0114-KDIP2-2.4010.104.2022.1.SP

📋 Podsumowanie interpretacji

Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową (sp. z o.o. sp.k.) odsetek od pożyczki udzielonej przez wspólników do kosztów uzyskania przychodów. Spółka, która prowadzi działalność w zakresie sprzedaży bielizny i odzieży, jest podatnikiem CIT w Polsce. Wspólnicy planują udzielić jej oprocentowanej pożyczki, której środki będą przeznaczone na bieżącą działalność, w tym na zakup towaru. Organ podatkowy uznał, że spółka ma prawo zaliczyć zapłacone odsetki od tej pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem limitu określonego w art. 15c ustawy o CIT.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy przedstawione stanowisko jest słuszne i spółka jako podatnik podatku dochodowego osób prawnych CIT może zaliczyć w koszty zapłacone odsetki od otrzymanej pożyczki od wspólników spółki?

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka tych kosztów przewyższa kwotę 3.000.000 zł albo kwotę obliczoną według wzoru określonego w tym przepisie. Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone odsetki od otrzymanej pożyczki od wspólników Spółki, uwzględniając przy tym limit wynikający z art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy w związku z udzieloną przez Wspólników pożyczką na rzecz Spółki, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów finansowania dłużnego zapłacone odsetki od otrzymanej pożyczki na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową (sp. z o.o. sp.k.), prowadzącą działalność polegającą na sprzedaży odzieży i bielizny.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce, posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega opodatkowaniu na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wspólnicy tej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej zamierzają udzielić spółce oprocentowanej pożyczki. Środki pieniężne z pożyczki będą wykorzystywane na bieżącą działalność spółki a w szczególności na zakup towaru. Odsetki od pożyczki będą wypłacane wspólnikom miesięcznie. Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego nie przewyższy kwoty 3 000 000 zł albo kwoty zawartej w art. 15c ust. 1 pkt 2.

Pytanie

W związku z zaistniałą sytuacją przyszłą zachodzi pytanie czy przedstawione stanowisko jest słuszne i spółka jako podatnik podatku dochodowego osób prawnych CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) może zaliczyć w koszty zapłacone odsetki od otrzymanej pożyczki od wspólników spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (`(...)`). Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Koszty finansowania dłużnego reguluje art. 15c ustawy o podatku dochodowym osób prawnych.

Zgodnie z tym art. podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa:

  1. kwotę 3 000 000 zł albo

  2. kwotę obliczoną według następującego wzoru zawartego w art. 15c ust. 1 pkt 2.

Spółka spełnia warunek zawarty w art. 15c, dlatego naszym zdaniem Spółka ma takie prawo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa:

  1. kwotę 3.000.000 zł albo

  2. kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT,

przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT,

przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży bielizny i odzieży. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce, posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega opodatkowaniu na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić zamierzają udzielić Jej oprocentowanej pożyczki. Środki pieniężne z pożyczki będą wykorzystywane na bieżącą działalność spółki, a w szczególności na zakup towaru. Odsetki od pożyczki będą wypłacane wspólnikom miesięcznie. Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego nie przekroczy 3 mln zł, albo kwoty wynikającej z art. 15c ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów ponoszonych w związku z otrzymaną pożyczką od wspólników, przeznaczoną na bieżącą działalność spółki, w szczególności na zakup towaru.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone odsetki od otrzymanej pożyczki od wspólników Spółki, uwzględniając przy tym limit wynikający z art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili