Wnioskodawca, będący spółką prawa handlowego, korzysta z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (CIT estoński). Jest dłużnikiem wobec innej polskiej spółki na podstawie umowy pożyczki. Obecnie spółki prowadzą negocjacje dotyczące zwolnienia Wnioskodawcy z długu, co mogłoby skutkować powstaniem przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania. Wnioskodawca pragnie ustalić, czy takie zwolnienie z długu oraz powstanie przychodu wpłynie na jego prawo do dalszego korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Organ podatkowy uznał, że zwolnienie Wnioskodawcy z długu oraz powstanie przychodu z tego tytułu nie pozbawia go prawa do dalszego opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Przepisy ustawy o CIT nie uzależniają możliwości opodatkowania ryczałtem od dokonania zwolnienia z długu, ani nie wskazują tego jako przesłanki do utraty prawa do ryczałtu. W związku z tym Wnioskodawca zachowa prawo do dalszego opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, mimo zwolnienia z długu i powstania przychodu z tego tytułu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
7 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy zwolnienie z długu Wnioskodawcy i tym samym powstanie u niego przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania pozbawia podatnika podatku dochodowego od osób prawnych prawa do korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca to spółka prawa handlowego. Spółka korzysta od roku 2021 z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) estoński”), o którym mowa w Rozdziale 6b Ryczałt od dochodów spółek art. 28c-28t ustawy ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, dalej: „ustawa CIT”).
Wnioskodawca jest dłużnikiem w rozumieniu polskiego prawa cywilnego wobec innej polskiej spółki prawa handlowego. Dług wynika z umowy pożyczki z dnia (`(...)`) marca 2018 r. pomiędzy:
Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) adres: (…), Numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (…), REGON: (…), NIP: (…) - jako pożyczkodawcą,
a Wnioskodawcą: Spółką akcyjną z siedzibą w (…), adres: (…), Numer KRS: (…), REGON: (…), NIP: (…) - jako pożyczkobiorcą.
Kwota pożyczki w wysokości (`(...)`) zł (słownie: (`(...)`)) została przekazana na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy z rachunku bankowego Pożyczkodawcy.
Spółki negocjują obecnie zwolnienie z długu Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę. Stosownie do przepisu art. 12 ust. 1 pkt. 3 lit. a ustawy CIT umorzone zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek stanowią przychód podatnika. Umorzenie zobowiązania jest równoznaczne ze zwolnieniem z długu, o którym mowa w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360, dalej: „kc”).
Zagadnieniem budzącym wątpliwości jest rozstrzygnięcie czy powstanie przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania podatnika korzystającego z opodatkowania ryczałtem od dochodów tj. korzystającego z „CIT estońskiego” pozbawia podatnika uprawnienia do korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów.
Czy zwolnienie z długu Wnioskodawcy i tym samym powstanie u niego przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania pozbawia podatnika podatku dochodowego od osób prawnych prawa do korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów, nazywanych „CIT estońskim”?
Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z długu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, implikujące powstanie przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt. 3 lit. a ustawy CIT, i korzystającego z opodatkowania ryczałtem od dochodów, nazywanym CIT estońskim nie pozbawia podatnika - Wnioskodawcy prawa do kontynuowania i prawa do korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów, CIT estońskim.
Wnioskodawca spełniał na dzień zawiadomienia właściwego organu podatkowego o wyborze tej formy opodatkowania warunki opodatkowania CIT estońskim określone w art. 28j ustawy CIT. Ustawodawca przewidział w art. 28I ustawy CIT okoliczności pozbawiające podatnika prawa do opodatkowania CIT estońskim. Wśród okoliczności wyartykułowanych w tym przepisie nie ma warunku wynikającego z osiągania przychodu z umorzenia zobowiązania. Zatem przepisy ustawy CIT nie zawierają okoliczności powodujących utratę prawa do korzystania z opodatkowania CIT estońskim podatnika, który osiąga przychód z umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt. 3 lit. a ustawy CIT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytanie). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przede wszystkim przedmiotem interpretacji nie była ocena czy spełnione są pozostałe przesłanki do korzystania z zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przez Państwa.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określają jakie warunki zobowiązany jest spełnić podatnik aby mógł wybrać formę opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodu spółek, czyli tzw. estoński CIT.
Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
(uchylony);
mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:
a) z wierzytelności,
b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
c) z części odsetkowej raty leasingowej,
d) z poręczeń i gwarancji,
e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,
f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;
a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;
złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.
Podatnik, aby móc wybrać nową formę opodatkowania jest zobowiązany spełnić warunki określone w ww. przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy te wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.
Wyłączenie podmiotowe może mieć charakter trwały i wówczas dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 1-4 ustawy CIT. Może mieć również charakter czasowy i dotyczyć tych podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 5-6 ustawy CIT.
Listę podmiotów nieuprawnionych do ryczałtu zawiera art. 28k ustawy o CIT, zgodnie z którym:
1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
przedsiębiorstw finansowych, o których mowa w art. 15c ust. 16;
instytucji pożyczkowych w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;
podatników osiągających dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a;
podatników postawionych w stan upadłości lub likwidacji;
podatników, którzy zostali utworzeni:
a) w wyniku połączenia lub podziału albo
b) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
c) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
- w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia;
a) zostali podzieleni przez wydzielenie albo
b) wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
- uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
- składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników
- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.
Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy CIT:
Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.
Stosownie do art. 28l ust. 1 ustawy CIT:
Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem:
roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 - w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem;
(uchylony)
roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 i 3;
roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym:
a) podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4-6,
b) podatnik nie prowadził ksiąg podatkowych lub dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie wyniku finansowego netto,
c) podatnik dokona przejęcia innego podmiotu w drodze łączenia albo podziału podmiotów lub otrzymania wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że:
- podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny jest opodatkowany ryczałtem albo
- podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny z dniem przejęcia lub wniesienia wkładu zamknie księgi rachunkowe, sporządzi sprawozdanie finansowe oraz dokona rozliczenia i ustaleń, o których mowa w art. 7aa, w zakresie transakcji pozostających w związku z przejmowanymi składnikami majątku,
d) podatnik zostanie przejęty przez inny podmiot w drodze łączenia lub podziału podmiotów, w tym podziału przez wydzielenie, lub wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że podmiot przejmujący jest opodatkowany ryczałtem.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy zwolnienie z długu Wnioskodawcy i tym samym powstanie u niego przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania pozbawia podatnika podatku dochodowego od osób prawnych prawa do korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów.
Zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
W orzecznictwie podkreśla się, że będące jednym ze sposobów wygaśnięcia zobowiązania zwolnienie dłużnika przez wierzyciela z długu stanowi w istocie formę ich umowy, a zatem wymaga ich zgodnych oświadczeń woli, które mogą być złożone w dowolnej formie (w tym także w sposób dorozumiany). Wskazuje się, że zwolnienie z długu może odnosić się do wierzytelności istniejących. Dopuszczalne jest zwolnienie z długu przyszłego. Judykatura zdecydowanie rozróżnia materialnoprawne zwolnienie z długu, jako formę wygaśnięcia zobowiązania, od procesowego zrzeczenia się roszczenia, będącego jednostronnym oświadczeniem woli wierzyciela.
Na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl art. 508 kodeksu cywilnego, składają się dwa elementy:
- oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania,
- akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika.
Przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek, w szczególności art. 28j oraz art. 28k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależniają możliwości opodatkowania ryczałtem od korzystania bądź nie w zależności od faktu dokonania czynności prawnej jaką jest zwolnienie z długu. Również w art. 28l ustawy CIT skorzystanie ze zwolnienia z długu nie jest wymienione jako przesłanka utraty prawa do ryczałtu.
Zatem w przypadku, gdy Państwo zostaną zwolnieni z długu nie wiąże się to z utratą przez Państwa możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, tym samym będą mieli Państwo prawo do dalszego opodatkowania w ramach ryczałtu od dochodów spółek.
W konsekwencji zwolnienie z długu nie wyłącza możliwości opodatkowania Spółki w formie ryczałtu od dochodów spółek oraz nie powoduje utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Na zakończenie zauważyć należy, że zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d.
Z przewodnika do Ryczałtu wynika, że: Podatnik wybierając ryczałt stosuje regulacje dedykowane temu modelowi opodatkowania, które zostały określone w rozdziale 6b ustawy o CIT. Oznacza to pominięcie, co do zasady, normujących analogiczne przepisów ustawy o CIT, odnoszących się w szczególności do: - ustalenia dochodu (art. 7 ustawy o CIT), - przychodów podatkowych (art. 12 ustawy o CIT), - kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ustawy o CIT), - zwolnień od podatku (art. 17 ustawy o CIT), - podstawy opodatkowania i wysokości podatku (art. 18 oraz 19 ustawy o CIT), czy – możliwych do zastosowania odliczeń (art. 18-18f ustawy o CIT).
Zatem zwolnienie z długu nie podlega opodatkowaniu przez Spółkę będącą w reżimie ryczałtu od dochodów spółek - podatkiem dochodowym od osób prawnych w ramach ogólnych zasad opodatkowania, które stosują podmioty nieopodatkowane ryczałtem od dochodów spółek. Czynność zwolnienia z długu, które następuję w trakcie korzystania z ryczałtu od dochodów spółek należy ująć w księgach rachunkowych podmiotu zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili