Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 września 2022 r., (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Wnioskodawca”, Spółka”). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja płyt meblowych różnych producentów, sprzedaż akcesoriów meblowych, ale również, produkcja gotowych elementów meblowych. Spółka jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…) NIP (…), REGON (…). W roku obrotowym 2021 Spółka działała w oparciu o ustawę o działalności gospodarczej, kodeks spółek handlowych, a także inne właściwe przepisy prawa. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2015 r., poz. 1710, z 2016 r. poz. 1206 oraz z2017 r. poz. 1089 i 2201). Spółka nie przekazuje do GUS (Główny Urząd Statystyczny) sprawozdań z działalności badawczo-rozwojowej - PNT-01. Spółka nie przekazuje do GUS sprawozdania o innowacjach w przemyśle - PNT-02.

OPIS DZIAŁALNOŚCI

Spółka działa na terytorium Polski. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji płyt meblowych, sprzedaży akcesoriów meblowych oraz produkcji gotowych elementów meblowych. Główne PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) działalności Spółki: 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana

STRATEGIA ROZWOJU SPÓŁKI

Spółka systematycznie prowadzi działania mające na celu zapewnienie swoim klientom produktów o wysokiej jakości, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji konsumentów. Produkty wykonane są tylko z najwyższej jakości materiałów i komponentów, które spełniają najbardziej rygorystyczne europejskie i międzynarodowe normy bezpieczeństwa. Wnioskodawca świadomie podchodzi do kwestii ochrony środowiska naturalnego poprzez współpracę jedynie ze sprawdzonymi dostawcami, spełniającymi wszelkie europejskie normy ekologiczne. Spółka inwestuje również w odnawialne źródła energii, na bieżąco modernizuje posiadane maszyny i urządzenia na takie, które są bardziej przyjazne dla środowiska naturalnego. Dodatkowym aspektem, potwierdzającym świadome, odpowiedzialne i ekologiczne podejście do prowadzonej działalności gospodarczej, jest posiadanie przez Spółkę Certyfikatu FSC, gwarantującego legalność oraz stanowiącego potwierdzenie tego, że Spółka korzysta z surowców pochodzących z odpowiedzialnych źródeł. Celem firmy jako stale rozwijającego się podmiotu, jest zwiększanie możliwości produkcyjnych, poszerzanie gamy wytwarzanych produktów poprzez wprowadzanie innowacji produktowych, udoskonaleń do produktów oferowanych już na rynku, jak również usprawnianie procesów technologicznych. Realizowane prace polegają między innymi na wytwarzaniu samemu, poszukiwaniu na rynku oraz testowaniu nowych technologii, materiałów lub zamienników, tworzeniu nowych produktów, ulepszaniu istniejących rozwiązań i technologii, prowadzeniu niewielkiej produkcji prototypowej, dokonywaniu walidacji produktów oraz wprowadzeniu nowych lub udoskonalonych produktów na rynek. Poza wskazanymi powyżej działaniami, główny rdzeń prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowi realizacja indywidualnych zamówień klientów zewnętrznych, dotyczących produkcji unikatowych płyt meblowych, projekty własne, powstające na bazie inicjatyw najwyższego kierownictwa, polegające na wdrożeniach nowych produktów do oferty, jak również działania mające na celu optymalizację procesów produkcyjnych.

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

Strukturę organizacyjną Spółki tworzą trzy zakłady produkcyjno-handlowe, punkt sprzedaży detalicznej, z możliwością realizacji niewielkich zleceń produkcyjnych, siedziba firmy w (…) oraz zakład specjalizujący się wyłącznie w produkcji gotowych produktów, zlokalizowany w (…). Analizując strukturę organizacyjną, można zauważyć, że składa się ona z pięciu głównych członów, podlegających bezpośrednio zarządowi spółki. Wśród nich wyróżnia się:

- Dział kadrowo-księgowy,

- Oddział główny w (…) w którym wydzielone są:

- Dział Sprzedaży (wraz z Kierownikiem),

- Dział Produkcji (wraz z Kierownikiem),

- Magazyn (wraz z Kierownikiem),

- oddziały produkcyjno-handlowe, w których każdy z nich ma swojego Kierownika, oraz wydzielono:

- Dział Sprzedaży,

- Dział Produkcji,

- Magazyn,

- Zakład produkcyjny w (…),w którym wydzielono Kierownika oddziału oraz:

- Dział Produkcji (wraz z Kierownikiem),

- Magazyn;

- Punkt sprzedaży detalicznej w (…), w którym wydzielono Kierownika sklepu oraz podległy mu personel.

ZATRUDNIENIE W OBSZARZE B+R

Umowy o pracę dla pracowników poszczególnych Działów nie zawierają postanowień, że celem zatrudnienia jest realizacja działalności badawczo-rozwojowej. Do zadań pracowników Spółki, wykonujących prace badawczo-rozwojowe, należą między innymi:

- realizacja indywidualnych zamówień klientów zewnętrznych;

- opracowanie nowych produktów do oferty firmy;

- opracowywanie i wdrażanie rozwiązań technologicznych umożliwiających podwyższenie wydajności produkcyjnej;

- opracowywanie rozwiązań mających na celu podwyższanie jakości produktów obecnie oferowanych przez firmę;

- optymalizacja procesów produkcyjnych.

W pracach B+R uczestniczą przede wszystkim pracownicy produkcyjni oraz kierownicy produkcji. Dla powyższych pracowników zakres obowiązków jest definiowany każdorazowo, w zależności od powierzonych w danym projekcie B+R zadań. Głównymi zadaniami pracowników biorących udział w tego rodzaju pracach jest analizowanie obecnych rozwiązań, podejmowanie działań zmierzających do ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych i produktów, rozwój oferty produktowej Spółki, a także optymalizacja kosztowa i materiałowa zużywanego surowca do produkcji gotowych elementów z płyt meblowych. Z powyższego wynika, że działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest przede wszystkim w Dziale Produkcyjnym. W ramach istniejącej struktury organizacyjnej w zakładzie, zatrudnieni pracownicy przede wszystkim opracowują nowe produkty,

udoskonalają już istniejące, jak również udoskonalają procesy technologiczne produkcji (koncepcyjne zmiany w maszynach i urządzeniach), jednocześnie pracując nad wysoką jakością i trwałością wytwarzanych produktów.

DZIAŁALNOŚĆ BADAWCZO - ROZWOJOWA

Spółka nie świadczy usług prowadzenia działalności badawczej lub prac rozwojowych dla innych podmiotów. Prace badawczo-rozwojowe są inicjowane przez samą firmę, w ramach jej bieżącej działalności, a wyniki tych prac są wdrażane w działalności przedsiębiorstwa. Wypracowane w wyniku działalności badawczo-rozwojowej produkty, przedsiębiorstwo oferuje bezpośrednio swoim klientom. Dodatkowo, prace badawczo-rozwojowe są również inicjowane przez klientów zewnętrznych, w zakresie składanych zamówień na produkcje unikatowych płyt meblowych, natomiast wyniki tych prac stanowią efekt finalny zamówienia klienta. Kierunek prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych przez Spółkę, wyznacza zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach, a także dążenie do utrzymania najwyższej jakości produktów i procesów technologicznych. Spółka stale monitoruje rynek materiałów oraz dostępność nowych rozwiązań technologicznych w zakresie projektowania i wytwarzania produktów. Źródłem pomysłów jest analiza rynku oraz potrzeby zgłaszane przez odbiorców.

Główne cele działalności Spółki to:

- projektowanie i produkcja nowych wyrobów - własne pomysły dla nowych modeli frontów meblowych;

- projektowanie i produkcja nowych produktów na indywidualne zlecenia klientów;

- udoskonalanie prowadzonych procesów technologicznych.

Przedmiotem prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych w Spółce, są więc prace mające na celu poszukiwanie, projektowanie, opracowywanie nowych i udoskonalonych produktów oraz procesów technologicznych. Prace B+R prowadzone przez Spółkę można podzielić na dwie kategorie:

1. wewnętrzne, tj. identyfikowane i inicjowane przez pracowników przedsiębiorstwa oraz najwyższe kierownictwo w odpowiedzi na możliwości poprawy już istniejących rozwiązań, analizy rynku, trendów, a w konsekwencji pozyskania nowych zleceń lub stworzenia nowego produktu;

2. zewnętrzne, tj. prowadzone na zamówienie klienta zewnętrznego.

Prace z obu kategorii często mogą się przenikać, gdyż założenia do produkcji elementów według indywidualnych potrzeb klientów wymaga pokazania pewnej dojrzałości posiadanej technologii (na różnym poziomie w zależności od realizowanego projektu), która osiągana jest nierzadko w ramach projektów wewnętrznych. Z drugiej strony, prawa własności intelektualnej projektów realizowanych dla klientów, co do zasady zostają własnością przedsiębiorstwa, toteż wyniki prac prowadzonych na zlecenia klientów, często będą stanowić punkt wyjścia dla dalszych prac (zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych). Zgodnie z zamierzeniami Spółki - rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych jest zarówno wprowadzenie do sprzedaży nowych produktów, unowocześnianie istniejących produktów, wprowadzanie do działalności nowych procesów technologicznych, optymalizacja stosowanych dotychczas metod produkcji, ale także realizacja indywidualnych zamówień klientów zewnętrznych.

W działalności gospodarczej Spółki wyróżnić można trzy obszary, w ramach których, podejmuje ona twórcze działania w ramach realizowanych projektów (dalej: „Projekty B+R”):

1. produkcja unikatowych wyrobów gotowych na zlecenie klientów zewnętrznych (prowadzone we wszystkich oddziałach);

2. prace własne, polegające na wdrożeniu nowych produktów;

3. prace własne, usprawniające proces produkcyjny.

Ad. 1.

Projekty B+R, w tym sektorze działalności Spółki, polegają na produkcji unikatowych formatek z płyt meblowych, wykonywanych na specjalne, indywidualne zamówienie klientów zewnętrznych. Zamówienia te stanowią całkiem nowe zlecenia, które wcześniej nie były realizowane w firmie, co powoduje, że poziom niepewności prawidłowej realizacji prac, jest wysoki. Proces ten rozpoczyna się od momentu przyjęcia zamówienia przez pracowników Działu Handlowego firmy. Klient, składając swoje zapotrzebowanie, zamawia interesujący go rodzaj formatki. Formatka stanowi wynikową przeprowadzonych prac badawczo-rozwojowych przez Spółkę. Pracownicy spółki, po otrzymaniu zamówienia, poddają je pracom optymalizacyjnym. Celem prowadzonej optymalizacji jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy dane zamówienie może zostać, pod względem technicznym, zrealizowane. Jeżeli okaże się, że nie ma technicznych możliwości na wykonanie danego zamówienia, pracownik odpowiedzialny za przeprowadzenie procesu optymalizacji, zobowiązany jest do skontaktowania się z klientem, celem zaproponowania rozwiązania umożliwiającego spełnienie wymagań stawianych przez zainteresowaną stronę. Po wprowadzeniu modyfikacji w zamówienie lub gdy zamówienie od początku było możliwe do realizacji, przeprowadzany jest drugi etap optymalizacji, przez pracowników firmy, z wykorzystanie jednego z programów komputerowych (w zależności od tego, w jakiej lokalizacji firmy prowadzona jest optymalizacja, wykorzystywany jest inny program): "

- F.,

- C.,

- O.

