Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek, wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 października 2022 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), będącym polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Spółka to (…) firma wytwarzająca produkty (…). Asortyment obejmuje produkty (…).

Jedynym udziałowcem w Spółce jest X AS (dalej „Pożyczkodawca”), będący norweskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca zaciągnął u pożyczkodawcy dwie pożyczki terminowe, odpowiednio w walucie PLN i w walucie USD. Przedmiotowe pożyczki nie posiadają zabezpieczenia.

Warunki udostępnienia środków finansowych przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy zostały określone w poszczególnych Umowach zawartych pomiędzy Stronami.

Informacje dot. Umów zostały przedstawione poniżej:

1. Pożyczka z dnia 25 kwietnia 2014 r. (dalej „Umowa pożyczki w PLN” lub „Pożyczka I”) na kwotę (…) PLN zawarta pomiędzy F Limited (pierwotnym pożyczkodawcą, będącym cypryjskim rezydentem podatkowym) oraz Wnioskodawcą wraz z aneksem z dnia 12 lutego 2016 r. oraz aneksem z dnia 3 kwietnia 2018 r. została zawarta w walucie PLN, data spłaty została oznaczona na dzień 31 grudnia 2025 r.;

2. Pożyczka z 14 listopada 2016 r. (dalej „Umowa pożyczki w USD” lub „Pożyczka II”) na kwotę (…) USD zawarta pomiędzy F Limited oraz Wnioskodawcą wraz z aneksem z dnia 3 kwietnia 2018 r. została zawarta w walucie USD, data spłaty została oznaczona na dzień 31 grudnia 2025 r.

Prawa i obowiązki wynikające z zawartych Umów (obejmujących Pożyczki udzielone w PLN oraz USD) zostały przeniesione z F Limited na S AS na podstawie umowy z dnia 18 maja 2017 r. oraz aneksu do wskazanej umowy z dnia 7 lipca 2017 r. Zmiana Pożyczkodawcy wynikała z nabycia oraz objęcia udziałów Wnioskodawcy przez S (tj. zmiany udziałowca z F Limited oraz A Sp. z o.o. na S). S AS zmieniła nazwę na B AS, a następnie B AS zmienił nazwę na X AS. W konsekwencji powyższego X AS nabył wierzytelności wynikające z Umowy pożyczki w PLN oraz Umowy pożyczki w USD na podstawie subrogacji z F Limited w dniu 20 lipca 2017 r.

Na podstawie Umowy pożyczki w PLN, Pożyczkobiorca w dniu 25 kwietnia 2014 r. zaciągnął pożyczkę w wysokości (…) PLN. Termin spłaty Pożyczki I wraz z odsetkami na mocy aneksu z dnia 3 kwietnia 2018 r. został przedłużony do dnia 31 grudnia 2025 r. W dniu 30 września 2015 r. Spółka spłaciła część kapitału Pożyczki w kwocie (…) PLN.

Na podstawie Umowy pożyczki w USD, Pożyczkobiorca zaciągnął pożyczkę w wysokości (…) USD. Termin spłaty Pożyczki II wraz z odsetkami na mocy aneksu z dnia 3 kwietnia 2018 r. został przedłużony do dnia 31 grudnia 2025 r.

Zawarte Umowy określają obowiązek Pożyczkobiorcy do spłaty obu Pożyczek jednorazowo w określonym terminie (tj. 31 grudnia 2025 r.).

Wynagrodzenie należne Pożyczkodawcy z tytułu dokumentowanej transakcji stanowią odsetki od Pożyczek zapłacone przez Wnioskodawcę. Po udostępnieniu środków w ramach Pożyczek odsetki są naliczane z góry za dany miesiąc.

Płatność z tytułu odsetek następuje zgodnie z Umowami na rachunek bankowy Pożyczkodawcy i nie przekracza 2 000 000 zł rocznie.

Należy podkreślić, że Pożyczkodawca jest rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, w zakresie otrzymywanych od Wnioskodawcy odsetek. Ponadto, Wnioskodawca jest w posiadaniu:

- Certyfikatu rezydencji Pożyczkodawcy potwierdzającego, że jest on norweskim rezydentem podatkowym;

- Oświadczenia Pożyczkodawcy, że w stosunku do wypłacanych należności z tytułu odsetek spełniony został warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 3c, tj. warunek dot. nie korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, oraz iż jest on rzeczywistym właścicielem tych należności.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo dane identyfikujące podmioty zagraniczne (Pożyczkodawców) biorących udział w transakcji umowy pożyczki będącej przedmiotem wniosku.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek, wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Natomiast jak wskazano w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Jednocześnie w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT wskazano, że zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

b) położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;

2. uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

3. spółka:

a) o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub

b) o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4. rzeczywistym właścicielem należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Z kolei w art. 21 ust. 3b ustawy o CIT wskazano, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 3c ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Z kolei w art. 21 ust. 4 ustawy o CIT wskazano, że przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Dodatkowo, w art. 21 ust. 6. ustawy o CIT wskazano, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, nie ma zastosowania do przychodów, które zgodnie z odrębnymi przepisami zostaną uznane za:

1. przychody z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki wypłacającej należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2. przychody z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w zyskach dłużnika;

3. przychody z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach dłużnika;

4. przychody z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności.

Z kolei w art. 21 ust. 8 ustawy o CIT wskazano, że przepisy ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 9 ustawy o CIT zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się jeżeli wypłacającym należności jest spółka, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1.

Z kolei w art. 22b ustawy o CIT wskazano, że zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20¬22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Ponadto, jak wskazano w art. 22c ust. 1. ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1. sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2. głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Natomiast w ust. 2 rzeczonego artykułu, wskazano, że na potrzeby ust. 1 sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu skorzystania ze zwolnienia określonego w przepisach art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1, sprzecznego z przedmiotem lub celem tych przepisów.

Obowiązki płatnika związane z wypłatą należności podlegających zryczałtowanemu podatkowi u źródła (dalej „podatkowi WHT”) zostały uregulowane m.in. w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem. Natomiast jak wskazano w art. 26 ust. 1c ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat z tych tytułów, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

1. jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub

2. istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 26 ust. 1f w przypadku należności z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności, wypłacona z tych tytułów temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu sporządzonego na piśmie oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, sporządzone na piśmie oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

Natomiast, w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT wskazano, że jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z powyższych przepisów, co do zasady, w przypadku wypłaty należności z tytułu odsetek przez polskiego rezydenta podatkowego, na rzecz podmiotu niebędącego polskim rezydentem, podatkowym, Spółka, pełniąc rolę płatnika, powinna dokonać potrącenia podatku WHT w wysokości 20% wypłacanych należności i wpłacić go na konto właściwego urzędu skarbowego.

Jednakże, w przypadku łącznego spełnienia przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT i niespełnienia przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 6 oraz 9 ustawy o CIT, przychód należny nierezydentowi z tytułu otrzymanych odsetek zwolniony będzie z opodatkowania podatkiem WHT, w związku z czym, na wypłacającym odsetki, nie będzie spoczywał obowiązek potrącenia podatku WHT i wpłacenia go na konto właściwego urzędu Skarbowego.

Niezależnie jednak od powyższego należy podkreślić, że wysokość odsetek wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy nie przekracza 2 000 000 zł w roku podatkowym.

W związku z powyższym, art. 26 ust. 2e ustawy o CIT oraz tzw. mechanizm pay and refund, nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Podsumowując, przesłanki wskazane w wymienionych przepisach, wymagane do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 3 ustawy o CIT są następujące:

1. Wypłacającym należności z tytułu odsetek jest spółka będąca polskim rezydentem podatkowym;

2. Odbiorcą należności jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

3. Spółka otrzymująca należności z tytułu odsetek posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale Spółki wypłacającej należności - posiadanie to, musi wynikać z tytułu własności i trwać przez okres minimum dwóch lat;

4. Otrzymujący należności z tytułu odsetek jest ich rzeczywistym właścicielem;

5. Otrzymujący należności nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;

6. Uzyskiwane przychody nie stanowią:

- przychodów z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki wypłacającej należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

- przychodów z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w zyskach dłużnika,

- przychodów z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach dłużnika,

- przychodów z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności;

7. Wypłacającym należności z tytułu odsetek nie jest spółka komandytowa lub komandytowo-akcyjna;

8. Istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym otrzymujący należności z tytułu odsetek ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany;

9. Korzystanie z przedmiotowego zwolnienia nie jest:

- sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem przepisów ustawy o CIT,

- głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania nie jest sztuczny;

10. Płatnik posiada stosowną dokumentację uprawniającą go do zastosowania zwolnienia.

Należy podkreślić, że w opinii Wnioskodawcy, wszystkie wskazane powyżej przesłanki zostały spełnione w stanie faktycznym, przedstawionym we wniosku.

Powyższe wynika z następujących faktów:

1. Wnioskodawca, wypłacający należności z tytułu odsetek, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej;

2. Otrzymująca odsetki X AS jest spółką podlegającą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terenie Królestwa Norwegii, a więc kraju należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

3. X AS od 2018 r. jest od ponad dwóch lat właścicielem 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy;

4. X AS jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych należności z tytułu odsetek;

5. X AS nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;

6. Uzyskiwane przychody nie stanowią:

- przychodów z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki wypłacającej należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

- przychodów z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w zyskach dłużnika,

- przychodów z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach dłużnika,

- przychodów z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności;

7. Wnioskodawca nie jest spółką komandytową ani spółką komandytowo-akcyjną;

8. Pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Norwegii została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, stanowiąca podstawę prawną do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowej;

9. Korzystanie z przedmiotowego zwolnienia nie jest:

- sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem przepisów ustawy o CIT,

- głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania nie jest sztuczny;

10. Wnioskodawca jest w posiadaniu:

- Certyfikatu rezydencji Pożyczkodawcy potwierdzającego, że jest on norweskim rezydentem podatkowym,

·- Oświadczenia Pożyczkodawcy, że w stosunku do wypłacanych należności z tytułu odsetek spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 21 ust. 3c, tj. warunek dot. nie korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, oraz iż jest on rzeczywistym właścicielem tych należności.

Ponadto należy dokonać analizy 21 ust. 8 ustawy o CIT, w którym wskazano, że przepisy art. 21 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy. Warto podkreślić, że powyższy przepis nie wprowadza warunku, by odbiorcą odsetek było przedsiębiorstwo mające siedzibę lub miejsce zarządu w kraju wymienionym w tym załączniku, lecz wskazuje, że przepis ten stosuje się odpowiednio do spółek, mających miejsce siedziby lub zarządu w krajach, wymienionych w załączniku nr 5.

W przypadku, gdyby racjonalny ustawodawca miał na celu wprowadzenie regulacji, zgodnie z którą znajdowanie się siedziby lub miejsca zarządu podatnika w kraju, który znajduje się w ww. załączniku było warunkiem koniecznym do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, zastosowałby inną technikę prawodawczą oraz sformułował przepis w inny sposób. W tym wypadku, np. zamiast sformułowania „stosuje się odpowiednio”, użył sformułowania „stosuje się wyłącznie”.

W związku z powyższym należy uznać, że jeżeli dane państwo znajduje się na terenie Unii Europejskiej lub Europejskiego obszaru Gospodarczego, lecz nie zostało wymienione w załączniku nr 5, to (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków), odbiorca należności z tytułu odsetek, posiadający siedzibę lub miejsce zarządu na terenie tego państwa może skorzystać ze zwolnienia z podatku WHT opisanego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT.

Należy więc uznać, że pomimo, że Królestwo Norwegii nie zostało wymienione w ww. załączniku, to z uwagi na fakt, że państwo to należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Pożyczkodawca może skorzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT w odniesieniu do należności z tytułu odsetek otrzymywanych od Spółki, w związku z czym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rzecz właściwego Urzędu Skarbowego podatku WHT z tytułu tych odsetek.

Stanowisko wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w wydanej przez Dyrektora Krajowej Interpretacji Skarbowej interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2021 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.83.2021.1.DP. W rzeczonej interpretacji rozpatrywano problematykę odsetek z tytułu cash-poolingu wypłacanych na rzecz norweskiego rezydenta podatkowego. W tak przedstawionym stanie faktycznym, Dyrektor KIS wskazał, że: „Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - w odniesieniu do wypłacanych na rzecz Udziałowca odsetek z tytułu cash-poolingu, z tytułu których Udziałowiec jest rzeczywistym właścicielem należności - Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 u.p.d.o.p., a tym samym - nie jest zobowiązany do pobierania podatku u źródła”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka jest zdania, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w opisanej powyżej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.