Interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (KUP) wydatków poniesionych przez spółkę na zakup nieruchomości rolnej, która po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy stanie się obiektem budowlanym zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe, stwierdzając, że wydatki na zakup nieruchomości mogą być zaliczane do KUP w formie odpisów amortyzacyjnych, ponieważ nieruchomość ta będzie traktowana jako obiekt budowlany, a nie jako grunt, który nie podlega amortyzacji. Ocena organu opiera się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz na wcześniejszych pismach organu nadzoru budowlanego, które potwierdziły, że grunty spółki wykorzystywane do składowania odpadów są obiektami budowlanymi.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 5 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) z 31 października 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 645/18 i
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
5 kwietnia 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków, o których mowa we wniosku.
Treść wniosku jest następująca:
Pan D.O. i Pani I.-D. O. (zwani dalej: „Sprzedającymi”), są właścicielami niezabudowanej nieruchomości rolnej objętej księgą wieczystą KW NR (…) położnej w miejscowości L. w gminie P., o powierzchni wynoszącej 5,45 ha (zwanej dalej: „NR”). Sprzedający zamierzają sprzedać NR Wnioskodawcy (zwany dalej: „Spółką”), której są głównymi udziałowcami. Należy wyraźnie podkreślić, iż cena, która będzie ustalona pomiędzy stronami transakcji, będzie ceną rynkową i znajdzie swoje odzwierciedlenie w wycenie nieruchomości. W związku z tym fakt, iż sprzedaż ma miejsce w odniesieniu do Spółki, w której Sprzedający są udziałowcami nie ma żadnego znaczenia w sprawie. Spółka ma zamiar wykorzystać zakupioną nieruchomość pod potrzeby swojej działalności gospodarczej (prowadzenie składowiska odpadów). NR po zakupie przez Spółkę zostanie w wyniku czynności administracyjnych obiektem budowlanym w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Taki wniosek (późniejsze uznanie zakupionego gruntu za obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego) wynika z tego, że do tej pory wszystkie grunty Spółki wykorzystywane do składowania azbestu otrzymywały od Starosty (zwanego dalej: „ST”) decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i pozwolenie na budowę. Pozwolenie wydane przez ST na budowę dotyczyło budowy a później rozbudowy składowiska odpadów niebezpiecznych zawierających azbest. W związku z tym oczywistym jest, iż zakupiony od Strony grunt przez Spółkę uzyskałby taką samą decyzję jak wcześniejsze grunty wykorzystywane do składowania azbestu i stałby się także obiektem budowlanym w rozumieniu prawa budowalnego. Na marginesie należy dodać, iż Spółka posiada pismo z Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowalnego w X (zwanym dalej: „Inspektoratem”), z którego to pisma będącego odpowiedzią na pismo Spółki wynika bezspornie, iż grunt na którym znajduje się składowisko, stanowi budowlę w rozumieniu prawa budowalnego.
Ponadto należy dodać, że w dniu 2 stycznia 2017 r. Strona zawarła Umowę dzierżawy (zwaną dalej: „Umową”), która dotyczyła NR. Umowa ta była niezbędna do uzyskania pozwolenia na budowę, które miało dotyczyć nie tylko gruntów Spółki, ale także NR. Chodziło oto, aby w przyszłości Spółka po ewentualnym zakupie NR od Strony, mogła prowadzić na niej działalność gospodarczą, co w jej przypadku wymagałoby kolejnego uzyskania pozwolenia na budowę NR. W związku z tym, iż Strona w sensie faktycznym nie świadczyła usług najmu na rzecz Spółki postanowiono aneksować Umowę uwzględniając ten fakt. Na mocy aneksu postanowiono, że dopiero od momentu faktycznego świadczenia usług najmu NR, Spółka będzie płacić czynsz najmu tak, aby czynsz ten wynikał z rzeczywistego świadczenia usług a nie z papierowych zapisów Umowy. Reasumując celem Spółki było uzyskanie pozwolenia na budowę całego obszaru wraz z NR będącego własnościom Strony, a ponieważ, aby uzyskać to pozwolenie niezbędne jest posiadanie tytułu prawnego do użytkowania NR, zawarto przedmiotową Umowę.
W związku z tym, że nabyty grunt rolny (NR) w wyniku zmiany jego funkcji i uzyskania przez Spółkę stosownych dokumentów (decyzja ST) stałby się obiektem budowlanym, mogłoby to spowodować określone konsekwencje podatkowe dla Spółki. Konkretnie chodzi o skutki w podatku dochodowym od osób prawnych (zwanym dalej: „CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), która to kwestia zaowocowała pytaniem zadanym w polu 75 niniejszego wniosku.
Czy czynność zakupu NR opisanej w stanie faktycznym, przez Spółkę od Sprzedających i uzyskanie dla tego gruntu decyzji o warunkach zabudowy, skutkujących uznaniem go za obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, spowoduje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu (zwanych dalej: „KUP”), kwoty wydatkowanej przez Spółkę na zakup NR pod postacią odpisów amortyzacyjnych (zwanych dalej: „OA”)?
Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny zakup NR przez Spółkę od Sprzedających i uzyskanie dla tego gruntu decyzji o warunkach zabudowy skutkujący uznaniem go za obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, spowoduje możliwość zaliczenia do KUP kwoty wydatkowanej przez Spółkę na zakup NR w postaci odpisów amortyzacyjnych.
W niniejszej sprawie mają zastosowanie następujące przepisy ustawy CIT, a mianowicie:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi - art. 16a ust. 1 pkt 1 UCIT.
Amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - art. 16c pkt 1 UCIT.
Wskazane powyżej przepisy UCIT wskazują, co podlega amortyzacji i w konsekwencji stanowi KUP w postaci OA, a co jest wyłączone z OA. Jak wskazano powyżej w stanie faktycznym z pism uzyskanych w przeszłości od Inspektoratu, będącego odpowiedzią na pismo Spółki wynikało bezspornie, że grunt, na którym znajduje się składowisko, stanowi obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego. Oczywistym jest, że Inspektorat, jako organ posiadający kompetencje do oceny obiektów budowlanych, uznając składowisko za obiekt budowlany w pełni potwierdził argumentację Spółki. W związku z powyższym, wcześniejsze grunty Spółki, które w swoim założeniu miały stanowić obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego, po uzyskania decyzji ST, nie stanowiły dla niej gruntu, ale obiekty budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Tak, więc ma mocy art. 16a ust. 1 pkt 1 UCIT, który to przepis stwierdza, że OA podlegają budynki, budowle a których to pojęć UCIT nie definiuje i odsyła w tej materii do przepisów prawa budowlanego, co oznacza, że definicja obowiązująca dla przepisów prawa budowlanego jest obowiązująca dla potrzeb UCIT. Innymi słowy, pojęcia budowli i budynku zawarte w art. 16a ust. 1 pkt 1 UCIT należy definiować zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Przenosząc te wnioski na sytuację Spółki, należy stwierdzić, że obiekt budowlany Spółki (składowisko odpadów) będący budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego i w konsekwencji w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 1 UCIT, podlega na mocy tego przepisu amortyzacji.
Reasumując, jako że składowisko jest budowlą na mocy art. 16a ust. 1 pkt 1 UCIT, w związku z tym Spółka może dokonywać OA stanowiących KUP. Powyższe wnioski wykluczają zastosowanie w niniejszej sprawie art. 16c pkt 1 UCIT, który to przepis zakazuje amortyzacji gruntów, ponieważ w sytuacji Spółki nie mamy do czynienia z gruntami tylko z obiektem budowlanym.
Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po zakupie NR od Sprzedających i uzyskaniu dla tego gruntu decyzji o warunkach zabudowy, skutkujący uznaniem go za obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, Spółka może zaliczyć do KUP kwotę wydatkowaną na zakup NR w postaci odpisów amortyzacyjnych.
Postanowienie
Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 14 maja 2018 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia Znak: 0111-KDIB2-1.4010.124.2018.2.ZK.
Postanowienie doręczono Państwu 18 maja 2018 r.
Na postanowienie powyższe wnieśli Państwo zażalenie ujęte w piśmie z 23 maja 2018 r. (data wpływu do Organu 25 maja 2018 r.)
Postanowieniem z 28 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.124.2018.3.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Postanowienie to zostało skutecznie doręczone 03 lipca 2018 r.
Pismem z 27 lipca 2018 r. nadanym za pośrednictwem poczty 31 lipca 2018 r. (data wpływu 01 sierpnia 2018 r.), wniesiono skargę na ww. postanowienie.
31 lipca 2018 r. wnieśli Państwo skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Skarga do Organu wpłynęła 1 sierpnia 2018 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) uchylił zaskarżone postanowienie w całości wyrokiem z 31 października 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 645/18.
Pismem z 27 grudnia 2018 r., Znak: 0110-KWR1.4027.23.2018.2, wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 9 grudnia 2021 r., sygn. akt II FSK 672/19 oddalił skargę kasacyjną Organu. Wyrok, który uchylił uchylił zaskarżone postanowienie w całości stał się prawomocny od 9 grudnia 2021 r. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) z 31 października 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 645/18.wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 19 maja 2022 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Państwa stanowiska w sprawie.
Jednocześnie zauważyć należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, o ile w istocie, jak wskazano we wniosku, grunt na którym znajduje się składowisko odpadów, w świetle stosownych przepisów nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem interpretacji indywidualnej, tj. przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351), stanowi budowlę.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili