Spółka w 2021 roku poniosła stratę podatkową w wysokości 1 782 344,63 zł z tytułu podstawowej działalności gospodarczej. W tym samym roku otrzymała umorzenie subwencji z Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) w kwocie 2 621 936,48 zł, które zgodnie z ustawą o CIT traktowane jest jako przychód podatkowy. W rezultacie Spółka wykazała dochód w wysokości 839 591,85 zł i uiściła podatek dochodowy. Organ podatkowy stwierdził, że Spółka nie ma możliwości rozliczenia straty z 2021 roku w latach następnych, ponieważ przychód z umorzenia subwencji PFR powinien być uwzględniony w całości w wyniku finansowym za 2021 rok. Organ uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
25 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych umorzenia subwencji z Polskiego Funduszu Rozwoju.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą paliw, olejów oraz jest dealerem samochodowym. Wnioskodawca ma zarejestrowaną działalność w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) w zakresie sprzedaż paliw PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47.30Z, sprzedaży samochodów PKD 45.
W roku podatkowym tj. 01.01.2021 - 31.12.2021 na podstawowej działalności gospodarczej poniósł stratę podatkową w wysokości 1 782 344,63 zł, tj. przychody podatkowe były na poziomie 127 028 510,69 zł, natomiast koszty podatkowe stanowiły wartość 128 810 855,32 zł co daje w/w stratę.
W 2021 r. firma otrzymała umorzenie z tytułu tarczy antykryzysowej PFR w wysokości
2 621 936,48 zł. W dniu 30.06.2022 została złożona deklaracja CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8 wraz z załącznikami CIT-ST i CIT-0. Przychód z tytułu umorzenia subwencji PFR zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy CIT zakwalifikowano do przychodu z innych źródeł. W wyniku tego powstał dochód w wysokości 839 591,85 zł, a tym samym podatek w wysokości 159 522,00 zł.
W załączniku CIT-8/O w pozycji 170 wpisano datę rozporządzenia z 16.07.2021, tytuł rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku od dochodów, przychodów z tytułu umorzenia subwencji finansowanej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju oraz kwotę zaniechania poboru podatku na podstawie tego rozporządzenia w wysokości 159 522,00 zł.
Zaniechanie poboru podatku oznaczałoby dla Wnioskodawcy, który osiągnął stratę podatkową, że umorzona subwencja PFR jest "opodatkowana", ponieważ wygenerowany przychód z jej umorzenia zmniejsza stratę podatkową.
W związku z powyższym Spółka zwraca się z prośbą o indywidualną intepretację dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych.
Do wniosku dołączam ksero CIT-8 za 2021 r. wraz z załącznikami CIT-ST oraz CIT-8/O.
Czy jest możliwość rozliczenia w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od 2022 roku) straty powstałej w 2021 roku na podstawowej działalności przedsiębiorstwa, czy też wynik działalności przedsiębiorstwa za 2021 rok należy traktować kompleksowo tzn. uwzględniając przychód z tytułu umorzonej subwencji PFR (wtedy Spółka traci możliwość rozliczenia poniesionej straty za rok 2021).
Wnioskodawca uważa, że strata , która powstała w 2021 roku w wysokości 1 782 344,63 zł powinna być rozliczona począwszy od 2022 roku, powołując sie na art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, który mówi, że podatnik, który poniósł stratę ze źródła przychodów w roku podatkowym, ma prawo obniżyć jej wysokość dochód uzyskany z tego samego źródła. Wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może: obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbiższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczajacą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którychkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:
otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:
a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
b) środków na rachunkach bankowych - w bankach.
W myśl natomiast, art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,
do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Ponadto, należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania.
Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy,
przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
W art. 17 updop, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Wolne od podatku są m.in. – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT,
dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.
Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT,
wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.
Zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy, dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji.
Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Art. 7 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy wskazuje, że
Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT,
O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w roku podatkowym, tj. od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. na podstawowej działalności gospodarczej poniosła stratę podatkową w wysokości 1 782 344,63 zł, tj. przychody podatkowe były na poziomie 127 028 510,69 zł, natomiast koszty podatkowe stanowiły wartość 128 810 855,32 zł co daje w/w stratę.
W 2021 r. firma otrzymała umorzenie z tytułu tarczy antykryzysowej Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) w wysokości 2 621 936,48 zł. W dniu 30.06.2022 została złożona deklaracja CIT-8 wraz z załącznikami CIT-ST i CIT-0. Przychód z tytułu umorzenia subwencji PFR zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy CIT zakwalifikowano do przychodu z innych źródeł. W wyniku tego powstał dochód w wysokości 839 591,85 zł, a tym samym podatek w wysokości 159 522,00 zł. W załączniku CIT-8/O w pozycji 170 wpisano datę rozporządzenia z 16.07.2021, tytuł rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku od dochodów, przychodów z tytułu umorzenia subwencji finansowanej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju oraz kwotę zaniechania poboru podatku na podstawie tego rozporządzenia w wysokości 159 522,00 zł.
Zaniechanie poboru podatku oznaczałoby dla Spółki, która osiągnęła stratę podatkową, że umorzona subwencja PFR jest "opodatkowana", ponieważ wygenerowany przychód z jej umorzenia zmniejsza stratę podatkową.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwość rozliczenia w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od 2022 roku) straty powstałej w 2021 roku na podstawowej działalności przedsiębiorstwa, w sytuacji, gdy umorzenie subwencji finasowej stanowi przychód, od którego zaniechano poboru podatku.
Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm – przyjęty uchwałą Rady Ministrów z 27 kwietnia 2020 r. – jest programem, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju, znowelizowanej ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. poz. 569), zgodnie z którym Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju (PFR) realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w tym w formie bezzwrotnej.
Na stronie Polskiego Funduszu Rozwoju znajdują się informacje, zgodnie z którymi „Instrumentem finansowym przewidzianym przez Program w celu udzielenia wsparcia przedsiębiorcom jest subwencja finansowa PFR. Subwencja finansowa udzielana będzie na podstawie umowy o udzielenie subwencji finansowej, której zawarcie przez przedsiębiorcę jest konieczne i niezbędne dla otrzymania subwencji finansowej. Subwencja finansowa będzie miała w znacznej mierze charakter bezzwrotny, uzależniony jednak od spełnienia przez przedsiębiorcę dodatkowych warunków. Po spełnieniu warunków określonych w Programie, aż do 75% otrzymanej subwencji może nie podlegać zwrotowi. (…)”.
Natomiast, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez PFR (Dz.U. 2021 poz. 1316), zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) osiągniętych odpowiednio przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatników podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną z siedzibą w Warszawie w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1010).
W myśl § 2 ww. rozporządzenia, zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2022 r.
Biorąc pod uwagę powyższe, skoro Państwo w 2021 r. otrzymali umorzenie z tytułu tarczy antykryzysowej PFR w wysokości 2 621 936,48 zł, to zwolnienie ze zwrotu subwencji stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 ww. rozporządzenia.
Dla prawidłowego wykazania w deklaracji CIT-8 częściowego umorzenia subwencji finansowej z PFR konieczne jest ustalenie, czy umorzenie stanowi przychód podatkowy.
Należy podkreślić, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT otrzymanie subwencji nie powoduje powstania przychodu, jednak art. 12 ust. 1 pkt 3 lit a) ustawy o CIT do przychodów zalicza m.in. wartość umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Zatem, w przypadku umorzenia subwencji z PFR Spółka uzyskała przychód podatkowy, który wpłynął na podstawę opodatkowania, tj. osiągnięty przez Spółkę dochód. Przychód z tytułu umorzenia subwencji z PFR kwalifikowany jest dla celów ustawy o CIT do przychodów z tzw. innych źródeł, tj. z podstawowej działalności gospodarczej. Nie jest to przychód z zysków kapitałowych, bowiem nie został on wymieniony w katalogu przychodów kwalifikowanych do tego źródła (art. 7b ustawy o CIT). Umorzona subwencja z PFR stanowi dla Spółki przychód z innych źródeł przychodów, który w zaistniałej sytuacji „pokrył” poniesioną stratę i wygenerował dochód stanowiący podstawę opodatkowania. W takiej sytuacji przychód ten, łącznie z innymi przychodami, należy wykazać w zeznaniu podatkowym CIT-8 (część D.1, poz. 53) jako „przychody ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP”.
To oznacza, że w wyniku finansowym Spółki należy uwzględnić wszystkie uzyskane przychody i poniesione koszty zgodnie z przepisami ustawy o CIT.
Innymi słowy, w świetle art. 7 ust. 2 ww. ustawy Spółka osiągnęła dochód, tj. nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, który wykazała w zeznaniu podatkowym za 2021 r. W związku z wykazaniem uzyskanego przychodu, nie powstała możliwa do rozliczenia strata podatkowa w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2022 r.).
Powyższe oznacza, że po uwzględnieniu przychodu z tytułu umorzonej subwencji PFR (kompleksowo z innymi przychodami) Spółka wygenerowała dochód a nie stratę, od którego naliczyła podatek dochodowy. Naliczona kwota podatku, w związku z ww. rozporządzeniem, została wykazana w zeznaniu CIT-8/0 (część E, poz. 171) jako kwota z tytułu zaniechania poboru podatku i jednocześnie została uwzględniona do odliczenia w zeznaniu CIT-8 (część F, poz. 145) jako kwota odliczenia od naliczonego podatku należnego. W takiej sytuacji mogą Państwo odliczyć zaniechane(umorzone) kwoty podatku tylko do wysokości nieprzekraczającej sumy należnego podatku, wykazanej w zeznaniu podatkowym CIT-8 (część F, poz. 144). Nie mają jednak Państwo możliwości odliczenia całej kwoty umorzonego podatku na podstawie ww. rozporządzenia.
Tym samym, Spólka nie ma możliwości rozliczenia w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od 2022 roku) straty powstałej w 2021 roku na podstawowej działalności przedsiębiorstwa, ponieważ wynik na działalności gospodarczej za 2021 rok należy traktować kompleksowo tzn. uwzględniając w zeznaniu podatkowym przychód z tytułu umorzonej subwencji z PFR.
Wobec powyższego, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili