Interpretacja indywidualna dotyczy ustalenia momentu, od którego Spółka X będzie mogła korzystać z wsparcia publicznego, w tym zwolnienia z CIT, w związku z ponoszeniem kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej w wnioskowanej decyzji o wsparciu. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki X za nieprawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, pod warunkiem, że Spółka X osiąga dochód z nowej inwestycji, w ramach której ponosi wydatki kwalifikowane. Poniesienie kosztów kwalifikowanych samo w sobie nie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia dochodów na podstawie decyzji o wsparciu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, jest nieprawidłowe.
29 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, od jakiego momentu Spółce będzie przysługiwać wsparcie (możliwość korzystania z pomocy publicznej, tj. zwolnienia z CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)) z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej we wnioskowanej decyzji o wsparciu (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji).
Spółka X prowadzi od 2009 roku w zakładzie produkcyjnym w (…) działalność gospodarczą w obszarze produkcji `(...)` (montaż i spawanie), a także `(...)` (konserwacja wytworzonych elementów stalowych).
Firma jest właścicielem 4 działek, na których znajdują się hale produkcyjne, budynki biurowo-socjalne oraz infrastruktura towarzysząca. Dwie z tych nieruchomości (około 62% całej powierzchni) to tereny, które spółka nabyła w poprzednich latach od (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Pozostałe dwie nieruchomości to parcele zakupione od osób fizycznych niezwiązanych z zakładem.
Na działalność w SSE Spółka X otrzymała w poprzednich latach 3 zezwolenia: w 2008, 2015 oraz 2017 roku. W tym okresie na terenie (…) w ramach tych inwestycji przez Spółkę zostało wybudowane `(...)` hal produkcyjnych z zapleczem socjalno-biurowym oraz infrastrukturą towarzyszącą. Spółka zainwestowała łącznie ponad `(...)`mln PLN i zatrudniła ponad`(...)` pracowników.
Obecnie spółka dysponuje już`(...)` halami produkcyjnymi (ostatnia hala zostanie oddana do użytku latem br.) i zatrudnia ponad `(...)` osób.
Głównym przedmiotem działalności Firmy X od początku istnienia Spółki jest produkcja `(...)` a także obróbka mechaniczna tychże elementów i ich konserwacja antykorozyjna. Główne kody PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) działalności to: 25.11, 25.61 oraz 25.62.
W X funkcjonują zatem wszystkie procesy produkcyjne związane z budową konstrukcji `(...)`.
Wytwarzane w X produkty to tzw. „Baugruppe” (`(...)`) jak też gotowe`(...)` elementy pomocnicze `(...)`, których dostawa do klienta musi odbyć się zawsze w ściśle określonych ramach czasowych („just in time”).
Proces produkcji każdej Baugruppe rozpoczyna się od montażu i zespawania w całość pojedynczych `(...)` detali, które są nabywane od poddostawców. Wytwarzanie każdego produktu odbywa się według ściśle określonej przez technologa produkcji tzw. „marszruty”, gdzie wskazane są kolejne etapy produkcji danego elementu. Marszruta dla określonego produktu składa się zatem - w zależności od stopnia skomplikowania i wielkości danego wytwarzanego elementu - z pojedynczych kroków opisanych zawsze jako `(...)` itd`(...)`
Zgodnie z wymaganiami zleceniodawcy oraz technologią wytwarzania samego produktu, w marszrucie uwzględniana jest jeszcze w razie potrzeby mechaniczna obróbka śródprodukcyjna lub tzw. obróbka końcowa zbudowanego elementu, a także śrutowanie i lakierowanie (obróbka powierzchniowa) tychże konstrukcji. W zależności od zamówienia produkt może trafić do zleceniodawcy w postaci samej „Baugruppe” lub zostać dalej zamontowany w Spółce X na wykonanym profilu `(...)`, by następnie - po lakierowaniu - zostać wysłanym do odbiorcy końcowego.
