Interpretacja dotyczy ustalenia, czy dopłata w wysokości 5,5 mln PLN wniesiona przez akcjonariusza spółki akcyjnej, pokryta poprzez potrącenie wzajemnych zobowiązań, w celu zasilenia kapitału zapasowego, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie stanowić przychodu spółki. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Dopłata dokonana zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz statutem spółki nie generuje przychodu podatkowego po stronie spółki.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
25 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy dopłata wniesiona przez akcjonariusza (pokryta w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań) celem zasilenia kapitału zapasowego, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie stanowić przychodu Spółki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – poprzez zapłatę 22 lipca 2022 r. brakującej opłaty od wniosku w kwocie 40 zł oraz pismem z 25 lipca 2022 r. (wpływ 27 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
S.A. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką handlową, której jedynym akcjonariuszem jest spółka handlowa prawa luksemburskiego (dalej jako: „L”).
Nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy Wnioskodawcy podjęło 7 kwietnia 2022 r. uchwałę o zmianie statutu Spółki. Wprowadzono do statutu zapisy określające zasady wnoszenia przez akcjonariuszy Wnioskodawcy dopłat na rzecz tej Spółki. Wprowadzono do statutu Spółki § 12[1], zgodnie z którym:
1. Akcjonariusze mogą być zobowiązani do wniesienia dopłat. Dopłaty ustalane są kwotowo – proporcjonalnie do posiadanych przez Akcjonariusza akcji – i trafiają na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki. Dopłaty mogą być przeznaczane na pokrycie wydatków związanych z działalnością Spółki – bieżącą oraz inwestycyjną – w tym w szczególności, choć nie wyłącznie, w celu dokapitalizowania spółek, których Spółka jest udziałowcem, udzielenia im pożyczek, wniesienia dopłat, zakupu udziałów, przejęć innych podmiotów.
2. Akcjonariusz uzyskuje osobiste uprawnienie do zwoływania zgromadzenia akcjonariuszy, jeżeli wniesienie na rzecz Spółki jakąkolwiek dopłatę uchwalaną przez walne zgromadzenie akcjonariuszy.
3. Dopłaty są nakładane i uiszczane przez Akcjonariuszy równomiernie w stosunku do posiadanych akcji.
4. Jednorazowa dopłata Akcjonariusza nie może przekroczyć stokrotnej wartości nominalnej posiadanych akcji Wspólnika.
5. Dokładną wysokość i termin uiszczenia dopłaty określa w uchwale walne zgromadzanie akcjonariuszy.
6. Dopłaty Akcjonariuszy nie są oprocentowane.
7. Dopłaty są zwrotne. Zwrot dopłat Akcjonariuszom następuje w przypadku, gdy:
A) zażąda tego co najmniej jeden Akcjonariusz oraz podjęta zostanie uchwała przez walne zgromadzanie akcjonariuszy w przedmiocie zwrotu;
B) Akcje utracą charakter uprzywilejowany.
8. Uchwała Walnego Zgromadzenia o zwrocie dopłat określa kwotowo wysokość zwracanych dopłat oraz termin zwrotu.
9. Przed podjęciem uchwały wymagana jest pisemna opinia Zarządu i Rady Nadzorczej Spółki w zakresie zwrotu.
Wnioskodawca złożył wniosek do sądu rejestrowego celem zarejestrowania ww. zmian w statucie.
Po zarejestrowaniu ww. zmian w statucie Wnioskodawcy, L jako akcjonariusz Spółki zamierza podjąć uchwałę o wniesieniu na rzecz Spółki dopłaty w kwocie 5,5 mln PLN, z przeznaczeniem na kapitał zapasowy.
