Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zmiana statusu Spółki, jako przyszłego beneficjenta Decyzji z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizowanej Inwestycji nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) (po przekształceniu).

Treść wniosku jest następująca

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest obecnie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Aktualnie, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą Firma X (dalej: „Firma”). Dominującym przedmiotem działalności Firmy jest produkcja rowerów na terenie zakładu zlokalizowanego w miejscowości (…) - dalej: „Zakład”.

W związku z rozwojem skali działalności Firmy podjęto decyzję o realizacji nowej inwestycji polegającej na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego Zakładu oraz dywersyfikację produkcji przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w postaci rowerów elektrycznych (dalej: „Inwestycja”).

W związku z realizacją Inwestycji, na rzecz Wnioskodawcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą została wydana przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną S.A. Decyzja o wsparciu nr (…) z dnia 24 sierpnia 2020 r. (dalej: „Decyzja”). Zakres Decyzji obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Dz. U. poz. 1676):

1. Rowery i wózki inwalidzkie (30.92);

2. Motocykle (30.91);

3. Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale (25.61);

4. Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (25.62);

5. Stołowe, kuchenne lub pozostałe wyroby gospodarstwa domowego oraz ich części, z żeliwa, stali miedzi lub aluminium (25.99.12.0);

6. Pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane (25.99.29.0);

7. Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (25.99.99.0);

8. Sprzęt gospodarstwa domowego elektryczny (25.71);

9. Sprzęt gospodarstwa domowego, nieelektryczny (25.72);

10. Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli (29.32);

11. Meble do siedzenia i ich części; części pozostałych mebli (31.00);

12. Meble biurowe i sklepowe (31.01);

13. Meble kuchenne (31.02);

14. Pozostałe meble (31.09);

15. Usługi naprawy i konserwacji pozostałego sprzętu i wyposażenia (33.19), z zastrzeżeniem par. 2 ust. 1 pkt 3) rozporządzenia Rady ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. 2018 poz. 1713);

16. Odpady, inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu (38.11.5);

17. Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych; surowce wtórne (38.32);

18. Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów (52.10.19.0).

Inwestycja jest w trakcie realizacji, a przewidywany termin jej zakończenia to 31 grudnia 2024 r.

Wnioskodawca planuje przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Na mocy Art. 5842 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1467) Spółka stanie się sukcesorem Decyzji i będzie mogła korzystać ze zwolnienia udzielonego Wnioskodawcy prowadzącemu jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1752) - dalej: „Ustawa o WNI”. Planowane przekształcenie będzie mieć miejsce w trakcie okresu realizacji Inwestycji.

Na moment uzyskania Decyzji Firma posiadała status małego przedsiębiorcy i tym samym na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej stosuje wskaźnik intensywności pomocy publicznej w wysokości 45% (25% właściwe dla województwa (…) powiększone o 20 p.p. dla małego przedsiębiorcy zgodnie z § 5 w zw. z § 3 pkt 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014-2021 - „Dz.U. 2014 poz. 878” obowiązującego na moment wydania Decyzji).

Wnioskodawca przewiduje, że już po planowanym przekształceniu, lecz nadal w trakcie realizacji Inwestycji (prawdopodobnie od 1 stycznia 2023 r.) Spółka będąca sukcesorem Decyzji spełni warunki do uznania jej za średniego przedsiębiorcę (na skutek przekroczenia pułapów, o których mowa w art. 2 Załącznika I Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r., Nr 187, str. 1 z późn.zm dalej: „Rozporządzenie GBER”). Przedmiotowa zmiana statusu z małego przedsiębiorcy na średniego, nie jest wynikiem zmian właścicielskich (w szczególności przejęcia Wnioskodawcy przez inny podmiot, działający przykładowo w ramach dużej grupy kapitałowej), lecz jest pochodną organicznego wzrostu Firmy, skutkującego docelowo przekroczeniem pułapów o których mowa w art. 2 Załącznika I Rozporządzenia GBER - co doprowadzi do wypełnienia dyspozycji przepisu art. 4 ust. 2 Załącznika I Rozporządzenia GBER, zgodnie z którym:

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo stwierdza, że w skali rocznej przekroczyło pułapy zatrudnienia lub pułapy finansowe określone w art. 2, lub spadło poniżej tych pułapów, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

Tym samym, dojdzie do sytuacji, w której część nakładów inwestycyjnych stanowiących docelowo koszty kwalifikowane Inwestycji zgodnie z art. 2 pkt 7a Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1752) oraz § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. 2018 poz. 1713 ze zm. dalej: „Rozporządzenie DoW), ponoszona będzie w okresie, w której beneficjentem Decyzji będzie podmiot pierwotnie mający status małego przedsiębiorcy, a następnie na skutek rozwoju Firmy - podmiot ten spełni przesłanki właściwe dla statusu średniego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika nr I Rozporządzenia GBER.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, że zmiana statusu Spółki, jako przyszłego beneficjenta Decyzji z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizowanej Inwestycji nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (po przekształceniu) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym jest podejście, iż zmiana statusu beneficjenta Decyzji z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizowanej Inwestycji nie będzie wpływała na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (po przekształceniu).

Uzasadnienie do stanowiska Wnioskodawcy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER W kategorii MSP małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 milionów EUR.

Zgodnie z art. 2 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER za średnie przedsiębiorstwo uznaje się przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 250 pracowników oraz którego roczny obrót nie przekracza równowartości 50 mln euro albo ich całkowity bilans roczny nie przekracza równowartości 43 mln euro.

Dane uwzględniane do obliczania ww. wartości odnoszą się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego i są obliczane w skali roku (art. 4 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER).

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych przedsiębiorstwo stwierdzi, że w skali rocznej przekroczyło poziomy zatrudnienia lub poziomy finansowe określone w art. 2 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER, utrata statusu średniego przedsiębiorcy następuje, gdy taka sytuacja powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych. W konsekwencji, do zmiany statusu przedsiębiorstwa dochodzi wtedy, gdy zmiana ma trwały charakter, tj. wartości referencyjne przekraczają progi (lub pozostają poniżej progów) w dwóch kolejnych okresach obrachunkowych. Zgodnie z brzmieniem art. 4 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER zmienione wartości uwzględnia się począwszy od dnia zamknięcia ksiąg.

Natychmiastowa zmiana statusu przedsiębiorstwa następuje w wyniku wystąpienia zmian właścicielskich takich jak np. połączenia czy też przejęcia przez inne podmioty (o ile na skutek tych procesów spełnione są warunki dotyczące poziomu zatrudnienia, obrotu, sumy bilansowej - uwzględniając występowanie tzw. podmiotów powiązanych i partnerskich o których mowa w załączniku 1 do GBER, a które to podmioty zaistnieją na skutek dokonania omawianego przejęcia czy też połączenia).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w piśmiennictwie, tak np. Istotny jest status przedsiębiorcy na dzień wydania decyzji o wsparciu. Datę udzielenia wsparcia powinna stanowić data wydania decyzji jako dzień, w którym przedsiębiorca nabył prawo do otrzymania pomocy w formie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Wydaje się, że również w tym dniu powinien zostać definitywnie i ostatecznie określony jego status, od którego zależy wielkość otrzymanej pomocy, jak również warunki jej przyznania (Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji. Komentarz, red. dr Marta Dargas-Draganik, Jacek Formela).

Ponadto zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (pismo z dnia 8 lipca 2008 r., znak: DDO-522-5712/08/JB - dalej „Pismo UOKiK (Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów)”): dla oceny praw i obowiązków podmiotu posiadającego zezwolenie należy brać pod uwagę przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia. Powyżej wskazane Pismo UOKiK dotyczy zezwoleń wydawanych na gruncie Ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 z późn. zm.), natomiast w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na tożsamość regulacji w omawianym zakresie, konkluzja w nim zawarta będzie miała zastosowanie również do przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie Ustawy o WNI.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 27 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.199.2022.1.JKU (stan faktyczny dotyczył zmiany statusu przedsiębiorstwa ze średniego na duże w toku realizacji przez spółkę nowej inwestycji), w której organ wskazał, iż (`(...)`) przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z decyzji o wsparciu. W dniu wydania decyzji o wsparciu do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest

określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

Powyższe wydaje się tym bardziej zasadne, w kontekście potencjalnego stanu faktycznego, w którym podmiot korzystający z pomocy publicznej na podstawie decyzji o wsparciu i będący zarazem średnim lub dużym przedsiębiorcą w dniu jej wydania, w okresie realizacji inwestycji (będącej podstawą do wydania decyzji o wsparciu) staje się małym przedsiębiorcą w rozumieniu Załącznika nr 1 do Rozporządzenia GBER. Z perspektywy obowiązującego stanu prawnego, oczywistym wydaje się, że taka zmiana statusu przedsiębiorcy nie powinna prowadzić do zwiększenia intensywności pomocy publicznej ustalonej na dzień jej wydania. Należy zatem wskazać, iż zmiana statusu przedsiębiorcy, zwłaszcza na skutek jego organicznego wzrostu (z przedsiębiorcy małego na średniego), także nie powinna znaleźć odzwierciedlenia w zmianie intensywności pomocy publicznej przyznanej na rzecz danego przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu. Przeciwne stanowisko prowadziłoby bowiem do nałożenia na Wnioskodawcę swoistej „sankcji” (polegającej na zmniejszeniu intensywności pomocy publicznej, co skutkowałoby ograniczeniem wartości dostępnej puli zwolnienia podatkowego) za rozwój Wnioskodawcy, będący przecież podstawowym celem przyznanej na jego rzecz pomocy regionalnej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie Decyzji. Jak bowiem wskazuje się w motywie 31 Preambuły do Rozporządzeniu GBER Celem pomocy regionalnej jest pomoc w rozwoju obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania poprzez wspieranie inwestycji i tworzenie miejsc pracy w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Takie działanie naruszałoby także ochronę praw słusznie nabytych, gdyż prowadziłoby do zmiany warunków korzystania z przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Decyzji pomocy publicznej, w trakcie realizacji Inwestycji, a jak wskazują przedstawiciele doktryny: Zasada ochrony praw nabytych jest najistotniejszą z punktu widzenia praw obywateli zasadą wchodzącą w skład polskiego systemu prawa. (Chmielnicki Paweł (red.), Zięba-Załucka Halina (red.), Środki ochrony praw słusznie nabytych w świetle Konstytucji RP i prawa Unii Europejskiej - LexisNexis 2012; SIP LEX dostęp z dnia 02.08.2022 r.)

Należy bowiem wskazać, że w przypadku, w którym potencjalna zmiana statusu przedsiębiorcy skutkowałaby uznaniem go za dużego przedsiębiorcę w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia GBER - stanowisko przeciwne do prezentowanego przez Wnioskodawcę prowadziłoby do zawężenia katalogu kosztów kwalifikowanych, m.in. ze względu na brzmienie § 8 ust. 5 Rozporządzenia DoW, zgodnie z którym (w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2021 r.) Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych

przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców i z wyjątkiem realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Nieracjonalność takiego podejścia obrazuje także przykładowo poniższy scenariusz:

i. przedsiębiorca o statusie średniego podmiotu uzyskuje decyzję o wsparciu. Jednocześnie - na moment aplikowania o decyzję o wsparciu przedkładany jest wniosek o pomoc w którym precyzowany jest zakres rzeczowy inwestycji (jak wskazano powyżej - dla średnich przedsiębiorców może on obejmować także zakup używanych środków trwałych),

ii. w toku realizacji projektu (która może trwać wiele lat), na skutek dynamicznego rozwoju przedsiębiorcy dochodzi do spełnienia warunków, które powodują – w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia GBER, - że zaistnieją są przesłanki do uznania inwestora za dużego przedsiębiorcę,

iii. w ocenie Wnioskodawcy konsekwencją pkt (ii.) powyżej jest, iż dla potencjalnej nowej pomocy (kolejna decyzja o wsparciu, w związku z następnym projektem inwestycyjnym) do sytuacji przedsiębiorcy zastosowanie mają reguły jak dla dużego podmiotu. Jednocześnie, dla pomocy już uprzednio przyznanej (decyzja o wsparciu o której mowa w pkt (i.) jw. zastosowanie mają wciąż reguły jak dla przedsiębiorcy średniego,

iv. przyjęcie podejścia odmiennego niż w pkt (iii.) powyżej prowadziłoby nie tylko do ograniczenia wartości pomocy już przyznanej (niższa intensywność o 10 p.p.) ale modyfikowałoby też np. zakres rzeczowy inwestycji (której opis - zawierający też w katalogu kosztów kwalifikowanych nakłady na używane środki trwałe był podstawą do wydania przez organy administracji publicznej decyzji o wsparciu). W konsekwencji rozwój przedsiębiorcy (który jest celem przyznawania pomocy regionalnej) byłby niejako sankcjonowany, potencjalnie nawet poprzez całkowitą utratę prawa do zwolnienia. W przypadku bowiem uznania, że jako duży przedsiębiorca inwestor nie może za koszt kwalifikowany rozpoznawać nakładów na używane środki trwałe (uwzględnione w pierwotnym wniosku o pomoc), konsekwencją może być nieosiągnięcie minimalnej kwoty kosztów kwalifikowanych jak określana w każdej decyzji o wsparciu, co z kolei może być przesłanką do całkowitej utraty prawa do korzystania ze zwolnienia (także „wstecz”) w trybie uchylenia decyzji o wsparciu o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy o WNL.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

wolne od podatku są dochody podatników dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT:

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć:

a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.)

maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, albo

2. tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

W analizowanym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca planuje przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Na mocy art. 5842 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1467). Spółka stanie się sukcesorem Decyzji i będzie mogła korzystać ze zwolnienia udzielonego Wnioskodawcy prowadzącemu jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. Planowane przekształcenie będzie mieć miejsce w trakcie okresu realizacji Inwestycji.

Na moment uzyskania Decyzji Firma posiadała status małego przedsiębiorcy i tym samym na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej stosuje wskaźnik intensywności pomocy publicznej w wysokości 45% (25% właściwe dla województwa (…) powiększone o 20 p.p. dla małego przedsiębiorcy zgodnie z § 5 w zw. z § 3 pkt 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014-2021 - „Dz.U. 2014 poz. 878” obowiązującego na moment wydania Decyzji).

Wnioskodawca przewiduje, że już po planowanym przekształceniu, lecz nadal w trakcie realizacji Inwestycji (prawdopodobnie od 1 stycznia 2023 r.) Spółka będąca sukcesorem Decyzji spełni warunki do uznania jej za średniego przedsiębiorcę (na skutek przekroczenia pułapów, o których mowa w art. 2 Załącznika I Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r., Nr 187, str. 1 z późn.zm dalej: „Rozporządzenie GBER”).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy zmiana statusu Spółki, jako przyszłego beneficjenta Decyzji z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizowanej Inwestycji nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (po przekształceniu).

Status przedsiębiorcy jako „małego” lub „średniego” jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w polskiej strefie inwestycyjnej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd., stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy. Do zmiany takiej dochodzi poprzez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego.

Odnosząc się do cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy (w tym dopuszczalna wartość, która jest między innymi pochodną wielkości przedsiębiorcy) wynikają z decyzji o wsparciu. W dniu wydania decyzji do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

W świetle powyższego, Pana stanowisko w zakresie ustalenia, czy zmiana statusu Spółki, jako przyszłego beneficjenta Decyzji z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizowanej Inwestycji nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (po przekształceniu), jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

· Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

· Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

· Końcowo nadmienia się, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone nr 1) zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).