Interpretacja indywidualna potwierdza, że wydatki poniesione przez spółkę na zakup i utrzymanie konia, który będzie wykorzystywany jako reproduktor oraz uczestniczył w wyścigach i treningach, a jego potomstwo będzie przeznaczone na sprzedaż, są związane z działalnością gospodarczą spółki. Wydatki te nie będą traktowane jako niezwiązane z działalnością gospodarczą, co oznacza, że nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Spółka planuje także świadczenie usług reklamowych dla podmiotów niepowiązanych, wykorzystując konia do reprezentacji firmy na zawodach. W związku z tym wydatki na zakup i utrzymanie konia są bezpośrednio związane z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą i mają na celu generowanie przychodów ze sprzedaży potomstwa konia oraz świadczenia usług reklamowych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2022 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia m.in., czy opisane w stanie faktycznym Wydatki poniesione na zakup i utrzymanie konia stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) i będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).
Uzupełniliście Państwo wniosek w odpowiedzi na wezwanie pismem z 14 grudnia 2022 r. (data wpływu 14 grudnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W ramach dywersyfikacji prowadzonej działalności Wnioskodawca (dalej także zwany: „Spółką”), posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP, planuje nabyć konia, który będzie służyć jako reproduktor.
Koń będzie uczestniczył w wyścigach konnych oraz treningach. Wnioskodawca jako właściciel konia będzie uprawniony do własności jego potomstwa. Potomstwo konia będzie przeznaczone na sprzedaż. Wpływy z tych sprzedaży stanowić będą przychody Spółki. Spółka planuje rozszerzyć przedmiot działalności o PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 01.43.Z - Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych. Podklasa PKD 01.43.Z obejmuje:
- chów i hodowlę koni, osłów, mułów lub osłomułów,
- produkcję nasienia ogierów.
W związku z nabyciem konia Spółka poniesie wydatki takie jak cenę sprzedaży należną za konia, nabycie wyposażenia dla konia (uprząż, siodło, lejce etc), nabycie owsa, siana, słomy, koszty uczestnictwa w treningach, wyścigach, wynagrodzenie trenera jak również wykupienie miejsca w stajni wraz z całodobową opieką. Mogą się także pojawić wydatki takie jak koszty weterynarza, koszty leków, koszty transportu, koszty trenerów etc. (łącznie zwane: „Wydatkami”). Wydatki będą udokumentowane fakturami VAT (podatek od towarów i usług) wystawionymi przez kontrahentów Wnioskodawcy. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka od 1 stycznia 2022 r. rozlicza się dla celów CIT w ramach tzw. systemu estońskiego - ryczałtu od dochodów spółek.
W uzupełnieniu wniosku z 14 grudnia 2022 r, ponadto wskazali Państwo, że nabycie konia nastąpi po podjęciu przez Zarząd Spółki decyzji o rozszerzeniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy o przedmiot działalności polegającej m.in. na chowie i hodowli koni i dokonaniu formalnej zmiany umowy spółki w zakresie rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy).
Wydatki na utrzymanie konia będą ponoszone wyłącznie po podjęciu decyzji o rozszerzeniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy o przedmiot działalności polegające m.in. na chowie i hodowli koni oraz dokonaniu formalnej zmiany umowy spółki w zakresie odpowiedniego rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS. Cześć wydatków może zostać poniesiona przed dokonaniem formalnej zmiany umowy spółki w zakresie odpowiedniego rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS. Spółka planuje nabyć konia, który będzie służyć jako reproduktor. Koń będzie uczestniczył w wyścigach konnych oraz treningach. Wnioskodawca jako właściciel konia będzie uprawniony do własności jego potomstwa. Potomstwo konia będzie przeznaczone na sprzedaż. Wpływy z tych sprzedaży stanowić będą przychody Spółki. W celu uzyskania przychodów ze sprzedaży potomstwa konia koniecznym jest poniesienie wydatków na jego nabycie oraz jego utrzymanie. Spółka planuje także świadczenie usług reklamowych na rzecz podmiotów powiązanych poprzez umieszczanie ich oznaczeń (logo) na plastronach noszonych przez konia lub dżokeja na zawodach. Wydatki na nabycie konia mogą zostać poniesione przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeśli zakup konia nastąpi od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to transakcja zostanie zrealizowana na warunkach rynkowych. Wydatki na utrzymanie konia nie będą ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz czynności zwolnione od podatku od towarów i usług.
Planowany zakup konia oraz towary i usługi związane z jego utrzymaniem opisane we wniosku będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano w treści wniosku Spółka planuje nabyć konia, który będzie służyć jako reproduktor. Koń będzie uczestniczył w wyścigach konnych oraz treningach. Wnioskodawca jako właściciel konia będzie uprawniony do własności jego potomstwa. Potomstwo konia będzie przeznaczone na sprzedaż. Sprzedaż potomstwa konia będzie opodatkowana podatkiem VAT - w związku z tym wystąpi związek pomiędzy podatkiem naliczonym z tytułu nabycia konia i jego utrzymania a podatkiem należnym z tytułu sprzedaży jego potomstwa. Ponadto, w przypadku świadczenia usług reklamowych na rzecz podmiotów powiązanych poprzez umieszczanie ich oznaczeń (logo) na plastronach noszonych przez konia lub dżokeja na zawodach, Spółka będzie przy wykorzystaniu konia świadczyła usługi opodatkowane VAT pozostające także w związku z wydatkami na zakup konia i usług związanych z jego utrzymaniem. Zakupiony przez Spółkę koń będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. W zawodach na zakupionym przez Spółkę koniu uczestniczyć będzie jako dżokej osoba zatrudniona wyłącznie na zawody, niebędąca podmiotem powiązanym ze Spółką. Uczestnictwo konia w zawodach będzie związane z reprezentowaniem Spółki, tj. Spółka będzie występowała jako właściciel konia, koń również będzie reprezentował stajnię-stadninę, której koń jest powierzony do opieki (tam gdzie koń „mieszka”, sprawowana jest nad nim codzienna opieka etc.).
Na zawodach koń lub dżokej będą posiadać plastrony - z nazwą Spółki albo logo produktów sprzedawanych przez Spółkę jako dealera marek samochodów osobowych jak również nazwami/logo innych podmiotów, które zapłacą za tego rodzaju usługę reklamową. Będą to podmioty niepowiązane.
Pytania
Czy opisane w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym – przypis Organu) Wydatki poniesione na zakup i utrzymanie konia stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT i będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) Ustawodawca wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
Formułując własne stanowisko w sprawie, zacytowaliście Państwo również fragment treści przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r., wskazując, iż „(`(...)`) Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków, jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem, na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji. Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego.
Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter (`(...)`).”
W przypadku Wydatków opisanych w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym – przypis Organu) są one ponoszone w celu uzyskania przychodu, tj. przychodów ze sprzedaży potomstwa nabytego konia. W związku z tym, Wydatki są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i nie sposób je uznać, za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2122) i weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., wprowadzając nowy reżim opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe przepisy, umieszczone w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zmienione ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Założeniem zmian wprowadzonych ustawą nowelizującą było uproszczenie i doprecyzowanie istniejących regulacji w zakresie ryczałtu od dochodów, jak również rozszerzenie katalogu podmiotów uprawnionych do wyboru opodatkowania ryczałtem.
Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).
W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.
Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.
Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.
Ponadto zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:
Ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.
Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.
Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
Sposób kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.
Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy o CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku, jak wynika bowiem z tego przepisu,
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.
Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą zatem o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
Państwa wątpliwość budzi kwestia ustalenia, czy opisane w zdarzeniu przyszłym wydatki poniesione na zakup i utrzymanie konia stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT i będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz dokonaną wykładnię przepisów stwierdzić należy, że ww. wydatków poniesionych na zakup i utrzymanie konia nie należy uznawać za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.
Podkreślić należy, że w opisie sprawy wskazali Państwo związek przyczyno-skutkowy poniesionych wydatków na nabycie i utrzymanie konia (w postaci: zakupu uprzęży, siodła, lejców, nabycia owsa, siana, słomy, kosztów uczestnictwa w treningach, wyścigach, wynagrodzenie trenera wykupienie miejsca w stajni wraz z całodobową opieką, kosztów weterynarza, kosztów leków, kosztów transportu, kosztów trenerów) z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy wskazując, że koń będzie uczestniczył w wyścigach konnych oraz treningach, a Wnioskodawca jako właściciel konia będzie uprawniony do własności jego potomstwa, które będzie przeznaczone na sprzedaż. Wpływy z tych sprzedaży stanowić będą przychody Spółki. W celu uzyskania przychodów ze sprzedaży potomstwa konia koniecznym jest poniesienie wydatków na jego nabycie oraz jego utrzymanie. Spółka planuje także świadczenie usług reklamowych na rzecz podmiotów powiązanych poprzez umieszczanie ich oznaczeń (logo) na plastronach noszonych przez konia lub dżokeja na zawodach. W zawodach na zakupionym przez Spółkę koniu uczestniczyć będzie jako dżokej osoba zatrudniona wyłącznie na zawody, niebędąca podmiotem powiązanym ze Spółką. Uczestnictwo konia w zawodach będzie związane z reprezentowaniem Spółki. Na zawodach koń lub dżokej będą posiadać plastrony – z nazwą Spółki albo logo produktów sprzedawanych przez Spółkę jako dealera marek samochodów osobowych jak również nazwami/logo innych podmiotów, które zapłacą za tego rodzaju usługę reklamową. Będą to podmioty niepowiązane. Zakupiony przez Spółkę koń będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.
Ponadto, nabycie konia nastąpi po podjęciu przez Zarząd Spółki decyzji o rozszerzeniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy o przedmiot działalności polegającej m.in. na chowie i hodowli koni i dokonaniu formalnej zmiany umowy spółki w zakresie rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS. Również wydatki na utrzymanie konia będą ponoszone wyłącznie po podjęciu decyzji o rozszerzeniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy o przedmiot działalności polegające m.in. na chowie i hodowli koni oraz dokonaniu formalnej zmiany umowy spółki w zakresie odpowiedniego rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS. Jednak, cześć wydatków może zostać poniesiona przed dokonaniem formalnej zmiany umowy spółki w zakresie odpowiedniego rozszerzenia przedmiotu działalności oraz rejestracji tej zmiany w KRS.
Ponadto, wydatki na nabycie konia mogą zostać poniesione przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeśli zakup konia nastąpi od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to transakcja zostanie zrealizowana na warunkach rynkowych. Z kolei, wydatki na utrzymanie konia nie będą ponoszone przez Spółkę na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy, przeprowadzone wyjaśnienia oraz powołany opis sprawy, zgodzić należy się ze stanowiskiem Spółki, że wskazane we wniosku wydatki na nabycie konia oraz wydatki na jego utrzymanie nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii określonej pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 1 należało uznać za prawidłowe.
W zakresie podatku od towarów i usług zostało (zostanie) wydane odrębne rozstrzygnięcie).
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili