Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 15a wypłacane na rzecz członków zarządu dodatkowe wynagrodzenie w sytuacji osiągnięcia przez Wnioskodawcę zakładanych progów przychodu netto ze sprzedaży stanowić będzie dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i prowadzi działalność gospodarczą z zakresu szeroko rozumianych usług IT. Kluczowym z punktu widzenia Wnioskodawcy działaniem, poza świadczeniem usług z zakresu IT, jest sprzedaż tych usług na rzecz klientów oraz pozyskiwanie nowych klientów na te usługi.

Wnioskodawca ma zawarte umowy współpracy z dwoma członkami zarządu (zarząd jest trzy osobowy, członkowie zarządu są równocześnie wspólnikami spółki), których przedmiotem są usługi i czynności niezwiązane z zarządzaniem spółką, a jest nimi m.in. usługa pośrednictwa w sprzedaży, na którą składa się szereg czynności takich jak:

- utrzymywania ciągłego kontaktu z klientami Wnioskodawcy;

- tworzenie cenników i ofert dla Wnioskodawcy;

- oferowanie usług Wnioskodawcy jego potencjalnym klientom;

- negocjowanie umów i warunków sprzedaży;

- udział w spotkaniach handlowych;

- udzielanie informacji dotyczących zakresu świadczonych usług przez Wnioskodawcę;

- nadzór nad realizacją zawartych przez Wnioskodawcę umów;

- nawiązywanie i utrzymywanie kontaktu z kluczowymi klientami Wnioskodawcy;

- nawiązywanie i utrzymywanie kontaktu z nowymi klientami Wnioskodawcy;

- promowanie usług i produktów Wnioskodawcy;

- promowaniu usług i produktów Wnioskodawcy poprzez uczestnictwo i organizację akcji promocyjnych, imprez handlowych, promocji i kampanii prowadzonych lub wskazanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca do zawartych umów o współpracy podpisał z członkami zarządu dodatkowy aneks, z którego wynika, że członkom zarządu będzie przysługiwać dodatkowe wynagrodzenie kwartalne – w określonej, zmiennej wysokości uzależnionej od osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonego progu przychodu netto za sprzedaż w danym kwartale 2022 r. Im większy osiągnięty przez Wnioskodawcę w danym kwartale przychód netto, tym zwiększa się kwota dodatkowego i należnego wynagrodzenia na rzecz członka zarządu (strony ustaliły, że premia zależeć będzie od osiągnięcia określonych narastających progów przychodu netto ze sprzedaży – określonego liczbami od-do). Strony przyjęły, że okresem rozliczeniowym z tytułu należnego wynagrodzenia dodatkowego jest okres trzech miesięcy kalendarzowych – dodatkowe wynagrodzenie jest wypłacane w odniesieniu do osiągniętych wyników przychodu netto ze sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym, zaś podstawą wypłaty dodatkowego wynagrodzenia – jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonego progu przychodu netto (są trzy progi). Środki wypłacane na poczet dodatkowego wynagrodzenia, przy osiągnięciu danych progów przychodu, pochodzić będą ze środków obrotowych Wnioskodawcy, zaś na dodatkowe wynagrodzenie wystawiana będzie faktura VAT (podatek od towarów i usług). Na chwilę obecną Wnioskodawca nie wypłacił żadnego dodatkowego wynagrodzenia.

Decyzja Wnioskodawcy o wprowadzeniu takiego rozwiązania wynikała z chęci silniejszego powiązania wynagrodzeń z faktycznymi wynikami finansowymi Wnioskodawcy i tym samym stanowić ma dodatkową motywację oraz dodatkowo ma angażować członków zarządu w celu służącemu wzrostowi przychodów oraz powodzeniu gospodarczemu Wnioskodawcy. Jak wskazano powyżej, kluczowym dla Wnioskodawcy jest nie tyle obsługa dotychczasowych zleceń, ale również pozyskiwanie nowych zleceń zarówno od dotychczasowych klientów jak i od nowych klientów. Dodatkowa motywacja w postaci wprowadzenia dodatkowego wynagrodzenia powoduje podejmowanie proaktywnych czynności i działań w celu pozyskiwania klientów oraz zleceń, a co za tym idzie - polepsza to wyniki osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów oraz pozwala aktywnie pozyskiwać, na silnie konkurencyjnym rynku, nowe zlecenia i nowych klientów. Z uwagi na wysoką konkurencję na rynku usług IT, dodatkowe wynagrodzenie jest niezbędne z jednej strony do zabezpieczenia Wnioskodawcy przed spadkiem efektywności w obsłudze klientów oraz pozyskiwaniem klientów oraz ma zabezpieczać przed spadkiem przychodów Wnioskodawcy. Z drugiej dodatkowe wynagrodzenie stanowi dla wskazanych osób motywację do zintensyfikowania pracy wykonywanej na rzecz Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy w świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 15a wypłacane na rzecz członków zarządu dodatkowe wynagrodzenie w sytuacji osiągnięcia przez Wnioskodawcę zakładanych progów przychodu netto ze sprzedaży stanowić będzie dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacane dodatkowe wynagrodzenie, w sytuacji osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonych progów przychodu netto ze sprzedaży stanowić będzie dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby dany wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika (pokryty z zasobów podatnika),

- jest definitywny (rzeczywisty),

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków wskazanych w katalogu przewidzianym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów i są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wskazane powyżej warunki konieczne dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu zostaną spełnione, albowiem:

- Wnioskodawca wypłaci, pod warunkiem osiągnięcia umówionych progów, dodatkowe wynagrodzenie z własnych środków,

- wynagrodzenie to nie będzie pod żadnym tytułem zwrotne,

- wynagrodzenie to pozostawać będzie w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, co więcej wynagrodzenie to będzie uzależnione od osiąganych przez Wnioskodawcę wyników finansowych w danym kwartale,

- wynagrodzenie to zostanie zapłacone, co powoduje, że nie znajdzie do niego zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie znajdzie do niego zastosowania również przepis art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z tego przepisu wynika, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów kwoty wypłacane tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Przepis ten wymaga bowiem wypłacenia danych środków tytułem podziału oraz nie obejmuje sytuacji, gdy przewidziane wynagrodzenie dodatkowe jest jedynie wyliczane w oparciu o wyniki finansowe.

Wnioskodawca w kwestiach podziału zysku, będąc spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlega regulacjom kodeksu spółek handlowych. W spółce z o.o. podziałowi podlega zysk osiągnięty za dany rok obrotowy i aby dokonać takiego podziału, wymagane jest powzięcie uchwały przez zgromadzenie wspólników. Z treści tej uchwały powinno w sposób jednoznaczny wynikać, w jaki sposób zysk zostanie podzielony. Wypracowany przez spółkę z o.o. zysk może być przeznaczony np. na wypłatę dywidendy dla wspólników, powiększenie kapitału zapasowego lub rezerwowego, czy pokrycie straty z lat ubiegłych. Zysk ten może być także przeznaczony na pozostałe wypłaty. Powołany przepis art 16 ust. 1 pkt 15a ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) odnosi się właśnie do tej ostatniej sytuacji – czyli do wszelkich wypłat dokonywanych po powzięciu decyzji/uchwały o podziale zysku. Przepis ten dotyczy przypadków, w których źródłem wypłacanych środków jest zysk netto spółki. W analizowanym przypadku Wnioskodawcy, taka sytuacja nie ma miejsca – wynagrodzenie dodatkowe będzie bowiem wypłacane przy zajściu określonych progów przychodu – kwartalnie, a źródłem ich finansowania nie będzie zysk, a środki obrotowe Wnioskodawcy. Powyższe rozumienie art. 16 ust. 1 pkt 15a omawianej regulacji znajduje również potwierdzenie w stanowisku projektodawcy – w zakresie odpowiedzi na uwagi/opinie zgłaszane do propozycji brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 15a, podkreślono, że: „Celem regulacji nie jest ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów nagród, premii itp. wyliczanych w oparciu o osiągnięty zysk, lecz jedynie tych nagród, premii itp. stanowiących bezpośredni podziału zysku.” Identyczne stanowisko jak powyższe zostało wskazane w interpretacji indywidualnej z 24 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1- 3.4010.226.2021.3 MBD; interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3 4010.371.2018.1.HK; interpretacji indywidualnej z 26 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.373.2018.1.MS; interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2018 r., Znak 0111-KDIB2-1 4010.117.2018.1 EN. Wnioskodawca ma świadomość, iż wskazane powyżej interpretacje dotyczyły indywidualnie określonych wnioskodawców oraz ich sytuacji, nie mniej jednak wykładnia przepisów zaprezentowanych w tych interpretacjach powinna znaleźć zastosowanie również w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że wypłata dodatkowego wynagrodzenia, którego wysokość zależeć będzie od osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonych progów przychodów netto ze sprzedaży, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Ponadto uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Tak więc, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika winien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, z wyjątkiem gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a przychodem, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie znajduje się on w art. 16 ust. 1 updop, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty),

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie został wymieniony w art. 16 updop.

Oznacza to, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami oraz racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia tego przychodu. W konsekwencji, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają, będą miały lub mogły mieć określony wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z wyłączeniem enumeratywnie wymienionych w art. 16 updop.

Ustawodawca do katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów updop wprowadził art. 16 ust. 1 pkt 15a, zgodnie z którym:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Literalna wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 15a updop, prowadzi do wniosku, że wyłączeniu z kosztów podatkowych zawartym w tym przepisie podlega kwota wypłacona tytułem podziału zysku netto, a nie dowolny wydatek.

Słowo „wypłacanie” stanowi rzeczownikową formę czasownika „wypłacać”, który zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN oznacza:

1. wydać komuś należne mu pieniądze,
2. odwzajemnić się komuś jakimś czynem.

W świetle powyższego, o „wypłacie” czegoś można mówić wówczas, gdy przedmiot wypłaty jest komuś należny, lub gdy wypłata jest czynnością odwzajemniającą. Opisane w zdarzeniu przyszłym wydatki nie spełniają takich przesłanek.

Posługując się w art. 16 ust. 1 pkt 15a updop, sformułowaniem „kwot wypłacanych tytułem podziału zysku netto”, Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów jedynie te kwoty z zysku netto, które wypłacane są tytułem jego bezpośredniego podziału, np. w formie nagród, premii lub innych postaci wynagrodzenia.

Powyższy przepis nie obejmuje zatem sytuacji, gdy wynagrodzenia itp., są jedynie wyliczane w oparciu o osiągnięty zysk.

W rozpatrywanej sprawie, zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca do zawartych umów o współpracy podpisał z członkami zarządu dodatkowy aneks, z którego wynika, że członkom zarządu będzie przysługiwać dodatkowe wynagrodzenie kwartalne – w określonej, zmiennej wysokości uzależnionej od osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonego progu przychodu netto za sprzedaż w danym kwartale 2022 r. Im większy osiągnięty przez Wnioskodawcę w danym kwartale przychód netto, tym zwiększa się kwota dodatkowego i należnego wynagrodzenia na rzecz członka zarządu (strony ustaliły, że premia zależeć będzie od osiągnięcia określonych narastających progów przychodu netto ze sprzedaży – określonego liczbami od-do). Strony przyjęły, że okresem rozliczeniowym z tytułu należnego wynagrodzenia dodatkowego jest okres trzech miesięcy kalendarzowych – dodatkowe wynagrodzenie jest wypłacane w odniesieniu do osiągniętych wyników przychodu netto ze sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym, zaś podstawą wypłaty dodatkowego wynagrodzenia – jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonego progu przychodu netto. Środki wypłacane na poczet dodatkowego wynagrodzenia, przy osiągnięciu danych progów przychodu, pochodzić będą ze środków obrotowych Wnioskodawcy, zaś na dodatkowe wynagrodzenie wystawiana będzie faktura VAT.

Decyzja Wnioskodawcy o wprowadzeniu takiego rozwiązania wynikała z chęci silniejszego powiązania wynagrodzeń z faktycznymi wynikami finansowymi Wnioskodawcy i tym samym stanowić ma dodatkową motywację oraz dodatkowo ma angażować członków zarządu w celu służącemu wzrostowi przychodów oraz powodzeniu gospodarczemu Wnioskodawcy.

Z uwagi na powyższe, w odniesieniu do analizowanych przepisów w rozpatrywanej sprawie należy zatem stwierdzić, że ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 15a updop, nie znajdzie zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Co istotne, Wnioskodawca wskazał na związek przyczynowo-skutkowy z możliwością generowania przez Spółkę przychodów i uargumentował fakt, że dodatkowa motywacja w postaci wprowadzenia dodatkowego wynagrodzenia powoduje podejmowanie proaktywnych czynności i działań w celu pozyskiwania klientów oraz zleceń, a co za tym idzie - polepsza to wyniki osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów oraz pozwala aktywnie pozyskiwać, na silnie konkurencyjnym rynku, nowe zlecenia i nowych klientów. Ponadto z uwagi na wysoką konkurencję na rynku usług IT, dodatkowe wynagrodzenie jest niezbędne z jednej strony do zabezpieczenia Wnioskodawcy przed spadkiem efektywności w obsłudze klientów oraz pozyskiwaniem klientów oraz ma zabezpieczać przed spadkiem przychodów Wnioskodawcy. Z drugiej dodatkowe wynagrodzenie stanowi dla wskazanych osób motywację do zintensyfikowania pracy wykonywanej na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym, przesłanki umożliwiające zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop należy uznać za spełnione.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że wypłata dodatkowego wynagrodzenia, którego wysokość zależeć będzie od osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonych progów przychodów netto ze sprzedaży, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).