Interpretacja dotyczy ustalenia, czy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym wspólnikiem jest jednostka samorządu terytorialnego - Powiat, może być uznana za spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. W takim przypadku Spółka nie musiałaby rozpoznawać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych od Powiatu, w tym nieodpłatnego użyczenia mienia ruchomego oraz nieruchomości niezbędnych do prowadzenia działalności ratowniczej. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, ponieważ spełnione zostały wszystkie przesłanki do uznania jej za spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego, co oznacza, że nieodpłatne świadczenia otrzymywane od Powiatu nie stanowią przychodu podatkowego Spółki.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
20 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może zostać uznana za spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), a w związku z tym nie rozpoznać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od Powiatu.
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) został wpisany do rejestru przedsiębiorców 13 stycznia 2021 r. Jedynym wspólnikiem Spółki jest jednostka samorządu terytorialnego – Powiat (…). Przedmiotem działalności Spółki jest działalność pogotowia ratunkowego.
W związku z powstaniem nowego szpitala powiatowego w A, działającego na zasadach partnerstwa publiczno-prywatnego (dalej „Szpital”), z dniem 31 marca 2022 r. Powiat zlikwidował Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w A (dalej „ZZOZ”). Niemal cały majątek ruchomy ZZOZ został przekazany w ramach umowy partnerstwa publiczno-prywatnego do Szpitala.
W majątku ZZOZ zostały następujące składniki majątku (dalej jako „Składniki Majątku”):
- mienie ruchome niezbędne do prowadzenia działalności ratowniczej (w tym karetki, sprzęt medyczny i wyposażenie);
- nieruchomość zabudowana budynkiem przy ul. B w A, w którym prowadzona jest działalność ratownicza;
- inne mienie tj. stany magazynowe w postaci leków, sprzętu medycznego jednorazowego użytku, wartości niematerialne i prawne w postaci systemu operacyjnego do serwerów.
Składniki Majątku są niezbędne do udzielania świadczeń z zakresu ratownictwa medycznego. W trybie art. 61 Ustawy o działalności leczniczej stały się one własnością Powiatu. Składniki Majątku nie przeszły do majątku Szpitala z uwagi na ograniczenia wynikające z Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Udzielaniem świadczeń w zakresie ratownictwa medycznego na terenie Powiatu zajmuje się Spółka.
Aby umożliwić Spółce statutową działalność przed wniesieniem Składników Majątku aportem do Spółki, Powiat zawarł z nią umowy:
1. Umowę dzierżawy lokalu w budynku posadowionym na nieruchomości, w której Spółka wykonuje swoje zadania oraz
2. Umowy nieodpłatnego użyczenia mienia ruchomego niezbędnego do prowadzenia działalności ratowniczej (w tym karetki, sprzęt medyczny i wyposażenie). Podlegające użyczeniu mienie stanowi środki trwałe w myśl ustawy o CIT, a także wartości niematerialne i prawne.
Jednocześnie Spółka przejęła w trybie art. 231 Kodeksu pracy część pracowników ZZOZ, a także dokonała cesji praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z kontrahentami ZZOZ. Umowy mają zastosowanie od dnia 1 kwietnia 2022 r.
Czy Spółka może zostać uznana za spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a w związku z tym nie rozpoznać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od Powiatu?
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zostać uznana za Spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), a w związku z tym może nie rozpoznać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od Powiatu.
Uzasadnienie
Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do przychodów należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu wyłączeń zawartym w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Zgodnie z treścią art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r., poz. 1360, dalej: „K.C.”), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Dla celów podatkowych nie ma znaczenia nazwanie umowy nieodpłatną, lecz jej charakter, tzn. rzeczywiste otrzymanie przez podatnika nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika bowiem z przywołanego przepisu K.C., w ramach umowy użyczenia, u otrzymującego rzecz nie powstaje obowiązek dokonania jakichkolwiek świadczeń na rzecz dającego.
Artykuł 713 K.C. stanowi, że „biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia”.
Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy więc rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje - bez obowiązku świadczenia wzajemnego - rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).
Zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez podatnika stanowi jego przychód podatkowy.
Wyjątkiem są tylko świadczenia kumulatywnie spełniające następujące przesłanki:
1. świadczenie związane jest z używaniem środków trwałych otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie,
2. świadczenie otrzymane jest przez samorządowy zakład budżetowy oraz spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego,
3. świadczenie otrzymane jest od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.
W opisanym stanie faktycznym wskazane przesłanki zostały kumulatywnie spełnione:
1. Świadczenie otrzymane przez Spółkę było w istocie nieodpłatnym przekazaniem do używania środków trwałych, a także wartości niematerialnych i prawnych
2. Świadczenie otrzymała Spółka, która stanowi spółkę użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego.
3. Drugą stroną nieodpłatnego świadczenia była jednostka samorządu terytorialnego, czyli Powiat.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że świadczenia na rzecz Spółki otrzymane od Powiatu nie stanowią przychodu - jest uzasadnione.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili