0111-KDIB1-1.4010.307.2022.2.MF
📋 Podsumowanie interpretacji
Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy, według którego Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów objętych wojną w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), jest nieprawidłowe. W ocenie organu, ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który automatycznie kwalifikowałby wydatki ponoszone w ramach CSR jako koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, a także z zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Z opisu sprawy wynika, że poniesione przez Spółkę wydatki na nieodpłatne zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy nie wpłynęły na wzrost zaufania do Spółki, poprawę relacji z interesariuszami, akceptację władz i społeczności lokalnych, ograniczenie sytuacji kryzysowych ani na wzrost konkurencyjności i sprzedaży produktów Spółki. Organ stwierdził, że brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy tymi działaniami a uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów z działalności gospodarczej.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przeszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wydatki poniesione na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów ogarniętych wojną w ramach świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 sierpnia 2022 r. (wpływ 16 sierpnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką akcyjną posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm. – winno być: Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).
W ramach prowadzonej działalności, Spółka angażuje się w programy z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (dalej: „CSR”), której celem jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi jak i biznesowymi.
Postępujące zmiany społeczno-gospodarcze oraz związane z nimi szanse i zagrożenia przyczyniły się do wzrostu świadomości związanej z koniecznością szerszego spojrzenia na zagadnienie zrównoważonego rozwoju.
Zaspokojenie obecnych potrzeb rozwojowych, zdaniem Spółki, nie może jednocześnie ograniczać możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń. Dlatego istotne jest powiązanie celów ekonomicznych z celami ogólnogospodarczymi i społecznymi. Wnioskodawca tworząc strategię biznesową uwzględnia wpływ, jaki Spółka wywiera na otoczenie, w którym funkcjonuje - biorąc pod uwagę interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności pracownikami i społecznościami lokalnymi.
Społeczna odpowiedzialność biznesu jest więc elementem procesu zarządzania przedsiębiorstwem, które wykracza poza obszary dotychczasowych działań przyczyniając się do pozytywnych zmian w otoczeniu. Spółka dokłada wszelkich starań, aby pozostać podmiotem gospodarczym (…) Wnioskodawca podejmuje na bieżąco wysiłki, aby w miarę swoich możliwości wspierać społeczność, w której działa. Chce, aby postrzegano go jako dobry, świadomy i odpowiedzialny podmiot społeczności, w której funkcjonuje.
W związku z powyższym oraz sytuacją spowodowaną wojną na Ukrainie, Spółka w ramach solidarności z narodem ukraińskim zadeklarowała chęć udzielenia pomocy uchodźcom z terenów ogarniętych wojną w formie zapewnienia wyżywienia (w udostępnionych budynkach, jak również poprzez nieodpłatne (…)) oraz zakwaterowania, w tym ponoszenia kosztów związanych z wyposażeniem pokoi w środki czystości, zużycie wody, zużycie energii, serwis sprzątający, usługi prania, całodobową ochronę obiektów, naprawy i konserwacje oraz inne opłaty związane bezpośrednio z lokalami (dalej jako: „Wydatki”).
Planowane działanie wpisuje się w inicjatywy podejmowane przez Spółkę w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu. Działania CSR mają przede wszystkim za zadanie budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, jako podmiotu uwzględniającego interesy społeczne. Umożliwi to utrzymanie pozycji Spółki na rynku, pozyskiwanie nowych klientów, dostrzegających prospołeczny wymiar biznesu Spółki i pozwoli na dalszy, intensywny jej rozwój.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 sierpnia 2022 r. wskazaliście Państwo, że:
Planowane działanie poprzez nieodpłatne zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy wpisuje się w inicjatywy podejmowane przez Spółkę w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Działania CSR mają przede wszystkim za zadanie budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, jako podmiotu uwzględniającego interesy społeczne, które umożliwią utrzymanie pozycji Spółki na rynku, pozyskiwanie nowych klientów, dostrzegających prospołeczny wymiar. W konsekwencji działania CSR realizowane przez spółkę pośrednio wpływają na wielkość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, tj. służą do prowadzonej działalności Spółki. Tak jak zostało to przedstawione przez Spółkę we własnym stanowisku, implikacjami działań z obszarów CSR, mającymi przełożenia na działalność prowadzoną przez przedsiębiorstwo, są w szczególności:
- wzrost zaufania do Spółki, w tym w zakresie dbałości o sprawy społeczne i ekologiczne,
- poprawa relacji z interesariuszami, akceptacja ze strony władz lokalnych, społeczności lokalnych, liderów opinii publicznej, pozyskiwanie partnerów i klientów, którzy przywiązują wagę do działań CSR oraz wzmocnienie ich lojalności,
- długofalowy wzrost sprzedaży/zysków,
- ograniczenie sytuacji kryzysowych np. związanych z pozwami do sądu, karami za zanieczyszczanie środowiska, podejmowaniem zbytniego ryzyka,
- wzrost konkurencyjności firmy dzięki uruchomieniu różnych zasobów wykorzystywanych w projektach CSR,
- podniesienie motywacji pracowników oraz ich identyfikacji z wartościami Spółki,
- zwiększenie atrakcyjności Spółki jako potencjalnego pracodawcy,
- możliwość bezpośredniego wykorzystania informacji o działaniach CSR w ramach akcji reklamowych,
- sytuacje nadzwyczajne, (`(...)`)
- które pośrednio przyczynią się do budowania pozytywnego wizerunku Spółki i pozwolą na utrzymanie pozycji na rynku oraz utrzymanie jak również pozyskanie nowych klientów.
Usługi zakwaterowania są świadczone w hotelu należącym do Spółki.
Wnioskodawca wskazuje, że działania CSR nie mają wpływu na cenę produktów oferowanych przez Spółkę – w większości produktów ich cena uzależniona jest od czynników zewnętrznych, niezależnych od Spółki. Korzyścią z ponoszonych wydatków na działalność CSR jest w szczególności kwestia marketingowa i zwiększenie przychodów ze sprzedaży opodatkowanej, tj. sprzedaż większej ilości produktów. Organy podatkowe również wskazują, iż wydatki ponoszone w ramach działań CSR są związane z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego, przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2018 r., Znak: ITPP1/4512-897/15/18-S/NK odstąpił od uzasadnienia i w pełni podzielił stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym: „(`(...)`) towary i usługi nabyte w ramach działań CSR bezsprzecznie mają/będę miały przynajmniej pośredni związek z jej działalnością opodatkowaną poprzez wpływ na jej ogólne funkcjonowanie i tym samym bez wątpienia wydatki te związane są/będą z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego VAT (podatek od towarów i usług)”. Ponadto, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.47.2018.1.BJ wskazał, że „(…) celem realizowanego działania Wnioskodawcy jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Powyższe działania Spółki niewątpliwie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Zatem, wydatki takie mogą, stanowić koszty uzyskania przychodów. Nie znajdą się one w negatywnym katalogu art. 16. Zatem, odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy wskazać, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu na rzecz mieszkańców. Wydatki te, są bowiem związane z realizacją polityki CSR.”
Informacje o udostępnieniu miejsca zakwaterowania oraz nieodpłatnym zapewnieniu wyżywienia dla obywateli Ukrainy była oznajmiona przez (`(...)`) w mediach społecznościowych, jak również taka informacja pojawiała się w (`(...)`). Ponadto, w obiekcie w którym przebywają obywatele Ukrainy jest wywieszony na ścianach obiektu m.in. regulamin korzystania wskazujący na zakaz palenia, itd. w języku ukraińskim.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wydatki poniesione na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów ogarniętych wojną w ramach świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione Wydatki na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów ogarniętych wojną w ramach świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Konstrukcja ww. przepisu daje więc podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Kosztami uzyskania przychodów będą więc wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
W doktrynie aprobowany jest przy tym pogląd, zgodnie z którym - dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów - konieczne jest aby koszt ten:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku był pokryty z jego zasobów majątkowych,
- był definitywny (rzeczywisty), tzn. aby wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie znajdował się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów
Należy ponadto zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze - powołana wyżej definicja, sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego też względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.
Należy więc zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub zabezpieczeniem przychodu, lub realną szansą powstania lub zabezpieczenia przychodów podatkowych. Po drugie, aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wskazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów lub zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.
Nie ulega wątpliwości, że Wydatki, poniesione przez Wnioskodawcę, mają charakter definitywny (zostały pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy i nie został mu zwrócone w jakiejkolwiek formie), a także zostały one należycie udokumentowane. Wydatki związane z działaniami CSR nie zostały również wymienione w katalogu wydatków, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, tj. w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w szczególności, nie mają znamion reprezentacji i nie stanowią darowizny).
Najbardziej istotnymi przesłankami umożliwiającymi zakwalifikowanie danego wydatku do kosztów podatkowych jest jednak jego poniesienie w związku z działalnością gospodarczą w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Warunki te związane są z koncepcją związku przyczynowego pomiędzy czynionymi wydatkami, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów bądź nie dopuszczeniem do utraty źródła przychodów. W świetle koncepcji związku przyczynowego, koszty uzyskania przychodów stanowią wydatki podatnika, których poniesienie może chociażby potencjalnie wpływać na powstanie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Powyższe oznacza, że koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem dążenia do uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Takie rozumienie zostało też utrwalone w bogatym orzecznictwie sądowym i administracyjnym.
Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wykazanie związku przyczynowego między ponoszonymi Wydatkami, a możliwością powstania, zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, wymaga wyjaśnienia istoty i przywołania definicji CSR.
Społeczna odpowiedzialność biznesu w skrócie zwana „CSR” (z ang. Corporate Social Responsibility) posiada wiele definicji. Departament Ekonomii Społecznej i Pożytku Publicznego w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na stronie internetowej wyjaśnił istotę CSR w następujący sposób: Społeczną odpowiedzialność biznesu określa się jako koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej.
Zdaniem Wnioskodawcy, w obecnych realiach gospodarczych podejmowanie działań w zakresie CSR staje się wymaganiem społeczeństw na całym świecie, a nie jest tylko sprawą wyboru.
W niniejszym wniosku, związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi przez Spółkę wydatkami, a powstaniem (możliwością powstania) lub zwiększeniem osiąganego przez Spółkę źródła przychodu, nie jest możliwy do wskazania w oderwaniu od definicji społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), w ramach której Wnioskodawca prowadzi akcje prospołeczne w sferze społecznej odpowiedzialności biznesu. Pod pojęciem tym należy rozumieć koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej.
Odpowiedzialność społeczna biznesu cieszy się w świecie i w Polsce rosnącym zainteresowaniem kadry menadżerskiej, instytucji otoczenia biznesu, inwestorów oraz administracji państwowej, stopniowo stając się wyznacznikiem ładu korporacyjnego oraz priorytetem w budowaniu kompleksowej strategii rozwoju firmy.
Jej znaczenie dostrzegła także Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna ISO, która w dniu 1 listopada 2010 r. opublikowała normę ISO 26000 Guidance on social responsibility (jej polskim odpowiednikiem jest Polska Norma PN-ISO 26000: 2012 „wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności”), która ma zastosowanie do wszystkich organizacji i odnosi się do kwestii społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).
ISO 26000 zawiera przy tym wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności, zdefiniowanej jako odpowiedzialność organizacji za wpływ podejmowanych przez nią decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie, które:
- przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, w tym zdrowia i dobrobytu społeczeństwa,
- uwzględnia oczekiwania interesariuszy (osób lub grup, które są zainteresowane decyzjami lub działaniami organizacji),
- jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania,
- jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej działaniach podejmowanych w obrębie jej sfery oddziaływania.
Zgodnie z ISO 26000 postrzeganie organizacji jako społecznie odpowiedzialnej oraz jej rzeczywiste działania w zakresie społecznej odpowiedzialności może mieć wpływ na:
1. przewagę konkurencyjną,
2. reputację organizacji,
3. zdolność pozyskiwania i zatrzymywania pracowników, konsumentów, klientów, użytkowników,
4. morale, zaangażowanie i wydajność pracowników,
5. opinie inwestorów, właścicieli, darczyńców, sponsorów i społeczności finansowej
relacje organizacji z przedsiębiorstwami, instytucjami rządowymi, mediami, dostawcami, podobnymi organizacjami, klientami oraz społecznością, w obrębie której organizacja funkcjonuje, co w konsekwencji jest argumentem przemawiającym za tym, aby działania podejmowane w ramach CSR uznawać za koszty podatkowe.
W ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Spółkę działania (tj. poniesienie Wydatków na pomoc uchodźcom z terenów Ukrainy ogarniętych wojną) wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Istotny w tym zakresie jest aspekt zaangażowania Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności, mające na celu niesienie pomocy potrzebującym.
W konsekwencji, realizowana przez Spółkę polityka CSR niewątpliwie wpływa na dobry wizerunek firmy, pozyskiwanie nowych klientów oraz dostrzegających prospołeczny wymiar biznesu Spółki, który pozwoli na jej dalszy, intensywny rozwój, a tym samym pośrednio wpływa na wielkość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.
W efekcie, wydatki ponoszone w związku z realizacją polityki CSR spełniają warunek poniesienia wydatków w celu uzyskania zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Brak związku bezpośredniego niekoniecznie oznacza, że takiego związku wydatków w celu uzyskania przychodów nie ma w ogóle. Mimo braku bezpośredniego związku z przychodami, można bowiem wykazać związek pośredni, co umożliwia traktowanie wydatków na ww. cel jako koszty podatkowe.
Potwierdzenie prawa do zaliczania w ciężar kosztów podatkowych wydatków podmiotów gospodarczych związanych ze społeczną odpowiedzialnością biznesu można znaleźć także w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:
1. w interpretacji indywidualnej Znak: 0114-KDIP2-1.4010.27.2020.1.JF z dnia 25 marca 2020 r. w której potwierdzono, że: ,,(`(...)`) wydatki ponoszone w związku z realizacją polityki CSR spełniają warunek poniesienia wydatków w celu uzyskania zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Brak związku bezpośredniego niekoniecznie oznacza, że takiego związku wydatków w celu uzyskania przychodów nie ma w ogóle. Mimo braku bezpośredniego związku z przychodami, można bowiem wykazać związek pośredni, co umożliwia traktowanie wydatków na ww. cel jako koszty podatkowe”;
2. w interpretacji indywidualnej Znak: ILPB3/423-200/14-2/PR z dnia 31 lipca 2014 r. przyznano prawo do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wydatków związanych z trzema realizowanymi programami dotyczącymi CSR, z których jeden dotyczył działań mających na celu dbanie o stan i zasoby środowiska naturalnego oraz o promocję wśród mieszkańców regionu profilaktyki zdrowotnej (`(...)`);
3. w interpretacji indywidualnej Znak: IPPB5/423-845/14-2/JC z dnia 30 października 2014 r. uznano za koszt podatkowy projekt CSR mający zróżnicowaną formę i obejmujący działania edukacyjne i naukowe propagujące nowe technologie, edukację cyfrową dzieci i młodzieży, wzrost innowacyjności, akcje propagujące zdrowie, zdrowy tryb życia i wspierające placówki ochrony zdrowia i pacjentów;
4. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.47.2018.1.BJ, w której stwierdzono że: „(`(...)`) celem realizowanego działania Wnioskodawcy (tj. pobudzanie aktywności kulturalno-rekreacyjno- sportowej) jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Powyższe działania Spółki niewątpliwie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Zatem, wydatki takie mogą, stanowić koszty uzyskania przychodów. Nie znajdą się one w negatywnym katalogu art. 16”;
5. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 listopada 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.233.2017.2, w której potwierdzono, że „działania CSR podejmowane przez Spółkę będą korzystne zarówno dla społeczności lokalnych, jak i dla niej samej (`(...)`), nie stanowią wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, (w związku z czym) stwierdzić należy, że wydatki na nabycie niesprzedanych towarów, które w ramach podejmowanych przez Spółkę działań wiążących się z Działaniami CSR zostaną przekazane osobom potrzebującym lub instytucjom mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy”;
6. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-92/16/MO, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że postępuje on prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z realizacją działań w zakresie wdrażanego procesu CSR;
7. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 kwietnia 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-259/16/TS, gdzie wskazano, że wykazanie związku między wydatkami na CSR (promocja zdrowego stylu życia wśród mieszkańców regionu oraz działania w sferze kultury poprzez wspieranie finansowe wydarzeń kulturalnych i artystycznych) a powstaniem przychodu lub możliwością jego zwiększenia nie jest możliwe bez odniesienia się do samej definicji społecznej odpowiedzialności biznesu.
„Pod pojęciem tym należy rozumieć koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie”. Stwierdzono, że dzięki prowadzeniu działań CSR-owych na poziomie lokalnym spółka staje się bardziej konkurencyjna na poziomie globalnym. Poza tym w ramach tych działań przedsiębiorstwo zarządza swoimi relacjami z interesariuszami, którzy mogą mieć wpływ na działalność gospodarczą prowadzoną przez spółkę i jej wyniki.
Tym samym - z uwagi na powyższe argumenty - spełniona jest ustawowa przesłanka, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT do zaliczenia wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zobowiązań w ramach przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w koszty podatkowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej.
Z uwagi na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT przesłanka celowości poniesionego wydatku ma fundamentalne znaczenie dla konstrukcji podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Skoro bowiem podstawą opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, rozumiany jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, to tym samym pomiędzy podatkowym przychodem a podatkowym kosztem istnieje zależność tego rodzaju, iż poniesiony koszt musi w sposób bezpośredni albo pośredni wpływać na przychód podatkowy, jego osiągnięcie zachowanie albo zabezpieczenie. Stwierdzenie braku takiej zależności powoduje, iż wydatek aczkolwiek poniesiony w sensie ekonomicznym i uwidoczniony w rachunku bilansowym, nie będzie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mógł zostać zaliczony do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: „Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu.
Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia.” (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z dnia 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11). Poza tym, „przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku” (por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10). Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku sygn. akt II FSK 4009/13).
W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że wymienione we wniosku wydatki nie wypełniają podstawowej przesłanki, jaką jest celowość poniesionego wydatku, czyli nakierowanie na osiągnięcie bądź też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.
W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że w ramach prowadzonej działalności, Spółka angażuje się w programy z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu, której celem jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i biznesowymi. W związku z sytuacją spowodowaną wojną na Ukrainie, Spółka w ramach solidarności z narodem ukraińskim zadeklarowała chęć udzielenia pomocy uchodźcom z terenów ogarniętych wojną w formie nieodpłatnego zapewnienia wyżywienia (w udostępnionych budynkach jak również poprzez nieodpłatne (…)) oraz usługi zakwaterowania, w tym ponoszenia kosztów związanych z wyposażeniem pokoi w środki czystości, zużycie wody, zużycie energii, serwis sprzątający, usługi prania, całodobową ochronę obiektów, naprawy i konserwacje oraz inne opłaty związane bezpośrednio z lokalami. Planowane działanie wpisuje się w inicjatywy podejmowane przez Spółkę w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu. Działania CSR mają przede wszystkim za zadanie budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, jako podmiotu uwzględniającego interesy społeczne. Umożliwi to utrzymanie pozycji Spółki na rynku, pozyskiwanie nowych klientów, dostrzegających prospołeczny wymiar biznesu Spółki i pozwoli na dalszy, intensywny jej rozwój. Działania CSR nie mają wpływu na cenę produktów oferowanych przez Spółkę - w większości produktów ich cena uzależniona jest od czynników zewnętrznych. Korzyścią z ponoszonych wydatków na działalność CSR jest w szczególności kwestia marketingowa i zwiększenie przychodów ze sprzedaży opodatkowanej VAT, tj. sprzedaż większej ilości produktów.
Państwa watpliwości, dotyczą ustalenia czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wydatki poniesione na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów ogarniętych wojną w ramach świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR).
Należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który pozwalałby na uznanie wydatków ponoszonych w ramach CSR niejako „automatycznie” za koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.
Konieczność indywidualnej oceny każdego z wydatków ponoszonych przez przedsiębiorcę w ramach przyjętej strategii społecznej odpowiedzialności biznesu podkreślają także sądy administracyjne w wydanych orzeczeniach. Przykładowo, w wyroku NSA z 26 września 2018 roku, sygn. akt II FSK 2500/16 czytamy: „Pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (np. zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 roku), to jednak należy podkreślić, że nie jest ono znane jako takie ustawie podatkowej. Nie zostało ono w niej wymienione expressis verbis, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek.” Analogicznie wypowiadają się sądy na gruncie ustawy o podatku VAT i możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR: „Podejmowanie przez Spółkę działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny. Nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR. Jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.” (por. wyrok NSA z 23 marca 2017 roku, sygn. akt I FSK 1458/15).
Wyjaśniając istotę programów CSR na gruncie podatkowym, sądy administracyjne podkreślają, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. W tym ujęciu wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną (por. wyroki NSA z 2 kwietnia 2019 roku, sygn. akt I FSK 561/17, z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16).
Wskazaliście Państwo, że planowane działania poprzez nieodpłatne zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy mają przede wszystkim za zadanie budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, jako podmiotu uwzględniającego interesy społeczne, które umożliwią utrzymanie pozycji Spółki na rynku, pozyskiwanie nowych klientów, dostrzegających prospołeczny wymiar. Państwa zdaniem implikacjami działań z obszarów CSR, mającymi przełożenie na działalność prowadzoną przez przedsiębiorstwo, są w szczególności: wzrost zaufania do Spółki, w tym w zakresie dbałości o sprawy społeczne i ekologiczne, poprawa relacji z interesariuszami, akceptacja ze strony władz lokalnych, społeczności lokalnych, liderów opinii publicznej, pozyskiwanie partnerów i klientów, którzy przywiązują wagę do działań CSR oraz wzmocnienie ich lojalności, długofalowy wzrost sprzedaży/zysków, ograniczenie sytuacji kryzysowych np. związanych z pozwami do sądu, karami za zanieczyszczanie środowiska, podejmowaniem zbytniego ryzyka, wzrost konkurencyjności firmy dzięki uruchomieniu różnych zasobów wykorzystywanych w projektach CSR, podniesienie motywacji pracowników oraz ich identyfikacji z wartościami Spółki, zwiększenie atrakcyjności Spółki jako potencjalnego pracodawcy, możliwość bezpośredniego wykorzystania informacji o działaniach CSR w ramach akcji reklamowych, sytuacje nadzwyczajne, (…).
W przedstawionych okolicznościach, argumentujecie Państwo, że planowane działanie poprzez nieodpłatne zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy wpisują się w podejmowane inicjatywy CSR.
W opisie sprawy nie wykazano jednak, w jaki sposób nieodpłatne zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy przekłada się na wzrost zaufania do Spółki w zakresie dbałości o sprawy ekologiczne, poprawę relacji z interesariuszami czy akceptację władz i społeczności lokalnych, a także ograniczenie sytuacji kryzysowych np. związanych z pozwami do sądu, karami za zanieczyszczenie środowiska. Pomoc obywatelom Ukrainy pozostaje bez związku przyczynowo-skutkowego z relacjami z władzami lokalnymi, ewentualnie prowadzonymi konfliktami, sporami, czy też zaangażowaniem Spółki w sprawy ekologiczne.
Jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy, działania CSR mają za zadanie budowanie pozytywnego wizerunku spółki, które umożliwią utrzymanie pozycji na rynku, pozyskanie nowych klientów, wzmocnienie lojalności obecnych partnerów, wzrost zaufania do spółki w zakresie dbałości o sprawy społeczne, wzrost konkurencyjności spółki, podniesienie motywacji pracowników, zwiększenie atrakcyjności spółki jako pracodawcy.
Opis sprawy nie wskazuje natomiast aby podejmowane działania miały wpływ na wzrost konkurencyjności Spółki i na zwiększenie sprzedaży jej produktów. Nie wykazano zatem racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wskazanymi we wniosku działaniami a uzyskiwaniem przez Państwa przychodów z działalności gospodarczej w zakresie, który prowadzicie.
Spółka podnosi możliwość wykorzystania informacji o podjętych działaniach w ramach akcji reklamowych. Należy podkreślić, że co do zasady działania marketingowe, reklamowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy jako firmy dbającej o sprawy społeczne i mogą pośrednio wpływać na zwiększenie prowadzonej działalności opodatkowanej podatnika. Zauważyć wypada, że w orzecznictwie NSA (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16) wyjaśniono, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.
Niemniej jednak z całokształtu opisanych przez Państwa okoliczności nie wynika, aby podjęte działania mogły zostać uznane za służące celom promocji i reklamy własnej marki i produktów, co mogłoby wpływać na większą rozpoznawalność Spółki i jej produktów przez klientów, a w dłuższej perspektywie przekładać się wielkość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.
Należy zauważyć, iż wątpliwości budzi również uznanie przedstawionych działań za wpisujące się w przytaczaną przez Państwa definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Przywołując ogólne uwagi nt. pojęcia CSR, zauważacie Państwo, że społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego, mianem interesariuszy określa się te podmioty, które mają wpływ na realizację projektu przedsiębiorstwa lub uczestniczą w jego tworzeniu. Innymi słowy są to osoby i instytucje będące otoczeniem przedsiębiorstwa, wchodzące z nim w bezpośrednie lub pośrednie relacje. W ujęciu zewnętrznym CSR koncentruje swoją uwagę głównie na społeczności lokalnej. Z treści wniosku nie wynika, w jaki sposób (i czy w ogóle) wydatki ponoszone na rzecz uchodźców z Ukrainy mają przełożenie na podniesienie jakości życia lokalnej społeczności, na terenie której zlokalizowana jest działalność Wnioskodawcy.
Trudno zatem w tych okolicznościach dostrzec wpływ podjętych działań na wzrost rozpoznawalności marki oraz konkurencyjność przedsiębiorstwa czy też utrzymanie pozycji na rynku. Brak jest w tym przypadku bezspornego związku przyczynowo – skutkowego co zostało także wskazane w opisie sprawy, pomiędzy poniesionymi Wydatkami na zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania obywatelom Ukrainy a działalnością Wnioskodawcy.
W analizowanej sprawie, realizowane przez Spółkę działania (tj. poniesienie Wydatków na pomoc uchodźcom z terenów Ukrainy ogarniętych wojną) nie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Trudno w tych okolicznościach dostrzec wpływ podjętych działań na wzrost np. rozpoznawalności marki oraz konkurencyjność przedsiębiorstwa czy też utrzymanie pozycji na rynku. Sam fakt, że chcecie Państwo wspierać obywateli Ukrainy w związku z zaistniałych konfliktem zbrojnym i to żeby postrzegano Państwa jako dobry, świadomy i odpowiedzialny podmiot, nie jest wystarczającym warunkiem, aby uznać, że w każdym przypadku gdy uczestniczycie Państwo w programach w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu istnieje pośredni związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a Państwa działalnością.
Zaznaczyć należy, iż Organ interpretacyjny nie „odbiera” Państwu prawa do działalności dobroczynnej w opisanym zakresie, jednakże przedstawione we wniosku wydatki na rzecz uchodźców z Ukrainy, nie spełniają związku z przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
We wniosku przywołane zostały interpretacje indywidualne wskazujące, że wydatki na działalność w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu mogą stanowić koszty podatkowe. Ponieważ, jak zauważono na wstępie, działania CSR mają różny charakter, kwalifikacja wydatków jako kosztów podatkowych każdorazowo powinna podlegać odrębnej analizie. Przytoczone interpretacje indywidualne nie przesądzają o możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków będących przedmiotem niniejszego wniosku.
Końcowo, należy wskazać, że uznanie wydatków na pomoc uchodźcom z Ukrainy za koszty podatkowe możliwe jest - co do zasady -na podstawie przepisu szczególnego, tj. art. 38w wprowadzonego ustawą z 12 marca 2022 roku o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. 2022 poz. 583, art. 76).
Zgodnie bowiem z art. 38w ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn przekazanych w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy:
-
organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących na terytorium Ukrainy,
-
jednostkom samorządu terytorialnego,
2a) wojewodom,
-
Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,
-
podmiotom wykonującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Ukrainy działalność leczniczą lub działalność z zakresu ratownictwa medycznego
– o ile koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.
Jednocześnie jak wynika z art. 38w ust. 2 cyt. ustawy:
kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy, realizowanego w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 1, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.
Ustawodawca określa w tym przepisie w sposób jednoznaczny, jakie kategorie wydatków i na rzecz jakich organizacji mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W tym przypadku wydatek nie musi spełniać przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Powyższa preferencja nie obejmuje jednak wydatków ponoszonych bezpośrednio na rzecz obywateli Ukrainy (tj. bez pośrednictwa instytucji wymienionych w pkt 1 art. 38w ust. 1 ustawy o CIT), przez podatnika chcącego skorzystać z możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wydatków na rzecz obywateli tego państwa.
Z tego też względu również i na tej podstawie tj. art. 38w ustawy o CIT, nie jest możliwe uznanie poniesionych przez Państwa wydatków za koszt podatkowy.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, iż poniesione Wydatki na pomoc obywatelom Ukrainy z terenów ogarniętych wojną w ramach świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu, Spółka może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Co również istotne, nie rozstrzygają one wprost zagadnienia będącego przedmiotem złożonego wniosku z 4 maja 2022 r.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili