Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo:

1. ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 15 października 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 102/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 grudnia 2021 r. sygn. akt II FSK 1276/21 i

2. stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 21 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, powoduje powstanie dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „UPDOP”), podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomiczniej (dalej: „Strefa” lub „SSE”) - aktualnie na podstawie Zezwolenia nr (…) z dnia 23 października 2017 r. (dalej: „Zezwolenie”).

Zasadniczym przedmiotem działalności wykonywanej przez Spółkę na podstawie Zezwolenia jest produkcja wyrobów chemicznych (w szczególności chemikaliów podstawowych, takich jak chlor, ług sodowy, soda kaustyczna, podchloryn sodu, kwas solny, a także podstawowych surowców i dodatków do produkcji tworzyw sztucznych). W szczególności, Spółka posiada wysoce energochłonną instalację do produkcji chloru, która w całości stanowi majątek strefowy, a wszystkie koszty działalności tej instalacji stanowią koszty działalności strefowej (natomiast przychody generowane przez tę instalacje stanowią przychody z działalności strefowej, czyli wolnej od podatku dochodowego).

Z uwagi na wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej instalacji do produkcji chloru Spółka wystąpiła do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) na podstawie regulacji zawartej w art. 10 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1532; dalej: „Ustawa o systemie rekompensat”) z wnioskiem o przyznanie pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych (dalej: „Wniosek”).

Prezes URE w decyzji z dnia 30 lipca 2020 r., po rozpatrzeniu Wniosku Spółki uznał, że w całości zasługuje on na uwzględnienie i przyznał Wnioskodawcy rekompensatę za 2019 rok.

Otrzymana przez Spółkę rekompensata pochodzi z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy o systemie rekompensat, jest państwowym funduszem celowym.

Pytania

1. Czy rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych będzie stanowić przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w świetle art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP?

2. W przypadku uznania, że rekompensata uzyskana przez Wnioskodawcę od Prezesa URE stanowi przychód na gruncie UPDOP - czy podlega on zwolnieniu na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP, jako dotacja otrzymana z budżetu państwa?

3. W przypadku stwierdzenia, że odpowiedź na dwa wcześniejsze pytania jest przecząca – czy rekompensatę należy uznać za przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Rekompensaty otrzymanej przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji guzów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych nie można uznać za przychód na gruncie UPDOP.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPDOP, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty: w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Podkreślenia wymaga fakt, że przepisy UPDOP nie definiują wprost pojęcia przychodu, określając jedynie przykładowy katalog wpływów, które stanowią przychód podatkowy.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 UPDOP, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 UPDOP, przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jest między innymi wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Jednocześnie, stosownie do regulacji zawartej w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów. Nie ulega wątpliwości, że rekompensata otrzymana przez Wnioskodawcę od Prezesa URE stanowi wartość pieniężną, nie można jednakże z tego tytułu zakładać, że nie stanowi ona nieodpłatnego świadczenia, a do przedmiotowych środków zastosowanie może znaleźć wyłącznie przepis art. 12 ust. 1 pkt 1 UPDOP. W ocenie Spółki, otrzymana rekompensata jest bowiem nieodpłatnym świadczeniem polegającym na przeniesieniu części kosztów energii elektrycznej zużytej w wysoce energochłonnym procesie protekcyjnym (elektrolizie chloru) na budżet Państwa.

Literalna wykładnia przepisu art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP, wskazuje, że możliwość zastosowania przedmiotowego przepisu jest uzależniona od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

a) uzyskany przychód musi stanowić przychód z otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw czy też innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń;

b) nieodpłatne świadczenia są finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, i jednocześnie,

c) nieodpłatne świadczenia są finansowane lub współfinansowane w powyższy sposób w ramach programów rządowych.

Ad. a.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż sam fakt odrębnego ujęcia w ustawie otrzymanych wartości pieniężnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 UPDOP) oraz wartości nieodpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2 UPDOP) nie oznacza, iż otrzymane środki pieniężne nie mogą być efektem nieodpłatnego świadczenia. Do nieodpłatnych świadczeń ustawodawca zalicza bowiem także wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy. Nie powinno budzić wątpliwości, że pieniądze oraz wartości pieniężne stanową szczególną kategorię rzeczy. Tym samym, konstrukcja UPDOP nie wyklucza ujęcia otrzymanych środków pieniężnych jako nieodpłatnego świadczenia, co oczywiście nie oznacza, iż każde przysporzenie może być kwalifikowane jako nieodpłatne świadczenie.

Choć granica między darowizną a nieodpłatnym świadczeniem nie jest jasno zarysowana, należy pamiętać, iż w przedmiotowej sprawie uzyskanie rekompensaty następuje w postaci decyzji administracyjnej, po przeprowadzeniu stosowego postępowania. Nie mamy zatem do czynienia z nieekwiwalentnym przysporzeniem po stronie przedsiębiorcy, gdyż musiał on wypełnić określone ustawowe wymogi, które pozwalają ustawodawcy osiągnąć zaplanowany efekt gospodarczy. UPDOP nie zawiera definicji „nieodpłatnego świadczenia”, jednak zgodnie z uchwałą NSA z dnia 18 listopada 2002 r.. sygn. FPS 9/02 przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia należy rozumieć wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w szeregu wyroków NSA. w tym m.in. w wyroku z dnia 17 lipca 2018 r. sygn. II FSK 135/17, w wyroku z dnia 20 września 2017 r., sygn. II FSK 2217/15 oraz w wyroku z dnia 18 maja 2017 r., sygn. II FSK 1133/15.

Nie ma zatem uzasadnionych przesłanek przemawiających za uznaniem rekompensaty za niestanowiącą nieodpłatnego świadczenia. W odróżnieniu od darowizny, rekompensata jest zdarzeniem gospodarczym, związanym immanentnie z faktem prowadzenia działalności gospodarczej przy wykorzystaniu wysoce energochłonnej instalacji - ma bowiem na celu niwelowanie skutków wyjątkowo silnego wpływu cen uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na cenę energii elektrycznej. Konieczność zakupu przez wytwórców energii uprawnień do emisji powoduje wzrost kosztów zmiennych, cc znajduje odzwierciedlenie w wyższej cenie energii elektrycznej, a w konsekwencji przekłada się na ponoszenie przez Spółkę kosztów zakupu energii elektrycznej. Celem ustawodawcy jest natomiast obniżenie poziomu kosztów energii elektrycznej w przemyśle energochłonnym w celu zapewnienia konkurencyjności krajowej gospodarki. Efekt rekompensaty jest identyczny jak w przypadku pokrycia części kosztów energii bezpośrednio przez Skarb Państwa, tylko kolejność zdarzeń jest odmienna - najpierw bowiem przedsiębiorcy dokonują płatności na rzecz zakładów energetycznych, a następnie uzyskują zwrot części poniesionych kosztów.

Z tego względu otrzymane w ramach rekompensaty świadczenia stanowić będą w ocenie Spółki, nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 UPDOP.

Ad. b)

W zakresie drogiej z wymienionych przesłanek należy wskazać, że podstawa prawna rekompensaty uzyskanej przez Spółkę jest Ustawa o systemie rekompensat, której projektodawcą była Rada Ministrów.

Zgodnie z Ustawą o systemie rekompensat, omawiana rekompensata wypłacana jest z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który jest państwowym funduszem celowym, a jego przychodami są m.in. środki ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, o których mowa w art. 49 ust. 2c ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Natomiast, środki uzyskane ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji stanowią dochód budżetu państwa, z tego względu w celu sfinansowania rekompensaty Rada Ministrów zdecydowała się na przeniesienie części dochodu Skarbu Państwa na rzecz Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji. Przedmiotowy zabieg miał na celu złagodzenie skutków podwyżek cen energii elektrycznej poprzez wprowadzenie odpowiednich mechanizmów dofinansowania podmiotów najbardziej dotkniętych podwyżką ze środków stanowiących dochód budżetu państwa.

Tym samym, druga przesłanka określona w art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP, została spełniona, gdyż rekompensata otrzymana przez Wnioskodawcę jest współfinansowana ze środków budżetu państwa.

Ad. c)

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata została również przyznana Spółce w ramach programu rządowego. Zaznaczyć należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pojęcia „program rządowy”. Jednakże dokładna analiza przebiegu procesu legislacyjnego oraz charakteru regulacji zastosowanych w Ustawie o systemie rekompensat, wskazuje na to, iż program wypłaty dofinansowań należy uznać za program rządowy.

Projekt ww. ustawy, a co za tym idzie, zarówno inicjatywa stworzenia mechanizmów mających służyć zapobieżeniu obciążeniu przedsiębiorstw energochłonnych, ich koncepcja jak i ramy prawne rekompensaty jaką otrzymał Wnioskodawca, został opracowany i zgłoszony przez Radę Ministrów (druki sejmowe Sejmu VIII kadencji nr 3572).

W uzasadnieniu do projektu Ustawy o systemie rekompensat wskazano, że zgodnie z art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.Urz.UE L 275 z 25.10.2003 r. str. 32, ze zm., dalej: „dyrektywa 2003/87/WE”), państwa członkowskie powinny przyjąć środki finansowe (rekompensaty) dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w sektorach lub podsektorach narażonych na rzeczywiste ryzyko ucieczki emisji z powodu znacznych kosztów pośrednich emisji gazów cieplarnianych zawartych w cenie energii elektrycznej. Wprowadzane środki finansowe powinny być zgodne z treścią przepisu art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE oraz komunikatu Komisji Europejskiej w sprawie niektórych środków pomocy państwa w kontekście systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych po 2012 r. (2012/C 158/04) (Dz.Urz.UE C 158 z 05.06.2012 r., str. 4, ze zm.). (`(...)`) Prawo Unii Europejskiej pozwala przeznaczyć część środków uzyskanych przez państwa członkowskie w związku ze sprzedażą uprawnień do emisji na rekompensaty dla przemysłu z sektorów i podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Rekompensaty mają na celu ograniczenie wpływu przenoszenia kosztów uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zakupionych przez producentów energii na jej odbiorców.

Uzasadnieniem wprowadzenia wyłączenia z opodatkowania z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP, jest chęć wsparcia przez ustawodawcę wymienionych w tym przepisie programów i nieopodatkowywanie ich dodatkowo podatkiem dochodowym. Programy te realizują cele preferowane przez państwo polskie lub organizacje międzynarodowe (np. Unię Europejską). Wyłączenie z opodatkowanych przychodów powyższych świadczeń ma na celu wspomożenie funkcjonowania wymienionych wyżej programów i nieopodatkowywanie ich dodatkowo podatkiem dochodowym. Wyłączeniu z przychodów podlegają świadczenia otrzymane od wymienionych jednostek na finansowanie dowolnych programów. Programy te realizują zawsze cele preferowane przez Państwo Polskie lub Unię Europejską.

Projekt Ustawy o systemie rekompensat, a co za tym idzie, sama koncepcja mechanizmów mających służyć zapobieżeniu nadmiernemu wzrostowi cen energii oraz ramy prawne dofinansowania jakie otrzymał Wnioskodawca, został opracowany i zgłoszony przez Radę Ministrów. W konsekwencji, w ocenie Spółki, przez „rządowy program” należy rozumieć każdy program, który przyjęty został przez Radę Ministrów, a nie tylko taki, który w swej nazwie zawiera przymiotnik „rządowy”.

Jednocześnie, dysponentem Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji jest minister właściwy do spraw gospodarki, posiada on również uprawnienia do koordynowania działań służących sprawnemu wpłacaniu rekompensat oraz monitorowania limitu wydatków przeznaczony na wypłatę rekompensat z funduszu. Tym samym, za realizację programu udzielania rekompensat na podstawie Ustawy o systemie rekompensat odpowiedzialny jest bezpośrednio członek Rady Ministrów. Bez wątpienia zatem należy uznać, że wypłata rekompensaty odbywa się w ramach programu rządowego.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym otrzymana przez Wnioskodawcę rekompensata, nie rodzi obowiązku rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnie otrzymanego świadczenia, korzysta bowiem z wyłączenia z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP.

Na marginesie należy dodać, iż podjęte działania w zakresie wypłaty rekompensaty miały na celu zniwelowanie negatywnych skutków szybkiego wzrostu cen energii elektrycznej poprzez wypłacanie określonych środków pieniężnych. Przyjęcie wykładni przepisów UPDOP w ramach której uzyskana przez Wnioskodawcę rekompensata zostałaby zakwalifikowana jako podlegająca opodatkowaniu, realizacja wskazanego celu zostałaby w znaczny sposób ograniczona, bowiem wypłata rekompensaty w znacznie mniejszym zakresie (o 19% mniej) skutkowałaby tylko częściowym zniwelowaniem negatywnych następstw wzrostu cen energii elektrycznej.