Kwota dopłaty w kwocie 5,5 mln. PLN zostanie pokryta poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności Wnioskodawcy i L, a więc wierzytelności Spółki do L o zapłatę 5,5 mln PLN tytułem uchwalonej dopłaty oraz wierzytelności L do Spółki o zwrot udzielonej Wnioskodawcy przez L (jako akcjonariusza) pożyczki. W wyniku powyższego potrącenia wierzytelność Wnioskodawcy do L o zapłatę 5,5 mln PLN tytułem dopłaty zostanie zaspokojona w całości.
Istotne elementy opis sprawy zawarliście Państwo we własnym stanowisku, wskazując, że planowana dopłata na rzecz Spółki uchwalona będzie na podstawie przepisów k.s.h. i odpowiednich zapisów statutu Spółki.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że wniosek złożony w niniejszym postępowaniu dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Ponadto wskazali Państwo dane podmiotu zagranicznego.
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „do przychodów nie zalicza się: (`(...)`) dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach – wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.”
Państwa zdaniem, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) dopłaty uchwalone na rzecz Wnioskodawcy z przeznaczeniem na kapitał zapasowy nie będą stanowić przychodu Spółki. Zgodnie z tym przepisem do przychodów danej osoby prawnej nie zalicza się dopłat, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Przepisami, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT są: ustawa – Kodeks spółek handlowych i – w zakresie w jakim nie regulują instytucji dopłat przepisy k.s.h. – statut spółki.
Wprawdzie przepisy Kodeksu spółek handlowych – wzorem przepisów dotyczących spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – nie regulują szczegółowo instytucji dopłat w przypadku spółki akcyjnej, to jednak możliwość ich uchwalenia nie może ulegać wątpliwości w świetle treści przepisu art. 396 § 3 k.s.h.
Art. 396 § 3 k.s.h. stanowi, że do kapitału zapasowego wpływają również dopłaty, które uiszczają akcjonariusze w zamian za przyznanie szczególnych uprawnień ich dotychczasowym akcjom, o ile te dopłaty nie będą użyte na wyrównanie nadzwyczajnych odpisów lub strat.
Przepis ten wyznacza zasady, gdzie wpływają dopłaty, które uiszczają akcjonariusze w zamian za przyznanie szczególnych uprawnień ich dotychczasowym akcjom, o ile te dopłaty nie będą użyte na wyrównanie nadzwyczajnych odpisów lub strat.
Brak bardziej szczegółowej regulacji dotyczącej dopłat w spółce akcyjnej umożliwia ich uregulowania w sposób indywidulany w statucie spółki. Możliwość taką daje art. 2 k.s.h. w zw. z art. 351(1) k.c.
Pierwszy z przepisów, uogólniając, mówi o tym, iż w sprawach nieuregulowanych w k.s.h. w zakresie umowy spółki stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Drugi mówi, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Skoro strony mogą ułożyć stosunek prawny w dowolny sposób (czytaj: ukształtować treść statutu) – na co wprost wskazują przepisy k.s.h. – to nie ma przeciwskazań, aby określiły w jego ramach szczegóły wnoszenia dopłat przez akcjonariuszy (nie ma w przepisach zakazu uchwalania dopłat, regulacja w zakresie dopłat nie jest wyczerpująca, nie ma przepisu uniemożliwiającego uchwalenie i przeznaczenie dopłat na kapitał rezerwowy). Należy przyjąć, że właśnie powyższe przepisy są podstawą prawną do określenia dopłat w spółce akcyjnej.
Powyższe zasady potwierdza interpretacja indywidualna (pismo z 11 kwietnia 2014 r. Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB3/423-91/14-6/JBB), w której wskazano, że: „Dopłaty służą powiększeniu majątku spółki w celu zwiększenia efektywności jej działania. Dopłaty mogą być wnoszone na realizację różnych celów, np. na pokrycie strat wykazanych w sprawozdaniu finansowym, w zamiarze realizacji określonego przedsięwzięcia inwestycyjnego, spłaty długu, zakupu nieruchomości na cele spółkowe czy współfinansowania akcji promującej określone dobro społeczne (`(...)`) Dopłata taka ma charakter ogólny, a jej celem jest m.in. pokrycie ujemnego wyniku finansowego oraz wydatków związanych z funkcjonowaniem spółki”, co oznacza, że mogą istnieć dopłaty o dowolnym przeznaczeniu na cele spółki.
Z perspektywy podatkowej na gruncie art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, istotne jest by dopłaty były wniesione w oparciu o odpowiednie przepisy, przy czym mogą to być przepisy statutu a nie tylko samego k.s.h.
Biorąc pod uwagę, że planowana dopłata na rzecz Spółki w kwocie 5,5 mln PLN:
- uchwalona będzie na podstawie przepisów k.s.h. i odpowiednich zapisów statutu Spółki,
- będzie przeznaczona na kapitał zapasowy Spółki,
- akcjonariusz uczestniczący w dopłacie uzyska prawo do zwoływania walnego zgromadzenia akcjonariuszy,
Państwa zdaniem dopłata w kwocie 5,5 mln PLN dokonana na podstawie § 12 statutu, który reguluje zasady dotyczące uchwala dopłat a także uprawnienia akcjonariusza w związku z ich uchwaleniem – nie będzie stanowiła przychodu w rozumieniu CIT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Na wstępie należy podkreślić, że obowiązkiem organu wydającego interpretacje indywidualną jest dokonanie oceny prawnej stanowiska przedstawionego we wniosku przez podatnika przy uwzględnieniu – również przedstawionego we wniosku – stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Nie oznacza to jednak, że w procesie dokonywania tej oceny organ podatkowy jest związany dokonaną przez podatnika oceną jego działań w świetle uregulowań przepisów prawa handlowego czy innych przepisów prawa. Organy podatkowe nie ingerują zatem w zasadę swobody umów, lecz jedynie odnoszą się do skutków podatkowych z nimi związanych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, ze zm., dalej: „updop”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.
I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop:
Przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Dla prawidłowej interpretacji powyższego przepisu istotne znaczenie ma wykładnia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. Z uwagi na to, że przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego przepisu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W orzecznictwie tym prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym pojęcie to na gruncie podatkowym posiada szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje „wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.
Wobec powyższego, na podstawie art. 12 ust. 1 updop, można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Jednocześnie nie powinno budzić wątpliwości, że o przysporzeniu można mówić nie tylko wówczas, gdy nastąpi u podatnika przyrost po stronie aktywów, ale również wówczas gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in. przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).
I tak, na mocy art. 12 ust. 4 pkt 11 updop:
Do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.
W tym miejscu podkreślić należy, że dopłaty są neutralne podatkowo wyłącznie wówczas, gdy są wniesione zgodnie z przepisami ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „k.s.h.”).
Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo polską spółką handlową, której jedynym akcjonariuszem jest spółka handlowa prawa luksemburskiego. Nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy Spółki podjęło uchwałę o zmianie statutu Spółki. Wprowadzono do statutu zapisy określające zasady wnoszenia przez akcjonariuszy Spółki dopłat na rzecz Spółki. Po zarejestrowaniu zmian w statucie Spółki, akcjonariusz Spółki, na podstawie uregulowań statutu Spółki, zamierza podjąć uchwałę o wniesieniu na rzecz Spółki dopłaty z przeznaczeniem na kapitał zapasowy. Kwota dopłaty zostanie pokryta poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności Spółki i akcjonariusza. Dopłaty wniesione na kapitał zapasowy Spółki zostaną wniesione na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, statutu Spółki i uchwały o wniesieniu dopłaty.
Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dopłata wniesiona w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu spółek handlowych nie powoduje powstania u Państwa przychodu podatkowego.
Podsumowując, w świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy dopłata wniesiona przez akcjonariusza (pokryta w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań) celem zasilenia kapitału zapasowego, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie stanowić przychodu Spółki, należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili