Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2022 r., za pośrednictwem poczty wpłynął Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie preferencyjnego opodatkowana dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), jest polskim rezydentem podatkowym z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów.

Spółka podążając za wiodącymi trendami na rynku rozpoczęła działalność gospodarczą oferując usługi związane z innowacyjną technologicznie aplikacją wraz z systemami pomocniczymi w zakresie e-commerce (dalej: „Aplikacja”) producentom oraz sklep internetowym na polskim oraz zagranicznych rynkach.

Wnioskodawca pomaga klientom w optymalizacji cen, sieci dystrybucji i ogólnych strategii(`(...)`.). Obsługuje klientów z (`(...)`) krajów, monitorując co najmniej (`(...)`) rynki.

Spółka posiada rozwiązania (`(...)`.), która daje możliwości, aby procesy (`(...)`.) były nieporównywalnie wydajne i dokładne.

Nieustannie rosnąca konkurencja na rynku innowacyjnych technologii oraz coraz większe wymagania klientów w zakresie cyfryzacji świadczonych usług, wymagają od Spółki stałego prowadzenia prac rozwojowych w celu realizacji podstawowej strategii Spółki i maksymalizacji osiąganego zysku. Aplikacja bowiem wymaga każdorazowo dostosowywania pod konkretne zapotrzebowanie Zleceniodawcy oraz Klientów. Dodawane są poszczególne nowe moduły, jak i zmieniany jest zakres wykorzystania Aplikacji. Działanie Aplikacji polega m.in. (`(...)`.)

W związku ze świadczonymi usługami, Wnioskodawca w sposób ciągły i systematyczny prowadzi prace badawczo-rozwojowe (dalej: „B+R”), rozumiane zgodnie z treścią art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Celem nadrzędnym Spółki w ramach realizowanych prac B+R jest świadczenie usługi informatycznej wykorzystującej(`(...)`.) Aplikację. Działalność Wnioskodawcy zakłada (`(...)`.). Zgodnie ze specyfiką wykonywanych prac, ma ona charakter działalności B+R, czego bezpośrednim efektem jest ciągły rozwój Aplikacji. Nowe rozwiązania projektowane i rozwijane przez Spółkę pozwalają na odstąpienie od dotychczasowego czasochłonnego poszukiwania informacji przez producentów i sklepy internetowe, na rzecz automatycznego pobierania danych z Aplikacji Wnioskodawcy. Pozwalają także stale ulepszać Aplikację.

Spółka ma zamiar prowadzić działalność B+R również w przyszłości w sposób analogiczny, a jej rezultaty i sposoby osiągania dochodu będą wpisywały się w przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca prowadzi dalsze prace nad poszerzeniem możliwości wykorzystania Aplikacji na rzecz kolejnych producentów i sklepów internetowych. Rozwijana Aplikacja będzie mogła wykorzystywać i przetwarzać coraz to nowe informacje z różnych źródeł.

Prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe mają charakter twórczy, gdyż przyczyniają się do ciągłego rozwoju i ulepszania Aplikacji. Aplikacja wykorzystywana i ciągle rozwijana przez Spółkę opiera się na jednym z najbardziej zaawansowanych systemów na świecie i składa się z rozwiązań machine learning, które sprawiają, że procesy indeksowania (crawling), dopasowywania (matching), analizy i prezentacji są bardziej wydajne i dokładne.

Utrzymanie i ciągłe doskonalenie Aplikacji wymagają działalności zespołu składającego się z kilkunastu osób. W składzie zespołu zdecydowana większość osób to programiści (tzw. developerzy IT), odpowiadający za rozwój Aplikacji, do której wszelkie prawa majątkowe autorskie przysługują Spółce. Programy komputerowe rozwijane w ramach działalności Spółki są wyrazem działalności twórczej osób współpracujących ze Spółką. Niewątpliwie mają one także indywidualny charakter, ponieważ są wytworem ekspresji twórczej programistów, którzy nie otrzymują gotowego schematu wykonania czynności, natomiast samodzielnie piszą kod programistyczny oraz wykonują inne powiązane z tym zadania.

Autorskie prawa do programu komputerowego podlegają ochronie z mocy prawa. Podstawę prawną przyznania takiej ochrony stanowi art. 74 ust. 1 ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, dalej: „Ustawa o prawach autorskich”).

W związku z prowadzoną działalnością B+R, Spółka planuje skorzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „ulga IP Box”).

Wszystkie prace oraz zmiany do oprogramowania są ewidencjonowane przez programistów -Kontraktorów (osoby współpracujące na podstawie umowy o świadczenie usług) – w systemie ewidencji zadań programistycznych, w którym prowadzone są wszystkie działania operacyjne, zgłoszenia zmian oraz bieżący monitoring prac nad oprogramowaniem. Analiza raportów czasu pracy umożliwia Spółce określenie proporcji czasu poświęconego przez Kontraktorów na prace w ramach Projektów B+R, do całkowitego czasu pracy tych osób. Tym samym, możliwe jest skalkulowanie kosztów z tytułu wynagrodzeń przypadających na działalność B+R. W efekcie, do kosztów bezpośrednich nie zostaną zaliczone wynagrodzenia w części, w której nie są związane z działalnością B+R polegającą na wytworzeniu i/lub ulepszeniu oprogramowania Spółki. Należy przy tym podkreślić, że Kontraktorzy są podmiotami niepowiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W celu ustalenia dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży oprogramowania komputerowego zawartego w cenie sprzedawanego dostępu do Aplikacji, z ceny usługi wyodrębniony zostanie przychód z oprogramowania, który następnie zostanie pomniejszony o odpowiadające mu koszty bezpośrednie i koszty pośrednie poniesione na jego wytworzenie i/lub ulepszenie.

W konsekwencji, prowadząc na bieżąco ewidencję czasu pracy oraz wykorzystując dane z ewidencji rachunkowej, Spółka będzie w stanie ustalić przychód (dochód) z oprogramowania, którego cena zawiera się w cenie oferowanej usługi informatycznej i dostępu do Aplikacji oraz przypisane do niego koszty bezpośrednie i pośrednie.

Spółka ponosi koszty pośrednie (dalej: „koszty pośrednie”), tj. takie kategorie kosztowe, przy których niemożliwe będzie ich bezpośrednie przypisanie do przychodów uzyskiwanych w danym roku podatkowym z konkretnych przychodów uzyskiwanych z sprzedaży usługi informatycznej i dostępu do Aplikacji uzyskiwanych przez Spółkę. Koszty takie mogą być w szczególności związane z działalnością Spółki w ramach pionów m.in. księgowości, kontroli wewnętrznej, administracji, HR wobec kosztów pośrednich.

Wobec tego, planowane jest zgodnie przepisami ustawy o CIT, zastosowanie klucza (współczynnika) przychodowego.

Wnioskodawca planuje zastosować ulgę IP Box do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej: „KPWI”), tj. od Aplikacji, uwzględnionego w cenie usługi informatycznej wraz z możliwością dostępu do Aplikacji i korzystania z niej.

W związku z powyższym nie jest możliwe określenie wprost, jaka część Wynagrodzenia otrzymywanego od Zleceniodawcy lub Klienta stanowi wynagrodzenie z tytułu dostępu do Aplikacji Spółki (brak wskazania takiego podziału w umowach ze Zleceniodawcami i Klientami).

Spółka w konsekwencji ma zamiar dokonać wydzielenia dochodu z KPWI w cenie świadczonych usług na rzecz Zleceniodawców i Klientów stosując w tym zakresie odpowiednio art. 11c i art. 11d ustawy o CIT.

Wnioskodawca od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej związanej z Aplikacją, prowadzi ewidencję rachunkową, o której mowa w art. 24e ustawy o CIT, pozwalającą na bieżące wyodrębnienie przychodów,

kosztów i dochodów związanych z wytworzeniem, rozwinięciem i/lub ulepszeniem ww. aplikacji w oparciu o bieżące zapisy księgowe.

Wysokość kwalifikowanego dochodu ze sprzedaży oprogramowania zawartego w usługach Spółki zostanie ustalona jako iloczyn dochodu wyliczonego zgodnie z opisaną wyżej metodologią osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Dla celów kalkulacji kwalifikowanego dochodu z KPWI, koszty do wyliczenia wskaźnika nexus zostaną przypisane w następujący sposób:

a - koszty wynagrodzeń programistów zatrudnionych na umowę o dzieło/zlecenie i na umowę o pracę oraz koszty amortyzacji sprzętu komputerowego, serwerów i sprzętu niezbędnego do prowadzenia prac B+R,

b - koszty usług Kontraktorów (programistów współpracujących) na nabycie wyników prac B+R,

c - koszty związane z nabyciem wyników prac B+R od podmiotów powiązanych Spółki,

d - koszty nabycia przez Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W zakresie rocznego rozliczenia podatku dochodowego z uwzględnieniem ulgi IP Box Spółka będzie:

- obliczać przychód z KPWI zgodnie z metodologią wskazaną powyżej;

- ustalać wysokość kosztów bezpośrednich przypadających na dane KPWI oraz kosztów pośrednich z zastosowaniem klucza (współczynnika) przychodowego;

- wykazywać dochód z poszczególnych KPWI (różnica uzyskanych przychodów z każdego KPWI pomniejszona o odpowiadające mu koszty pośrednie i bezpośrednie) pomnożony przez wskaźnik nexus.

Wygenerowany w ten sposób dochód podatkowy Spółka planuje opodatkować podatkiem CIT według stawki 5% i dokonać rozliczenia z tego tytułu w rocznej deklaracji podatkowej.

Jak wskazano w Objaśnieniach Ministra Finansów dotyczących ulgi IP Box, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), co też niniejszym czyni Spółka.

Pytania

1. Czy na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, koszty usług świadczonych przez Kontraktorów z tytułu wytworzenia przez nich komponentu oprogramowania komputerowego wykorzystywanego do budowania kolejnych modułów i części Aplikacji, należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac B+R związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do lit. b tego wskaźnika?

2. Czy obliczając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za dany rok podatkowy, celem alokacji kosztów pośrednich związanych z uzyskiwanymi przychodami Spółka uprawniona będzie stosować klucz przychodowy, tj. przyporządkować koszty tego rodzaju poniesione w danym roku podatkowym do przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przychody z tego źródła za dany rok podatkowy pozostają w ogólnej kwocie uzyskiwanych przez nią przychodów w tym samym roku (tj. przychodów z kwalifikowanego prawa lub praw własności intelektualnej oraz pozostałych przychodów)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Spółka stoi na stanowisku, że koszty ponoszone na rzecz Kontraktorów z tytułu wytworzenia przez nich kolejnych modułów części Aplikacji są kosztami poniesionymi na nabycie wyników prac B+R związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem, należy te koszty uwzględnić w lit. b wskaźnika nexus, na potrzeby obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Ad. 2

Spółka uważa, że obliczając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za dany rok podatkowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych w danym roku podatkowym Spółka uprawniona będzie stosować klucz przychodowy, tj. przyporządkować koszty tego rodzaju do przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przychody z tego źródła pozostają w ogólnej kwocie uzyskanych przez nią przychodów w danym roku podatkowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (winno być: stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym), Spółka planuje wdrożenie ulgi IP Box, która w myśl art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, opiera się na uzyskaniu preferencji podatkowej umożliwiającej zastosowanie 5% stawki podatku dla dochodów KPWI. Zatem, zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania do obliczenia podatku (z uwzględnieniem obniżonej stawki podatku) stanowi suma dochodów z KPWI osiągniętych w roku podatkowym.

Przy czym, z KPWI mamy do czynienia wówczas, gdy jest to jedno z praw, wskazanych w art. 24d ust. 2 pkt 1-8 ustawy o CIT, w tym między innymi, autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, jeżeli przedmiotowe prawo zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Zgodnie z podstawowymi kryteriami do zastosowania IP Box przytoczonymi w powyższych przepisach, Spółka do zastosowania ulgi IP Box musi wykazać dochód uzyskany z KPWI objętego ochroną praw własności intelektualnej, a ponadto wytworzone bądź ulepszone KPWI musi być wynikiem prowadzonej działalności B+R.

W zakresie spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów z KPWI należy zaznaczyć, że efektem powyżej opisanych działań Spółki są w szczególności programy komputerowe (tworzone za pomocą danego języka oprogramowania kody źródłowe), będące przejawem działalności twórczej, co wynika bezpośrednio z prowadzonych prac B+R.

W ramach kosztów wskazanych do rozliczenia ulgi IP Box, Spółka planuje uwzględnić również zakup wyników prac badawczo-rozwojowych od Kontraktorów i ujmuje wskazane koszty w literze b wskaźnika nexus.

Wskaźnik ten obliczany jest według następującego wzoru - art. 24d ust.3 ustawy o CIT:

(a+b) x 1.3 / a+b+c+d

We wzorze tym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d poniżej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT;

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Spółki, usługi świadczone przez Kontraktorów nie prowadzą do wytworzenia KPWI w rozumieniu art. 24d. W rezultacie, nie zostaną zaliczone jako litera „d” wskaźnika nexus. Jak wspomniano we wniosku, Kontraktorzy w ramach umów zawartych z Spółką nie są zobowiązani do wytwarzania odrębnych programów na rzecz Spółki. W każdym przypadku stanowią oni część zespołu projektowego i biorą udział w określonej części prac wyznaczonych przez Spółkę. Nie dochodzi natomiast do sytuacji, gdy dany Kontraktor samodzielnie prowadzi prace koncepcyjne, wykonawcze i wdrożeniowe prowadzące do wytworzenia zdatnego do użycia oprogramowania. Fakt, że Kontraktorzy działają na podstawie umów uwzględniających obowiązek przeniesienia praw autorskich to zapis ten stanowi jedynie formę zabezpieczenia i uprawnia Spółkę do dalszego wykorzystywania efektów prac Kontraktorów w prowadzonej działalności B+R w sposób legalny, pozwalając na późniejsze czerpanie przez Spółkę zysków z wykorzystania efektów tych prac.

Zatem, w ocenie Spółki koszty usług świadczonych przez Kontraktorów nie stanowią wynagrodzenia za nabycie KPWI, jednakże są kosztem poniesionym na nabycie wyników prac twórczych niezbędnych do wytworzenia poszczególnych elementów danej usługi (prace B+R).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- z 21 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.223.2020.1.AW określającej, że „koszty bezosobowe oraz Koszty B2B ponoszone na rzecz Zewnętrznych usługodawców z tytułu wytworzenia przez nich komponentu Produktu należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własność intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika”;

- z 20 grudnia 2019 r. sygn., 0111-KDIB1-3.4010.463.2019.2.APO w której wskazano, że: „zasadnym jest uznanie, że koszty wynikające z Umów B2B dot. osób współpracujących ze Spółką w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powinny zostać ujęte w lit. „b”, jeśli współpracownicy są/będą podmiotami niepowiązanymi ze Spółką, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 u p d.o.p. lub w lit. c, w sytuacji gdy współpracownicy są/będą podmiotami powiązanymi ze Spółką, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.”;

- z 23 września 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.220.2019.2.MG, w której organ podatkowy uznał, że „(`(...)`) koszty nabycia usług na podstawie umów określonych w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), będą one ujęte w literze „b” wzoru nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. Podobnie, także w literze „b” wzoru nexus, ujęte winny być koszty wynagrodzeń współpracowników Spółki, niepowiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, o ile poniesione będą na rzecz pomiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT”;

- z 10 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.231.2019.2.ES, w której na pytanie organ podatkowy wskazał, że: „Obliczając wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy przyjąć, że koszt wynikający z Umów B2B jest składnikiem wzoru oznaczonego literą b”;

- z 17 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1 4011.171.2019.2.ES, w której wskazano, że „(`(...)`) w sytuacji, gdy podatnik nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio, tj. zleca jej wykonanie innym podmiotom (np. zleceniobiorcom na podstawie umowy zlecenia) to wówczas należności z tego tytułu stanowić będą koszty, o których mowa w lit. b lub c wskaźnika nexus, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych lub powiązanych”.

W świetle dotychczasowej praktyki organów, wynagrodzenia wypłacane na rzecz Kontraktorów wykonujących prace twórcze w procesie tworzenia nowych i ulepszonych usług, stanowią w opinii Spółki nabycie wyników prac B+R i są zatem wykazywane w literze „b” wskaźnika nexus.

Ad. 2

Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jednocześnie, jak stanowi przepis art. 24d ust. 11 Ustawy o CIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Celem obliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu w ramach preferencji IP Box podatnik zobligowany jest zatem wyodrębnić w prowadzonej ewidencji rachunkowej każde z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wraz z przypadającymi na to prawo przychodami, kosztami ich uzyskania oraz obliczonym w ten sposób dochodem (stratą). Co więcej, jak wynika z treści wydanych przez Ministra Finansów Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”): Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP” (strona 57 Objaśnień). Przywołane wyżej przepisy Ustawy o CIT, oraz treść Objaśnień podatkowych wskazują zatem konkretne kategorie przychodów, które należy uwzględnić przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Takich jednoznacznych wytycznych brak natomiast w kontekście kosztów uzyskania przychodów. Z treści Objaśnień wynika jedynie tyle, że obliczając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za dany rok podatkowy podatnik powinien uwzględnić nie tylko koszty, które bezpośrednio przyczyniły się do ich powstania ale także te koszty, które przyczyniły się do powstania przychodów w sposób pośredni. Zdaniem Spółki, w przypadku podatnika uzyskującego zarówno przychody podlegające opodatkowaniu według zasad ogólnych (tj. stawki podatku 19%), jak i przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opodatkowanych w ramach preferencji IP Box (tj. stawki podatku 5%), konieczne jest odpowiednie alokowanie kosztów pośrednich (których nie można przypisać bezpośrednio do żadnego z tych przychodów) do każdego z tych źródeł. W ocenie Spółki, zasadnym będzie skorzystanie w tym celu z klucza przychodowego, w ramach którego alokacja kosztów pośrednich danego roku podatkowego odbywać się będzie według proporcji w jakiej w danym roku podatkowym przychody opodatkowane w ramach Preferencji IP Box i opodatkowane na zasadach ogólnych pozostają w stosunku do całości uzyskiwanych przez nią przychodów (czyli łącznie przychodów opodatkowanych według Preferencji IP Box i pozostałych przychodów opodatkowanych według zasad ogólnych).

Za przyjęciem powyższej metodologii przemawia kilka argumentów:

a) po pierwsze, ani przepisy Ustawy o CIT, ani treść Objaśnień w żadnym punkcie nie wyłączają możliwości zastosowania klucza przychodowego celem alokacji kosztów pośrednich przez podatników,

b) po drugie, jest to powszechnie stosowana metoda alokacji kosztów, która odzwierciedla zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i znajduje uzasadnienie dla zastosowania niemal w każdej branży. Metoda ta budzi także najmniej wątpliwości podatników i pozwala na szybką weryfikację podziału kosztów pośrednich przez organy podatkowe,

c) po trzecie, na gruncie Ustawy o CIT, klucz przychodowy jest znaną i powszechnie stosowaną metodą alokacji kosztów pośrednio związanych z uzyskaniem przychodów. Stosownie do treści art. 15 ust. 2-2a Ustawy o CIT, alokacji według klucza przychodowego należy dokonywać m.in. w przypadku uzyskiwania przez podatników dochodów niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych z opodatkowania, czy też przyporządkowania kosztów pośrednich do przychodów z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł.

Wobec tego, zdaniem Spółki, akceptacja zaprezentowanego przez nią stanowiska pozwoliłaby zachować spójność co do stosowanych w obrębie Ustawy o CIT, metod alokacji kosztów. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- z 14 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.565.2019.1.SG, w której wskazano: „W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła, to obliczając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za dany rok podatkowy celem alokacji Kosztów pośrednich poniesionych w danym roku podatkowym, Spółka uprawniona będzie stosować klucz przychodowy, tj. przyporządkować koszty tego rodzaju do przychodów z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przychody z tego źródła pozostają w ogólnej kwocie uzyskanych przez nią przychodów w danym roku podatkowym”;

- z dnia 2 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.493.2019.2. JKT, w której: „Zdaniem tut. Organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów, z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, zgodnie z którą, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem, dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również do dochodów częściowo nie podlegających opodatkowaniu i częściowo zwolnionych z opodatkowania (`(...)`). W konsekwencji powyższego, ustalając kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Spółka będzie miała prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, w tym do alokowania Kosztów Pośrednich IP Box do Przychodów IP Box według wskazanej metodologii”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.