0111-KDIB2-1.4010.192.2022.2.AR

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- Czy w opisanym stanie faktycznym, w 2022 r. za wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) powinna być brana wartość wynikająca z Obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni, tj. rok 2021 – jest nieprawidłowe,

- Czy osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) („ulga dla młodych”) oraz ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT – jest prawidłowe – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2022 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

- Czy w opisanym stanie faktycznym, w 2022 r. za wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT powinna być brana wartość wynikająca z Obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni, tj. rok 2021,

- Czy osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT („ulga dla młodych”) oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie Organu z 15 czerwca 2022 r. – 17 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka), będąca polskim rezydentem podatkowym – 1 stycznia 2022 r. dokonała wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estoński CIT). W tym celu w ustawowym terminie, tj. w styczniu 2022 r. Wnioskodawca złożył właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego zawiadomienie według ustalonego wzoru, informujące o dokonanym wyborze.

Przychód Wnioskodawcy pochodzący ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, zatem zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT Spółka spełnia przesłanki do nabycia statusu „małego podatnika”.

Deklaracja opodatkowania w formie ryczałtu została poprzedzona weryfikacją spełnienia warunków opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, które zostały wskazane w ustawie o CIT. W rozumieniu Spółki, po przeprowadzeniu ww. weryfikacji, w jej przypadku zostały łącznie spełnione przesłanki wskazane w art. 28j ustawy o CIT, a zatem Spółka uprawniona jest do opodatkowania tzw. estońskim CIT-em. Spółka powzięła jednak wątpliwości co do spełnienia warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) w zw. z art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.

Obecnie Spółka zatrudnia bowiem jedną osobę - studentkę poniżej 26 roku życia, niebędącą podmiotem powiązanym ze Spółką, na umowę zlecenia. W tym celu Spółka ponosi miesięczne wydatki przewyższające przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw. W przyszłości Spółka zamierza rozszerzać personel i zatrudniać nowe osoby, także na umowę o pracę.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w opisanym stanie faktycznym, w 2022 r. za wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT powinna być brana wartość wynikająca z Obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni - w tym przypadku 2021?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT („ulga dla młodych”) oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, za wartość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT w 2022 r., powinna być przyjęta wartość wyznaczona w Obwieszczeniu Prezesa GUS (Główny Urząd Statystyczny) za rok poprzedni - tutaj 2021.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT („ulga dla młodych”) oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

Ad.1

W myśl art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, który m.in. ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Z kolei w odniesieniu do małych podatników, w myśl art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT ww. warunek ponoszenia wydatków uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, oraz w związku z wypłatą tego wynagrodzenia na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W tym miejscu należy wskazać, że ww. warunek odnosi się do sytuacji, w której dany podatnik zatrudnia personel z innych tytułów aniżeli umowa o pracę np. z tytułu umowy zlecenia bądź umowy o dzieło. Niemniej jednak w powołanych przepisach ustawodawca nie wskazał jakiego okresu dotyczy przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku należałoby odwoływać się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za poprzedni rok podatkowy. Podatnik bowiem musi zapewnić spełnianie warunków tzw. estońskiego CIT-u przed przystąpieniem do tej formy opodatkowania. Oznacza to, że planując zatrudnienie oraz wydatki przedsiębiorstwa Spółka musi z góry znać parametr, do którego się odnosi. Dla przykładu, zdaniem Wnioskodawcy, w 2022 r. należałoby w tym celu odwołać się do Obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 21 stycznia 2022 r. w sprawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w 2021 r. Zgodnie z tym obwieszczeniem przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w 2021 r. wyniosło 5.889,84 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznaczenie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na bieżąco, za każdy poprzedni miesiąc w ciągu roku podatkowego mogłoby przysporzyć trudności w długoterminowym planowaniu zarządzaniu Spółką oraz mogłoby generować nadmierne obowiązki administracyjne. Nie powinno bowiem dochodzić do sytuacji, w których Spółka nie wiedziałaby do jakiej wartości wydatków będzie się miała odnosić w poszczególnych miesiącach. Oznaczałoby to bowiem, że w przypadku umowy długoterminowej np. umowy zlecenia, Spółka musiałaby co miesiąc zmieniać postanowienie umowne dotyczące wynagrodzenia. Takie działanie nie miałoby nic wspólnego z zapewnieniem przewidywalności i bezpieczeństwa finansowego przedsiębiorstwa.

Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku umów o pracę, zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) oraz art. 28j ust. 3 lit. 1) ustawy o CIT nie ma wątpliwości na podstawie jakiej kwoty ustalać wynagrodzenie pracownika na potrzeby estońskiego CIT-u. Minimalne wynagrodzenie za pracę określane jest bowiem w Rozporządzeniu Rady Ministrów na kilka miesięcy przed rozpoczęciem nowego roku np. minimalne wynagrodzenie za 2022 r. zostało określone w rozporządzeniu z 14 września 2021 r.

Mając na uwadze fakt, że zarówno regulacja odnosząca się do umów o pracę, jak i innych tytułów, ma realizować ten sam cel - stymulować zatrudnienie na określonym poziomie w spółkach objętych ryczałtem, należy zapewnić pracodawcom ten sam poziom stabilności i pewności w określaniu wynagrodzenia personelu, bez względu na podstawię zatrudnienia.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenie, zwolniona z odprowadzania zaliczek na PIT oraz składek na ZUS spełnia wymagania wskazane w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT. Wynika to wprost z wyjaśnień Ministra Finansów, zawartych w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek” znajdującym się na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (Objaśnienia do Ryczałtu od dochodów spółek - Ministerstwo Finansów - Portal Gov.pl /www.gov.pl/). Z objaśnień: na podatniku ma ciążyć obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Warunek ten będzie zatem spełniony gdy podatnik występuje jako płatnik tych należności. Jeżeli zatem wystąpi obowiązek płatnika ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z opodatkowania PIT lub oskładkowania to warunek ten również zostanie spełniony (np. w przypadku osób korzystających z tzw. Ulgi dla młodych do ukończenia 26 roku życia).

Zdaniem Wnioskodawcy, z objaśnień wynika zatem wprost, że Zleceniobiorca Spółki objęty tzw. ulgą dla młodych do ukończenia 26 roku życia spełnia ww. warunek. W tym przypadku bowiem Spółka pozostaje płatnikiem należności podatkowych oraz składkowych, jednakże przepisy szczególne zwalniają taką osobę z PIT oraz oskładkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123) i weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., wprowadzając nowy reżim opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe przepisy, umieszczone w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zmienione ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”).

Założeniem zmian wprowadzonych ustawą nowelizującą było uproszczenie i doprecyzowanie istniejących regulacji w zakresie ryczałtu od dochodów, jak również rozszerzenie katalogu podmiotów uprawnionych do wyboru opodatkowania ryczałtem.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. (uchylony)

2. mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a) z wierzytelności,

b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c) z części odsetkowej raty leasingowej,

d) z poręczeń i gwarancji,

e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

3. podatnik:

a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;

4. prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

5. nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

6. nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

7. złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

W myśl natomiast art. 28j ust. 3 ww. ustawy,

W przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3:

1. lit. a, uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 1 osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, przez okres wskazany w tym przepisie;

2. lit. b, uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, oraz w związku z wypłatą tego wynagrodzenia na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Podatnik, aby móc wybrać ryczałt jest zobowiązany jest łącznie spełnić w każdym okresie opodatkowania ryczałtem warunki określone w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2-6.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 1 stycznia 2022 r. dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. W tym celu w ustawowym terminie, tj. w styczniu 2022 r. Spółka złożyła właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego zawiadomienie według ustalonego wzoru, informujące o dokonanym wyborze. Spółka, po przeprowadzeniu weryfikacji spełnienia warunków opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, spełnia łącznie przesłanki wskazane w art. 28j ustawy o CIT, a zatem Spółka uprawniona jest do opodatkowania tzw. estońskim CIT-em. Spółka powzięła jednak wątpliwości co do spełnienia warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) w zw. z art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT. Obecnie Spółka zatrudnia bowiem jedną osobę - studentkę poniżej 26 roku życia, niebędącą podmiotem powiązanym ze Spółką, na umowę zlecenia. W tym celu Spółka ponosi miesięczne wydatki przewyższające przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw. W przyszłości Spółka zamierza rozszerzać personel i zatrudniać nowe osoby, także na umowę o pracę. Ponadto Spółka spełnia przesłanki do uznania Jej za „małego podatnika”, zgodnie z art. 4a pkt. 10 ustawy o CIT

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że aby skorzystać z ryczałtu od dochodu spółek podatnik powinien zatrudniać na podstawie umowy o pracę (w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy), nie mniej niż 3 pracowników niebędących wspólnikami, co najmniej przez okres 300 dni roku podatkowego. W przypadku, gdy rok podatkowy podatnika nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – okres 300 dni podlega proporcjonalnemu dostosowaniu. Podatnik może również zatrudniać co najmniej 3 osoby fizyczne na podstawie innej umowy niż umowę o pracę. W takiej sytuacji konieczne jest jednak spełnienie jeszcze dwóch warunków. Po pierwsze, wysokość wydatków na wynagrodzenia takich osób fizycznych (co najmniej 3) powinna być równa co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Po drugie, wypłata wynagrodzenia musi być opodatkowana PIT (obowiązek poboru przez podatnika zaliczek na podatek PIT) oraz oskładkowana (obowiązek poboru przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne). W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa pracę, oba warunki muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie). Należy dodatkowo wyjaśnić, że w zakresie obowiązku dotyczącego opodatkowania wypłaty PIT oraz jej oskładkowania przepis art. 28j ust. 1 pkt 3 lit b ustawy o CIT stanowi, iż na podatniku ma ciążyć obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Warunek ten będzie zatem spełniony gdy podatnik występuje jako płatnik tych należności. Jeżeli zatem wystąpi obowiązek płatnika ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z opodatkowania PIT lub oskładkowania to warunek ten również zostanie spełniony (np. w przypadku osób korzystających z tzw. ulgi dla młodych do ukończenia 26. roku życia).

Kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT będzie spełnione tylko w sytuacji, kiedy podatnik w pełni realizuje warunki określone w pkt 1 lub w pkt 2 lub realizuje w pełni oba warunki jednocześnie.

Kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia nie będzie jednak spełnione, jeśli warunki określone w pkt 1 lub 2 będą zrealizowane tylko częściowo. Przykładowo do takiej sytuacji dojdzie w przypadku, kiedy podatnik zatrudnia 2 osoby fizyczne na umowę o pracę oraz 2 osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej, nawet jeśli pozostałe warunki (opodatkowanie, oskładkowanie oraz wysokość wynagrodzenia na podstawie umowy cywilnoprawnej) będą spełnione.

Do minimalnego poziomu zatrudnienia wlicza się zarówno osoby fizyczne, które podatnik zatrudniał przed przystąpieniem do Ryczałtu od dochodów spółek jak i osoby, które zostały zatrudnione przez podatnika już w trakcie opodatkowania Ryczałtem.

Innymi słowy nie jest konieczne, aby podatnik zwiększał zatrudnienie, jeśli kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 jest spełnione w momencie przystąpienia do Ryczałtu i utrzymane w roku podatkowym.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek dotyczący zatrudnienia na podstawie umowy o pracę uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia co najmniej 1 osobę fizyczną w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres wskazany w tym przepisie, tj. co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym.

Z kolei warunek dotyczący zatrudnienia osób na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, w przypadku małego podatnika uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz co najmniej 1 osoby fizycznej**.** Wypłata wynagrodzenia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, musi być opodatkowana PIT (obowiązek poboru przez podatnika zaliczek na podatek PIT) oraz oskładkowana (obowiązek poboru przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne).

W obu przypadkach do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników tego podatnika.

W kolejnych latach, tj. począwszy od drugiego roku opodatkowania ryczałtem, mały podatnik zobowiązany jest już w pełni spełniać warunek dotyczący zatrudnienia. Dotyczy to zarówno zatrudnienia na podstawie umowy o pracę oraz na podstawie innej umowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że osoba zatrudniona w oparciu o umowę zlecenia, korzystająca ze zwolnienia z PIT („ulga dla młodych”) oraz ZUS jako studentka poniżej 26 roku życia, spełnia warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz w art. 28j ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), ponieważ w sytuacji tej wystąpi obowiązek płatnika ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z opodatkowania PIT lub oskładkowania.

Należy jednak mieć na uwadze, że w związku zatrudnieniem wskazanej we wniosku studentki w każdym miesiącu pierwszego roku opodatkowania ryczałtem Wnioskodawca winien ponosić z tytułu wypłaty na jej rzecz wynagrodzenia wydatek w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw.

Przy czym, z powołanych wyżej przepisów nie wynika, za jaki okres należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw. Wskazówkę w tym zakresie stanowi przykład 12 z Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek. W przykładzie weryfikacji poddany został każdy z miesięcy danego roku poprzez porównanie sumy kwot wypłaconych wynagrodzeń do limitu wydatków na wynagrodzenia pracowników, o którym w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o CIT (ustalonego na podstawie iloczynu liczby osób zatrudnionych i wartości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ustalonego na podstawie obwieszczenia Prezesa GUS). W analizie przypadku użyto sformułowania „Zakładając, że kwota przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw wynosiła w każdym miesiącu 5.500 zł”.

Oznacza to, że za przeciętne wynagrodzenie nie może być rozumiana przeciętna wartość wynagrodzenia podana w Obwieszczeniu Prezesa GUS za rok poprzedni – 2021 r., ale przeciętna wartość wynagrodzenia za poszczególne miesiące.

Biorąc pod uwagę powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie objętym wskazanymi przez Państwo we wniosku pytaniami.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).