Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji IP BOX.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 września 2022 r. (data wpływu 26 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

X Sp. z o. o. (dalej jako: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”) działa w branży usług informatycznych (IT). Zgodnie z danymi zamieszczonymi w aktualnym wpisie do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), powyższa aktywność Spółki jest klasyfikowana wedle kodów PKD (Polska Klasyfikacja Działalności):

- 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem

- 62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki

- 62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych

- 63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność

- 63.12.Z Działalność portali internetowych

- 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”).

B. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.).

Spółka prowadzi działalność twórczą, polegającą na tworzeniu autorskich algorytmów (tzw. oprogramowań weryfikujących) oraz architektury infrastruktury w chmurze, które pozwalają na sprawdzenie milionów adresów email dziennie. Rozwiązania informatyczne dedykowane dla klientów Spółki są w znacznej mierze innowacyjne w stosunku do oferowanych na rynku IT.

Działalność Spółki charakteryzuje się (`(...)`). Tworzenie przez Spółkę rozwiązań programistycznych oraz oprogramowań opiera się o wiedzę i doświadczenie, a także w szerokim zakresie realizowane prace rozwojowe (`(...)`). Przy czym Wnioskodawca prowadzi głównie prace rozwojowe (ze względu na komercjalizację wyników swoich badań) w zakresie (`(...)`). W prowadzonych badaniach Wnioskodawca czerpie z posiadanej i aktualnie dostępnych źródeł wiedzy oraz języków i narzędzi programowania (takich jak: (`(...)`)).

Prace w ramach realizowanych przedsięwzięć realizowane są systematycznie i w zależności od charakteru projektu trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Spółka posiada pełną dokumentację prowadzonych projektów B+R. Dla poszczególnego projektu prowadzona jest odrębna ewidencja projektu B+R w zakresie wytworzenia kwalifikowanego IP z uwzględnieniem następujących danych:

1. Nazwa danego projektu

2. Cel projektu

3. Opis projektu (w tym harmonogram i zasoby)

4. Czas rozpoczęcia i zakończenia projektu

5. Wykaz osób zaangażowanych w pracę w poszczególnym projekcie

6. Wykaz prac stworzonych w danym projekcie z imiennym przyporządkowaniem do konkretnej osoby wykonującej daną pracę.

Podejmowana przez Spółkę działalność jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, wedle ustalonego wcześniej harmonogramu prac, ustalonych zasobów i wyznaczonych celów do osiągnięcia. O powyższym świadczy model prac badawczych Wnioskodawcy:

- KROK I: Zidentyfikowanie zmian w systemie

- KROK II: Zaplanowanie zmian w systemie

- KROK III: Zaimplementowanie zmian w systemie

- KROK IV: Przeprowadzenie badań oraz weryfikacja wyników.

Spółka działa na trzech płaszczyznach:

a. tworzenie modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami;

b. projektowanie i tworzenie API;

c. tworzenie interfejsów użytkowników.

Spółka uzyskuje przychody na podstawie umów licencyjnych, poprzez oferowanie dostępu do systemu służącego do weryfikacji adresów email w modelu Software as a Service klientom z całego świata.

Spółka, aby móc oferować swój autorski system IT, tworzy i usprawnia swoje oprogramowanie oraz IP, poprzez:

a. tworzenie innowacyjnego oprogramowania, które cechuje się najwyższą jakością i nowatorskimi rozwiązaniami,

b. bieżące dostosowanie funkcjonalności systemu do zmieniających się potrzeb biznesowych zgodnie z informacjami zwrotnymi składanymi przez klienta.

Spółka świadczy usługi przede wszystkim zespołom marketingowym i sprzedażowym mniejszych i większych podmiotów gospodarczych. Spółka realizuje projekty zarówno na rzecz małych średnich przedsiębiorstw jak i największym firmom świata (około 90% przychodów jest z eksportu).

