Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka posiada w roku 2022, tj. pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, status małego podatnika i jest uprawniona do stosowania stawki ryczałtu, zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 updop, w wysokości 10%.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka powstała z przekształcenia spółki komandytowej w dniu 1 grudnia 2021 r. Proces przekształcenia został przeprowadzony zgodnie z art. 551 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.); dalej: „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”.

Zgodnie z umową Spółki jej rok obrotowy zgodny jest z rokiem kalendarzowym i trwa standardowo od 1 stycznia do 31 grudnia tego samego roku kalendarzowego. Niemniej z uwagi na proces zmiany formy prawnej:

a. zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm.; dalej: „ustawa o rachunkowości”), na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, tj. na dzień 30 listopada 2021 r., doszło do zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki komandytowej,

b. następnie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, doszło do otwarcia ksiąg rachunkowych dla Spółki.

Jednocześnie Spółka informuje, iż nie była ona uprawniona do skorzystania z rezygnacji z obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych na moment przekształcenia (zmiany formy prawnej) na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 1 ustawy o rachunkowości, gdyż taka możliwość występuje wyłącznie w przypadku przekształcenia spółki osobowej oraz spółki cywilnej w inną spółkę osobową, a także spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową, natomiast niniejszy proces przekształcenia polegał na przekształceniu spółki komandytowej (spółki osobowej w rozumieniu KSH) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółkę kapitałową w rozumieniu KSH).

Z uwagi na powyższe czynności, w myśl art. 8 ust. 6 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”): Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, iż Wnioskodawca (w poprzedniej formie prawnej spółki komandytowej) uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., gdyż skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2020 r.

(Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „Ustawa Zmieniająca”), tj. Wnioskodawca postanowił (na mocy podjętej uchwały), że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym Ustawą Zmieniającą, stosuje się do Spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w Spółce począwszy od 1 maja 2021 r.

Biorąc pod uwagę powyższe informacje należy zauważyć, iż:

a. Rok podatkowy spółki komandytowej - poprzednika prawnego Wnioskodawcy - trwał od 1 maja do 30 listopada 2021 r., natomiast

b. Rok podatkowy Spółki trwał od 1 grudnia do 31 grudnia 2021 roku - czyli od dnia przekształcenia do końca jej roku obrotowego.

Przychód wynikający z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy za rok podatkowy trwający od dnia 1 grudnia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., po powiększeniu go o kwotę należnego podatku od towarów i usług podlegającego rozliczeniu w wymienionym okresie, wyniósł mniej niż równowartość 2 mln euro, tj. nie przekroczył limitu określonego w art. 4a pkt 10 Ustawy CIT. Niemniej Wnioskodawca w roku podatkowym trwającym od 1 maja do 30 listopada 2021 r. osiągnął przychód wynikający z jego ksiąg rachunkowych wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, wyższą niż równowartość 2 mln euro.

Spółka od dnia 1 stycznia 2022 r. rozpoczęła korzystanie z ryczałtu od dochodów spółki, dla okresu trwającego od 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2025 r.

Fakt zmiany formy prawnej nie stanowi przeszkody dla rozpoczęcia korzystania z ryczałtu od dochodów spółek w oparciu o przepisy art. 28j oraz 28k Ustawy CIT.

W celu ustalenia prawidłowej stawki podatku ryczałtowego dla roku podatkowego trwającego od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., intencją Spółki pozostaje ustalenie czy posiada ona status małego podatnika.

Pytanie

Czy Spółka posiada w roku 2022, tj. pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, status małego podatnika i jest uprawniona do stosowania stawki ryczałtu, zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, w wysokości 10%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, pozostaje on uprawniony do stosowania stawki 10% opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Małym podatnikiem jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 Ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Przepis art. 4a pkt 10 Ustawy CIT odwołuje się do "poprzedniego roku podatkowego", którym w przypadku Wnioskodawcy jest okres trwający od 1 grudnia do 31 grudnia 2021 r., tj. od dnia przekształcenia i jednocześnie otwarcia ksiąg rachunkowych do ostatniego dnia jego roku obrotowego. Bowiem zgodnie z art. 8 ust. 6 Ustawy CIT zwanej dalej ustawą CIT: Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

W konsekwencji Spółka była zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej i sporządzenia za okres od 1 maja do 30 listopada 2021 r. deklaracji rocznej zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy CIT, bowiem rok podatkowy spółki przekształcanej (spółki komandytowej - poprzednika prawnego) uległ zakończeniu. Równocześnie na Spółce ciążył analogiczny obowiązek za rok podatkowy trwający od 1 do 31 grudnia 2021 r.

Tym samym z literalnego brzmienia przepisów wynika, iż poprzednim rokiem obrotowym w przypadku Spółki jest okres trwający od 1 do 31 grudnia 2021 r. i przychody z tego okresu powinny być brane pod uwagę w celu ustalenia, czy Spółka spełnia wymogi uznania jej za małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 Ustawy CIT.

Nadto należy zauważyć, że przepis ten nie wymaga proporcjonalnego dzielenia limitu przychodów, jeżeli poprzedni rok podatkowy Spółki jest krótszy niż 12 miesięcy.

Z uwagi na rozpoczęcie korzystania przez Spółkę z ryczałtu od dochodów spółek, Spółka w oparciu o powyższe wnioski musi rozstrzygnąć, która stawka podatkowa w ryczałcie powinna być stosowana przez nią w roku 2022 np. dla opodatkowania ukrytych zysków.

Zgodnie z art. 28o ust. 1 Ustawy CIT, Ryczałt wynosi:

1. 10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;

2. 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.

