Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2022 r. za pośrednictwem platformy epuap wpłynął Państwa wniosek z 9 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:
- czy wartość początkowa firmy podlegająca amortyzacji stanowi dodatnią różnicę między ceną nabycia ZCP, tj. Ceną Sprzedaży 1, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytej ZCP z dnia kupna, bez uwzględnienia Dodatkowej Ceny Sprzedaży,
- czy wypłacona stosownie do Umowy Dodatkowa Cena Sprzedaży stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Spółki inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i uwzględniony w innych źródłach przychodu.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 września 2022 r. (data wpływu tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Spółka A (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka prowadzi działalność operacyjną w zakresie przetwarzania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.
W celu umocnienia swojej pozycji rynkowej, Spółka w dniu 1 kwietnia 2022 r. zawarła umowę sprzedaży (dalej: „Umowa”) zespołu składników majątkowych i niemajątkowych związanych z prowadzeniem składowiska odpadów niebezpiecznych zawierających azbest, zlokalizowanych w miejscowości (…) (dalej: „Składowisko”) od Spółki B (dalej: „Sprzedający”). Spółka w dniu 18 lutego 2022 r. otrzymała interpretację indywidualną Znak: 0112-KDIL1-3.
4012.653.2021.2.KK potwierdzającą, że zespół nabywanych od Sprzedającego składników stanowi dla celów podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).
W skład nabytego ZCP weszły materialne i niematerialne składniki majątku wykorzystywane do prowadzenia ZCP, a w szczególności:
1. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości związanych z ZCP;
2. prawa i obowiązki wynikające z decyzji administracyjnych wydanych dla działalności ZCP;
3. utrwalone elektronicznie wyciągi z ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem ZCP;
4. tajemnice handlowe ZCP;
5. prawo własności ruchomości niezbędnych do prowadzenia działalności przez ZCP;
6. prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym z pracownikami i kontrahentami Sprzedającego dotyczące działalności ZCP;
7. goodwill stanowiący dodatnią wartość firmy Sprzedającego w zakresie ZCP, obejmującą w szczególności: know-how, reputację, ustalone procesy biznesowe, bazę klientów, kontrakty, tajemnice ZCP.
Spółka i Sprzedający uzgodnili, że wynagrodzenie za ZCP składa się z dwóch elementów:
1. Ceny Sprzedaży 1 odpowiadającej ustalonej przez Wnioskodawcę i Sprzedającego wartości Składowiska na dzień jego zbycia;
2. Dodatkowej Ceny Sprzedaży należnej w związku ze składowaniem odpadów po dniu zbycia Składowiska, wypłacanej kwartalnie i rozlicznej rocznie, według następujących zasad:
a. po zakończeniu każdego kwartału kalendarzowego, ustalona zostanie liczba ton odpadów, która została zeskładowana na Składowisku w danym kwartale;
b. liczba ta zostanie pomnożona przez wskaźnik Dodatkowej Ceny Sprzedaży (zależny od wartości średniej arytmetycznej wynagrodzenia pobieranego za zeskładowanie jednej tony odpadów) dla tego roku kalendarzowego, w którym obliczana jest kwota Dodatkowej Ceny Sprzedaży - i wynik tego działania będzie stanowił wysokość Dodatkowej Ceny Sprzedaży należnej Sprzedającemu za dany kwartał kalendarzowy.
Dodatkowa Cena Sprzedaży, wypłacana będzie w terminie 20 dni roboczych od końca kwartału kalendarzowego, za który jest należna, na rachunek bankowy Sprzedającego.
Dodatkowa Cena Sprzedaży należna będzie w związku ze składowaniem odpadów na Składowisku w każdym kwartale kalendarzowym, w którym na Składowisku zostały zeskładowane odpady począwszy od dnia zbycia ZCP, aż do momentu całkowitego zapełnienia Składowiska, tj. do momentu, w którym na Składowisku nie będzie możliwe zgodne z prawem zeskładowanie ani jednej dodatkowej tony odpadów.
Kwota Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie podlegać rocznej korekcie w zależności od osiągnięcia określonego ilorazu (i) wagi odpadów przyjętych na Składowisko w danym roku oraz (ii) objętości w metrach sześciennych, jaką zajęły odpady na Składowisku.
Ponadto, strony Umowy przewidziały, że w niektórych przypadkach (np. zaistnienia stanu zagrożenia niewypłacalnością Kupującego lub faktycznego zaprzestania przez Kupującego składowania odpadów z przyczyn, za które odpowiedzialność ponosi Kupujący) Sprzedającemu należna będzie Dodatkowa Cena Sprzedaży obliczana według zasad przyjętych w Umowie.
Pytania
1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) wartość początkowa firmy („Wartość firmy”) podlegającą amortyzacji stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia ZCP, tj. Ceną Sprzedaży 1, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytej ZCP z dnia kupna, bez uwzględnienia Dodatkowej Ceny Sprzedaży?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłacona stosownie do Umowy Dodatkowa Cena Sprzedaży stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Spółki inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT i uwzględniony w innych źródłach przychodu?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Państwa zdaniem, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) Wartość firmy podlegającą amortyzacji stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia ZCP, tj. Ceną Sprzedaży 1, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytej ZCP z dnia kupna, bez uwzględnienia Dodatkowej Ceny Sprzedaży.
Ad. 2
Państwa zdaniem, wypłacona stosownie do Umowy Dodatkowa Cena Sprzedaży stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Spółki inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT i uwzględniony w innych źródłach przychodu.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W zakresie pytania 1
Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT wartość firmy podlega amortyzacji, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna.
Stosownie do art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustalona zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.
Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Ponadto cena nabycia powinna według art. 16g ust. 5 ustawy o CIT zostać skorygowana o różnice kursowe naliczone do dnia przekazania składnika do używania.
Natomiast zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie mowa o składnikach majątkowych oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.
Norma powołanego przepisu art. 16g ust. 2 ustawy o CIT znajduje wprost przełożenie na treść art. 16g ust. 10 ww. ustawy, zgodnie z którym w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1. suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2 lub
2. różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
Zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 4 okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż 60 miesięcy.
Zgodnie z przedstawionym opisem, Spółka nabyła ZCP, a nabyte w ramach ZCP składniki Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę dzieliła cenę nabycia ZCP na dwa elementy: (i) Cenę Sprzedaży 1 odzwierciedlającą wartość ZCP na dzień sprzedaży i (ii) Dodatkową Cenę Sprzedaży, płatną w przyszłości i zależną od ilości odpadów jakie będą składowane w przyszłości oraz wynagrodzenia za ich składowanie. W związku z nabyciem ZCP, po stronie Spółki powstała Wartość firmy, która powinna być rozumiana jako dodatnia różnica między ceną nabycia ZCP ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5 ustawy o CIT (tj. Ceną Sprzedaży 1), a wartością rynkową wchodzących w jej skład i nabytych przez Spółkę aktywów z dnia kupna.
Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia dla ustalenia wartości początkowej Wartości firmy pozostaje fakt obowiązku zapłaty przez Spółkę Dodatkowej Ceny Sprzedaży w przyszłości. Jak wskazano powyżej, Dodatkowa Cena Sprzedaży uzależniona będzie od wartości zmiennych, tj. liczby ton odpadów, która zostanie zeskładowana na Składowisku w danym kwartale w przyszłości oraz wskaźnika dodatkowej ceny sprzedaży, uzależnionego od wartości średniej arytmetycznej wynagrodzenia pobieranego za zeskładowanie jednej tony odpadów. Co więcej, kwota Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie podlegać rocznej korekcie w zależności od osiągnięcia określonego ilorazu (i) wagi odpadów przyjętych na Składowisko w danym roku oraz (ii) objętości w metrach sześciennych, jaką zajęły odpady na Składowisku.
Co prawda Dodatkowa Cena Sprzedaży zwiększy całościowe zobowiązanie Spółki wobec Sprzedającego, jednak świadczenie to nie stanowi bezwarunkowego wynagrodzenia w wysokości ustalonej kwotowo w Umowie, ale jest elementem dodatkowym, warunkowym, którego zadaniem jest ekonomiczny podział przyszłych korzyści (przychodów uzyskiwanych w związku ze składowaniem odpadów na Składowisku). Nie stanowi ona zatem (z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych) korygowania in plus powstałego już raz kosztu (ceny), ale skutkuje poniesieniem nowego kosztu.
Nie można zatem uznać, że z tytułu zapłaty Dodatkowej Ceny Sprzedaży, uzależnionej od przyszłych zdarzeń, zmieni się cena nabycia ZCP (odzwierciedlająca wartość ZCP na dzień jej sprzedaży). W konsekwencji, wypłacane co kwartał kwoty Dodatkowej Ceny Sprzedaży nie wpłyną na ustaloną dla celów podatkowych wartość początkową nabywanych w ramach ZCP składników majątkowych ani Wartości firmy.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.112.2020.2.DK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, wskazana we wniosku Wartość firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia ZCP, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5 ustawy o CIT, tj. Ceną Sprzedaży 1, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytej ZCP z dnia kupna, bez uwzględnienia Dodatkowej Ceny Sprzedaży.
W zakresie pytania 2
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Z brzmienia wyżej wskazanego przepisu wynika, że aby określony wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w przypadku Dodatkowej Ceny Sprzedaży, wydatki na pokrycie tego świadczenia będą związane z działalnością gospodarczą Spółki oraz zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodu przez Spółkę. Bez poniesienia tego wydatku Wnioskodawca nie nabyłby bowiem ZCP, a w konsekwencji nie osiągałby przychodów podatkowych generowanych w związku z działalnością ZCP. Dodatkowa Cena Sprzedaży jaka zostanie zapłacona na rzecz Sprzedającego, stanowi wydatek poniesiony w celu osiągania przychodów opodatkowanych przez Spółkę, względnie zabezpieczenie ich źródła poprzez zapłatę ceny wynagrodzenia za zakupioną ZCP.
Drugi z elementów stanowiących definicję kosztu uzyskania przychodów, na gruncie ustawy o CIT, można określić mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą, aby ponoszony wydatek został uznany za koszt podatkowy, nie może znajdować się on w zamkniętym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Taka sytuacja nie zachodzi w niniejszej sprawie.
Dalej Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, jaki charakter prawny ma opisana w zdarzeniu przyszłym Dodatkowa Cena Sprzedaży, obliczona w oparciu o klauzulę earn-out.
Klauzula earn-out w obrocie gospodarczym stosowana jest głównie przy sprzedaży przedsiębiorstw, zorganizowanych części przedsiębiorstwa czy całych spółek i oznacza podział wypłaty na dwie części - dokonywaną z góry w chwili finalizacji transakcji (tzw. upfront payment) oraz płaconą po upływie z góry określonego terminu lub osiągnięciu założonych celów. Druga część ma z reguły zmienną wysokość, stanowi bowiem funkcję uzyskanych rezultatów ekonomicznych. W uproszczeniu, mechanizm ten polega więc na ustaleniu ostatecznej ceny w oparciu o przyszłe wyniki finansowe przedsiębiorstwa.
Głównym celem zawierania klauzuli earn-out jest zmniejszenie ryzyka przepłacenia przez kupującego za przedsiębiorstwo. W obrocie gospodarczym występują sytuacje, w których strony mają różne wyobrażenia na temat wartości przedsiębiorstwa. Kupujący jest chroniony przed przepłaceniem, zaś sprzedający ma możliwość uzyskania wartości, której inwestor nie zapłaciłby w ramach ceny sztywnej.
W przedmiotowej sprawie istotny jest mechanizm kalkulacji Dodatkowej Ceny Sprzedaży. Jak wskazano, świadczenie to uzależnione będzie od liczby ton odpadów, które zostaną faktycznie zeskładowane na Składowisku w danym kwartale oraz wskaźnika Dodatkowej Ceny Sprzedaży, który różnić się może w zależności od wartości średniej arytmetycznej wynagrodzenia pobieranego za zeskładowanie jednej tony odpadów. Co więcej, kwota Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie podlegać korekcie w zależności od osiągnięcia określonego ilorazu (i) wagi odpadów przyjętych na Składowisko w danym roku oraz (ii) objętości w metrach sześciennych, jaką zajęły odpady na Składowisku.
W zakresie samego momentu rozliczenia tego typu wydatku w kosztach podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie powinien znaleźć art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek na Dodatkową Cenę Sprzedaży nie przyczyni się bezpośrednio do uzyskiwania określonych przychodów Spółki, można go bowiem połączyć jedynie z ogółem przychodów generowanych z działalności prowadzonej za pośrednictwem ZCP. W konsekwencji, koszt ten powinien zostać zatem zaliczony do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów. Jak podkreślono wcześniej, Dodatkowa Cena Sprzedaży zwiększy całościowe zobowiązanie Spółki wobec Sprzedającego, jednak nie stanowi bezwarunkowego wynagrodzenia w wysokości z góry ustalonej w Umowie, a jest elementem warunkowym, dodatkowym i jego wysokość jest uzależniona od przyszłych zdarzeń. Nie stanowi ona zatem (z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych) korygowania in plus powstałego już raz kosztu (ceny), ale skutkuje poniesieniem nowego kosztu. Koszt taki nie będzie związany z zyskami kapitałowymi, a z ogólną działalnością Spółki, a zatem powinien być rozliczony w tzw. innych źródłach przychodu.
Powyższe rozumienie przepisów na tle podobnych stanów faktycznych zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej przytoczonej w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie 2 oraz w :
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 15 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.69.2019.1.BKD;
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 stycznia 2018 r., Znak: 0115-KDIT2-3.4010.251.2017.2.KP;
- interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 26 listopada 2015 r., Znak: IPPB6/4510-274/15-2/AG.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona kwota Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni), potrącalny w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o CIT i uwzględniony w tzw. innych źródłach przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.