Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy odsetki otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) od Agenta będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,

- czy odsetki płacone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) Agentowi z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

- czy wynagrodzenie należne Bankowi od Spółki (jako Uczestnika struktury cash poolingu), płatne bezpośrednio przez Spółkę lub za pośrednictwem Agenta, za zarządzania środkami w formie opłat, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,

- czy Wnioskodawca będzie obowiązany, jako płatnik, do pobrania zryczałtowanego podatku od wypłacanych na rzecz Agenta odsetek z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym, tj. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1, na podstawie art. 26 ustawy o CIT,

- czy w świetle art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, na Spółce spoczywał będzie obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych - w związku z usługą polegającą na zarządzaniu płynnością finansową na podstawie zawartej z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową opartej na cesji wierzytelności wraz z usługą salda netto (Umowa Smart Pool),

- w jaki sposób, na potrzeby analizy obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych (zgodnie z regulacjami Rozdziału 1a ustawy o CIT) należy określić wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11l ustawy o CIT, dla transakcji wskazanych w pkt poprzedzającym.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lipca 2022 r. (data wpływu 20 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

H Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) rozważa przystąpienie, jako Uczestnik, do umowy z Bankiem, której przedmiotem jest świadczenie usługi kompletnego zarządzania wspólną płynnością finansową grupy powiązanych kapitałowo podmiotów prawnych (dalej: „Grupa”), poprzez koncentrację środków pieniężnych zgromadzonych na jednostkowych rachunkach poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy.

Powyższe umożliwia kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów, z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów (tzw. umowa cash poolingu (dalej: „Umowa”)). Przystąpienie do Umowy co do zasady, pozwala na ograniczenie kosztów kredytowania działalności podmiotów z Grupy przez uzyskanie finansowania przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Przedmiotowa umowa przewiduje cash pooling oparty na cesji wierzytelności połączony z Usługą Salda Netto.

Oprócz Wnioskodawcy stronami Umowy będą jeszcze inne podmioty, tak jak Spółka posiadające siedzibę na terytorium Polski (oraz polski oddział spółki z siedzibą na terytorium Czech), zarejestrowane na terytorium Polski na potrzeby VAT (podatek od towarów i usług) (dalej: „Uczestnicy”) oraz jeden podmiot z siedzibą na terytorium Finlandii, zarejestrowany na terytorium tego kraju na potrzeby podatku od wartości dodanej (dalej: „Agent”, „Pool leader”). Wszystkie wyżej wymienione podmioty wchodzą w skład jednej grupy kapitałowej. Agent jest udziałowcem Spółki posiadającym pośrednio 100% udziałów nieprzerwanie przez okres ponad 2 lat. Agent reprezentuje pozostałych Uczestników wobec Banku oraz zarządza rachunkami Uczestników w ramach usługi cash poolingu. Rachunek Agenta, na którym dochodzi do konsolidacji sald Uczestników jest wyodrębnionym rachunkiem rozliczeniowym (dalej: „Rachunek Agenta”).

Wobec powyższego, na podstawie Umowy, Bank będzie prowadzić w Polsce na rzecz Wnioskodawcy oraz pozostałych Uczestników dwa rodzaje rachunków:

rachunek bieżący prowadzony w polskiej walucie (PLN) otwarty w Banku dla każdego Uczestnika (dalej: „Rachunek Uczestnika”),

- rachunek główny, wykorzystywany dla celów konsolidowania sald Rachunków Uczestników na koniec każdego dnia roboczego, prowadzony przez Bank, który stanowi jednocześnie rachunek bieżący Agenta, jako Uczestnika Umowy. Istnieje potencjalnie możliwość utworzenia dla Agenta specjalnego (odrębnego) rachunku bankowego w celu dokonywania powyższych rozliczeń (Rachunek Agenta).

W ramach Umowy, na koniec każdego dnia roboczego na Rachunku Agenta dochodzić będzie do automatycznej konsolidacji sald rachunków bankowych poszczególnych Uczestników. Pool leader w ramach Umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników, na wyodrębniony rachunek Pool leadera trafiają środki finansowe. Uczestnicy porozumienia, co do zasady, mają ograniczoną wiedzę, czyje środki zostały im przekazane na pokrycie niespłaconego zadłużenia, z uwagi na fakt, że wszelkie przepływy koordynowane są przez Pool leadera. Pool leader realizuje jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

Z tytułu wykonywania funkcji Agentowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Istotą opisanej usługi cash poolingu jest skuteczne dokonanie cesji wierzytelności i przejęcia długu pomiędzy stronami Umowy. W efekcie operacji omówionych poniżej będzie następować rozliczenie wszystkich sald ujemnych oraz sald dodatnich jedynie pomiędzy Bankiem i Agentem, czyli podmiotami uprawnionymi w zakresie skutecznie przeniesionych wierzytelności i zobowiązań (na podstawie codziennych cesji i przejęć). Na podstawie cesji wierzytelności oraz przejęcia długu Agent będzie nabywać od Banku wierzytelności wobec Uczestników oraz przejmować zobowiązania Banku wobec Uczestników. Czynności te dokonywane będą na bieżąco (na koniec każdego dnia roboczego).

W niniejszym przypadku, Bank będzie przelewał wierzytelność przysługującą wobec innych uczestników struktury na rzecz Agenta. Wierzytelność Banku oznacza kwotę równą wysokości ujemnego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, czyli należność Banku wobec Posiadacza Rachunku. Tytułem zapłaty za wierzytelność będącą przedmiotem cesji, Bank obciąża rachunek Agenta (zdebetuje) nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

W tym przypadku, przejęcia długu dokonuje Agent przejmujący Zobowiązanie Banku w stosunku do Uczestników. Zobowiązanie Banku oznacza kwotę równą wysokości dodatniego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, stanowiące zobowiązanie Banku wobec Posiadacza Rachunku. Z tytułu zapłaty za zobowiązanie będące przedmiotem przejęcia, Bank będzie uznawał rachunek Agenta nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

Rachunki bieżące Uczestników, w tym Agenta, podlegać będą automatycznemu mechanizmowi konsolidacji na Rachunku Agenta, w ramach którego wszystkie salda (dodatnie bądź ujemne) będą na bieżąco konsolidowane. Konsolidacja odbywać się będzie w następujący sposób:

- w odniesieniu do Rachunków Uczestników mających saldo ujemne - Bank przenosi na Rachunek Agenta wierzytelności Banku wobec każdego z Uczestników, którego rachunek wykazuje saldo ujemne. Wierzytelnością jest należność Banku wobec Uczestnika w kwocie salda ujemnego na Rachunku. Przeniesienie wierzytelności następuje za zapłatą przez Agenta na rzecz Banku wartości nominalnej wierzytelności (wartość salda ujemnego), co odbywa się poprzez obciążenie przez Bank Rachunku Agenta,

- w odniesieniu do Rachunków Uczestników mających saldo dodatnie - Agent przejmuje od Banku jego zobowiązanie wobec każdego z Uczestników, których rachunek wykazuje saldo dodatnie. Zobowiązaniem jest zobowiązanie Banku wobec Uczestnika w kwocie salda dodatniego na Rachunku Uczestnika. Przejęcie zobowiązania Banku następuje za zapłatą przez Bank na rzecz Agenta wartości nominalnej Zobowiązania (wartość salda dodatniego), co odbywa się poprzez uznanie przez Bank Rachunku Agenta.

Od salda na Rachunku Agenta po dokonanej dziennej konsolidacji sald Uczestników, Bank nalicza/pobiera odsetki w wysokości ustalonej w Umowie. Rozliczenie salda na Rachunku Agenta z Bankiem przedstawia się w następujący sposób:

- w przypadku, w którym po dokonaniu przeniesienia wierzytelności na Agenta oraz przejęcia zobowiązań przez Agenta na rachunku Agenta występuje saldo dodatnie, Bank nalicza odsetki od kwoty stanowiącej dodatnie saldo na koniec danego dnia roboczego w wysokości ustalonej w Umowie,

- w przypadku, w którym po dokonaniu przeniesienia wierzytelności na Agenta oraz przejęcia zobowiązań przez Agenta na rachunku Agenta występuje saldo ujemne, Bank pobiera odsetki od kwoty stanowiącej ujemne saldo na koniec danego dnia zgodnie z warunkami określonymi w odrębnych umowach zawartych z Bankiem.

Rozliczenie odsetek będzie dokonywane do piątego dnia roboczego każdego miesiąca następującego po okresie odsetkowym, którego rozliczenie dotyczy.

Rozliczenia odsetek pomiędzy Agentem a pozostałymi Uczestnikami przedstawiać się będą w następujący sposób:

- w przypadku każdego Uczestnika, za każdy dzień, kiedy łączna kwota przeniesionych na Agenta wierzytelności będzie większa niż łączna kwota przeniesionych zobowiązań, Bank obciąży rachunek Uczestnika i uzna rachunek Agenta kwotą ustaloną według wzoru przewidzianego w Umowie.

- za każdy dzień, kiedy łączna kwota przeniesionych na Agenta wierzytelności będzie mniejsza niż łączna kwota przeniesionych zobowiązań, Bank uzna rachunek Uczestnika i obciąży rachunek Agenta kwotą ustaloną według wzoru przewidzianego w Umowie.

Dodatkowo w ramach Umowy Bank może świadczyć Usługę Salda Netto. Usługa Salda Netto polegać będzie na zarządzaniu saldami netto dla Uczestników, na podstawie której Bank umożliwiać będzie Posiadaczom Rachunków i Agentowi dokonywanie transakcji do wysokości sumy dostępnych na Rachunkach Uczestników środków, które objęte zostały Usługą (dostępne środki uwzględniają również przyznane limity).

Zgodnie z Umową, Bank pobierze opłaty za zarządzanie środkami na podstawie umowy cash poolingu bezpośrednio od Wnioskodawcy (lub innego Uczestnika) lub od Pool leadera. Wskazane opłaty mogą obejmować przykładowo:

- opłatę wdrożeniową,

- opłatę miesięczną za każdy rachunek Uczestniczący,

- opłatę za zmianę warunków świadczenia usług,

- opłatę ryczałtową.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 20 lipca 2022 r., w ramach odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo, że:

Ad. 1. Przez odsetki wypłacone przez Spółkę na rzecz Agenta, Wnioskodawca rozumie zarówno odsetki wypłacone Agentowi jako uczestnikowi systemu, jak i odsetki wypłacone za pośrednictwem Agenta pozostałym uczestnikom Systemu.

Ad. 2. W przedmiotowej sprawie Bank pełni rolę pośrednika w przekazywaniu odsetek pomiędzy poszczególnymi uczestnikami Systemu.

Ad. 3. Agent jest rezydentem Finlandii i podlega w Finlandii opodatkowaniu od całości swoich dochodów.

Ad. 4. Agent nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w zakresie o jakim mowa w pytaniu.

Ad. 5. Spółka jest i będzie posiadaczem aktualnego certyfikatu rezydencji Agenta, potwierdzającego, że jest on fińskim rezydentem podatkowym.

Ad. 6. Wnioskodawca będzie dysponować oświadczeniem Agenta, o którym mowa w art. 26 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. oświadczenie Agenta, że jest on rzeczywistym właścicielem wypłacanych odsetek.

Pytania

1. Czy odsetki otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) od Agenta będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

2. Czy odsetki płacone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) Agentowi z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

3. Czy wynagrodzenie należne Bankowi od Spółki (jako Uczestnika struktury cash poolingu), płatne bezpośrednio przez Spółkę lub za pośrednictwem Agenta, za zarządzania środkami w formie opłat, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT?

4. Czy Wnioskodawca będzie obowiązany, jako płatnik, do pobrania zryczałtowanego podatku od wypłacanych na rzecz Agenta odsetek z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym, tj. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1, na podstawie art. 26 ustawy o CIT?

5. Czy w świetle art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, na Spółce spoczywał będzie obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych - w związku z usługą polegającą na zarządzaniu płynnością finansową na podstawie zawartej z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową opartej na cesji wierzytelności wraz z usługą salda netto (Umowa Smart Pool)?

6. W jaki sposób, na potrzeby analizy obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych (zgodnie z regulacjami Rozdziału 1a ustawy o CIT) należy określić wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11l ustawy o CIT, dla transakcji wskazanych w pkt poprzedzającym?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) od Agenta będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki płacone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) Agentowi z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie ponoszone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) na rzecz Banku, płatne bezpośrednio przez Spółkę lub za pośrednictwem Agenta, za zarządzanie środkami w formie opłat, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do pobierania podatku u źródła w związku z wypłatą odsetek do Agenta w ramach systemu cash poolingu będącego przedmiotem zapytania z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ad. 5.

W związku z zawarciem i wykonywaniem Umowy Smart Pool, na Spółce będzie spoczywał obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych wynikający z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli transakcje między Uczestnikami systemu przekroczą w danym roku podatkowym wartości określone w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT oraz nie zostaną spełnione warunki wskazane w art. 11n ustawy o CIT.

Ad. 6.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość transakcji kontrolowanej w przypadku transakcji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) powinna być określona na podstawie dziennych zestawień sald, biorąc pod uwagę salda kapitału jakie podmiot otrzymał lub udostępnił w ramach transakcji kontrolowanej w danym roku obrotowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury) z tytułu dodatniego salda na rachunku transakcyjnym Spółki będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

W związku z dokonywanymi przelewami w ramach systemu cash poolingu, w przypadku wystąpienia salda dodatniego (nadwyżek) na rachunku transakcyjnym, rachunek Uczestnika (w tym Spółki) zostanie uznany kwotą odsetek wewnętrznych. W świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Ponadto, stosownie do art. 12 ust. 3e w związku z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, do którego nie stosuje się art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3f za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, odsetki należne Spółce z tytułu wystąpienia salda dodatniego na rachunku transakcyjnym Spółki będą stanowiły przychód dla Spółki (art. 12 ust. 4 pkt 2 a contrario), a dniem właściwym do rozpoznania przychodu, będzie dzień uznania przez Bank rachunku Spółki (faktycznie otrzymane odsetki należy zakwalifikować do przychodów na zasadzie kasowej).

Stanowisko to zostało potwierdzone przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np.:

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 marca 2016 r. sygn. IBPB-1-2/4510-290/16/MW,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2016 r. sygn. ITPB3/4510-41/16-7/MK,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2016 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.993.2016.1.JC,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 grudnia 2017 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.437.2017.1.PH,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.379.2017.2.EN (w tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że jest to interpretacja wydana dla Wnioskodawcy w zbliżonym stanie faktycznym).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki, którymi zostanie obciążony rachunek transakcyjny Spółki (jako Uczestnika struktury cash poolingu) z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 (a contrario) w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W przypadku wystąpienia salda ujemnego na rachunku transakcyjnym Spółki, Agent będzie uprawniony do odpowiedniej kwoty odsetek, zgodnie z umową cash poolingu.

Odnosząc się do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Za koszty uzyskania przychodów należy uznać zatem koszty generowane przez działania podatników zmierzające do osiągnięcia celu wskazanego w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a koszty działań podejmowanych w innym celu nie będą stanowić podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Za koszty uzyskania przychodów należy uznać koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające z nimi w związku pośrednim, o ile zostały one poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nawet w przypadku, gdy z obiektywnych przyczyn w ostatecznym rozrachunku przychód nie zostanie osiągnięty.

W ocenie Spółki, wydatki w postaci odsetek poniesione na rzecz Agenta (a docelowo - na rzecz pozostałych Uczestników cash poolingu) zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka ponosi koszt ze względu na ujemne saldo w strukturze cash poolingu. Finansowanie w ramach usługi cash poolingu umożliwia Spółce poprawę płynności, a w konsekwencji bieżącej działalności gospodarczej. Zatem, odsetki płacone przez Spółkę będą kosztem poniesionym w celu uzyskania przez Spółkę przychodów z tytułu prowadzonej działalności. W rezultacie, zastosowanie znajdą zasady ogólne kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, wydatki poniesione przez Spółkę trudno uznać za bezpośrednio związane z poszczególnymi przychodami. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w zakresie daty rozpoznania kosztu, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, z zastrzeżeniem zasad kasowego rozpoznaniu kosztu z tytułu odsetek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o CIT. W zamkniętym bowiem katalogu kosztów niezaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto między innymi:

- wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT),

- naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT).

Powołane przepisy wskazują, że odsetki nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu lub odpowiednio kosztów uzyskania przychodów, o ile nie są faktycznie otrzymane lub zapłacone. Tym samym, faktycznie zapłacone odsetki należy zaklasyfikować do kosztów podatkowych na zasadzie kasowej.

Podsumowując, odsetki płacone na rzecz Agenta (a docelowo - na rzecz pozostałych Uczestników cash poolingu) z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, będą stanowiły koszty podatkowe w momencie obciążenia rachunku transakcyjnego Spółki (tj. w momencie ich zapłaty).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np.:

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 marca 2016 r. sygn. IBPB-1-2/4510-290/16/MW,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2016 r. sygn. ITPB3/4510-41/16-7/MK,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2016 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.993.2016.1.JC,

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 grudnia 2017 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.437.2017.1.PH,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.379.2017.2.EN (w tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że jest to interpretacja wydana dla Wnioskodawcy w zbliżonym stanie faktycznym).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Wynagrodzenie ponoszone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu), płatne bezpośrednio przez Spółkę lub za pośrednictwem Agenta, na rzecz Banku, w formie opłat określonych w Umowie, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki w dacie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

W ocenie Spółki, wydatki w postaci wynagrodzenia na rzecz Banku z tytułu świadczonej przez Bank usługi cash poolingu zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka ponosi koszt ze względu na uczestnictwo w strukturze cash poolingu. Wynagrodzenie należne bankowi pozostaje, zdaniem Spółki, w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz ma wpływ na uzyskiwane przychody. Jak zostało bowiem wskazane w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), system cash poolingu ma na celu efektywne zarządzanie środkami finansowymi podmiotów należących do grupy kapitałowej, której członkiem jest Spółka, a więc m.in.:

- poprawę płynności finansowej Spółki,

- zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi,

- zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

Zatem, wynagrodzenie płacone przez Spółkę będzie kosztem poniesionym w celu uzyskania przez Spółkę przychodów z tytułu prowadzonej działalności. W rezultacie, zastosowanie znajdą zasady ogólne kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, wydatki w postaci wynagrodzenia dla Banku poniesione przez Spółkę trudno uznać za bezpośrednio związane z poszczególnymi przychodami. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w zakresie daty rozpoznania kosztu, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (tj. w dacie obciążenia rachunku Spółki odpowiednią kwotą wynagrodzenia).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.379.2017.2.EN (w tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że jest to interpretacja wydana dla Wnioskodawcy w zbliżonym stanie faktycznym).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

W związku z uczestnictwem Spółki w systemie cash poolingu, Spółka wypłacać będzie Agentowi odsetki.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek u źródła pobierany od odsetek, które mają źródło na terytorium Polski, wynosi 20% kwoty odsetek. Regulacja art. 21 ust. 2 ustawy CIT stanowi z kolei, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Wskazana stawka podatku u źródła od odsetek może być tym samym obniżona na podstawie odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską i krajem siedziby odbiorcy odsetek. Możliwe jest też zastosowanie zwolnienia z podatku na podstawie odpowiednich przepisów ustawy CIT.

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy CIT, podmioty dokonujące wypłaty odsetek na rzecz podmiotów zagranicznych są obowiązane pobierać, jako płatnik, od dokonywanych wypłat podatek u źródła w wysokości 20%. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Powyższa regulacja wskazuje na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a uzyskuje przychody na tym terytorium – w kwestii sposobu opodatkowania - pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym, zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji) wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Podatek pobiera się z chwilą wypłaty, przy czym przez wypłatę rozumie się wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, nie tylko zapłatę, ale także potrącenie i kapitalizację odsetek.

W przypadku systemu cash poolingu opisanego w zdarzeniu przyszłym, odsetki od salda ujemnego powstałego na rachunku Spółki są wypłacane do Agenta, który jest udziałowcem Spółki posiadającym 100% udziałów nieprzerwanie przez okres ponad 2 lat, lecz jedynie pośrednio. W związku z tym, Spółka nie jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego pobieranego u źródła na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy CIT ze względu na zawarty w tym przepisie wymóg posiadania bezpośredniego udziału w wysokości co najmniej 25%.

Spółka może jednakże zastosować obniżoną stawkę podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską (siedzibą Spółki) oraz krajem siedziby odbiorcy odsetek (tj. Agentem posiadającym siedzibę na terytorium Finlandii).

Stosownie, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą ustalić, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, rozliczenia odsetek pomiędzy Agentem oraz Uczestnikami są dokonywane miesięcznie, a Bank w tym wypadku pełni jedynie funkcje techniczne. W zakresie Umowy, Agent osiąga przychody z odsetek, w związku z przejęciem długu/cesją wierzytelności, gdyż staje się podmiotem uprawnionym do otrzymania odsetek wstępując w prawa Uczestnika uprawnionego do otrzymania odsetek od salda dodatniego na Rachunku Uczestnika.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dokonując rozliczenia z danym Uczestnikiem (w tym ze Spółką), Agent będzie podmiotem uprawnionym do odsetek, a więc będzie spełniał definicję rzeczywistego ich właściciela, o której mowa w art. 4a pkt 29) ustawy o CIT.

Tym samym, w związku z wypłatą odsetek na rzecz Agenta, Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku w stawce 5% na podstawie art. 11 ust. 2 UPO (pod warunkiem udokumentowania miejsce rezydencji Agenta jego aktualnym certyfikatem rezydencji podatkowej). Zgodnie bowiem z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą między Polską i Finlandią (krajem rezydencji podatkowej Pool Leadera), odsetki wypłacone z Polski na rzecz fińskiego rezydenta podatkowego mogą korzystać z obniżonej 5 proc. stawki podatku u źródła.

Reasumując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do pobierania podatku u źródła w związku z wypłatą odsetek do Agenta w ramach systemu cash poolingu będącego przedmiotem zapytania, z uwzględnieniem obniżonej 5 proc. stawki podatku właściwej dla odsetek wynikającej z UPO.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.333.2020.1.SK.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Jednocześnie, zgodnie z art. 11k ust. 2 Ustawy o CIT, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

- 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

- 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

- 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

- 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Transakcja kontrolowana, o której mowa powyżej to, zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby powstał obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, pomiędzy podmiotami powiązanymi muszą wystąpić działania o charakterze gospodarczym.

Pojęcie działań o charakterze gospodarczym w rozumieniu art. 11k ust. 1 ustawy o CIT należy rozpatrywać w kontekście celu tego przepisu. Dokumentacja podatkowa dokonywanych przez podmioty powiązane transakcji przedstawiać ma warunki dokonywanych transakcji w celu ich porównania z warunkami stosowanymi przez podmioty niezależne w porównywalnych okolicznościach.

W myśl art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Przepis art. 11k ustawy o CIT obejmuje więc także sytuacje lub zachowania podmiotów powiązanych nietypowe z punktu widzenia obrotu gospodarczego, w celu ich porównania z sytuacjami podmiotów niezależnych. Postępowanie to wynika z zasady ceny rynkowej (arms length principle), zgodnie z którą podmioty powiązane powinny, we wzajemnych relacjach, ustalać warunki, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Wprowadzenie szerokiej definicji transakcji kontrolowanej ma na celu objęcie nią również zagadnień, które dotychczas mogły nie być uznawane za transakcje w potocznym rozumieniu tego słowa, m.in. takich jak restrukturyzacje, umowy o podziale kosztów (ang. Cost Contribution Agreement, CCA), umowy spółki osobowej, umowy o współpracy czy też umowy o zarządzanie płynnością (przypis: Małecki Paweł i Mazurkiewicz Małgorzata. Art. 11 (a) W: CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. X. Wolters Kluwer Polska, 2019).

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że zawarta przez Wnioskodawcę Umowa o zarządzanie środkami pieniężnymi (cash-pooling) to forma efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowana przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy przez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach Umowy Uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash-pooling i zarządzający systemem, tzw. Pool Leadera (Agenta), którym jest jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach Umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników, to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do umowy cash-poolingu, stąd też umowę taką należy zaliczyć do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy), celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Otrzymane przez podmiot środki finansowe podlegają zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków, określonym w formie odsetek. Nawet zatem w przypadku, gdy umowa o zarządzanie środkami pieniężnymi (cash-pooling) polega na przejęciu długu czy subrogacji (jak ma to miejsce na gruncie omawianej sprawy), faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek.

Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie to ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu w jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika, w następstwie umowy cash poolingu kredytowanie takie, co do zasady, nie jest realizowane ze środków banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników. Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania debetu innych uczestników umowy. Tym samym, nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki.

Odnośnie do zastosowania przepisu art. 11c i art. 11k ust. 1 ustawy o CIT do opisanej Umowy należy zauważyć, że przepisy te nie wyłączają obowiązku dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi dokonywanych w ramach cash-poolingu.

Dokumentacja taka powinna zawierać te informacje, które będą niezbędne do oceny, że podatnik uczestniczący w takiej umowie osiąga wyższe korzyści (np. w postaci niższych kosztów), niż gdyby lokował i pożyczał środki finansowe od podmiotów z nim niepowiązanych. Zarazem z dokumentacji tej wynikać powinien ekwiwalentny charakter takiej umowy.

Powyższe potwierdzono w szeregu wyroków NSA, m.in. w wyroku: z 21 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 1430/15, z 1 lutego 2017 r. sygn. akt II FSK 3933/14, z 31 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3477/15, z 2 grudnia 2016 r. sygn. akt II FSK 3784/14, z 12 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2553/14, z 30 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3107/14, z 4 października 2016 r. sygn. akt II FSK 551/15; z 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 3137/14.

Pośrednio na obowiązek dokumentowania transakcji typu cash-pooling wskazuje także Ministerstwo Finansów w projekcie dokumentu Pytania i odpowiedzi dotyczące informacji TPR-C i TPR-P za 2019 r. (https://www.podatki.gov.pl/media/6058/tpr-pytania-i-odpowiedzi_projekt.pdf). Mimo, że wskazany projekt nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi cenną wskazówkę dotyczącą prawidłowego stosowania przepisów regulujących tematykę cen transferowych. W powołanym projekcie dokumentu Minister Finansów potwierdza konieczność sporządzenia dokumentacji dla tego typu transakcji uznając, że transakcje zarządzania płynnością (cash-pooling) w zakresie funkcjonalnym są podobne do transakcji udzielenia/pozyskania pożyczki lub kredytu.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo, w odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego organy podatkowe uznały stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji skarbowej:

- z 28 października 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.311.2020.1.BKD,

- z 18 lutego 2020 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.586.2019.I.AM,

- z 17 lutego 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.649.2019.1.PB,

- z 19 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KD1P2-1.4010.128.2018.4.JC,

- z 20 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.146.2018.2.JS,

- z 20 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.152.2018.4.JC,

- z 20 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.131.2018.1.KS,

- z 23 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.149.2018.3.JS,

- z 23 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.140.2018.4.JF,

- z 24 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.137.2018.4.JF,

- z 24 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KD1P2-1.4010.160.2018.4.JC,

- z 25 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.143.2018.4.JF.

W związku z tym, jeżeli w przypadku Spółki nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartości zawieranych transakcji, o których mowa w art. 11k ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT oraz nie zostaną spełnione warunki wskazane w art. 11n ustawy o CIT, to Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT. Dodatkowo należy wskazać, że dokumentacją tą należy objąć przepływy środków finansowych oraz wysokość płaconych odsetek. Innymi słowy wszystkie rozliczenia między uczestnikami związane z realizacją Umowy podlegają obowiązkom dokumentacyjnym, o których mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 11a ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6.

W myśl art. 11k ust. 3 ustawy o CIT, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji,

2. strony kosztowej i przychodowej.

Progi ustalone są odrębnie dla każdego zbioru pojedynczych transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym - co oznacza, że wartości pojedynczych transakcji kontrolowanych o jednorodnym charakterze na potrzeby określenia obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych sumuje się i następnie określa się, do której z kategorii transakcji wskazanych w ust. 2 można zakwalifikować transakcje jednorodne. Po wybraniu kategorii transakcji zsumowaną wartość pojedynczych transakcji kontrolowanych o jednorodnym charakterze odnosi się do progu przewidzianego dla danej kategorii transakcji.

Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym ustalana jest bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.

W myśl art. 11l ust. 1 ustawy o CIT, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, odpowiada:

1. wartości kapitału - w przypadku pożyczki i kredytu;

2. wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;

3. sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4. wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

5. wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

Wartość transakcji kontrolowanej, zgodnie z art. 11l ust. 2 ustawy o CIT określa się na podstawie:

1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku obrotowego albo

2. umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3. otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

Zatem, jak wskazano powyżej, obowiązek przygotowania dokumentacji w zakresie cen transferowych powstanie dopiero wówczas, gdy wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym przekroczy progi ustawowe.

W celu uniknięcia wątpliwości Ustawodawca zdecydował się w art. 11l ustawy o CIT na uregulowanie sposobu określania wartości transakcji w zależności od ich rodzaju/typu w odniesieniu do transakcji finansowych. Przepisy ustawy nie odnoszą się jednak wprost do transakcji typu cash-pooling.

Z uwagi na fakt, że transakcje zarządzania płynnością w zakresie funkcjonalnym są podobne do transakcji udzielenia/pozyskania pożyczki lub kredytu, zdaniem Wnioskodawcy, dla umów zarządzania płynnością należy przyjąć analogiczną jak dla pożyczki zasadę ustalenia wartości transakcji kontrolowanej, czyli w oparciu o wartość kapitału.

Przepis art. 11l ust. 2 ustawy o CIT w zakresie ustalania wartości transakcji kontrolowanej daje pewne pierwszeństwo wartościom wynikającym z faktur, a jeśli faktury nie są wystawiane, to w dalszej kolejności należy wziąć pod uwagę wartości wynikające z umów lub innych dokumentów, a jeśli takie dokumenty nie istnieją lub nie jest możliwe stwierdzenie na ich podstawie wartości transakcji kontrolowanej, to wartość tą powinno określić się na podstawie dokonanych płatności.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) wartości kapitału nie można określić na podstawie faktur.

W ocenie Spółki, takim dokumentem może być odpowiednie zestawienie dziennych sald, z uwzględnieniem salda kapitału jakie podmiot otrzymał lub udostępnił w ramach transakcji kontrolowanej w danym roku obrotowym (tj. w oparciu o poziom przyznanego finansowania lub zadłużenia danego Uczestnika). Przy czym zgodnie z art. 11k ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT należy ująć odrębnie salda dodatnie i ujemne (stronę przychodową i kosztową).

Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla omawianej transakcji powstanie przy założeniu, że:

- spełnione będą pozostałe przesłanki,

- nie zostaną spełnione warunki wyłączające obowiązek sporządzenia dokumentacji, w tym w szczególności warunki, o których mowa w art. 11n ustawy o CIT

- dopiero jeżeli dzienne salda w którymkolwiek dniu roku podatkowego przekroczą próg dokumentacyjny wskazany w art. 11k ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu Ustawy nowelizującej ustawę o CIT od 1 stycznia 2019 r. W uzasadnieniu czytamy m.in., że w przypadku transakcji dot. finansowania działalności dla ustalenia wartości transakcji jednorodnych należy przyjąć średni dzienny poziom rzeczywistego zobowiązania/należności z tytułu finansowania. Dla celów kalkulacji odsetek w przypadku transakcji finansowych należy uwzględnić średnią dzienną za cały rok, również dla transakcji zarządzania płynnością (cash pooling), ale w tym ostatnim przypadku należy odrębnie ująć salda dodatnie i ujemne.

Prawidłowość powyższego sposobu określenia wartości transakcji kontrolowanej potwierdza także Ministerstwo Finansów w publikacji „TPR Informacja o cenach transferowych - pytania i odpowiedzi, wrzesień 2020, MF”, w której stwierdzono, że: „w przeciwieństwie do pożyczki, w transakcji typu cash-pooling wartość kapitału, jaki podmiot otrzymał lub udostępnił w ramach transakcji kontrolowanej w danym roku obrotowym, może nie wynikać z zawartej umowy. Wartość transakcji należy wtedy ustalić na podstawie innych dokumentów (przykładowo wyciągów bankowych lub zestawień obrotów i sald)”.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, m.in. w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 października 2021 r sygn. 0114-KDIP2-2.4010.219.2021.1.RK,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.472.2020.4.ANK,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 października 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.311.2020.1.BKD.

Reasumując, w ocenie Spółki, wartość transakcji kontrolowanej w przypadku transakcji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym (winna być: zdarzeniu przyszłym) powinna być określona na podstawie dziennych zestawień sald, biorąc pod uwagę salda kapitału jakie podmiot otrzymał lub udostępnił w ramach transakcji kontrolowanej w danym roku obrotowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego w zakresie pytań nr 1, 2, 3, 5, i 6.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1, Ad. 2, Ad. 3, Ad. 5 i Ad. 6

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pana stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, 2, 3, 5 oraz 6.

Ad. 4

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 4 na wstępie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii ustalenia, który z podmiotów występujący w strukturze cash-poolingu jest rzeczywistym właścicielem odsetek. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że rzeczywistym właścicielem wypłacanych odsetek jest Agent, w związku z czym przyjęto to jako element opisu sprawy, który nie podlega ocenie w wydanej interpretacji.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”).

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 ustawa o CIT, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Regulacja art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przy czym, jak wynika z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT:

Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Jak stanowi art. 26 ust. 7a ustawy o CIT:

Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o CIT:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

W świetle art. 26 ust. 7c ustawy o CIT:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego wskazanego w art. 28b ust. 15, nie później niż do dnia wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 2e, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

W myśl art. 26 ust. 9 ustawy o CIT:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatnika podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczegolny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dany podmiot zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

- należności wypłacane przez spółkę będącą polskim rezydentem podatkowym stanowią dochód podatnika, który nie posiada na terytorium Polski siedziby lub zarządu (nierezydenta podatkowego w Polsce),

- płatność dokonywana jest tytułem należności wymienionej w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT,

- umowa w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania zawarta z krajem rezydencji podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest płatność, nie wyłącza tego dochodu z opodatkowania na terytorium Polski.

Mając powyższe, na uwadze stwierdzić należy, że wypłata odsetek, co do zasady, rodzi obowiązek poboru podatku u źródła, bowiem wprost jest wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 3 ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

b) położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;

2. uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

3. spółka:

a) o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub

b) o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

c) (uchylona)

4. rzeczywistym właścicielem należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony

Mając na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów tej umowy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Helsinkach dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz.U. z 2010 r. Nr 37, poz. 205) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktowanego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Finlandię dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 1005):

Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą ustalić, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 5 ww. Konwencji:

Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych hipoteką i zarówno zawierających bądź nie prawo do udziału w zyskach osiąganych przez dłużnika, a w szczególności dochody z państwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi papierami wartościowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że z tytułu wypłaty odsetek na rzecz Agenta, który zgodnie z opisem sprawy jest rzeczywistym właścicielem, Spółka będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła na zasadach wskazanych w art. 26 ustawy o CIT. Przy czym, w niniejszej sprawie znajduje zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z Finlandią. Jednak jeżeli wypłacane należności na rzecz podmiotu powiązanego przekroczą w roku podatkowym kwotę 2 000 000 zł będą Państwo zobowiązani do poboru podatku od nadwyżki ponad tę kwotę zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

W związku z powyższym należało się zgodzić z Państwa stanowiskiem, że Spółka będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła w związku z wypłatą odsetek do Agenta w ramach systemu cash poolingu z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej Agenta.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie należy zauważyć, że uzasadniając własne stanowisko powołali Państwo nieaktualne brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z obowiązującym obecnie brzmieniem przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Ponadto zwrócić należy uwagę na zmianę od 1 stycznia 2022 r. treści przepisów:

- art. 11k ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;

2. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;

3. 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;

4. 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

- art. 11l ust. 1 ustawy o CIT:

Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, odpowiada:

1. wartości kapitału - w przypadku pożyczki, kredytu lub depozytu;

2. wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;

3. sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4. wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

4a) łącznej wartości wkładów wniesionych do spółki niemającej osobowości prawnej – w przypadku umowy takiej spółki;

5. wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

- art. 11l ust. 2 ustawy o CIT:

Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, określa się na podstawie:

1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku podatkowego albo

2. umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3. otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

Okoliczności te pozostają jednak bez wpływu na dokonaną ocenę stanowiska.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.