Ad. 2)

Jeżeli powyższe stanowisko Spółki nie zostałoby uznane za prawidłowe, w opinii Spółki, otrzymaną rekompensatę należy uznać za podlegającą zwolnieniu z opodatkowania jako dotację otrzymaną ze Skarbu Państwa, tj. na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP.

Zdaniem Spółki, w przypadku uznania, że otrzymana przez Spółkę rekompensata nie korzysta z wyłączenia z opodatkowania z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie przepisu art. 12 ust. 4 pkt 14 UPDOP, należy objąć ją zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP.

Stosowanie do regulacji zawartej w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 869), dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie mniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Podkreślenia wymaga takt, że wszelkie dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (poza dopłatami do oprocentowania kredytów bankowych) są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych. Jedyna przesłanka niezbędna do skorzystania z analizowanego zwolnienia dotyczy pochodzenia dotacji z określonego źródła. Nie jest natomiast istotny, z punktu widzenia analizowanego przepisu, cel na który dotacja została przyznana.

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu Ustawy o systemie rekompensat Rekompensaty, CO2 mają charakter bezpośrednich dopłat pieniężnych, które mogą być wypłacane w roku, w którym zostały poniesione dodatkowe koszty związane z przenoszeniem ceny uprawnień do emisji na ceny energii elektrycznej lub w następnym roku.

Wprawdzie rekompensata nie została wprost określona jako dotacja, to nie pozbawia jej to takiego charakteru. W przypadku uznania, iż jest ona świadczeniem pieniężnym niestanowiącym nieodpłatnego świadczenia to za uzasadnioną należy uznać kwalifikację rekompensaty jako dotacji podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP.

Ad. 3)

Natomiast, w przypadku stwierdzenia, że otrzymana przez Spółkę rekompensata stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 UPDOP. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa rekompensata stanowi przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1010), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej da przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle powyższego, przy określaniu, czy dany dochód (przychód) uzyskany przez podatnika korzysta ze zwolnienia opisanego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, należy wziąć pod uwagę dwa kryteria wynikające z tego przepisu

- dochód taki musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE,

- dochód taki musi pochodzić z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie stosownego zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE.

Nie ulega wątpliwości, iż uzyskiwanie rekompensat, dotacji czy dofinansowań nie stanowi samoistnej działalności gospodarczej. W konsekwencji, oczywistym jest, iż w treści Zezwolenia nie mogło zostać wskazane, iż przedmiotem działalności strefowej będzie uzyskiwanie jakichkolwiek rekompensat w związku z podstawowym profilem prowadzonej działalności gospodarczej, także z tej prozaicznej przyczyny, iż żadna pozycja PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) nie przewiduje takiego zakresu działalności.

Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawcy, uzyskanie opisanej w stanie faktycznym rekompensaty jest bezpośrednio powiązane z działalnością gospodarczą w postaci działalności wytwórczej prowadzonej na terenie SSE i wskazanej wprost w Zezwoleniu.

W tym miejscu należy przytoczyć stanowisko NSA w kwestii rozumienia pojęcia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, zawarte w ostatnim wyroku z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. II FSK 245/16, zgodnie z którym dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. Jeżeli zatem rekompensata pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE to nie ma przeszkód aby uznać, że rekompensata ta powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego. (`(...)`) Trzeba bowiem mieć na uwadze, że zarówno cena uzyskana bezpośrednio ze sprzedaży towarów i usług jak i inne świadczenia, które Spółka otrzymuje w ramach realizacji umowy przedmiotowo mieszczącej się w granicach wyznaczonych zezwoleniem, są dochodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Podkreślić należy, że wskazany przepis nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o „dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”, który to zwrot jest niewątpliwie szerszy aniżeli zwrot - dochód ze sprzedaży towarów i usług.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r., poz. 646), działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym w przepisie art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584) działalność gospodarcza była definiowana jako zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalń ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Prowadzenie działalności gospodarczej, czy to na terenie SSE, czy też poza nią, niesie za sobą konieczność podejmowania różnego rodzaju czynności prawnych i faktycznych, bez podjęcia których działalność podstawowa nie byłaby w ogóle możliwa (działania, które warunkują prowadzenie określonej działalności) lub które bezpośrednio wynikają z taktu prowadzenia określonej działalności gospodarczej (są jej następstwem, pozostając z nią w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym). Oznacza to, że na ekonomiczny wynik działalności gospodarczej (w tym także działalności określonej w Zezwoleniu) mogą składać się - obok dochodów ze sprzedaży wytworzonych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w Zezwoleniu - również przychody i koszty warunkujące uzyskanie przychodu ze sprzedaży lub pozostające z nim w bezpośrednim związku, pod warunkiem, iż związek tego rodzaju kosztów czy przychodów z określoną działalnością jest ścisły, bezpośredni i racjonalny.

