0111-KDIB1-1.4010.501.2022.1.BS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży powstaje z chwilą otrzymania tej płatności?

- czy przychód odpowiadającej dodatkowej płatności z tytułu rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów powstaje z chwilą otrzymania tej płatności?

- czy przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu przygotowania lub modyfikacji produkcji powstaje z chwilą otrzymania tej płatności.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, w ramach której sprzedaje innym przedsiębiorcom („nabywcy”) towary wytworzone przez Spółkę („wyroby”), na okoliczność czego wystawiane są faktury (przez Spółkę lub przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki) zawierające m.in. ustalone między stronami ceny wyrobów oraz ich dostarczone ilości.

Oprócz wskazanych na fakturach cen wyrobów Spółka otrzymuje od nabywców również dodatkowe płatności, w następujących sytuacjach:

a) zmniejszenie wolumenu sprzedaży: jeśli w minionym okresie nabywca kupił od Spółki wyroby w ilości mniejszej niż ta, do której nabycia się zobowiązał (lub poinformuje Spółkę, że taka sytuacja wystąpi w okresie trwającym bądź przyszłym), Spółka podejmuje działania, aby otrzymać od niego dodatkowe wynagrodzenie (płatność). Takie dodatkowe wynagrodzenie ma zrekompensować Spółce koszty jakie poniosła, a których nie może odzyskać w cenie wyrobów z uwagi na mniejszy niż spodziewany wolumen sprzedaży; są to przykładowo koszty prac rozwojowych i projektowych oraz koszty zakupu komponentów, które nie zostały faktycznie zużyte do produkcji.

Wypłata dodatkowego wynagrodzenia, mającego Spółce zrekompensować powyższe koszty, wynika z odrębnej umowy zawartej wskutek negocjacji pomiędzy Spółką a nabywcą, określającej m.in. wysokość tego wynagrodzenia, a nie z zawartej wcześniej umowy na sprzedaż wyrobów. Umowa, na podstawie której Spółka otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie (płatność) z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży może (ale nie musi) przewidywać dodatkowe warunki jego wypłaty: może np. stanowić, że płatność lub jej część zostanie dokonana, o ile Spółka nie zostanie wybrana dostawcą wyrobów na potrzeby innego projektu nabywcy.

b) rezygnacja z zakupu zamówionych wyrobów: jeśli nabywca rezygnuje z zakupu wyrobów przed ich dostawą, ale już po tym jak Spółka poniesie koszty np. prac rozwojowych i projektowych czy też zakupu komponentów, Spółka podejmuje działania, aby otrzymać od nabywcy zwrot tych kosztów. Podobnie jak w poprzednim przypadku, wypłata tytułem zwrotu ww. kosztów wynika z odrębnej umowy zawartej wskutek negocjacji pomiędzy Spółką a nabywcą, określającej m.in. wysokość tej płatności, a nie z zawartej wcześniej umowy na sprzedaż wyrobów.

c) przygotowanie lub modyfikacja produkcji: celem rozpoczęcia produkcji wyrobów lub już po jej rozpoczęciu Spółka wykonuje prace rozwojowe i projektowe oraz prace związane z budową bądź rozbudową linii produkcyjnej, w tym nabywa maszyny i narzędzia (pozostające własnością Spółki) jak również takie prace, które są związane z samymi wyrobami (np. zmiana czy aktualizacja oprogramowania); Spółka również podejmuje się czynności o charakterze logistycznym a związanych z wyrobami, takich jak ich transport do nabywcy czy też zmiana środka transportu; koszty poniesionego wskutek tych prac czy czynności, w tym koszty zakupu maszyn i narzędzi, Spółka następnie stara się odzyskać od nabywcy - na podstawie odrębnej umowy (tj. innej niż umowa na sprzedaż wyrobów), która również określa wysokość płatności.

Niniejszy wniosek dotyczy sytuacji, w której dodatkowa płatność przysługująca Spółce w powyższych przypadkach, nie jest umownie alokowana przez strony do konkretnych transakcji obejmujących sprzedaż wyrobów i nie jest dokumentowana fakturą korygującą ale innym dokumentem, np. fakturą, notą uznaniową lub notą obciążeniową wystawianą przez Spółkę lub nabywcę. W szczególności, strony nie określają w umowie, na podstawie której Spółka otrzymuje dodatkową płatność, czy i jaka jej część powinna być przypisana konkretnej sprzedaży wyrobów.

Spółka również zaznacza, że ilekroć w opisie stanu faktycznego jest mowa o „umowie”, może to oznaczać zarówno umowę zawartą w formie pisemnej lub elektronicznej jak również jakiekolwiek inne ustalenia między stronami poczynione w dowolnej formie, w tym formie korespondencji e-mail.

Pytania

1. Czy przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży powstaje z chwilą otrzymania tej płatności?

2. Czy przychód odpowiadającej dodatkowej płatności z tytułu rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów powstaje z chwilą otrzymania tej płatności?

3. Czy przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu przygotowania lub modyfikacji produkcji powstaje z chwilą otrzymania tej płatności?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży powstaje z chwilą otrzymania tej płatności;

2. przychód odpowiadającej dodatkowej płatności z tytułu rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów powstaje z chwilą otrzymania tej płatności;

3. przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu przygotowania lub modyfikacji produkcji powstaje z chwilą otrzymania tej płatności.

Przychodami w rozumieniu ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) są m.in. otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT) jak również przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT). W świetle tych przepisów nie powinno budzić wątpliwości, że dodatkowe płatności za zmniejszenie wolumenu sprzedaży wyrobów, rezygnację z ich zakupu czy za przygotowanie do lub modyfikację produkcji stanowią dla Spółki przychód w rozumieniu ustawy o CIT.

Przychód powstaje we wcześniejszym z następujących momentów: wykonania usługi, wystawienia faktury lub uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy o CIT) lub też, jeśli te zasady nie znajdują zastosowania, w dacie otrzymania zapłaty (art. 12 ust. 3e ustawy o CIT). Z utrwalonej praktyki interpretacyjnej Dyrektora KIS wynika, że hipoteza tego drugiego przepisu obejmuje m.in. takie sytuacje, w których uzyskaniu przychodu nie towarzyszy wykonanie usługi lub dostarczenie towaru, np. w przypadku kary umownej czy odszkodowania (np. interpretacje z 25 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.574.2021. 2.AW, z 5 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.212.2021.1.MF i z 7 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.212.2019.2.MM).

W ocenie Spółki, dodatkowe płatności przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży wyrobów czy też rezygnacji z ich zakupu mają w istocie charakter odszkodowawczy z perspektywy cywilnoprawnej - ich celem jest bowiem, zgodnie z art. 471 Kodeksu Cywilnego, naprawienie szkody poniesionej przez Spółkę wskutek niewywiązania lub nienależytego wywiązania się przez nabywcę z jego umownego zobowiązania do zakupu wyrobów bądź też do zakupu określonej ich ilości. Należy mieć przy tym na uwadze, że zgodnie z powszechnie przyjętą praktyką, interpretacja przepisów o CIT jest dokonywana przez pryzmat przepisów prawa cywilnego. Takie stanowisko zajmuje również Dyrektor KIS, który np. w powyższej interpretacji z 7 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.212.2019.2.MM stwierdził, że dla celów stosowania przepisów o podatku CIT należy przyjmować skutki, jakie wynikają z przepisów prawa cywilnego. Oznacza to w szczególności, że sposób ujęcia opisanych sytuacji dla potrzeb podatku VAT (podatek od towarów i usług) nie powinien determinować kwalifikacji otrzymywanych przez Spółkę płatności dla celów CIT.

W konsekwencji, z perspektywy zarówno przepisów Kodeksu Cywilnego jak i przepisów o CIT, otrzymane przez Spółkę dodatkowe płatności nie pozostają w związku z jakimkolwiek świadczeniem ze strony Spółki, lecz mają zrekompensować jej poniesione szkody. Nie mają do nich zatem zastosowania zasady wskazane w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, a więc przychód z ich tytułu, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, powstaje z chwilą ich otrzymania.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje oparcie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS, w tym również tych, które zostały powołane już wcześniej: otóż w interpretacji z 5 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.212.2021.1.MF Dyrektor KIS przyznał podatnikowi rację co do tego, że kara umowna za odstąpienie od umowy (do której podobna jest dodatkowa płatność za rezygnację z zakupu wyrobów) skutkuje powstaniem przychodu w dacie zapłaty. Podobne stanowisko Dyrektor KIS zajął w interpretacji z 7 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.212.2019.2.MM, w której uznał, że przychód powstaje w dacie otrzymania kary umownej w związku z niewywiązaniem się kontrahenta z umowy (do której podobna jest z kolei płatność za mniejszy wolumen sprzedaży).

Co więcej, z utrwalonej praktyki interpretacyjnej Dyrektora KIS wynika również, że hipoteza art. 12 ust. 3e ustawy o CIT obejmuje też takie sytuacje, w których określone zdarzenie (np. wykonanie usługi) samo w sobie nie generuje wierzytelności, tj. nie uprawnia wykonawcy do dochodzenia zapłaty, która następuje dopiero wskutek negocjacji podjętych później z kontrahentem i wynikającego z nich porozumienia (przykładowo, interpretacje z 27 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.143.2022.1.AW, 20 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.144.2022.1.EJ oraz z 13 grudnia 2021 r., Znak: 0111-KDWB.4010.86.2021.2.BB). W szczególności, w pierwszej z tych interpretacji organ podatkowy stwierdził, że: wynagrodzenie (`(...)`) otrzymane przez Spółkę (`(...)`) w wyniku pomyślnych negocjacji lub po podjęciu innych działań, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w momencie otrzymania zapłaty tj. wg zasady kasowej.

Powyższa charakterystyka czynności objętych zakresem stosowania art. 12 ust. 3e ustawy o CIT jest również podobna do tych, za które Spółce przysługują dodatkowe płatności: z samego bowiem tylko faktu zmniejszenia wolumenu sprzedaży czy rezygnacji z zakupu Spółce nie przysługuje jeszcze żadna konkretna wierzytelność, której mogłaby prawnie dochodzić od nabywcy. Dopiero zawarta z nabywcą dodatkowa umowa, będące efektem podjętych z nim negocjacji, uprawnia Spółkę do otrzymania takiego wynagrodzenia. Wynika z tego, że nawet postrzegając opisane w stanie faktycznym czynności jako usługi dla celów podatku CIT (z czym Spółka się nie zgadza) to i tak przychód powstaje z chwilą otrzymania dodatkowych płatności, gdyż na moment wykonania takowych usług Spółce nie przysługuje uprawnienie do ubiegania się o ich zapłatę.

Powyższe stanowisko co do momentu uzyskania przychodu, choć z innych względów, ma w ocenie Spółki zastosowanie również do trzeciego tytułu do dodatkowej płatności przedstawionego w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), czyli przygotowania do produkcji lub modyfikacji procesu produkcyjnego: przedmiotowa płatność pozostaje w funkcjonalnym i nierozerwalnym związku z działalnością produkcyjną Spółki, w ramach której produkowane są wyroby (będące następnie przedmiotem sprzedaży). Fakt ten został dostrzeżony przez Dyrektora KIS, który w wydanej dla Spółki interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2021 r., Znak: 0111-KDIB1- 3.4010.534.2020.1.APO uznał, że płatności otrzymane w zamian za wybudowanie nowych linii produkcyjnych (a zatem płatności podobne do omawianych) są związane z procesem wytworzenia wyrobów sprzedawanych przez Spółkę, czyli działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy. Opłaty te zabezpieczają kontrahentom dostawy od Spółki, ale jednocześnie w pewien sposób gwarantują Spółce zbyt towarów. Nie można także uznać, że jest to przychód z działalności pozastrefowej, ponieważ nie jest objęty treścią zezwolenia/decyzji o wsparciu. Ujęcie w zwolnieniu wszystkich zdarzeń prowadzących do uzyskania przychodu związanego z określoną działalnością wykonywaną na terenie SSE jest niemożliwe.

Skoro zatem płatności tego rodzaju jak omawiane (tj. za przygotowanie lub modyfikację produkcji) mogą korzystać ze zwolnienia strefowego właściwego dla sprzedaży towarów, to zasadnym wydaje się postrzeganie ich jako funkcjonalnego elementu wynagrodzenia Spółki za sprzedaż wyrobów. A skoro nie jest ono zaalokowane do konkretnych transakcji obejmujących sprzedaż wyrobów, to nie jest możliwe stosowanie do nich zasad wskazanych w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, a więc przychód z ich tytułu, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, powstaje z chwilą ich otrzymania.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenia poprawności swojego stanowiska co do tego, że przychód odpowiadający dodatkowej płatności z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży, rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów oraz przygotowania lub modyfikacji produkcji powstaje z chwilą otrzymania każdej z tych płatności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że - co do zasady - przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, powiększająca jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Ustawa przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in. przychodów z działalności gospodarczej i z działów specjalnych produkcji rolnej (art. 12 ust. 3 updop).

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis ten nakazuje ujmować dla celów podatkowych przychody, które są należne podatnikowi, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń, nawet jeśli nie zostały przez niego jeszcze otrzymane. Swoim zakresem zastosowania obejmuje przy tym wyłącznie przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a updop:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Powyższy przepis nakazuje ujmować do celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Świadczenie należne podatnikowi musi być przy tym skonkretyzowane i wynikać z treści zobowiązania, którego jest on stroną. O jego wymagalności można natomiast mówić od momentu, gdy podatnik jako wierzyciel ma prawo do dochodzenia spełnienia tego świadczenia, a dłużnik obowiązek jego realizacji. Regulacja opisana w art. 12 ust. 3 updop, dotyczy wyłącznie przychodów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 3c-3g updop, ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej. Na podstawie art. 12 ust. 3c updop:

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie ich wzajemnych należności i zobowiązań będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. Zatem, w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych), co powinno wynikać z ustaleń między stronami, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 3e updop:

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, w ramach której sprzedaje innym przedsiębiorcom („nabywcy”) towary wytworzone przez Spółkę („wyroby”), na okoliczność czego wystawiane są faktury (przez Spółkę lub przez nabywcę w imieniu i na rzecz Spółki) zawierające m.in. ustalone między stronami ceny wyrobów oraz ich dostarczone ilości.

Oprócz wskazanych na fakturach cen wyrobów Spółka otrzymuje od nabywców również dodatkowe płatności, w następujących sytuacjach:

a) zmniejszenie wolumenu sprzedaży: jeśli w minionym okresie nabywca kupił od Spółki wyroby w ilości mniejszej niż ta, do której nabycia się zobowiązał (lub poinformuje Spółkę, że taka sytuacja wystąpi w okresie trwającym bądź przyszłym), Spółka podejmuje działania, aby otrzymać od niego dodatkowe wynagrodzenie (płatność). Takie dodatkowe wynagrodzenie ma zrekompensować Spółce koszty jakie poniosła, a których nie może odzyskać w cenie wyrobów z uwagi na mniejszy niż spodziewany wolumen sprzedaży; są to przykładowo koszty prac rozwojowych i projektowych oraz koszty zakupu komponentów, które nie zostały faktycznie zużyte do produkcji.

Wypłata dodatkowego wynagrodzenia, mającego Spółce zrekompensować powyższe koszty, wynika z odrębnej umowy zawartej wskutek negocjacji pomiędzy Spółką a nabywcą, określającej m.in. wysokość tego wynagrodzenia, a nie z zawartej wcześniej umowy na sprzedaż wyrobów. Umowa, na podstawie której Spółka otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie (płatność) z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży może (ale nie musi) przewidywać dodatkowe warunki jego wypłaty: może np. stanowić, że płatność lub jej część zostanie dokonana, o ile Spółka nie zostanie wybrana dostawcą wyrobów na potrzeby innego projektu nabywcy.

b) rezygnacja z zakupu zamówionych wyrobów: jeśli nabywca rezygnuje z zakupu wyrobów przed ich dostawą, ale już po tym jak Spółka poniesie koszty np. prac rozwojowych i projektowych czy też zakupu komponentów, Spółka podejmuje działania, aby otrzymać od nabywcy zwrot tych kosztów. Podobnie jak w poprzednim przypadku, wypłata tytułem zwrotu ww. kosztów wynika z odrębnej umowy zawartej wskutek negocjacji pomiędzy Spółką a nabywcą, określającej m.in. wysokość tej płatności, a nie z zawartej wcześniej umowy na sprzedaż wyrobów.

c) przygotowanie lub modyfikacja produkcji: celem rozpoczęcia produkcji wyrobów lub już po jej rozpoczęciu Spółka wykonuje prace rozwojowe i projektowe oraz prace związane z budową bądź rozbudową linii produkcyjnej, w tym nabywa maszyny i narzędzia (pozostające własnością Spółki) jak również takie prace, które są związane z samymi wyrobami (np. zmiana czy aktualizacja oprogramowania); Spółka również podejmuje się czynności o charakterze logistycznym a związanych z wyrobami, takich jak ich transport do nabywcy czy też zmiana środka transportu; koszty poniesionego wskutek tych prac czy czynności, w tym koszty zakupu maszyn i narzędzi, Spółka następnie stara się odzyskać od nabywcy - na podstawie odrębnej umowy (tj. innej niż umowa na sprzedaż wyrobów), która również określa wysokość płatności.

Dodatkowa płatność przysługująca Spółce w powyższych przypadkach, nie jest umownie alokowana przez strony do konkretnych transakcji obejmujących sprzedaż wyrobów i nie jest dokumentowana fakturą korygującą ale innym dokumentem, np. fakturą, notą uznaniową lub notą obciążeniową wystawianą przez Spółkę lub nabywcę. W szczególności, strony nie określają w umowie, na podstawie której Spółka otrzymuje dodatkową płatność, czy i jaka jej część powinna być przypisana konkretnej sprzedaży wyrobów.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dodatkowe płatności z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży, rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów oraz przygotowania lub modyfikacji produkcji wynikają z zawartych umów między Wnioskodawcą a nabywcami, nie są związane z dostawą towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Nie są to należności będące konsekwencją dokonania dostawy towarów, wykonania usługi bądź zbycia prawa majątkowego. Dlatego datę powstania przychodu z tytułu zmniejszenia wolumenu sprzedaży, rezygnacji z zakupu zamówionych wyrobów oraz przygotowania lub modyfikacji produkcji należy ustalić na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do tego przepisu, jak wyżej wskazano, w przypadku otrzymania przychodu, do którego nie stosuje się przepisów odnoszących się do sprzedaży towarów, usług oraz zbycia prawa majątkowego za datę powstania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty. Zatem na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych dopiero otrzymanie płatności skutkuje powstaniem przychodu podatkowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).