Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka). Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2021.1800 tj. z dnia 2021.10.04; dalej: ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Dnia 20 lutego 2017 r. nastąpiła rejestracja Spółki w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jej kapitał zakładowy wynosi 5000 zł i posiada dwóch wspólników. Siedziba Spółki znajduje się w (…) w województwie (…). Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W dniu 29 grudnia 2017 r. działalność spółki została zawieszona.

Spółka zamierza wznowić wykonywanie działalności gospodarczej w 2022 r. i w następstwie ma zostać wniesiona do niej aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP), należąca do jednego ze wspólników i jednocześnie Prezesa Zarządu Spółki. Wartość aportu przekroczy równowartość 10.000 euro przeliczonej według właściwego średniego kursu euro.

Wartość przychodu ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Wnioskodawca zatem spełnia określone w przepisach art. 19 ust. 1 d w zw. z art. 4a pkt 10 , warunki do uznania go za małego podatnika i w związku z tym zamierza skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, oczywiście przy założeniu, że ostatecznie spełnione zostaną również warunki wskazane w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, o której mowa w przepisie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do stosowania preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2022, z uwagi na spełnienie warunku uznania go za małego podatnika w rozumieniu przepisu art. 19 ust. 1d w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i braku okoliczności wyłączających możliwość zastosowania preferencyjnej stawki, oczywiście przy założeniu, że ostatecznie spełnione zostaną warunki wskazane w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

‒ 19% podstawy opodatkowania,

‒ 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Zgodnie z powyższym przepisem co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania.

Jednocześnie, część podatników może stosować preferencyjną stawkę - 9% podstawy opodatkowania. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

‒ mali podatnicy,

‒ podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Status małego podatnika należy ustalić na podstawie definicji zawartej w art. 19 ust. 1d w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT oraz przepisami wynikającymi z art. 19 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią 4a pkt 10 ustawy o CIT przez małego podatnika należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT z obniżonej stawki podatku mogą skorzystać podatnicy u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka spełni warunek wynikający z art. 19 ust. 1d w zw. z art. 4a pkt 10, gdyż jej przychody nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednocześnie ustawa podatkowa przewiduje ograniczenia w możliwości stosowania preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie podatników utworzonych w ramach wskazanych w tych przepisach operacji reorganizacyjnych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 19 ust. 1a ustawy o CIT podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników,

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

W opinii Spółki, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT, dla zastosowania regulacji zawartych w tych przepisach do wniesienia składników o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro musi dojść w momencie utworzenia Spółki, a nie dopiero w toku jej funkcjonowania. W opinii Spółki również literalne brzmienie przepisu wynikającego z art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT wskazuje na analogiczny wniosek. W treści przepisu mowa jest o podatniku utworzonym przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, a do którego w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało wniesione uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zatem również i w tym przypadku do wniesienia składników o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro musi dojść w momencie utworzenia Spółki, a nie w toku jej funkcjonowania. Powyższe znajduje uzasadnienie nie tylko w dosłownym znaczeniu słowa „utworzenie” lecz także w języku prawnym. Przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.; dalej: „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”), posługują się pojęciem utworzenia spółki (w odniesieniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w art. 151, w Rozdziale 1 zatytułowanym „Powstanie spółki”, podczas gdy czynności związane z podwyższaniem kapitału zakładowego uregulowane są w Rozdziale 4 zatytułowanym „Zmiana umowy spółki”. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że literalne brzmienie przepisu art. 19 ust. 1a pkt 3 i 5 ustawy o CIT, należy interpretować w ten sposób, że dotyczy wyłącznie przypadku wniesienia przez założyciela nowego podmiotu wkładu niepieniężnego w momencie zawiązania (utworzenia) podatnika, tym samym wyłączenia te nie znajdują zastosowania w sytuacji Spółki.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka została utworzona w dniu 20 lutego 2017 r., a jej dokapitalizowanie poprzez wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorca nastąpi w 2022 r., a więc ponad 5 lat od utworzenia i rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie zostanie wniesiona na utworzenie kapitału zakładowego Spółki, lecz na jego podwyższenie, stosownie do regulacji zawartej w art. 257 KSH.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP2- 3.4010.366.2017.1.PS zostało uznane za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przypadku spółki, która została utworzona w czerwcu 2016 r., a dopiero w lutym 2017 r. została dokapitalizowana przez objęcie ZCP w wyniku podziału przez wydzielenie innej spółki - Spółki Dzielonej, nie doszło do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT. Trzeba podkreślić, że ZCP nie została wniesiona w momencie zawiązania (utworzenia) Spółki, ale w trakcie jej funkcjonowania.

