Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy przekazana przez Finansującego w ramach porozumienia kwota stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Polski. Udziałowcem Spółki jest podmiot amerykański P. (`(...)`).

Spółka zajmuje się produkcją (…). `(...)` Firmy obejmuje także (…).

13 kwietnia 2022r. Spółka podpisała porozumienie z P.I., zwanym dalej „Finansującym”, powiązanym osobowo ze Spółką, na mocy którego stała się dysponentem środków przekazanych na pomoc dla osób z Ukrainy, które znalazły się w Polsce w wyniku działań wojennych. W tym celu został otwarty przez Spółkę, dedykowany dla tej transakcji specjalny rachunek bankowy, na który Finansujący 5 maja 2022r. przekazał kwotę 26.127,22 USD. Na mocy porozumienia, Spółka zobowiązała się przeznaczyć zgromadzone środki wyłącznie na cele wskazane przez Finansującego w porozumieniu. Spółka została zobowiązana także przez Finansującego do przedstawienia (na jego życzenie) faktur zakupu oraz innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Dokumenty te zgodnie z porozumieniem powinny być wystawiane na Spółkę. Jeżeli środki przekazane przez Finansującego nie byłyby wykorzystane, Spółka po wcześniejszym zawiadomieniu przez Finansującego została zobowiązana do ich zwrotu. W zakresie realizowanego działania Spółka nie otrzymała wynagrodzenia. Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z realizacją tego działania.

20 czerwca 2022r. Spółka zawarła umowę darowizny z Fundacją X i zobowiązała się do przekazania kwoty 20.000 USD z przeznaczeniem na pomoc dzieciom z Ukrainy, które znalazły się w Polsce w wyniku działań wojennych w ich kraju. Cel ten jest zgodny z celami statutowymi Fundacji. Kwota darowizny została przekazana na konto bankowe Fundacji 21 czerwca 2022r.

Z umowy darowizny wynika także, że przekazana kwota pochodzi z porozumienia zawartego 13 kwietnia 2022r. pomiędzy Spółką a Finansującym.

Pytanie

Czy przekazana przez Finansującego w ramach porozumienia kwota stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 12 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie (`(...)`).

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „przychodów”, wymienia jedynie przykładowe kategorie przysporzeń majątkowych zaliczanych do przychodów podatkowych. Chociaż katalog ten ma charakter otwarty, to – jak zauważył NSA w wyroku z 26 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 836/15) – sama w sobie ta okoliczność nie jest wystarczająca, aby każde przysporzenie otrzymane przez podatnika kwalifikować jako przychód. Inaczej podanie przykładów przysporzeń byłoby całkowicie zbędne.

Jak wskazała KIS w interpretacji z 10 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.295.2021.1.IZ), ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 updop przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w Rozdziale 2 updop, mogą być uznane za przychód osoby prawnej.

Ustawodawca przewidział również sytuacje, w których otrzymane przysporzenie nie stanowi przychodu podatkowego i wymienił je w zamkniętym katalogu określonym w art. 12 ust. 4 updop (interpretacja KIS z 3 września 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.233.2021.1.NL).

Jednak do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przysporzenia, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe (np. interpretacja KIS z 28 kwietnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.114.2021.2.KS). Mają one postać środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, którymi podatnik może rozporządzać jak własnymi, niezależnie od tytułu prawnego i źródła ich uzyskania.

Zdaniem Spółki, środki pieniężne, przekazane przez Finansującego w wyniku podpisanego porozumienia, nie stanowią dla Spółki przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie stanowią trwałego, definitywnego ani bezwarunkowego przysporzenia majątkowego dla Spółki. Spółka nie może także rozporządzać przekazanymi środkami jak własnymi. Finansujący uznał, że Spółka posiada większą wiedzę w zakresie celowości przekazania środków finansowych dla najbardziej potrzebujących ofiar wojny na Ukrainie, które znalazły się w Polsce, dlatego też upoważnił Spółkę do dysponowania środkami w swoim imieniu. Spółka dochowała wszelkich starań i przekazała środki dla fundacji, zajmującej się pomocą dla dzieci z ukraińskich domów dziecka, które zostały przywiezione do Polski.

Spółka nie osiągnęła z tego tytułu żadnego przysporzenia majątkowego. Nie ponosiła też kosztów uznanych za koszty uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), nie zawiera legalnej definicji przychodu, a jedynie precyzuje – poprzez przykładowe wyliczenie – rodzaje podlegających opodatkowaniu tym podatkiem przysporzeń majątkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na mocy ww. przepisu, przychodem z działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym zasadniczo o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia.

Jednocześnie wskazać należy, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenie podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Stanowisko to potwierdzają także przedstawiciele doktryny, w ocenie których „Przychodem podatkowym są wyłącznie tylko takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej” (tak: P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 u.p.d.o.p., CIT. Komentarz, Lex, 2012).

Od tej zasady (kwalifikacji przychodów jako podatkowe) ustawodawca wprowadził wyjątki w ściśle określonych przypadkach. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych, zawarty w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, jest katalogiem zamkniętym. Wskazać należy również, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca podpisał porozumienie z Finansującym, powiązanym z nim osobowo, na mocy którego stał się dysponentem środków przekazanych na pomoc dla osób z Ukrainy, które znalazły się w Polsce w wyniku działań wojennych. W tym celu został otwarty przez Wnioskodawcę rachunek bankowy, dedykowany dla tej transakcji, na który Finansujący wpłacił środki pieniężne. Spółka zobowiązała się przeznaczyć zgromadzone środki wyłącznie na cele wskazane przez Finansującego w porozumieniu. Spółka została zobowiązana także przez Finansującego do przedstawienia (na jego życzenie) faktur zakupu oraz innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Jeżeli środki przekazane przez Finansującego nie byłyby wykorzystane, Spółka po wcześniejszym zawiadomieniu przez Finansującego została zobowiązana do ich zwrotu. W zakresie realizowanego działania Spółka nie otrzymała wynagrodzenia, nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z realizacją tego działania. Wnioskodawca zawarł umowę darowizny z Fundacją X i zobowiązał się do przekazania części kwoty od Finansującego z przeznaczeniem na pomoc dzieciom z Ukrainy, które znalazły się w Polsce w wyniku działań wojennych w ich kraju. Cel ten jest zgodny z celami statutowymi Fundacji. Ponadto z umowy darowizny wynika, że przekazana kwota pochodzi z porozumienia zawartego pomiędzy Wnioskodawcą a Finansującym.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy przekazana przez Finansującego w ramach porozumienia kwota stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W porozumieniu zawartym między Wnioskodawcą a Finansującym określono zasady i sposób wydatkowania oraz dokumentowania środków pieniężnych. Ustalono również cel, na który mają być one przekazane, a Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu niewykorzystanych środków pieniężnych.

Zatem, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca nie jest uprawniony do rozporządzania otrzymanymi środkami jak własnymi, a zwłaszcza nie może ich wydatkować na cele prowadzonej działalności gospodarczej i nie stanowią one dla Wnioskodawcy trwałego, definitywnego oraz bezwarunkowego przysporzenia majątkowego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdza, że środki pieniężne przekazane przez Finansującego w wyniku podpisanego porozumienia, nie stanowią dla Spółki przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).