C. Wydatki ponoszone przez Spółkę

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi koszty związane z tworzeniem nowego oprogramowania. Do kosztów tych należą w szczególności:

a. obsługa prawnopodatkowa i księgowa (m.in. wynagrodzenie na rzecz doradcy podatkowego związane z przygotowaniem i wydaniem interpretacji indywidualnej oraz wynagrodzenie biura rachunkowego w związku z prowadzeniem księgowości Spółki),

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu.

Wnioskodawca wskazuje, że wykazane przez niego koszty (tj. obsługa prawnopodatkowa i księgowa, koszty związane z delegacjami, nabycie literatury branżowej, wydatki związane z dostępem do platform szkoleniowych, nabycie licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne oraz niezbędnego sprzętu komputerowego czy usługi telekomunikacyjne i opłaty ponoszone na dostęp do Internetu) stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji bezpośrednio przekładają się na tworzenie Oprogramowania. Spółka uwypukla, że ww. koszty, co do zasady są stałe i mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że jedno oprogramowanie może być wykorzystane przy wielu projektach, a sprzęt nie eksploatuje się automatycznie po zakończeniu danego projektu. Jednocześnie koszty te można przyporządkować wówczas odpowiednio do kilku projektów. Wnioskodawca ponoszone koszty prowadzonej działalności Spółki dzieli w zakresie działalności, której one dotyczą do kosztów związanych z tworzeniem oprogramowania i pracami rozwojowymi. Koszty, których nie da się wprost przyporządkować, są dzielone na podstawie proporcji uzyskiwanych przychodów z działalności badawczo-rozwojowej a pozostała działalność Spółki, ewidencjonując część kosztów przypadającą na działalność związaną z rozwojem oprogramowania w wyodrębniony sposób.

Zdaniem Wnioskodawcy, proporcja przychodów jest jedynym możliwym i właściwym sposobem przyporządkowania kosztów do źródeł przychodów uzyskiwanych przez Spółkę. Powyższe Wnioskodawca dowiedzie w części uzasadniającej swoje stanowisko.

D. Prowadzenie ewidencji na potrzeby IP-BOX

Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję, zgodną z wymogami art. 24e ustawy o CIT, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

a. zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

b. przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, mianowicie:

- wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do danego oprogramowania;

- kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Spółkę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

- dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W sytuacji braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przedmiotowa ewidencja jest sporządzona komputerowo w elektronicznym systemie dokumentacji (dalej jako: „Zestawienie”), comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca.

Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od 2021 roku, a więc od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Przy czym odrębna ewidencja prowadzona jest od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 22 września 2022 r., wskazali Państwo co następuje:

Prace rozwojowe Spółki zmierzają do wytworzenia kwalifikowanego IP, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (Oprogramowania). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace rozwojowe obejmowały/obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Celem tych prac jest stworzenie lub rozwinięcie istniejącego programu komputerowego (Oprogramowań).

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę. W wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uwarunkowane od rozwiązania zagadnień technologicznych bądź technicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług budowania i utrzymania Oprogramowania (danego rozwiązania programistycznego). Wnioskodawca oferuje następujące produkty/usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w działalności Spółki:

a. tworzenie i ciągłe usprawnianie modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami;

b. projektowanie, tworzenie i rozwijanie API;

c. projektowanie, tworzenie i rozwijanie interfejsów użytkowników.

Prawo autorskie do oprogramowania weryfikującego oraz architektury infrastruktury w chmurze to programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm.).

Prawo autorskie do oprogramowania weryfikującego oraz architektury infrastruktury w chmurze są efektem prowadzonych przez Spółkę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Koszty związane ze sprzętem komputerowym są niezbędne do prowadzenia działalności Spółki, ponieważ oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac. Wnioskodawca ponosi szereg kosztów - zakup komputerów, zakup telefonów, tabletów, słuchawek, drukarek.

Wydatki te zostały/zostaną poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone od 1 stycznia 2021 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

Wydatki ponoszone na nabycie literatury branżowej IT są bezpośrednio związane z koniecznością ciągłego rozwijania posiadanego zasobu wiedzy ze względu na dynamikę i rozwój branży IT. W tym celu Spółka ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty czy utrzymania swojej pozycji na rynku.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone od 1 stycznia 2021 r. w okresach miesięcznych aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według kryterium adekwatnego przyczynienia się danego kosztu do prowadzenia prac rozwojowych nad danym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika Nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „oprogramowania”, jeśli oczywiście w danym okresie, w którym powstało dane „oprogramowanie” wszystkie są poniesione.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus zgodnie ze wzorem wskazanym w 24d ust. 4 ustawy o CIT oraz uwzględnieniem dyspozycji art. 24d ust. 5 i 6 ustawy o CIT. W myśl powołanego przepisu art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/(a + b + c + d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy mieć na względzie, że wymienione w stanie faktycznym złożonego wniosku przez Wnioskodawcę koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Spółę uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej. Tak więc, koszty (tj. obsługa prawnopodatkowa i księgowa, zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne, wydatki na nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego, koszty związane z użytkowaniem samochodu, koszty związane z delegacjami, nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji, wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych usługi telekomunikacyjne (abonament), dostęp do Internetu) stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji bezpośrednio przekładają się na tworzenie oprogramowania.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Spółkę działalność programistyczna polegająca na:

a. tworzeniu modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami,

b. projektowaniu i tworzeniu API,

c. tworzeniu interfejsów użytkowników,

- stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

2. Czy prawo autorskie do Oprogramowania weryfikującego (tzw. autorskich algorytmów) oraz architektury infrastruktury w chmurze tworzone przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

3. Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego

(w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internet,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT?

4. Które z poniższych wydatków ponoszonych przez Spółkę na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT?

5. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT?

6. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, uzyskane przez Spółkę dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) można opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. podejmowana przez Spółkę działalność programistyczna polegająca na:

a. tworzeniu modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod- modułami,

b. projektowaniu i tworzeniu API,

c. tworzeniu interfejsów użytkowników,

- stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT;

2. prawo autorskie do Oprogramowania weryfikującego (tzw. autorskich algorytmów) oraz architektury infrastruktury w chmurze tworzone przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT;

3. ponoszone przez Spółkę wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT;

4. wszelkie poniżej wskazane wydatki ponoszone przez Spółkę na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT;

5. dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT;

6. w przedstawionym stanie faktycznym, uzyskane przez Spółkę dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) można opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na początek Wnioskodawca podkreśla, że niniejszy wniosek zawiera szeroko opisany stan faktyczny i wszystkie okoliczności mające wpływ na ukształtowanie jego sytuacji w zakresie przepisów podatkowych, a także ocenę własnego stanowiska. Ocena okoliczności faktycznych została dokonana w oparciu o przepisy podatkowe, łącznie ze wszystkimi regulacjami mającymi wpływ na sytuację prawnopodatkową Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga fakt, że treść stanowiska Wnioskodawcy odniesiona jest do innych przepisów, które wpływają na jego sytuację prawnopodatkową, a nie są ujęte w aktach prawnych posiadających „podatkowe” w tytułach. Wobec tego Wnioskodawca ma podstawy żądać interpretacji przepisów podatkowych w jego sytuacji faktycznej z uwzględnieniem całości stanu prawnego dotyczącego przedstawionej sprawy. Powyższe stanowisko znajduje zastosowanie w orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku NSA z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1465/11: „celem tej instytucji (interpretacji indywidualnej - przyp. Wnioskodawcy) ma być uzyskanie przez rzeczywistego bądź potencjalnego podatnika pewności co do słuszności prezentowanego przezeń sposobu rozumienia oznaczonych przepisów prawa podatkowego, odniesionych - co niezmiernie istotne - do wyczerpująco przedstawionego stanu faktycznego. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że organ wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy tego stanu również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innego zakresu prawa, nie ograniczając się wyłącznie do prawa podatkowego, zawsze wtedy, gdy od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu podatkowoprawnego (por. R. Mastalski, w: B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Wrocław 2012, s. 36.).”

Ponadto, Wnioskodawca nie odnosi swojego stanowiska wobec stanu faktycznego do abstrakcyjnych regulacji, które nie korelują z jego zobowiązaniami podatkowymi. Z dotychczasowych poglądów sądów administracyjnych wynika, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość (zob. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 345/18).

W wyroku NSA z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt FSK 1049/21 Sąd wyraźnie uwypuklił, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej odsyła bezpośrednio do przepisów ustaw pozapodatkowych. Zatem, NSA stoi na stanowisku, że żądanie skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy prowadzona przez niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową wedle ustaw o podatku dochodowym. Przy czym, z uwagi na bezpośrednie odwołanie się w tych ustawach i wyraźne wskazanie, że definicję tą należy rozumieć w konkretny sposób, tj. przedstawiony w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, przedmiotowe zapisy są elementem systemu prawa podatkowego. W przywołanym wyroku wskazano więc, że „nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez organ w kontekście oceny prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, skoro zakres wniosku do tego wprost nawiązuje. Z tego powodu stwierdzenie organu o wymijającej odpowiedzi skarżącego odnoszącej się do pytania na które oczekiwał odpowiedzi od organu interpretacyjnego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego świadczy o tym, że to organ uchylił się od ustosunkowani się przedstawionego stanu faktycznego (do tego uzupełnionego przez skarżącego), domagając się od niego odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie.”

Wobec powyższego, Spółka wnosi, aby Organ ocenił rozważania prawne dokonane przez Niego, które dotyczą wyłącznie materii przepisów podatkowych i wynikających z nich konsekwencji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego aktualnie stanu prawnego.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 24d ust. 3 ustawy o CIT).

Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus zgodnie ze wzorem wskazanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, oraz uwzględnieniem dyspozycji art. 24d ust. 5 i 6 ustawy o CIT.

Zgodnie z art 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3)/(a + b + c + d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z kolei w myśl art. 24d ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Z kolei w myśl art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 7 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wynika z powyżej przytoczonych regulacji, kwalifikowane IP jest to więc prawo własności intelektualnej spełniające trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu zawartym w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Poniżej Wnioskodawca udowodni, że w jego przypadku wszystkie ww. kryteria zostaną spełnione, a zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania dochodów osiągniętych z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej przy zastosowaniu preferencyjnej stawki (tj. 5% podstawy opodatkowania) na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

I. Prace realizowane przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo- rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie zaś do dyspozycji art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Na podstawie art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei przepis art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, brzmi następująco: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby zakwalifikować daną działalność jako działalność badawczo-rozwojową, muszą zostać spełnione wszystkie następujące przesłanki:

a. systematyczność;

b. twórczość;

c. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność spełnia wszystkie powyższe przesłanki, co zostanie poniżej dowiedzione:

A. Systematyczność

Systematyczny zgodnie z definicją słownikową oznacza uporządkowany według pewnego systemu, regularny, a także odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czegoś; dokładny (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwane w dalszej części: „Objaśnieniami”), działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. W związku z powyższym, należałoby przyjąć za słuszne stwierdzenie, że kryterium systematyczności danej działalności nie jest uwarunkowane od ciągłości prowadzonej działalności B+R, w tym od określonego czasu przez jaki ta działalności musi być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia działalności tego typu w przyszłości.

Zatem, termin systematyczności na potrzeby działalności B+R należy utożsamiać z prowadzeniem działalności w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jednocześnie Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podkreśla, że wystarczającym dla spełnienia przesłanki systematyczności jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych stanowiskach organów podatkowych wyrażanych w interpretacjach podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z 23 grudnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.897.2021.2.AP: „Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność, na przykład na okres trzech miesięcy albo nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej.” Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny. Działalność Spółki prowadzona jest w sposób uporządkowany, metodyczny i zaplanowany. Wnioskodawca podkreśla, że brak takiej metodologii prowadziłby bowiem do niemożliwości skutecznego opracowania konkretnych rozwiązań, praktycznych problemów spotykanych w działalności Spółki. Ponadto, Wnioskodawca uwypukla, że za spełnieniem kryterium systematyczności przemawia zorganizowany charakter prac B+R nastawionych na ciągły rozwój i ulepszanie (powyższe czynności nie mają charakteru jednorazowego). W szczególności należy podkreślić, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy nie mają incydentalnego charakteru.

Wnioskodawca postęp prac nad danym projektami precyzyjnie określa w prowadzonych ewidencjach projektów B+R.

W związku z powyższym należałoby uznać, że działalność Wnioskodawcy w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter systematyczny.

B. Twórczość

Działalność Spółki polegająca na budowaniu i utrzymywaniu/modyfikacji/ ulepszaniu Oprogramowania posiadają znamiona twórczości.

Zgodnie z definicją słownikową, twórczy oznacza tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Jak zostało wskazane, cele zakładane przez Wnioskodawcę każdorazowo wymagają twórczej pracy koncepcyjnej oraz unikatowego podejścia od samego początku podejmowanych przedsięwzięć w zakresie prac programistycznych. Ponadto, komponenty tworzone i wdrażane przez Spółkę przybierają postać nowatorskiego rozwiązania programistycznego dedykowanego do klientów. Wnioskodawca jest zdania, że powyższe świadczy o twórczym charakterze prowadzonych przez Niego prac w ramach działalności B+R Spółki. Wnioskodawca podkreśla, że Oprogramowanie wytwarzane przez Spółkę jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy. Wnioskodawca podkreśla także, że bez szerokiej posiadanej już wiedzy Spółka nie mogłaby w pełni zrozumieć potrzeb i procesów klientów. Niemniej jednak, aby realizować usługę na oczekiwanym poziomie, Wnioskodawca jest niejako zmuszony do nieustannego pogłębiania wiedzy i szukania/wprowadzania nowych rozwiązań programistycznych.

W związku z powyższym, działania Spółki mieszczą się w definicji twórczości określonej przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach, gdzie twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Mając na uwadze powyższe, właściwym jest przyjęcie, że prace B+R Spółki posiadają znamiona twórczości (tj. wykonywane czynności nie mają odtwórczego charakteru).

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie nabywa od innego podmiotu wcześniej istniejącego rozwiązania (Oprogramowania), zaś jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, podejmuje czynności badawczo-rozwojowe celem wdrożenia nowej koncepcji sprostania wymogom zamawiających.

Ponadto, Spółka jest zdania, że realizowane przez Nią czynności o charakterze B+R należałoby zaklasyfikować do prac rozwojowych z uwagi na komercyjność przedsięwzięć. O powyższej klasyfikacji przesądza zarobkowy charakter planowanych czynności realizowanych przez Spółkę (tj. wytworzenie programu komputerowego celem jego dalszej odsprzedaży na rzecz klientów Spółki na podstawie umów licencyjnych).

C. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie działalności, którego rezultatem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca nie zdefiniował tejże przesłanki składającej się na działalność B+R, stąd należy odwołać się do Objaśnień przygotowanych przez Ministerstwo Finansów - działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania programów komputerowych (Oprogramowania) wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę w postaci znanych języków i narzędzi programowania. Jednakże należy podkreślić, że pomimo stosowania tychże języków i narzędzi programowania w rezultacie prac Spółki powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uwarunkowane od rozwiązania zagadnień technologicznych bądź technicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług budowania i utrzymywania/modyfikacji/ulepszania danego oprogramowania.

Wnioskodawca uwypukla, że podejmowane przez Spółę w ramach projektów działania B+R zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, niezbędnych do wykorzystania w innych przedsięwzięciach. Przy czym, realizując czynności B+R Wnioskodawca zdobywa wciąż nowe umiejętności z dziedziny technologii IT oraz ich zastosowania w biznesowej działalności, które mogą być użyte do tworzenia nowych usług bądź projektów oferowanych klientom (Oprogramowania). O powyższym świadczą prowadzone przez Spółkę systematyczne badania naukowe w zakresie nowych metod zbierania danych, tworzenia algorytmów i procesów przetwarzania danych, a także wykorzystywania danych w celu dostarczania jednego z najbardziej zaawansowanych tego typu systemów na świecie.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że jego działania w ramach prac B+R nie bazują na samym sformułowaniu kodu źródłowego, a składają się z szeregu czynności prowadzących do wytworzenia nowego rozwiązania informatycznego/programistycznego znajdującego zastosowanie w branży klientów.

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku, zostanie spełniony warunek zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 24d w związku z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

II. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac B+R wytwarza autorski program komputerowy stanowiący kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. kwalifikowane IP).

Jak wynika z treści powoływanego powyżej przepisu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, autorskie prawo do programu komputerowego, opracowane w ramach opisanej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej uprawniające do zastosowania ulgi IP-BOX.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy regulacji art. 74 ustawy. Na podstawie art. 74 ust. 2 tejże ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Odnosząc powyższe do przedmiotu literatury oprogramowanie stanowi zestaw rozkazów (instrukcji) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (zob. W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Komentarz, Warszawa 2019). W związku z powyższym, słusznym jest stwierdzenie, że oprogramowanie komputerowe podlega ochronie tak jak utwór literacki w myśl art. 1 ust. 1 ustawy (tj. przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Odwołując się do Objaśnień pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego będzie Oprogramowanie wytwarzane przez Spółkę w ramach umowy z klientami. Wnioskodawca jest zdania, że prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności w ujęciu przedstawionej działalności na rzecz klientów należałoby zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, ze względu na umieszczenie autorskiego prawa do programu komputerowego w zamkniętym katalogu, przy czym powyższe prawo (jak dowodzi Wnioskodawca w pierwszej części niniejszego wniosku) zostaje wytwarzane, rozwinięte bądź ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

III. Program komputerowy, stanowiący kwalifikowane IP, podlega ochronie prawnej.

Wnioskodawca, wskazuje, że ze względu na specyfikę programów komputerowych (brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego ustawodawstwa), a tym samym określenia zasad przyznawania ochrony prawnej dla tego rodzaju kwalifikowanego IP (w odróżnieniu do ochrony prawnej przyznawanej poszczególnym kategoriom kwalifikowanych IP, tj. patentowi czy wzorowi użytkowemu), wystąpił do Organu podatkowego celem otrzymania takiej ochrony prawnej. Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że powyższe rozwiązanie jest rekomendowane przez Ministerstwo Finansów w zaprezentowanych Objaśnieniach: podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS).

Stąd po otrzymaniu pozytywnego rozstrzygnięcia w zakresie wytwarzanych przez Spółkę programów komputerowych, Wnioskodawca zacznie korzystać z omawianej preferencji podatkowej.

IV. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności B+R związanej z wytworzeniem kwalifikowanego IP i metodologia obliczenia wskaźnika Nexus w Spółce.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus zgodnie ze wzorem wskazanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, oraz uwzględnieniem dyspozycji art. 24d ust. 5 i 6 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu.

Powyższe wydatki, zaklasyfikowane do kosztów uzyskania przychodu, ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej. Tak więc, koszty (tj. obsługa prawnopodatkową i księgowa, wydatki na nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego, koszty związane z użytkowaniem samochodu, koszty związane z delegacjami, nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji, usługi telekomunikacyjne (abonament), dostęp do Internetu oraz nabycie licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne) stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji bezpośrednio przekładają się na tworzenie oprogramowania:

a. obsługa prawnopodatkową i księgowa - Koszty poniesione na księgowość pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszty obsługi prawnopodatkowej i księgowej są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności Spółki. Natomiast koszt poniesiony na usługi prawnopodatkowe dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnopodatkowej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje ten koszt, jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej;

b. nabycie licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne - wydatki ponoszone na nabycie oprogramowania są bezpośrednio związane z koniecznością ciągłego rozwijania posiadanego zasobu wiedzy ze względu na dynamikę i rozwój branży IT;

c. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego - koszty związane ze sprzętem komputerowym są niezbędne do prowadzenia działalności Wnioskodawcy, ponieważ oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac;

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu) - stanowią nieodzowny element prowadzenia działalności Wnioskodawcy w zakresie ustalania szczegółów realizowanych projektów, a także negocjacji ze Spółką i jej klientami, która posiada siedzibę w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy. Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać te wydatki za koszty niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych;

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji - wydatki ponoszone na nabycie literatury branżowej IT są bezpośrednio związane z koniecznością ciągłego rozwijania posiadanego zasobu wiedzy ze względu na dynamikę i rozwój branży IT. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty czy utrzymania swojej pozycji na rynku;

f. usługi telekomunikacyjne (abonament) - powyższe umożliwia pozostawianie w kontakcie z klientami. Oprócz tego telefony mogą służyć do sprawdzania kompatybilności programu komputerowego (testowania);

g. dostęp do Internetu - wydatki ponoszone przez Spółkę na dostęp do Internetu są konieczne do wytwarzania/rozwijania/ulepszania programów komputerowych (tj. realizacji działalności B+R Spółki). W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych (dostępu do Internetu) prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy, gdyż utrudnione byłoby sprawne tworzenie programów komputerowych przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania.

Wyżej określone koszty związane są/będą bezpośrednio z każdym powstałym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tj. autorskim prawem do programu komputerowego bądź jego części, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT). Przy czym, wydatki będą przyporządkowane w odpowiedniej wielkości każdemu nowopowstałemu wytworowi Spółki w postaci oprogramowania o określonych funkcjach bądź ulepszonemu/rozwiniętemu oprogramowaniu bądź jego części. Powyższe ustalenie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej umożliwia ewidencja na potrzeby IP BOX prowadzona na bieżąco przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca uwypukla, że wydatek bezpośrednio związany z działalnością programistyczną (związany z wytworzeniem kwalifikowanego IP) musi spełniać definicję kosztu podatkowego w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. wydatek ten musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

a. został poniesiony przez podatnika,

b. jest definitywny, tj. wartość poniesionego wydatku nie został podatnikowi zwrócony w jakiejkolwiek formie,

c. pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

d. został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

e. został właściwie udokumentowany,

f. nie znajduje się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (zob. wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 548/17).

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych).

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala on odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego.

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Każdy projekt wyodrębniony w ewidencji został opisany, w szczególności poprzez wskazanie uzgodnionych ze Spółką oczekiwanych efektów prac programistycznych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy:

- ponoszone przez Niego wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według stosownej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej związane z kwalifikowanym IP w rozumieniu przepisów art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

- wydatkowane koszty w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie oprogramowania, należy zaklasyfikować do kosztów prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, co jest związane z kwalifikowanym IP (tj. autorskim prawem do programu komputerowego) w myśl art. 24d ust. 4 i ust. 5 ustawy o CIT).

V. Ewidencja zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, zgodną z wymogami art. 24e ustawy o CIT, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

a. zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

b. przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, mianowicie:

- wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do danego oprogramowania;

- kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Spółkę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

- dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W sytuacji braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przedmiotowa ewidencja jest sporządzona komputerowo w elektronicznym systemie dokumentacji (dalej jako: „Zestawienie”), comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca.

Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od 2021 roku, a więc od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Przy czym, odrębna ewidencja prowadzona jest od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy:

1. podejmowana przez Spółkę działalność programistyczna polegająca na:

a. tworzeniu modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami,

b. projektowaniu i tworzeniu API,

c. tworzeniu interfejsów użytkowników,

- stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT;

2. prawo autorskie do Oprogramowania weryfikującego (tzw. autorskich algorytmów) oraz architektury infrastruktury w chmurze tworzone przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT;

3. ponoszone przez Spółkę wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internet,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT;

4. wszelkie poniżej wskazane wydatki ponoszone przez Spółkę na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak(`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT;

5. dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT;

6. w przedstawionym stanie faktycznym, uzyskane przez Spółkę dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) można opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej również: „updop”),

ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)*1,3]/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Ad. 1

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność twórczą, polegającą na tworzeniu autorskich algorytmów (tzw. oprogramowań weryfikujących) oraz architektury infrastruktury w chmurze, które pozwalają na sprawdzenie milionów adresów email dziennie. Spółka działa na trzech płaszczyznach:

a. tworzenie modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami;

b. projektowanie i tworzenie API;

c. tworzenie interfejsów użytkowników.

Rozwiązania informatyczne dedykowane dla klientów Spółki są w znacznej mierze innowacyjne w stosunku do oferowanych na rynku IT. Tworzenie przez Spółkę rozwiązań programistycznych oraz oprogramowań opiera się o wiedzę i doświadczenie, a także w szerokim zakresie realizowane prace rozwojowe podejmowane w systematyczny sposób w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań dla wypracowanych rozwiązań informatycznych. W prowadzonych badaniach Wnioskodawca czerpie z posiadanej i aktualnie dostępnych źródeł wiedzy oraz języków i narzędzi programowania. Prace w ramach realizowanych przedsięwzięć realizowane są systematycznie i w zależności od charakteru projektu trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Podejmowana przez Spółkę działalność jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, wedle ustalonego wcześniej harmonogramu prac, ustalonych zasobów i wyznaczonych celów do osiągnięcia.

W świetle powyższego, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na

- tworzeniu modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami,

- projektowaniu i tworzeniu API,

- tworzeniu interfejsów użytkowników,

spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2, 5 i 6.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy:

- prawo autorskie do Oprogramowania weryfikującego (tzw. autorskich algorytmów) oraz architektury infrastruktury w chmurze tworzone przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT,

- dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

- uzyskane przez Spółkę dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) można opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT,

Organ wskazuje, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia IP Box”), ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021r. poz. 1062 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zatem, prawa IP Box, tj. autorskie prawa do programów komputerowych, wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia i rozwijania programów komputerowy przez Wnioskodawcę, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, a tym samym dochód osiągany ze zbycia autorskich praw do oprogramowania oraz z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dot. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, 5 i 6 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3 i 4.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 3 i 4 dotyczą ustalenia:

- czy ponoszone przez Spółkę wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, oraz

- czy ww. koszty powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT.

Należy we tym miejscu podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień IP Box wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.”

Natomiast, zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/ rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał następujące wydatki, które chce uznać za koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika nexus:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu.

Zatem, mając na uwadze powyższe wyjaśnienia i przedstawiony we wniosku opis sprawy, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że:

- wymienione wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

- przy zachowaniu właściwej proporcji, ww. wydatki mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 w zw. z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3 i 4 należy uznać za prawidłowe.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Państwa stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia:

1. czy podejmowana przez Spółkę działalność programistyczna polegająca na:

a. tworzeniu modułu weryfikacji adresów e-mail wraz ze wspierającymi go pod-modułami,

b. projektowaniu i tworzeniu API,

c. tworzeniu interfejsów użytkowników,

- stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

2. czy prawo autorskie do Oprogramowania weryfikującego (tzw. autorskich algorytmów) oraz architektury infrastruktury w chmurze tworzone przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

3. czy ponoszone przez Spółkę wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak (`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internet,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 24d ust. 7 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

4. które z poniższych wydatków ponoszonych przez Spółkę na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. zakup licencji na narzędzia wspomagające prace programistyczne (takich jak(`(...)`)),

c. nabycie i użytkowanie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym nabycie komputera/laptopa, słuchawki, drukarka, telefon),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. wydatki związane z dostępem do programistycznych platform szkoleniowych,

g. usługi telekomunikacyjne (abonament),

h. dostęp do Internetu

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

5. czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

6. czy w przedstawionym stanie faktycznym, uzyskane przez Spółkę dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) można opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).