0111-KDIB1-3.4010.683.2022.1.IZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu, to jest nabycie wieczystego użytkowania gruntów od podmiotu powiązanego, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia i wpłyną na kalkulację kwoty pomocy publicznej przysługującej Spółce w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

P Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca należy do (…). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (…), przeznaczonych do (…), o kształtach (…). Ponadto, Przedsiębiorstwo w zakresie swojej działalności realizuje również specjalne zamówienia oparte na indywidualnych projektach tzw. (…). Firma posiada dwie linie produkcyjne, które zlokalizowane są w (…), w województwie (…) oraz w (…), w województwie (…). Głównymi grupami produktów, które dostarcza firma są: (…) oraz (…).

Wnioskodawca, w dniu 2 sierpnia 2022 r. decyzją (…) wydaną przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną Sp. z o.o. na podstawie art. 13, art. 14 i art. 15 ustawy dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „ustawa o WNI”), w związku z § 3, § 4, § 7 i § 8 ust. 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: „Rozporządzenie”), z § 1 Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie powierzenia zarządzającemu (`(...)`) Specjalną Strefą Ekonomiczną wydania decyzji o wsparciu oraz wykonywania kontroli realizacji decyzji o wsparciu oraz na podstawie § 1 pkt 8) Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie ustalenia obszarów i przypisania ich zarządzającym oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, działającej w imieniu Ministra Przedsiębiorczości i Technologii po rozpatrzeniu wniosku Spółki - otrzymał wsparcie na prowadzenie działalności gospodarczej.

Udzielone wsparcie dotyczy działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług określonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)”) Głównego Urzędu Statystycznego (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług):

- Sekcja C, dział 13, klasa 13.96

- pozostałe tekstylne wyroby techniczne i przemysłowe,

- Klasa 13.99,

- wyroby tekstylne gdzie indziej niesklasyfikowane,

- Sekcja C, dział 22, klasa 22.21

- płyty arkusze rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych.

Zgodnie z Decyzją o wsparciu (dalej: „DoW”), Wnioskodawca zobowiązany jest do realizacji nowej inwestycji. Planowana inwestycja będzie realizowana w województwie (…), w powiecie (…), w gminie (…), w miejscowości (…), na działkach gruntowych (…).

Planowane przedsięwzięcie polega na zwiększeniu zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy poprzez rozpoczęcie produkcji (…) i (…) o średnicy do DN2000 wraz z możliwością nasączania (…) i (…) do DN2000 w nowej lokalizacji. Docelowo realizacja przedsięwzięcia stworzy możliwość przeniesienia całej produkcji do nowej lokalizacji w (…).

Konieczność realizacji inwestycji wynika z przeprowadzonej przez Spółkę analizy rynku, jego potrzeb i uwarunkowań. Główną przesłanką jest rozszerzenie produkcji o rękawy o maksymalnej średnicy wynoszącej DN2000, a będzie to możliwe przede wszystkim poprzez zakup i montaż dedykowanych linii produkcyjnych. Spółka planuje nabycie praw do nieruchomości zabudowanej gdyż obecnie posiadane przez spółkę nieruchomości, (zlokalizowane w 3 różnych miejscowościach), ze względu na dzielącą je odległość, stanowią wyzwanie logistyczne oraz barierę dla dynamicznego rozwoju firmy. Nabyte prawa do nieruchomości umożliwią uruchomienie dwóch linii produkcyjnych, tj.: do składania oraz do impregnacji (…) i (…) do średnicy DN2000, a tym samym pozwolą na rozpoczęcie produkcji zwiększającej zdolności produkcyjne Spółki i wzrost przychodów.

Należy również podkreślić, że niniejsze nabycie umożliwi w przyszłości rozwój firmy poprzez rozbudowę/modernizację przedmiotowej nieruchomości oraz pozwoli na przyszłe zaspokojenie potrzeb lokalowych i poprawę efektywności procesów, przede wszystkim procesu produkcyjnego poprzez konsolidację powierzchni i centralizację struktur organizacyjnych firmy w jednej lokalizacji - w miejscowości (…), a w perspektywie realizację założonych długoterminowych celów.

Spółka zamierza nabyć prawa do zabudowanych nieruchomości gruntowych, na których realizowana będzie inwestycja. Wspomniane nabycie nieruchomości gruntowych jest niezbędne w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych, ponieważ to tam zostaną usytuowane dwie linie produkcyjne do składania (…) i (…) o średnicy do DN2000 oraz impregnacji (…) i (…) o średnicy do DN2000.

Planowane wydatki inwestycyjne zostaną poniesione do dnia zakończenia inwestycji określonego w DoW. Wnioskodawca podkreśla, że nabycie praw do gruntów było elementem biznesplanu będącego jednym z elementów wniosku aplikacyjnego o DoW, tj. zostało tam wprost wymienione, przy czym ze względu na wielkość przedsiębiorstwa (Wnioskodawca jest dużym przedsiębiorstwem) - budynki znajdujące się na wyżej wymienionych działkach nie stanowiły elementu biznesplanu i nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Przedsięwzięcie polegające na nabyciu prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych: (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…) sfinansowane będzie zarówno ze środków własnych (10%), jak i ze środków obcych tj. kredytu inwestycyjnego (90%).

Obecnie prawo wieczystego użytkowania ww. nieruchomości przysługuje B S.A. z siedzibą w (…).

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest przedsiębiorstwem powiązanym w rozumieniu art. 3 Załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. z B S.A.

Wnioskodawca został powołany 3 stycznia 2013 r. 27 listopada 2019 r. nastąpiła sprzedaż 100% udziałów Wnioskodawcy do BH Sp. z o.o.

W związku ze zmianami w ramach struktury Spółek wchodzących w skład grupy dnia 30 czerwca 2020 r. został przekazany do Sądu Rejonowego w (…), (…) Wydział Gospodarczy KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), Plan Podziału firmy M Sp. z o.o. z siedzibą w (…) przez przeniesienie majątku firmy M Sp. z o.o. na inne spółki, tj.: Wnioskodawcę oraz B S.A.

Dnia 8 czerwca 2021 r. Sąd Rejonowy w (…), (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego wykreślił spółkę M Sp. z o.o. z właściwego rejestru, a część spółki M Sp. z o.o. została formalnie przejęta przez Wnioskodawcę.

Pytanie

Czy wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu, to jest nabycie wieczystego użytkowania gruntów od podmiotu powiązanego, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia i wpłyną na kalkulację kwoty pomocy publicznej przysługującej Spółce w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie użytkowania wieczystego gruntów zawierają się w katalogu określonym w § 8 ust. 1 Rozporządzenia, objęte są zakresem Decyzji i będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia i wpływają na wysokość kwoty pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego przysługującego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o WNI, „nowa inwestycja” stanowi inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.

Ponadto, art. 2 pkt 7 ustawy o WNI, zawiera legalną definicję kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, w świetle której są to koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu lub dwuletnie koszty pracy, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej, ponoszone w okresie ważności decyzji o wsparciu.

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje (zwiększających wartość zwolnienia i jednocześnie decydujących o spełnieniu kryterium ilościowego; tzw. koszty kwalifikowane lub kwalifikowalne) zalicza się koszty będące:

1. kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (ŚT), pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku dużych przedsiębiorców środki te muszą być nowe,

3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej,

5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, licząc od terminu zakończenia nowej inwestycji,

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy)

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem Rozporządzenia, wydatek poniesiony przez przedsiębiorcę będzie stanowił koszt kwalifikowany pod warunkiem spełnienia (łącznie) następujących warunków:

- musi być związany (funkcjonalnie) z nową inwestycją,

- koszt musi być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu, a jednocześnie do daty zakończenia nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu,

- środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- najem lub dzierżawa gruntów, budynków i budowli musi trwać co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata od daty zakończenia inwestycji,

- po upływie najmu lub dzierżawy w postaci leasingu finansowego przedsiębiorca jest zobowiązany do nabycia aktywów,

- wartości niematerialne i prawne w zakresie transferu technologii muszą być wykorzystywane wyłącznie w zakładzie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje wsparcie, muszą być ujęte w aktywach tego zakładu co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorców co najmniej 3 lata, muszą być nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą oraz muszą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Z kolei w przypadku dużych przedsiębiorców:

- nabycie środków trwałych musi dotyczyć jedynie nowych środków,

- koszty kwalifikowane na nabycie wartości niematerialnych i związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Z literalnego brzmienia przepisów wynika, że wszystkie wydatki mieszczące się w katalogu wskazanym w § 8 ust. 1 Rozporządzenia, realizujące pozostałe warunki określone w Rozporządzeniu i funkcjonalnie związane z nową inwestycją objętą decyzją o wsparciu stanowią koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje.

Tym samym, zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu przepisów Rozporządzenia będą podlegać wydatki na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów, ponieważ zawierają się one rodzajowo w § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

Powyższe potwierdzają również przepisy ustawy o p.d.o.p. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z wskazanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o p.d.o.p., zwolnieniu podlegają przychody uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Jednocześnie w art. 17 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., doprecyzowano, że zwolnienia podatkowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Co istotne, ze wskazanym wyżej stanowiskiem Wnioskodawcy zgadzają się Sądy Administracyjne, czego przykładem jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2021 r. sygn. III SA/Wa 1706/20, w którym Sąd wskazał, że „Choć wskazane zwiększenie zdolności produkcyjnej, dywersyfikacja i zasadnicza zmiana są niewątpliwie konstytutywnymi cechami nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, to występowanie tych cech w danej inwestycji przedsiębiorcy przesądzone jest przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu (art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji), przez co nie można po raz kolejny weryfikować ich występowania na etapie nieuprawnionej selekcji wydatków wynikających w § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia. Prawodawca uznał bowiem jednoznacznie, że każdy wydatek - lege non distinguente - określony w tymże § 8 ust. 1 rozporządzenia, jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje. Z treści tego przepisu nie wynikają żadne celowościowe ograniczenia w zaliczaniu wydatków do takich kosztów. (`(...)`) Za prawidłowością stanowiska zaprezentowanego w skardze przemawiają także dalsze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozporządzenia wykonawczego z 28 sierpnia 2018 r. Otóż z art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f. wynika, że wolne od podatku są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, zaś z ust. 5a wywnioskować należy, że jedynym relewantnym prawnie kryterium zwolnienia jest miejsce uzyskiwania dochodów, a nie ich ścisły, bezpośredni związek (lub jakikolwiek związek) z działalnością produkcyjną lub inną. Ten ostatni przepis stanowi przecież, że zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 63b art. 21 ustawy, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu”.

Decydującym kryterium o uznaniu kosztów danej inwestycji za koszt kwalifikowany ma rodzaj poniesionych wydatków, oraz w przypadku kosztów związanych z nabyciem, bądź wytworzeniem środków trwałych, spełnienie przez te składniki majątku kryterium kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia go do używania. Przepisy ustawy o WNI ani Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji nie ogranicza uznania wydatku za koszt kwalifikowany z uwagi na transakcję z podmiotem powiązanym.

Mając na uwadze powyższe argumenty należy przyjąć, że wydatki na nabycie przedmiotowych praw użytkowania wieczystego zawierają się w katalogu określonym w § 8 ust. 1 Rozporządzenia i będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia i wpłyną na wysokość kwoty pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego przysługującego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop:

wolne od podatku są dochody podatników dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop:

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI, który wszedł w życie 1 stycznia 2022 r.

przez nową inwestycję należy rozumieć:

a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o WNI, który wszedł w życie 1 stycznia 2022 r., koszty kwalifikowane nowej inwestycji to:

poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o WNI:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz 1713 ze zm., dalej: rozporządzenie o WNI). Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1. kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Z kolei w § 10 rozporządzenia, określono w szczegółach sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej (§ 10 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia:

koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że z cytowanego § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, wyraźnie wynika, że do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego.

Przytoczony powyżej przepis, określa następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem gruntów zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek musi:

- stanowić koszty inwestycji,

- zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w trakcie jej obowiązywania.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika m.in., że Wnioskodawca, w dniu 2 sierpnia 2022 r. decyzją (…) wydaną przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną Sp. z o.o. na podstawie art. 13, art. 14 i art. 15 ustawy dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „ustawa o WNI”), w związku z § 3, § 4, § 7 i § 8 ust. 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: „Rozporządzenie”), z § 1 Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie powierzenia zarządzającemu (`(...)`) Specjalną Strefą Ekonomiczną wydania decyzji o wsparciu oraz wykonywania kontroli realizacji decyzji o wsparciu oraz na podstawie § 1 pkt 8) Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie ustalenia obszarów i przypisania ich zarządzającym oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, działającej w imieniu Ministra Przedsiębiorczości i Technologii po rozpatrzeniu wniosku Spółki - otrzymał wsparcie na prowadzenie działalności gospodarczej.

Spółka zamierza nabyć prawa do zabudowanych nieruchomości gruntowych, na których realizowana będzie inwestycja. Wspomniane nabycie nieruchomości gruntowych jest niezbędne w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych, ponieważ to tam zostaną usytuowane dwie linie produkcyjne do składania rękawów szklanych i filcowych o średnicy do DN2000 oraz impregnacji rękawów szklanych i filcowych o średnicy do DN2000.

Planowane wydatki inwestycyjne zostaną poniesione do dnia zakończenia inwestycji określonego w DoW.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że wydatek związany z nabyciem praw do zabudowanych nieruchomości gruntowych może zostać uznany za koszt kwalifikowany. Dla uznania wydatku za koszt kwalifikowany istotne znaczenie ma moment poniesienia wydatku. Jeżeli wydatek zostanie poniesiony przed wydaniem decyzji o wsparciu, nie może być uznany za koszt kwalifikowany w rozumieniu § 8 ust. 1 rozporządzenia. Taka sytuacja nie ma jednak miejsca w analizowanej sprawie, bowiem nabycie prawa do gruntu będzie miało miejsce po otrzymaniu decyzji o wsparciu.

W tym miejscu wskazać należy na art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o WNI, zgodnie z którym decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu, to jest nabycie wieczystego użytkowania gruntów od podmiotu powiązanego, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia i wpłyną na kalkulację kwoty pomocy publicznej przysługującej Spółce w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).