Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. za pośrednictwem epuap, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1. Czy w przypadku gdy pracownicy 100% udziałowca Spółki są powołani do pełnienia funkcji Członków Rady Nadzorczej i nie będą pobierali wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)"?

2. Czy w przypadku, gdy pracownik 100% udziałowca Spółki, wskazany w pkt b) stanu faktycznego, jest powołany do pełnienia funkcji Członka Zarządu i nie pobiera wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstaje przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT"?

3. Czy w przypadku, gdy pracownik Spółki-Siostry, w której 100% udziałów posiada Spółka-Matka, wskazany w pkt c) stanu faktycznego, jest powołany do pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki i nie pobiera wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstaje przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT"?

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 sierpnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.405.2022.1.MKU wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 8 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność produkcyjno-sprzedażową. Od 2020 r. jedynym 100% udziałowcem Spółki jest spółka prawa norweskiego Y z siedzibą w Norwegii (dalej: Y lub Spółka-Matka). Zgodnie z umową Spółki, Rada Nadzorcza Spółki składa się z trzech do sześciu członków powoływanych na czas nieokreślony i odwoływanych przez Zgromadzenie Wspólników. Umowa Spółki stanowi, że wynagrodzenie Członków Rady Nadzorczej ustala Zgromadzenie Wspólników. Aktualnie Rada Nadzorcza Spółki składa się z 3 osób, które zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Wspólników pobierają wynagrodzenie z tytułu pełnienia tej funkcji. Jednocześnie wszyscy Członkowie Rady Nadzorczej Spółki są pracownikami Y i pobierają stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy z jedynym udziałowcem Spółki jakim jest Y. Oznacza to, że wszyscy Członkowie Rady Nadzorczej Spółki są przedstawicielami jedynego udziałowca Spółki i są przez niego wybierani. Spółka rozważa rezygnację z wypłacania wynagrodzenia Członkom Rady Nadzorczej, ponieważ pełniąc funkcje w Radzie Nadzorczej Spółki wykonują swoje pracownicze obowiązki wobec Y, za które otrzymują już wynagrodzenie bezpośrednio od swojego pracodawcy, tj. Y. Jednocześnie w 2022 roku zmienił się skład osobowy Zarządu Spółki. Umowa Spółki przewiduje, że Zarząd Spółki składa się z jednego do pięciu członków, którzy są powoływani na czas nieokreślony i odwoływani przez Radę Nadzorczą Spółki, która z kolei (jako zostało to wskazane powyżej) składa się z Członków będących przedstawicielami jedynego właściciela Spółki (jako, że jedyny właściciel Spółki dokonuje wyboru Członków Rady Nadzorczej). Umowa Spółki nie wspomina o kwestii wynagrodzenia Członków Zarządu Spółki. Spółka nie wypłaca Członkom Zarządu wynagrodzenia z tytułu powołania. W przeszłości, Zarząd Spółki składał się z trzech Członków Zarządu, którzy poza powołaniem do Zarządu Spółki byli jednocześnie pracownikami Spółki, otrzymywali z tego tytułu wynagrodzenie za pracę.

Aktualnie Zarząd składa się z trzech Członków Zarządu, spośród których:

a) jeden Członek Zarządu Spółki poza powołaniem do pełnienia funkcji Członka Zarządu (bez wynagrodzenia), zatrudniony jest w Spółce na podstawie umowy o pracę;

b) jeden Członek Zarządu jest pracownikiem spółki Y i pobiera stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy z Y, a jednocześnie nie pobiera wynagrodzenia od Spółki z tytułu powołania oraz nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę czy kontraktu managerskiego;

c) jeden Członek Zarządu jest pracownikiem spółki Z z siedzibą w Estonii (dalej: Z lub Spółka-Siostra), której 100% wspólnikiem jest spółka Y i pobiera stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy z Z, a jednocześnie nie pobiera wynagrodzenia od Spółki z tytułu powołania oraz nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę czy kontraktu managerskiego.

Spółka nie zamierza zawierać z Członkami Zarządu wskazanymi w pkt b) i c) powyżej umowy o pracę, kontraktu managerskiego oraz nie została podjęta uchwała o przyznaniu Członkom Zarządu wynagrodzenia z tytułu powołania.

Pytania

1. Czy w przypadku gdy pracownicy 100% udziałowca Spółki są powołani do pełnienia funkcji Członków Rady Nadzorczej i nie będą pobierali wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT"?

2. Czy w przypadku, gdy pracownik 100% udziałowca Spółki, wskazany w pkt b) stanu faktycznego, jest powołany do pełnienia funkcji Członka Zarządu i nie pobiera wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstaje przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT"?

3. Czy w przypadku, gdy pracownik Spółki-Siostry, w której 100% udziałów posiada Spółka-Matka, wskazany w pkt c) stanu faktycznego, jest powołany do pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki i nie pobiera wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji, po stronie Spółki powstaje przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: "ustawa o CIT"?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pełnienia przez pracowników Spółki-Matki - 100% udziałowca Spółki oraz przez pracownika Spółki - Siostry, w której 100% udziałów posiada Y, funkcji Członków Rady Nadzorczej oraz funkcji Członków Zarządu bez wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę, po stronie Spółki nie powstaje i nie powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.; dalej: "ustawa o CIT") (winno być: Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodem jest, między innymi, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. W ustawie o CIT nie zostało zdefiniowane rozumienie pojęcia „świadczenie nieodpłatne”, jednakże zgodnie z akceptowaną w doktrynie i orzecznictwie interpretacją, oznacza to wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie (danemu podmiotowi), mające konkretny wymiar finansowy. Tym samym nieodpłatnym świadczeniem będzie takie świadczenie, za które podmiot otrzymujący je nie jest zobowiązany i nie będzie w przyszłości zobowiązany zapłacić lub wykonać jakiekolwiek świadczenie wzajemne.

W przedstawionej sytuacji przyszłej (członkowie Rady Nadzorczej) oraz faktycznej (Członkowie Zarządu), jeżeli Wnioskodawca zaprzestanie wypłacania wynagrodzenia Członkom Rady Nadzorczej lub nie wypłaca wynagrodzenia Członkom Zarządu, którzy pozostają zatrudnieni przez 100% udziałowca Spółki albo inną spółkę z grupy kapitałowej i z tego tytułu otrzymują odpowiednie wynagrodzenie od tych innych Spółek, po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie (w przypadku Rady Nadzorczej) i nie dochodzi (w przypadku Zarządu) do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w związku z nieodpłatnym pełnieniem przez Członków Rady Nadzorczej oraz Członków Zarządu Spółki ich funkcji w Spółce. Wynika to z faktu, że 100% udziałowiec, działający w ramach organów takich jak Zgromadzenie Wspólników oraz Rada Nadzorcza, wyznaczający swoich pracowników oraz pracowników innych spółek z grupy kapitałowej do sprawowania nadzoru nad Spółką oraz zarządzania Spółką, uzyskuje korzyść majątkową (świadczenie wzajemne) w postaci prawa do udziału w przyszłym zysku (dywidendy). Tego rodzaju działanie jedynego wspólnika Spółki należy uznać za przejaw sprawowania nadzoru i dbałości o sprawy Wnioskodawcy, jego rozwój i powiększanie zysków, a jednocześnie o własne interesy gospodarcze, tj. zyski osiągnięte z działalności Wnioskodawcy. Nie ma przy tym znaczenia, czy funkcje te pełnione są przez wspólnika będącego osobą prawną poprzez swoich pracowników czy też pracowników innej spółki zależnej. W przypadku, gdy wspólnikiem jest osoba prawna, z oczywistych względów nie może ona pełnić funkcji członka Rady Nadzorczej czy też członka Zarządu osobiście. Może jednak pełnić tę funkcję wydelegowana przez wspólnika osoba fizyczna, będąca pracownikiem wspólnika albo innej spółki wchodzącej w skład grupy kapitałowej tego wspólnika.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy że nie dochodzi tu do braku ekwiwalentności świadczeń. Członkowie Zarządu i Rady Nadzorczej realizują cele gospodarcze jedynego wspólnika Spółki. Oznacza to, że pracownicy jedynego wspólnika lub też pracownicy innej spółki w 100% kontrolowanej przez wspólnika Spółki, świadczą usługi zarządcze i kontrolne w celu realizacji celów i założeń postawionych przez wspólnika Spółki, tak aby w rezultacie, wspólnik Spółki osiągnął korzyść związaną z uczestnictwem w Spółce. Pełnienie przez dwóch Członków Zarządu wskazanych w pkt b) i c) stanu faktycznego swoich funkcji bez otrzymywania wynagrodzenia od Spółki oraz oczekiwanie przez jedynego wspólnika Spółki na korzyści ekonomiczne w postaci dywidendy, wyklucza możliwość uznania, że po stronie Spółki zarządzanej nieodpłatnie przez pracownika Spółki-Matki lub Spółki-Siostry powstają przychody z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Również nieodpłatne zasiadanie w Radzie Nadzorczej przez osoby, które do tej funkcji zostały skierowane (oddelegowane) przez jedynego wspólnika Spółki, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, w szczególności nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyż świadczeniodawca, tj. jedyny wspólnik uzyskuje lub uzyska w przyszłości od świadczeniobiorcy, tj. Spółki, świadczenie ekwiwalentne (np. w postaci dywidendy).

Taki pogląd został wskazany i potwierdzony również w następujących interpretacjach:

1. pismo z dnia 14 stycznia 2016 r., Izba Skarbowa w Warszawie, IPPB6/4510-415/I5-2/AK oraz

2. pismo z dnia 8 kwietnia 2015 r., Izba Skarbowa w Łodzi, IPTPB3/4510-33/15-4/PM.

Podsumowując, pełnienie przez Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej funkcji w imieniu jedynego wspólnika, uznać należy za wyraz dbałości tego wspólnika o Spółkę i jej zyski oraz własne cele, co nie może być uznane za świadczenie nieodpłatne w rozumieniu ustawy o CIT. Ekwiwalentem za zapewnienie działania Członka Zarządu czy Rady Nadzorczej może być bowiem dla wspólnika wypłacona mu w przyszłości przez Spółkę dywidenda, a ponadto rozwój Spółki oraz zapewnienie kontroli nad prawidłową realizacją zadań dla których Spółka została powołana. Mając na uwadze powyższe, w Spółce nie występuje (i nie wystąpi w przyszłości z tego tytułu) przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do treści art. 213 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 1467 r., poz. 2022– dalej: Kodeks spółek handlowych),

umowa spółki może ustanowić radę nadzorczą lub komisję rewizyjną albo oba te organy.

Zgodnie natomiast z art. 392 § 1 tej ustawy,

Członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia.

Z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika, że wypłacenie członkowi rady nadzorczej wynagrodzenia za pełnioną funkcję nie jest obligatoryjne. Zatem należy przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka rady nadzorczej bez wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 201 § 1-3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 1467 r., poz. 2022- dalej: „Kodeks spółek handlowych”):

Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków.

Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.

Natomiast § 4 tego przepisu stanowi, że

Członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie „powołanie” należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem należy przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia. Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

(art. 7 ust. 2 updop).

Ustawodawca w art. 12 updop, regulującym kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ww. ustawy, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 updop,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Mając powyższe na uwadze, źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią wszelkie zdarzenia prawne i faktyczne skutkujące uzyskaniem przychodu. Źródło przychodów można określić szeroko, w sposób ogólny (np. rodzaj działalności prowadzonej przez podatnika), jak i wąsko (np. stosunek prawny, którego stroną jest podatnik; składnik majątku podatnika).

Przepisy podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określają, co należałoby rozumieć pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe i sądy administracyjne, wskazujące sposób rozumienia przepisów prawa podatkowego, za nieodpłatne świadczenie uznaje się wszelkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w konsekwencji których powstaje nieodpłatne, niezwiązane z poniesieniem wydatku lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe o konkretnym wymiarze finansowym. Ustawodawca ograniczył się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję przedstawiono m.in. w uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06). Nieodpłatnym świadczeniem, jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważać zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw. Natomiast pojęcie „świadczenia” rozpatrywane jest z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. w świetle postanowień art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie jest zatem przedmiotem stosunku zobowiązaniowego i polegać ono może zarówno na działaniu, jak i na zaniechaniu osoby zobowiązanej, bądź na niewykonywaniu pewnych uprawnień, czy czynności (art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego).

Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje korzyść majątkową.

Dla kwestii rozstrzygnięcia identyfikacji nieodpłatnego świadczenia po stronie Wnioskodawcy, kluczowe znaczenie ma charakter powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką-Matką oraz Spółką-Siostrą.

Z wniosku wynika, że Spółka- Matka jest 100% udziałowcem Wnioskodawcy (Spółki). Wszyscy Członkowie Rady Nadzorczej Spółki są pracownikami Spółki-Matki i pobierają stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy od Spółki. Spółka rozważa rezygnację z wypłacania wynagrodzenia Członkom Rady Nadzorczej, ponieważ pełniąc funkcję w Radzie Nadzorczej Spółki wykonują swoje pracownicze obowiązki wobec swojego pracodawcy Spółki-Matki od której otrzymują już wynagrodzenie. Członkowie Zarządu Spółki są powoływani i odwoływani przez Radę Nadzorczą Spółki. Spółka nie wypłaca Członkom Zarządu wynagrodzenia z tytułu powołania. Zarząd składa się z:

a) jednego Członka Zarządu Spółki, który poza powołaniem do pełnienia funkcji Członka Zarządu (bez wynagrodzenia), zatrudniony jest w Spółce na podstawie umowy o pracę;

b) jednego Członka Zarządu, który jest pracownikiem spółki Y i pobiera stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy z Y, a jednocześnie nie pobiera wynagrodzenia od Spółki z tytułu powołania oraz nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę czy kontraktu managerskiego;

c) jednego Członka Zarządu, który jest pracownikiem spółki Z z siedzibą w Estonii (Spółka-Siostra), której 100% wspólnikiem jest spółka Y i pobiera stosowne wynagrodzenie ze stosunku pracy z Z, a jednocześnie nie pobiera wynagrodzenia od Spółki z tytułu powołania oraz nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę czy kontraktu managerskiego.

Spółka nie zamierza zawierać z Członkami Zarządu wskazanymi w pkt b) i c) powyżej umowy o pracę, kontraktu managerskiego oraz nie została podjęta uchwała o przyznaniu Członkom Zarządu wynagrodzenia z tytułu powołania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia po stronie Spółki w przypadku:

a) powołania pracowników 100% udziałowca (Spółka –Matka) Spółki do pełnienia funkcji Członków Rady Nadzorczej bez pobierania wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji;

b) powołania pracownika 100% udziałowca (Spółka –Matka) Spółki do pełnienia funkcji Członka Zarządu bez pobierania wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji;

c) powołania pracownika Spółki-Siostry w której 100% udziałów posiada Spółka –Matka Spółki do pełnienia funkcji Członka Zarządu bez pobierania wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę z tytułu pełnienia tej funkcji.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, w którym pracownicy Spółki—Matki będą pełnić funkcję członków Rady Nadzorczej Spółki bez wynagrodzenia otrzymywanego od niej z tego tytułu, w pierwszej kolejności należy wskazać, że przepisy Kodeksu spółek handlowych nie wprowadzają wymogu wynagrodzenia za wykonywanie funkcji członka rady nadzorczej spółki z o.o.

W przypadku, gdy wspólnik jest osobą prawną, nie może on pełnić funkcji członka rady nadzorczej spółki zależnej osobiście, lecz pełnią ją wyznaczone przez niego osoby, w tym przypadku pracownicy Spółki-Matki.

Z tytułu posiadania udziałów spółki, udziałowcowi przysługują określone prawa, a w szczególności prawo do dywidendy i prawo do otrzymania majątku spółki w razie jej likwidacji. Z tego względu wspólnik jest bezpośrednio zainteresowany sprawowaniem nadzoru nad jej działalnością. Pozwala to uzyskać wymierne korzyści ekonomiczne, poprzez bezpośrednie nadzorowanie działalności spółki w celu zapewnienia jej sprawnego i efektywnego działania, a w konsekwencji maksymalizację zysków wspólnika - z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę, względnie udziału w majątku likwidacyjnym spółki.

Nie można zatem przyjąć, że w takim wypadku zachodzi brak ekwiwalentności, stanowiący warunek konieczny do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Po stronie Spółki nie powstanie więc przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania numer 2 oraz 3 należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku Członkowie Zarządu realizują w istocie cele gospodarcze jedynego wspólnika Spółki, co oznacza, że pracownicy jedynego wspólnika lub też pracownicy innej spółki w 100% kontrolowanej przez wspólnika Spółki, świadczą usługi zarządcze i kontrolne w celu realizacji celów i założeń postawionych przez wspólnika Spółki, tak aby w rezultacie, wspólnik Spółki osiągnął korzyść związaną z uczestnictwem w Spółce. Pełnienie przez dwóch Członków Zarządu wskazanych w pkt b) i c) stanu faktycznego swoich funkcji bez otrzymywania wynagrodzenia od Spółki w sytuacji oczekiwania przez jedynego wspólnika Spółki korzyści ekonomicznej w postaci dywidendy, wyklucza możliwość uznania, że po stronie Spółki zarządzanej nieodpłatnie przez pracownika Spółki-Matki lub Spółki-Siostry powstają przychody z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Stwierdzić także należy, że Spółka-Siostra jest tak samo zainteresowana właściwym zarządzaniem Spółki- Wnioskodawcy, niezależnie od tego czy posiada w niej udziały bezpośrednio czy pośrednio. Wspólnik posiadając udziały w Spółce (także pośrednio), spodziewa się w przyszłości świadczenia w postaci m.in. dywidendy (a w przypadku udziału pośredniego dywidendy od spółki będącej bezpośrednim wspólnikiem), na wysokość której wpływ mają w dużej mierze podejmowane przez niego działania w ramach zarządzania Spółką, a w przypadku likwidacji spółek zależnych spodziewa się zwiększenia majątku, który jemu przypadnie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).