0111-KDIB1-1.4010.636.2022.2.SG

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na szkolenia, a w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na integrację jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2022 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka może uznać opisane we wniosku wydatki za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 listopada 2022 r., (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu), a 23 listopada 2022 r. uiścili Państwo opłatę od wniosku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

N. P. S.A. (dalej zwana także: „Spółką”) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła. Sprzedaż swoich produktów Spółka realizuje za pośrednictwem sieci przedstawicieli handlowych (dalej zwani: „Agentami”).

W oparciu doświadczenia płynące z dotychczasowej działalności Spółki można przyjąć, że im większa jest wiedza Agenta na temat sprzedawanych produktów oraz ich wyższości nad produktami sprzedawanymi przez konkurencję tym wyższa jest sprzedaż realizowana przez Spółkę za pośrednictwem Agentów. Podobną zależność obserwuje Spółka w przypadku znajomości technik sprzedażowych produktów i podejmuje starania mające na celu zwiększenie i upowszechnienie znajomości takich technik wśród Agentów co przekłada się na zwiększoną sprzedaż produktów.

W konsekwencji, w celu zwiększenia sprzedaży Spółka zamierza organizować spotkania szkoleniowo-integracyjne dla swoich kluczowych Agentów, z którymi współpracuje na umowach o współpracy oraz na umowach zlecenia. Ich celem ma być przede wszystkim:

1. umożliwienie kluczowym Agentom wymianę wiedzy oraz doświadczeń z pozyskiwania klientów dla Spółki,

2. komunikowanie przez zarząd Spółki jej kluczowym Agentom wizji i strategii tego podmiotu na najbliższe kwartały, jak również wspólnie z Agentami określenie celów, do których powinni oni dążyć jako zespół (Spółka razem z Agentami),

3. przeprowadzenie szkoleń Agentów z zakresu wiedzy o produktach i usługach sprzedawanych przez Spółkę jak również z zakresu technik sprzedażowych,

4. umożliwienie nowym Agentom zapoznanie się z resztą zespołu i zbudowanie silnych więzi interpersonalnych, w celu podniesienia jakości komunikacji w gronie wszystkich Agentów Spółki.

Wnioskodawca poniesie wydatki na :

1. transport do miejsca spotkania i szkolenia, w zależności od lokalizacji Agenta, sytuacji i miejsca spotkania, wydatki na:

- bilety lotnicze, kolejowe, autobusowe,

- taksówki;

2. zakwaterowanie Agentów w miejscu spotkania/szkolenia. W zależności od sytuacji i miejsca spotkania odbędzie się ono w apartamencie hotelowym albo w wynajętym domku lub willi;

3. wyżywienie Agentów w czasie przebywania na spotkaniu/szkoleniu. W zależności od sytuacji i miejsca spotkania będzie ono miało postać:

- elementu ceny wynajmu apartamentu hotelowego,

- codziennego wspólnego posiłku w restauracji,

- cateringu, dostarczanego do wynajętego domku lub willi;

4. opłacenie spikera lub osoby prowadzącej szkolenie dla partnerów Wnioskodawcy.

Spółka może także nabywać usługę transportu oraz zapewnienia zakwaterowania z wyżywieniem dla Agentów bezpośrednio od organizatora wyjazdów turystycznych. W takim przypadku w gestii Spółki pozostaje wynajęcie sali szkoleniowej w miejscu pobytu oraz organizacja i przeprowadzenie tamże szkoleń.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 22 listopada 2022 r., wskazali Państwo ponadto, że udział we wskazanych we wniosku wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych nie stanowi dla Agentów - osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umów o współpracy, umowy zlecenia elementu należnego im wynagrodzenia za świadczone przez nich usługi. Fakt poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków na wyjazdy szkoleniowo-integracyjne nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego Agentom zatrudnionym na podstawie umowy o współpracy, umowy zlecenia.

Pytanie

Czy Spółka może uznać opisane w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) wydatki za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zd. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W przepisie tym sformułowano zamknięty katalog wydatków, które nawet wtedy, gdy zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, nie mogą zostać zaliczone w poczet kosztów. Jednym z nich, wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop są koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W art. 16 ust. 1 pkt 28 updop ustawodawca odwołuje się do terminu „reprezentacja”, niezdefiniowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ nie jest pojęcie specyficzne, właściwe całemu polskiemu prawu, biorąc pod uwagę to, że ustawa jest napisana w języku polskim, ustalając jego znaczenie należy odwoływać się do znaczenia określenia „reprezentacja”, funkcjonującego w języku powszechnym, tj. okazałość, wystawność, czy przepych. Z kolei, Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, ukształtowanie dobrego obrazu jego firmy, działalności, itp., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy zatem patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłączną bądź dominującą przyczyną ponoszenia kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to wydatki te mają charakter reprezentacyjny i, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie determinują kształtu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych (por. w szczególności wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16, Lex nr 2618815, a także wcześniejszy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, Lex nr 1497150). W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że zakresem art. 16 ust. 1 pkt 28 updop objęte są wydatki, które mają na celu stworzenie pozytywnego obrazu działalności gospodarczej podatnika jako całości, pozytywnego obrazu jego przedsiębiorstwa i stworzenie u kontrahentów podatnika ogólnego pozytywnego odbioru podatnika i jego działalności gospodarczej. Reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu (zob. wyroki NSA: z 18 października 2017 r., sygn. akt II FSK 2538/15, z 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16, z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, z 29 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2772/10, z 24 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2341/10, z 27 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1978/10, z 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 2101/10, z 25 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2200/10, z 27 września 2012 r., sygn. akt II FSK 392/11 wyrok WSA w Warszawie z 29 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2042/19; P Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. XII, LEX). Jak wskazał w niedawnym wyroku skład orzekający NSA nie są wydatkami na reprezentację wydatki związane z działaniami, które mają na celu dostarczenie informacji o produktach lub towarach oferowanych przez podatnika do sprzedaży, gdyż wydatki te są nakierowane na zainteresowanie potencjalnych klientów konkretnymi przedmiotami znajdującymi się w ofercie handlowej podatnika a nie na stworzenie ogólnego pozytywnego wizerunku działalności podatnika i jego firmy (wyrok NSA z 3 czerwca 2022 r., sygn. akt II FSK 2511/19).

Mając na uwadze powyższe oczywistym jest że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki opisane w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) szkolenia Agentów, które mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów i usług oferowanych przez Spółkę stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop. Jednocześnie zgodnie z przedstawionym powyżej orzecznictwem NSA przedmiotowe wydatki nie podlegają wyłączeniu z kup jako wydatki na reprezentację na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Spółka może uznać opisane we wniosku wydatki za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła. Sprzedaż swoich produktów Spółka realizuje za pośrednictwem sieci przedstawicieli handlowych (dalej zwani: „Agentami”).

W oparciu doświadczenia płynące z dotychczasowej działalności Spółki można przyjąć, że im większa jest wiedza Agenta na temat sprzedawanych produktów oraz ich wyższości nad produktami sprzedawanymi przez konkurencję tym wyższa jest sprzedaż realizowana przez Spółkę za pośrednictwem Agentów. Podobną zależność obserwuje Spółka w przypadku znajomości technik sprzedażowych produktów i podejmuje starania mające na celu zwiększenie i upowszechnienie znajomości takich technik wśród Agentów co przekłada się na zwiększoną sprzedaż produktów.

W konsekwencji, w celu zwiększenia sprzedaży Spółka zamierza organizować spotkania szkoleniowo-integracyjne dla swoich kluczowych Agentów, z którymi współpracuje na umowach o współpracy oraz na umowach zlecenia. Ich celem ma być przede wszystkim:

1. umożliwienie kluczowym Agentom wymianę wiedzy oraz doświadczeń z pozyskiwania klientów dla Spółki,

2. komunikowanie przez zarząd Spółki jej kluczowym Agentom wizji i strategii tego podmiotu na najbliższe kwartały, jak również wspólnie z Agentami określenie celów, do których powinni oni dążyć jako zespół (Spółka razem z Agentami),

3. przeprowadzenie szkoleń Agentów z zakresu wiedzy o produktach i usługach sprzedawanych przez Spółkę jak również z zakresu technik sprzedażowych,

4. umożliwienie nowym Agentom zapoznanie się z resztą zespołu i zbudowanie silnych więzi interpersonalnych, w celu podniesienia jakości komunikacji w gronie wszystkich Agentów Spółki.

Wnioskodawca poniesie wydatki na:

1. transport do miejsca spotkania i szkolenia, w zależności od lokalizacji Agenta, sytuacji i miejsca spotkania, wydatki na:

- bilety lotnicze, kolejowe, autobusowe,

- taksówki;

2. zakwaterowanie Agentów w miejscu spotkania/szkolenia. W zależności od sytuacji i miejsca spotkania odbędzie się ono w apartamencie hotelowym albo w wynajętym domku lub willi;

3. wyżywienie Agentów w czasie przebywania na spotkaniu/szkoleniu. W zależności od sytuacji i miejsca spotkania będzie ono miało postać:

- elementu ceny wynajmu apartamentu hotelowego,

- codziennego wspólnego posiłku w restauracji,

- cateringu, dostarczanego do wynajętego domku lub willi;

4. opłacenie spikera lub osoby prowadzącej szkolenie dla partnerów Wnioskodawcy.

Spółka może także nabywać usługę transportu oraz zapewnienia zakwaterowania z wyżywieniem dla Agentów bezpośrednio od organizatora wyjazdów turystycznych. W takim przypadku w gestii Spółki pozostaje wynajęcie sali szkoleniowej w miejscu pobytu oraz organizacja i przeprowadzenie tamże szkoleń.

Udział we wskazanych we wniosku wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych nie stanowi dla Agentów - osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umów o współpracy, umowy zlecenia elementu należnego im wynagrodzenia za świadczone przez nich usługi.

Fakt poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków na wyjazdy szkoleniowo-integracyjne nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego Agentom zatrudnionym na podstawie umowy o współpracy, umowy zlecenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na szkolenia na rzecz Agentów, tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy oraz umowy zlecenia, którzy sprzedają produkty Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki. Należy bowiem zauważyć, że koszty organizacji szkoleń dla Agentów poniesione są w celu przekazania wiedzy o produktach i usługach sprzedawanych przez Spółkę jak również z zakresu technik sprzedażowych, które jak wskazała Spółka przekładają się na zwiększoną sprzedaż produktów przez Agentów. Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na szkolenia nie są kosztami reprezentacji. W konsekwencji poniesione przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące szkoleń na rzecz Agentów nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast odnosząc się do poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na integrację na rzecz Agentów, tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy oraz umowy zlecenia, którzy sprzedają produkty Spółki należy stwierdzić, że nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki. W ocenie tut. Organu wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Umowa współpracy, zlecenia zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Stwierdzić zatem należy, że Spółka nie będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na integrację na rzecz Agentów wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy oraz umowy zlecenia, którzy sprzedają produkty Spółki, ponieważ wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, a ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Zatem wydatki dot. integracji są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko:

- w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na szkolenia – jest prawidłowe,

- w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na integrację – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądowych wskazać należy, że nie są one wiążące dla organu podatkowego. Orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach wydane rozstrzygnięcia są wiążące. W związku z tym, organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).