Reasumując, dosłowne brzmienie zarówno art. 19 ust. 1a pkt 3 jak i 5 ustawy CIT nie pozostawia żadnych wątpliwości, iż dotyczy on wyłącznie przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego w momencie zawiązania (utworzenia) spółki. Analogiczne stanowisko zostało zajęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.28.2017.1.AZE oraz interpretacji z 26 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.87.2017.2.AL.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wskazać należy, że art. 19 ust. 1 pkt 2 został zmieniony przez art. 2 pkt 17 - ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2123, dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniający ustawę z dniem 1 stycznia 2021 r.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą:

ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Górny limit przychodów za poprzedni rok podatkowy, który uprawnia do uznania za małego podatnika w 2022 r. (przeliczenie na złote kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na 1 października 2021 r. (1 euro = 4,5941 zł), w zaokrągleniu do 1000 zł), wynosi 9 188 000 zł.

Natomiast górny limit przychodów w roku podatkowym, który uprawnia do stosowania stawki 9% od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych (przeliczenie na złote kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł) wg. kursu 1 euro = 4,5889 z 3 stycznia 2022 r. - w przypadku, gdy początek roku podatkowego podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym, wynosi 9 178 000 zł.

Jak stanowi art. 19 ust. 1a ustawy o CIT podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1c ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody ogółem osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT). Stawka 9% nie dotyczy przychodów/dochodów z zysków kapitałowych.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że 20 lutego 2017 r. nastąpiła rejestracja spółki w KRS w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jej kapitał zakładowy wynosi 5000 zł i posiada dwóch wspólników. Siedziba spółki znajduje się w (…) w województwie (…). Przedmiotem przeważającej działalności spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. 29 grudnia 2017 r. działalność spółki została zawieszona.

Zamierzają Państwo wznowić wykonywanie działalności gospodarczej w 2022 r. i w następstwie ma zostać wniesiona do niej aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa, należąca do jednego ze wspólników i jednocześnie Prezesa Zarządu Spółki. Wartość aportu przekroczy równowartość 10.000 euro przeliczonej według właściwego średniego kursu euro.

Wartość przychodu ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że transakcja wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do wznowionej działalności gospodarczej spowoduje zakwalifikowanie Państwa jako podmiotu określonego w art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT. Przepis ten odnosi się do podatników, którzy zostali utworzeni przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14.

Z uwagi na fakt zawieszenia Państwa działalności gospodarczej w 2017 r., który był jednocześnie rokiem jej rozpoczęcia, kolejnym rokiem podatkowym w Państwa przypadku i zarazem bezpośrednio następującym po roku utworzenia działalności gospodarczej jest 2022 r. W omawianej sprawie planują Państwo wnieść aportem do wznowionej w 2022 r. działalności gospodarczej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdarzenie to nie będzie miało miejsca w roku podatkowym, w którym spółka została utworzona, natomiast będzie miało miejsce w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, czyli w 2022 r. Tym samym należy stwierdzić, że znajdzie u Państwa zastosowanie art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT i na jego podstawie podlegają Państwo wyłączeniu z opodatkowania preferencyjną 9% stawka podatku dochodowego od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych i indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Ponadto, co warte podkreślenia, interpretacje te zostały wydane w stanie prawnym, w którym nie obowiązywał jeszcze art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).