Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie skutków podatkowych otrzymanego przez Spółkę dofinansowania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego na pomoc Ukraińskim uchodźcom oraz użyczenia lokalu uchodźcom z Ukrainy w zamian za opłaty- jest nieprawidłowe.

Uzupełnili Państwo wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 października 2022 r. (data wpływu 13 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Spółka z o. o. (dalej: „Wnioskodawca" lub lub „Spółka”) jest podmiotem leczniczym utworzonym w formie spółki kapitałowej przez jednostkę samorządu terytorialnego - Gminę B. (dalej: „Gmina”) oraz osoby fizyczne - aktem notarialnym z 31 lipca 2000 r. Gmina posiada 98,24% udziałów w Spółce. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Spółka prowadzi działalność leczniczą w oparciu o ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633 z późn. zm.) zarejestrowana jest w rejestrze podmiotów leczniczych prowadzonym przez Wojewodę od 10 lipca 2001 r.

A. realizuje kompleksowe usługi medyczne w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej oraz opieki specjalistycznej w przychodniach zlokalizowanych na terenie całego miasta. Przedmiotem działalności Spółki jest m. in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.20.Z).

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu, przystosowanego do zakwaterowania osób (dostęp do wody, prądu etc.). Spółka udziela pomocy obywatelom Ukrainy, którzy wjechali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa (dalej: „Uchodźcy”).

Dnia 15 kwietnia 2022 r. Spółka zawarła Porozumienie z Gminą (dalej: „Porozumienie”), na podstawie którego Gmina, zgodnie z decyzją Wojewody, zleciła A.:

1. Zapewnienie miejsc noclegowych dla Uchodźców, skierowanych do zakwaterowania przez Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego w B do A.,

2. Organizację wyżywienia (śniadanie, obiad, kolacja) dla osób zakwaterowanych.

Gmina przekaże Spółce na ten cel środki w wysokości 70 zł brutto na osobę na dobę (dalej: „Dofinansowanie”). Porozumienie wskazuje terminy, na które zostały przyznane transze środków.

Jak wynika z Porozumienia, rozliczenie środków pomiędzy A. a Gminą ma nastąpić po otrzymaniu przez Gminę środków finansowych od Wojewody, na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę, po otrzymaniu wskazanych w Porozumieniu dokumentów.

Mimo upływu okresu, na który zostało przyznane Dofinansowanie, A. planuje nadal udostępniać lokale Uchodźcom, mimo iż środki na ten cel nie będą już przekazywane przez Gminę.

A. planuje zawrzeć z Uchodźcami umowy użyczenia, na podstawie których osoby te będą mogły być nieodpłatnie zakwaterowane w lokalu. A. będzie od lokatorów pobierać symboliczną opłatę za osobodzień, która odpowiadać będzie uśrednionym kosztom ponoszonym przez Spółkę (dalej: Opłata). Do kalkulacji Opłaty zostały ujęte następujące pozycje kosztów wyliczone w udziale procentowym (powierzchnia zakwaterowania /do ogółem powierzchni budynku):

1. wywóz śmieci,

2. amortyzacja budynku,

3. energia cieplna,

4. utrzymanie terenu i ochrona,

5. ubezpieczenie majątkowe,

6. podatek od nieruchomości,

7. energia elektryczna jest przyjęte 1250kwh na osobę rocznie wg stawki z ostatniej faktury + przesył energii elektrycznej,

8. woda i kanalizacja 3 kubki na osobę miesięcznie.

Stan osób na dzień złożenia wniosku wynosi 20 osób - część z nich planuje wyjechać. Opłata została wyliczona przy założeniu, że w lokalu zakwaterowanych jest 20 osób.

W związku z powyższym, Spółka występuje z niniejszym wnioskiem, aby potwierdzić skutki podatkowe otrzymania dofinansowania oraz skutki podatkowe użyczenia lokalu w zamian za Opłatę.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zawarł Porozumienie z gminą w związku z decyzją Wojewody wydaną na podstawie art. 12 ust. 10-12 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 583 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000).

Wnioskodawca wskazał, że lokale, które będą przedmiotem umowy użyczenia stanowią środki trwałe w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, że w ocenie Wnioskodawcy zawarte w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego „Dofinansowanie” jest dotacją w myśl art. 126 u.p.f.

Pytania

1) Czy Dofinansowanie otrzymane przez Spółkę na podstawie Porozumienia korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?

2) Czy w związku z użyczeniem lokalu w zamian za Opłatę Wnioskodawca osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu)

Ad. 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21 art. 22i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyższe do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Co za tym idzie do przychodów podatkowych, podatnik może zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Ustawa o CIT nie definiuje znaczenia pojęcia „dotacja” dla celów podatkowych. Koniczne jest zatem ustalenie znaczenia terminu „dotacja” na podstawie przepisów innych ustaw.

Definicja dotacji zawarta jest w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 305 z późn. zm.; dalej: „u.f.p.”). Zgodnie z art. 126 tej ustawy, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Stosownie do art. 127 ust. 1 pkt 1 u.f.p. dotacje celowe są to środki przeznaczone m. in. na finansowanie lub dofinansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami.

Zasady przyznawania środków (Dofinansowania) celem zakwaterowania i wyżywienia uchodźców zostały określone w ustawie z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. poz. 583 ze zm.; dalej: „Ustawa o pomocy obywatelom Ukrainy”).

Stosownie do art. 12 ust. 1 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, wojewoda może zapewnić pomoc obywatelom Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1, polegającą m. in. na:

1. zakwaterowaniu;

2. zapewnieniu całodziennego wyżywienia zbiorowego.

Jak wynika z art. 12 ust. 10 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, w związku z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1, wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające na obszarze województwa, państwowe osoby prawne, organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra. Stosownie do art. 12 ust. 16 ww. ustawy, zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 10, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wojewoda może zapewnić pomoc obywatelom Ukrainy polegającą na m.in. na zakwaterowaniu czy zapewnieniu całodziennego wyżywienia zbiorowego. Powyższe może realizować poprzez wydawanie poleceń obowiązujących m. in. organy samorządu terytorialnego. Zadania realizowane w powyższym trybie przez jednostki samorządu terytorialnego stanowią zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Przepis art. 14 ust. 1 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, stanowi, że w Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Fundusz Pomocy, zwany dalej „Funduszem”, w celu finansowania lub dofinansowania realizacji zadań na rzecz pomocy Ukrainie, w szczególności obywatelom Ukrainy dotkniętym konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy, w tym zadań realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza nim, a także realizacji zadań związanych z bezpieczeństwem żywnościowym kraju w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy.

Wypłaty ze środków Funduszu są realizowane na podstawie dyspozycji wypłaty składanej do Banku Gospodarstwa Krajowego przez Prezesa Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów może upoważnić do składania dyspozycji wypłaty ze środków Funduszu dysponenta części budżetowej lub ministra kierującego określonym działem administracji rządowej zgodnie z ustawą z 4.09.1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1893), określając jednocześnie zakres tego upoważnienia.

Środki Funduszu mogą być przeznaczane na m.in. na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań na rzecz pomocy Ukrainie, w szczególności obywatelom Ukrainy dotkniętym konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy, zwrot wydatków lub kosztów poniesionych na realizację tych zadań oraz finansowanie wydatków poniesionych podczas realizacji zadań. W tych celach organy lub jednostki, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą wykorzystywać nabyte lub powierzone tym organom lub jednostkom mienie Skarbu Państwa.

Przechodząc w tym miejscu do kwestii opodatkowania przychodów podatkiem dochodowym od osób prawnych zauważyć należy, że zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Zgodnie z cytowanym już art. 126 u.p.f. dotacja musi charakteryzować się następującymi cechami:

1. pochodzić z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub państwowych funduszy celowych;

2. musi być dokonana na podstawie ustawy lub umowy międzynarodowej;

3. przeznaczona na finansowanie lub dofinansowanie zadań publicznych;

4. podlegająca szczegółowym zasadom rozliczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, rekompensata otrzymywana od Województwa będzie spełniać wszystkie ww. cechy:

• Dofinansowanie będzie wypłacane ze środków pochodzących z budżetu państwa (Fundusz Pomocy),

• Podstawę prawną do wypłaty na rzecz Spółki Dofinansowania jest art. 12 ust. 10-12 Ustawy pomocy obywatelom Ukrainy,

• Dofinansowanie otrzymywana przez Wnioskodawcę będzie przeznaczona na realizację zadania publicznego - zadania zleconego z zakresu administracji rządowej a wynikającego z art. 12 ust. 16 ww. ustawy.

W stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym opisano zasady rozliczenia Dofinansowania. Z informacji tych jednoznacznie wynika, że pełną kontrolę nad prawidłowym rozliczeniem Dofinansowania sprawować będzie Wojewoda. Wobec powyższego - w ocenie Wnioskodawcy - również ta przesłanka została spełniona w przypadku Dofinansowania.

Reasumując na gruncie definicji zawartej w ustawie o finansach publicznych Dofinansowanie będzie zatem spełniać wszystkie cechy pozwalające uznać je za dotację. Mając zatem na uwadze treść art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, w myśl którego wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach - dochód uzyskany z tytułu Dofinansowania nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy otrzymane Dofinansowanie stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska.

Ad. 2

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1-3 i 3c i ust. 4b, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów podatkowych (art 12 ust. 4 i ust. 4d cyt. ustawy).

Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

Powołana ustawa ustala zdarzenia, które powodują powstanie obowiązku podatkowego czyli powinności przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem tych zdarzeń. Ustala, kiedy i w jakich sytuacjach powstanie obowiązek podatkowy. Zdarzeniem, z którym ustawodawca wiąże obowiązek podatkowy jest m.in. otrzymanie pieniędzy, wartości pieniężnych, w tym również różnic kursowych (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Jak wskazano w stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca zamierza użyczyć prawo do lokalu Uchodźcom w zamian za Opłatę. Uchodźcy będą ponosili bieżące koszty utrzymania lokalu (woda, prąd, gaz itp.) - kwota Opłaty jest stała i odpowiada uśrednionym kosztom ponoszonym przez Wnioskodawcę w przeliczeniu na osobę (powierzchnia zakwaterowania /do ogółem powierzchni budynku).

Użyczenie jest uregulowane w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360, z późn. zm.). Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy, w zakresie przewidzianym umową i przepisami prawa.

Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności.

Z uwagi na fakt, że z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą. Użyczenie nie jest też umową wzajemną.

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie może żądać zwrotu kosztów od użyczającego. Zwykłe koszty utrzymania rzeczy to wydatki i nakłady pozwalające zachować rzecz w stanie niepogorszonym, utrwalającym jej właściwości i przeznaczenie, np. koszty konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw itp.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Uchodźcy będą uiszczać na rzecz Wnioskodawcy opłatę w formie pieniężnej. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów zalicza się m. in. „otrzymane” pieniądze.

Przez pojęcie „otrzymane” - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z nieodpłatnym przekazaniem lokalu do używania po stronie osoby użyczającej (Wnioskodawcy) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o CIT - po stronie Wnioskodawcy brak jest bowiem przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy. W konsekwencji użyczający - Wnioskodawca nie będzie osiągać z tytułu bezpłatnego użyczenia prawa do lokalu dochodu rodzącego obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki ponoszone przez Uchodźców tytułem zapłaty za korzystanie z lokalu nie stanowią po stronie Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu - Wnioskodawca nie ponosiłby tych kosztów, gdyby nie to, że z lokalu korzystają Uchodźcy.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, kwota Opłaty nie stanowić będzie dla Spółki przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można więc stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

· przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT);

· przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 ustawy o CIT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W kontekście przedstawionych we wniosku informacji należy wyjaśnić, że z uwagi na wojnę toczącą się bezpośrednio za granicami Rzeczpospolitej Polskiej ustawodawca wprowadził do polskiego porządku prawnego ustawę z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 583 ze zm.).

Art. 1 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa stanowi, że:

Ustawa określa szczególne zasady zalegalizowania pobytu obywateli Ukrainy, którzy przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa, oraz obywateli Ukrainy posiadających Kartę Polaka, którzy wraz z najbliższą rodziną z powodu tych działań wojennych przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ta ustawa specjalna, obok stworzenia szczególnej regulacji prawnej zapewniającej doraźną podstawę prawną do legalnego pobytu obywatelom Ukrainy, którzy w wyniku działań wojennych zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju pochodzenia i wjechali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadza także rozwiązania mające na celu uregulowanie kwestii pomocy udzielanej przez wojewodów, jednostki samorządu terytorialnego oraz przez inne podmioty obywatelom Ukrainy.

Odzwierciedleniem tego jest art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, w myśl którego:

Każdemu podmiotowi, w szczególności osobie fizycznej prowadzącej gospodarstwo domowe, który zapewni, na własny koszt, zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1, może być przyznane na jego wniosek świadczenie pieniężne z tego tytułu nie dłużej niż za okres 120 dni od dnia przybycia obywatela Ukrainy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Okres wypłaty świadczenia może być przedłużony w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa:

Wniosek o świadczenie pieniężne zawiera:

1. imię i nazwisko albo nazwę składającego wniosek;

2. PESEL lub NIP składającego wniosek;

3. wskazanie okresu, na jaki zapewniono zakwaterowanie, oraz liczby osób przyjętych do zakwaterowania;

4. imię i nazwisko osoby przyjętej do zakwaterowania oraz PESEL;

5. oświadczenie składającego wniosek o zapewnieniu zakwaterowania i wyżywienia;

6. numer rachunku płatniczego, na który wypłacane będzie świadczenie;

7. oświadczenie składającego wniosek pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe;

8. adres miejsca pobytu osób przyjętych na zakwaterowanie;

9. adres poczty elektronicznej i numer telefonu składającego wniosek;

10. oświadczenie, że za osobę przyjętą do zakwaterowania na wskazany okres nie wypłacono już świadczenia;

11. oświadczenie podmiotu składającego wniosek, że za okres wskazany w pkt 3 nie otrzymano dodatkowego wynagrodzenia, w tym za wynajem.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 13 ust. 5 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w drodze rozporządzenia określił wzór wniosku, zawierający wszystkie enumeratywnie określone przez prawodawcę elementy.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa:

Wojewoda może zapewnić pomoc obywatelom Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1, polegającą na:

1. zakwaterowaniu;

2. zapewnieniu całodziennego wyżywienia zbiorowego;

3. zapewnieniu transportu do miejsc zakwaterowania, o których mowa w pkt 1, między nimi lub do ośrodków prowadzonych przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub miejsc, w których obywatelom Ukrainy udzielana jest opieka medyczna, albo miejsc pośrednich, z których będzie realizowany dalszy transport do punktu docelowego, w którym obywatelom Ukrainy udzielana będzie opieka medyczna;

4. finansowaniu przejazdów środkami transportu publicznego oraz specjalistycznego transportu umożliwiającego transport osób leżących lub przeznaczonego dla osób z niepełnosprawnością w szczególności do miejsc lub pomiędzy miejscami, o których mowa w pkt 1-3;

5. zapewnieniu środków czystości i higieny osobistej oraz innych produktów;

6. organizacji miejsc udzielania doraźnej pomocy medycznej;

7. zapewnieniu personelu medycznego realizującego w razie potrzeby wizyty kontrolne w odniesieniu do osób z dodatnim wynikiem testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 - w przypadku organizacji miejsc zakwaterowania, o których mowa w pkt 1, przeznaczonych dla osób z dodatnim wynikiem testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2;

8. podjęciu innych działań niezbędnych do realizacji pomocy.

Art. 12 ust. 6 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa stanowi, że:

Do zamówień publicznych niezbędnych do zapewnienia pomocy, o której mowa w ust. 1-4, 18 i 19, przez wojewodę, inne organy administracji publicznej, jednostki podległe lub nadzorowane przez organy administracji publicznej, jednostki sektora finansów publicznych oraz inne organy władzy publicznej, jednostki samorządu terytorialnego, związki jednostek samorządu terytorialnego lub związki metropolitalne, lub niezbędnych do informowania o pomocy kierowanej do obywateli Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129, 1598, 2054 i 2269 oraz z 2022 r. poz. 25).

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa:

Wojewoda, inny organ administracji publicznej, jednostka podległa lub nadzorowana przez organy administracji publicznej, jednostka sektora finansów publicznych, inny organ władzy publicznej, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego lub związek metropolitalny, w terminie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym udzielono zamówienia, zamieszcza w Biuletynie Zamówień Publicznych informację o udzieleniu zamówienia, o którym mowa w ust. 6, podając:

1. nazwę i adres siedziby zamawiającego;

2. datę i miejsce zawarcia umowy lub informację o zawarciu umowy drogą elektroniczną;

3. opis przedmiotu umowy, z wyszczególnieniem odpowiednio ilości rzeczy lub innych dóbr oraz zakresu usług;

4. cenę albo cenę maksymalną, jeżeli cena nie jest znana w chwili zamieszczenia ogłoszenia;

5. wskazanie okoliczności faktycznych uzasadniających udzielenie zamówienia bez zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych;

6. nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, z którymi została zawarta umowa.

Natomiast art. 12 ust. 10 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa stanowi, że:

W związku z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1, wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające na obszarze województwa, państwowe osoby prawne, organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra.

Zgodnie z art. 12 ust. 11 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa:

Polecenia, o których mowa w ust. 10, są wydawane w drodze decyzji administracyjnej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia i nie wymagają uzasadnienia.

Zestawienie powyższych przepisów wskazuje, że ustawodawca odmiennie uregulował sytuację dotyczącą wypłaty środków pieniężnych na wniosek podmiotu udzielającego pomocy stanowiącego zwrot poniesionych kosztów (tj. na podstawie art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa) od sytuacji, w której podmiot zapewniający zakwaterowanie zawiera z jednostką samorządu terytorialnego umowę, na podstawie której będzie wykonywał określone świadczenia na rzecz cudzoziemców z Ukrainy (wsparcie udzielane jest na podstawie art. 12 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że udzielają Państwo pomocy obywatelom Ukrainy (Uchodźcom), którzy wjechali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa.

Dnia 15 kwietnia 2022 r. zawarli Państwo Porozumienie z Gminą, na podstawie którego Gmina, zgodnie z decyzją Wojewody, zleciła Państwu:

1. zapewnienie miejsc noclegowych dla Uchodźców, skierowanych do zakwaterowania przez Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego do Państwa;

2. organizację wyżywienia (śniadanie, obiad, kolacja) dla osób zakwaterowanych.

Ww. Porozumienie zawarli Państwo z Gminą w związku z decyzją Wojewody wydaną na podstawie art. 12 ust. 10-12 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego. Jak wynika z Porozumienia, rozliczenie środków pomiędzy Państwem a Gminą ma nastąpić po otrzymaniu przez Gminę środków finansowych od Wojewody, na podstawie faktury wystawionej przez Państwo, po otrzymaniu wskazanych w Porozumieniu dokumentów. Otrzymane środki finansowe są zatem przyznawane Państwu w zamian za określoną czynność, tj. zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy. Otrzymywane świadczenie wynika z zawartych przez Państwo umów i to na podstawie tych umów świadczą Państwo usługi związane z zapewnieniem zakwaterowania i wyżywienia i z tytułu świadczenia tych usług wystawiają Państwo Gminie faktury.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy otrzymane przez Spółkę dofinansowanie z budżetu jednostki samorządu terytorialnego na pomoc dla uchodźców z Ukrainy stanowi przychód wolny od podatku dochodowego od osób prawnych.

W art. 17 ustawy o CIT, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm., dalej: „u.f.p.”) w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych.

Stosownie do art. 126 ustawy o finansach publicznych:

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Rozwinięcie definicji dotacji jest zawarte w art. 127, 130, 131, 218, 219 i 220 u.f.p.

Zgodnie natomiast z art. 127 ust. 1 pkt 1 u.f.p.:

Dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie:

a) zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,

b) ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,

c) bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,

d) zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b,

e) zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,

f) kosztów realizacji inwestycji.

W myśl art. 127 ust. 2 u.f.p.:

Dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na:

1. realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 6, wydatkowane przez podmioty realizujące te programy, inne niż państwowe jednostki budżetowe;

2. realizację projektów pomocy technicznej finansowanych z udziałem środków europejskich i środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b;

3. finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki, o których mowa w art. 9 pkt 5, 7 i 14;

4. realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5;

5. współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;

6. wyprzedzające finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej, o którym mowa w odrębnych przepisach, w części podlegającej refundacji ze środków Unii Europejskiej.

Art. 151 ust. 1 u.f.p. stanowi:

Dysponent części budżetowej może zlecić organizacji pozarządowej realizację swoich zadań na podstawie zawartej z tą organizacją umowy, przyznając jednocześnie dotację celową na realizację tych zadań.

Natomiast zgodnie z art. 151 ust. 2 u.f.p:

Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać:

1. szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki dotacja została przyznana, i termin jego wykonania;

2. wysokość udzielonej dotacji i tryb płatności;

3. termin wykorzystania dotacji, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego;

4. tryb kontroli wykonywania zadania;

5. termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji;

6. termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania, a w przypadku zadania realizowanego za granicą – 30 dni od określonego w umowie dnia jego wykonania.

W świetle powyższego, otrzymane przez Spółkę dofinansowanie nie spełnia definicji dotacji. Oznacza to tym samym, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop, który nie podlega zwolnieniu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 tej usatwy.

Przechodząc do wyjaśnienia wątpliwości należy również odnieść się do art. 38z ustawy o CIT. Ustawą z 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 583, dalej: „ustawa o pomocy”) wprowadzony został do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 38z.

W myśl art. 38z ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. poz. 583).

Ww. świadczenie, jest świadczeniem pieniężnym przyznanym na wniosek podmiotu, w szczególności osoby fizycznej prowadzącej gospodarstwo domowe, który zapewni, na własny koszt, zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy, którzy przybyli na terytorium RP w związku z działaniami wojennymi w tamtym kraju oraz obywatelom Ukrainy posiadającym Kartę Polaka, którzy wraz z najbliższą rodziną z powodu tych działań wojennych przybyli na terytorium RP. Świadczenie to może być przyznane na okres nie dłuższy niż 120 dni od dnia przybycia obywatela Ukrainy na terytorium RP, zaś w szczególnie uzasadnionych przypadkach okres wypłaty świadczenia może być przedłużony.

Zwolnienie określone w art. 38z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania do przychodów wynikających z realizacji pomocy obywatelom Ukrainy, w trybie przepisów art. 12 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy. Na jego podstawie wojewoda może zapewnić pomoc obywatelom Ukrainy polegającą m.in. na zakwaterowaniu czy zapewnieniu całodziennego wyżywienia zbiorowego. W związku z realizacją tych zadań wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące, m.in. organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Zadania nałożone w trybie wydanego polecenia są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Jeżeli zatem podatnik uzyskuje przychody z tytułu świadczenia, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usług związanych z zapewnieniem zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy, „za które wystawia faktury”, a usługi te są realizowane w trybie przepisów art. 12 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, na podstawie umowy zawartej z organem samorządu terytorialnego, to przychody te nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 38z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, podkreślić należy, że od podatku dochodowego od osób prawnych zwolnione zostały wyłącznie świadczenia pieniężne, o których mowa w art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie zapewniają Państwo zakwaterowania i wyżywienia na własny koszt, gdyż z tego tytułu otrzymują Państwo środki finansowe od Gminy, a więc nie korzystają one również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 38z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując stwierdzić należy, że dofinansowanie otrzymywane przez Państwa na podstawie Porozumienia z Gminą nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Powzięli również Państwo wątpliwość w kwestii ustalenia, czy w związku z użyczeniem lokalu Ukraińcom w zamian za Opłatę osiągną Państwo przychód podlegający opodatkowaniu.

Ustawodawca ograniczył się do wskazania przykładowych przysporzeń, zaliczanych do przychodów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do przychodów należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu wyłączeń zawartym w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przechodząc do wyjaśnienia wątpliwości wskazać, należy, że cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności.

Z uwagi na fakt, że z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą. Użyczenie nie jest też umową wzajemną.

Użyczenie zostało uregulowane w art. 710-719 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm., dalej: „Kc”)

W myśl art. 710 ustawy Kc :

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Dla celów podatkowych nie ma znaczenia nazwanie umowy nieodpłatną, lecz jej charakter, tzn. rzeczywiste otrzymanie przez podatnika nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika bowiem z przywołanego przepisu Kc, w ramach umowy użyczenia, u otrzymującego rzecz nie powstaje obowiązek dokonania jakichkolwiek świadczeń na rzecz dającego.

Art. 713 Kc stanowi, że:

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy więc rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje – bez obowiązku świadczenia wzajemnego – rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Otrzymane pieniądze (z uwagi na istnienie wielu form rozliczeń) to nie tylko wypłacona gotówka, ale również środki pieniężne, którymi np. regulowane są zobowiązania podatnika.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, planują Państwo zawrzeć umowy użyczenia z uchodźcami. Umowy mają zostać zawarte po upływie okresu, na który zostały przyznane Państwu środki finansowe w celu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia Uchodźcom. Z zapisów umowy ma wynikać, że w zamian za udostępnienie lokalu mieszkalnego będą Państwo pobierać opłatę za osobodzień, która będzie odpowiadać uśrednionym kosztom. W skład opłaty będą wliczone koszty za: śmieci, energię, ubezpieczenie majątkowe, podatek od nieruchomości, amortyzację budynku, wodę i kanalizację.

Będą Państwo otrzymywali wynagrodzenie z tytułu dokonywanych opłat przez uchodźców, z którymi zawarte zostaną umowy, co przesądza o tym, że w analizowanej sprawie nie ma mowy o oddanie lokalu na bezpłatne używanie. Wobec powyższego, stwierdzić należy, że z uwagi na występujący w sprawie element zapłaty, nie zostaną spełnione przesłanki dotyczące umowy użyczenia wynikające z art. 710 Kc.

Zatem w związku z użyczeniem lokalu i otrzymanym w zamian wynagrodzeniem powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒ stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒ zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).