Interpretacja dotyczy oceny, czy rozłożenie na raty spłaty wynagrodzenia Pana E w związku ze zmniejszeniem jego udziału kapitałowego w spółce komandytowej będzie traktowane jako nieodpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu jako przychód. Organ podatkowy uznał, że jeśli zgodnie z uchwałą wspólników spłata wynagrodzenia Pana E będzie realizowana w terminach określonych w tej uchwale, to w spółce komandytowej nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w wysokości odsetek rynkowych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy rozłożenie na raty spłaty wynagrodzenia Pana E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce będzie stanowić nieodpłatne świadczenie dla Spółki w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy Spółka ma obowiązek rozpoznać przychód z tego tytułu w kwocie odsetek rynkowych.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 17 listopada 2022 r. – pismem z 6 grudnia 2022 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest spółka komandytową będącą polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). E oraz jego dzieci P i M (dalej łącznie: „Wspólnicy”) są wyłącznymi komandytariuszami Wnioskodawcy. Wszyscy komandytariusze prowadzą sprawy Spółki. Komplementariuszem Spółki jest B sp. z o.o., której wyłącznymi wspólnikami i członkami zarządu są P i M. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest firmą rodzinną produkującą …, która działa na polskim rynku nieprzerwanie od ponad (`(...)`) lat.
E jest założycielem firmy B, która początkowo działała w formie jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą EB.
Spółka, została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dn. 1 sierpnia 2019 r. Jako, że Spółka powstała z przekształcenia ze spółki jawnej, w umowie Spółki postanowiono, że wkładami do Spółki są wkłady wniesione dotychczas przez Wspólników do spółki przekształcanej. Wkład E do Spółki wynosi … zł (powyższa wartość wkładu Wnioskodawcy widoczna jest odpisie z rejestru handlowego Spółki, w rubryce 7 „Dane wspólników”). Zgodnie z umową Spółki udział kapitałowy wspólnika jest równy wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.
Wartość wkładu E do Spółki (udział kapitałowy) przekracza 25% łącznej wartości kapitału podstawowego Spółki, tym samym E oraz Spółka są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów o cenach transferowych dla podmiotów powiązanych.
Obecnie po wielu latach działalności, w ramach działań sukcesyjnych E chce zmniejszyć swój udział kapitałowy w Spółce oraz wycofać się z bieżącego prowadzenia jej spraw, pozostawiając to zadanie pozostałym Wspólnikom, dzieciom. Ponadto, Wspólnicy rozważają wybór opodatkowania Spółki w formie ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-estońskiego. W razie wyboru CIT-estońskiego Spółka zostanie przekształcona w sp. z o.o. (dalej: Spółka przekształcona) a udziały wspólnika, którym jest B sp. o.o. zostaną umorzone (w celu dostosowania struktury udziałowej do wymogów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wspólnicy chcą kontynuować działalność w formie prawnej, która charakteryzuje się modelem zarządzania oraz odpowiedzialności korporacyjnej korespondującym z obecną skalą działalności i ryzykiem biznesowym w Spółce. Ponadto, przeprowadzenie ostatniego etapu sukcesji w sp. z o.o. polegającego na ostatecznym „wyjściu” E ze Spółki (w formie czynności podejmowanych za życia E lub/i na wypadek jego śmierci) jest prostsze w tej formie prawnej (udziały w sp. z o.o. można łatwo „rozdzielić” pomiędzy spadkobierców). Z tych względów Wspólnicy uważają przekształcenie w sp. z o.o. za uzasadnione biznesowo oraz ekonomicznie.
Zmniejszenie udziału kapitałowego E w Spółce nastąpi przed przekształceniem w sp. z o.o. w formie notarialnej uchwały o zmianie umowy Spółki. W wyniku tej czynności E otrzyma ze Spółki środki pieniężne w kwocie odpowiadającej wartości, o jaką zostanie pomniejszony udział kapitałowy Wnioskodawcy. Uchwała Wspólników określi harmonogram spłat przysługujących Wnioskodawcy (winno być: „przysługujących E” – przypis Organu), który ze względu na to, że E planuje znaczące zmniejszenie swojego udziału kapitałowego w Spółce (o co najmniej 90% jego wartości), może obejmować okres dłuższy niż rok. Z racji tego, że przekształcenie Spółki w sp. z o.o. nastąpi po zmniejszeniu udziału kapitałowego E, otrzyma on odpowiednio mniejszą ilość udziałów w spółce przekształconej (sp. z o.o.).
Przed wyborem opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek w Spółce przekształconej zostaną wyodrębnione w kapitale własnym kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które odniesiono na kapitały, a które zostały wypracowane w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z przepisami art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym przekształcona spółka z o.o. ze spółki komandytowej przed przystąpieniem do ryczałtu od dochodów spółek będzie miała wyodrębnione dwa rodzaje zysków:
a) zysk spółki komandytowej, który został wypracowany kiedy spółka nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych - CIT
b) zysk spółki komandytowej, który został wypracowany od maja 2021 i zysk w roku 2022, kiedy spółka była już podatnikiem CIT.
Po przystąpieniu do ryczałtu od dochodów spółek Spółka przekształcona wyodrębni jeszcze trzeci rodzaj zysku ewidencjonowany na odrębnym koncie księgowym mianowicie
c) zysk Spółki przekształconej, który zostanie wypracowany po przystąpieniu do ryczałtu od dochodów spółek. Spółka nie ma niepokrytych strat z lat ubiegłych.
W uzupełnieniu wniosku z 6 grudnia 2022 r. wskazano również, że:
Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od dn. 1 maja 2021 r.
W związku z powyższym Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca wyodrębni w kapitale własnym, na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, m.in. następujące rodzaje zysków:
a) zysk (podzielony i niepodzielony) wypracowany w okresie kiedy Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych - CIT, tj. od początku istnienia Wnioskodawcy (przy czym Wnioskodawca powstał z przekształcenia ze spółki jawnej) do dnia 30 kwietnia 2021 r.;
b) zysk (podzielony i niepodzielony) wypracowany w okresie kiedy Wnioskodawca był już podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych CIT, ale nie był jeszcze opodatkowany w formie ryczałtu od dochodów spółek, tj. od dn. 1 maja 2021 do ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.
Uchwała wspólników w przedmiocie zmiany umowy spółki Wnioskodawcy i zmniejszenia udziału kapitałowego E w Spółce (podjęta w formie notarialnej przed przekształceniem Wnioskodawcy w sp. z o.o.) będzie wskazywać, że wypłata wynagrodzenia E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego będzie finansowana wyłącznie z niepodzielonego zysku wypracowanego w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania Wnioskodawcy ryczałtem od dochodów spółek, tj. zysku o którym mowa w lit. a) i b) powyżej.
Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie niepodzielony zysk netto wypracowany przez Spółkę w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, odniesiony na kapitał zapasowy zgodnie z przepisami art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie stanowił dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek w części, w jakiej będzie przeznaczony uchwałą wspólników do zapłaty wynagrodzenia E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce.
Końcowo Wnioskodawca wyjaśnił, że zmniejszenie udziału kapitałowego E w Spółce ma nastąpić w roku 2023 r., natomiast ratalna wypłata wynagrodzenia E z tego tytułu może mieć miejsce zarówno w okresie opodatkowaniem Spółki na zasadach ogólnych, jak i w okresie opodatkowania Wnioskodawcy w formie ryczałtu od dochodów spółek. Naturalnie Wnioskodawca chce uzyskać wyjaśnienie dotyczące konsekwencji takiej wypłaty realizowanej w okresie opodatkowania ryczałtowego z niepodzielonego zysku wypracowanego przez Spółkę w latach poprzedzających pierwszy rok tej formy opodatkowania.
Czy rozłożenie na raty spłaty wynagrodzenia Pana E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce będzie stanowić nieodpłatne świadczenie dla Spółki w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i czy Spółka (…) ma obowiązek rozpoznać przychód z tego tytułu w kwocie odsetek rynkowych? (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy, ratalna wypłata wynagrodzenia Pana E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce zgodnie z uchwałą wspólników, nie skutkuje dla Spółki koniecznością rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”)
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów podatkowych zalicza się m.in. „wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (`(...)`)”, z pewnymi wyjątkami nie mającymi zastosowania w sprawie.
Dokonując wykładni art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT należy mieć na uwadze konstytucyjną zasadę określania podstawowych elementów konstrukcyjnych podatku w drodze ustawy (art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej), z której wynika założenie, iż przedmiot opodatkowania powinien być wyraźnie określony w ustawie i nie może być rozszerzany w procesie wykładni prawa. Wobec powyższego, podstawę do rozpoznania przez podatnika przychodu z tytułu „otrzymania nieodpłatnego świadczenia” może stanowić jedynie taki stosunek prawny (causa), który wyczerpuje wszystkie przesłanki określone w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, przepis ten może znaleźć zastosowanie jedynie wówczas, gdy podatnik otrzyma świadczenie, przy czym będzie ono nieodpłatne. Przeciwna wykładnia tego przepisu stanowiłaby przejaw wykładni rozszerzającej, niedopuszczalnej w świetle przedstawionych wyżej zasad.
Zgodnie z ogólną zasadą prawa cywilnego, świadczenie, jako element stosunku zobowiązaniowego, może zostać otrzymane jedynie od innego podmiotu. W tym miejscu należy wskazać, że podstawą prawną świadczenia (wynagrodzenia Pana E z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce) jest uchwała wspólników. Wspólnicy podejmujący uchwałę, którzy nie są w żaden sposób uprawnieni majątkowo z tytułu zmniejszenia udziału kapitałowego, określając wysokość wynagrodzenia w oparciu o przepisy kodeksu spółek handlowych, nie spełniają na rzecz Spółki jakiegokolwiek świadczenia (ani odpłatnego, ani nieodpłatnego). W konsekwencji, takie zdarzenie nie może skutkować dla Spółki przysporzeniem z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.
Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, ratalna spłata udziału kapitałowego zgodnie z uchwałą wspólników, nie prowadzi również do otrzymania przez Spółkę świadczenia – a w konsekwencji również nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy - od wspólników. Wynika to z faktu, że uchwała wspólników może dowolnie określić moment, w którym ratalna spłata udziału kapitałowego ma nastąpić, przy czym do tego momentu roszczenie wspólnika o spłatę udziału nie jest wymagalne. Pojęcie wymagalności nie zostało zdefiniowane ustawowo, jednakże w doktrynie przyjmuje się zgodnie, że przez wymagalność należy rozumieć stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. Ogólną zasadę, co do terminu, w jakim świadczenia powinny zostać spełnione, określa art. 455 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem „jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania”. Zacytowany przepis w pierwszej kolejności pozwala zatem na oznaczenie terminu spełnienia świadczenia. Dopiero w przypadku braku takiego oznaczenia i gdy termin nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Zgodnie z powyższą zasadą prawa cywilnego oraz zasadą swobody działalności gospodarczej, o chwili wymagalności roszczenia wspólnika o wypłatę wynagrodzenia z tytułu spłaty udziału kapitałowego przesądza treść uchwały wspólników, na mocy której następuje zmniejszenie udziału kapitałowego w spółce. Wspólnicy mogą w szczególności określić taki harmonogram spłaty, który uwzględnia możliwości finansowe spółki w kontekście prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem uchwała wspólników w sposób wyraźny wskazuje daty, w których poszczególne raty mają być wypłacone wspólnikowi, roszczenia wspólnika o ich wypłatę stają się wymagalne w terminach określonych w tej uchwale.
Podsumowując, w ocenie Spółki, do upływu terminu, w którym spłata powinna nastąpić zgodnie z uchwałą wspólników roszczenie wspólnika o spłatę udziału nie jest wymagalne, i spłata nie jest w tym czasie wspólnikowi należna.
Jeżeli zatem spłata udziału nastąpi ratalnie zgodnie ze wspomnianą uchwałą wspólników, Spółka nie otrzyma od wspólników nieodpłatnego świadczenia, o którym stanowi art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT i nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podatkowego z tego tytułu np. w wysokości rynkowych odsetek od pożyczonego kapitału.
Na zakończenie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż stanowisko, o którego potwierdzenie Spółka niniejszym wnioskuje, zostało podzielone przez kompetentne organy w szeregu interpretacji i wyroków dotyczących zagadnienia ratalnej wypłaty dywidendy, która nie różni się swoim charakterem od spłaty udziału przy obniżeniu wkładu kapitałowego - jest to zobowiązanie, które należy wypłacić wspólnikowi na podstawie uchwały wspólników. Przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych się nie zmienił od czasów wydanych wyroków i decyzji podatkowych.
Przykładowo, w wyr. z dnia 22 czerwca 2005 r. (sygn. akt I SA/Wr 2848/2003) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził, iż „w przypadku określenia, w uchwale wspólników o przeznaczeniu rocznego zysku do podziału w spółce z o.o., daty wypłaty zysku, niezależnie na jak odległy dzień została ona wskazana, za dzień wymagalności roszczenia o wypłatę dywidendy należy uznać tę właśnie datę, a nie dzień podjęcia uchwały. Pozostawienie zysku w spółce do tej daty nie rodzi roszczeń cywilnoprawnych wspólników, a więc tym bardziej nieuprawnionym jest pogląd o otrzymaniu przez Spółkę przychodu z nieodpłatnych świadczeń”.
Podobne stanowisko w kwestii ratalnej wypłaty dywidendy zajmują organy podatkowe, np. interpretacja indywidualna: Izba Skarbowa w Poznaniu z dnia 15 września 2008 r. LPB3/423- 369/08-4/ŁM, czy decyzja Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 2007 r. (sygn. IS-I/2-42300/2/06), zgodnie z którą „o ile roszczenie o wypłatę dywidendy powstaje z dniem podjęcia uchwały o podziale zysku, o tyle staje się ono wymagalne dopiero z upływem terminu wskazanego w tej uchwale (w przypadku gdy uchwała wskazuje ten termin).”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytanie). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 updop:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Zgodnie z art. 12 ust. 5 updop:
Wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.
Stosowanie do art. 15 ust. 6 updop:
Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Aby dane świadczenie stanowiło świadczenie nieodpłatne, stanowiące źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do powstania stosunku, w ramach którego jeden podmiot dokonuje świadczenia na rzecz drugiego podmiotu, a drugi podmiot otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie - bez świadczenia wzajemnego czy też jakiegokolwiek ekwiwalentu.
Z uwagi na brak definicji ustawowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” konieczne jest odwołanie się do jego wykładni językowej, w oparciu o definicje zawarte w Słowniku Języka Polskiego (słownik internetowy: https://sjp.pwn.pl). Zgodnie z tym słownikiem termin „świadczenie” oznacza: 1. «obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane» 2. «w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania».
Sposób rozumienia pojęcia „nieodpłatne świadczenie” został ukształtowany przez orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym w uchwałach składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) - PPS 9/02 z dnia 18 listopada 2002 r. oraz II FPS 1/06 z dnia 16 października 2006 r. NSA stwierdził w nich, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma charakter szerszy niż w prawie cywilnym: „Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.
Biorąc pod uwagę definicję słownikową pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” oraz ukształtowane w tym zakresie orzecznictwo sądów administracyjnych, które wskazuje dyrektywy interpretacyjne tego pojęcia, nieodpłatnym świadczeniem na gruncie ustawy o CIT będzie uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów czy też z obowiązkiem wykonania świadczenia wzajemnego lub inną formą ekwiwalentu na rzecz drugiej strony.
Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.
W konsekwencji, ustalenie czy określone świadczenie, uzyskane w danym przypadku przez podatnika nieodpłatnie, stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, wymaga w szczególności oceny, czy strona dokonująca tego świadczenia otrzymuje lub może otrzymać (uzyskać) w przyszłości wzajemną korzyść majątkową.
Z opisu sprawy wynika że zmniejszenie udziału kapitałowego E w Spółce nastąpi przed przekształceniem w sp. z o.o. w formie notarialnej uchwały o zmianie umowy Spółki. W wyniku tej czynności E otrzyma ze Spółki środki pieniężne w kwocie odpowiadającej wartości, o jaką zostanie pomniejszony udział kapitałowy Wnioskodawcy. Uchwała Wspólników określi harmonogram spłat, który może obejmować okres dłuższy niż rok.
Zdaniem Organu dysponowanie przez Spółkę środkami przeznaczonymi na wypłatę wynagrodzenia z tytułu zmniejszenia udziału kapitałowego Pana E w spółce komandytowej do upływu terminu wskazanego w uchwale/harmonogramie nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić dopiero w przypadku niedotrzymania przez Wnioskodawcę terminów wypłaty.
Niewypłacenie zobowiązania i korzystanie nieodpłatnie przez Spółkę ze środków pieniężnych należnych Panu E będzie skutkowało wówczas powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Wartość tego świadczenia równa będzie odsetkom, które Spółka musiałaby zapłacić, gdyby chciała pozyskać na rynku kapitał w wysokości pozostawionej jej do dyspozycji.
Biorąc powyższe po uwagę, jeśli zgodnie z wolą wspólników wyrażoną w podjętej uchwale rozłożenie na raty spłaty wynagrodzenia Pana E z tytułu jego udziału kapitałowego w Spółce będzie wypłacane zgodnie z harmonogramem spłat – to u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop – pod warunkiem dokonania tych wypłat w terminach wskazanych w ww. uchwale/harmonogramie – tym samym spółka komandytowa nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tego tytułu w kwocie odsetek rynkowych.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Niniejsza i interpretacja zgodnie z zadanym pytaniem (częścią pytania 1) określającym zakres wniosku odnosi się tylko do oceny czy rozłożenie na raty spłaty wynagrodzenia Pana E spowoduje u Wnioskodawcy (tj. spółki komandytowej) - powstanie przychodu z nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop .
Interpretacja nie odnosi się do Spółki przekształcanej (tj. Sp. z o.o.) – w tej części pytania oraz w zakresie pytania nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcie.wnież w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili