Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia:

• czy w odniesieniu do transakcji, gdy:

(i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT (podatek od towarów i usług) oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez Kontrahenta, Spółka dokonuje ponownej zapłaty, która:

a) jest dokonywana na polski rachunek bankowy danego Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub

b) jest dokonywana na rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, oraz

• w sytuacji gdy pierwotna płatność miała miejsce w określonym roku podatkowym Spółki (roku X), zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz tego Kontrahenta - powodująca, iż wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w kolejnym roku podatkowym Spółki (X+1), tj. po sporządzeniu sprawozdania finansowego oraz złożeniu rocznego zeznania CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) za rok poprzedni (rok X), lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1,) Spółka będzie miała prawo do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów w kolejnym roku podatkowym (X+1) lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1). Innymi słowy, w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wydatki z tytułu błędnie opłaconych faktur będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania prawidłowych płatności, tj. w roku podatkowym następującym po roku pierwotnej płatności (X+1) lub w okresie późniejszym (po roku X+1), oraz
• w odniesieniu do transakcji, gdy:

(i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku, oraz

(ii) po dokonaniu zwrotu tych środków (całości w kwocie brutto lub części stanowiącej wyłącznie kwotę podatku VAT) przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje:

a) ponownej zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności - w przypadku zwrotu całej płatności w kwocie brutto (równej sumie kwoty netto i kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnej fakturze), lub

b) ponownej zapłaty wyłącznie kwoty podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta – w przypadku zwrotu tej części płatności

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) oraz jest podatnikiem czynnym w zakresie podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

2. Spółka zajmuje się produkcją grzałek i różnego typu elementów grzejnych, takich jak przykładowo rurkowe elementy grzejne, systemy kontrolne i kable - panele sterujące, przewody i wiązki kablowe oraz rezystory, głównie rezystory mocy: aluminiowe, specjalne, zespoły rezystorów, płyty oporowe, cementowane i emaliowane oraz potencjometry, jak również transformatory.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, której głównym obszarem działalności jest m.in. wytwarzanie elementów grzejnych zarówno dla gospodarstw domowych, jak i dla przemysłu, zapewnianie produktów wspierających efektywne wykorzystanie energii oraz produkcja kominków opalanych drewnem.

3. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa/będzie nabywać towary i usługi od różnych podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku VAT w Polsce jako podatnicy VAT czynni (dalej: Kontrahenci).

Kontrahentami, których dotyczy niniejszy wniosek, będą polscy podatnicy oraz zagraniczne podmioty zarejestrowane dla celów podatku VAT w Polsce, zaś transakcje realizowane przez Spółkę z Kontrahentami będą opodatkowane w Polsce przez Kontrahentów i będą dokumentowane fakturami wystawianymi w oparciu o regulacje ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Wartość pojedynczych transakcji objętych niniejszym wnioskiem, realizowanych przez Wnioskodawcę z Kontrahentami najczęściej będzie przekraczała wartość 15.000 PLN, zaś od 1 stycznia 2023 r. będzie przekraczać wartość 8.000 PLN.

W związku z powyższym, Spółka będzie zobowiązana do weryfikowania danych Kontrahentów w oparciu o wykaz podmiotów (dalej: Wykaz podatników VAT), o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, podczas dokonywania płatności za nabywane towary i/lub usługi.

W tym celu Spółka wdrożyła aplikację - dzięki której możliwa jest weryfikacja numeru NIP oraz konta bankowego Kontrahenta pochodzących z systemu księgowego Spółki z danymi wykazanymi w Wykazie podatników VAT.

4. Jednocześnie, mogą zdarzyć się sytuacje, w których Spółka, na podstawie faktur otrzymanych od danego Kontrahenta, w wyniku przeoczenia czy też popełnionego błędu „technicznego" przy przygotowywaniu danych z rachunkami Kontrahentów do sprawdzenia w aplikacji, omyłkowo może dokonać płatności przelewem — w tym w zakresie transakcji przekraczających wartość 15.000 PLN (od 2023 r. - 8.000 PLN) - na rachunek bankowy takiego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT i jednocześnie nie zgłosi tego faktu do urzędu skarbowego, za pośrednictwem odpowiedniego formularza - tj. nie złoży zawiadomienia (dalej: Zawiadomienie), o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: Ordynacja podatkowa) we właściwym terminie.

5. W przypadku wystąpienia takiej sytuacji w przyszłości - po zidentyfikowaniu takiej nieprawidłowości, Spółka będzie wdrażać działania mające na celu ich naprawienie. W takich przypadkach bowiem Spółka będzie się kontaktować z danym Kontrahentem w celu uregulowania kwestii:

1. dokonania zwrotu płatności przez danego Kontrahenta - tj. płatności, które pierwotnie zostały przez Spółkę zapłacone na rachunek bankowy tego Kontrahenta spoza Wykazu podatników VAT - na rachunek bankowy Spółki oraz

2. po zwróceniu środków pieniężnych przez danego Kontrahenta, dokonania przez Spółkę ponownej zapłaty tych środków - w ustalonym na nowo przez strony terminie płatności, który będzie uznawany przez strony jako jedyny właściwy / wiążący termin płatności - przelewem, który będzie dokonywany na:

a) polski rachunek bankowy Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT, o ile taki wystąpi, tj. zostanie założony i zgłoszony przez Kontrahenta lub

b) rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT – przy czym, w takich sytuacjach, Spółka jednocześnie zgłosi do urzędu skarbowego we właściwym terminie (tj. 7 dni od daty zlecenia tego przelewu - lub 14 dni właściwych w okresie obowiązywania na terytorium Polski stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19) fakt zapłaty wynagrodzenia na rachunek bankowy danego Kontrahenta niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, tj. złoży Zawiadomienie.

6. Jednocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż w praktyce mogą wystąpić sytuacje, gdy pierwotne rozliczenie z Kontrahentem ma miejsce w danym roku podatkowym (w roku X), zaś pomyłka wynikająca z tego, iż płatność została dokonana na rachunek bankowy Kontrahenta niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, zostanie zidentyfikowana w kolejnym roku (tj. w roku podatkowym Spółki następującym po roku, w którym miała miejsce pierwotna płatność dokonana na rzecz Kontrahenta - w roku X+1) - w tym po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego oraz złożeniu zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, w którym miała miejsce pierwotna płatność dokonana na rzecz Kontrahenta (w roku X) - lub w okresie późniejszym (tj. latach po roku X+1).

W takich przypadkach, pierwotna zapłata na rzecz Kontrahenta byłaby dokonana w określonym roku podatkowym (w roku X), zaś zwrot środków przez Kontrahenta oraz ponowna zapłata na rzecz Kontrahenta byłyby dokonywane w kolejnym roku podatkowym Spółki (w roku X+1) lub okresach późniejszych.

7. Wskazane powyżej wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z nabywaniem od Kontrahentów towarów i usług, będą dotyczyć działalności gospodarczej Spółki – w szczególności wydatki te będą miały na celu osiągnięcie przez Spółkę przychodów.

Tym samym, wydatki dotyczące wynagrodzeń Kontrahentów będą spełniały warunki zaliczenia ich przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej, ustawa o CIT).

Wydatki te zasadniczo będą stanowić koszty bezpośrednio związane z przychodami Spółki - będą to tzw. koszty bezpośrednie - przy czym mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka zaklasyfikuje wydatki dotyczące należności wypłacanych na rzecz Kontrahentów do tzw. kosztów pośrednich.

8. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej występują również sytuacje, gdy Spółka dokonuje płatności na rzecz Kontrahentów za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, udokumentowane fakturami, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 PLN lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej.

W takich przypadkach, Spółka jest obowiązana do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Jednocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż w praktyce mogą wystąpić sytuacje, gdy płatność za nabyte towary lub usługi, w odniesieniu do których Spółka jest obowiązana stosować mechanizm podzielonej płatności, w wyniku przeoczenia czy też popełnionego błędu „technicznego”, zostanie zrealizowana z pominięciem tego mechanizmu.

9. W przypadku wystąpienia takiej sytuacji - po zidentyfikowaniu nieprawidłowości, Spółka będzie wdrażać działania mające na celu ich naprawienie, w sposób zbliżony jak opisany powyżej, w przypadku dokonywania płatności na rachunek niezamieszczony w Wykazie podatników VAT. W takich przypadkach Spółka będzie się kontaktować z danym Kontrahentem w celu uregulowania kwestii:

a) dokonania zwrotu całości płatności w kwocie brutto (równej sumie kwoty netto i kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnej fakturze) lub wyłącznie kwoty podatku VAT przez danego Kontrahenta - tj. płatności które pierwotnie zostały przez Spółkę zapłacone na rachunek bankowy tego Kontrahenta z pominięciem obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności - na rachunek bankowy Spółki oraz

b) po zwróceniu środków pieniężnych przez danego Kontrahenta (całości lub wyłącznie kwoty podatku VAT), dokonania przez Spółkę ponownej zapłaty tych środków, w ustalonym na nowo przez strony terminie płatności, który będzie uznawany przez strony jako jedyny właściwy / wiążący termin płatności - przelewem, który będzie dokonywany z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności lub - w przypadku zwrotu części płatności, tj. wyłącznie kwoty podatku VAT - przelewem tych środków dokonywanym na rachunek VAT Kontrahenta.

10. Należy przy tym podkreślić, iż obecnie - tj. na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej - Spółka zidentyfikowała omyłkę wynikającą z dokonywania płatności na rachunek bankowy niezamieszczony w Wykazie podatników VAT wyłącznie w odniesieniu do jednego Kontrahenta.

Kwestia związana z postępowaniem Spółki w zakresie rozliczeń z tym konkretnym Kontrahentem była przedmiotem osobnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonego przez Spółkę, w odpowiedzi na który Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną z 22 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.198.2022.1.SG).

Jednocześnie, niewykluczone jest, iż nieprawidłowości związane z omyłkowym dokonywaniem przez Spółkę płatności na rachunek/rachunki bankowe niezamieszczone w Wykazie podatników VAT, analogicznie jak w przypadku wspomnianego powyżej/jednego Kontrahenta mogą dotyczyć także transakcji realizowanych z innymi, nieznanymi obecnie Kontrahentami (z którymi Spółka dopiero rozpocznie w przyszłości współpracę) - w konsekwencji czego Spółka składa niniejszy wniosek o wydanie interpretacji, który został również rozszerzony o postępowanie Spółki w odniesieniu do rozliczeń związanych ze stosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nie jest możliwe wskazanie danych Kontrahentów, gdyż: (i) mogą oni nie być obecnie Kontrahentami Spółki oraz (ii) Kontrahenci mogą zmieniać się w poszczególnych okresach rozliczeniowych - zaś Spółce zależy na uzyskaniu potwierdzenia, iż gdyby taka sytuacja wystąpiła w przyszłości, wówczas jej działanie (zakładając, iż przepisy nie ulegną zmianie) będzie prawidłowe.

Pytania

W świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska, zgodnie z którym:

1. w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje ponownej zapłaty, która:

a) jest dokonywana na polski rachunek bankowy Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub

b) jest dokonywana na rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów;

2. w sytuacji gdy pierwotna płatność miała miejsce w określonym roku podatkowym Spółki (roku X), zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz tego Kontrahenta - powodująca, iż wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w kolejnym roku podatkowym Spółki (X+1), tj. po sporządzeniu sprawozdania finansowego oraz złożeniu rocznego zeznania CIT za rok poprzedni (rok X), lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1,) Spółka będzie miała prawo do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów w kolejnym roku podatkowym (X+1) lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1). Innymi słowy, w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wydatki z tytułu błędnie opłaconych faktur będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania prawidłowych płatności, tj. w roku podatkowym następującym po roku pierwotnej płatności (X+1) lub w okresie późniejszym (po roku X+1);

3. w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków (całości w kwocie brutto lub części stanowiącej wyłącznie kwotę podatku VAT) przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje:

a) ponownej zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności - w przypadku zwrotu całej płatności w kwocie brutto (równej sumie kwoty netto i kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnej fakturze), lub

b) ponownej zapłaty wyłącznie kwoty podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta – w przypadku zwrotu tej części płatności

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym:

1. w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje ponownej zapłaty, która:

a) jest dokonywana na polski rachunek bankowy Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub

b) jest dokonywana na rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów;

2. w sytuacji gdy pierwotna płatność miała miejsce w określonym roku podatkowym Spółki (roku X), zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz tego Kontrahenta - powodująca, iż wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w kolejnym roku podatkowym Spółki (X+1), tj. po sporządzeniu sprawozdania finansowego oraz złożeniu rocznego zeznania CIT za rok poprzedni (rok X), lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1), Spółka będzie miała prawo do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów w kolejnym roku podatkowym (X+1) lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1). Innymi słowy, w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku, Spółka uważa, iż wydatki z tytułu błędnie opłaconych faktur będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania prawidłowych płatności, tj. w roku podatkowym następującym po roku pierwotnej płatności (X+1) lub w okresie późniejszym (po roku X+1);

3. w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków (całości w kwocie brutto lub części stanowiącej wyłącznie kwotę podatku VAT) przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje:

a) ponownej zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności - w przypadku zwrotu całej płatności w kwocie brutto (równej sumie kwoty netto i kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnej fakturze), lub

b) ponownej zapłaty wyłącznie kwoty podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta – w przypadku zwrotu tej części płatności

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ramy prawne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jak stanowi ust. 4 tej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c tej regulacji. 

Zgodnie z ust. 4b analizowanej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

a) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżel: podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

b) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Jak stanowi ust. 4c analizowanej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2 tej regulacji, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zgodnie z ust. 4d tej regulacji, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do ust. 4e analizowanej regulacji, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h tej regulacji, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT jako podatnik VAT czynny, lub

3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Jak stanowi art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jednocześnie, brzmienie wskazanej powyżej regulacji było przedmiotem nowelizacji na podstawie art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 8.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jak stanowi art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1. w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;

2. zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Dodatkowo, w myśl art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 15d ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1 tej regulacji, podatnicy w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Jak stanowi ust. 4 analizowanej regulacji, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 tej regulacji w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2 tej regulacji, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika:

1. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu lub

2. została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:

a) służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub

b) wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub

c) prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym

- jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c powyżej, lub

3. została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ustawy o VAT, lub

4. wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

Zgodnie z art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów § 1 i 2 tej regulacji nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu.

Jednocześnie, jak stanowi art. 15zzn ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z CCMD-19, termin na złożenie zawiadomienia, o którym mowa m.in. w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej i art. 12 ust. 4j pkt 2 lub art. 15d ust. 4 ustawy o CIT przedłuża się do 14 dni od dnia zlecenia przelewu.

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 1

Stosownie do przywołanych powyżej regulacji, w przypadku dokonania zapłaty należności na rzecz przedsiębiorcy z pominięciem rachunku wykazanego w Wykazie podatników VAT, gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza 15.000 PLN (od 1 stycznia 2023 r. - 8.000 PLN) - podatnik jest obowiązany do wyłączenia wydatków odpowiadających tejże płatności z kosztów uzyskania przychodów, o ile nie są spełnione wyjątki przewidziane w przepisach ustawy o CIT.

Należy przy tym wskazać, iż negatywne konsekwencje w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dotyczą wydatków związanych z dostawą towarów lub świadczeniem usług potwierdzonych fakturą i jednocześnie dokonanych przez podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Niezależnie od powyższego, istnieje możliwość uwolnienia się od negatywnych konsekwencji w tym zakresie, m.in. poprzez złożenie Zawiadomienia - tj. zawiadomienia dotyczącego zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT, zasadniczo w terminie 7 dni od daty zlecenia przelewu (termin ten w czasie trwania stanu epidemii w związku z COVID-19 został wydłużony do 14 dni).

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, w celu naprawienia zidentyfikowanych nieprawidłowości, strony transakcji zawrą porozumienie, zgodnie z którym w przypadku dokonania przez Spółkę na rzecz danego Kontrahenta płatności na jego rachunek bankowy niezamieszczony w Wykazie podatników VAT - z przyczyn opisanych w niniejszym wniosku - Kontrahent dokonuje na rzecz Spółki zwrotu tych środków, zaś Spółka - w zależności od tego, czy Kontrahent posiada polski rachunek bankowy oraz zgłosi go do Wykazu podatników VAT - dokonuje ponownej zapłaty: (i) na polski rachunek bankowy Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT, o ile taki wystąpi lub (ii) na rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz składa we właściwym terminie Zawiadomienie.

W takich sytuacjach dochodzi zatem do zwrotu pierwotnej zapłaty dokonanej przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, oraz ponownej zapłaty przez Spółkę na rachunek bankowy Kontrahenta zamieszczony w Wykazie podatników VAT lub niezmieszczony w Wykazie podatników VAT, z jednoczesnym złożeniem przez Spółkę Zawiadomienia we właściwym terminie.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, we wskazanych sytuacjach zachowane są zasady określone w przywołanych powyżej regulacjach, umożliwiające uniknięcie negatywnych konsekwencji związanych z brakiem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Kontrahentów - tj. płatności dokonanych na rachunek niezamieszczony w Wykazie podatników VAT -gdyż - przy ponownej zapłacie przelewem:

• jest ona dokonywana na rachunek bankowy danego Kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT lub
• jest ona dokonywana na rachunek bankowy danego Kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT, jednakże - w związku z tym - Spółka składa Zawiadomienie z zachowaniem 7-dniowego terminu (14-dniowego terminu w okresie trwania epidemii w związku z COVID-19).

Tym samym, we wskazanych powyżej sytuacjach, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka nie będzie obowiązana do wyłączania z kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Kontrahentów, które pierwotnie zostały opłacone przelewem na rachunek bankowy niezamieszczony w Wykazie podatników VAT.

Powyższa kwestia była przedmiotem interpelacji poselskiej nr 2109 Pana posła Tomasza Rzymkowskiego „w sprawie ujmowania wydatków w kosztach podatkowych". W odpowiedzi z 6 marca 2020 r. (sygn. DD6.054.2.2020) udzielonej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów - Pana Jana Sarnowskiego:

1. na pytanie:

„Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15 d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych?"

udzielono następującej odpowiedzi:

„W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego. Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu";

2. na pytanie:

„Czy zachowa prawo do kosztów podatkowych podatnik, który dokona wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT na rachunek bankowy niewidniejący w wykazie podatników VAT jeśli nie dochowa terminu do zgłoszenia wspomnianej wpłaty, a następnie otrzyma zwrot wpłaconych kwot, po czym ponowi wpłatę, którą zgłosi stosownym zawiadomieniem z dochowaniem terminu określonego w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej?"

udzielono następującej odpowiedzi:

„W nawiązaniu do wcześniejszych wyjaśnień, zasadne wydaje się przyjęcie, że zawiadomienie, o którym mowa art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (o zapłacie należności przelewem na rachunek inny niż wymagany przepisem), zgłoszone w wyznaczonym terminie (trzech dni od dnia zlecenia przelewu), w okolicznościach powtórzenia anulowanej wcześniej wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT, powinno skutkować zwolnieniem podatnika z solidarnej odpowiedzialności od tych wpłat, jak również uprawniać do uznania wydatkowanych kwot za koszty uzyskania przychodów”.

Dodatkowo, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo w interpretacjach:

• z 22 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.198.2022.1.SG), w której organ wskazał, iż: „w przedstawionych okolicznościach dotyczących pierwszej sytuacji, że ponownie dokonana płatność przelewem na rachunek bankowy widniejący w Wykazie spowoduje brak zastosowania ograniczenia przewidzianego w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Również w drugiej sytuacji, gdy płatność jest dokonana ponownie na zagraniczny rachunek bankowy Kontrahenta lecz zostanie złożone Zawiadomienie we właściwym terminie, to nie będzie mieć zastosowania ograniczenie wynikające z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Zatem w opisanych sytuacjach w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wydatków na rzecz Kontrahenta, które pierwotnie zostały opłacone przelewem na rachunek bankowy niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, a następnie doszło do zwrotu płatności przez Kontrahenta i ponownego uregulowania przez Państwa należności, która jest dokonywana na polski rachunek bankowy Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub jest dokonywana na zagraniczny rachunek bankowy Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie";
• z 3 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.151.2022.1.PB);
• z 22 grudnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB) oraz
• z 4 grudnia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.307.2020.1.JG), w której organ uznał, że: „Wnioskodawca zachowa prawo do ujęcia wydatków z tak przeprowadzonych transakcji (`(...)`) w kosztach podatkowych:

- jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę na rachunek kontrahenta zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie,

- jeśli po dokonaniu wpłaty płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. — Prawo przedsiębiorców bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka Komandytowa otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie dokona zapłaty w formie przelewu na rachunek kontrahenta inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, jednakże złożone zostanie zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w tym przepisie".

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje ponownej zapłaty, która:

a) jest dokonywana na polski rachunek bankowy danego Kontrahenta, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT lub

b) jest dokonywana na rachunek bankowy danego Kontrahenta, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, niemniej Spółka składa we właściwym terminie Zawiadomienie

- wydatki na rzecz Kontrahentów ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 2

W odniesieniu do zasad związanych z rozliczaniem kosztów podatkowych w danym czasie, zastosowanie znajdują ogólne zasady w zakresie rozpoznawania kosztów określone w ustawie o CIT, które uzależniają moment ich rozpoznania od tego, czy są one powiązane z osiąganymi przez podatnika przychodami w sposób bezpośredni (zgodnie z art. 15 ust. 4 oraz 4b - 4c ustawy o CIT) czy też pośredni (zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT), z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 15d ust. 1 ustawy CIT.

W praktyce, za koszty bezpośrednie uważa się wydatki, które są ściśle/bezpośrednio związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności, tj. są to konkretne koszty, do których można przypisać konkretne przychody.

Z kolei, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie można przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Takie koszty, chociaż niewątpliwie związane są z przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, a tym samym nie można ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, w większości przypadków wydatki dotyczące wynagrodzeń Kontrahentów stanowić będą dla Spółki koszty bezpośrednie, niemniej mogą zdarzyć się sytuacje, gdy wydatki te będą klasyfikowane przez Spółkę jako koszty pośrednie.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej regulacjami ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami zasadniczo są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Jednocześnie, pośrednie koszty uzyskania przychodów są potrącane w dniu ich poniesienia, tj. w dniu na który ujęto (zaksięgowano) koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

Niezależnie od powyższego, powyższe regulacje powinny być rozpatrywane z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 15d ust. 1 ustawy CIT.

Tym samym, w ocenie Spółki, w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów dotyczących wynagrodzeń Kontrahentów zaklasyfikowanych do kosztów podatkowych danego roku podatkowego Spółki (roku X) - zarówno bezpośrednich, jak i pośrednich - istnieje konieczność dokonywania korekt rozliczeń oraz wykazywania tych kosztów w innym okresie - np. w roku X+1 lub późniejszym - w którym dany Kontrahent dokonał zwrotu środków zaliczonych do kosztów podatkowych oraz Spółka dokonała ich ponownej zapłaty.

Opisany w niniejszym wniosku schemat działania stanowi bowiem „korektę” pierwotnej/błędnej płatności, niemniej ponowne uregulowanie należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 ustawy o CIT skutkuje zachowaniem prawa do zaklasyfikowania danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem, iż wydatki te powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych w dacie dokonania ponownych/prawidłowych płatności.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo w interpretacjach:

• z 22 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.198.2022.1.SG) oraz
• z 3 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.151.2022.1.PB).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji gdy pierwotna płatność miała miejsce w określonym roku podatkowym Spółki (roku X), zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz tego Kontrahenta - powodująca, iż wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w kolejnym roku podatkowym Spółki (X+1), tj. po sporządzeniu sprawozdania finansowego oraz złożeniu rocznego zeznania CIT za rok poprzedni (rok X), lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1), Spółka będzie miała prawo do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów w kolejnym roku podatkowym (X+1) lub w okresie późniejszym (tj. po roku X+1).

Innymi słowy, w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Spółka uważa, iż wydatki z tytułu faktur, które początkowo zostały błędnie opłacone, a w następnej kolejności błąd ten został naprawiony, będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania prawidłowych płatności, tj. w roku podatkowym następującym po roku pierwotnej płatności (X+1) lub w okresie późniejszym (po roku X+1).

Ad. 3

Zgodnie z przedstawionymi powyżej regulacjami, w przypadku dokonania zapłaty należności na rzecz przedsiębiorcy z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku - podatnik jest obowiązany do wyłączenia wydatków odpowiadających tejże płatności z kosztów uzyskania przychodów.

W sytuacjach będących przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, w celu naprawienia zidentyfikowanych nieprawidłowości, strony transakcji zawrą porozumienie, zgodnie z którym w przypadku omyłkowego dokonania przez Spółkę na rzecz danego Kontrahenta płatności na jego rachunek bankowy z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności - z przyczyn opisanych w niniejszym wniosku - Kontrahent dokonuje na rzecz Spółki zwrotu tych środków, zaś Spółka dokonuje ponownej zapłaty, z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Możliwe jest także zawarcie porozumienia, zgodnie z którym zwrotowi podlegać będzie jedynie kwota podatku VAT - w takiej sytuacji Spółka dokona ponownej zapłaty tej kwoty na rachunek VAT Kontrahenta.

W takich sytuacjach dochodzi zatem do zwrotu pierwotnej zapłaty - dokonanej przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności - oraz ponownej zapłaty należności przez Spółkę, z zastosowaniem tego mechanizmu.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, we wskazanych sytuacjach zachowane są zasady określone w przywołanych powyżej regulacjach, umożliwiające uniknięcie negatywnych konsekwencji związanych z brakiem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Kontrahentów - tj. płatności dokonanych z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku - gdyż przy ponownej zapłacie jest ona dokonywana z zastosowaniem tego mechanizmu.

Tym samym, we wskazanych powyżej sytuacjach, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka nie będzie obowiązana do wyłączania z kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Kontrahentów, które pierwotnie zostały opłacone z pominięciem mechanizmu podzielonej, pomimo takiego obowiązku.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe - przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.437.2021.4.DP) uznał, iż: Jak wynika z treści wniosku powyższy schemat działania będzie stanowił swoistą „korektę” pierwotnej, błędnej płatności zrealizowanej z pominięciem MPP i zakładał ponowny przelew kwoty podatku VAT wykazanej na otrzymanej od kontrahenta fakturze na rachunek VAT. Ostatecznie środki trafią w całości na rachunek VAT kontrahenta, co oznacza, że kontrahent będzie mógł gospodarować znajdującymi się na tym rachunku środkami w ograniczonym i ściśle określonym zakresie. W zależności od decyzji dostawcy kwota niewłaściwie zapłaconego pierwotnie VAT: zostanie zwrócona nabywcy od razu jako błędny przelew, rozliczona jako nadpłata i zwrócona w terminie późniejszym lub rozliczona jako nadpłata i skompensowana z innymi zobowiązaniami. Ponowny przelew przez Wnioskodawcę zapłaty należności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności doprowadzi do rozliczenia przez kontrahenta całej kwoty podatku wynikającej z faktury i w konsekwencji spowoduje osiągnięcie głównego celu wprowadzenia przepisów dotyczących MPP, tj. zapobieganie próbom wyłudzenia VAT.

Tym samym w opisanej sytuacji w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3 nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i Wnioskodawca zachowa prawo do ujęcia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów po spełnieniu wszystkich przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacjach:

• z 12 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.85.2022.1.MK);
• z 13 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.534.2021.2.MS) oraz
• z 7 grudnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.402.2020.1.BM).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność jest dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy danego Kontrahenta z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo takiego obowiązku oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków (całości w kwocie brutto lub części stanowiącej wyłącznie kwotę podatku VAT) przez tego Kontrahenta, Spółka dokonuje:

a) ponownej zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności - w przypadku zwrotu całej płatności w kwocie brutto (równej sumie kwoty netto i kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnej fakturze), lub

b) ponownej zapłaty wyłącznie kwoty podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta – w przypadku zwrotu tej części płatności

- wydatki na rzecz Kontrahenta ponoszone przez Spółkę nie będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.