Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2022 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty tzw. minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) za rok podatkowy 2022,

- czy wskaźnik rentowności - decydujący o objęciu opodatkowaniem - należy wyliczyć, biorąc pod uwagę przychody (inne niż z zysków kapitałowych) osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie oraz koszty poniesione do 27 stycznia 2022 r. włącznie,

- czy podstawą opodatkowania dla minimalnego podatku dochodowego będą wyłącznie przychody osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca to X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zarejestrowana przez Sąd Rejonowy dla (…), Krajowy Rejestr Sądowy (…). X. Sp. z o.o. nadany został numer (…) oraz nr statystyczny Regon (…). Kapitał Spółki wynosi (…) zł.

Wspólnikami X. Sp. z o.o. są:

- Pan A., posiadający w przedmiotowym okresie 220 udziałów o łącznej wysokości 110.000,00 zł (udział procentowy 50%);

- Pani B., posiadająca w przedmiotowym okresie 220 udziałów o łącznej wartości 110.000,00 zł (udział procentowy 50%).

Członkami zarządu X. Sp. z o.o. są:

- Pan C., jako Prezes zarządu;

- Pan A., jako Członek zarządu.

Ponadto stanowisko Prokurenta w spółce pełni Pani B. (prokura samoistna).

Główny przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej w spółce stanowi sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych.

Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W okresie od 1 stycznia do 20 stycznia 2022 r. Wnioskodawca był udziałowcem spółki Y. Spółka z o.o. z siedzibą w (…), wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…) Krajowego Rejestru Sądowego (…), posiadającej numer NIP (…) oraz REGON (…), o kapitale zakładowym 5000 zł.

Wnioskodawca posiadał 100 udziałów w spółce Y. Sp. z o.o., o wartości jednostkowej 50 zł i łącznej: 5000 zł. Wnioskodawca zbył udziały w spółce Y. Sp. z o.o. z dniem 20 stycznia 2022 r.

W okresie od 1 stycznia do 27 stycznia 2022 r. Wnioskodawca był udziałowcem Z. Sp. z o.o, z siedzibą w (…), wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…), o numerze NIP (…) oraz REGON (…).

Wnioskodawca posiadał 84 udziały w spółce Z. Sp. z o.o., o wartości jednostkowej 50 zł i łącznej: 4200 zł. Wnioskodawca zbył udziały w spółce Y. Sp. z o.o. (winno być: Z. Sp. z o.o.) z dniem 27 stycznia 2022 r.

Począwszy od 28 stycznia 2022 r. Wnioskodawca nie ma udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Udziałowcami Wnioskodawcy są wyłącznie osoby fizyczne.

Planowany przez Podatnika udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych nie będzie przekraczał 1%.

Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów finansowania dłużnego na rzecz podmiotów powiązanych (art. 24ca ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.p.).

Wnioskodawca nie będzie wykazywał odroczonego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p.

Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 24ca ust. 3 pkt 4 u.p.d.o.p.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty tzw. minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca u.p.d.o.p. za rok podatkowy 2022?

2. Na wypadek pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, wskaźnik rentowności - decydujący o objęciu opodatkowaniem - należy wyliczyć, biorąc pod uwagę przychody (inne niż z zysków kapitałowych) osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie oraz koszty poniesione do 27 stycznia 2022 r. włącznie?

3. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, podstawą opodatkowania dla minimalnego podatku dochodowego będą wyłącznie przychody osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że nie będzie podatnikiem obowiązanym do obliczenia minimalnego podatku przychodowego, o którym mowa w art. 24ca ust. 1, ponieważ na koniec roku podatkowego (a także przez zdecydowanie przeważającą część roku podatkowego) był podatnikiem objętym wyłączeniem z minimalnego podatku dochodowego (w związku z prostą strukturą właścicielską, tj. nieposiadaniem udziałów (akcji) w innym podmiocie oraz w związku z faktem, że jego udziałowcami są wyłącznie osoby fizyczne).

Zgodnie z przepisem art. 24ca ust. 1 u.p.d.o.p. podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1. poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2. osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1%

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Wnioskodawca jest spółką. Planowany przez Wnioskodawcę udział dochodów (ze źródła innego niż „zyski kapitałowe”) w przychodach (innych niż „zyski kapitałowe”) nie będzie przekraczać 1%. Na wyższy udział dochodu nie pozwala uzyskiwana przez Wnioskodawcę marża handlowa.

