0111-KDIB1-3.4010.711.2022.1.APO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”), prowadzącym działalność gospodarczą na terenie całej Polski. Spółka jest częścią globalnej grupy Y (dalej: „Grupa”) - międzynarodowego koncernu (…), działającego w dziedzinie eksploracji, produkcji, (…), a także wytwarzania i sprzedaży produktów (`(...)`). Grupa prowadzi działalność w (`(...)`).

Spółka prowadzi oddział w (…), który świadczy usługi jako (…) (dalej: „SBO”) i jest (…). SBO świadczy usługi pomocnicze dla Grupy w szczególności w obszarach finansów, logistyki, zakupów, procesów kadrowych, obsługi klientów, jak również w komunikacji zewnętrznej czy wewnętrznej. SBO świadczy obecnie usługi dla spółek z Grupy na terenie miasta (…), na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej – (…) Park Technologiczny (dalej: „PT”).

SBO od rozpoczęcia działalności w 2006 roku uzyskało cztery zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie PT:

1. Zezwolenie nr (…) z dnia 20 marca 2006 r.;

2. Zezwolenie nr (…) z dnia 8 maja 2009 r.;

3. Zezwolenie nr (…) z dnia 11 grudnia 2013 r.;

4. Zezwolenie nr (…) z dnia 8 sierpnia 2017 r.;

- (dalej łącznie: „Zezwolenia”), które uprawniają Spółkę do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „UPDOP”).

Na rzecz Wnioskodawcy wydane zostały także trzy Decyzje o Wsparciu:

1. Decyzja o Wsparciu nr (…) z dnia 29 listopada 2019 r.;

2. Decyzja o Wsparciu nr (…) z dnia 31 maja 2021 r.;

3. Decyzja o Wsparciu nr (…) z dnia 31 maja 2021 r.;

- (dalej łącznie: „DoW”), które uprawniają ją do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

Z uwagi na niezależne od Spółki okoliczności (w Polsce 20 marca 2020 r. ogłoszono stan epidemii COVID-19), a także w trosce o dbałość o zdrowie i życie pracowników, Spółka w 2020 roku rozpoczęła na dużą skalę przekształcanie formy pracy ze stacjonarnej na zdalną lub hybrydową (tj. pracę również poza biurem, uzależnioną od aktualnej sytuacji związanej z pandemią), co nie miało/ma jednak wpływu na to, że miejscem prowadzenia działalności SBO niezmiennie pozostaje teren PT lub obszar

ujęty w DoW.

Pytania

1. Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniach w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, w tym także w czasie realizowanych podróży służbowych, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego?

2. Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w DoW w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, w tym także w czasie realizowanych podróży służbowych, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1:

Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniach w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, w tym także w czasie podróży służbowych pracowników, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

W zakresie pytania nr 2:

Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w DoW w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, w tym także w czasie podróży służbowych pracowników, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na wstępie Spółka podkreśla, że analogiczne stanowisko jak przedstawione w treści niniejszego wniosku, zostało potwierdzone w drodze wydanych interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej „DKIS”), tj. interpretacji indywidualnej z 10 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.46.2022.2.PC) oraz interpretacji indywidualnej z 11 kwietnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.16.2022.1.PC).

W odniesieniu do zadanych poniżej pytań nr 1 i nr 2 Spółka podkreśla, iż na dzień sporządzenia niniejszego wniosku posiada w (…) rozbudowaną infrastrukturę biurową niezbędną do świadczenia wysoko zaawansowanych procesów biznesowych obejmującą:

- budynki z przestrzenią biurową (które mogą pomieścić kilka tysięcy pracowników) oraz niezbędnym wyposażeniem każdego stanowiska pracy (biurka, monitory, krzesła, drukarki, skanery), zapleczem socjalnym i sanitarnym, magazynem sprzętu IT (laptopy, zasilacze, myszki, słuchawki etc.),

- stołówki oraz kawiarnie dostępne tylko dla pracowników Spółki,

- recepcje oraz tzw. mail roomy,

- duże sale konferencyjne (pozwalające zorganizować spotkanie dla kilkuset osób) oraz inne pomieszczenia służące organizowaniu spotkań w mniejszych zespołach,

- niezbędną infrastrukturę sieciową, tj.: łącza WAN MPLS, dostęp do Internetu, wysokiej dostępności lokalną infrastrukturę sieciową, routery brzegowe, przełączniki sieciowe, kilkaset Access Pointów WiFi,

- parking liczący kilkaset miejsc, dostępny wyłącznie dla pracowników Spółki,

- infrastrukturę dla rowerzystów (stacje naprawcze, miejsca do parkowania rowerów) z szatniami i zapleczem sanitarnym,

- stacje do ładowania samochodów elektrycznych dostępne wyłącznie dla pracowników Spółki;

- pomieszczenia wellness oraz do gier będące do dyspozycji wyłącznie dla osób zatrudnionych w Spółce.

Pandemia COVID-19 ogłoszona 11 marca 2020 r. przez Światową Organizację Zdrowia wpłynęła na wszystkie sfery życia społecznego, w tym także na stosunki pracy. Obostrzenia związane z utrzymywaniem dystansu społecznego w czasie pandemii COVID-19 przyśpieszyły działania wielu przedsiębiorstw w zakresie informatyzacji i automatyzacji pracy. Przykładem takich działań jest przestawienie się zarówno na pracę zdalną, jak i hybrydową. Tym bardziej, że wybuch pandemii COVID-19 spowodował, że pożądane społecznie stało się wykonywanie przez jak największą ilość osób pracy poza zakładem pracy, optymalnie z miejsca zamieszkania.

Pandemia wywarła wpływ na różne obszary działalności Wnioskodawcy, takie jak: zmiany w otoczeniu zewnętrznym, rentowność, wyniki finansowe, płynność, a także ocenę sytuacji na rynkach, na których funkcjonuje. Działania, jakie podjęła Spółka, aby ograniczyć wpływ pandemii na sytuację finansową, majątkową i płynnościową to przede wszystkim zadbanie o bezpieczeństwo pracowników i klientów.

W konsekwencji, istotna (zmienna w czasie) liczba pracowników Spółki wykonujących uprzednio pracę z biura w (…) świadczyła, a także ze względu na obowiązujący stan zagrożenia epidemicznego, nadal świadczy pracę w formie pracy zdalnej w rozumieniu art. 3 ustawy o COVID-19 lub w formie pracy hybrydowej (świadczenie pracy w części z domu i w części z biura). Wdrożony system pracy zdalnej lub hybrydowej będzie funkcjonował w Spółce również po zniesieniu stanu zagrożenia epidemicznego i ostatecznym ustaniu stanu epidemii COVID-19 w Polsce. Spółka jednak podkreśla, że niezależnie od wskazanych powyżej okoliczności miejscem prowadzenia działalności SBO niezmiennie pozostają biura zlokalizowane na terenie PT oraz wskazanych obszarach w DoW - tam też odbywa się większość spotkań, a pracownicy dysponują przestrzenią do wykonywania pracy.

Jak wspomniano wyżej, Spółka utrzymuje infrastrukturę biurową niezbędną do prowadzenia działalności SBO na wskazanym terenie. W przedmiotowej lokalizacji funkcjonują recepcje, w ramach których realizowana jest m.in. obsługa korespondencji, przyjmowani są goście, organizowane są regularne spotkania zewnętrzne i wewnętrzne. Wszystkie procesy związane z organizacją pracy SBO mają miejsce na terenie przestrzeni biurowych jak np. wymiana laptopów i pozostałych sprzętów IT, wsparcie techniczne, procedura wdrożenia nowych pracowników (wydanie sprzętu, szkolenie wstępne i personalizacja kart smart). W uzasadnionych sytuacjach, część obowiązków pracowniczych jest realizowanych w ramach podróży służbowych. Należy również podkreślić, że miejscem pracy, zgodnie z zapisami umów o pracę, jest adres siedziby SBO. W przyszłości, w przypadku uregulowania w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2020.1320 ze zm.; dalej: „Kodeks Pracy”), kwestii związanych z pracą zdalną, odpowiednie zmiany w tym zakresie zostaną wprowadzone do umów z pracownikami, tak aby w sposób prawidłowy odzwierciedlić przyszłe wymogi prawne.

Niniejsze okoliczności doprowadziły do powstania dylematu, dotyczącego możliwości korzystania ze zwolnienia z PDOP wynikającego z uzyskanych Zezwoleń oraz DoW. Bowiem zgodnie z treścią udzielonych Zezwoleń oraz DoW, jak również z przepisami regulującymi funkcjonowanie w ramach tych instrumentów wsparcia, zwolnienie z PDOP przysługuje wyłącznie od dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na terenie określonym w DoW. Pojawiła się więc uzasadniona wątpliwość, jak traktować dochody uzyskiwane z tytułu wykonywania przez pracowników pracy zdalnej/hybrydowej z miejsc znajdujących się poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”, „strefa”) czy terenem określonym w DoW, z zastrzeżeniem, że pracownicy ci nieprzerwanie wykonują działalność na rzecz SBO.

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U.2020.1670 ze zm.; dalej: „ustawa o SSE”) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o PDOP lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Przy czym, art. 17 ust. 4 UPDOP, wskazuje, że zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podstawą korzystania ze zwolnienia jest więc posiadanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć jednak wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z przepisami ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U.2021.743 ze zm.).

Jak wskazano powyżej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, zwolnienie z PDOP przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej zarówno na terenie strefy, jak i poza nią należy dokonać dla celów podatkowych rozgraniczenia obydwu działalności. Działalność prowadzona na terenie SSE musi być wydzielona organizacyjnie, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność również poza jej obszarem.

Należy zwrócić uwagę, że wykonywanie działalności na terenie SSE nie powinno być utożsamiane z nieprzerwaną, fizyczną obecnością pracowników na obszarze strefy. Obsługa biznesowa, a nawet standardowa działalność produkcyjna, częstokroć oznacza wykonywanie przez pracowników części czynności poza terytorium strefy. Podkreślenia wymaga bowiem, że naturalnymi zjawiskami w każdym przedsiębiorstwie są delegacje pracowników, podróże służbowe, jak również praca zdalna części załogi. Żadne z tych zjawisk nie oznacza jednak przeniesienia miejsca prowadzenia przez dany podmiot (w tym także Spółkę) działalności gospodarczej poza obszar SSE, a nawet poza obszar biur siedziby SBO.

Również organy podatkowe, w wydawanych rozstrzygnięciach, wskazują, że przeniesienie pewnych czynności funkcjonalnie związanych z działalnością strefową poza teren SSE nie uniemożliwia korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla dochodu z działalności strefowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP. Stanowisko to potwierdzają poniższe interpretacje indywidualne:

- interpretacja indywidualna wydana przez DKIS z 6 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.38C.2020.1.PC, w której organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że: „przeniesienie Wyrobów strefowych, wyprodukowanych przez Spółkę na terenie Strefy, oraz Surowców do magazynu pozastrefowego (z którego Spółka będzie korzystać na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych np. na podstawie umów najmu, czy dzierżawy), nie będzie stanowić prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem SSE”;

- interpretacja indywidualna wydana przez DKIS z 1 sierpnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.178.2017.JKT), w której wskazano, że „Fakt składowania surowców przeznaczonych do ich produkcji, jak również samych wyrobów w magazynach zlokalizowanych poza terenem strefy, nie pozbawia tych wyrobów przymiotu „produktu strefowego”. Korzystanie z magazynu zewnętrznego, nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej zezwoleniem poza teren strefy”;

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1036.2016.1.JKT, w treści, której organ stwierdził, że: „Fakt sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę na terenie strefy ekonomicznej zgodnie z zezwoleniem poprzez magazyn poza terenem strefy, nie pozbawia tych wyrobów przymiotu „produktu strefowego”. Korzystanie z magazynu zewnętrznego, nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej zezwoleniem poza teren strefy”;

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 listopada 2008 r., sygn. IPPB3/423-1195/08-4/KB, w której wskazano, że: „Korzystanie z magazynów usytuowanych poza obszarem specjalnej strefy ekonomicznej, należących do innych spółek z grupy albo od podmiotów trzecich, nie stanowi częściowego przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar strefy”.

Spółka podkreśla, że wprowadzenie systemu pracy zdalnej wymuszone zostało okolicznościami od niej niezależnymi, tj. wywołanymi globalną epidemią wirusa COVID-19. Na podkreślenie zasługuje również stanowisko OECD w tym przedmiocie - w myśl pkt 36 Zaktualizowanych wytycznych OECD w zakresie umów podatkowych i skutków pandemii COVID-19 (por. https://www.oecd.org/tax/treaties/guidance-tax-treaties-and-the-impact-of-the-covid-19-crisis.htm, dostęp: 11.08.2022 r.) ograniczenia związane z epidemią COVID-19 oraz przemieszczaniem się pracowników nie powinny mieć samoistnie wpływu na potencjalną zmianę rezydencji podatkowej podmiotów. Aby określić rezydencję podatkową podmiotów należy zbadać wszystkie istotne fakty i okoliczności w celu określenia „zwykłego” miejsca efektywnego zarządzania, a nie tylko te, które dotyczą wyjątkowego okresu, takiego jak pandemia COVID-19.

Analogicznie, mając na uwadze powyższe, wykonywanie pracy w formie zdalnej/ hybrydowej przez pracowników, w ocenie Spółki, nie powinno skutkować uznaniem, że jej działalność gospodarcza prowadzona jest w tym zakresie poza SSE. Takie stanowisko, potwierdzają m.in. wypowiedzi przedstawicieli KPT „Krakowski Park Technologiczny w piśmie skierowanym do Ministerstwa stoi na stanowisku, że wykonywanie pracy w formie zdalnej, bądź telepracy przez pracowników zatrudnionych przez pracodawców strefowych, spełnia warunek prowadzenia działalności na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu (`(...)`). Pracownicy ci bowiem są zatrudniani przez podmioty posiadające siedzibę wraz z całą lub częściową infrastrukturę na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu i tym samym spełniają warunek zwolnienia z podatku dochodowego” (por. https://www.kpt.krakow.pl/baza-wiedzy/, dostęp: 11.08.2022 r.).

Niewątpliwie, dla oceny możliwości uznania dochodu uzyskiwanego z pracy wykonywanej przez pracowników Spółki w trybie zdalnym bądź hybrydowym, za dochód zwolniony z opodatkowania PDOP, istotny jest również cel samego zezwolenia strefowego, którym jest utrzymanie zatrudnienia. Epidemia COVID-19 wpłynęła na wiele aspektów prowadzenia działalności przez podmioty gospodarcze, w tym również na kwestie zatrudnienia. Podmioty gospodarcze, zmagając się z trudnościami w zachowaniu płynności finansowej niejednokrotnie podejmowały działania w zakresie redukcji zatrudnienia. Należy podkreślić, że to właśnie możliwość wykonywania pracy w trybie zdalnym przyczyniła się do utrzymania zatrudnienia Spółki na poziomie odpowiadającym warunkom określonym w Zezwoleniach i z pewnością będzie miała wpływ na wypełnianie tych warunków w przyszłości, w związku z nadal obowiązującym stanem zagrożenia epidemicznego oraz jego następstwami w postaci niepewności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie zawartym we wniosku, obecnie zatrudnieni w związku z inwestycją Spółki pracownicy realizują swoją pracę w sposób zdalny/hybrydowy. Spółka chciałaby utrzymać formę hybrydowego systemu pracy również po ustaniu pandemii oraz zniesieniu stanu zagrożenia epidemicznego w kraju, gdyż w rzeczywistości charakter usług świadczonych w imieniu Spółki przez ich pracowników nie wymaga bezwzględnej obecności w biurach SBO przez cały czas realizacji obowiązków pracowniczych - wystarczająca jest ograniczona fizyczna obecność pracownika.

