Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w sytuacji gdy w 2021 r. Spółka nie wykorzystywała ani nie udostępniała kapitału na podstawie Umowy, po stronie Spółki:

a) nie powstał obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”),

b) nie powstał obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT;

- czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji, gdy Spółka w kolejnych latach będzie wykorzystywała kapitał udostępniony na podstawie Umowy i wykorzystany kapitał przekroczy w danym roku podatkowym równowartość 10 milionów złotych, po stronie Spółki:

a) powstanie obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT oraz

b) powstanie obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

G. P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów (elementów) stalowych w oparciu o nabywane surowce, a także usługi cięcia stali na materiale powierzonym. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka funkcjonuje w ramach Grupy kapitałowej G., której podmiotem dominującym jest G. C. F. S.L. (dalej: „GCF”).

W ramach umowy wzajemnej linii kredytowej z dnia 31 grudnia 2010 r. zawartej pomiędzy GCF, a Spółką i innymi podmiotami z Grupy G. (dalej: „Umowa”), Spółka ma możliwość skorzystania z finansowania wewnątrzgrupowego do maksymalnej kwoty 200 000 000 EUR. Zgodnie z literalną treścią Umowy, Spółka zobowiązała się także do udostępnienia na rzecz GCF linii kredytowej do maksymalnej kwoty 200 000 000 EUR. Biorąc jednak pod uwagę zdolności finansowe Spółki, intencją stron była przede wszystkim możliwość korzystania z finansowania udostępnionego przez GCF. Pierwotny okres obowiązywania Umowy upłynął 31 grudnia 2015 r., jednakże na mocy odrębnych ustaleń strony przedłużyły Umowę do 31 grudnia 2025 r.

W Umowie przewidziane zostało wynagrodzenie za udostępnienie kapitału drugiej stronie transakcji, obliczone według oprocentowania zmiennego składającego się ze stopy bazowej EURIBOR 3M + marża. W przypadki braku wykorzystania/udostępniania kapitału w ramach Umowy, odsetki nie są naliczane ani pobierane.

W 2021 r. Spółka nie wykorzystała ani nie udostępniła kapitału na podstawie Umowy. Zarówno w bilansie otwarcia oraz zamknięcia, jak również w trakcie roku podatkowego nie odnotowano żadnych należności i zobowiązań z tytułu Umowy. Salda zobowiązań i należności w trakcie roku wynosiły 0 złotych.

W najbliższych latach Spółka może wykorzystywać kapitał udostępniony na podstawie Umowy.

Pytania

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w sytuacji, gdy w 2021 r. Spółka nie wykorzystywała ani nie udostępniała kapitału na podstawie Umowy, po stronie Spółki:

a) nie powstał obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT,

b) nie powstał obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT?

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji, gdy Spółka w kolejnych latach będzie wykorzystywała kapitał udostępniony na podstawie Umowy i wykorzystany kapitał przekroczy w danym roku podatkowym równowartość 10 milionów złotych, po stronie Spółki:

a) powstanie obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT oraz

b) powstanie obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przedstawionym stanie faktycznym, tj. w sytuacji gdy w 2021 r. Spółka nie wykorzystywała ani nie udostępniała kapitału na podstawie Umowy, po stronie Spółki:

a) nie powstał obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”) oraz

b) nie powstał obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

2. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji, gdy Spółka w kolejnych latach będzie wykorzystywała kapitał udostępniony na podstawie Umowy i wykorzystany kapitał przekroczy w danym roku podatkowym równowartość 10 milionów złotych, po stronie Spółki:

a) powstanie obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11 k Ustawy o CIT oraz

b) powstanie obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 11k ust. 1 Ustawy o CIT, podmioty powiązane są zobowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W art. 11k ust. 2 Ustawy o CIT wskazano, że lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

2. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

3. 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

4. 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

W myśl art. 11k ust. 3 Ustawy o CIT, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

- każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji,

- strony kosztowej i przychodowej.

W art. 11k ust. 4 Ustawy o CIT wskazano również, że wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której mowa w ust. 2-3, jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.

