0111-KDIB2-1.4010.478.2022.2.ES

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lipca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych za 2021 rok.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2022 r. (data wpływu 11 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Aneksem z dnia 2 stycznia 2020 roku do umowy spółki cywilnej z dnia 16 czerwca 2014 roku, „X” Sp. z o.o. wstąpiła do spółki cywilnej wnosząc wkład w wysokości 200 zł, co stanowiło 4% udziałów spółki.

Następnie, na mocy oświadczeń i uchwał złożonych i podjętych na posiedzeniu wspólników dnia 8 stycznia 2020 r. spółkę cywilną przekształcono w spółkę komandytową „Y” Komplementariuszem spółki jest X Sp. z o.o. a komandytariuszami Pan „A” oraz Pan „B”.

Kolejno, na mocy oświadczeń i uchwał złożonych i podjętych na posiedzeniu wspólników dnia 28 kwietnia 2021 r. do Spółki komandytowej wstąpiła w charakterze wspólnika – komandytariusza Pani C. Z kolei Pan A i Pan B uzyskali status komplementariuszy.

Podatnik jest zatem spółką komandytową, wpisaną do rejestru przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy).

Przedmiotem działalności gospodarczej Podatnika, zgodnie z normami klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jest:

- PKD 46.21.Z sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt;

- PKD 10 produkcja artykułów spożywczych;

- PKD 46 handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi;

- PKD 47 handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi;

- PKD 49 transport lądowy oraz transport rurociągowy;

- PKD 85 edukacja.

Podatnik, kontynuujący działalność po przekształceniu, stał się podatnikiem CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) od 1 maja 2021 roku. Rok obrotowy w spółce Podatnika trwał od 1 stycznia 2021 roku do 31 grudnia 2021 roku, zgodnie ze sporządzonym sprawozdaniem.

Przychody brutto ze sprzedaży za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. wyniosły (`(...)`) zł.

Przychody inne niż z zysków kapitałowych za okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. wyniosły (`(...)`) zł.

Przychody inne niż z zysków kapitałowych za okres o 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. wyniosły (`(...)`) zł

W uzupełnieniu wniosku ponadto wskazaliście Państwo, że suma wszystkich przychodów, także kapitałowych, uzyskana w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. nie przekroczyła równowartości 2 mln euro.

Pytanie

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Podatnik, będący spółką komandytową ma prawo zastosować 9% stawkę podatku dochodowego od osób prawnych za 2021 rok?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem wyjątków, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z preferencyjnej stawki 9% nie korzysta podatnik przekształcony - w roku rozpoczęcia działalności oraz w roku następnym. Gdyby zatem do przekształcenia doszło po objęciu spółek komandytowych podatkiem CIT, to ze stawki 9% nie można było by jeszcze skorzystać. Trzeba jednak zwrócić uwagę na specyfikę przedmiotowego stanu faktycznego, gdzie przekształcenie, które wywołałoby skutek w postaci konieczności stosowania stawki podstawowej, nastąpiło przed objęciem spółek komandytowych podatkiem CIT.

Warto również zwrócić uwagę na art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Status małego podatnika, stosownie do art. 19 ust. 1d powoduje możliwość stosowania stawki preferencyjnej.

Do kwestii przekształcenia spółek, w tym połączenia, przeniesienia majątku i rozwiązania spółek do celów podatkowych, odniósł się organ - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając interpretację indywidualną z dnia 28 kwietnia 2022 r. (0111-KDIB1- 2.4010.43.2022.1.AK). Interpretację tę można pośrednio zastosować w niniejszej sprawie. Organ uznał wówczas za prawidłowy pogląd, iż do spółki, która była przedmiotem przekształcenia, po spełnieniu stosownych warunków, stosuje się preferencyjną 9% stawkę CIT.

Podsumowując należy uznać, iż z uwagi na specyfikę i czas przekształcenia, Podatnik może skorzystać z 9% preferencyjnej stawki podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2021.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, ze zm., dalej: „updop”)

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 19 ust. 1 updop,

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a updop:

Podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

– nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b updop, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c updop przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

– w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop

podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei art. 19 ust. 1e updop stanowi, że

warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 10 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Dodatkowo w omawianej sprawie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie do spółek komandytowych – co do zasady od 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej „ustawa zmieniająca) – brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 updop,

Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej,

w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie natomiast z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej

spółka komandytowa mogła postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT. W powyższych datach nie była ona zatem podmiotem, który rozpoczął działalność gospodarczą, ale była kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie było tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadziła bowiem nadal działalność, a jedynie zmienił się jej status podatkowy.

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie.

Jak wynika z regulacji zawartych w wyżej cytowanym art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Jednocześnie ustawodawca w art. 19 ust. 1a-1c ustawy CIT zawarł regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej, w tym pkt 2 ww. przepisu wskazał, że podatnik, który został utworzony w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną nie stosuje przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytową, która powstała z przekształcenia spółki cywilnej w dniu 8 stycznia 2020 r. Spółka, kontynuując działalność po przekształceniu, stała się podatnikiem CIT od 1 maja 2021 r. Przychody brutto ze sprzedaży za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. wyniosły u Wnioskodawcy 2.964.885,39 zł.

Suma wszystkich przychodów, także kapitałowych, uzyskana przez Spółkę w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., tj. w okresie kiedy Spółka posiadała już status podatnika CIT – nie przekroczyła równowartości 2 mln euro.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia czy Spółka ma prawo zastosować 9% stawkę podatku dochodowego od osób prawnych za 2021 rok.

W tym miejscu należy ponownie zauważyć, iż spółki komandytowe stały się „spółkami” w rozumieniu art. 4a ust. 1 pkt 21 ustawy CIT dopiero z dniem 1 stycznia 2021 r. Przepisem art. 2 pkt 3 lit. a ustawy zmieniającej zmianie uległa dotychczasowa treść art. 4a ust. 1 pkt 21 lit. c ustawy CIT. Od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z ww. przepisem, przez „spółkę” należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a zatem również spółki komandytowe.

Przed dniem 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe nie były zatem „spółkami” w rozumieniu ustawy CIT a sam Wnioskodawca (co wynika z opisu stanu faktycznego) stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie w roku podatkowym, w którym spółka komandytowa (Wnioskodawca) chce skorzystać z obniżonej stawki opodatkowania, nie została ona utworzona w sposób wskazany w art. 19 ust. 1a pkt 2 ustawy CIT. Utworzenie Spółki w wyniku przekształcenia spółki cywilnej (spółki osobowej) miało miejsce w 2020 r. Natomiast w 2021 r. spółka komandytowa nie została „utworzona” w rozumieniu art. 19 ust. 1a pkt 2, tylko wolą ustawodawcy uzyskała ona status podatnika podatku CIT. Jak wynika z treści art. 19 ust. 1a pkt 2 ograniczenie w stosowaniu 9% stawki podatku obejmuje dwa lata podatkowe: rok przekształcenia i rok bezpośrednio po nim następujący. W przypadku Wnioskodawcy przepis ten nie może znaleźć zastosowania, gdyż w roku przekształcenia („utworzenia”) nie posiadał statusu podatnika. Skoro więc przepis nie mógł mieć zastosowania w roku 2020, nie może mieć zastosowania wyłącznie w roku następnym, tj. 2021.

Zatem skoro jak wynika z wniosku w 2021 r. Wnioskodawca spełnia definicję małego podatnika w myśl art. 4a pkt 10 ustawy CIT (przychody ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyły w jego poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro), a wartość przychodów ze sprzedaży w roku podatkowym Spółki trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. nie przekroczyła kwoty określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT – we wskazanym roku podatkowym może opodatkować przychody (dochody) inne niż z zysków kapitałowych preferencyjną stawką 9%.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

a. z zastosowaniem art. 119a;

b. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

c. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1, art. 14r § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.