Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy Spółka jest/będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w kolejnych 5 latach podatkowych (licząc od roku poniesienia kosztów objętych analizowanym ograniczeniem) kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), nieodliczonych przez Spółkę w latach 2018-2021 do wysokości stanowiącej limit dla danego roku podatkowego w kwocie 3.000.000 zł powiększonej o 5% podatkowej EBITDA, odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług autokarowego przewozu osób. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosiła w latach 2018-2021 na rzecz podmiotu powiązanego B. z siedzibą w Niemczech (dalej: Usługodawca) koszty mieszczące się w katalogu art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.; dalej: ustawa o CIT).

Z uwagi na fakt, iż nadwyżka wartości kosztów ponoszonych przez Spółkę, wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, ponad kwotę 3.000.000 zł, przekraczała (w poszczególnych latach obowiązywania art. 15e ustawy o CIT) limit stanowiący 5% kwoty „podatkowej EBITDA” (odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek), Spółka wyłączała przedmiotową nadwyżkę z kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu podatkowego Spółki za lata 2018-2021.

Spółka przewiduje, że ponoszone przez Spółkę w kolejnych 5 latach podatkowych, począwszy od 2022 r., koszty mieszczące się w katalogu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, przekroczą próg stanowiący sumę 3.000.000 zł oraz 5% kwoty „podatkowej EBITDA”.

W związku z uchyleniem przepisu art. 15e ustawy o CIT, po stronie Spółki powstały wątpliwości dotyczące zasad odliczania kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczonych przez Spółkę w latach 2018-2021, w kolejnych 5 latach podatkowych, mając na uwadze przepis przejściowy art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.; dalej: ustawa zmieniająca).

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Pytanie

Czy Spółka jest/będzie uprawniona do odliczania, tj. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w 5 kolejnych latach podatkowych (liczonych od roku poniesienia kosztów objętych analizowanym ograniczeniem), kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczonych przez Spółkę w latach 2018-2021, do wysokości stanowiącej limit dla danego roku podatkowego w kwocie 3.000.000 zł powiększonej o 5% podatkowej EBITDA, odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca wyraża przekonanie, że jest/będzie uprawniony do odliczania, tj. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w 5 kolejnych latach podatkowych (liczonych od roku poniesienia kosztów objętych analizowanym ograniczeniem), kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczonych przez Spółkę w latach 2018-2021, do wysokości stanowiącej limit dla danego roku podatkowego w kwocie 3.000.000 zł powiększonej o 5% podatkowej EBITDA, odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych - uwagi ogólne

Na mocy ustawy z dnia 27.10.2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175) do ustawy o CIT zostały wprowadzone regulacje art. 15e limitujące wartość kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych, które mogą zostać rozpoznane przez podatnika jako koszt uzyskania przychodów. Z początkiem 2019 r. przepisy art. 15e ustawy o CIT uległy nieznacznej modyfikacji w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 23.10.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159).

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2019 r. – podatnicy byli obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

– poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczały 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W świetle przytoczonej regulacji, restrykcjom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów podlegały zasadniczo koszty wynikające z transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT), których przedmiotem było nabycie świadczeń wymienionych w tym przepisie. Warunki zastosowania tej regulacji miały zatem charakter podmiotowy (związany z wzajemną relacją pomiędzy podatnikiem a świadczeniodawcą) oraz przedmiotowy (związany z przedmiotem nabywanych świadczeń).

Z uwagi na fakt, iż:

‒ koszty ponoszone w latach 2018-2021 na rzecz Usługodawcy, będącego podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, mieściły się w katalogu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, a jednocześnie

‒ wartość tych kosztów, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, przekraczała w tych latach limit w kwocie 3.000.000 zł powiększonej o 5% podatkowej EBITDA, odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek,

– Spółka wyłączała przedmiotową nadwyżkę z kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu podatkowego Spółki za lata 2018-2021.

Uchylenie regulacji art. 15e ustawy o CIT oraz przepis przejściowy

Na mocy art. 2 pkt 30 ustawy nowelizującej przepisy art. 15e ustawy o CIT zostały uchylone. Jednocześnie, w celu ochrony praw nabytych, w art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej został zawarty przepis przejściowy, który zapewnia podatnikom możliwość realizacji prawa przewidzianego w uchylonym art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, tj. prawa do odliczenia w kolejnych 5 latach podatkowych kwoty kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczonych w danym roku podatkowym na podstawie ograniczeń zawartych w uchylanych regulacjach.

Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej: „Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie.”

W świetle przytoczonej regulacji, odliczenie po dniu 31.12.2021 r. kosztów objętych limitowaniem odbywa się w zakresie i na zasadach określonych w przepisie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, który stanowi, że „Kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-15 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.”

Co prawda, w związku z uchyleniem art. 15e ustawy o CIT, w latach podatkowych rozpoczętych po 31.12.2021 r. nie obowiązują i nie będą obowiązywały limity w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów określone w przepisach art. 15e ust. 1-8 i 10-15 ustawy o CIT. Tym niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby stosowania rozpatrywanej regulacji przejściowej, wspomniane limity obowiązujące w kolejnych latach należy ustalić na moment nabycia prawa do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, przy założeniu, że limity te miałyby nadal obowiązywać. Skoro bowiem analizowany przejściowy dotyczy praw już nabytych, ewentualne zmiany regulacji po dniu 31.12.2021 r. nie powinny tego prawa ograniczać ani rozszerzać.

Z perspektywy momentu nabycia tych praw, w kolejnych latach podatkowych Spółka mogła ująć jako koszt uzyskania przychodów koszty wymienione w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, w wysokości ograniczonej limitem skalkulowanym jako suma kwoty 3.000.000 zł oraz 5% kwoty „podatkowej EBITDA”, tj. kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, Spółka nabyła w latach 2018-2021, na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, prawo do odliczenia w kolejnych 5 latach podatkowych kosztów wyłączonych przy kalkulacji dochodu do opodatkowania w oparciu o przepisy art. 15e ustawy o CIT, w ramach limitu stanowiącego sumę kwoty 3.000.000 zł oraz 5% kwoty „podatkowej EBITDA” i jednocześnie, Spółka zachowała te prawo, pomimo uchylenia art. 15e ustawy o CIT, o czym stanowi przepis art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Spółka uważa, że przy kalkulacji limitów obowiązujących w latach podatkowych rozpoczynających się po 31.12.2021 r., na potrzeby stosowania przepisu przejściowego art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, nie należy uwzględniać kosztów ponoszonych przez Spółkę w tych latach, które mieszczą się w uchylonym art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Należy bowiem zauważyć, że przepis art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej niejako przedłuża moc obowiązywania art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, a nie całej regulacji art. 15e ustawy o CIT. W konsekwencji, na koszty ponoszone przez Spółkę w latach podatkowych rozpoczynających się po 31.12.2021 r. nie mogą już oddziaływać regulacje art. 15e ustawy o CIT, gdyż przepisy te w tych kolejnych latach podatkowych już nie obowiązują i nie będą obowiązywać.

W przekonaniu Wnioskodawcy, taka była również intencja samego autora ustawy nowelizującej, na co wskazuje autopoprawka złożona przez Prezesa Rady Ministrów w dniu 14.09.2021 r. na druku nr 1532-A, w którym czytamy (s. 11), że „Zmiana zaproponowana w obecnym brzmieniu art. 60 przepisu polega na doprecyzowaniu odesłania zawartego w tym przepisie. Na podstawie tego przepisu podatnicy zachowują prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy CIT. Zawarte w obecnym brzmieniu art. 60 projektu odesłanie do całego art. 15e ustawy CIT może budzić wątpliwości co do zakresu praw, których zachowanie zaproponowano w regulacji przejściowej.” Zdaniem Spółki, przytoczony fragment uzasadnienia do zgłoszonej autopoprawki wskazuje jednoznacznie, iż celem autora ustawy nowelizującej nie było przedłużenie obowiązywania całego art. 15e ustawy o CIT na potrzeby rozliczania kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w poprzednich latach podatkowych.

Mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację, Wnioskodawca wyraża przekonanie, że jest/będzie uprawniony do odliczania, tj. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w 5 kolejnych latach podatkowych (liczonych od roku poniesienia kosztów objętych analizowanym ograniczeniem), kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczonych przez Spółkę w latach 2018-2021, do wysokości stanowiącej limit dla danego roku podatkowego w kwocie 3.000.000 zł powiększonej o 5% podatkowej EBITDA, przy czym na wysokość tego limitu wpływu nie będą miały koszty usług niematerialnych ponoszonych w tych 5 kolejnych latach podatkowych.

Na prawidłowość stanowiska Spółki wskazuje interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28.04.2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.589.2021.1.BJ). W interpretacji tej organ podatkowy za prawidłowe uznał stanowisko wnioskodawcy, który uznał, że nieodliczona kwota kosztów limitowanych podlega odliczeniu w każdym z kolejnych 5 latach podatkowych (licząc od roku poniesienia kosztów limitowanych) do wysokości kwoty 3.000.000 złotych powiększonej o 5% kwoty „podatkowej EBITDA”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.), podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT – ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych – oznacza to:

a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

– ten sam inny podmiot lub

– małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

d. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT,

kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w latach 2018-2021 ponosił koszty mieszczące się w katalogu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Niemczech.

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Nadwyżka wartości kosztów ponoszonych przez Spółkę, wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, ponad kwotę 3.000.000 zł, przekraczała (w poszczególnych latach obowiązywania art. 15e ustawy o CIT) limit stanowiący 5% kwoty „podatkowej EBITDA” (odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek), dlatego Spółka wyłączała przedmiotową nadwyżkę z kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu podatkowego Spółki za lata 2018-2021.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy w związku z uchyleniem z dniem 1 stycznia 2022 r. przepisów art. 15e ustawy o CIT może Ona odliczać kwoty kosztów nieodliczone w latach podatkowych 2018-2021 w kolejnych 5 latach podatkowych, mając na uwadze przepis przejściowy art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.; dalej: ustawa zmieniająca).

Jak już wskazano wcześniej, ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105, dalej także „Ustawa nowelizująca”), zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został przepis art. 15e.

Oznacza to, że art. 15e ustawy o CIT, limitujący wysokość kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług lub praw niematerialnych z 1 stycznia 2022 r. zostaje uchylony, jednak przepisy definiujące to rozwiązanie zostają odpowiednio włączone do regulacji art. 24ca ust. 2 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:

1. zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych;

2. przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:

a. cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz

b. podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 1%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju.

W myśl art. 60 ust. 1 Ustawy Nowelizującej,

podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie.

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów).

Podatnik, ustalając w latach 2022-2026 prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie. Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany.

Dotyczy to jednakże wyłącznie zasad ustalania limitu odliczeń dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.

W ramach tak ustalonego limitu Wnioskodawca może odliczyć kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

‒ stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia opisanego w przedstawionym stanie faktycznym oraz

‒ zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).