Żaden inny przepis Ustawy CIT nie zawiera zastrzeżenia, iż limit przychodów wynikający z definicji małego podatnika należy przeliczyć proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy w poprzednim roku podatkowym podatnika - jeżeli jest on krótszy niż 12 miesięcy, ani nie zawiera zastrzeżenia jakie jest zawarte w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, czyli limitu przychodów osiągniętych w bieżącym roku podatkowym, w którym podatnik korzysta z niższej stawki podatkowej.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, posiada on status małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy CIT i pozostaje on uprawniony do stosowania stawki 10% na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Swoje stanowisko Wnioskodawca oparł biorąc pod uwagę następujące interpretacje indywidualne:

- Pismo z 14 września 2021 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-1.4010.146.2021.1.SG,

- Pismo z 29 października 2021 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB2-1.4010.302.2021.3.AP,

- Pismo z 9 grudnia 2021 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB2-1.4010.462.2021.1.AP,

- Pismo z 10 grudnia 2021 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-3.4010.523.2021.1.BM.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, iż przedmiotowe interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach poszczególnych podatników oraz w odniesieniu do sytuacji spółek komandytowych, które uzyskały status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., niemniej potwierdzają one rozumowanie Wnioskodawcy w odniesieniu do braku konieczności proporcjonalnego dzielenia limitu przychodów z definicji małego podatnika, w sytuacji gdy rok podatkowy podatnika jest krótszy niż 12 kolejnych miesięcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28f updop:

1. Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.

2. Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.

Natomiast art. 28k updop wskazuje, że:

1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:

1. przedsiębiorstw finansowych, o których mowa w art. 15c ust. 16;

2. instytucji pożyczkowych w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;

3. podatników osiągających dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a;

4. podatników postawionych w stan upadłości lub likwidacji;

5. podatników, którzy zostali utworzeni:

a) w wyniku połączenia lub podziału albo

b) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

c) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia;

6. podatników, którzy:

a) zostali podzieleni przez wydzielenie albo

b) wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

- uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

- składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

2. W przypadku łączenia, podziału podmiotów lub wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego przepisy ust. 1 pkt 5 i 6 stosuje się odpowiednio do podmiotów przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny.

Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 updop:

Ryczałt wynosi:

1. 10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;

2. 20% podstawy opodatkowania – w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.

W myśl art. 4a pkt 10 updop:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 updop, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Wobec wskazanych powyżej wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza to, że do limitu decydującego o uznaniu podatnika za „małego” w rozumieniu updop, należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy Spółka posiada w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, status małego podatnika i jest uprawniona do stosowania stawki ryczałtu, zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wysokości 10%.

Przypomnieć należy, że zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.).

Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej.”

Jak stanowi art. 551 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r., kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna oraz spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

Natomiast art. 12 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r., ustawa o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.):

Księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3-3d na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej.

Księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3 na dzień zmiany formy prawnej.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o rachunkowości:

Można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku:

1. przekształcenia spółki osobowej oraz spółki cywilnej w inną spółkę osobową, a także spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową;

2. połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki.

3. (uchylony)

W myśl art. 8 ust. 1 updop:

Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 updop:

Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

W analizowanej sprawie, co do zasady, rok podatkowy spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Jednak w związku z objęciem spółki komandytowej opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., a także przekształceniem spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z dniem 1 grudnia 2021 r., lata podatkowe podmiotu wyglądały następująco:

- od 1 maja 2021 r. do 30 listopada 2021 r.,

- od 1 grudnia do 31 grudnia 2021 r.

Kolejnym rokiem spółki będzie okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. i w tym okresie spółka rozpoczyna opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, aby móc stosować stawkę opodatkowania w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wysokości 10% należy posiadać status małego podatnika, który jest ustalany za poprzedni rok podatkowy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy poprzednim rokiem podatkowym spółki jest okres od 1 grudnia do 31 grudnia 2021 r., zatem to w tym okresie przychody ze sprzedaży nie mogą przekroczyć progu 2 000 000 euro.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie przewidział, w przypadku ustalania statusu małego podatnika proporcjonalnego przeliczania wysokości wskazanego w przepisie art. 4a pkt 10 updop limitu stosownie do długości roku podatkowego – w przypadku podmiotów, których rok jest dłuższy lub krótszy niż 12 miesięcy.

Zatem do stwierdzenia czy podatnik posiada status małego podatnika i co za tym idzie możliwości zastosowania stawki 10% w pierwszym roku stosowania ryczałtu od dochodu spółek, tj. rok 2022, należy brać pod uwagę, zgodnie z art. 4 pkt 10 updop poprzedni rok podatkowy czyli okres od 1 grudnia do 31 grudnia 2021 r.

Zauważyć należy, że w opisie sprawy wskazali Państwo, że w okresie 1 grudnia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. przychód powiększony o kwotę należnego podatku od towarów i usług wyniósł mniej niż równowartość 2 000 000 euro, jednak do celów ustalenia statusu małego podatnika należy wziąć pod uwagę wyłącznie przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), a nie wszystkie przychody osiągnięte przez spółkę. Skoro w analizowanej sprawie przychód nie przekroczył 2 000 000 euro to również wyłącznie przychód ze sprzedaży nie przekracza tego progu.

Podsumowując, Spółka na 2022 r., tj. na pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, uzyskała status małego podatnika i ma możliwość skorzystania w tym pierwszym roku opodatkowania ze stawki 10%.

Zatem Państwa stanowisko, z wyżej dokonanym zastrzeżeniem, odnośnie uwzględniania w omawianym limicie jedynie przychodów ze sprzedaży, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).