Sama produkcja `(...)` do `(...)` odbywa się poprzez zespawanie w całość dwóch profili w kształcie `(...)` ich wyważenie (prostowanie) oraz końcową obróbkę mechaniczną.
W Firmie X poza halą numer 5, gdzie głównie wykonywany jest proces obróbki powierzchniowej (śrutowanie, gruntowanie i lakierowanie wytworzonych komponentów), we wszystkich pozostałych halach prowadzone są procesy `(...)`, z przewagą wytwarzania elementów wielkogabarytowych w halach 3, 4 i 6, a mniejszych gabarytowo w halach 1 oraz 2. Jednakże w razie braku mocy produkcyjnych doraźne stanowiska `(...)` dla mniejszych elementów są również ad hoc urządzane w każdej z hal produkcyjnych.
W halach 1 oraz 2, a także numer 7 prowadzone są dodatkowe procesy obróbki mechanicznej.
Portfel zamówień spółki wciąż ewoluuje (nowi klienci, nowe produkty, zmiany technologiczne w istniejących produktach), czego skutkiem jest brak możliwości przypisania produkcji konkretnego elementu do konkretnych stanowisk produkcyjnych. W związku z tym przykładowo dla produktu „X1” w jednym tygodniu spawanie 1 i montaż 1 odbywają się na hali numer 1, natomiast w następnym tygodniu dla innego produktu danej serii montaż 1 ma miejsce na hali numer 1, ale już spawanie na hali numer 2. Część procesów spawania jest również stopniowo - w miarę tworzenia odpowiednich programów przez programistę –technologa - zastępowana spawaniem na funkcjonujących w zakładzie robotach spawalniczych.
Praca do wykonania w danym dniu oraz stanowiska pracy spawaczy są przydzielane pracownikom codziennie przez brygadzistę produkcji w zależności od potrzeb wynikających z aktualnego planu produkcyjnego na ten dzień.
Wskutek postpandemicznego ożywienia na rynku konstrukcji stalowych Spółka X otrzymała możliwość wykonania dużej ilości nowych zleceń produkcyjnych, jednakże realizacja tych zamówień wymagałaby znacznego zwiększenia możliwości produkcyjnych Firmy. W związku z tym faktem, planując nową inwestycję, Spółka wystąpiła pod koniec maja bieżącego roku do Zarządzającego`(...)` z wnioskiem o udzielenie decyzji o wsparciu, w związku z nową inwestycją polegającą na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu.
W ramach planowanej inwestycji istniejąca hala numer`(...)` zostanie przearanżowana pod kątem utworzenia nowych stanowisk spawalniczych i montażowych dla produkowanych elementów. Kolejnym zabiegiem, który pozwoli sprostać realizacji istniejących już w portfelu zamówień Spółki X nowych zleceń będzie postawienie nowej dodatkowej kabiny lakierniczej oraz budowa kolejnej (`(...)`) hali do produkcji głównie małych (aczkolwiek nie tylko) komponentów konstrukcyjnych do `(...)` (tzw. "Baugruppe").
Całość planowanej inwestycja przyczyni się do zwiększenia mocy produkcyjnych Spółki X: od `(...)` kompletów `(...)` wyprodukowanych w 2021, już w samym 2022 roku planuje się produkcję `(...)` sztuk, a w roku 2024 aż `(...)` sztuk. Całość wolumenu ma pokrycie w istniejących i planowanych zleceniach.
W związku z powyższym Spółka X na gruncie aktualnie obowiązujących regulacji prawnych (art. 17 ust. 1 punkt 34a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 2, 3, 13, 14 Ustawy o wspieraniu owych inwestycji oraz §9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji), powzięła następujące wątpliwości interpretacyjne dotyczące możliwości skorzystania z pomocy publicznej w związku z planowaną inwestycją i wnioskiem o udzielenie decyzji o wsparciu.
Od jakiego momentu Spółce X będzie przysługiwać wsparcie (możliwość korzystania z pomocy publicznej, tj. zwolnienia z CIT) z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej we wnioskowanej decyzji o wsparciu (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji)?
Spółka stoi na stanowisku, iż możliwość skorzystania z pomocy publicznej (tj. zwolnienia z CIT), z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej we wnioskowanej decyzji o wsparciu przysługiwać jej będzie począwszy od pierwszego miesiąca, w którym spółka poniosła pierwsze koszty kwalifikowane po dniu wydania decyzji o wsparciu (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji) z uwagi na to iż:
Takie właśnie stanowisko jest szeroko reprezentowane przez sądy administracyjne (m.in. wyrok WSA w Opolu z dnia 18 marca 2021 r., sygn. I SA/Op 22/21), gdzie Sąd stwierdził, iż „zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, ma charakter przedmiotowy i odnosi się wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej wskazanej w decyzji o wsparciu i prowadzonej na terenie wskazanym w tej decyzji. Dla ustalenia momentu, od którego spółka będzie uprawniona do stosowania zwolnienia bez znaczenia pozostaje moment uzyskania przez spółkę dochodu z realizowanej inwestycji. Istotny jest natomiast moment, w którym spółka poniesie koszty na realizację inwestycji. To on bowiem wyznacza miesiąc, od którego spółka może korzystać z przysługującego jej na podstawie decyzji zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie i na warunkach wskazanych w tej decyzji. Spółka będzie zatem uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały wydatki kwalifikowane w ramach inwestycji, niezależnie od momentu, w którym zacznie uzyskiwać dochód z realizowanej inwestycji”.
Wykładnia językowa art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w którym mowa jest o zwolnieniu z CIT („ (`(...)`) dochody podatników, (`(...)`) z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu (`(...)`)” nie daje w aktualnym stanie prawnym podstaw do uznania, iż ustawodawca przyznaje to prawo podatnikowi wyłącznie od momentu „zrealizowania” inwestycji, czyli jej zakończenia.
Art. 2 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji definiuje nową inwestycję jako „inwestycję w rzeczowe aktywa trwale lub wartości niematerialne i prawne związane ze (`(...)`) zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu”. Zatem korzystanie z przysługującego prawa do zwolnienia z podatku wiąże się z „realizacją zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu”. Oznacza to, iż miarodajne jest „zwiększenie zdolności produkcyjnych zakładu”, co spółka może osiągnąć już poprzez zakup pierwszego (z wielu) środka trwałego w ramach planowanej inwestycji i wprowadzenie go na ewidencję środków trwałych (oznacza to, że środek jest kompletny i zdatny do użytku). Ustawodawca nie posługuje się przy tym pojęciem „zrealizowania” nowej inwestycji, która stanowi wg definicji słownika języka polskiego „urzeczywistnienie planów lub zamiarów”, tylko pojęciem „realizacji” nowej inwestycji, która oznacza w ujęciu odczasownikowym niedokonane „prowadzenie jakiegoś procesu”, ale nie jego zakończenie. Uznać zatem należy - zważywszy, że przedstawione powyżej przepisy explicite nie regulują oraz nie wskazują momentu, od którego podatnik uzyskujący dochody z prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego, iż skoro ustawodawca dokonując „doprecyzowania” brzmienia art. 17 ust. 1 punkt 34a, ustawy o CIT w ustawie „Polski Ład” nie zdecydował się na jednoznaczne, rozwiewające wszelkie wątpliwości w przedmiocie momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego, doprecyzowanie brzmienia tego przepisu w postaci zapisu „(`(...)`) dochody podatników,(`(...)`) z działalności gospodarczej osiągnięte ze zrealizowania nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu (`(...)`)”), to w aktualnym stanie prawnym ustawodawca dopuszcza możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego już w momencie trwania, tj. „realizacji” nowej inwestycji, czyli - jak to może mieć miejsce w przypadku Spółki X, w momencie dokonania pierwszych inwestycji w środki trwałe, które zwiększają możliwości produkcyjne zakładu. Taka interpretacja koresponduje idealnie z literalnym brzmieniem przepisu wykonawczego do ustawy o wspieraniu nowych inwestycji (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji), mówiącego o tym, iż możliwość skorzystania z pomocy publicznej z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej w decyzji o wsparciu przysługuje przedsiębiorcy już „począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu”.
W orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach niepewności co do ich znaczenia, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do jednoznaczności treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej. Ta zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 sierpnia 2004 r., sygn. FSK 372/04, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 marca 2000 r., sygn. SA/Rz 595/99).
W ten trend wykładni wpisuje się Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2019 r., sygn. 0112-KDIL.3-3.4011 431.2018.1.AM potwierdzająca stanowisko podatnika, iż możliwość skorzystania z pomocy publicznej (tj. zwolnienia z CIT) z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej we wnioskowanej decyzji o wsparciu, przysługiwać będzie począwszy od miesiąca, w którym spółka poniosła koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu.
Argumentacja uzasadniająca taką interpretację osadzona jest w aktualnym stanie prawnym, w którym równolegle obok siebie funkcjonują jeszcze poprzednie przepisy Ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r., Nr 123 poz. 600 z późn zm.) - dalej też: „Ustawa SSE” oraz „nowa” Ustawa o Wspieraniu Nowych Inwestycji (Dz. U 2018 r., poz. 1162 z późn. zm.) - dalej również: „Ustawa PSI”.
Każdy w powyższych aktów prawnych posiada szczegółowe przepisy wykonawcze określające warunki udzielania pomocy publicznej (odpowiednio Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r., w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 232, poz. 1548) - dalej: „Rozporządzenie SSE” oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r., w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713 z późn. zm.) - dalej: „Rozporządzenie PSI”.
Jak wskazano w w/w Interpretacji, oba systemy będą funkcjonować równolegle do końca 2026 r., jednak wsparcie na nowe inwestycje można uzyskiwać obecnie jedynie w ramach systemu PSI (Polska Strefa Inwestycji). Od 2027 r., system wprowadzony Ustawą SSE przestanie obowiązywać, a wsparcie udzielane na podstawie ustawy PSI zastąpi funkcjonujące jeszcze obecnie Specjalne Strefy Ekonomiczne. Dlatego też można wprost przyjąć, że zasady wprowadzone Ustawą SSE oraz aktami wykonawczymi do Ustawy SSE, a zaczerpnięte następnie do Ustawy PSI oraz Rozporządzenia PSI, można przytoczyć na uzasadnienie stanowiska Spółki, co do określenia właściwego momentu korzystania z pomocy publicznej w rozpatrywanym stanie faktycznym.
Do „starych” regulacji dotyczących przyznawania przedsiębiorcom w aktualnym stanie prawnym pomocy publicznej odwołuje się również sam ustawodawca, który np. na mocy art. 13 ust. 5 Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji w przypadku lokalizacji większości nowej inwestycji na „starych” terenach należących uprzednio do Specjalnych Stref Ekonomicznych przyznaje przedsiębiorcy prawo do uzyskania decyzji o wsparciu na maksymalny możliwy okres 15 lat, tj. okres dłuższy (korzystniejszy), niż w przypadku realizacji inwestycji na innych terenach.
Zgodnie z Art. 3 ust. 1 Ustawy o PSI, wsparcie na realizację nowej inwestycji zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych (`(...)`).
Jest to bezpośrednie odesłanie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, mówiącego o tym, iż wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Z regulacji tej wynika wprost trojakie „limitowanie” warunków korzystania z pomocy publicznej:
a) dochody muszą pochodzić z działalności gospodarczej określonej w decyzji, która jest podstawą do skorzystania ze zwolnienia (odpowiednie PKWiU),
b) dochody muszą być uzyskane na skutek prowadzenia działalności na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu,
c) wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Przedstawione powyżej przepisy ustawowe me regulują jednak oraz nie wskazują momentu, od którego podatnik uzyskujący dochody z prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego.
Jedyną wskazówkę w tym przedmiocie zawiera § 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, stanowiący o tym, iż „wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej”.
W przekonaniu spółki X paragraf ten należy interpretować wprost, tzn. że wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje od pierwszego miesiąca, w którym zostały faktycznie poniesione pierwsze koszty inwestycji.
W poprzednim stanie prawnym (Ustawa o SSE) regulacje dotyczące momentu, od którego podatnik uzyskujący dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego określał § 5 Rozporządzenia SSE, który rozróżniał 3 sytuacje:
§ 5 ust. 1 Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.
§ 5 ust. 3 Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6.
§ 5 ust. 4 W przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3. przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.
Zgodnie z powyższymi regulacjami, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 i 3 Rozporządzenia SSE, przysługiwały od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne lub w którym rozpoczęto ponoszenie kosztów pracy aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w zezwoleniu. W związku z powyższym podatnik mógł korzystać z pomocy publicznej już od miesiąca, w którym poniósł pierwszy wydatek inwestycyjny lub koszty pracy.
Natomiast dla przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 4 Rozporządzenia SSE, którego przedsiębiorstwo (lub ZCZP) objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługiwały od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, zatem podatnik nabywał prawo do zwolnienia dochodu po osiągnięciu poziomu zatrudnienia oraz poniesieniu wydatków inwestycyjnych w wysokości określonej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.
Z powołanych przepisów należy wnioskować, iż § 5 ust. 4 stanowił wyjątek od ogólnej zasady ustanowionej w § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE Tym samym, jeśli wyjątek ten nie zachodził, należy stosować zasady ogólne.
W aktualnym stanie prawnym w ramach Rozporządzenia PSI, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu.
Rozporządzenie to jednocześnie nie zawiera postanowień, które różnicowałyby - jak w poprzednim stanie prawnym moment przysługiwania wsparcia w zależności od rodzaju i charakteru inwestycji.
W ramach Rozporządzenia PSI te kwestie zostały ujednolicone, czego wynikiem jest jedna regulacja prawna dotycząca momentu, od którego przedsiębiorcom przysługuje wsparcie z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji odnosząca się do wszystkich przedsiębiorców, niezależnie od tego, czy chodzi o zwiększenie możliwości produkcyjnych już istniejącego zakładu, czy też o zupełnie nową inwestycję. Ustawodawca wyłączył jednocześnie z funkcjonujących regulacji procedurę objęcia nowego terenu obszarem SSE (nie istnieje procedura obejmowania terenem istniejącego przedsiębiorstwa, ponieważ zwolnienie podatkowe jest możliwe do uzyskania na terenie całego kraju po spełnieniu określonych kryteriów ilościowych oraz jakościowych).
Należy w tym miejscu powtórzyć za wnioskodawcą w/w interpretacji, iż „zamieszczona w Rozporządzeniu PSI regulacja jest bliźniaczo podobna do § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE. Podobieństwo to sugeruje, że intencją ustawodawcy było tożsame intepretowanie oraz stosowanie opisywanych regulacji. Brak odniesienia w Rozporządzeniu PSI do zasady szczególnej, jaką był § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, należy rozumieć jako zastosowanie braku rozdzielności w interpretowaniu momentu korzystania ze zwolnienia podatkowego w ramach uzyskanej decyzji o wsparciu (`(...)`). Wyłączenie procedury obejmowania terenem (a tak naprawdę brak możliwości jej zastosowania), na którym dostępne jest zwolnienie podatkowe, wyklucza równocześnie możliwość zastosowania dwóch różnych metod zmaterializowania się momentu przysługiwania zwolnienia podatkowego”.
Zatem, biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej praktykę organów podatkowych oraz stanowisko ustawodawcy w odniesieniu do ujednolicenia momentu możliwości korzystania ze zwolnienia podatkowego w ramach Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, pomoc publiczna z tytułu uzyskania decyzji o wsparciu będzie przysługiwać Spółce zgodnie z § 9 ust. 1 tegoż Rozporządzenia, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym Spółka zaczęła ponosić pierwsze koszty kwalifikowane inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),
dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie natomiast do treści art. 17 ust. 4 updop,
mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”),
wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Odnosząc się do treści pytania wskazać należy, że poniesienie wydatków kwalifikowanych nie jest wystarczające do skorzystania z omawianego zwolnienia. Jak wynika z powyżej przytaczanych przepisów, wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI (a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o CIT). Nie można natomiast mówić o uzyskaniu dochodu dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji, czyli przychodu wypracowanego w oparciu o zespół składników majątkowych nabytych w ramach wydatków związanych z nową inwestycją, której dotyczy decyzja o wsparciu.
Tego wymogu nie może zmienić fakt, że nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Zwolnienie w tym przypadku całego dochodu osiągniętego w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku nie oznacza, że podatnik może zacząć korzystać ze zwolnienia z podatku już w momencie rozpoczęcia nowej inwestycji, czyli zanim uzyska jakiekolwiek przychody (dochody) będące efektem budowy nowych lub rozbudowy czy modernizacji dotychczas wykorzystywanych składników majątkowych. W przeciwnym wypadku, tj. uznaniu, że zwolnienie przysługuje już od momentu rozpoczęcia nowej inwestycji zwolnieniu nie podlegałby dochód uzyskany z działalności prowadzonej w oparciu o nową inwestycję, tylko w oparciu o dotychczasowe składniki majątku, co jest sprzeczne z wymogiem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Poza tym, takie działanie byłoby niezgodne z przepisem art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, zgodnie z którym rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.
Zatem, jeszcze raz podkreślić należy, że przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia, wskazuje na najwcześniejszy moment skorzystania ze wsparcia z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych i nie można interpretować go w oderwaniu od treści art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.
W konsekwencji, momentem od którego Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP może być miesiąc (po dniu wydania decyzji o wsparciu), w którym inwestor poniósł pierwsze koszty na realizację nowej inwestycji, stanowiące koszty kwalifikowane zgodnie z definicją kosztów kwalifikowanych określoną w § 8 rozporządzenia, pod warunkiem, że Wnioskodawca dysponuje dochodem pochodzącym z nowej inwestycji, w ramach której ponosi wydatki kwalifikowane.
Bowiem, podkreślić należy, że poniesienie kosztów, które są uznane za koszty kwalifikowane nie uprawnia jeszcze do skorzystania z możliwości zwolnienia dochodów w ramach decyzji o wsparciu. Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego powinno prowadzić każdorazowo do uzyskania dochodu, który umożliwia zastosowanie zwolnienia. Dla faktycznego skorzystania z analizowanego zwolnienia, istotne jest bowiem uzyskanie dochodów z nowej inwestycji (również w ramach ścisłych powiązań) a nie samo poniesienie wydatków kwalifikowanych.
Oczywiście nie można wykluczyć, że takie dochody uzyskane zostaną w miesiącu poniesienia kosztów kwalifikowanych, co uprawnia do korzystania ze zwolnienia już od tego okresu.
Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, od jakiego momentu Spółce X będzie przysługiwać wsparcie (możliwość korzystania z pomocy publicznej, tj. zwolnienia z CIT) z tytułu ponoszenia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji opisanej we wnioskowanej decyzji o wsparciu (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji) należy uznać za nieprawidłowe.
· Nadmieniamy, że w zakresie pytania nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
• Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
• Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2021 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili