Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2022 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 23 sierpnia 2022 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi w postaci zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonej subwencji. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 sierpnia 2022 r. (wpływ tego samego dnia) oraz pismem z 23 sierpnia 2022 r. (wpływ 5 września 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność od września 2015 roku. Przedmiotem działalności spółki są usługi budowlane. Z dniem (…) roku spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W dniu (…) roku decyzją Polskiego Funduszu Rozwoju S.A. spółce przyznano subwencję finansową w ramach programu rządowego „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm” w kwocie (…) zł, która została wypłacona spółce za pośrednictwem A. S.A. w dniu (…) roku.

W dniu (…) roku Polski Fundusz Rozwoju S.A. wydał decyzję w sprawie zwolnienia spółki z obowiązku zwrotu tej subwencji finansowej w kwocie (…) zł.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju - umorzona kwota subwencji korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego.

Spółka z dniem (…) r. wykazała w księgach rachunkowych przychód z tytułu umorzonej subwencji w kwocie (…) zł (jako przychody od których zaniechano poboru podatku). Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych umorzona subwencja od której zaniechano poboru podatku mieści się w kategorii przychodów podatkowych. Jednocześnie ustawa ta nie daje innych podstaw do pomniejszenia podstawy opodatkowania o tego rodzaju przysporzenia, stąd umorzenie to wykazano również jako przychody podatkowe.

W okresie od (…) r. (dzień uzyskania przez spółkę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych) do (…) spółka odnotowała następujące wartości podatkowe wykazane w zeznaniu CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8:

- przychody podatkowe w kwocie (…) zł (w tym umorzona subwencja w kwocie (…) zł);

- koszty podatkowe w kwocie (…) zł;

- stratę podatkową w kwocie (…) zł;

(strata nie uwzględniająca przychodu z tytułu umorzonej subwencji wynosiłaby (…) zł).

W związku z powyższym spółka w kolejnych latach podatkowych będzie mogła odliczyć od dochodów stratę w kwocie (…) zł zamiast (…) zł, co skutkuje faktycznym opodatkowaniem kwoty umorzonej subwencji.

Wykazując umorzoną subwencję podatkową jako przychód podatkowy i jednocześnie osiągając stratę w roku podatkowym (…) spółka nie ma możliwości skorzystania z ulgi w postaci zaniechania poboru podatku od tej kwoty, jaką daje wspomniane rozporządzenie. W przypadku osiągnięcia straty podatkowej zeznanie CIT-8 nie przewiduje możliwości wykazania kwoty umorzonej subwencji jako wartości ulgi do odliczenia w latach następnych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że w analogicznym przypadku umorzenia subwencji u podatnika CIT, który w roku (…) osiągnął dochód podatkowy skutki zaniechania poboru podatku, jakie daje rozporządzenie będą rzeczywiste. Podatnik taki analogicznie wykazuje umorzoną subwencję w ogólnej kwocie przychodów podlegających opodatkowaniu w CIT-8 , natomiast w załączniku CIT/O do zeznania wykazuje kwotę zaniechanego podatku, co w efekcie daje konkretną korzyść powodującą zmniejszenie podatku należnego.

Ponadto, w analogicznym przypadku umorzenia subwencji podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych nie wykazuje w zeznaniu rocznym kwoty przychodu (dochodu), od którego zaniechano poboru podatku, co wynika z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku. Do ostatniej wymienionej kategorii zalicza się dochód z tytułu umorzonej subwencji. W efekcie podatnik ten w ogóle nie wykazuje kwoty umorzonej subwencji w przychodach podatkowych, zarówno w przypadku osiągnięcia dochodu, jak i w przypadku poniesienia straty. W przypadku poniesienia straty kwota umorzonej subwencji zwiększa poniesioną stratę, co w rezultacie daje podatnikowi możliwość jej odliczenia od dochodu w latach następnych i tym samym daje możliwość wymiernego skorzystania z zaniechania poboru podatku.

Pytanie

Czy spółka wykazując w roku (…) w przychodach podatkowych wartość umorzonej subwencji finansowej i jednocześnie osiągając w tym samym roku stratę podatkową może realnie skorzystać z ulgi w postaci zaniechania poboru podatku dochodowego od tej umorzonej subwencji, do której to korzyści uprawnia ją Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do realnego skorzystania z ulgi w postaci zaniechania poboru podatku od wartości umorzonej subwencji podatkowej.

Spółka w roku podatkowym (…) uwzględniając kwotę subwencji w przychodach podatkowych i jednocześnie wykazując w tym samym roku stratę podatkową nie miała możliwości realnego skorzystania z ulgi zaniechania poboru podatku, jaką zapewnia Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

Powołane rozporządzenie swoim zakresem obejmuje podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Odnosi się jednocześnie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Jednocześnie podkreślić należy, że Rozporządzenie nie zawiera wyłączeń, ani innych warunków od których uzależnia skorzystanie z preferencji (ulgi) zaniechania poboru podatku. W tych okolicznościach brak możliwości skorzystania z ulgi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy w roku umorzenia subwencji ponieśli stratę jest niekonstytucyjnym wyłączeniem ich z kręgu osób uprawnionych do skorzystania z tejże ulgi. Art. 32 Konstytucji RP zapewnia, że wszyscy są wobec prawa równi, wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Jako spółka spełniamy wszystkie warunki określone w/w rozporządzeniem, tj. jesteśmy podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, otrzymaliśmy decyzję o umorzeniu subwencji finansowej udzielonej przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną z siedzibą w Warszawie w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz.U. z 2021 r. poz. 1010) oraz dochód (przychód) objęty zaniechaniem uzyskaliśmy w okresie od 1 czerwca 2021 do 31 grudnia 2022 r.

Zdaniem spółki, intencją Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej było objęcie preferencją podatkową docelowej grupy podatników wskazanej w rozporządzeniu, bez wykluczeń, które powstały w wyniku braku uregulowań prawnych, czy też sprzeczności w regulacjach prawnych. Niedopatrzeniem systemowym jest zapewne brak uregulowań w zakresie ustalania straty podatkowej w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w kontekście przywołanego rozporządzenia.

Art. 7 ust. 3 pkt 1 tejże ustawy wskazuje, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Nie ma tu niestety mowy o dochodach w stosunku do których zaniechano poboru podatku.

Przy czym, jak wspominaliśmy, ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 9, ust. 1 zawiera wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów, od których zaniechano poboru podatku, co w przeciwieństwie do podatników CIT daje podatnikom PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) wymierną i realną korzyść z zaniechania poboru podatku.

Podobnie podatnik CIT, który w roku (…) stał się beneficjentem umorzenia subwencji, ale osiągnął dochód podatkowy odnosi wymierne korzyści z zaniechania poboru podatku, wykazując kwotę zaniechanego podatku w zeznaniu podatkowym.

Jednakże jako podatnik nie możemy ponosić negatywnych konsekwencji spowodowanych tego rodzaju sprzecznościami, czy niedopatrzeniami ze strony ustawodawcy.

Naszym zdaniem spełniamy wszystkie warunki określone w/w rozporządzeniem i jesteśmy uprawnieni do realnego i wymiernego skorzystania z ulgi.

Kwota zaniechanego podatku od wartości umorzonej subwencji w naszym przypadku powinna pomniejszyć podatek należny w najbliższym roku podatkowym, w którym pojawi się dochód z działalności i jednocześnie w zakresie tego dochodu wystąpi podatek należny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):

1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

3. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

2. przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;

2a) straty poniesionej ze źródła przychodów;

3. kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

4. strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę;

5. strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji;

6. strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1896, z późn. zm.);

7. strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

a) przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub

b) co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.

W myśl art. 7 ust. 5 updop:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop:

Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1-3 updop:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b) środków na rachunkach bankowych - w bankach.

W myśl natomiast, art. 12 ust. 4 pkt 1 updop,

do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Ponadto, należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania.

W art. 17 updop, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wolne od podatku są m.in. – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 updop – dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 updop:

Wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 updop, dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji.

Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że decyzją Polskiego Funduszu Rozwoju S.A. Spółce przyznano subwencję finansową w ramach programu rządowego „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm”. Następnie, Polski Fundusz Rozwoju S.A. wydał decyzję w sprawie zwolnienia spółki z obowiązku zwrotu tej subwencji finansowej w kwocie (…) zł. Spółka wykazała w księgach rachunkowych przychód z tytułu umorzonej subwencji w kwocie (…) zł (jako przychody od których zaniechano poboru podatku). Spółka odnotowała następujące wartości podatkowe wykazane w zeznaniu CIT-8:

- przychody podatkowe w kwocie (…) zł (w tym umorzona subwencja w kwocie (…) zł);

- koszty podatkowe w kwocie (…) zł;

- stratę podatkową w kwocie (…) zł;

W związku z powyższym wskazać należy, iż Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm – przyjęty uchwałą Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2020 r. – jest programem, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju, znowelizowanej ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. poz. 569), zgodnie z którym Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w tym w formie bezzwrotnej.

Natomiast, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju (Dz.U. 2021 poz. 1316):

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) osiągniętych odpowiednio przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatników podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną z siedzibą w Warszawie w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1010).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Zgodnie z art. 22 § 1 oraz § 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

§ 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników:

1. zaniechać w całości lub w części poboru podatków, określając rodzaj podatku, okres, w którym następuje zaniechanie, i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie;

2. zwolnić niektóre grupy płatników z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki oraz określić termin wpłacenia podatku i wynikające z tego zwolnienia obowiązki informacyjne podatników, chyba że podatnik jest obowiązany do dokonania rocznego lub innego okresowego rozliczenia tego podatku.

§ 1a. Rozporządzenie, o którym mowa w § 1 pkt 1, dotyczące zaniechania poboru podatku od podatników prowadzących działalność gospodarczą, którzy w wyniku zaniechania poboru podatku staną się beneficjentami pomocy w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, stanowiące pomoc publiczną, zawiera program pomocowy, określający przeznaczenie i warunki dopuszczalności pomocy publicznej.

Jednocześnie wskazać należy, iż z komentarza do art. 22 Ordynacji podatkowej - Zaniechanie poboru podatku przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, pod red. Mariański 2021, wyd. 1/Mariański, (źródło: Legalis) wynika iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje zaniechania lub zwolnienia w drodze rozporządzenia. Taki akt wykonawczy nie może być adresowany do konkretnych podatników. Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że dokonując zaniechania w całości lub w części poboru podatków, rozporządzenie określa rodzaj podatku, okres, w którym następuje zaniechanie, i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie. Z kolei zwalniając z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki, rozporządzenie wskazuje grupy płatników, których to dotyczy.

Rozporządzenie może obejmować grupy podatników czy też rodzaj dochodu, ale w praktyce niejednokrotnie będzie dotyczyć konkretnych podatników. (…)

Zaniechanie poboru oznacza, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie zrealizowane. Podatek dotyczący określonych zdarzeń nie zostanie zapłacony. Zaniechanie poboru podatku tym różni się od umorzenia zaległości podatkowej, że następuje przed upływem terminu płatności zobowiązania podatkowego. Po jego upływie, organ podatkowy może tylko wydać decyzję o umorzeniu zaległości podatkowej (zob. komentarz do art. 67a OrdPU).

W przypadku gdy zaniechanie dotyczy poboru podatku od podatników prowadzących działalność gospodarczą, którzy w wyniku zaniechania poboru podatku staną się beneficjentami pomocy w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, stanowiące pomoc publiczną, rozporządzenie zawiera program pomocowy, określający przeznaczenie i warunki dopuszczalności pomocy publicznej (§ 1a komentowanego przepisu). Przez pomoc publiczną należy rozumieć pomoc spełniającą przesłanki określone w art. 107 TFUE. Przez program pomocowy natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 7 PostPomPubU, należy rozumieć akt normatywny spełniający przesłanki, o których mowa w art. 1 lit. d rozp. Nr 2015/1589. Opracowanie takiego programu pomocy jest konieczne w przypadku pomocy udzielanej bez wydawania decyzji skierowanej do konkretnego przedsiębiorcy, czyli w wyniku wydanego rozporządzenia.

Wydanie rozporządzenia powinno być uzasadnione interesem publicznym lub ważnym interesem publicznym. Zaniechanie poboru podatku nie powinno także prowadzić do uprzywilejowania określonej grupy podatników, bowiem mogłoby naruszać konstytucyjne zasady powszechności i równości opodatkowania.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może odraczać także inne terminy (zob. komentarz do art. 50 OrdPU). W niektórych sytuacjach może to przypominać zaniechanie poboru, zwłaszcza gdy odracza termin wpłaty podatku pod warunkiem, który nigdy może się nie ziścić.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyjaśnić, w tym miejscu należy, że skoro Wnioskodawca decyzją z (…) r. został zwolniony z obowiązku zwrotu części Subwencji, to zwolnienie ze zwrotu Subwencji stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 ww. rozporządzenia.

Zatem, zwolnienie z obowiązku zwrotu części Subwencji będzie przychodem Wnioskodawcy do którego zastosowanie znajdzie ww. rozporządzenie Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

W związku z powyższym umorzenie części subwencji z PFR stanowi przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

W sytuacji jednak kiedy podatnik ponosi stratę, umorzona część subwencji również jest wykazywana w przychodach podatkowych, więc może wpływać na pomniejszenie straty. W rezultacie podatnik nie dołącza CIT-8/O i nie wykazuje tego pomniejszenia (odliczenia od podatku).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w związku ze zwolnieniem Spółki z obowiązku zwrotu części Subwencji powstaje dla Spółki przychód, od którego na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju zaniechano poboru podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie ze względu na fakt, że Spółka w (…) r. poniosła stratę, wykazana w zeznaniu kwota przychodu z tyt. umorzenia części Subwencji wpłynie na pomniejszenie tej straty.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca poniósł stratę podatkową za rok (…) to nie skorzysta z zaniechania poboru podatku z ww. tytułu, ponieważ nie powstał podatek do zapłaty za ten rok podatkowy. Zatem, nie można się z Państwem zgodzić, że Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi w postaci zaniechania poboru podatku od wartości umorzonej subwencji podatkowej.

Przepisy nie przewidują możliwości pomniejszenia podatku należnego w najbliższym roku podatkowym, w którym pojawi się dochód z działalności i jednocześnie w zakresie tego dochodu wystąpi podatek należny.

Jeżeli w roku, w którym dochodzi do umorzenia subwencji i wykazania przychodu podatkowego nie zostanie wykazany podatek należy do zapłaty to nie ma możliwości skorzystania z zaniechania podatku, ponieważ on nie występuje. Natomiast nie ma szczególnych przepisów, które pozwalałyby przenieść niewykorzystaną kwotę zaniechania na następne lata podatkowe.

Należy pamiętać, że wszelkie ulgi i zwolnienia są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania i powinny one być interpretowane w sposób ścisły, nie ma możliwości zastosowania wykładni rozszerzającej.

Natomiast ustawodawca ma swobodę w możliwości kształtowania polityki podatkowej i w odniesieniu do umorzenia subwencji z PFR zdecydował się na wprowadzenie mechanizmu zaniechania poboru podatku, a nie np. zwolnienia podatkowego, które by było uregulowane w art. 17 updop, co też pociąga za sobą konsekwencje odnośnie sposobu funkcjonowania danego mechanizmu.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do wyrażonego we wniosku Państwa stanowiska wywodzonego z zasady określonej w art. 32 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), należy zauważyć, że w toku postępowania interpretacyjnego organy podatkowe nie są władne do dokonywania kontroli zgodności unormowań polskiego prawa podatkowego z postanowieniami ww. aktu prawnego. Wydawane przez Organ interpretacje indywidualne nie mają charakteru aktu normatywnego, a jedynie przedstawiają pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na interpretowane zagadnienie podatkowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).