Z kolei zgodnie z treścią art. 11k ust. 5 Ustawy o CIT przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny, uwzględnia się:

1. jednolitość transakcji kontrolowanej w ujęciu ekonomicznym oraz

2. kryteria porównywalności określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 1 pkt 1, oraz

3. metody weryfikacji cen transferowych, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, oraz

4. inne istotne okoliczności transakcji kontrolowanej.

Art. 11l Ustawy o CIT odnosi się do określania wartości transakcji kontrolowanej. Stosownie do tego artykułu wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada:

1. wartości kapitału - w przypadku pożyczki, kredytu lub depozytu;

2. wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;

3. sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4. wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

5. łącznej wartości wkładów wniesionych do spółki niemającej osobowości prawnej - w przypadku umowy takiej spółki;

6. wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

Zgodnie z brzmieniem art. 11l ust. 2 Ustawy o CIT wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, określa się na podstawie:

1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku obrotowego albo

2. umów lub innych dokumentów - w przypadku, gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3. otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku, gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

Ponadto, zgodnie z art. 11t Ustawy o CIT podmioty powiązane, obowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem, przekazują organowi podatkowemu informacje o cenach transferowych, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Szczegółowy zakres danych i informacji przekazywanych w informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wraz z objaśnieniami co do sposobu sporządzenia informacji o cenach transferowych został wskazany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2018 r. w sprawie informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 2408).

Zgodnie z treścią § 2 Rozporządzenia, informacja o cenach transferowych (dalej: „Informacja TPR”) zawiera m.in. informacje dotyczące podmiotów powiązanych i transakcji kontrolowanych zawieranych z tymi podmiotami przez podmiot, dla którego jest składana informacja o cenach transferowych, obejmujące:

a) kategorie transakcji kontrolowanych, a w przypadku transakcji kontrolowanych, których przedmiotem jest udostępnienie lub korzystanie z wartości niematerialnych - również rodzaje wartości niematerialnych,

b) wartość transakcji kontrolowanych, a w przypadku transakcji kontrolowanych dotyczących udzielenia lub uzyskania finansowania, udzielenia lub uzyskania gwarancji lub poręczenia, zarządzania płynnością i depozytu dodatkowo:

- kwotę kapitału lub kwotę gwarantowanego lub poręczanego zobowiązania,

- rzeczywistą kwotę tych transakcji kontrolowanych,

- walutę tych transakcji kontrolowanych,

- kwotę odsetek wraz z dodatkowymi prowizjami lub opłatami, jeżeli występują, z tytułu finansowania, lub kwotę wynagrodzenia z tytułu udzielenia lub uzyskania gwarancji lub poręczenia.

W załączniku do Rozporządzenia, w punkcie 4.2. „Wartość transakcji kontrolowanych”, zawarto szczegółowe objaśnienia odnośnie wartości transakcji kontrolowanych, które należy uwzględnić przy sporządzeniu Informacji TPR.

Wartość transakcji kontrolowanych należy podać w kwocie netto w tysiącach złotych (bez VAT (podatek od towarów i usług), bez miejsc po przecinku) na ostatni dzień okresu, za jaki jest składana Informacja TPR, zgodnie z art. 11l ust. 1, 2 i 4 Ustawy o CIT.

Jeżeli przedmiotem transakcji kontrolowanej jest udzielenie lub uzyskanie finansowania, poręczeń lub gwarancji oraz zarządzanie płynnością (cash pooling) i depozyt - tj. jako kategorię transakcji kontrolowanej zaznaczono jeden z kodów 1201, 1202, 1203, 1204, 2201, 2202, 2203, 2204 - należy dodatkowo uzupełnić następujące informacje:

1. „Kwota kapitału” - należy wskazać łączną kwotę kapitału w walucie zgodnie z zawartą umową dotyczącą finansowania lub depozytu lub kwotę kapitału wynikającą z innych dokumentów, jeżeli umowa nie została zawarta. Jeżeli w umowie przewidziano limit finansowania (np. maksymalną wartość linii kredytowej), należy w tej komórce wskazać ten limit. W przypadku gwarancji lub poręczeń wskazuje się wartość sumy gwarancyjnej. W przypadku cash pooling należy podać wskazany w umowie limit zadłużenia, a w przypadku braku takiego limitu w komórce należy wstawić cyfrę „0”. Kwota kapitału powinna zostać zaokrąglona do pełnych tysięcy (bez miejsc po przecinku);

2. „Wartość zadłużenia” - należy wskazać rzeczywistą kwotę zadłużenia lub kwotę depozytu w tysiącach złotych (bez miejsc po przecinku) na ostatni dzień okresu, za jaki składana jest Informacja TPR. W przypadku gwarancji lub poręczeń uzupełnia się wartość faktycznie poręczanego lub gwarantowanego zobowiązania na ostatni dzień okresu, za jaki składana jest Informacja TPR. W przypadku cash pooling uzupełnia się średnią z dziennych sald pozycji ujemnych lub dodatnich w ciągu roku, w zależności od tego, czy podmiot, dla którego jest składana Informacja TPR, występuje odpowiednio jako korzystający ze środków finansowych czy umożliwia korzystanie z własnych środków innym podmiotom w ramach cash pooling.

Ponadto, kwestie określenia wartości transakcji kontrolowanych były przedmiotem publikacji Ministerstwa Finansów „TPR Informacja o cenach transferowych - pytania i odpowiedzi, Wydanie II rozszerzone, październik 2021, MF” (dalej: „Informator TPR”). Informator TPR ma na celu ułatwienie wywiązywania się z obowiązku raportowania cen transferowych na formularzu TPR. Jednocześnie Informator TPR nie ma mocy wiążącej - nie stanowi interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego, ani wyjaśnień przepisów prawa podatkowego (objaśnień podatkowych), a ma jedynie charakter informacyjny.

W odpowiedzi na pytanie 84 w Informatorze TPR Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że pojęcie wartość transakcji w informacji TPR należy interpretować zgodnie z art. 11l ust. 1, 2 i 4 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 11l ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, wartością transakcji w przypadku pożyczki i kredytu jest wynikająca z umów lub innych dokumentów wartość kapitału.

W odpowiedzi na pytanie 84 w Informatorze TPR Ministerstwo Finansów wyjaśnia także, że wartością transakcji pożyczki lub kredytu jest wartość kapitału, ustalona dla danej transakcji pożyczki lub kredytu o charakterze jednorodnym. Przez wartość kapitału należy rozumieć najwyższą kwotę kapitału udostępnionego w danym okresie raportowanym, wynikającą z umowy lub innych dokumentów (np. harmonogram spłaty pożyczki, wyciąg z rachunków bankowych).

Jednocześnie podmiot powinien dokonać ustalenia wartości transakcji w sposób, który najpełniej odpowiada jej istocie. Dane przekazywane w Informacji TPR powinny być zgodne z danymi prezentowanymi w lokalnej dokumentacji cen transferowych. Co do zasady, przy określaniu wartości transakcji można posiłkować się również przyjętą przez podmiot prezentacją tych transakcji w księgach rachunkowych.

Ministerstwo Finansów wskazuje także, że wartość kapitału wykazywana w polu „Wartości transakcji” nie jest tożsama z wartością wykazywaną w polu „Kwota kapitału”. W polu „Kwota kapitału” należy podać łączną wartość kapitału zgodnie z zawartą umową lub na podstawie innych dokumentów.

W Przykładzie 2 do odpowiedzi na pytanie 84 w Informatorze TPR wskazano stan faktyczny, w którym podatnik zawarł w 2018 roku z podmiotem powiązanym umowę pożyczki na kwotę 12 mln PLN. Na pierwszy dzień 2020 roku pozostała do spłaty kwota kapitału wyniosła 9,6 mln PLN, zaś na ostatni dzień 2020 roku 7,2 mln PLN. Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że wartość kapitału będącego w dyspozycji podatnika w roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 10 mln PLN, stanowiącej ustawowy próg dokumentacyjny, podatnik ten nie ma zatem obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych do transakcji pożyczki oraz wykazania pożyczki w Informacji TPR za 2020 rok.