Podążając wskazanym wyżej, a nakreślonym przez Naczelny Sąd Administracyjny, tokiem rozumowania, trzeba stwierdzić, iż opisana rekompensata pozostaje w bezpośredniej korelacji do rozliczeń działalności podstawowej. Działalność produkcyjna Spółki może być prowadzona wyłącznie w oparciu o majątek produkcyjny. Fakt posiadania instalacji do produkcji chloru i jej wykorzystywanie w celach produkcyjnych (co generuje zużycie energii elektrycznej) jest przesłanką bezpośrednio warunkującą otrzymanie rekompensaty.

Mając powyższe na uwadze, przychód (dochód) z tytułu opisanej w stanie taktycznym rekompensaty należy uznać za element działalności gospodarczej wskazanej w treści Zezwolenia, gdyż powstała ona w bezpośrednim związku z działalnością wytwórczą określoną w Zezwoleniu - rekompensata jest ściśle związana z wykorzystaniem składników majątku wyłącznie w działalności zwolnionej.

Podsumowując, zdaniem Spółki, otrzymanie wskazanej w stanie faktycznym rekompensaty pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z prowadzeniem działalności gospodarczej objętej Zezwoleniem. Brak wymienienia w Zezwoleniu przychodu z rekompensat, dotacji czy dofinansowań nie powinien stanowić przesłanki dla wyłączenia takiego przychodu (dochodu) ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 26 listopada 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-3.4010.490.2020.1.APO, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych:

- będzie stanowić przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w świetle art. 12 ust. 4 pkt 14 updop,

- podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, jako dotacja otrzymana z budżetu państwa,

- będzie stanowić przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 updop

– za nieprawidłowe.

Skarga na interpretację indywidualną

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił interpretację indywidualną wyrokiem z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 102/21.

Pismem z 9 sierpnia 20201 r., Znak: 0110-KWR2.4020.35.2021.2.AB, wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 7 grudnia 2021 r. sygn. akt II FSK 1276/21 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 grudnia 2021 r.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 102/21 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 30 maja 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm., dalej: „updop”),

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Na podstawie art. 7 ust. 2 updop,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 updop,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

- otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (pkt 1),

- wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie (pkt 2).

Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle ww. przepisu, otrzymane w sposób definitywny środki pieniężne (np. w postaci rekompensaty) stanowią, co do zasady, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Katalog przysporzeń nie stanowiących przychodów podatkowych został określony w art. 12 ust. 4 updop. Jest to katalog zamknięty, co oznacza, że jedynie w warunkach ściśle określonych w tym katalogu otrzymane przysporzenie przychodu podatkowego stanowić nie będzie.

Jak wynika z art. 12 ust. 4 pkt 14 updop,

do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem „świadczenie nieodpłatne”, a zatem w celu zdefiniowania tego pojęcia pomocne jest odwołanie do wykładni gramatycznej, a także poglądów orzecznictwa i doktryny. Zgodnie z pojęciem słownikowym, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny natomiast to „taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). W orzecznictwie natomiast ugruntował się pogląd, że przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest świadczenie nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Tym samym, podstawową cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy, świadczenie uzyskiwane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe nie ma charakteru nieodpłatnego. Przychód ze świadczeń nieodpłatnych powstanie natomiast zawsze wtedy, gdy podatnik otrzyma rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw, bez obowiązku świadczenia wzajemnego.

Należy zauważyć, że art. 12 ust. 4 pkt 14 updop - jeżeli chodzi o źródło przysporzenia uznawane przez ustawodawcę za przychód podatkowy - odnosi się do art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, zgodnie z którym przychodem jest m.in. wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Jest to niewątpliwie inne źródło niż wymienione w pkt 1 - otrzymane pieniądze. W zakresie zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, wypowiedział się WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 23 lutego 2010 r., I SA/Go 39/10, w którym stwierdzono: W myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami – z zastrzeżeniem m. in. ust. 4 – są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Pkt 2 tegoż przepisu uznaje za przychody wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych (`(...)`) otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie. Zatem art. 12 ust. 1 w kolejnych punktach jako przychody rozróżnia otrzymane pieniądze i wartości pieniężne od wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Ust. 4, z którego zastrzeżeniem stosuje się przepisy art. 12 ust. 1, enumeratywnie wymienia jakich kwot nie zalicza się do przychodów. Jego pkt 14 wyłącza zaliczenie do przychodów wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa (…). Na podkreślenie zasługuje, że wymienia on wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, o których mowa także w art. 12 ust. 1 pkt 2. Wartości tych wówczas nie zalicza się do przychodu, gdy są finansowane lub współfinansowane z konkretnych środków wymienionych w pkt 14.(…)

Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne czyli nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Jednakże art. 12 w ust. 1 wyraźnie odróżnia inne nieodpłatne świadczenia (pkt 2) od otrzymanych pieniędzy (pkt 1). Pomoc finansowa, o której mowa w cyt. wyżej ustawie o grupach producentów rolnych (`(...)`) to pieniądze, które w konkretnej wysokości, obliczonej według przepisów tej ustawy, otrzymywały grupy producentów rolnych, w tym także skarżąca.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomiczniej na podstawie Zezwolenia z 23 października 2017 r. Zasadniczym przedmiotem działalności wykonywanej przez Spółkę na podstawie Zezwolenia jest produkcja wyrobów chemicznych (w szczególności chemikaliów podstawowych, takich jak chlor, ług sodowy, soda kaustyczna, podchloryn sodu, kwas solny, a także podstawowych surowców i dodatków do produkcji tworzyw sztucznych). W szczególności, Spółka posiada wysoce energochłonną instalację do produkcji chloru, która w całości stanowi majątek strefowy, a wszystkie koszty działalności tej instalacji stanowią koszty działalności strefowej (natomiast przychody generowane przez tę instalacje stanowią przychody z działalności strefowej, czyli wolnej od podatku dochodowego). Z uwagi na wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej instalacji do produkcji chloru Spółka wystąpiła do Prezesa URE, na podstawie regulacji zawartej w art. 10 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, z wnioskiem o przyznanie pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych. Prezes URE w decyzji z 30 lipca 2020 r., po rozpatrzeniu wniosku Spółki uznał, że w całości zasługuje on na uwzględnienie i przyznał Wnioskodawcy rekompensatę za 2019 rok. Otrzymana przez Spółkę rekompensata pochodzi z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o systemie rekompensat, jest państwowym funduszem celowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu oznaczonym nr 1 dot. wskazania, czy rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, będzie stanowić przychód w świetle art. 12 ust. 4 pkt 14 updop.

Odnosząc się zatem do ww. wątpliwości wskazać należy, że Wnioskodawca otrzymał środki finansowe jako rekompensatę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, natomiast art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, odnosi się do wartości otrzymanych nieodpłatnie (lub czesiowo odpłatnie) rzeczy lub prawa, a także innych nieodpłatnych (lub częściowo odpłatnych) świadczeń finansowych. Zatem, otrzymane pieniądze w formie ww. rekompensaty nie mogą stanowić nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w tym przepisie. Nieodpłatne świadczenia stanowią bowiem odrębną od środków pieniężnych kategorię przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę pieniądze stanowiące rekompensatę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, nie mogą zostać objęte dyspozycją art. 12 ust. 4 pkt 14 updop. W związku z powyższym, otrzymaną kwotę środków pieniężnych Wnioskodawca zobowiązany będzie uznać za przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych, korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pyt. nr 2 jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w ww. zakresie.

Ad. 3

Odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, tj. w przypadku stwierdzenia, że odpowiedź na dwa wcześniejsze pytania jest przecząca – czy rekompensatę należy uznać za przychód (dochód) Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, należy wskazać, że ze względu na fakt, że tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jako prawidłowe, to przy warunkowej formule pytania 3 wniosku, brak jest podstaw do udzielenia odpowiedzi na to pytanie oraz oceny stanowiska w jego zakresie. Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji udzielenia przez Organ odpowiedzi przeczącej na dwa wcześniejsze pytania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.