Potencjalnie zatem Wnioskodawcy może dotyczyć minimalny podatek dochodowy, o którym mowa, w art. 24ca ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie jednak z przepisem art. 24ca ust. 14 pkt 4 u.p.d.o.p. przepisu art. 24ca ust. 1 u.p.d.o.p. nie stosuje się do podatników, których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Wskazać w tym miejscu trzeba, że minimalny podatek dochodowy ma niewątpliwie charakter roczny. Przepisy nie przewidują zaliczek na poczet tego podatku. Podatek rozliczany jest dopiero w ramach zeznania rocznego. Zasadniczo przesłanki opodatkowania oceniane są także z perspektywy (w kontekście) całego roku podatkowego i po jego zakończeniu.

W związku z tym - także i przeszkody do opodatkowania tym podatkiem, muszą być oceniane po zakończeniu roku podatkowego (i przez pryzmat całego roku podatkowego).

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że jeśli przez ponad 11. miesięcy w roku podatkowym, a także na koniec roku podatkowego (w którym miałoby ewentualnie mieć miejsce opodatkowanie), spełnia przesłanki wyłączające go z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, tzn.:

- przez cały rok podatkowy jego udziałowcami są tylko osoby fizyczne;

- od 28 stycznia 2022 r. (a planowo - do końca 2022 r.) Wnioskodawca nie posiada udziałów w kapitale innego podmiotu, ani też nie posiada tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym,

to tym samym w 2022 r. nie podlega minimalnemu podatkowi dochodowemu.

Ad 2

W razie, gdyby organ udzielający interpretacji uznał, że Wnioskodawca w jakimś zakresie podlega minimalnemu podatkowi dochodowemu, to wówczas istotne znaczenie ma określenie czasowych ram tego opodatkowania.

Jak wskazywano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca uzyskał prostą strukturę własnościową (wyłączającą go z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym) z dniem 27 stycznia 2022 r.

Przepisy u.p.d.o.p. nie odnoszą się w żaden sposób do opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym w trakcie roku (przez część roku). Wskazywano już (przedstawiając własne stanowisko w sprawie), że opodatkowanie minimalnym podatkiem dochodowym tylko przez część roku nie jest możliwe (brak przepisów określających zasady opodatkowania).

Gdyby jednak uznać, że takie opodatkowanie powinno mieć miejsce, to wówczas - zdaniem Wnioskodawcy - określając, czy Wnioskodawca podlega opodatkowaniu tym podatkiem i obliczając wskaźnik rentowności, względnie oceniając fakt poniesienia straty, należy wziąć pod uwagę wyłącznie przychody osiągnięte i koszty poniesione od 1 stycznia 2022 r. do 27 stycznia 2022 r. włącznie.

Tak więc w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy opodatkowanie minimalnym podatkiem dochodowym miałoby ewentualnie miejsce, gdyby Wnioskodawca w okresie między

1 stycznia 2022 r. a 27 stycznia 2022 r.:

1. poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2. osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1%.

Przy czym - obliczając stratę (o której mowa w pkt 1), czy też odpowiednio wskaźnik rentowności (o którym mowa w pkt 2), Wnioskodawca brałby pod uwagę wyłącznie przychody osiągnięte i koszty poniesione od 1 stycznia 2022 r. do 27 stycznia 2022 r. włącznie.

Ad 3

Jeśli uznać, że Wnioskodawca - który nie spełniał przez cały rok podatkowy oraz na koniec roku podatkowego warunków do opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym - jednak powinien być opodatkowany minimalnym podatkiem dochodowym, to wówczas istotne znaczenie ma określenie sposobu obliczania podstawy opodatkowania tym podatkiem w aspekcie czasowym.

Jak wskazywano w opisie zdarzenia przyszłego u Wnioskodawcy nie występują żadne inne składniki podstawy opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, poza przychodami. Wnioskodawca nie ponosi bowiem żadnych kosztów na rzecz podmiotów powiązanych (art. 24ca ust. 3 pkt 2 i pkt 4 u.p.d.o.p.), ani też nie wykaże podatku odroczonego (art. 24ca ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p.).

W związku z powyższym jedynym potencjalnym składnikiem podstawy opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym u Wnioskodawcy mogłyby być przychody.

Przepis art. 24ca ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.p. stanowi, że podstawą opodatkowania jest m.in. kwota odpowiadająca 4% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym.

Jeśli uznać, że Wnioskodawca powinien obliczyć minimalny podatek dochodowy, to w podstawie opodatkowania powinien uwzględnić wyłącznie przychody uzyskane od dnia 1 stycznia 2022 r. do 27 stycznia 2022 r. włącznie.

Przychody uzyskane po tej dacie - tj. od momentu, w którym Wnioskodawca uzyskał prostą strukturę właścicielską - nie podlegają uwzględnieniu w podstawie opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast art. 7 ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) do ustawy CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osob prawnych, tj. art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT,

Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1. poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2. osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1%

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Z uzasadniania do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 73-74) wynika, że „ponieważ celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego, niektóre kategorie podmiotów zostały wyłączone spod jurysdykcji tego opodatkowania. Należą do nich: podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności (start-up’y w pierwszych 3 latach), przedsiębiorstwa finansowe (enumeratywny katalog podmiotów określony w art. 15c ust. 16), podatnicy, którzy wykazali określony (30%) spadek przychodów w stosunku do przychodów roku poprzedniego, a także podmioty funkcjonujące w prostej strukturze organizacyjnej, bez powiązań mogących skutkować działaniami optymalizacyjnymi (np. w przypadku, gdy osoba fizyczna jest jedynym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem spółki).

Przewidziane wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, poza instytucjami finansowymi podlegającymi tzw. podatkowi bankowemu, oznaczają swego rodzaju wsparcie dla tych podatników, którzy podejmują decyzję o prowadzeniu działalności gospodarczej, nie mając na celu unikania opodatkowania. Zgodnie z realiami gospodarczymi można przewidywać, że szczególnie w początkowej fazie funkcjonowania w obrocie (pierwsze 3 lata) podmioty gospodarcze będą ponosić stratę lub osiągać dochody na tyle niskie, że nie wygenerują dochodu do opodatkowania. Uwzględniono ponadto sytuację podatników, którzy w kolejnych latach (począwszy od 4 roku podatkowego prowadzenia działalności) będą wykazywać określony spadek przychodów w porównaniu do poprzedzającego roku podatkowego (co najmniej o 30%), a także podmiotów funkcjonujących w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez skomplikowanych powiązań (w których w szczególności udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne). Wydaje się, że w odniesieniu do wymienionych przypadków prawdopodobieństwo wystąpienia straty na działalności, czy niskiej rentowności jest możliwe i nie powinno świadczyć o działaniach ukierunkowanych na unikanie opodatkowania”.

Ponadto z uzasadniania do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 78-79) wynika, że „ust. 13 przewiduje wyłączenia w stosowaniu minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, którzy pomimo spełnienia warunków z ust. 1 (określony w przepisach poziom dochodów w przychodach/strata podatkowa z działalności operacyjnej) są:

(…)

- podmiotami funkcjonującymi w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez rozbudowanych powiązań – tj. w których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, a spółka podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Jednakże, zgodnie z brzmieniem ust. 14, wyłączenie, o którym mowa w ust. 13 pkt 1, nie znajdzie zastosowania jeżeli podatnik został utworzony w wyniku określonych form przekształceń. Chodzi o wyszczególnione operacje restrukturyzacyjne (wskazane w art. 19 ust. 1a) w wyniku których doszło do modyfikacji struktury/dokonano podziału/wniesiono wkład. Uzasadnieniem dla takiego obostrzenia jest zapobieganie dokonywaniu przez podatników restrukturyzacji, których celem jest wyłącznie – poprzez zmianę formuły działalności lub sztuczne dostosowywanie jej rozmiarów – stosowanie praktyk optymalizacyjnych.”

W myśl art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT,

Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:

a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz

b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 1%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju.

W myśl art. 24ca ust. 11 i 12 ustawy o CIT,

11. Podatnicy obowiązani do zapłaty minimalnego podatku dochodowego są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wykazać podstawę opodatkowania, pomniejszenia, o których mowa w ust. 10, i kwotę minimalnego podatku dochodowego.

12. Podatnicy są obowiązani wpłacić na rachunek urzędu skarbowego należny minimalny podatek dochodowy w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, przy czym kwotę minimalnego podatku dochodowego podlegającą wpłacie pomniejsza się o należny za ten sam rok podatkowy podatek obliczony zgodnie z art. 19.

W myśl art. 24ca ust. 13 ustawy o CIT,

Kwotę zapłaconego za dany rok podatkowy minimalnego podatku dochodowego odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, za który podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy.

W myśl art. 24ca ust. 14 ustawy o CIT,

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:

1. w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym;

2. będących przedsiębiorstwami finansowymi w rozumieniu art. 15c ust. 16;

3. jeżeli w roku podatkowym uzyskali przychody niższe o co najmniej 30% w stosunku do przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok podatkowy;

4. których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

5. jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z:

a) eksploatacją w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych,

b) wydobywaniem kopalin wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2021 r. poz. 1420), których ceny zależą bezpośrednio lub pośrednio od notowań na światowych rynkach;

6. wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a) rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b) obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 1%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wyłącznie spółki będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty tzw. minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca ustawy o CIT za rok podatkowy 2022.

Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest, co do zasady, do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 1% (1% lub niższej).

Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 1% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).

Jak wskazano powyżej ustawodawca przewidział pewne wyłączenia z opodatkowania podatkiem minimalnym. Nowa regulacja nie obejmie podatników, wymienionych

w cyt. art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników: których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że tzw. minimalny podatek dochodowy jest podatkiem rocznym. Przepisy nie przewidują zaliczek na poczet tego podatku. Należy go uiścić na konto urzędu skarbowego w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego.

Z będącego przedmiotem wątpliwości art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy o CIT wynika, że opodatkowania podatkiem minimalnym nie stosuje się do podatników, których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

W uzasadnieniu dla wprowadzenia powyższego przepisu, spełnienie wynikających z niego warunków określane jest jako spełnienie warunku posiadania tzw. prostej struktury organizacyjnoprawnej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w okresie od 1 do 27 stycznia 2022 roku był udziałowcem spółek Y. Sp. z o.o. oraz Z. Sp. z o.o., zatem w świetle powołanego przepisu, Wnioskodawca nie spełniał warunku posiadania prostej struktury przez część roku podatkowego tożsamego z rokiem kalendarzowym. Innymi słowy aby nie podlegać podatkowi minimalnemu prostą strukturę właścicielską Wnioskodawca powinien posiadać przez cały rok podatkowy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w 2022 roku posiadał udziały w spółkach Y. Sp. z o.o. i Z. Sp. z o.o., i jak wynika z wniosku planowany przez Podatnika udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych nie będzie przekraczał 1%, to Wnioskodawca będzie podlegał minimalnemu podatkowi dochodowemu w 2022 roku. Innymi słowy podatek ten będzie należny za 2022 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych pytaniem nr 2 i 3 jest kwestia ustalenia, czy:

- wskaźnik rentowności - decydujący o objęciu opodatkowaniem - należy wyliczyć, biorąc pod uwagę przychody (inne niż z zysków kapitałowych) osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie oraz koszty poniesione do 27 stycznia 2022 r. włącznie,

- podstawą opodatkowania dla minimalnego podatku dochodowego będą wyłącznie przychody osiągnięte do 27 stycznia 2022 r. włącznie.

W zakresie kwestii dotyczącej obliczenia wskaźnika dochodowości zauważyć należy, że z treści art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wynika, że podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym poniosły stratę albo odpowiednio wyliczony wskaźnik dochodowości nie większy niż 1%, wynosi 10% podstawy opodatkowania.

Powyższa regulacja odwołuje się zatem wprost do okresu roku podatkowego, w którym należy dokonać oceny podlegania podatkowi minimalnemu ze względu na poniesioną stratę albo niski wskaźnik dochodowości (nie więcej niż 1%).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 2, że wskaźnik rentowności decydujący o objęciu podatkiem minimalnym Wnioskodawca powinien obliczyć biorąc pod uwagę jedynie przychody/koszty z okresu od 1 do 27 stycznia 2022 roku (gdy Wnioskodawca nie posiadał prostej struktury organizacyjnoprawnej) jest nieprawidłowe. Takie stanowisko jest niezgodne z literalnym brzmieniem ww. art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT.

Natomiast odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, zauważyć należy, że podatek minimalny jest podatkiem rocznym. Podstawę opodatkowania określa się m.in. zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy o CIT.

Z treści art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że podstawę opodatkowania stanowi suma kwoty odpowiadającej 4% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym.

Wskazać należy, że podstawa opodatkowania podatkiem minimalnym w oparciu o wysokość osiąganych przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w myśl art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, powinna być określona na podstawie sumy rocznych przychodów.

Przyjęcie zatem stanowiska Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania podatkiem minimalnym powinny być jedynie przychody z okresu od 1 do 27 stycznia 2022 roku (gdy Wnioskodawca nie posiadał prostej struktury organizacyjnoprawnej) byłoby niezgodne z literalnym brzmieniem powołanego przepisu, tj. art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez stronę postępowania

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).