W przypadku Spółki, działalność pracowników jest co do zasady skupiona wokół infrastruktury biurowej, która znajduje się na terenie strefy. Na terenie SSE znajduje się też miejsce pracy, w którym na każde wezwanie pracodawcy pracownik powinien się stawić. Spółka zaznacza, że mimo stosowania modelu pracy hybrydowej, biuro ciągle pozostaje kluczowym sposobem nawiązywania kontaktów z przełożonymi i współpracownikami. Podstawowym bowiem modelem pracy jest taki sposób wykonywania pracy, w którym pracownicy elastycznie równoważą świadczenie pracy z biura oraz świadczenie pracy z domu. Praca zdalna w pełnym wymiarze godzin jest obecnie ograniczona jedynie do wyjątkowych sytuacji, natomiast praca biurowa w pełnym wymiarze godzin ogranicza się do sytuacji, gdy wymagają tego realizowane obowiązki pracownicze.

Wnioskodawca podkreśla, że każdy pracownik pracując w ramach modelu hybrydowego ma obowiązek stawienia się w biurze, jeśli wymagają tego okoliczności oraz na każde żądanie przełożonego. W większości przypadków jest to elastycznie ustalane w oparciu o potrzeby biznesowe i indywidualne.

Dodatkowo, w przypadku nowych pracowników, rozpoczynających pracę w SBO, obowiązkowe jest co do zasady stacjonarne wdrożenie. Oznacza to, iż pierwsze spotkanie pracownika powinno się odbyć w biurze, gdzie zostanie mu przekazany sprzęt, odbędzie się szkolenie wstępne i personalizacja kart smart.

Spółka zwraca także uwagę na fakt, iż wszelkiego rodzaju spotkania zespołowe, biznesowe oraz formy integracji pracowniczej będą odbywały się w miarę możliwości bez wykorzystywania urządzeń komunikacji na odległość, ze względu na fakt, iż głównym miejscem prowadzenia działalności cały czas pozostaje adres siedziby SBO. Ponadto, wszelka wymiana sprzętu udostępnianego pracownikowi, jak również całe wsparcie techniczne, dostępne będzie w biurze. Jedynie w wyjątkowych, ograniczonych przypadkach możliwe będzie wymiana sprzętu przeprowadzona na odległość, bez fizycznej obecności pracownika w SBO.

Reasumując, w ocenie Spółki, wykonywanie przez jej pracowników pracy w trybie zdalnym bądź w formie hybrydowej, nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Spółki poza teren strefy. Nawet bowiem w takim przypadku, podstawowym miejscem prowadzenia przez SBO działalności gospodarczej pozostaje - wyposażone w niezbędną infrastrukturę - obszar zlokalizowany na terenie PT. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest przy tym wyłącznie prowadzenie przez Spółkę działalności w strefie - przepis nie wymaga bowiem, aby wszyscy pracownicy przebywali na terenie SSE.

Podobne przesłanki występują w sytuacji, gdy pracownik świadczy pracę w ramach podróży służbowej. Zgodnie z art. 775 § 1 Kodeksu Pracy, wyjazd służbowy to wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się stale miejsce pracy pracownika lub siedziba pracodawcy. W okresie podróży służbowej pracownikowi przysługuje podstawowe wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy, jak również dodatkowe należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową m.in. zwrot kosztów w podróży, czy też ustawowo określone diety. Świadczenie pracy w ramach wyjazdu służbowego odbywa się na polecenie pracodawcy w ramach realizowanego stosunku pracy i nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej samego podmiotu.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna z 10 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.46.2022.2.PC), w której DKIS potwierdził, że dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w trybie zdalnym.

Zdaniem Spółki, powyższe świadczy za prawidłowością stanowiska prezentowanego przez Spółkę.

W zakresie pytania nr 2:

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że argumentacja wskazana powyżej w uzasadnieniu stanowiska Spółki do Pytania 1, znajduje również zastosowanie do niniejszego uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy w ramach Pytania 2.

Od 30 czerwca 2018 r. do polskiego porządku prawnego wprowadzono nowe zasady korzystania z preferencji związanych z realizacją przez przedsiębiorców nowych inwestycji. Zgodnie z ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U.2020.1752 ze zm.; dalej: „ustawa o WNI”) został wprowadzony nowy instrument wsparcia - tzw. „Polska Strefa Inwestycji” (dalej: „PSI”), który niejako zastąpił system preferencji udzielanych w ramach SSE. PSI umożliwia korzystanie z preferencji w postaci zwolnienia z PDOP w dowolnej lokalizacji na terenie całej Polski.

Ustawodawca w uzasadnieniu do ustawy o WNI podkreślił, że:

„Istotną barierą w korzystaniu ze zwolnień podatkowych dla nowych inwestycji, w szczególności dla przedsiębiorców planujących mniejsze inwestycje i przedsiębiorców polskich, jest powiązanie możliwości pozyskania zwolnienia z inwestycją realizowaną na określonym, wcześniej wyodrębnionym organizacyjnie, terenie, czyli w specjalnej strefie ekonomicznej”;

„Intencją projektodawcy (`(...)`) jest (`(...)`) stworzenie mechanizmu umożliwiającego korzystanie przez przedsiębiorców ze wsparcia na obszarze całego kraju”;

„W odpowiedzi na zidentyfikowane (`(...)`) problemy powstałe na gruncie obowiązującej ustawy o SSE proponuje się wprowadzenie następujących rozwiązań: a) Całkowite odejście od ograniczeń terytorialnych dotyczących możliwości uzyskania wsparcia w formie zwolnienia od podatku dochodowego”;

„W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o SSE ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie będą mogli ubiegać się przedsiębiorcy z terenu całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej”.

Należy również zwrócić uwagę, że jednym z obszarów strategicznych Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (dalej: „Strategia”) do roku 2020 (z perspektywę do 2030 r.) - stanowiącej podstawy ustawy o WNI - jest rozwój zrównoważony terytorialnie, który polega na uznaniu różnorodności i specyfiki terytorialnej oraz włączeniu w procesy rozwojowe wszystkich obszarów. Jest on ukierunkowany na aktywizację gospodarczą, rozwój lokalnych rynków pracy i mobilizacji zawodowej mieszkańców - w efekcie dysproporcje w poziomie rozwoju gospodarczego podregionów (mierzone poziomem PKB na mieszkańca) mają się nie pogłębiać. W Strategii podkreślono także nacisk na rozwój przedsiębiorczości i tworzenie miejsc pracy na obszarach najbiedniejszych i borykających się z problemami strukturalnymi, co ma przyczynić się do niwelowania dysproporcji w poziomie rozwoju ekonomicznego podregionów.

Zmiany dokonane na podstawie ustawy o WNI potwierdzają, że celem ustawodawcy jest, aby zwolnienie podatkowe zależne było nie tyle od prowadzenia działalności na określonym terenie, co od spełnienia warunków na jakich udziela się preferencji (poziomu zatrudnienia, przeprowadzonych i zakończonych inwestycji). Tym samym, cele utworzenia instrumentu jakim jest PSI, przemawiają za umożliwieniem realizacji inwestycji w oparciu o pracę zdalną, gdyż przyczyniać się ona będzie do np. zwalczania dysproporcji na rynku pracy i w poziomie wynagrodzeń oraz zwiększać możliwości podjęcia pracy przez pracowników zamieszkałych w całym regionie.

Również, artykuł 6 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1-78, ze zm.; dalej: „GBER”) wskazuje, że wniosek o przyznanie pomocy musi zawierać m.in. informacje o lokalizacji projektu - nie zawarto zatem obowiązku wskazania numerów działek czy obrębów ewidencyjnych. Z kolei w przewodniku do GBER (pytanie 43) wskazano, że lokalizacja powinna być możliwie jak najbardziej precyzyjna, włącznie ze wskazaniem miejscowości, jeśli jest ona znana. Z brzmienia przepisów GBER nie wynika zatem konieczność wskazywania konkretnych obrębów czy działek dla lokalizacji inwestycji, a tym samym nie zabraniają one objęcia wsparciem projektów, których elementem jest również praca zdalna.

Ustawa o WNI oraz przepisy UPDOP, wskazują na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie wskazanym w DoW, natomiast Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U.2018.1713 ze zm.; dalej: „Rozporządzenie WNI”) w § 9 ust. 2 pkt 2, stanowi o utrzymaniu zatrudnienia określonej liczby pracowników przez okres 3 lub 5 lat, licząc od dnia utworzenia danego miejsca pracy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, wolne od podatku są dochody podatników z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w DoW.

Przedmiotem DoW jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Z językowego (gramatycznego, literalnego) brzemienia przepisów wynika, że korzystanie ze zwolnienia uzależnione jest od prowadzenia działalności na terenie wskazanym w DoW, co niewątpliwie w przypadku Spółki będzie miało miejsce - jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1 Spółka prowadzi i nadal będzie prowadzić swoją działalność poprzez posiadane zasoby SBO znajdujące się na obszarze wskazanym w DoW. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie pracy w formie hybrydowej/zdalnej przez pracowników zatrudnionych w ramach Inwestycji zarówno w trwającym okresie zagrożenia epidemicznego jak i po ustaniu pandemii, spełnia warunek prowadzenia działalności na terenie wskazanym w DoW. Świadczenie przez pracowników zadań na rzecz Spółki w trybie zdalnym oraz w formie pracy hybrydowej nie powinno mieć wpływu na zakres zwolnienia, tym bardziej, że charakter działalności Spółki i świadczenie usług, nie wymaga każdorazowo osobistej obecności pracowników.

Przyjęcie stanowiska odmiennego byłoby nieracjonalne w szczególności biorąc pod uwagę skutki gospodarcze pandemii COVID- 19, a ponadto pozostawałoby w sprzeczności z interesem gospodarczym, a w szczególności celom, w jakich została utworzona PSI.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna z 11 kwietnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.16.2022.1.PC), w której DKIS potwierdził, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w DoW w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, w tym także w czasie podróży służbowych pracowników, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że w wyniku rozpowszechnienia modelu pracy zdalnej w dyskursie publicznym pojawiły się postulaty, by do Kodeksu Pracy wprowadzić warunki wykonywania pracy zdalnej, które stosowane byłyby po ustaniu epidemii COVID-19. Efektem zgłoszonych postulatów było rozpoczęcie przez Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii we wrześniu 2020 r. negocjacji trójstronnych z organizacjami pracodawców i pracowników w sprawie projektu ustawy dotyczącej pracy zdalnej. Projekt ten zakłada uchylenie obecnych przepisów dotyczących telepracy i wprowadzenie przepisów kompleksowo regulujących pracę zdalną. Projekt w dniu 7 czerwca 2022 r. wpłynął do Sejmu i przewiduje się, że nowe regulacje wejdą w życie jesienią 2022 r.

Podsumowując, zdaniem Spółki, powyższe świadczy za prawidłowością stanowiska prezentowanego przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.