Ponadto, w odpowiedzi na pytanie 87 Informatora TPR Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że wartość transakcji dla umów pożyczek lub kredytu stanowi łączna kwota kapitału pozostającego do dyspozycji dłużnika w danym okresie raportowanym. Dla określenia wartości transakcji pożyczki lub kredytu należy ustalić najwyższą wartość kapitału, pozostającego do spłaty w raportowanym okresie, w oparciu o zapisy umowne (np. harmonogram spłat) lub inne dokumenty (rachunki bankowe, not księgowe, salda kont). Aktualizacji „Wartości transakcji” w przypadku pożyczek lub kredytów należy dokonywać za każdy okres składania Informacji TPR.

Zauważyć również należy, że zagadnienie związane z określeniem obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do transakcji pożyczki, było przedmiotem odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską nr 29105 z 15 grudnia 2021 r. Znak: DCT2.054.2.2021 z 16 lutego 2022 r. Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, że:

- w przypadku transakcji pożyczki, w celu ustalenia, czy wartość transakcji przekracza próg dokumentacyjny, należy uwzględnić wartość kapitału pożyczki za dany rok podatkowy na podstawie umowy lub innych dokumentów, a gdy nie jest to możliwe - na podstawie otrzymanych lub przekazanych płatności,

- w przypadku umów wieloletnich podmiot powiązany musi ustalić, czy wartość kapitału danej pożyczki przekracza próg dokumentacyjny 10 mln PLN w pierwszym i kolejnych latach podatkowych,

- wartość kapitału za dany rok podatkowy jest ustalana w oparciu o najwyższą wartość udostępnionego kapitału, pozostającego do spłaty w roku podatkowym, za który sporządzana jest dokumentacja.

Z powołanych powyżej przepisów Ustawy o CIT, Rozporządzenia oraz Załącznika do Rozporządzenia, jak również przedstawionego w odpowiedzi na interpelację poselską stanowiska Ministra Finansów wynika, że:

- przez „wartości kapitału” o której mowa w art. 11l ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, należy rozumieć najwyższą kwotę kapitału udostępnionego w ramach pożyczki w danym roku podatkowym,

- wartość udostępnionego kapitału powinna wynikać z umowy lub innych dokumentów, a gdy nie jest to możliwe - z otrzymanych lub przekazanych płatności,

- w przypadku umów wieloletnich przekroczenie progu dokumentacyjnego (10 mln PLN):

- należy badać odrębnie dla każdego roku podatkowego,

- dla danego roku podatkowego uwzględnia się najwyższy kapitał pozostający do spłaty w tym roku (saldo zadłużenia dla danego roku).

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 lipca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.19.2022.1.JD. W powołanej interpretacji Wnioskodawca zadał pytanie, czy obowiązek przygotowania dokumentacji cen transferowych powstanie w stosunku do wnioskodawcy, w przypadku gdy umowa pożyczki określa wartość kapitału wyższą niż próg dokumentacyjny (10 mln PLN), natomiast wartość faktycznie udostępnionego kapitału w danym roku nie przekroczyła tej wartości.

Organ podatkowy zgodził się z wnioskodawcą, że w przypadku gdy faktycznie wykorzystana wartość pożyczki nie przekroczy progu dokumentacyjnego, a próg dokumentacyjny przekracza jedynie wartość pożyczki wskazana w umowie - nie powstanie obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że celem dla którego podejmowane są działania przez podmiot gospodarczy zmierzający do zawarcia umowy pożyczki jest pozyskanie kapitału niezbędnego w prowadzonej działalności gospodarczej. Racjonalność działania przedsiębiorcy polega zatem na tym aby uzyskać kapitał (np. w wyniku uzyskania pożyczki), a nie na tym aby tylko zawrzeć umowę pożyczki. Zresztą z samej istoty pożyczki o jakiej mowa w art. 720 Kodeksu cywilnego wynika konieczność przeniesienia na własność biorącego określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku i jednocześnie zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Przeniesienie przez pożyczkodawcę na własność określonej sumy pieniędzy na pożyczkobiorcę jest zatem jednym z warunków konstytutywnych pożyczki jako takiej.

Organ podatkowy stwierdził również, że przez pojęcie „wartości kapitału” o jakim mowa w art. 11l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć najwyższą kwotę kapitału udostępnionego w danym okresie raportowym, wynikającą z umowy lub innych dokumentów.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, w celu ustalenia, czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych oraz wskazania transakcji wynikającej z Umowy w Informacji TPR konieczne jest ustalenie:

a) wartości transakcji odrębnie dla każdego roku podatkowego, przy czym:

i) przez tę wartość należy rozumieć najwyższą wartość kapitału pozostającego do spłaty w tym roku (saldo zadłużenia dla danego roku),

ii) wartość ta powinna wynikać z Umowy lub innych dokumentów, a gdy nie jest to możliwe - z otrzymanych lub przekazanych płatności,

b) czy wartość transakcji w danym roku podatkowym przekracza próg dokumentacyjny wskazany w przepisie 11k ust. 2 Ustawy o CIT.

W opisanym stanie faktycznym przez „wartość transakcji” należy rozumieć wartość faktycznie wykorzystanego lub udostępnionego przez Spółkę kapitału w ramach Umowy w danym roku podatkowym. Jakkolwiek Umowa wskazuje, że Spółka ma możliwość skorzystania/udzielenia finansowania wewnątrzgrupowego do maksymalnej kwoty 200 000 000 EUR, w praktyce Spółka nie korzysta z takiej możliwości. W przypadku braku wykorzystania/udostępniania kapitału w ramach Umowy, odsetki nie są ani naliczane ani pobierane. W tym stanie rzeczy brak jest argumentów przemawiających za powstaniem po stronie Spółki jakichkolwiek obowiązków dokumentacyjnych lub informacyjnych z zakresu cen transferowych.

Natomiast w przypadku wskazanego zdarzenia przyszłego, obowiązek dokumentacyjny i obowiązek informacyjny powstanie wyłącznie wówczas, gdy najwyższa wartość udostępnionego kapitału, pozostającego do spłaty w danym roku podatkowym, przekroczy równowartość 10 milionów złotych.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki:

1. W przedstawionym opisie stanu faktycznego, tj. w sytuacji gdy w 2021 r. Spółka nie wykorzystywała ani nie udostępniała kapitału na podstawie Umowy, po stronie Spółki:

a) nie powstał obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT oraz

b) nie powstał obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

2. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, tj. w sytuacji, gdy Spółka będzie wykorzystywała kapitał udostępniony na podstawie Umowy i wartość udostępnionego kapitału pozostającego do spłaty przekroczy w danym roku podatkowym równowartość 10 milionów złotych w stosunku do Spółki:

a) powstanie obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT oraz

b) powstanie obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Definicję podmiotów powiązanych wskazano w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa CIT”). Zgodnie z jego treścią, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. ilekroć w ustawie jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

– ten sam inny podmiot lub

– małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Jak stanowi art. 11k ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W myśl art. 11k ust. 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym wskazane w ustawie progi dokumentacyjne:

1. 10.000.000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

2. 10.000.000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

3. 2.000.000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

4. 2.000.000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Stosownie do treści art. 11k ust. 2 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym wskazane w ustawie progi dokumentacyjne:

1. 10.000.000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

2. 10.000.000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

3. 2.000.000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

4. 2.000.000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Transakcje kontrolowane nieobjęte obowiązkiem sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych zostały wymienione w art. 11n ww. ustawy.

Jak stanowi art. 11t ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

1. Podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub

2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1

- przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

2. Informacja o cenach transferowych zawiera:

1. cel złożenia informacji i okres, za jaki jest składana;

2. dane identyfikacyjne podmiotu składającego informację oraz podmiotu, dla którego jest składana informacja;

3. ogólne informacje finansowe podmiotu, dla którego jest składana informacja;

4. informacje dotyczące podmiotów powiązanych i transakcji kontrolowanych;

5. informacje dotyczące metod i cen transferowych;

6. dodatkowe informacje lub wyjaśnienia dotyczące danych lub informacji, o których mowa w pkt 2-5.

3.Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie również do podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, o których mowa w art. 11o ust. 1 i 1a, w zakresie transakcji wskazanych w tych przepisach. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku transakcji kontrolowanych, o których mowa w art. 11n pkt 1, w informacji o cenach transferowych nie uwzględnia się informacji oraz wyjaśnień, o których mowa w ust. 2 pkt 3, 5 i 6.

5.W przypadku spółek niebędących osobami prawnymi podmiotem obowiązanym do przekazania informacji o cenach transferowych jest wyznaczony wspólnik. Wyznaczenie wspólnika nie zwalnia pozostałych wspólników z odpowiedzialności za nieprzekazanie informacji o cenach transferowych.

6. Informacja o cenach transferowych jest wykorzystywana w celu analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w zakresie cen transferowych oraz do innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

7. Szef Krajowej Administracji Skarbowej zapewnia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych bieżący dostęp do informacji o cenach transferowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych i informacji przekazywanych w informacji o cenach transferowych, wraz z objaśnieniami co do sposobu jej sporządzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia dokonywania prawidłowej analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w obszarze cen transferowych oraz innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

Zgodnie z art. 11t ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

1. Podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji objętych tym obowiązkiem lub

2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1-2 lub 10-12

- składają naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika, w terminie do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną według wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

1a. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną informacja o cenach transferowych jest składana naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według:

1. miejsca prowadzenia działalności;

2. miejsca siedziby - w przypadku prowadzenia działalności w więcej niż jednym miejscu;

3. miejsca zamieszkania lub siedziby jednego ze wspólników - w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie właściwości na podstawie pkt 1 i 2.

1b. Informacja o cenach transferowych jest składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

2. Informacja o cenach transferowych zawiera:

1. wskazanie organu, do którego jest składana, cel złożenia informacji i okres, za jaki jest składana;

2. dane identyfikacyjne podmiotu;

3. ogólne informacje finansowe podmiotu;

4. informacje dotyczące podmiotów powiązanych i transakcji kontrolowanych;

5. informacje dotyczące stosowanych cen transferowych oraz metod ich weryfikacji;

6. dodatkowe informacje lub wyjaśnienia dotyczące danych lub informacji, o których mowa w pkt 2-5;

7. oświadczenie podmiotu o tym, że lokalna dokumentacja cen transferowych została sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym, a ceny transferowe objęte tą dokumentacją są ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

2a. Informacja o cenach transferowych jest sporządzana na podstawie:

1. lokalnej dokumentacji cen transferowych - w przypadku gdy podmiot powiązany był obowiązany do sporządzenia tej dokumentacji;

2. sprawozdania finansowego lub innych dokumentów - w przypadku gdy podmiot powiązany nie był obowiązany do sporządzenia tej dokumentacji.

2b. Na potrzeby oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 7, w przypadku otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, lub innych świadczeń w naturze stanowiących przychód, ceny transferowe uważa się za ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, jeżeli przychód ten został dla celów podatkowych wykazany zgodnie z zasadą ceny rynkowej.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie również do podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, o których mowa w art. 11o ust. 1 i 1a, w zakresie transakcji wskazanych w tych przepisach. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku transakcji kontrolowanych, o których mowa w art. 11n pkt 1-2 i 10-12, w informacji o cenach transferowych nie uwzględnia się informacji oraz oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 5-7.

5. Informacja o cenach transferowych jest podpisywana przez:

1. osobę fizyczną - w przypadku podmiotu powiązanego będącego osobą fizyczną,

2. osobę upoważnioną przez przedsiębiorcę zagranicznego do reprezentowania go w oddziale - w przypadku podmiotu powiązanego będącego przedsiębiorcą zagranicznym posiadającym oddział działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3. kierownika jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy - przez wyznaczoną osobę wchodzącą w skład tego organu

- przy czym nie jest dopuszczalne podpisanie tej informacji przez pełnomocnika, z wyjątkiem pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub biegłym rewidentem.

5a. Wyznaczenie osoby wchodzącej w skład organu wieloosobowego do podpisywania informacji o cenach transferowych nie zwalnia pozostałych osób wchodzących w skład tego organu z odpowiedzialności za niezłożenie tej informacji.

6. Informacja o cenach transferowych jest wykorzystywana w celu analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w zakresie cen transferowych oraz do innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

7. (uchylony).

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych i informacji oraz treść oświadczenia zawartych w informacji o cenach transferowych, wraz z objaśnieniami co do sposobu jej sporządzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia dokonywania prawidłowej analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w obszarze cen transferowych oraz innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu ustalenia wartości transakcji kontrolowanej na potrzeby weryfikacji obowiązków dokumentacyjnych z perspektywy cen transferowych dla opisanych transakcji finansowych.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, przepis ten określa progi dokumentacyjne dla określonych rodzajów transakcji. Dla transakcji finansowej, z jaką mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, próg ten został ustanowiony na poziomie 10 000 000 zł. Istotnymi z punktu widzenia rozstrzygnięcia są także dalsze ustępy art. 11k ustawy o CIT. I tak, stosownie do art. 11k ust. 3 ustawy o CIT,

Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;

2. strony kosztowej i przychodowej.

Art. 11k ust. 4 ww. ustawy stanowi natomiast, że:

Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której mowa w ust. 2-3, jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.

Z punktu widzenia przedłożonej do rozstrzygnięcia kwestii konieczne jest sięgnięcie do art. 11l ustawy o CIT.

Art. 11l ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

1. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada:

1. wartości kapitału - w przypadku pożyczki i kredytu;

2. wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;

3. sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4. wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

5. wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

2. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, określa się na podstawie:

1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku obrotowego albo

2. umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3. otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

3. Określając wartość transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się wartości transakcji kontrolowanych, o których mowa w art. 11n.

4. Wartość transakcji kontrolowanej wyrażoną w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień realizacji operacji gospodarczej lub zawarcia umowy.

Natomiast art. 11l ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że:

1. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, odpowiada:

1. wartości kapitału - w przypadku pożyczki, kredytu lub depozytu;

2. wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;

3. sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4. wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

4a) łącznej wartości wkładów wniesionych do spółki niemającej osobowości prawnej - w przypadku umowy takiej spółki;

5. wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

2. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, określa się na podstawie:

1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku podatkowego albo

2. umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3. otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

2a. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem podatku od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczonego podatku od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

3. Określając wartość transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się wartości transakcji kontrolowanych, o których mowa w art. 11n.

4. Wartość transakcji kontrolowanej wyrażoną w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień realizacji operacji gospodarczej lub zawarcia umowy.

Obowiązek sprawozdawczy wprowadza natomiast powołany powyżej art. 11t ust. 1 ustawy o CIT.

Wcześniej powołane przepisy odwołują się do pojęcia transakcji kontrolowanych, których definicja ustawowa zawarta została w art. 11a ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Przepis ten stanowi, że:

ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o transakcji kontrolowanej - oznacza to identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań**.**

Ustawodawca definiując transakcję kontrolowaną odwołuje się do „rzeczywistych zachowań stron” które, jak wskazuje się w piśmiennictwie, należy utożsamiać z racjonalnością podejmowanych czynności, to jest takich czynności, które oparte są na uzasadnionych i prawdziwych przesłankach, które po ich wdrożeniu okażą się skuteczne. Skuteczność z kolei oznacza doprowadzenie działań do zamierzonego celu (por. N. Grzenkowicz, J. Kowalczyk, A. Kusak, Z. Podgórski, A. Ambrożak, Podstawy funkcjonowania przedsiębiorstw, Warszawa 2008).

Na podobne cechy „rzeczywistego zachowania stron” zwrócił uwagę Minister Finansów w Interpretacji Ogólnej z dnia 29 grudnia 2021 r. nr DCT1.8203.4.2020 opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 30 grudnia 2021 r., poz. 16 w której stwierdzono:

„Działania o charakterze gospodarczym należy identyfikować na podstawie rzeczywistych zachowań stron. Zachowania są pojęciem szerokim, mogą być nimi działania lub zaniechania. Istotne jest, aby zachowania były rzeczywiste. Przy ocenie rzeczywistego charakteru zachowań stron należy brać w szczególności pod uwagę istnienie uzasadnionych przyczyn ekonomicznych określonego działania. Zachowania sztuczne lub pozorne nie są zachowaniami rzeczywistymi. Rzeczywista treść podejmowanych działań identyfikowana jest na podstawie faktycznych zachowań stron. Przesłanka ta jest w szczególności istotna w sytuacji, w której rzeczywisty przebieg transakcji kontrolowanej nie jest zgodny z postanowieniami obowiązujących umów pisemnych albo kiedy umowy pisemne dotyczące transakcji kontrolowanej nie istnieją.”

Celem dla którego podejmowane są działania przez podmiot gospodarczy zmierzający do zawarcia umowy pożyczki jest pozyskanie kapitału niezbędnego w prowadzonej działalności gospodarczej. Racjonalność działania przedsiębiorcy polega zatem na tym aby uzyskać kapitał (np. w wyniku uzyskania pożyczki), a nie na tym aby tylko zawrzeć umowę pożyczki. Zresztą z samej istoty pożyczki o jakiej mowa w art. 720 Kodeksu cywilnego wynika, konieczność przeniesienia na własność biorącego określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku i jednocześnie zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przeniesienie przez pożyczkodawcę na własność określonej sumy pieniędzy na pożyczkobiorcę jest zatem jednym z warunków konstytutywnych pożyczki jako takiej.

Jeżeli zatem ustawodawca definiując „transakcję kontrolowaną” odwołuje się do „rzeczywistych zachowań stron” to należy przyjąć, że ma na myśli tak rozumiane, racjonalne działanie stron.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy trzeba stwierdzić, że przez pojęcie „wartości kapitału” o jakim mowa w art. 11l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć najwyższą kwotę kapitału udostępnionego w danym okresie raportowym, wynikającą z umowy lub innych dokumentów. Wynika to również z udostępnionej na stronie podatki.gov.pl - Informacji o Cenach Transferowych TPR – Pytania i Odpowiedzi (wydanie drugie, październik 2021 - odpowiedź na pytanie 84).

Zauważyć również należy, że zagadnienie związane z określeniem obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do transakcji pożyczki, było przedmiotem odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską nr 29105 z 15 grudnia 2021 r. Znak: DCT2.054.2.2021 z 16 lutego 2022 r.

Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, że w przypadku transakcji pożyczki, w celu ustalenia, czy wartość transakcji przekracza próg dokumentacyjny, należy zbadać wartość kapitału pożyczki za dany rok podatkowy na podstawie umowy lub innych dokumentów, a gdy nie jest to możliwe – na podstawie otrzymanych lub przekazanych płatności.

W przypadku umów wieloletnich podmiot powiązany musi ustalić, czy wartość kapitału danej pożyczki przekracza próg dokumentacyjny 10 mln zł w pierwszym i kolejnych latach podatkowych. Wartość kapitału za dany rok podatkowy jest ustalana w oparciu o najwyższą wartość udostępnionego kapitału, pozostającego do spłaty w roku podatkowym, za który sporządzana jest dokumentacja.

Biorąc zatem pod uwagę powyższą argumentację wskazać należy, że w sytuacji gdy w 2021 r. Spółka nie wykorzystywała ani nie udostępniała kapitału na podstawie Umowy, po stronie Spółki nie powstał obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k ustawy o CIT oraz nie powstał obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t ustawy o CIT.

Natomiast w sytuacji, gdy Spółka w kolejnych latach będzie wykorzystywała kapitał udostępniony na podstawie Umowy i wykorzystany kapitał przekroczy w danym roku podatkowym równowartość 10 milionów złotych, po stronie Spółki powstanie obowiązek dokumentacyjny w zakresie cen transferowych z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11k Ustawy o CIT oraz powstanie obowiązek przekazania informacji o cenach transferowych (TPR) z tytułu Umowy, o którym mowa w artykule 11t Ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie wiążę tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).