe i poza projektowe; Ponadto, Spółka będzie prowadzić i prowadzi repozytorium nabywanych programów komputerowych od Współpracowników B2B i tworzonych przez pracowników, w którym umieszczane są nabywane ww. programy komputerowe.

Z nabytych od Współpracowników B2B i stworzonych przez pracowników pomniejszych programów komputerowych Spółka tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy. Jeden program komputerowy Spółki składa się z programów komputerowych nabywanych od Współpracowników B2B Spółki lub wypracowany przez pracowników Spółki. Spółka składa w całość pomniejsze programy komputerowe przy pomocy swoich pracowników lub Współpracowników B2B działających na rzecz Spółki. Współpracownicy B2B i pracownicy Spółki działają w grupach projektowych. Dana grupa projektowa składa się od jednej do kilkunastu osób. Dana grupa pracuje nad wykonaniem programu komputerowego w imieniu i na rzecz Spółki. Architektura danego programu komputerowego opracowywana jest nie tylko w ramach danej grupy projektowej, ale konsultowana jest również z zarządem, innymi Współpracownikami B2B i pracownikami Spółki. W przypadkach szczególnie skomplikowanych lub trudnych, w usuwaniu problemów i znajdowaniu rozwiązań koncepcyjnych związanych z tworzeniem programów komputerowych, brać może wielu lub nawet wszyscy pracownicy lub Współpracownicy B2B Spółki.

Kompilacja pomniejszych programów komputerowych ma charakter unikalny, a ponadto jest uzupełniona o dodatkowe elementy przez Spółkę, które są niezbędne do zbudowania kompletnego, innowacyjnego programu komputerowego. Tworzone przez Spółkę programy komputerowe są unikalne i oryginalne w skali prowadzonego przez Nią przedsiębiorstwa. W tym przypadku Spółka rozszerza i udoskonala nabyte programy komputerowe przy pomocy swoich Współpracowników B2B - w ramach nabywanych od nich usług informatycznych (opisane wyżej), lub pracowników.

Spółka także nabywa od swoich Współpracowników B2B usługi informatyczne. Przedmiotem umów ze Współpracownikami B2B Spółki jest również świadczenie przez Współpracowników B2B Spółki usług informatycznych z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowania analiz oraz prowadzenia innych prac związanych bezpośrednio ze świadczeniem usług informatycznych w tym udział w działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Spółkę prac są kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych. Produkty tworzone przez Spółkę mają złożony charakter i składają się z wielu modułów operacyjnych zapewniających prawidłowe funkcjonowanie programu komputerowego.

Działalność Spółki w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Spółkę projekt - zarówno na rzecz klientów Spółki, jak i na potrzeby własne Spółki - ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych programów komputerowych. Działalność Spółki ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Praca nad tworzeniem aplikacji oparta jest o metodykę agile. Praca odbywa się w określonych zespołach, a czas pracy i jej wyniki są odpowiednio ewaluowane i ewidencjonowane. Wobec tego, działalność ta prowadzona jest w sposób zaplanowany, metodyczny oraz systematyczny.

W przypadku jeśli prace, w szczególności posprzedażowe, są prostym debugowaniem (naprawianiem błędów) albo inną czynnością rutynową, Spółka nie traktuje ich jako działalności rozwojowej.

III. Biblioteka kodów źródłowych

Spółka nabywa od swoich Współpracowników B2B gotowe, pomniejsze programy komputerowe w celu umieszczenia ich w bibliotece kodów źródłowych. Ponadto, Spółka w takiej bibliotece umieszcza wytworzone przez samą Spółkę kody źródłowe.

Biblioteka kodów źródłowych jest wykorzystywana przez Spółkę do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych. Współpracownicy B2B Spółki, którzy uzyskali od Spółki stosowne uprawnienia dostępowe do biblioteki, mają do niej swobodny dostęp w trakcie świadczenia przez nich usług informatycznych na rzecz Spółki, a więc w procesie tworzenia przez Spółkę innowacyjnych programów komputerowych.

IV. Zbywanie innowacyjnych programów komputerowych

Spółka przenosi autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na swoich klientów/kontrahentów.

Spółka zasadniczo wyodrębnia w prowadzonej przez siebie ewidencji prac wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Wysokość wynagrodzenia Spółki za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego, na podstawie ewidencji określającej ilość godzin przeznaczonych na stworzenie określonego programu komputerowego. Prowadzona przez Spółkę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej na Kontrahenta.

Podsumowując, Spółka określa wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na podstawie obliczenia czasu przeznaczonego przez Spółkę na wytwarzanie Oprogramowania.

W tym stanie rzeczy, otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie jest przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Spółka jest w stanie szczegółowo określić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia praw własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania, z uwagi na prowadzone przez Spółkę rejestry i ewidencje czasu i rodzaju wykonywanych zadań, które precyzyjnie pozwalają ustalić powyższe okoliczności.

V. Koszty kwalifikowane jakie planuje rozpoznawać Spółka w związku z ulgą IP BOX.

Spółka, mając na względzie specyfikę jej działalności oraz sposób jej funkcjonowania, do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej (winno być: preferencji IP BOX) planuje zaliczyć:

1. wynagrodzenie pracowników obejmujące wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, etc.;

2. wynagrodzenie współpracowników (bez B2B);

3. koszty dodatkowe związane z pracownikami i współpracownikami (bez B2B) stanowiących należności pracowników i współpracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), takie jak koszty różnego rodzaju benefitów;

4. składki na ubezpieczania społeczne pracowników i współpracowników w części finansowanej przez Spółkę (z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych);

5. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z:

- licencjami oraz prawami autorskimi,

- sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory),

- sprzętem i wyposażeniem biurowym;

6. odpisy amortyzacyjne w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji;

7. koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce;

8. koszty zasobów związanych z wytwarzanym oprogramowaniem: pracownicy administracji, marketing, asystenci; koszty szkoleń, subskrypcje (systemy wspierające, billing, zarządzanie zadaniami/projektami), koszty rekrutacji, telekomunikacja, usługi profesjonalne (księgowość), artykuły biurowe, kawa, woda, leasing pojazdów służbowych, paliwo, koszty marketingu (utrzymanie strony, udział w konferencjach, social media, PR, materiały drukowane, gadżety firmowe), koszty zarządu: wynagrodzenie prezesa z powołania.

Koszty, o których mowa w pkt 1-4 zostaną uznane za koszty kwalifikowane wyłącznie w takiej ich części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej (tworzenie oprogramowania) pracowników, zleceniobiorców (współpracowników bez B2B) pozostaje (będzie pozostawał) w ogólnym czasie ich pracy w danym miesiącu.

Każda z osób zatrudnionych na powyższych stanowiskach zaangażowana jest (i będzie) w proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania. Spółka ewidencjonuje (i będzie ewidencjonować w przyszłości) czas pracy pracowników, współpracowników i współpracowników B2B poświęcony na działalność twórczą. Dzięki temu Spółka ma (i będzie miała) możliwość wskazania jaki czas pracy pracownik/współpracownik (bez B2B) poświęcił na tego typu działalność.

Koszty, o których mowa w pkt 5-8 powyżej będą zaliczone do kosztów kwalifikowanych w takim zakresie, w jakim np. dany sprzęt jest (będzie) wykorzystywany do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że zarówno pracownicy jak i osoby współpracujące podejmują (i będą podejmować) także inne działania (niezwiązane z wytworzeniem programów komputerowych), w szczególności są to:

- czynności administracyjne,

- organizacje szkoleń,

- działania zarządcze (organizacyjne),

- rutynowe serwisowanie oprogramowania.

Działania te nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

VI. Wyodrębnienie rachunkowe kosztów kwalifikowanych oraz dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spółka prowadzi (i będzie prowadzić) księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości.

W Spółce funkcjonuje (i będzie funkcjonował), oparty na strukturze czasu pracy, system raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących. System ten pozwala na określenie ile dana osoba poświęciła czasu na wytworzenie danego programu komputerowego. Na podstawie systemu raportowania, w oparciu o czas pracy, Spółka alokuje (i będzie alokować) koszty wynagrodzeń za pracę do danych projektów związanych z określonym programem komputerowym.

Ponadto, z uwagi na fakt, że środki trwałe, wartości niematerialnych i prawne oraz inne elementy wskazane w pkt 5-7 części IV powyżej, są (i będą) wykorzystywane nie tylko do prac nad wytworzeniem Produktów, Wnioskodawca dokonuje (i będzie dokonywać), z zastrzeżeniami wskazanymi poniżej, rozdzielenia kosztów w zakresie tych elementów na koszty przypadające na prace związane z tworzeniem programów komputerowych oraz na koszty, które nie są związane z tworzeniem programów komputerowych.

Spółka prowadzi (i będzie prowadzić) księgowość, która pozwala wyodrębnić każdy program komputerowy (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) w prowadzonej ewidencji rachunkowej.

Ewidencja rachunkowa jest (i będzie) prowadzona przez Spółkę w sposób zapewniający:

1. ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie (jeśli będzie to możliwe);

2. wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), przypadających na każdy program komputerowy (KPWI), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe);

3. w przypadku, w którym nie będzie możliwe spełnienie warunków wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej, Spółka dokonywać będzie zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

4. w przypadku, w którym w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie będzie możliwe spełnienie warunków z pkt 1-3 powyżej, Spółka dokonywać będzie zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (w przypadku gdy Spółka wykorzystuje (będzie wykorzystywać) jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach).

VII. Informacje dodatkowe

Wnioskodawca wskazuje że wniosek o wydanie interpretacji odnosi się do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że opisany stan we wniosku odnosi się do zdarzenia przyszłego oraz zaistniałego stanu faktycznego, gdyż Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób opisany we wniosku od 1 stycznia 2019 r., i chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od roku 2019, jak i w latach następnych. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentami na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach przy czym Wnioskodawca może podjąć realizacji innych, nowych typów oprogramowania ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 2 grudnia 2022 r., Wnioskodawca wskazał, że działalność opisana we wniosku ma i będzie miała charakter twórczy i jest i będzie podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność ta obejmuje prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Programy komputerowe, o których mowa we wniosku zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istnieje bezpośredni związek kosztów, które wnioskodawca zalicza i zamierza zaliczyć do lit. „a” wskaźnika nexus z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca wskazuje odrębnie powiązanie:

a) odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębna własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z:

- licencjami oraz prawami autorskimi,

- sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory),

- sprzętem i wyposażeniem biurowym

- Wnioskodawca wskazuje, że aby prowadzić działalność opisaną we wniosku w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania jest zmuszony do ponoszenia szeregu kosztów na zakup odpowiedniej infrastruktury służącej do realizacji tychże prac, zatem bez poniesienia tych kosztów, nie jest możliwe zupełnie tworzenie i rozwój oprogramowania;

b) odpisy amortyzacyjne w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkową jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji -Wnioskodawca wskazuje, że aby prowadzić działalność opisaną we wniosku w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania jest zmuszony do ponoszenia szeregu kosztów na zakup odpowiedniej infrastruktury służącej do realizacji tychże prac, zatem bez poniesienia tych kosztów, nie jest możliwe zupełnie tworzenie i rozwój oprogramowania;

c) koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce - zakup odpowiedniego zaplecza programistycznego, w tym właśnie oprogramowania stanowiącego narzędzia programistyczne jest konieczny do prowadzenia działań opisanych we wniosku, zatem bez poniesienia tych kosztów, nie jest możliwe zupełnie tworzenie i rozwój oprogramowania;

d) koszty zasobów związanych z wytwarzanym oprogramowaniem: pracownicy administracji, marketing, asystenci; koszty szkoleń, subskrypcje (systemy wspierające, billing, zarządzanie zadaniami/projektami), koszty rekrutacji, telekomunikacja, usługi profesjonalne (księgowość), artykuły biurowe, kawa, woda, leasing pojazdów służbowych, paliwo, koszty marketingu (utrzymanie strony, udział w konferencjach, social media, PR, materiały drukowane, gadżety firmowe), koszty zarządu: wynagrodzenie prezesa z powołania - są to koszty związane z prowadzeniem działalności Wnioskodawcy, a zatem również z tworzeniem i rozwojem oprogramowania, zatem bez poniesienia tych kosztów, tworzenie i rozwój oprogramowania byłby znacznie utrudniony jeśli nie niemożliwy.

Nabywane usługi informatyczne nie stanowią i nie będą stanowić wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotów niepowiązanych/powiązanych, w rozumieniu odpowiednio art. 11a ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1. Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować odpowiednio preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych?

2. Czy prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

3. Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:

a) zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

b) zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Spółki;

c) zaliczenie do litery „a” wskaźnika wydatków wskazanych w pkt V 5-8 Wniosku na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 3 i 4-6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 ze zm.), które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych.

3.1. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności należy określić, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. (1)

Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W ramach tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1. podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2. podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Wytwarzanie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy)

Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa, to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak zostało wykazane w zakresie pytania nr 1, Wnioskodawca rozwija i ulepsza (i będzie rozwijał, ulepszał), programy komputerowe, a w konsekwencji autorskie prawa do programów komputerowych w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym dojdzie do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. (2)

Katalog praw własności intelektualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in.:

1. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1. formy programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2. interfejsy - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego. Ponadto, takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego będą one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. (3)

Podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

3.2. Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, Podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

- opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez Wnioskodawcę;

- ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych;

- ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

- z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca udziela lub przenosi (i będzie udzielał licencji lub przenosił) na swoich klientów/kontrahentów prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności. Wnioskodawca będzie:

1. określał wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębną pozycję w umowie z klientem/kontrahentem - w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);

2. jeżeli nie będzie możliwe określenie wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębnej pozycji w umowie z klientem/kontrahentem, wynagrodzenie z tego tytułu będzie zawarte w cenie usługi/produktu sprzedawanego przez Wnioskodawcę, to Wnioskodawca będzie określał wynagrodzenie z tego tytułu na zasadach rynkowych na podstawie zasad określonych w przepisach o cenach transferowych (art. 11c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przez Wnioskodawcę.

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

3.3. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 3-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/ (a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będę mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 24d ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu licencjonowania, sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych, które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz reguł wynikających z art. 24d ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Możliwość opodatkowania preferencyjną stawką 5% dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowych została potwierdzona przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych (wydanych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże ustalenia poczynione w tych interpretacjach są aktualne na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych):

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lipca 2019 r. Znak: 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2019 r. Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2019 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.122.2019.2.IR.

Ad. 2.

Odnosząc się do pierwszego warunku należy zauważyć, że zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668), na który wskazuje art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tejże ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowo i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2. mieć twórczy charakter,

3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kategoria i cel podjętych prac.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawcy wskazuje, że głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań dla klientów z wielu gałęzi gospodarki. Wspólnicy, pracownicy oraz współpracownicy Spółki, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych algorytmów łączą istniejącą wiedzę oraz opracowują nową wiedzę w celu stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych, w sposób polegający na wniesieniu znaczących usprawnień. Prace składają się z etapów, w ramach których powstają propozycje rozwiązań, następnie są one testowane i weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów poprzez tworzenie odpowiednich algorytmów/metod/kodów źródłowych programów komputerowych, które powstają w wyniku twórczej pracy zarówno wspólników jak i pracowników czy współpracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień. Istotną rolę w procesie odgrywa także proces testowania tworzonych prototypów rozwiązań. Prace wykonywane w Spółce w ramach prac B+R prowadzą do zwiększenia zakresu wiedzy twórców proponowanych rozwiązań. Wnioskodawca podkreśla, że prace, które mają miejsce w projektach badawczo- rozwojowych nie stanowią prac rutynowych.

W związku z powyższym, zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w ramach prac B+R za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

Twórczy charakter prac.

W zakresie drugiego warunku odwołać się można do ustawy o prawie autorskim, która definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 tejże ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W komentarzu do tejże ustawy, przygotowanym pod red. prof. dr hab. Janusza Barty oraz prof. dr hab. Ryszarda Markiewicza czytamy, że „Świadczenie o charakterze twórczym może być wniesione tylko przez człowieka”. Jak przy tym wyjaśnia WSA w Poznaniu w wyr. z 7 listopada 2007 r., (I ACa 800/07. LEX nr 370747): Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw „działalności twórczej”, oznacza, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka „oryginalności” utworu, zrealizowana zostanie wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu; jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie.

W przypadku prac prowadzonych przez wspólników, pracowników czy też współpracowników Spółki ten warunek jest w oczywisty sposób spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem twórczych działań poszczególnych osób, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji, etc. Jednocześnie należy zauważyć, że przedmiotem prac badawczo-rozwojowych może być także produkt, usługa czy proces, które nie stanowią utworu w rozumieniu prawa autorskiego, a jedynie charakteryzują się twórczością, czyli nowością/oryginalnością prac. W tym miejscu można pomocniczo posłużyć się definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, zgodnie z którą przymiotnik „twórczy” oznacza: 1. „mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”, 2. „dotyczący twórców”.

Systematyczność.

Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że badania i rozwój nowoczesnych narzędzi informatycznych stanowi jeden z głównych obszarów działalności Spółki. Prace w Spółce prowadzone są w oparciu o nowoczesne, zwinne metodyki pracy (Agile). Zastosowanie tychże metodyk pozwala na systematyczne prowadzenie prac równolegle nad kilkoma zagadnieniami, realizację w danym momencie kilku zadań oraz dostarczenie efektów pracy w krótkich odstępach czasu oraz efektywne zarządzanie projektem, jak również unikanie przestojów prac. Spółka prowadzi prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny od początku swojego istnienia i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek i tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza On wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:

- zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

- zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego;

- zaliczenie do litery „a” wskaźnika wydatków wskazanych w pkt V 5-8 Wniosku na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

2. Zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „b” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Aby można było zaliczyć poniesione przez podatnika wydatki do litery „b” wskaźnika nexus, muszą być spełnione następujące przesłanki:

1. podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

2. wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (litera „d” wskaźnika);

3. podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazuje Minister Finansów w swoich objaśnieniach: „115. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

117. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio, tj. zleca jej wykonanie innym podmiotom to wówczas należności z tego tytułu stanowić będą koszty, o których mowa w lit. b lub c wskaźnika nexus, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych i powiązanych.”

Ad. (1) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

Przedmiotem umów ze Współpracownikami B2B Spółki jest również świadczenie przez nich usług informatycznych z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowania analiz oraz prowadzenia innych prac związanych bezpośrednio ze świadczeniem usług informatycznych. Nabycie tychże usług informatycznych jest bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową.

Nabywane od Współpracowników B2B usługi informatyczne wykorzystywane są przez Spółkę do wytwarzania przez Nią kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Wydatki na nabycie od Współpracowników B2B Wnioskodawcy usług informatycznych należy zaliczyć do wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad. (2) Wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (litera „d” wskaźnika).

Wydatki na nabycie usług informatycznych nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. (3) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka nabywa usługi informatyczne od podmiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z powyższego, wydatki Wnioskodawcy na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B mogą być zaliczone do wydatków określonych w lit. b wskaźnika nexus.

3. Zaliczenie do litery „d” wskaźnika na nabycie autorskich praw do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „d” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Spółka nabywa również od swoich współpracowników kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programów komputerowych, które następnie rozwija albo ulepsza.

Do tego katalogu, zdaniem Wnioskodawcy, zalicza się gotowe programy komputerowe, które Spółka nabywa od swoich Współpracowników B2B.

Tym samym, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na nabycie programów komputerowych od współpracowników Spółki do litery „d” wskaźnika nexus.

4. Zaliczenie do litery „a” wskaźnika wydatków wskazanych w pkt V 5-8 Wniosku na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „a” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka ponosi szereg kosztów takich jak:

a) odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z:

- licencjami oraz prawami autorskimi,

- sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory),

- sprzętem i wyposażeniem biurowym;

b) odpisy amortyzacyjne w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji;

c) koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce;

d) koszty zasobów związanych z wytwarzanym oprogramowaniem, pracownicy administracji, marketing, asystenci; koszty szkoleń, subskrypcje (systemy wspierające, billing, zarządzanie zadaniami/projektami), koszty rekrutacji, telekomunikacja, usługi profesjonalne (księgowość), artykuły biurowe, kawa, woda, leasing pojazdów służbowych, paliwo, koszty marketingu (utrzymanie strony, udział w konferencjach, social media, PR, materiały drukowane, gadżety firmowe), koszty zarządu: wynagrodzenie prezesa z powołania.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty te w odpowiednich proporcjach w jakich przyczyniły się do wytworzenia oprogramowania w ramach prowadzonych prac B+R należy zaliczyć do kosztów bezpośrednich i wykazać w lit. a wskaźnika nexus. Spółka wskazuje, że bez poniesienia wskazanych kosztów nie byłoby możliwe tworzenie oprogramowania, w konsekwencji nie byłoby możliwe uzyskanie przychodów z kwalifikowanego IP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3 / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

5. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

6. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

7. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

8. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym,

- do 31 grudnia 2020 r.:

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio;

- od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c stosuje się odpowiednio;

- od 1 stycznia 2022 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że działalność opisana we wniosku ma i będzie miała charakter twórczy i jest/będzie podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność ta obejmuje prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W świetle powyższego, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i ulepszaniu programów komputerowych spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia IP Box”), ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z opisu sprawy, programy komputerowe, o których mowa we wniosku, są wynikiem działalności badawczo-rozwojowej Spółki i stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwoju/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, opisane we wniosku prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka przenosi autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na klientów/kontrahentów. Otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie jest przychodem z tytułu sprzedaży ww. praw autorskich do programów komputerowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, Spółka może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

W celu wyznaczenia wskaźnika nexus niezbędne jest określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty w rodzajach wskazanych w literach „a”-„d” art. 24d ust. 4 updop, kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika.

W tym miejscu należy podkreślić, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia dotycząca prawidłowości obliczania wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 updop, poprzez:

- zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

- zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Spółki;

- zaliczenie do litery „a” wskaźnika wydatków wskazanych w pkt V 5-8 wniosku na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że pod literą „b” wskaźnika nexus, należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że nabycie usług informatycznych jest bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. Spółka nabywa usługi informatyczne od podmiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nabywane usługi informatyczne nie stanowią i nie będą stanowić wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotów niepowiązanych/ powiązanych, w rozumieniu odpowiednio art. 11a ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe, skoro wydatki z tytułu nabycia usług informatycznych nie stanowią wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca nie może ich uwzględnić pod literą „b” wskaźnika nexus, w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy bowiem wskazać, że zgodnie z cytowanym już art. 24d ust. 4 updop, pod lit. b wskaźnika nexus mogą być ujęte koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3.

Natomiast, pod literą „d” wskaźnika nexus należy kwalifikować koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z opisu sprawy wynika także, że Spółka nabywa od swoich Współpracowników B2B kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programów komputerowych, które następnie rozwija albo ulepsza.

Wobec powyższego wydatki poniesione z tego tytułu Spółka ma prawo zaliczyć do litery „d” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że ponoszone przez Wnioskodawcę koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj.:

- odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z: licencjami oraz prawami autorskimi, sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory), sprzętem i wyposażeniem biurowym;

- odpisy amortyzacyjne w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji;

- koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce;

- koszty zasobów związanych z wytwarzanym oprogramowaniem, tj.:

a. koszty szkoleń;

b. koszty subskrypcji;

c. koszty telekomunikacji;

d. koszty usług profesjonalnych (księgowość);

e. koszty artykułów biurowych;

f. koszty w zakresie rat leasingowych samochodów służbowych i kosztów paliwa,

przy zachowaniu właściwej proporcji, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że z treści ww. przepisu wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się z kolei do pozostałych wymienionych we wniosku wydatków, tj.:

- kosztów wynagrodzeń pracowników działu administracji, marketingu oraz asystentów;

- kosztów rekrutacji;

- kosztów zakupu kawy i wody;

- kosztów marketingu (utrzymanie strony, udział w konferencjach, social media, PR, materiały drukowane, gadżety firmowe);

- kosztów zarządu (kosztów ponoszonych na wynagrodzenie prezesa zarządu Spółki z tytułu powołania)

wskazać należy, że powyższe wydatki nie są wprost związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nie można bowiem racjonalnie stwierdzić, że występują okoliczności wskazujące na ich bezpośredni związek z kwalifikowanym IP, dlatego też nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że do litery „a” wskaźnika należy zaliczyć wszystkie wymienione w pkt V 5-8 wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować odpowiednio preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe,

- prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT - jest prawidłowe,

- w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:

a) zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki - jest nieprawidłowe;

b) zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Spółki - jest prawidłowe;

c) zaliczenie do litery „a” wskaźnika wydatków wskazanych w pkt V 5-8 Wniosku na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

- w części dotyczącej: kosztów wynagrodzeń pracowników działu administracji, marketingu oraz asystentów, kosztów rekrutacji, kosztów zakupu kawy i wody, kosztów marketingu (utrzymanie strony, udział w konferencjach, social media, PR, materiały drukowane, gadżety firmowe), kosztów zarządu (kosztów ponoszonych na wynagrodzenie prezesa zarządu Spółki z tytułu powołania) – jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.