Proces optymalizacji prowadzony jest pod kątem kryteriów takich jak: minimalizacja zużycia materiału, minimalizacja ponoszonych kosztów, minimalizacja czasu pracy na produkcji. Każdy proces optymalizacji, który wykonywany jest pod indywidualne zamówienie klienta zewnętrznego, jest unikatowy i do każdego z nich trzeba podejść w indywidualny sposób. Po pierwsze ze względu na to, że wielkość bazowa płyty meblowej, z których wykonane zostaną gotowe elementy pod zamówienie, jest stała, a co za tym idzie, nie ma możliwości modyfikacji jej podstawowych wymiarów. Po drugie, każde indywidualne zamówienie, które nanoszone jest na gotowa płytę meblową, generuje różną ilość odpadów poprodukcyjnych, a więc zadaniem operatora jest takie umiejscowienie formatki na płycie, aby zarówno ograniczyć zużycie płyt meblowych, ale również ograniczyć ilość powstających odpadów, a co za tym idzie, kosztów działalności firmy. Po trzecie, wynikiem procesu optymalizacji jest dokumentacja wewnątrzzakładowa, która trafia na produkcję i określa wszystkie założenia, które trzeba spełnić, aby osiągnąć jak najlepsze wskaźniki w zakresie trzech powyższych parametrów, co powoduje, że praca ta jest niezwykle odpowiedzialnym zajęciem, zwiększającym zasoby wiedzy pracowników Spółki. Ze względu na przedstawione powyżej informacje, do realizacji zadań w zakresie optymalizacji wykorzystywani są pracownicy, posiadający bardzo duże doświadczenie zawodowe. Największy nakład pracy, w całym procesie obsługi klienta, a co za tym idzie, pojedynczego zamówienia, stanowi przeprowadzenie procesu optymalizacji (w każdym z oddziałów, oprócz (…), osoby odpowiedzialne za optymalizację poświęcają na te działania większość swojego czasu pracy - udział czasu poświęcanego przez nich na realizację tych zadań, w stosunku do całkowitego czasu pracy, waha się w przedziale od 80 do 100%). Prace te wykonuje łącznie czterech pracowników Spółki. Gdy proces optymalizacji pozwoli na stwierdzenie, że dany element z formatki można wyprodukować, pracownik przygotowuje wewnętrzną dokumentację techniczną, która przekazywana jest na produkcję, celem prawidłowego wykonania elementów meblowych. W tym momencie następuje przekazanie projektu do Działu Produkcyjnego, na którym spoczywa obowiązek wykonania elementów meblowych, do wydania klientowi zewnętrznemu. Do procesu wykorzystywane są następujące materiały i surowce:

- płyta meblowa;

- obrzeża wykonane z ABS;

- klej EVA;

- płyny antyadhezyjne;

- folia do pakowania; oraz zaplecze techniczne w postaci:

- programów optymalizacyjnych,

- pił panelowych,

- okeliniarek wąskich płaszczyzn,

- wózków widłowych.

Działalność w tym obszarze prowadzona jest codziennie, w każdej placówce Firmy. Ze statystyk za rok 2021 wynika, że pracownicy wykonali średnio 20 procesów optymalizacji podczas każdego dnia roboczego.

Ad. 2

Spółka, poza produkcją gotowych unikatowych płyt meblowych, na specjalne zamówienia klientów zewnętrznych, prowadzi również sprzedaż płyt drewnopochodnych, oklejanych różnego rodzaju foliami, produkowanych w zakładzie produkcyjnym w (…). Działania badawczo-rozwojowe w tym zakresie, prowadzone są w celu opracowania nowych produktów, na podstawie analizy trendów rynkowych oraz własnych doświadczeń przedsiębiorstwa. Celem takiego działania jest produkcja nowych lub udoskonalonych produktów, które poszerzając wiedzę pracowników firmy, jednocześnie poszerzają również ofertę produktową przedsiębiorstwa. Prace, o których mowa w tym punkcie, polegają przede wszystkim na:

1. zastosowaniu nowych, wcześniej niestosowanych klejów,

2. zastosowaniu nowych, wcześniej niestosowanych folii,

3. modyfikacji zmiennych procesowych takich jak:

a) temperatura;

b) ciśnienie;

c) posuw;

d) natężenie światła z lamp podczerwieni, bądź rezygnacja ze stosowania lamp;

e) ilość zastosowanego kleju.

Prace w tym zakresie rozpoczynają się w momencie zainicjowania powyższych działań przez właścicieli Spółki. Pierwszym etapem jest przeprowadzenie prac koncepcyjnych. Podczas nich powstają wstępne założenia, które dotyczą opracowania możliwości wdrożenia nowych produktów do oferty firmy. Na ich podstawie określa się jakie zmiany są konieczne, aby w ofercie mogły pojawić się nowe rozwiązania, niestosowane wcześniej w przedsiębiorstwie. Zmiany te polegają, przede wszystkim, na skorelowaniu ze sobą właściwości nowych materiałów, które mają być wykorzystywane w produkcji, wraz z parametrami procesowymi, które mogą ulec zmianie podczas procesu produkcji gotowych frontów meblowych. Czynności realizowane są przez wysoko wyspecjalizowanych pracowników firmy, posiadających wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu procesu produkcji, znających doskonale wykorzystywane maszyny oraz technologię produkcji. Następnym etapem, po zakończeniu prac koncepcyjnych, które kończą się opracowaniem wstępnej, wewnątrzzakładowej dokumentacji technicznej, są pracy produkcyjne. Pozwalają one zweryfikować w praktyce opracowane założenia. Prowadzona jest produkcja prototypowa, która ma odpowiedzieć na pytanie, czy wstępne założenia, poczynione na etapie koncepcyjnym, mają swoje odzwierciedlenie podczas pracy na gotowym materiale. Jeżeli, podczas produkcji prototypowej, okaże się, że założenia nie sprawdzają się, wprowadzane są działania korygujące, mające na celu dokonanie takich zmian parametrów procesowych, aby efektem było wyprodukowanie gotowych frontów meblowych w najwyższej, zakładanej jakości. Dopiero po osiągnięciu kilku sztuk produktów, które spełniają wewnętrzne normy jakościowe, można mówić o opracowaniu nowego produktu finalnego. Liczba kombinacji zmiennych procesowych, które są wykorzystywane i badane podczas produkcji prototypowej, zależy od tego, jakie wartości graniczne mogą przyjąć poszczególne parametr, a także od tego, w jakim zakresie można je zmieniać. W tym przypadku sytuacja wygląda następująco:

- temperatura może przyjmować wartości w zakresie od 30°C do 230°C, a zmiana wartości następuje co 1°C;

- ciśnienie wywierane przez nacisk kalandrów (walców) może być regulowane w trzy stopniowej skali;

- zakres posuwu regulowany jest od 5 do 25 mb/min, przy czym zmiana wartości następuje co 1 mb;

- podświetlenie kleju lampami podczerwieni może być regulowane w trzy stopniowej skali;

- podświetlenie folii lampami podczerwieni może być regulowane w trzy stopniowej skali;

- ilość naniesionego kleju może wynosić od 20 do 70 g/m2, przy czym ilość ta może zmieniać się co 1 godzinę.

Zmiana choćby jednego parametru, o jedną wartość, powoduje, że rozpatrywana jest już zupełnie inna kombinacja, która może skutkować osiągnięciem zupełnie innego wyniku. W związku z tym, podczas jednego procesu produkcyjnego, ze względu na niepewność możliwych do osiągnięcia wyników prac badawczo-rozwojowych, konieczne jest każdorazowe, przeprowadzenie prac polegających na przetestowanie wielu kombinacji zmiennych procesowych. To wszystko powoduje, że prace produkcyjne są czasochłonne, angażują wielu pracowników produkcyjnych oraz zmuszają przedsiębiorstwo ponoszenia dużych wydatków na materiały do procesu.

W procesie prac koncepcyjnych udział biorą:

- przedstawiciele najwyższego kierownictwa;

- brygadziści.

Podczas badań i produkcji pilotażowej udział biorą:

- brygadziści;

- pracownicy produkcyjni.

Podczas realizacji prac badawczo-rozwojowych w tym obszarze, wykorzystywane są następujące środki trwałe:

- wózek widłowy;

- kontener hakowy;

- aktywator folli;

- okleiniarka;

- żuraw słupowy;

- sprężarka;

- prasy;

- piły panelowe.

Nie każde działanie realizowane w ramach działalności badawczo-rozwojowej kończy się uzyskaniem sukcesu polegającego na opracowaniu optymalnego rozwiązania, które może zostać wdrożone w ofertę produktową przedsiębiorstwa.

Spółka w 2021 roku realizowała kilka procesów produkcji prototypowej w każdym miesiącu. Każdy, poszczególny proces produkcji prototypowej był realizowany średnio w ok. 8 godzin.

Ad. 3

Spółka, poza projektowaniem i wprowadzaniem do oferty nowatorskich produktów, czy realizacją zamówień pod indywidualne zlecenia klientów zewnętrznych, stale pracuje również nad wprowadzaniem nowości w procesie technologicznym. Zmiany te prowadzone są m.in. w zakresie:

1. Zwiększenia wydajności produkcyjnej przedsiębiorstwa;

2. Zastosowania środków czyszczących na linii produkcyjnej;

3. Eliminacja substancji klejących z niektórych produktów.

Prace badawczo-rozwojowe prowadzone w zakresie zmian w procesach technologicznych, opierają się głównie na znalezieniu rozwiązania problemów technologicznych, z którymi musi mierzyć się Spółka. Niejednokrotnie, prace te są wynikową informacji pozyskanych podczas prowadzenia prac B+R w innych obszarach, gdzie występujący problem technologiczny uniemożliwia wytworzenie nowego produktu w oczekiwanej jakości, bez wprowadzania zmian na linii produkcyjnej.

W zakresie opracowania zmian w procesach produkcji, działania obejmują następujące czynności:

- identyfikacja i analiza problemu technologicznego,

- opracowanie założeń rozwiązania zidentyfikowanego problemu,

- próby, testy w skali zbliżonej do rzeczywistej,

- w przypadku braku potwierdzenia poprawności:

- modyfikacja założeń, zmiana sposobu rozwiązania problemu technologicznego,

- kolejne próby w skali zbliżonej do rzeczywistej,

- w przypadku potwierdzenia poprawności przyjętej koncepcji:

- próby w warunkach produkcyjnych,

- przygotowanie nowej instrukcji stanowiskowej, wytycznych technologicznych.

Wśród rozwiązań problemów technologicznych, które opracowywane są podczas prac B+R w tym zakresie, wyróżnić można m.in.:

- rozwiązania polegające na wdrożeniu na linii produkcyjnej nowych, niestosowanych wcześniej środków czyszczących;

- opracowaniu dodatkowego oprzyrządowania wspomagającego prace na linii technologicznej np. specjalnych dysz do usuwania klejów.

W prace nad udoskonalaniem procesów produkcyjnych zaangażowani są:

- brygadziści;

- pracownicy produkcyjni.

Bezpośrednim skutkiem realizacji działalności badawczo-rozwojowej jest opracowanie oraz dostarczanie nowych rozwiązań wpływających bezpośrednio na poprawę charakterystyk i parametrów oferowanych produktów oraz realizowanych procesów. Podsumowując, prace podejmowane w ramach działalności badawczo-rozwojowej wynikają bezpośrednio z potrzeb obecnych i potencjalnych klientów Spółki, jak również analizy rynku. Realizowane projekty dotyczą opracowywania i wykonywania nowych produktów spełniających wymagania klientów, a nawet wychodząc im naprzeciw, jak również udoskonalania już oferowanych produktów oraz stosowanych technologii. Prace opisane powyżej są zdarzeniami unikalnymi w skali co najmniej przedsiębiorstwa. Prace badawczo-rozwojowe realizowane przez Spółkę nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych/okresowych zmian do produktów, procesów. Rozwiązania wypracowywane w ramach prowadzonych prac badawczo - rozwojowych pozwalają na realizację określonych celów przedsiębiorstwa. Prace prowadzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów, a prace nad nowymi produktami/procesami nie zawsze skutkują wprowadzeniem nowych produktów do oferty przedsiębiorstwa/sposobów wytwarzania produktów do działalności gospodarczej (przykładowo, w sytuacjach gdy właściwości nowego produktu nie są zadowalające, a wprowadzenie produktu do sprzedaży mogłoby okazać się nieopłacalne z biznesowego punktu widzenia, etc.), a prace optymalizacyjne w zakresie istniejących produktów/procesów nie zawsze skutkują uzyskaniem lepszych parametrów produktów lub optymalizacją procesu produkcyjnego. Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe w sposób systematyczny, według harmonogramów oraz procesów opracowanych w sposób umożliwiający wyodrębnienie ich od produkcji stanowiącej podstawową działalność firmy.

KOSZTY DZIAŁALNOŚCI BADAWCZO-ROZWOJOWEJ

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka ponosi i nadal będzie w przyszłości ponosiła wydatki związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wydatki ponoszone na działalność badawczo-rozwojową Spółki można zaliczyć do jednej z następujących kategorii:

1. wynagrodzenia na rzecz osób realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenie, umowy o dzieło („Pracowników”), oraz inne świadczenia realizowane na rzecz Pracowników, będące przychodami („Wydatki Pracownicze”), a także składki na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe Pracowników, finansowane przez Wnioskodawcę („Składki”).

Na powyższe koszty składają się należności poniesione przez pracodawcę z tytułu zatrudnienia pracowników, w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Koszty osobowe obejmują swym zakresem zatrudnienia zarówno na podstawie umowy o pracę jak również w oparciu o umowę cywilnoprawną oraz płacone przez pracodawcę składki od tych należności. Kwalifikowane są:

- wynagrodzenie zasadnicze,

- koszty składek na ubezpieczenia społeczne/emerytalne, rentowe, wypadkowe, w części finansowanej przez pracodawcę,

- wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, nagrody i premie,

- diety i inne należności za czas podróży służbowych;

- dodatki tj. funkcyjne,

- za prace w nocy,

- koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej,

- oraz inne koszty związane z zatrudnieniem pracownika.

Odliczeniu w ramach ulgi B+R nie podlegają składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Podstawą do kalkulacji kosztów osobowych jest prowadzona co miesiąc ewidencja czasu pracy poświęconego na działalność badawczo-rozwojową. Przedsiębiorca określa proporcję czasu pracy (liczbową lub procentową) faktycznie poświęconego na działania B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu. Zarówno wydatki pracownicze, jak i składki, zaliczane są przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

2. Nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Kategoria ta obejmuje wydatki na zakup materiałów i surowców bezpośrednio zużytych do działalności badawczo-rozwojowej. W szczególności chodzi tutaj o:

- płyty meblowe;

- kleje do folii;

- folie wykorzystywane do oklejenia gotowych elementów.

W przypadku materiałów lub surowców wykorzystywanych nie tylko do działalności badawczo- rozwojowej, podatnik ma możliwość rozliczenia wyłącznie tej części kosztów, która jest związana z działaniami B+R. W związku z tym, prowadzona będzie odpowiednia dokumentacja rozliczeniowa. W przypadku kontroli podatkowej należy przedstawić uzasadnienie kwalifikacji kosztów materiałów i surowców na podstawie faktur czy dokumentów WZ/RW etc.

3. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Kategoria ta obejmuje możliwość rozliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych (WNiP). W przypadku urządzeń dedykowanych w 100 % dla działalności badawczo- rozwojowej, koszty amortyzacji mogą zostać rozliczone w całości. Natomiast, gdy sprzęt służy również do innych celów, koszty amortyzacji powinny być rozliczone tylko w tej części, w jakiej ten sprzęt został wykorzystany na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej. Ujmując w kosztach kwalifikowanych koszty amortyzacji urządzeń częściowo tylko wykorzystywanych na potrzeby prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej prowadzona jest ewidencja wykorzystywania sprzętu i WNiP do działalności B+R. Z rozliczenia wyłączone są koszty związane z samochodami osobowymi oraz budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własności.

W piśmie z 22 września 2022 r., będącym uzupełnieniem do wniosku dodatkowo wskazali Państwo, że opisana we wniosku działalność jest efektem działalności twórczej Spółki, podejmowanej w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Twórczość tychże prac, podejmowana zarówno w ramach produkcji unikatowych wyrobów gotowych na zlecenie klientów zewnętrznych, jak również prac własnych, polegających na wdrożeniu nowych produktów lub opracowaniu i wdrożeniu usprawnień w procesie produkcyjnym, wynika z unikatowego charakteru opracowywanych rozwiązań. Za każdym razem, pracownicy przedsiębiorstwa mają do czynienia z nowymi sytuacjami, nierozpatrywanymi dotychczas, co jest spowodowane m.in. indywidualnością zamówienia, brakiem pewności efektu realizacji zadania w momencie określania założeń, czy nowymi potrzebami klientów firmy.

Odnosząc się do poszczególnych obszarów działalności B+R, twórczość w przypadku:

A. produkcji unikatowych wyrobów gotowych na zlecenie klientów indywidualnych polega na rozwiązaniu problemu technicznego i technologicznego związanego z możliwością realizacji danego zamówienia. Każde z zamówień składanych przez klientów Spółki jest zamówieniem indywidualnym, które nie było wcześniej realizowane przez pracowników Wnioskodawcy. Pierwszy etap polega na opracowaniu przez pracowników koncepcji dotyczącej możliwości realizacji zamówienia, na podstawie specyfikacji, znając własne możliwości techniczne i technologiczne (obecnie wykorzystywane maszyny i urządzenia, właściwości surowców wykorzystywanych do procesu itd.). Etap ten prowadzony jest z wykorzystaniem specjalnego oprogramowania posiadanego przez Spółkę. Ze względów na towarzyszącą tymże pracom niepewność, co do zachowania właściwej korelacji pomiędzy koncepcją, a fizycznym wytworzeniem produktu gotowego, pracownicy niejednokrotnie muszą, na podstawie swojego doświadczenia, a także podchodząc w sposób twórczy do realizacji zamówienia, modyfikować swoją koncepcję, co w konsekwencji powinno doprowadzić do realizacji zamówienia zgodnego z założeniami. Wymaga to również zaangażowania w proces klienta, który złożył dane zamówienie, celem przedstawienia mu ryzyk ujawnionych na etapie modulacji produktu w programie komputerowym. Jeżeli Pracownicy Spółki doprowadzą do sytuacji, w której istnieje możliwość prawidłowej realizacji zamówienia, podejmują również na tym etapie działania optymalizacyjne, zmierzające do ewentualnej produkcji z zachowaniem minimalizacji zużycia materiałów, ponoszonych kosztów, a także czasu na produkcję. W przypadku tego obszaru, podobnie jak w innych obszarach, pracownicy starają się dążyć do tego, aby prace badawczo-rozwojowe, przyczyniły się do opracowania i wyprodukowania wyrobu gotowego, spełniającego wymagania klienta, a co za tym idzie, uzyskania przychodu w ramach tejże gałęzi działalności Spółki. Podsumowując, Pracownicy często wykorzystują obecne zasoby wiedzy, co jest niezbędne przy prowadzeniu każdego rodzaju działalności badawczo-rozwojowej. Ich obecna wiedza i doświadczenie pozwalają niejednokrotnie szybciej dojść do właściwego rozwiązania problemu i zdobycia, de facto, nowej wiedzy w zakresie realizacji zamówień klientów indywidualnych. Nie mniej jednak, powstaje w tym obszarze nowa wiedza, odnosząca się do sposobu produkcji formatki uwzględniającego niezmienne właściwości surowca. Należy w tym miejscu podkreślić dodatkowo, że każde zamówienia indywidualne, jak wskazano powyżej, są zamówieniami, które wcześniej nie były realizowane przez pracowników Spółki, a co za tym idzie nie mają one znamion i charakteru działalności standardowej działalności produkcyjnej firmy, na skalę przemysłową;

B. prac własnych dotyczących wdrożenia nowych produktów polega na podjęciu działań zmierzających do opracowania nowych produktów, nieoferowanych wcześniej przez Spółkę. Wnioskodawca, na podstawie przeprowadzonej analizy rynkowej, czy propozycji zmian będących inicjatywą wewnętrzną pracowników Spółki, sporządza na początku, wykorzystując obecną wiedzę i posiadane doświadczenie, koncepcję opracowania produktu gotowego. Na ten etap, oprócz niepewności wynikającej z posiadanej obecnie technologii, wpływ ma również niepewność co do wpływu zmian parametrów procesowych na efekt finalny w wyrobie gotowym. Pracownicy Spółki, podczas opracowywania koncepcji, jak również podczas podejmowania pierwszych prób produkcyjnych zmierzających do wyprodukowania prototypów nowych produktów, muszą brać pod uwagę 6 zmiennych, których zakresy mogą być regulowane w różnych widełkach, co powoduje, że maksymalna liczba kombinacji do przebadania, przed wytworzeniem wyrobu gotowego o parametrach zbliżonych do założonych na etapie koncepcji, wynosi prawie 6 mln. Zatem, obecna wiedza i doświadczenie powodują, że osoby odpowiedzialne za dane prace B+R, pozwala na pewne zawężenie kombinacji, które będą wymagały przebadania (w zależności od nowości w opracowywanym produkcie), nie mniej przetestowanie wielu kombinacji pozwalających na otrzymanie produktu gotowego spełniającego wymagania niesie za sobą konieczność realizacji prac rozwojowych nad surowcem. Uwzględniając dodatkowo różne właściwości materiałów wykorzystywanych do procesu, nie ma tutaj mowy o pracy odtwórczej, polegającej na zastosowaniu wcześniej opracowanych rozwiązań. Powyższe działania zmierzają na wytworzeniu prototypowych płyt o specjalnych właściwościach fizycznych i chemicznych, których ilości nierzadko powodują ponoszenie ogromnych kosztów, zanim Spółka osiągnie wyniki zbliżone do oczekiwanych albo zaniecha dalszej działalności. Nie mniej jednak, powstaje w tym obszarze nowa wiedza, odnosząca się do opracowania parametrów procesowych niezbędnych do wyprodukowania nowego produktu o oczekiwanych parametrach. Należy w tym miejscu podkreślić dodatkowo, że każdy projekt jest indywidualny i nie był wcześniej realizowany przez pracowników Spółki, a co za tym idzie nie mają one znamion i charakteru działalności standardowej działalności produkcyjnej firmy, na skalę przemysłową;

C. prac własnych usprawniających proces technologiczny polega na znalezieniu rozwiązania konkretnych problemów technologicznych, które do tej pory nie były rozpatrywane. Zmiany w procesach dotyczą poszukiwania rozwiązań, możliwych do wprowadzenia z obecnie wykorzystywanych środkach trwałych, które spowodują, że proces będzie bardziej wydajny, bezpieczniejszy dla środowiska naturalnego, czy mniej energochłonny. W ramach tego obszaru, pracownicy Spółki zaczynają ponownie od opracowania koncepcji zmian, które zamierzają wprowadzić na linii technologicznej, aby rozwiązać założony problem technologiczny. Niejednokrotnie, działania w tym obszarze powiązane są wprost z działaniami realizowanymi przy opracowywaniu nowych, wcześniej nieoferowanych produktów (np. wyprodukowanie wyrobu gotowego o oczekiwanych parametrach wiąże się z eliminacją substancji klejących, które nie są już potrzebne przy produkcji). Po opracowaniu koncepcji rozwiązania danego problemu, pracownicy Wnioskodawcy rozpoczynają prace zmierzające do opracowania rozwiązań głównie we własnym zakresie, z jak najmniejszym wykorzystaniem zewnętrznych podwykonawców. Pracownicy Spółki po opracowaniu potencjalnych zmian na linii, zobowiązani są do przeprowadzenia prób i testów w skali zbliżonej do rzeczywistej, celem weryfikacji poczynionych założeń w praktyce. W przypadku braku potwierdzenia poprawności następuje modyfikacja założeń, zmiana sposobu rozwiązania problemu technologicznego, a następnie kolejne próby w skali zbliżonej do rzeczywistej. W przypadku potwierdzenia poprawności przyjętej koncepcji następują ostateczne próby w warunkach produkcyjnych, przygotowywana jest nowa instrukcja stanowiskowa oraz wytyczne technologiczne. Nie mniej jednak, powstaje w tym obszarze nowa wiedza, odnosząca się do opracowania rozwiązań mających na celu wyeliminowanie problemów technologicznych na linii. Należy w tym miejscu podkreślić dodatkowo, że każdy projekt jest indywidualny i nie był wcześniej realizowany przez pracowników Spółki, a co za tym idzie nie mają one znamion i charakteru działalności standardowej działalności produkcyjnej firmy, na skalę przemysłową.

Podsumowując, koncepcja wytworzenia produktu gotowego, jak również opracowania nowych produktów czy rozwiązań technologicznych, powstaje w wyniku konfrontacji oczekiwań klienta (wewnętrznego lub zewnętrznego) z możliwościami technologicznymi, które są realne do zastosowania, a dodatkowo przy uwzględnieniu obecnie posiadanej wiedzy. Dodatkowo, na procesy składające się na realizację projektów w każdym z obszarów działalności B+R Wnioskodawcy, wpływ ma wiele czynników zewnętrznych, których oddziaływania na etapy realizacji prac nie da się przewidzieć, bez rozpoczęcia prac projektowych.

