Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody z dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT oraz koszty uzyskania przychodów sfinansowane z tych dotacji należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) oraz czy dotacje otrzymywane przez Spółkę ze środków EIT należy zaliczać do przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest podmiotem wchodzącym w skład Wspólnoty Wiedzy i Innowacji (WWil) Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (ang. Knowledge and Innovation Community of the European Institute of Innovation and Technology -w skrócie KIC EIT). Zgodnie z art. 2 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/819 z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (wersja przekształcona) (Dziennik Ustaw Unii Europejskiej L 189 z 28 maja 2021 r.), wspólnota wiedzy i innowacji (WWiI) oznacza działające na szeroką skalę zinstytucjonalizowane partnerstwo europejskie, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2021/695, zrzeszające instytucje szkolnictwa wyższego, instytucje badawcze, przedsiębiorstwa i inne zainteresowane strony w procesie innowacji, istniejące w postaci strategicznej sieci, która niezależnie od jej formy prawnej opiera się na wspólnym średnio- i długookresowym planowaniu innowacji w celu sprostania wyzwaniom stojącym przed EIT oraz przyczynienia się do realizacji celów określonych na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/695. Dane partnerstwo jest wybierane i wyznaczane jako WWiI przez EIT na podstawie konkurencyjnej, otwartej, przejrzystej i opartej na kryterium doskonałości procedury, zgodnie z rozporządzeniem 2021/819 oraz kryteriami wyboru partnerstw europejskich określonymi w rozporządzeniu (UE) 2021/695. Warunkiem minimalnym utworzenia WWiI jest uczestnictwo co najmniej trzech niezależnych podmiotów partnerskich, które obejmują co najmniej jedną instytucję szkolnictwa wyższego, jedną instytucję badawczą i jedno przedsiębiorstwo prywatne, które mają siedziby w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich. Każda WWiI prowadzi działalność w określonym obszarze tematycznym, na który jednoznacznie wskazuje jej nazwa. Dotychczas Europejski Instytut Innowacji i Technologii wyznaczył 8 odrębnych WWiI: w obszarze ochrony klimatu - EIT Climate-KIC, digitalizacji - EIT Digital, surowców - EIT RawMaterials, ochrony zdrowia - EIT Health, energii - EIT Innoenergy, przetwórstwa - EIT Manufacturing, transportu - EIT UrbanMobility. Od 2017 roku działa też Wspólnota Wiedzy i Innowacji obszarze żywności - EIT Food, której członkiem jest Wnioskodawca. WWiI EIT Food jest reprezentowana przez (…), stowarzyszenie non-profit utworzone na podstawie prawa belgijskiego i mające siedzibę w Belgii (dalej jako „Stowarzyszenie”). Członkami Stowarzyszenia są wszystkie podmioty partnerskie tworzące WWiI (…)(m.in. uniwersytety, instytuty badawcze, przedsiębiorstwa). WWiI (…) posiada własne organy w postaci Zgromadzenia Partnerów (Partner Assembly), Rady Nadzorczej (Supervisory Board), Zarządu (Management Board) i Rozszerzonego Zarządu (Extended Management Board). W ramach WWiI (…) tworzone są tzw. centra kolokacji

(Co - location Centres, dalej jako „CLC”) oznaczające fizyczne centrum utworzone w otwarty i przejrzysty sposób, promujące powiązania i aktywną współpracę między podmiotami trójkąta wiedzy oraz działające jako centralny punkt wymiany wiedzy; partnerzy WWiI mają za jego pośrednictwem dostęp do infrastruktury i wiedzy fachowej, potrzebnych do realizacji ich wspólnych celów. Wnioskodawca jest jednym z pięciu CLC utworzonych przez WWiI (…) (CLC North-West, CLC North-East, CLC Central, CLC South, CLC West), obejmującym zasięgiem swojego działania obszar Polski, Ukrainy, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Estonii, Łotwy, Litwy, Słowenii, Czarnogóry, Macedonii i Serbii. Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT) jest organem Unii Europejskiej, mającym osobowość prawną, którego celem jest przyczynienie się do zrównoważonego wzrostu gospodarczego w Europie i zwiększenia konkurencyjności przez wzmocnienie potencjału innowacyjnego państw członkowskich i całej Unii. EIT realizuje ten cel, propagując i łącząc ze sobą szkolnictwo wyższe, innowacje i badania na najwyższym poziomie. Przychody EIT obejmują wkład ze środków Unii Europejskiej pochodzących z programu „Horyzont Europa”. Przychody EIT mogą również pochodzić z wkładów wnoszonych przez podmioty prywatne lub publiczne. EIT może ponadto otrzymywać dodatkowe zasoby finansowe z innych programów unijnych. Dysponowanie przez EIT środkami finansowymi pochodzącymi z budżetu UE sprawia, że do EIT stosuje się w całości przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999, co ma na celu zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji i innych sprzecznych z prawem działań godzących w interesy finansowe UE. Z kolei WWil (…)jest finansowana z wkładu finansowego z EIT oraz z innych źródeł prywatnych i publicznych (w tym w szczególności wkładów podmiotów partnerskich, dobrowolnych wkładów państw członkowskich, państw stowarzyszonych lub innych państw trzecich lub organów publicznych tych państw członkowskich lub państw trzecich; wkładów organów lub instytucji międzynarodowych; wkładów kapitałowych; zapisów, darowizn i wkładów od osób fizycznych, instytucji, fundacji lub innych podmiotów ustanowionych na mocy prawa krajowego oraz instrumentów finansowych, łącznie z tymi, które są finansowane z budżetu ogólnego Unii). Wkład finansowy EIT na rzecz WWiI (…) pochodzi ze środków Unii Europejskiej z programu „Horyzont Europa”. Podstawą stosunków między EIT a WWiI są umowy o partnerstwie i umowy o udzielenie dotacji, które określają prawa i obowiązki WWiI oraz oparty na wynikach wkład finansowy EIT na rzecz WWiI. Relacje pomiędzy EIT a WWiI (…) regulują dwie zasadnicze umowy: 1) umowa o partnerstwie zawarta pomiędzy EIT a Stowarzyszeniem na lata 2021 - 2024 określająca ogólne zasady współpracy oraz warunki działania WWiI (…) (tzw. Partnership Agreement); 2) umowa o udzielenie dotacji na lata 2021 - 2022, określająca zasady współpracy i zadania do wykonania w danym okresie na podstawie zaakceptowanego przez EIT biznesplanu oraz wielkość dotacji pochodzącej ze środków EIT na dany okres (tzw. Grant Agreement). Zasadność wykorzystania przydzielonych dotacji jest corocznie weryfikowana na podstawie przekazywanych przez Wnioskodawcę, audytowanych sprawozdań finansowych. Dotacje (granty) przyznawane przez EIT(…) stanowią obecnie główne źródło finansowania działalności Spółki. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, dotacje (granty) podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Pytania

1. Czy przychody z dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT oraz koszty uzyskania przychodów sfinansowane z tych dotacji należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

2. Czy dotacje otrzymywane przez Spółkę ze środków EIT należy zaliczać do przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym?

Państwa stanowisko w sprawie.

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, przychodów z dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT nie należy zaliczać do przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1. W dniu 1.stycznia 2022 r. weszły w życie przepisy art. 24ca ustawy o CIT, wprowadzające do systemu prawa podatkowego instytucję nazwaną przez ustawodawcę „minimalnym podatkiem dochodowym”.

Zakres podmiotowy nowej daniny został określony w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1. poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2. osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1 % - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Katalog wyłączeń z zakresu podmiotowego opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym został określony w art. 24ca ust. 14 ustawy o CIT.

Art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:

1. zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych;

2. przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:

a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz

b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 1%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju.

Sposób obliczania podstawy opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym został określony w art. 24 ca ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 24ca ust. 12 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wpłacić na rachunek urzędu skarbowego należny minimalny podatek dochodowy w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, przy czym kwotę minimalnego podatku dochodowego podlegającą wpłacie pomniejsza się o należny za ten sam rok podatkowy podatek obliczony zgodnie z art. 19. Art. 24ca ust. 13 ustawy o CIT stanowi, że kwotę zapłaconego za dany rok podatkowy minimalnego podatku dochodowego odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, za który podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy. Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikami minimalnego podatku dochodowego są spółki będące polskimi rezydentami podatkowymi, które w roku podatkowym poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych bądź których rentowność, rozumiana jako udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, nie przekroczyła 1%. Istota wątpliwości Wnioskodawcy sprowadza się do sposobu określenia udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, od którego uzależnione jest objęcie podatnika zakresem podmiotowym minimalnego podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy istotne jest, że ustawodawca zawarł w przepisie art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odwołanie do art. 7 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że dla określenia kwoty dochodów oraz przychodów, których zestawienie pozwoli na określenie udziału dochodów w przychodach, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, należy zastosować reguły wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o CIT określa, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, nie precyzując jednocześnie, w jaki sposób należy określić ten dochód. Takie wskazówki znajdują się dopiero w kolejnych jednostkach redakcyjnych art. 7 ustawy o CIT. Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy norma prawna wywiedziona z przytoczonych przepisów stanowi, że dochodem, o który mowa w art. 7 ust.1 ustawy o CIT (stanowiącym przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym), jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych ze źródła przychodów położonego w Polsce lub za granicą nad kosztami uzyskania tych przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie zostały zwolnione od podatku. Jeżeli zaś dochody z określonych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, wówczas przychodów uzyskanych z tych źródeł oraz kosztów związanych z tymi przychodami nie uwzględnia się przy obliczaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem CIT. Skoro zaś przychodów ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz kosztów ich uzyskania nie uwzględnia się przy obliczaniu dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, to tym samym przychodów tych i kosztów ich uzyskania nie uwzględnia się również przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, gdyż przepis ten wprost odsyła w tym względzie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

W efekcie, przychodów z dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT

Ad. 2. Zgodnie z art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, jednym z elementów składających się na podstawę opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym jest kwota odpowiadająca 4% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym. Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy dotacje otrzymywane przez Wnioskodawcę ze środków EIT, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, powinny być zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowych dotacji nie należy zaliczać do przychodów, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym. Wniosek przeciwny byłby niezgodny z wykładnią systemową i celowościową przepisu art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT.

Według Wnioskodawcy, skoro dotacje otrzymywane przez Spółkę ze środków EIT podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, to jednocześnie nie powinny podlegać opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym, a do takiej sytuacji doszłoby, gdyby przyjąć, że dotacje z EIT stanowią przychody, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym. Co więcej, w takim przypadku niemożliwe byłoby zastosowanie mechanizmu, o którym mowa w art. 24ca ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT, który ma zapewnić możliwość odliczenia minimalnego podatku dochodowego od podatku CIT obliczonego na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 19 ustawy o CIT i w ten sposób uniknięcie podwójnego opodatkowania tego samego dochodu - z jednej strony podatkiem CIT na zasadach ogólnych, a z drugiej strony minimalnym podatkiem dochodowym.

W efekcie podmioty uzyskujące wyłącznie bądź w głównej mierze przychody zwolnione od podatku CIT na zasadach ogólnych, podlegałyby opodatkowaniu podatkiem minimalnym, co niweczyłoby zarówno cel ustawodawcy przyświecający wprowadzeniu poszczególnych zwolnień podatkowych, jak i minimalnego podatku dochodowego. Jak wynika bowiem z uzasadnienia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 1532, Sejm IX kadencji), wprowadzającej instytucję minimalnego podatku dochodowego do polskiego systemu podatkowego: „Celem zmian w sferze podatku dochodowego od osób prawnych jest uszczelnienie systemu podatkowego realizujące się poprzez wprowadzenie nowej formy opodatkowania podatkiem CIT. (`(...)`) Sytuacja, w której podatnicy osiągają i wykazują każdego roku bardzo niski dochód z działalności operacyjnej albo ponoszą w dłuższym okresie stratę z takiej działalności, jest często nie tylko nieadekwatna do skali i rodzaju prowadzonej działalności (bowiem są to w dużej mierze podatnicy wykazujący się znaczącymi obrotami), ale także nieakceptowalna z punktu widzenia realiów gospodarki rynkowej. Podmiot ponoszący straty nie powinien bowiem w dłuższej perspektywie funkcjonować na rynku. W przypadku jednak gdy pomimo wskazanych uwarunkowań (tj. permanentnego ponoszenia straty podatkowej lub wykazywania bardzo niskiego dochodu) podatnik wciąż prowadzi działalność, może to oznaczać wykorzystywanie przez niego działań optymalizacyjnych. Z punktu widzenia budżetu państwa konieczne jest wprowadzenie regulacji ukierunkowanych na zminimalizowanie ewentualnych tego rodzaju praktyk, mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego”. W innym miejscu uzasadnienia można przeczytać, że „celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego”. W kontekście powyższego należy zauważyć, że w przypadku otrzymywania dotacji ze środków pochodzących od instytucji Unii Europejskiej, jaką jest EIT, brak opodatkowania tych środków wynika wprost z przepisu ustawy o CIT i nie jest przejawem „zmniejszania zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego”, któremu ma przeciwdziałać minimalny podatek dochodowy. Co więcej, opodatkowanie dotacji korzystających ze zwolnienia przedmiotowego z podatku CIT minimalnym podatkiem dochodowym prowadziłoby również do zniweczenia ratio legis przepisu przewidującego zwolnienie tych dotacji z podatku CIT. Skoro podatnik byłby zobowiązany zaliczyć przedmiotowe dotacje do podstawy opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym i jednocześnie nie mógł odliczyć od podatku minimalnego podatku CIT zapłaconego na zasadach ogólnych, doszłoby do nieakceptowalnej z punktu widzenia racjonalności ustawodawcy sytuacji, w której z jednej strony ustawodawca stanowi przepis zwalniający przedmiotowe dotacje z CIT, a z drugiej strony stanowi inny przepis, który niweczy efekty tego zwolnienia.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków EIT nie należy zaliczać do przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, od których obliczana jest podstawa opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art.53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.