W związku z powyższym, każdy z realizowanych projektów powoduje, że zwiększany jest zasób nowej wiedzy w zakresie rozwiązań, które Wnioskodawca powinien podejmować, aby osiągnięcie oczekiwanego rezultatu było możliwe. Dodatkowo, na etapie realizacji każdego z projektów, wykorzystywane są również obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wynika to z doświadczenia Wnioskodawcy i jego pracowników, co stanowi tzw. know-how, które stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa.

To wszystko powoduje, że Wnioskodawca podejmuje działalność twórczą na etapie realizacji projektów w każdym ze wskazanych obszarów, co prowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania obecnie posiadanej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność opisana we wniosku jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca wyodrębnia i będzie wyodrębniać koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Składniki wynagrodzenia osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenie i umów o dzieło, które zamierzamy zaliczać do kosztów kwalifikowanych, to:

- wynagrodzenie zasadnicze,

- koszty składek na ubezpieczenia społeczne/emerytalne, rentowe, wypadkowe/ w części finansowanej przez pracodawcę,

- wynagrodzenie za godziny nadliczbowe,

- nagrody i premie,

- dodatki tj. funkcyjne,

- za prace w nocy,

- koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej,

- Pracowniczy Plany Kapitałowe.

Do innych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników oraz innych kosztów związanych z zatrudnieniem zaliczyć należą:

- obowiązkowe badania lekarskie,

- zapewnienie pracownikom odzieży ochronnej i roboczej, posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych, okularów korygujących wzrok,

- opłacenie pracownikom usług medycznych albo zajęć sportowych,

- dokształcanie pracowników, jeśli nowe umiejętności są potrzebne w pracy,

- wydatki w związku z podróżami służbowymi w tym wydatki związane z używaniem samochodów pracowników w trakcie tych podróży, opłaty za parkowanie czy przejazd autostradą w trakcie podróży służbowej.

Świadczenia te stanowią należności, o których mowa w ww. art. 12 ust. 1 ww. ustawy podatkowej. Świadczenia te są ponadto wypłacane wszystkim pracownikom, bez względu na rodzaj wykonywanej przez nich działalności, a tym samym pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową.

Koszty wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie i umowy o dzieło, realizujących Projekty badawczo-rozwojowe stanowią dla tych pracowników należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 bądź art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty realizacji prowadzonych prac Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych, nie są/nie będą te koszty zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów.

Pytania

1. Czy opisane w stanie faktycznym prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2020, poz. 1406 ze zm., dalej jako „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”)?

2. Czy koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 Ustawy o CIT, a w rezultacie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad.1

Działalność badawczo-rozwojowa

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Spółkę prace w ramach realizowanych projektów stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicja badań naukowych i prac rozwojowych została przedstawiona w Prawie o szkolnictwie wyższym (dalej: „PSWiN”).

Przez badania naukowe zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 PSWiN:

- badania podstawowe i prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

- badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 4 ust. 3 PSWiN przez prace rozwojowe należy rozumieć: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wynika z powyższego, czynności podejmowane przez Spółkę, aby być uznane za działalność B+R, muszą spełniać następujące przesłanki:

- prace muszą mieć charakter twórczy,

- działalność B+R prowadzona przez Wnioskodawcę, w tym w ramach poszczególnych projektów, musi mieć charakter systematyczny,

- Spółka nabywa i wykorzystuje wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych produktów, procesów lub usług,

- prace w ramach projektu spełniają definicję działalności B+R z PSWiN, która nie jest działalnością rutynową i okresową.

Twórczy charakter prac Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”) we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy” wskazano:

„W doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

W ocenie Wnioskodawcy realizacja prac w ramach realizowanych projektów ma/będzie mieć charakter twórczy - zatrudnieni pracownicy opracowują nowe produkty, udoskonalają je, oraz usprawniają istniejące procesy technologiczne. Projekty te wykonywane są pod zamówienia indywidualne albo na użytek wewnętrzny Spółki. Każdy projekt jest inny, niepowtarzalny, nie są to prace rutynowe i wymagają pracy twórczej. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że rezultat działalności podejmowanej przez Spółkę:

- jest/będzie odpowiednio ustalony (uzewnętrzniony) - rezultatem prac B+R jest/będzie zarówno wprowadzenie do sprzedaży nowych produktów (unikatowych formatek z płyt meblowych, gotowych unikatowych płyt meblowych) oraz innowacyjne zmiany w procesach technologicznych.

- ma/będzie mieć charakter indywidualny,

- nie jest/ będzie wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od pracowników Spółki kreatywności;

- ma/będzie mieć charakter oryginalny - wprowadzone produkty, nowe rozwiązania są dopasowane indywidulanie do potrzeb Wnioskodawcy oraz jego klientów.

- Ponadto są niepowtarzalne i unikalne w skali co najmniej przedsiębiorstwa;

- Prace realizowane przez cały zespół projektowy mają/będą mieć więc charakter twórczy i są/ będą ukierunkowane na stworzenie nowych produktów, rozwiązań dla Wnioskodawcy oraz jego klientów.

Zgodnie z Objaśnienia Ministerstwa Finansów dotyczącymi ulgi B+R, przypisanie systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczającym jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt B+R, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby (budżet). Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Prowadzona przez Spółkę działalność badawczo-rozwojowa jest/będzie prowadzona w sposób systematyczny w oparciu o uzgodniony plan oraz harmonogram.

Działania te mają charakter regularny. W ocenie Wnioskodawcy prowadzone prace spełniają przesłankę systematyczności. Prace w ramach projektu mają charakter badań naukowych (prac rozwojowych). W ocenie Wnioskodawcy, działalność Spółki spełnia definicję prac rozwojowych - Spółka stale wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych usług/produktów (rozwiązań cyfrowych na zamówienia klientów) oraz unowocześnianie istniejących usług/produktów. Prace badawczo-rozwojowe realizowane przez Wnioskodawcę nie są/będą nakierowane na uzyskanie rutynowych/okresowych zmian do produktów, procesów - każdorazowo działania Spółki mają charakter twórczy i kreatywny oraz prowadzą do tworzenia nowych produktów posiadających cechę nowości, również w sytuacji, gdy Spółka w ramach prowadzonego projektu wprowadza zmiany do istniejących już rozwiązań. Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie przesłanki działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy o CIT oraz wynikające z definicji badań naukowych i prac rozwojowych w PSWiN.

Mając na uwadze powyższe, realizowane projekty wpisują się w definicje prac badawczo- rozwojowych zawartą w Ustawie o CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie.

Ad.2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 CITu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo- rozwojową, zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Zgodnie zaś z przepisem art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 co podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

3. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

4. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

5. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1,2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

6. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

7. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

8. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskie lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Według przepisu art. 18d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów. Zgodnie z przepisem art. 18d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy prowadzący działalność badawczo- rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Analizując przytoczone przepisy, można wyodrębnić podstawowe warunki, które powinny zostać spełnione, aby podatnik mógł skorzystać z prawa odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

4. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

5. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

8. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Biorąc pod uwagę ponoszone przez Wnioskodawcę koszty, powstałe przy realizacji prac badawczo-rozwojowych, opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca podaje, co następuje:

I. Wynagrodzenia dla pracowników i osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych, biorących udział w realizacji działań z obszarów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę i doświadczenie oraz składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Przepis art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, daje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności z tytułu wynagrodzeń pracowników w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. W stosunku do osoby zatrudnionej na podstawie umowy cywilnoprawnej, uprawnienie takie przyznaje przepis art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tej sytuacji, kosztami kwalifikowanymi będą należności z tytułu wynagrodzeń (z wyłączeniem składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) tych osób, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. Trzeba przy tym pamiętać, że dla możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności z tytułu ww. wynagrodzeń konieczne jest faktyczne uczestnictwo zatrudnionych w pracach badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem jedynie wpisanie w dokumencie nawiązującym stosunek pracy/zlecenia umowy o dzieło do zakresu obowiązków takiej osoby prac z obszaru B+R. Jeżeli w ramach świadczonej pracy, pracownik lub osoba zatrudniona na podstawie umowy cywilnoprawnej, oprócz obowiązków związanych z działalnością badawczo-rozwojową, wykonuje inne obowiązki, należy wyodrębnić, a zatem wyłączyć z ulgi badawczo- rozwojowej, tę część wynagrodzenia, świadczeń i składek, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję czasu pracy, która wykaże, ile godzin poświęca dany pracownik na działalność badawczo-rozwojową, jeśli pracownik ten będzie zajmować się też innymi czynnościami spoza obszaru B+R. Rozpatrując kwestię wynagrodzeń pracowniczych pod kątem możliwości ich zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, nie można pominąć brzmienia przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2020 r. 1426 tj. z dnia 2020.08.21), zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy zatem uznać, że do kosztów kwalifikowanych należy zaliczyć wszystkie elementy wynagrodzenia wymienione w przywołanym wyżej przepisie. Co więcej, zastosowanie w przepisie katalogu otwartego elementów wynagrodzenia, przez użycie zwrotu „w szczególności” oznacza, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, a mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wymienione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty wynagrodzeń w postaci wynagrodzenia zasadniczego i pozostałych elementów, stanowiących przychód ze stosunku pracy, a niestanowiące opisany wyżej przedmiot wyłączenia, będą się zatem zaliczać się do kosztów kwalifikowanych ponoszonych przez Wnioskodawcę.

II. Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych przy pracy nad realizacją zleceń lub projektów z obszaru B+R. W związku z prowadzeniem prac, opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie ponosić koszty związane z koniecznością zakupu różnych surowców lub materiałów.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców za koszty kwalifikowane jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W przepisach ustaw podatkowych nie znajdziemy definicji użytych w ww. przepisie wyrażeń „materiały” i „surowce”. Zgodnie z definicją, zawartą w Słowniku Języka Polskiego (www. sjp.pwn.pl), pojęcie surowce oznacza „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”. Odnośnie zaś do pojęcia „materiałów” należy, zdaniem Wnioskodawcy, oprzeć się na definicji zamieszczonej w ustawie z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz.U. 2019.351 tj. z dnia 2019.02.22). W myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, materiały to „składniki majątku zużywane na własne potrzeby”. W piśmiennictwie wskazuje się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej”.

W ocenie Wnioskodawcy, materiały i surowce wskazane w zdarzeniu przyszłym/stanie faktycznym, które są/będą przez niego nabywane i są/będą bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisach.

III. Środki Trwałe i WNiP.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 CITu, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. W myśl art. 15 ust. 6 CITu, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Natomiast, w myśl art. 16d ust. 1 CITu, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10.000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Zgodnie z art. 16f ust. 3 CITu, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdy Spółka posiada środki trwałe, które wykorzystuje w działalności badawczo-rozwojowej oraz w innej działalności operacyjnej, Spółka będzie uprawniona do uznania, za koszty kwalifikowane tej części odpisów amortyzacyjnych od ww. środków trwałych, w jakiej są/będą one wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Dla uznania prowadzonych przez podatnika prac za działalność badawczo-rozwojową kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, odnosząc przedstawiony we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku opis do prowadzonych prac, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że prace opisane we wniosku mogą stanowić prace badawczo-rozwojowe o których mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 18d ust. 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Z art. 18d ust. 7 updop wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika, tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy – zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof,

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wydatków na wynagrodzenia na rzecz osób realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenie, umowy o dzieło, oraz inne świadczenia realizowane na rzecz Pracowników, a także składki na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację Projektów B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracownika w danym miesiącu lub w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do pozostałych wydatków opisanych we wniosku, tj. wydatków na nabycie materiałów, surowców niezbędnych do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, to jak już wyżej wskazano, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W tym miejscu wskazać należy pierwszej kolejności, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wydatków na materiały i surowce oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 updop.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- opisane w stanie faktycznym prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe,

- koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 Ustawy o CIT, a w rezultacie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).